Rock Werchter 2023 - Nieuws en geruchten
- Onderwerp starter Aaran
- Startdatum
Ik denk dat Editors tijdens RHCP veel logischer geweest was qua crowdcontrol. Sterker: ik dacht dat Editors om die reden op die plek zou gestaan hebben. Om het vele volk wat te verdelen.
Dan krijg je meer gedoe en gerotzooi. Gaan alle mensen tegelijk weg, wat tot meer file leidt. Meer mensen hebben dan nog energie om zaken kapot te maken en fikkies te stoken. Genoeg onrustige werchterzondagen meegemaakt.
Praat voor jezelf, eikel! 🤪
Nee grapje natuurlijk. Was heel gezellig! Lieve vrienden, wat heb ik de afgelopen dagen ontzettend genoten! Leuk om velen van jullie te leren kennen en regelmatig tegen te komen gedurende het weekend! Het was fan-tas-ti-sch 🤘🏻. Rest van het verslag komt nog 😴😴
Ik ben dit jaar niet geweest.
Mede doordat de headliners voor de zoveelste keer op herhaling zijn, met als hoogtepunt de RHCP al na 1 jaar.
Daardoor ben ik, en misschien meer bezoekers, eerder geneigd het hoofdpodium te laten zitten en op zoek te gaan naar leuke nieuwere acts in de tenten. Misschien is dat ook een reden?
Mede doordat de headliners voor de zoveelste keer op herhaling zijn, met als hoogtepunt de RHCP al na 1 jaar.
Daardoor ben ik, en misschien meer bezoekers, eerder geneigd het hoofdpodium te laten zitten en op zoek te gaan naar leuke nieuwere acts in de tenten. Misschien is dat ook een reden?
Hier mijn verslagje van mijn Werchter, die helaas anders liep dan gepland. Daarom zeker de eerste twee dagen weinig kunnen zien.
Donderdag op A1 aangekomen. Op onze vaste plek de tent opgebouwd, een paar biertjes gedronken, gegeten en gerelaxed. Maar in de middag kreeg ik het warm en koud tegelijkertijd, spierpijn, hoofdpijn en ongelofelijk moe. Ben om 16:00 uur op mijn matje gaan liggen en als een blok in slaap gevallen. Om 20 uur nog even gepraat met 2 vrienden, die kwamen checken hoe het ging, maar mijn ogen kon ik nauwelijks open houden. Doorgeslapen tot de volgende ochtend.
Op vrijdag rustig aan gedaan en met wat aspirine ging het wat beter.
Op het terrein Black box revelation gezien en dat was een lekker optreden. Kasabian wel ok, maar niet meer dan dat.
The Hu was erg leuk en de Metallicacover hakte er lekker stevig in. Toch nog 1 nummer mee kunnen zingen.
Wat gaan eten en vervolgens door naar the Editors. Starten goed. Maar geen pijnstillers meegenomen naar het terrein, waardoor mijn hoofdpijn steeds erger werd en lang staan kostte me ook veel moeite. Nog niet helemaal hersteld. Besloten om toch maar terug te gaan naar de tent.
Op de terugtocht nog een stukje Gallagher meegepakt. Wonderwall is niet mijn nummer, maar champagne supernova klonk goed.
Op zaterdag eerst naar Vintage trouble geweest. Leuk optreden met een energieke frontman. Geluid was helaas niet helemaal top afgesteld.
Het middagprogramma grotendeels overgeslagen, want ik wilde ook nog wel 1 headliner zien.
Op tijd terug voor Xavier Rudd in een volle Barn. Gaaf optreden van deze man! Kreeg de hele barn ook mee.
The murder capital op the slope viel tegen. Arrogante zanger die niet echt goed genoeg zong om dat te rechtvaardigen.
Dan maar door naar Muse. Goed optreden. Minder bombastisch dan de vorige keer. Jammer dat het bij knights of cydonia misging. Gelukkig wel nog goed hersteld.
Op zondag als eerste naar the Nova twins! Bak herrie met veel energie en het publiek dat een lekker feestje ervan maakte!
Daarna bij the Lumineers weer bijgekomen. Lekkere muziek, maar niet is om bij van voren te staan.
Lil Nas x ging van heel slecht tot best ok. Hij maakte er nog wel een leuke show van, maar bij voorkeur niet meer boeken.
Qotsa deed goed zijn best, maar praatte wel erg veel. Haalde de vaart eruit. Het leek Dave Grohl wel. Gaaf einde!
AM al wel eerder gezien en toen vielen ze tegen. De energie was ook al weer op en er stond een koud windje. Daarom terug naar de tent.
Ondanks het ziek worden, nog best een leuke Werchter gehad. Helaas niet met het beste programma.
Donderdag op A1 aangekomen. Op onze vaste plek de tent opgebouwd, een paar biertjes gedronken, gegeten en gerelaxed. Maar in de middag kreeg ik het warm en koud tegelijkertijd, spierpijn, hoofdpijn en ongelofelijk moe. Ben om 16:00 uur op mijn matje gaan liggen en als een blok in slaap gevallen. Om 20 uur nog even gepraat met 2 vrienden, die kwamen checken hoe het ging, maar mijn ogen kon ik nauwelijks open houden. Doorgeslapen tot de volgende ochtend.
Op vrijdag rustig aan gedaan en met wat aspirine ging het wat beter.
Op het terrein Black box revelation gezien en dat was een lekker optreden. Kasabian wel ok, maar niet meer dan dat.
The Hu was erg leuk en de Metallicacover hakte er lekker stevig in. Toch nog 1 nummer mee kunnen zingen.
Wat gaan eten en vervolgens door naar the Editors. Starten goed. Maar geen pijnstillers meegenomen naar het terrein, waardoor mijn hoofdpijn steeds erger werd en lang staan kostte me ook veel moeite. Nog niet helemaal hersteld. Besloten om toch maar terug te gaan naar de tent.
Op de terugtocht nog een stukje Gallagher meegepakt. Wonderwall is niet mijn nummer, maar champagne supernova klonk goed.
Op zaterdag eerst naar Vintage trouble geweest. Leuk optreden met een energieke frontman. Geluid was helaas niet helemaal top afgesteld.
Het middagprogramma grotendeels overgeslagen, want ik wilde ook nog wel 1 headliner zien.
Op tijd terug voor Xavier Rudd in een volle Barn. Gaaf optreden van deze man! Kreeg de hele barn ook mee.
The murder capital op the slope viel tegen. Arrogante zanger die niet echt goed genoeg zong om dat te rechtvaardigen.
Dan maar door naar Muse. Goed optreden. Minder bombastisch dan de vorige keer. Jammer dat het bij knights of cydonia misging. Gelukkig wel nog goed hersteld.
Op zondag als eerste naar the Nova twins! Bak herrie met veel energie en het publiek dat een lekker feestje ervan maakte!
Daarna bij the Lumineers weer bijgekomen. Lekkere muziek, maar niet is om bij van voren te staan.
Lil Nas x ging van heel slecht tot best ok. Hij maakte er nog wel een leuke show van, maar bij voorkeur niet meer boeken.
Qotsa deed goed zijn best, maar praatte wel erg veel. Haalde de vaart eruit. Het leek Dave Grohl wel. Gaaf einde!
AM al wel eerder gezien en toen vielen ze tegen. De energie was ook al weer op en er stond een koud windje. Daarom terug naar de tent.
Ondanks het ziek worden, nog best een leuke Werchter gehad. Helaas niet met het beste programma.
Wat mij betreft zijn alleen de acts in de tenten de prijs al meer dan waard. Bijna al mijn hoogtepunten waren in de tenten.
Wat een weekend, de highlights Sam Fender, Editors en Fred Again die elkaar elke nieuwe dag overtroffen. Sam die het hele veld mee krijgt met die laatste twee nummers, kippenvel. Daarna Editors en Fred Again die met compleet verschillende muziek op hun eigen manier de Barn inpakken.
En ondanks twijfelachtige verwachtingen een geweldige afsluiter in AM. Kan me voorstellen als je net het optreden van Glastonbury 2013 hebt bekeken, dat het tegenvalt, maar vond dit in de nieuwe stijl een erg sterke set. (stukken beter dan PKP 2022).
Daarnaast genoten van de diversiteit van de poster, ik noem Froukje, Stormzy, The Opposites, Machine Gun Kelly, Lil Nas X (playbacken op Werchter is misschien discutabel, maar zolang het publiek ervan geniet...). Staan ver van de headliners qua genre maar hebben hun plekje zeker verdiend.
Een weekend met weinig tegenvallers, veel meevallers en vooral bevestiging dat de must-sees dat ook echt waren. Als de line-up volgend jaar van dezelfde kwaliteit gaat zijn ben ik er zeker weer bij!
En ondanks twijfelachtige verwachtingen een geweldige afsluiter in AM. Kan me voorstellen als je net het optreden van Glastonbury 2013 hebt bekeken, dat het tegenvalt, maar vond dit in de nieuwe stijl een erg sterke set. (stukken beter dan PKP 2022).
Daarnaast genoten van de diversiteit van de poster, ik noem Froukje, Stormzy, The Opposites, Machine Gun Kelly, Lil Nas X (playbacken op Werchter is misschien discutabel, maar zolang het publiek ervan geniet...). Staan ver van de headliners qua genre maar hebben hun plekje zeker verdiend.
Een weekend met weinig tegenvallers, veel meevallers en vooral bevestiging dat de must-sees dat ook echt waren. Als de line-up volgend jaar van dezelfde kwaliteit gaat zijn ben ik er zeker weer bij!
Ik heb bewust nog geen enkele recensie gelezen online of op het forum, dus best wel benieuwd in welke mate mijn mening overeenkomt met de andere reviews 😊.
Hierbij alvast mijn verslagje van donderdag. Andere dagen volgen later!
Helaas wat later op de weide geraakt dan voorzien, dus pas kunnen starten met Froukje.
@ Froukje (main)(*** 1/2): zeer vermakelijke set, die heel goed tot zijn recht kwam op de main. Zou naar mijn gevoel lang niet hetzelfde effect gehad hebben in bijvoorbeeld KlubC.
Gelukkig ook met live-band, wat niet altijd een evidentie is gebleken dit weekend.
Zou ze nu niet meteen gaan zien in een zaalconcert, maar bij een volgende passage op een festival ga ik ze zeker terug opzoeken.
Vervolgens een 20 minuten gezien van Ashnikko (KlubC)(*), maar dit was totaal niet mijn ding. Plastic show zonder beleving, dus gauw doorgegaan naar de impressionnante Barn.
Warhaus (The Barn)(*****): ik associeerde Warhaus misschien nog teveel met Balthasar (wat ik eigenlijk niet zo kan smaken), maar dit is een totaal ander niveau. Veel jazzy insteken, met tegelijk edgy kantjes. Hier werd echt gemusiceerd op hoog niveau. Top en zeker een ontdekking voor mij. Wil ik graag eens opnieuw zien in een zaal.
Raye (KlubC)(**): de laatste 2 minuten geskipt van Warhaus, om naar KlubC te gaan, voor wat ik dacht dat wel eens dé verrassing kon worden van Werchter 23. Na beelden van Glastonbury met blazers en backings, keek ik uit om zo'n topband live te zien.
Helaas, we kregen een afgeslankte versie met slechts 1 trompet en backings (en andere muzikale partijen) op tape.
De magie was volledig weg en wat overbleef leek eerder een coverband die je ook ergens op de Gentse Feesten kan zien.
Omdat ik vreesde dat The Barn wel eens snel zou kunnen vollopen voor Charlotte De Witte, uiteindelijk besloten om Raye te laten voor wat het was en de oversteek te maken.
Veertig minuten op voorhand en de eerste grote teleurstelling en confrontatie met de rode kruisen die er nog altijd bleken te zijn, was een feit (desondanks de grotere Barn). Best wel een inschattingsfout dus.
Nog een tijd daar staan aanschuiven, in de hoop dat ze misschien nog wat volk zouden binnenlaten (normaal komt er wel wat plaats vrij als iedereen die zit gaat rechtstaan), maar daar houden ze geen rekening mee.
Uiteraard wel logisch, want wie laat je wel nog binnen en wie niet? Dat is om problemen vragen, dus logisch dat ze de deuren gesloten houden.
Het meest vervelende vind ik misschien wel dat ik hiervoor ook de rest van Raye niet had kunnen zien.
Misschien een suggestie dat ze de status van afsluiting ook in de app zouden tonen volgend jaar? Zo hoef je niet ter plaatse te gaan om die rode kruisen te zien.
Ook best frustrerend dat je dus voortaan niet enkel rekening moet houden met clashes op dezelfde timesloten, maar dus ook rekening moet houden met aansluitende clashes. Zo wou ik graag Aurora én Iggy Pop zien, maar dat ging dus niet.
Uiteindelijk gekozen voor Iggy Pop (The Barn) (****):
Zo legendarisch als op de Lokerse Feesten destijds is het niet geworden, maar hij zette wel een prima concert neer met strakke band (met blazers!).
Heel goed bij stem ook en had de indruk dat ze zelf ook wel,onder de indruk waren van The Barn en het onthaal die ze kregen van het publiek.
Misschien ook wel de laatste keer geweest dat we de man aan het werk konden zien?
Afgesloten met Mumford & Sons (Main) (*):
Ik was al op voorhand niet echt enthousiast over hun komst, maar heb wel geprobeerd om ze een eerlijke kans te geven.
Tevergeefs, dit is typisch zo'n band die je eigenlijk maar 1x in je leven moet zien en dat volstaat ruimschoots.
Muzikaal stellen ze eigenlijk weinig voor; het zijn verdoken kampvuurliedjes met een paar majeure akkoorden, zonder enige nuance.
Speel dit in een ander arrangement en Flanders Expo gaat uit z'n bol op één of andere foute party.
Ik snap de last minute vervanging, maar bij deze passage bewezen ze meer dan eens dat ze totaal niet headlinerwaardig zijn voor de Main stage.
Van een headliner verwacht je een stevige back catalogue waaruit ze kunnen putten, muzikaal wat andere arrangementen en/of een showgehalte om u tegen te zeggen, maar helaas was er niks van aan bij deze M&S.
Waarmee ik niet gezegd wil hebben dat ze een volledige show in elkaar moeten steken, maar dan moet de muziek voor zich spreken en dat is ook niet het geval.
Het vertaalde zich dan ook in een weide dat leegliep, nog sneller dan de matige regendruppels.
Hopelijk een duidelijk signaal dat deze 'headliner' totaal niet op z'n plaats daar stond en voortaan de regionen van Suikerrock of de Lokerse Feesten mag opzoeken.
Achteraf bekeken had CDW beter op de Main gestaan en M&S in The Barn op het timeslot van Charlotte.
Maar de perceptie zou dan totaal anders geweest zijn, dus waarschijnlijk logisch dat ze als nieuwe vervanger op de Main werden gezet.
Een wisselende donderdag om mee te beginnen dus, naar mijn gevoel.
Hierbij alvast mijn verslagje van donderdag. Andere dagen volgen later!
Helaas wat later op de weide geraakt dan voorzien, dus pas kunnen starten met Froukje.
@ Froukje (main)(*** 1/2): zeer vermakelijke set, die heel goed tot zijn recht kwam op de main. Zou naar mijn gevoel lang niet hetzelfde effect gehad hebben in bijvoorbeeld KlubC.
Gelukkig ook met live-band, wat niet altijd een evidentie is gebleken dit weekend.
Zou ze nu niet meteen gaan zien in een zaalconcert, maar bij een volgende passage op een festival ga ik ze zeker terug opzoeken.
Vervolgens een 20 minuten gezien van Ashnikko (KlubC)(*), maar dit was totaal niet mijn ding. Plastic show zonder beleving, dus gauw doorgegaan naar de impressionnante Barn.
Warhaus (The Barn)(*****): ik associeerde Warhaus misschien nog teveel met Balthasar (wat ik eigenlijk niet zo kan smaken), maar dit is een totaal ander niveau. Veel jazzy insteken, met tegelijk edgy kantjes. Hier werd echt gemusiceerd op hoog niveau. Top en zeker een ontdekking voor mij. Wil ik graag eens opnieuw zien in een zaal.
Raye (KlubC)(**): de laatste 2 minuten geskipt van Warhaus, om naar KlubC te gaan, voor wat ik dacht dat wel eens dé verrassing kon worden van Werchter 23. Na beelden van Glastonbury met blazers en backings, keek ik uit om zo'n topband live te zien.
Helaas, we kregen een afgeslankte versie met slechts 1 trompet en backings (en andere muzikale partijen) op tape.
De magie was volledig weg en wat overbleef leek eerder een coverband die je ook ergens op de Gentse Feesten kan zien.
Omdat ik vreesde dat The Barn wel eens snel zou kunnen vollopen voor Charlotte De Witte, uiteindelijk besloten om Raye te laten voor wat het was en de oversteek te maken.
Veertig minuten op voorhand en de eerste grote teleurstelling en confrontatie met de rode kruisen die er nog altijd bleken te zijn, was een feit (desondanks de grotere Barn). Best wel een inschattingsfout dus.
Nog een tijd daar staan aanschuiven, in de hoop dat ze misschien nog wat volk zouden binnenlaten (normaal komt er wel wat plaats vrij als iedereen die zit gaat rechtstaan), maar daar houden ze geen rekening mee.
Uiteraard wel logisch, want wie laat je wel nog binnen en wie niet? Dat is om problemen vragen, dus logisch dat ze de deuren gesloten houden.
Het meest vervelende vind ik misschien wel dat ik hiervoor ook de rest van Raye niet had kunnen zien.
Misschien een suggestie dat ze de status van afsluiting ook in de app zouden tonen volgend jaar? Zo hoef je niet ter plaatse te gaan om die rode kruisen te zien.
Ook best frustrerend dat je dus voortaan niet enkel rekening moet houden met clashes op dezelfde timesloten, maar dus ook rekening moet houden met aansluitende clashes. Zo wou ik graag Aurora én Iggy Pop zien, maar dat ging dus niet.
Uiteindelijk gekozen voor Iggy Pop (The Barn) (****):
Zo legendarisch als op de Lokerse Feesten destijds is het niet geworden, maar hij zette wel een prima concert neer met strakke band (met blazers!).
Heel goed bij stem ook en had de indruk dat ze zelf ook wel,onder de indruk waren van The Barn en het onthaal die ze kregen van het publiek.
Misschien ook wel de laatste keer geweest dat we de man aan het werk konden zien?
Afgesloten met Mumford & Sons (Main) (*):
Ik was al op voorhand niet echt enthousiast over hun komst, maar heb wel geprobeerd om ze een eerlijke kans te geven.
Tevergeefs, dit is typisch zo'n band die je eigenlijk maar 1x in je leven moet zien en dat volstaat ruimschoots.
Muzikaal stellen ze eigenlijk weinig voor; het zijn verdoken kampvuurliedjes met een paar majeure akkoorden, zonder enige nuance.
Speel dit in een ander arrangement en Flanders Expo gaat uit z'n bol op één of andere foute party.
Ik snap de last minute vervanging, maar bij deze passage bewezen ze meer dan eens dat ze totaal niet headlinerwaardig zijn voor de Main stage.
Van een headliner verwacht je een stevige back catalogue waaruit ze kunnen putten, muzikaal wat andere arrangementen en/of een showgehalte om u tegen te zeggen, maar helaas was er niks van aan bij deze M&S.
Waarmee ik niet gezegd wil hebben dat ze een volledige show in elkaar moeten steken, maar dan moet de muziek voor zich spreken en dat is ook niet het geval.
Het vertaalde zich dan ook in een weide dat leegliep, nog sneller dan de matige regendruppels.
Hopelijk een duidelijk signaal dat deze 'headliner' totaal niet op z'n plaats daar stond en voortaan de regionen van Suikerrock of de Lokerse Feesten mag opzoeken.
Achteraf bekeken had CDW beter op de Main gestaan en M&S in The Barn op het timeslot van Charlotte.
Maar de perceptie zou dan totaal anders geweest zijn, dus waarschijnlijk logisch dat ze als nieuwe vervanger op de Main werden gezet.
Een wisselende donderdag om mee te beginnen dus, naar mijn gevoel.
Ja maar moet toch op een bepaald moment ook dicht geweest zijn, een kennis wou binnen maar kon niet meer.
Zeker. Maar het waren geen taferelen. Denk dat je er gerust mag op zijn dat ze kwa timetable zo’n Fred Again.. niet meer gaan programmeren zonder iets er tegenover te zetten.
Oké, even een wijziging doorvoeren. Daarnet deelde ik mijn lijstje in dat andere topic, maar wil Danielle Ponder op 1 zetten. Want nu ik goed en wel thuis ben, besef ik dat die show er eentje is waarvoor ik een lans wil breken.
Ik kende haar niet, zelfs na het 100 keer analyseren en bekritiseren van deze lineup op dit forum, is haar naam me niet opgevallen. En ik slofte zaterdag ook voorbij die KlubC waar ze bezig was. Het was vroeg en ik was toen nog alleen en moe. Om een of andere reden had die aangename soulstem meer aantrekkingskracht dan het koffiekraam (had dat op dag 3 wel nodig). Dus ik teruglopen en toch maar eens gaan kijken. Eerst al zittend, meer op m'n gsm prutsend. Maar die stem jongens. En hoe ze het bracht. Samen met steeds meer andere mensen uiteindelijk naar voren gestapt om het echt te volgen. Het ene na het andere nummer vol ziel en pure levenslust kwam voorbij. Hoe goed was deze 'onbekende' dame zeg. Kleine speech. Blijkbaar is ze al vele jaren (decennia) aan de weg aan het timmeren en mocht ze nu eens op de grote festivals aan de andere kant van de oceaan spelen. Een toespraak over "dat je moet doorzetten om er te geraken", we kennen het allemaal, maar hier geloofde je het ook. Gunfactor 1000 en dat vond blijkbaar heel die KlubC. Elk nummer werd enthousiaster onthaald. Haar set zou eindigen met een nieuw nummer (Roll The Credits) en iedereen ging er geweldig op. Jezus die stem doe normaal.
Op dat moment voor mij al de verrassing van het weekend. Maar dat laatste nummer was niet haar laatste nummer, ook al had ze nog maar 3 minuten speeltijd. Of ze nog een extra liedje mocht spelen. De eerste akkoorden verraadden de zoveelste Creep cover. Maar Jezus Christus Thom Yorke te paard wat werd dat een moment om nooit meer te vergeten. Een dikke 7 minuten werd daar zo hard aan de traanklieren getrokken, dat ik er een uur niet goed van was. Eerst nog vermannen, daarna -fuck it- de hele rotzooi laten lopen. Niet tegen te houden gewoon. Dag 3 vermoeidheid en geen koffie zijn een bitch. Ik keek opzij en zag een vent van tegen de 50 ook huilen. En de mensen uit het publiek op de schermen, een voor een. En dat nummer wou maar niet stoppen. Altijd maar omhoog en omhoog. En dat applaus daarna ook niet. Haar muzikanten wisten niet hoe ze moesten reageren. Het type concert waarbij de lichten aanfloepen en iedereen naar elkaar kijkt van wat was me dat. Maar nu dus met tranen in de ogen. Dat moment staat pro-shot online. Als je 8 minuten de tijd hebt, klik dan eens 'Creep' aan en schuif het volume open. Ik heb er al een videocapture van, er zullen later nog momenten zijn dat ik ervan zal willen genieten.
Kijk, dat zijn dingen die je niet verwacht op een festival. En ook niet elk jaar meemaakt. Maar het zijn wel net die dingen die festivals, en live muziek in het algemeen, voor mij altijd de moeite waard maken. Rondlopen en opeens met heel veel (of soms weinig) anderen verrast worden. En net dat gedoe met die overvolle tenten, dat geplan en gestress om je favoriete artiest te missen, dat kamperen om toch maar je plek te houden, staat daar eigenlijk haaks op. Het geeft dat gekloot met die kruizen wat tegengewicht. Rock Werchter is asociaal massaal soms, maar ik hoop dat het voor altijd ook zulke kleine momentjes mag opleveren.
Ik kende haar niet, zelfs na het 100 keer analyseren en bekritiseren van deze lineup op dit forum, is haar naam me niet opgevallen. En ik slofte zaterdag ook voorbij die KlubC waar ze bezig was. Het was vroeg en ik was toen nog alleen en moe. Om een of andere reden had die aangename soulstem meer aantrekkingskracht dan het koffiekraam (had dat op dag 3 wel nodig). Dus ik teruglopen en toch maar eens gaan kijken. Eerst al zittend, meer op m'n gsm prutsend. Maar die stem jongens. En hoe ze het bracht. Samen met steeds meer andere mensen uiteindelijk naar voren gestapt om het echt te volgen. Het ene na het andere nummer vol ziel en pure levenslust kwam voorbij. Hoe goed was deze 'onbekende' dame zeg. Kleine speech. Blijkbaar is ze al vele jaren (decennia) aan de weg aan het timmeren en mocht ze nu eens op de grote festivals aan de andere kant van de oceaan spelen. Een toespraak over "dat je moet doorzetten om er te geraken", we kennen het allemaal, maar hier geloofde je het ook. Gunfactor 1000 en dat vond blijkbaar heel die KlubC. Elk nummer werd enthousiaster onthaald. Haar set zou eindigen met een nieuw nummer (Roll The Credits) en iedereen ging er geweldig op. Jezus die stem doe normaal.
Op dat moment voor mij al de verrassing van het weekend. Maar dat laatste nummer was niet haar laatste nummer, ook al had ze nog maar 3 minuten speeltijd. Of ze nog een extra liedje mocht spelen. De eerste akkoorden verraadden de zoveelste Creep cover. Maar Jezus Christus Thom Yorke te paard wat werd dat een moment om nooit meer te vergeten. Een dikke 7 minuten werd daar zo hard aan de traanklieren getrokken, dat ik er een uur niet goed van was. Eerst nog vermannen, daarna -fuck it- de hele rotzooi laten lopen. Niet tegen te houden gewoon. Dag 3 vermoeidheid en geen koffie zijn een bitch. Ik keek opzij en zag een vent van tegen de 50 ook huilen. En de mensen uit het publiek op de schermen, een voor een. En dat nummer wou maar niet stoppen. Altijd maar omhoog en omhoog. En dat applaus daarna ook niet. Haar muzikanten wisten niet hoe ze moesten reageren. Het type concert waarbij de lichten aanfloepen en iedereen naar elkaar kijkt van wat was me dat. Maar nu dus met tranen in de ogen. Dat moment staat pro-shot online. Als je 8 minuten de tijd hebt, klik dan eens 'Creep' aan en schuif het volume open. Ik heb er al een videocapture van, er zullen later nog momenten zijn dat ik ervan zal willen genieten.
Kijk, dat zijn dingen die je niet verwacht op een festival. En ook niet elk jaar meemaakt. Maar het zijn wel net die dingen die festivals, en live muziek in het algemeen, voor mij altijd de moeite waard maken. Rondlopen en opeens met heel veel (of soms weinig) anderen verrast worden. En net dat gedoe met die overvolle tenten, dat geplan en gestress om je favoriete artiest te missen, dat kamperen om toch maar je plek te houden, staat daar eigenlijk haaks op. Het geeft dat gekloot met die kruizen wat tegengewicht. Rock Werchter is asociaal massaal soms, maar ik hoop dat het voor altijd ook zulke kleine momentjes mag opleveren.
Laatst bewerkt:
Kijk eens aan, wat prachtig geschreven! Ik hoopte al dat er mensen van hier haar ter plekke hebben ontdekt. Ik kende het ook niet, stuitte erop omdat ik de hele dag de stream op had staan. En waar het eerst nog een beetje achtergrondmuziek was, ben ik het naarmate het optreden vorderde steeds harder gaan zetten. Die magie die jij omschrijft, die was gewoon voelbaar door de stream heen. Ik zag het ook telkens in elk shot waarin ze het publiek lieten zien. Het ongeloof, het enthousiasme en de pure ontroering straalde er bij iedere aanwezige vanaf. En je zag het inderdaad ook aan Danielle en haar ongelooflijk gave band zelf. Die hadden zichtbaar ook zoiets van "wat is dit joh". Ik ben op een gegeven moment ook mensen gaan appen dat ze dit móésten zien, o.a. @nikita kan dat beamen.
Je laatste alinea ben ik het bijna helemaal mee eens. Ik verwacht het namelijk wél op een festival en het is ook precies de reden waarom ik elk jaar weer naar festivals ga. De onverwachte ontroering en ontlading, dat is waar ik het allemaal voor doe.
Dankjewel dat je jouw ervaring met ons hebt willen delen.
Ik ben ook zomaar binnen gewandeld bij Danielle Ponder zonder haar te kennen en heb het laatste kwartier of zo meegemaakt. Was prachtig ! Jammer dat ik er niet eerder was.
Wat ook zo mooi is aan die show van haar, en wat ik verder bij veel andere artiesten dit weekend heb gemerkt, is die oprechte dankbaarheid om voor een aandachtig publiek te mogen spelen dat veel groter is dan ze gewend zijn, waardoor ze net dat beetje extra in hun performance steken.
Er wordt veel geklaagd op Werchter dat het “te druk” is, maar dat doen ze dan toch wel goed op dit festival. Alle artiesten een grootse setting geven, en het nog weten te bevolken met een publiek ook.
Wat ook zo mooi is aan die show van haar, en wat ik verder bij veel andere artiesten dit weekend heb gemerkt, is die oprechte dankbaarheid om voor een aandachtig publiek te mogen spelen dat veel groter is dan ze gewend zijn, waardoor ze net dat beetje extra in hun performance steken.
Er wordt veel geklaagd op Werchter dat het “te druk” is, maar dat doen ze dan toch wel goed op dit festival. Alle artiesten een grootse setting geven, en het nog weten te bevolken met een publiek ook.
