Gekotst? Alles ok? Ziek geworden?
Heb zelf een voedselvergiftiging opgelopen, dus ik kan erover meepraten. Meer details in het verslag dat gaat volgen.
Pukkelpop 2022 - Nieuws & Geruchten
- Onderwerp starter Special Monkey
- Startdatum
Heb zelf een voedselvergiftiging opgelopen, dus ik kan erover meepraten. Meer details in het verslag dat gaat volgen.
Wij stonden een beetje verder in het veld, maar niet echt ver hoor, op exact dezelfde plek als bij OATW en het verschil was echt groot. Bij Oscar was het geluid perfect, bij AM allesbehalve. En gezien het dezelfde PA is kon dit enkel aan de geluidstechnicus liggen. Het was een top setlist maar als het geluid dan niet optimaal is en de begeestering bij de frontman dan ook nog een beetje ontbreekt, dan wordt het al snel niet het onvergetelijke concert waar je op hoopte vooraf. Soit, volgende keer beter.
Sorry, maar meer details over je voedselvergiftiging wil ik eigenlijk niet krijgen.
Weer een mooi festival achter de rug. Veel goede dingen gezien. Top 10:
10. Pendulum. Na Slipknot ben jk naar de Dance Hall gegaan. Vervolgens een uurtje los gaan op Pendulum. Mooi einde van se eerste volledige dag.
9.Goldband. niet de meest hoogstaande muziek maar wel een zeer vermakelijk optreden om bij wakker te worden.
8. Sigrid. op het laatste moment toch maar besloten om naar Sigrid te gaan ipv Sad Night Dynamite. Hier heb ik absoluut geen spijt van gekregen. Op de albums vind ik het een beetje te rustig maar live staat het gewoon als een huis. Mooi om te zien.
7.DIIV. heerlijke gitaarband, fijn om een uurtje naar te luisteren
6. Tamino. geweldige setting in de Marquee en hij heeft namelijk een fantastische stem.
5. Arctic Monkeys. Geweldige setlist met een strak spelende band. Vond AT niet echt geweldig bij stem en hij zong af en toe zeer vertragend. Waar ik stond (vrijwel vooraan) was er geen sprake van slecht geluid of leegloop.
4. Froukje. Een geweldig optreden met veel energie zowel vanaf het podium als vanuit het publiek. Ben zeer benieuwd hoe ze zich verder gaat ontwikkelen als artiest.
3. Aurora. Speelde een erg goede set. Wat ik bij haar wel mooi vind om te zien is het contrast tussen de manier waarop ze zingt en waarop ze praat. Als ze praat lijkt ze heel fragiel terwijl als ze zingt ze dat heel overtuigend doet.
2. Tame Impala. Voor de derde keer dit jaar heb ik ze een fantastisch optreden zien geven. Super fijne visuals en een prachtige sound. Zelf een groot 'The Slow Rush' fan dus echt genoten van de eerste nummers en Lost In Yesterday. De eerdere nummers sloegen wel beter aan.
1. Slipknot. Wat spelen die gasten goed zeg. Een muur van geluid maar toch nog zo ontzettend zuiver. Daarnaast een geweldig podium.
Ondanks dat de communicatie vooraf niet de schoonheidsprijs verdiend was het inderdaad alweer keurig geregeld. Hopelijk worden volgend jaar een aantal afmeldingen ingehaald. King Gizzard and the wizzard lizzard, Gabriels en Self esteem zou ik graag op PKP willen zien.
Om een positief verhaal af te sluiten met een negatieve noot. Die sit-downs zijn door het overgrote deel van de artiesten gebruikt. Na 2 keer op de dag is de lol er wel een beetje vanaf.
10. Pendulum. Na Slipknot ben jk naar de Dance Hall gegaan. Vervolgens een uurtje los gaan op Pendulum. Mooi einde van se eerste volledige dag.
9.Goldband. niet de meest hoogstaande muziek maar wel een zeer vermakelijk optreden om bij wakker te worden.
8. Sigrid. op het laatste moment toch maar besloten om naar Sigrid te gaan ipv Sad Night Dynamite. Hier heb ik absoluut geen spijt van gekregen. Op de albums vind ik het een beetje te rustig maar live staat het gewoon als een huis. Mooi om te zien.
7.DIIV. heerlijke gitaarband, fijn om een uurtje naar te luisteren
6. Tamino. geweldige setting in de Marquee en hij heeft namelijk een fantastische stem.
5. Arctic Monkeys. Geweldige setlist met een strak spelende band. Vond AT niet echt geweldig bij stem en hij zong af en toe zeer vertragend. Waar ik stond (vrijwel vooraan) was er geen sprake van slecht geluid of leegloop.
4. Froukje. Een geweldig optreden met veel energie zowel vanaf het podium als vanuit het publiek. Ben zeer benieuwd hoe ze zich verder gaat ontwikkelen als artiest.
3. Aurora. Speelde een erg goede set. Wat ik bij haar wel mooi vind om te zien is het contrast tussen de manier waarop ze zingt en waarop ze praat. Als ze praat lijkt ze heel fragiel terwijl als ze zingt ze dat heel overtuigend doet.
2. Tame Impala. Voor de derde keer dit jaar heb ik ze een fantastisch optreden zien geven. Super fijne visuals en een prachtige sound. Zelf een groot 'The Slow Rush' fan dus echt genoten van de eerste nummers en Lost In Yesterday. De eerdere nummers sloegen wel beter aan.
1. Slipknot. Wat spelen die gasten goed zeg. Een muur van geluid maar toch nog zo ontzettend zuiver. Daarnaast een geweldig podium.
Ondanks dat de communicatie vooraf niet de schoonheidsprijs verdiend was het inderdaad alweer keurig geregeld. Hopelijk worden volgend jaar een aantal afmeldingen ingehaald. King Gizzard and the wizzard lizzard, Gabriels en Self esteem zou ik graag op PKP willen zien.
Om een positief verhaal af te sluiten met een negatieve noot. Die sit-downs zijn door het overgrote deel van de artiesten gebruikt. Na 2 keer op de dag is de lol er wel een beetje vanaf.
NEWSFLASH: daar heeft nooit 'lol' ingezeten. Snap echt niet dat artiesten dit doen. Is voor mij echt een cringy eyeroll moment.
Kan alleen maar raten wat ik gezien/gehoord heb op vrijdag
1 Slipknot
2 While She Sleeps
3 Glints
4 Clawfinger
5 Klaps
6 Cypress Hill (door het ontbreken van Sen Dog,anders waarschijnlijk top3 geweest)
7 Nothing But Thieves
8 Gabber Eleganza
Zelfs de hardcore in de Boiler Room vond ik tof,heb al bij al ene leuke dag gehad.
1 Slipknot
2 While She Sleeps
3 Glints
4 Clawfinger
5 Klaps
6 Cypress Hill (door het ontbreken van Sen Dog,anders waarschijnlijk top3 geweest)
7 Nothing But Thieves
8 Gabber Eleganza
Zelfs de hardcore in de Boiler Room vond ik tof,heb al bij al ene leuke dag gehad.
Toch verbazend om hier de wisselende reacties op AM te lezen.
Zelf keek ik hier enorm naar uit. In 2018 enorm fan geworden van A.M., mede dankzij die fantastische plaat (THBH&C) en dito passage op Werchter. Ik keek dan ook hard uit naar dit optreden op Pukkelpop.
Het optreden zelf begon in ieder geval fantastisch, meerdere knallers van hits op het publiek afgevuurd. Maar na een optreden overheerste toch het "meh" gevoel (zowel bij mij als bij mijn vrienden die ik achteraf sprak en ook speciaal voor AM kwamen). Alex Turner was onder invloed, hij kon met moeite zijn eigen bandnaam uitspreken. Moet wel gezegd dat dit voor mij geen enkel effect had op zijn gitaarspel en zanglijnen, wat dan weer heel knap is: moet je kunnen ;-)
Setlist vond ik behoorlijk tegenvallen. Zakte ook in als een pudding naar gelang het optreden vorderde (om tijdens de bisronde - die we door het uitlopen van het optreden en de nachtbussen die vertrokken om 00.30u slechts tijdens het weglopen hebben kunnen horen). 2 nummers van de laatste plaat vond ik persoonlijk veel te weinig. Star Treatment, 4 out of 5 werden hier echt gemist.
Interactie met publiek, compleet afwezig. Dit lag volgens mij zowel aan het publiek (heel mak, veel praten, amper applaus), als aan de band (mompelende Turner, veel te lange pauzes tussen de nummers (waarin overlegd moest worden en instrumenten getest werden). Het voelde een beetje als een band die wat geld in het laatje wou krijgen en alsnog wat optredens heeft aangenomen om de nieuwe plaat te financieren..
Mankementen in geluidsmix viel in elk geval heel hard mee waar ik stond (parallel met PA, linkerkant), geen klachten over gehad.
Kortom: heb ik genoten van het optreden? Absoluut. Was ik van mijn sokken geblazen zoals op RW 2018? Absoluut niet. Ik las een artikel over Lowlands waarin de vraag wordt gesteld of AM hun headlinerstatus op het spel zetten. Hoewel ik het niet hoop, snap ik dit. Moest tijdens het optreden opvallend vaak aan Kings of Leon denken qua beleving.
Zelf keek ik hier enorm naar uit. In 2018 enorm fan geworden van A.M., mede dankzij die fantastische plaat (THBH&C) en dito passage op Werchter. Ik keek dan ook hard uit naar dit optreden op Pukkelpop.
Het optreden zelf begon in ieder geval fantastisch, meerdere knallers van hits op het publiek afgevuurd. Maar na een optreden overheerste toch het "meh" gevoel (zowel bij mij als bij mijn vrienden die ik achteraf sprak en ook speciaal voor AM kwamen). Alex Turner was onder invloed, hij kon met moeite zijn eigen bandnaam uitspreken. Moet wel gezegd dat dit voor mij geen enkel effect had op zijn gitaarspel en zanglijnen, wat dan weer heel knap is: moet je kunnen ;-)
Setlist vond ik behoorlijk tegenvallen. Zakte ook in als een pudding naar gelang het optreden vorderde (om tijdens de bisronde - die we door het uitlopen van het optreden en de nachtbussen die vertrokken om 00.30u slechts tijdens het weglopen hebben kunnen horen). 2 nummers van de laatste plaat vond ik persoonlijk veel te weinig. Star Treatment, 4 out of 5 werden hier echt gemist.
Interactie met publiek, compleet afwezig. Dit lag volgens mij zowel aan het publiek (heel mak, veel praten, amper applaus), als aan de band (mompelende Turner, veel te lange pauzes tussen de nummers (waarin overlegd moest worden en instrumenten getest werden). Het voelde een beetje als een band die wat geld in het laatje wou krijgen en alsnog wat optredens heeft aangenomen om de nieuwe plaat te financieren..
Mankementen in geluidsmix viel in elk geval heel hard mee waar ik stond (parallel met PA, linkerkant), geen klachten over gehad.
Kortom: heb ik genoten van het optreden? Absoluut. Was ik van mijn sokken geblazen zoals op RW 2018? Absoluut niet. Ik las een artikel over Lowlands waarin de vraag wordt gesteld of AM hun headlinerstatus op het spel zetten. Hoewel ik het niet hoop, snap ik dit. Moest tijdens het optreden opvallend vaak aan Kings of Leon denken qua beleving.
Cypress Hill zonder Sen Dog? Serieus? Die gast is de helft van de band en de sound, dan is het geen Cypress Hill meer.
Vond het ook serieuze aderlating.
Blijkbaar al sinds eind mei uit roulatie.
B-Real Reveals Fellow Cypress Hill MC Sen Dog Has Been Hospitalized Amid Slipknot Tour
The pioneering Hip Hop artist says he suffered a non-covid medical emergency on Monday (May 16).
hiphopdx.com
Cypress Hill’s Sen Dog Has Been Hospitalized With An Emergency
Cypress Hill's Sen Dog has been a staple in the Los Angeles, California-based Hip-Hop collective for more than 30 years. In addition to his role in the Grammy-nominated group, Sen…
Nee, beeldspraak. M'n pen is wel even leeg van zoveel muziek te hebben gereviewd. Jammer om te horen dat je het effectief had oof. Korte nacht ook gisteren. Na de Monkeys nog naar huis, laatste recensies geschreven en vandaag alweer gaan werken.
1. Aurora: 1 woord voor: MAGISCH!
2. Sigrid: Fantastische popshow, dansen en zingen van begin tot eind
3. Sons Of Kemet: Euforisch einde van een absolute wereldband, man wat zijn Shabaka, Theon, Tom en Eddie helden!
4. Kelly Lee Owens: Spannende set, in het teken van 'Inner Song', die een rustig hoogtepunt vormde tussen al het andere geweld
5. Yard Act: Wild feestje in een goed volgelopen lift, gebracht door een charismatische band die het publiek erg makkelijk meekregen
6. Rüfüs Du Sol: Opnieuw een erg fijn feestje en een erg knappe stage set-up. Hoop dat ze in deze contreien nog wat doorgroeien naar een hogere positie
7. NewDad: Jeugdig, beetje chaotisch, spelplezier en goede songs, exact wat een goede indieband moet zijn
8. Slipknot: Wat een machine! Speelden het publiek met gemak helemaal plat!
9. Bright Eyes: Conor Oberst ❤️
10. The Lathums: Één van de strafste strotten van het hele festival in combinatie met enorm aanstekelijke muziek is een succescombo!
Verder nog eervolle vermeldingen voor: For Those I Love, Alex G, Dadi Freyr, Channel Tres, Arlo Parks, Tai Verdes en Selah Sue
Ook nog een speciale vermelding voor het 'Into The Open' project van Voetvolk die een perfecte symbiose wisten te creëren tussen dans en muziek en als eerste act al meteen zorgden voor een absoluut hoogtepunt van het festival!
2. Sigrid: Fantastische popshow, dansen en zingen van begin tot eind
3. Sons Of Kemet: Euforisch einde van een absolute wereldband, man wat zijn Shabaka, Theon, Tom en Eddie helden!
4. Kelly Lee Owens: Spannende set, in het teken van 'Inner Song', die een rustig hoogtepunt vormde tussen al het andere geweld
5. Yard Act: Wild feestje in een goed volgelopen lift, gebracht door een charismatische band die het publiek erg makkelijk meekregen
6. Rüfüs Du Sol: Opnieuw een erg fijn feestje en een erg knappe stage set-up. Hoop dat ze in deze contreien nog wat doorgroeien naar een hogere positie
7. NewDad: Jeugdig, beetje chaotisch, spelplezier en goede songs, exact wat een goede indieband moet zijn
8. Slipknot: Wat een machine! Speelden het publiek met gemak helemaal plat!
9. Bright Eyes: Conor Oberst ❤️
10. The Lathums: Één van de strafste strotten van het hele festival in combinatie met enorm aanstekelijke muziek is een succescombo!
Verder nog eervolle vermeldingen voor: For Those I Love, Alex G, Dadi Freyr, Channel Tres, Arlo Parks, Tai Verdes en Selah Sue
Ook nog een speciale vermelding voor het 'Into The Open' project van Voetvolk die een perfecte symbiose wisten te creëren tussen dans en muziek en als eerste act al meteen zorgden voor een absoluut hoogtepunt van het festival!
Zo, dat waren 4 dagen en 4 nachten die erg anders zijn gelopen dan ik had gedacht, maar Pukkelpop 2022 was voor mij een groot feest met hier en daar wat grote teleurstellingen. Wil het hier graag delen omdat ik weinig mensen heb met wie ik het kan delen, dus geniet!
Donderdag
De geluidstechnici die de Booth aan het testen waren van 17:00 - 19:00
5 / 5
Tot mijn verrassing was de Booth direct actief op Donderdag na het openen van het festival. De geluidstechnici waren aan het kijken of alles goed klonk, en hebben hierbij een heerlijke house en tropical house set gespeeld. Had aangekondigd moeten worden, dan waren er veel mensen bij.
Marguillier
4 / 5
Een goede en alternatieve elektronische set waarbij de transities soms een beetje raar waren, maar waar wel de Booth lekker kon dansen. Was een fan, en ze kan prima doorgroeien als soloact met wat meer tijd.
Froukje
5 / 5
Ken wel 1-2 liedjes van Froukje, maar vond het nooit zo geweldig. Toch naar de live show, en wat blijkt? Goede stem, een idioot strakke live band (shoutout naar de gitarist), en een geweldig productie. Heb genoten en ben echt een fan geworden.
Sylvie Kreusch
5 / 5
Alles wat ik had gehoopt en meer, was gewoon een geweldige liveset.
Amber Broos
3 / 5
Lekker staan beuken met een volle boiler room, ze had een goede mix maar draaide te veel van hetzelfde. Iets meer variatie zou goed zijn geweest, er is meer mogelijk bij techno dan alleen maar 4/4 kick drums.
De Serre Soundsystem
5 / 5
Muziek was veel meer gabber-achtig dan ik had gedacht, en het beviel prima. Gasten kunnen ook een prima show neerzetten en waren continu met het publiek bezig terwijl ze aan het mixen waren, echt genoten.
Hindu Radio DJs
3 / 5
Heb kunnen genieten van de liederen die gedraaid werden, maar zeker het "Radio DJs" gedeelte van hun naam klopt, want er was geen logische flow tussen de liederen en alle vorm van mixen ontbrak. Het was letterlijk plaatjes draaien met de on/off switch.
Vrijdag
Goldband
3 / 5
Goldband ben ik gaan bekijken uit interesse en het ontbreken van een andere act in de ochtend die ik graag wou zien. Het is niet mijn ding, maar alsnog 3 punten want ze doen het goed en zijn continu bezig met publiek. Ben wel na 30 minuten vertrokken.
Hairbaby
4 / 5
Strakke band, zeker saxofonist en trompettist waren erg sterk naast het gewoonlijke oeuvre. Niks op aan te merken, publiek was op dit moment ook erg meegaand.
Selah Sue
4.5 / 5
Had al lang niks van Selah Sue gehoord, was versast dat ze überhaupt nog langs kwam. Speelde een sterke set, met een goede band, en het publiek was helemaal mee. Wel moet ik zeggen dat ik haar oude "stijl" leuker vond dat haar nieuwere nummers.
Pitou
5 / 5
Voor mij de verrassing van het festival. Wat een prachtige stem, en qua podium was de Castello perfect voor de groep.
Dadi Freyr
5 / 5
Wat mij betreft is het Dadi gelukt om zijn muziekstijl en persoonlijke stijl te mixen en in een show te stoppen. Ook veel waardering dat hij niet alleen Engelse nummers zong, maar ook een aantal in het Ijslands. Ook erg kunnen lachen dat hij na elk nummer heel droog "yeah thank you" roept en doorgaat.
Tamino
5 / 5
Goede show, prachtig licht, en was positief verrast over de stijl en breedheid van zijn muziek. Ik heb het uur m'n adem in gehouden en genoten van de set.
Rufus du Sol
5 / 5
Heb de helft van hun show kunnen zien door overmacht, maar een geweldige show, geweldig geluid, en een adembenemende lichtshow. Vond het erg jammer dat ik hem niet helemaal heb kunnen zien.
---
Na Rufus du Sol was de persoon met wie ik op Pukkelpop was helaas door nog onbekende redenen door de rug en heupen gezakt en was deze niet meer in staat om te dansen of lopen. Hierdoor helaas veel acts (inclusief Slipknot, Noisia, en Anfisa) moeten missen terwijl ik opties bekeek en waakte over de persoon.
---
Vitalic
5 / 5
Ik was vergeten waarom ik een fan was van Vitalic, en de liveshow bracht het weer terug. Dreunende muziek met veel droge teksten, een lichtshow die mij nog meer onder de indruk heeft gemaakt dan de shows van Rufus en Justice (uit 2018), en dat met een 2/3 volle Marquee die helemaal los ging. Ik vond het een van mijn hoogtepunten van het festival.
Zaterdag
GO_A
4 / 5
Een actieve show met een duidelijk dankbare band en zangeres. Vond het tof dat Shum aan het begin speelde, en dat er een soort black magic variant aan het einde is gedaan. Publiek ook sterk, heb meegedaan aan de Oekrainse summoning circles die werden gemaakt.
---
Door de eerdere gemelde inzakking van Vrijdag heb ik hierna een lange pauze moeten nemen met mijn medegenoot om naar Inter te gaan. Meer hierover later.
---
George Ezra
4 / 5
Show kunnen zien vanaf het Inter platform, dus niet het beste geluid, maar een leuke show met een paar goede hits. George leek ook erg blij te zijn met het redelijk volle veld.
Aurora
5 / 5
Kon helaas niet meedoen aan de voorkant, maar wat een show en wat een leuke frontvrouw is ze. Alleen maar goede nummers gehoord, een prachtige visuals die niet overdonderend zijn.
Job Jobse
3 / 5
Redelijke set, maar ik heb Job vaker gezien, en dit was een van zijn saaiere sets. Veel herhaling, te veel vage geluiden in plaats van zijn gewoonlijke melodische techno.
Mall Grab
3.5 / 5
Ook hier, Maal Grab speelde en mixte goed, maar veel te veel herhaling. Ben ik niet van hem gewend.
Underworld
1 / 5
Voor mij de teleurstelling van het festival, en dat kwam helaas niet door de band, maar door het geluid. De band klonk in topvorm en Karl zong goed (vandaar de 1 punt_, maar vanaf het begin tot aan King of Snake was de bas volledig afwezig. Het raarste moment kwam toen tijdens de grote mid-drop van King of Snake de bas totaal afwezig was, waardoor ikzelf en de mensen om mij heen in verwarring keken naar een uit zijn dak gaande Karl terwijl er geen kick of beat te horen was. Ik keek immens uit naar Underworld, en dit was echt de teleurstelling van het festival. Ben na King of Snake teleurgesteld vertrokken, en zal ze nogmaals proberen te zien wanneer er geen subwoofers kapot zijn of geluidstechnici afwezig zijn...
Jungle
4 / 5
Ze waren in topvorm, en ik heb de hele set kunnen genieten vanaf het Inter platform. Strak, van alle albums goede hits, maar wel een beetje braaf. De band kan wat mij betreft wat meer improviseren en spelen met hun sets, hetgeen ze nu maar een keer doen als ze Staying Alive en Casio mixen.
Caribou
3 / 5
Heb echt geprobeerd om hier van te genieten, maar ik vond het een beetje te veel "random bleeps" terwijl er toch echt goede nummers achter waren. De set kan wel wat strakker.
---
Hierna besloten om maar te stoppen i.v.m. persoonlijke redenen en wat teleurstellingen van de avond. Nog wel 10 minuten Eppo Jansen gezien, maar dat vind ik te kort om een review te geven.
---
Zondag
Meskerem Mees
5 / 5
Een prachtige stem met twee oprechte zangers/essen die mooie nummers spelen, ik heb genoten. Wel een negatieve shout-out naar het alcohol zuipende publiek achterin de tent, die het nodig vonden om door de hele heen te praten. Ga ergens anders heen en ga niet een prachtige, kalme live act vergallen.
Eefje de Visser
4 / 5
Genoten van de muziek en de liveshow, ook haar zangeressen en band zijn sterk. Wel iets te veel mata hari dansen, terwijl het soms juist mooi kan zijn om de muziek z'n werk te laten doen, zeker bij haar stijl.
Tom Misch
4 / 5
Ik geef Tom een hoge score. Zijn set was eigenlijk niks bijzonders, de productie ook niet, maar wel een main stage laten dansen en zijn muziek in perfecte vorm ter gehore brengen. Je kan het ook in een gemiddelde jazz bar/cafe vinden, maar op Pukkelpop was het erg welkom.
Sigrid
5 / 5
Nog een verrassing voor mij was Sigrid. Mijn reisgenoot wou deze graag zien en we waren 5 minuten te laat, maar toch spontaan naar het Inter platform gegaan en gekeken. Geweldige show, en Sigrid is een leuke en spontane vrouw in haar optreden. Echt genoten en veel kunnen dansen.
Fred Again
5 / 5
Ik had immens hoge verwachtingen voor Fred, ben ook trouwe fan vanaf het begin en was met de rolstoel achter de geluidsmensen gaan staan. Fred komt het podium op, speelt drie noten, en zegt zachtjes "ben eigenlijk heel nerveus jongens...", om vervolgens even de beste set van het festival neer te gooien. Ook zijn introducties en achtergrond die bij elk lied gegeven was vond ik sterk, alleen jammer dat hij de nieuwere nummers van Four Tet/Skrillex (zoals "Kid is in the Jungle") maar deels speelde. Het einde met Marea en Loving Arms Around Me was geweldig, en hij verdient elke seconde lof die hij krijgt. Ik zie hem volgend jaar echt op de main staan als hij zo door gaat.
Oh ja, en shoutout naar Four Tet die als een trots vaderfiguur naar de live set keek bij de geluidsmensen, en zijn broer die nauw oplettend Fred geweldig aanvult met beats en edits waar nodig.
Glass Animals
4 / 5
Naast Cane Shuga ken ik niks van Glass Animals, maar mijn reisgenoot was enthousiast, dus naar het Inter platform gegaan. Positief verrast over de show, alleen waren de interacties met het publiek soms wat knullig. Strakke band, dat wel, en de stage setup is erg leuk gedaan.
Oscar and the Wolf
5 / 5
Oscar eenmalig gezien in 2018, en vond zijn nieuwe album erg tegenvallen. Had ook wat lagere verwachtingen omdat hij veel shows om mentale gezondheidsredenen had afgezegd. Maar holy shit, wat een goede set. De nieuwe nummers worden mooi geremixt waardoor ze ineens tot hun recht komen, oude hits komen soms aangepast voorbij, en de uitgebreide band is strak met veel lichten. Ook goed om te zien hoe Max/frontman erg dankbaar voor de opkomst is en gedurende de set steeds meer energie krijgt en steeds meer gaat lachen. De tweede grote verrassing voor mij van die dag, en wat mij betreft (ook al weet ik dat het hier vloeken in de kerk is) de headliner van Zondag.
Boys Noize
3.5 / 5
Muziek en mix is goed, maar hij lijkt iets te veel in zijn hardere fase te zijn blijven hangen. Had wat meer variatie in gemogen, alhoewel ik wel maar de laatste helft heb gezien.
Four Tet
4.5 / 5
Tot mijn verwondering was amper een kwart van de tent gevuld, dus ben met mijn rolstoelmaatje naar de subwoofers gegaan en heb daar de hele set onafgebroken gedanst en een rolstoel rave gehad. Wat een goede nummers speelde Kieran, en ik kreeg het idee dat hij tegen het einden veel improviseerde t.o.v andere shows en wat meer D&B speelde. Ook veel leuke mensen die mee kwamen rolstoel raven met ons, veel dank daarvoor! Wel is hij wat afwezig t.o.v het publiek, kan ook vaak geen lach vanaf ondanks de harde bangers die gespeeld worden. Geweldig einde van het festival voor mij.
En dan nog twee laatste opmerkingen.
Organisatie
5 / 5
Pukkelpop 2022 was echt heel goed gedaan, met veel WCs, eet/drank plekken, en het geluid bij alle stages was gewoon geweldig. Hier mogen de Belgen echt trots op zijn, heb nooit meer dan 1 minuut hoeven wachten op een WC of eten/drinken.
Inter
10 / 5
Op vrijdagmiddag was ik helemaal in paniek, want door de inzakking van mijn reisgenoot en de velen EHBO bezoeken dacht ik dat het einde festival zou zijn. De mensen van Inter zijn above en beyond gegaan om en een rolstoel te regelen, en ons toegang tot alle platformen te geven, en om ons alle ondersteuning te geven die nodig was. Ik ben zo ontzettend dankbaar voor alle mensen van Inter die ons hebben geholpen, en ik vind echt dat we in Nederland veel kunnen leren van hoe toegankelijk Inter en Pukkelpop waren. Ik heb met veel plezier een rolstoel mogen duwen, en dit allemaal zonder planning of problemen. Ze waren echt de redders voor mij van dit festival.
Donderdag
De geluidstechnici die de Booth aan het testen waren van 17:00 - 19:00
5 / 5
Tot mijn verrassing was de Booth direct actief op Donderdag na het openen van het festival. De geluidstechnici waren aan het kijken of alles goed klonk, en hebben hierbij een heerlijke house en tropical house set gespeeld. Had aangekondigd moeten worden, dan waren er veel mensen bij.
Marguillier
4 / 5
Een goede en alternatieve elektronische set waarbij de transities soms een beetje raar waren, maar waar wel de Booth lekker kon dansen. Was een fan, en ze kan prima doorgroeien als soloact met wat meer tijd.
Froukje
5 / 5
Ken wel 1-2 liedjes van Froukje, maar vond het nooit zo geweldig. Toch naar de live show, en wat blijkt? Goede stem, een idioot strakke live band (shoutout naar de gitarist), en een geweldig productie. Heb genoten en ben echt een fan geworden.
Sylvie Kreusch
5 / 5
Alles wat ik had gehoopt en meer, was gewoon een geweldige liveset.
Amber Broos
3 / 5
Lekker staan beuken met een volle boiler room, ze had een goede mix maar draaide te veel van hetzelfde. Iets meer variatie zou goed zijn geweest, er is meer mogelijk bij techno dan alleen maar 4/4 kick drums.
De Serre Soundsystem
5 / 5
Muziek was veel meer gabber-achtig dan ik had gedacht, en het beviel prima. Gasten kunnen ook een prima show neerzetten en waren continu met het publiek bezig terwijl ze aan het mixen waren, echt genoten.
Hindu Radio DJs
3 / 5
Heb kunnen genieten van de liederen die gedraaid werden, maar zeker het "Radio DJs" gedeelte van hun naam klopt, want er was geen logische flow tussen de liederen en alle vorm van mixen ontbrak. Het was letterlijk plaatjes draaien met de on/off switch.
Vrijdag
Goldband
3 / 5
Goldband ben ik gaan bekijken uit interesse en het ontbreken van een andere act in de ochtend die ik graag wou zien. Het is niet mijn ding, maar alsnog 3 punten want ze doen het goed en zijn continu bezig met publiek. Ben wel na 30 minuten vertrokken.
Hairbaby
4 / 5
Strakke band, zeker saxofonist en trompettist waren erg sterk naast het gewoonlijke oeuvre. Niks op aan te merken, publiek was op dit moment ook erg meegaand.
Selah Sue
4.5 / 5
Had al lang niks van Selah Sue gehoord, was versast dat ze überhaupt nog langs kwam. Speelde een sterke set, met een goede band, en het publiek was helemaal mee. Wel moet ik zeggen dat ik haar oude "stijl" leuker vond dat haar nieuwere nummers.
Pitou
5 / 5
Voor mij de verrassing van het festival. Wat een prachtige stem, en qua podium was de Castello perfect voor de groep.
Dadi Freyr
5 / 5
Wat mij betreft is het Dadi gelukt om zijn muziekstijl en persoonlijke stijl te mixen en in een show te stoppen. Ook veel waardering dat hij niet alleen Engelse nummers zong, maar ook een aantal in het Ijslands. Ook erg kunnen lachen dat hij na elk nummer heel droog "yeah thank you" roept en doorgaat.
Tamino
5 / 5
Goede show, prachtig licht, en was positief verrast over de stijl en breedheid van zijn muziek. Ik heb het uur m'n adem in gehouden en genoten van de set.
Rufus du Sol
5 / 5
Heb de helft van hun show kunnen zien door overmacht, maar een geweldige show, geweldig geluid, en een adembenemende lichtshow. Vond het erg jammer dat ik hem niet helemaal heb kunnen zien.
---
Na Rufus du Sol was de persoon met wie ik op Pukkelpop was helaas door nog onbekende redenen door de rug en heupen gezakt en was deze niet meer in staat om te dansen of lopen. Hierdoor helaas veel acts (inclusief Slipknot, Noisia, en Anfisa) moeten missen terwijl ik opties bekeek en waakte over de persoon.
---
Vitalic
5 / 5
Ik was vergeten waarom ik een fan was van Vitalic, en de liveshow bracht het weer terug. Dreunende muziek met veel droge teksten, een lichtshow die mij nog meer onder de indruk heeft gemaakt dan de shows van Rufus en Justice (uit 2018), en dat met een 2/3 volle Marquee die helemaal los ging. Ik vond het een van mijn hoogtepunten van het festival.
Zaterdag
GO_A
4 / 5
Een actieve show met een duidelijk dankbare band en zangeres. Vond het tof dat Shum aan het begin speelde, en dat er een soort black magic variant aan het einde is gedaan. Publiek ook sterk, heb meegedaan aan de Oekrainse summoning circles die werden gemaakt.
---
Door de eerdere gemelde inzakking van Vrijdag heb ik hierna een lange pauze moeten nemen met mijn medegenoot om naar Inter te gaan. Meer hierover later.
---
George Ezra
4 / 5
Show kunnen zien vanaf het Inter platform, dus niet het beste geluid, maar een leuke show met een paar goede hits. George leek ook erg blij te zijn met het redelijk volle veld.
Aurora
5 / 5
Kon helaas niet meedoen aan de voorkant, maar wat een show en wat een leuke frontvrouw is ze. Alleen maar goede nummers gehoord, een prachtige visuals die niet overdonderend zijn.
Job Jobse
3 / 5
Redelijke set, maar ik heb Job vaker gezien, en dit was een van zijn saaiere sets. Veel herhaling, te veel vage geluiden in plaats van zijn gewoonlijke melodische techno.
Mall Grab
3.5 / 5
Ook hier, Maal Grab speelde en mixte goed, maar veel te veel herhaling. Ben ik niet van hem gewend.
Underworld
1 / 5
Voor mij de teleurstelling van het festival, en dat kwam helaas niet door de band, maar door het geluid. De band klonk in topvorm en Karl zong goed (vandaar de 1 punt_, maar vanaf het begin tot aan King of Snake was de bas volledig afwezig. Het raarste moment kwam toen tijdens de grote mid-drop van King of Snake de bas totaal afwezig was, waardoor ikzelf en de mensen om mij heen in verwarring keken naar een uit zijn dak gaande Karl terwijl er geen kick of beat te horen was. Ik keek immens uit naar Underworld, en dit was echt de teleurstelling van het festival. Ben na King of Snake teleurgesteld vertrokken, en zal ze nogmaals proberen te zien wanneer er geen subwoofers kapot zijn of geluidstechnici afwezig zijn...
Jungle
4 / 5
Ze waren in topvorm, en ik heb de hele set kunnen genieten vanaf het Inter platform. Strak, van alle albums goede hits, maar wel een beetje braaf. De band kan wat mij betreft wat meer improviseren en spelen met hun sets, hetgeen ze nu maar een keer doen als ze Staying Alive en Casio mixen.
Caribou
3 / 5
Heb echt geprobeerd om hier van te genieten, maar ik vond het een beetje te veel "random bleeps" terwijl er toch echt goede nummers achter waren. De set kan wel wat strakker.
---
Hierna besloten om maar te stoppen i.v.m. persoonlijke redenen en wat teleurstellingen van de avond. Nog wel 10 minuten Eppo Jansen gezien, maar dat vind ik te kort om een review te geven.
---
Zondag
Meskerem Mees
5 / 5
Een prachtige stem met twee oprechte zangers/essen die mooie nummers spelen, ik heb genoten. Wel een negatieve shout-out naar het alcohol zuipende publiek achterin de tent, die het nodig vonden om door de hele heen te praten. Ga ergens anders heen en ga niet een prachtige, kalme live act vergallen.
Eefje de Visser
4 / 5
Genoten van de muziek en de liveshow, ook haar zangeressen en band zijn sterk. Wel iets te veel mata hari dansen, terwijl het soms juist mooi kan zijn om de muziek z'n werk te laten doen, zeker bij haar stijl.
Tom Misch
4 / 5
Ik geef Tom een hoge score. Zijn set was eigenlijk niks bijzonders, de productie ook niet, maar wel een main stage laten dansen en zijn muziek in perfecte vorm ter gehore brengen. Je kan het ook in een gemiddelde jazz bar/cafe vinden, maar op Pukkelpop was het erg welkom.
Sigrid
5 / 5
Nog een verrassing voor mij was Sigrid. Mijn reisgenoot wou deze graag zien en we waren 5 minuten te laat, maar toch spontaan naar het Inter platform gegaan en gekeken. Geweldige show, en Sigrid is een leuke en spontane vrouw in haar optreden. Echt genoten en veel kunnen dansen.
Fred Again
5 / 5
Ik had immens hoge verwachtingen voor Fred, ben ook trouwe fan vanaf het begin en was met de rolstoel achter de geluidsmensen gaan staan. Fred komt het podium op, speelt drie noten, en zegt zachtjes "ben eigenlijk heel nerveus jongens...", om vervolgens even de beste set van het festival neer te gooien. Ook zijn introducties en achtergrond die bij elk lied gegeven was vond ik sterk, alleen jammer dat hij de nieuwere nummers van Four Tet/Skrillex (zoals "Kid is in the Jungle") maar deels speelde. Het einde met Marea en Loving Arms Around Me was geweldig, en hij verdient elke seconde lof die hij krijgt. Ik zie hem volgend jaar echt op de main staan als hij zo door gaat.
Oh ja, en shoutout naar Four Tet die als een trots vaderfiguur naar de live set keek bij de geluidsmensen, en zijn broer die nauw oplettend Fred geweldig aanvult met beats en edits waar nodig.
Glass Animals
4 / 5
Naast Cane Shuga ken ik niks van Glass Animals, maar mijn reisgenoot was enthousiast, dus naar het Inter platform gegaan. Positief verrast over de show, alleen waren de interacties met het publiek soms wat knullig. Strakke band, dat wel, en de stage setup is erg leuk gedaan.
Oscar and the Wolf
5 / 5
Oscar eenmalig gezien in 2018, en vond zijn nieuwe album erg tegenvallen. Had ook wat lagere verwachtingen omdat hij veel shows om mentale gezondheidsredenen had afgezegd. Maar holy shit, wat een goede set. De nieuwe nummers worden mooi geremixt waardoor ze ineens tot hun recht komen, oude hits komen soms aangepast voorbij, en de uitgebreide band is strak met veel lichten. Ook goed om te zien hoe Max/frontman erg dankbaar voor de opkomst is en gedurende de set steeds meer energie krijgt en steeds meer gaat lachen. De tweede grote verrassing voor mij van die dag, en wat mij betreft (ook al weet ik dat het hier vloeken in de kerk is) de headliner van Zondag.
Boys Noize
3.5 / 5
Muziek en mix is goed, maar hij lijkt iets te veel in zijn hardere fase te zijn blijven hangen. Had wat meer variatie in gemogen, alhoewel ik wel maar de laatste helft heb gezien.
Four Tet
4.5 / 5
Tot mijn verwondering was amper een kwart van de tent gevuld, dus ben met mijn rolstoelmaatje naar de subwoofers gegaan en heb daar de hele set onafgebroken gedanst en een rolstoel rave gehad. Wat een goede nummers speelde Kieran, en ik kreeg het idee dat hij tegen het einden veel improviseerde t.o.v andere shows en wat meer D&B speelde. Ook veel leuke mensen die mee kwamen rolstoel raven met ons, veel dank daarvoor! Wel is hij wat afwezig t.o.v het publiek, kan ook vaak geen lach vanaf ondanks de harde bangers die gespeeld worden. Geweldig einde van het festival voor mij.
En dan nog twee laatste opmerkingen.
Organisatie
5 / 5
Pukkelpop 2022 was echt heel goed gedaan, met veel WCs, eet/drank plekken, en het geluid bij alle stages was gewoon geweldig. Hier mogen de Belgen echt trots op zijn, heb nooit meer dan 1 minuut hoeven wachten op een WC of eten/drinken.
Inter
10 / 5
Op vrijdagmiddag was ik helemaal in paniek, want door de inzakking van mijn reisgenoot en de velen EHBO bezoeken dacht ik dat het einde festival zou zijn. De mensen van Inter zijn above en beyond gegaan om en een rolstoel te regelen, en ons toegang tot alle platformen te geven, en om ons alle ondersteuning te geven die nodig was. Ik ben zo ontzettend dankbaar voor alle mensen van Inter die ons hebben geholpen, en ik vind echt dat we in Nederland veel kunnen leren van hoe toegankelijk Inter en Pukkelpop waren. Ik heb met veel plezier een rolstoel mogen duwen, en dit allemaal zonder planning of problemen. Ze waren echt de redders voor mij van dit festival.
Tijd voor een kort verslagje
- Sfeer vond ik weer opperbest, zoals altijd. Weer veel gezellige en gekke mensen gezien.
- Het terrein is vrij klein voor het aantal podia dat ze staan, maar dat is een pluspunt. Op 5 minuten ben je van de Main Stage bij de Booth. De nieuwe doorgang langs de Marquee richting de Boiler is een verstandige wijziging.
- Nieuwe Castello is te groot, geen idee waarom ze deze groter hebben gemaakt, aangezien de oude Castello nooit echt overvol was.
- Backyard is een goede toevoeging, al hoop ik dat ze de volgende edities toch net iets meer gitaargedreven muziek gaan programmeren, want nu werd er ook bv. Role Model geprogrammeerd. Ik heb er een aantal sfeervolle optredens gezien, maar daar gaat alleen maar volk zijn als er op de Main Stage/Marquee ook stevige dingen worden geprogrammeerd. Ik vind het persoonlijk wel een goede keuze om niet gewoon platte metal of punk te programmeren. De concurrentie met andere festivals in dat genre win je niet, dus je moet het eigentijds invullen, met bv aparte dingen zoals Wargasm of opkomende zaken zoals de revival van emo.
- Qua aankleding perfect: veel vlaggen, sommige zones in het festival hebben een eigen feeling, af en toe loopt er iets zot rond zoals een giraffe of een clown op een eenwieler. Het hoeft ook niet meer te zijn voor mij.
- WC's; zone van de Dance Hall/Boiler heeft echt wel meer wc's nodig, de rest van het festivalterrein was doenbaar.
- Behalve zondagnacht heb ik nooit ergens lang moeten aanschuiven. Ik moet wel zeggen dat ik soms bij het zoeken van eten een eetstand skipte als er veel volk stond, maar er waren genoeg eetstanden waar je snel geholpen werd. Idem voor drankstanden: zelden moeten wachten.
- Crowdsurfen: dit gebeurt een stuk chaotischer dan op Graspop. Op Graspop word je door sterke mannen netjes gedragen richting de barrière, op PKP ga je heen en weer en uiteindelijk geraak je meestal niet tot de barriere maar ga je daal. Dit maakt het een stuk rebelser, maar ook gevaarlijk. Geef mij maar GMM-crowdsurfen.
- Sit-downs: iemand anders haalde het hier ook al aan, ook ik vond dat er veel sit-downs werden gevraagd. Begint een beetje te vervelen.
- Lege tenten: daar heb ik zelf geen last van gehad eigenlijk. De meeste optredens die ik zag hadden veel volk op de been gebracht, met uitzondering van 100 gecs/Overmono/Four Tet/Kelly Lee Owens. Maar dit waren 4 optredens waar iedereen dan vooraan ging staan en opging op de muziek, waardoor er toch veel ambience was in de keet. Ik heb me rot geamuseerd in de weinig bevolkte optredens. Wel jammer dat deze artiesten niet het volk krijgen dat ze verdienen. Maar er waren ook veel kleinere artiesten die wel druk werden bezocht, zoals bv Mdou Moctar, Shame, Yard Act, Nu Genea,... En het is ook niet dat de kermisartiesten voor het boitpubliek allemaal volle tenten lokt. Chucki Beats en Ashnikko waren ook vrij leeg, en de boiler is ook bijlange niet altijd vol, ondanks wat er soms gezegd wordt. Ik wil ook nog opmerken dat sommige optredens opmerkelijk meer mensen op de been bracht dan een aantal jaar geleden, zoals bv. Nothing But Thieves en BMTH.
- Mix van publiek: en 100% mix van jong en oud ga je nooit hebben, maar ik vond het leuk om een aantal optredens te zien waar er volk rondliep die je eerder in de boiler verwacht, zoals Shame.
Donderdag
Op zich weinig belangrijks meegemaakt. Ik moest normaal tot 19u werken op de parking, maar ik werd pas om 20u afgelost. Bonnen en bandje gaan afhalen, de meeste bonnen thuis verstoppen en andere kleren aandoen en dan terug de fiets op om om 21u te arriveren. We hebben dan vooral in de boiler rondgehangen. Ik heb wel nog The Sore Losers en De Heideroosjes gezien. The Sore Losers was degelijk. Bij De Heideroosjes had ik het lumineuze idee om te crowdsurfen. Helaas heb ik de barrière niet gehaald, ben ik in de mosh pit terecht gekomen en ben ik mijn bril kwijt geraakt. Na 2 minuten had iemand mijn bril gevonden, zonder krassen en zo proper als iets. God bestaat!
Vrijdag: veel metalshirts op de wei, ow yeah!!!
- Fleddy Melculy: beetje een overschatte band vind ik. Er was niet zo veel volk, maar dat heeft geen enkele band op dat uur. Voor de rest kan ik er weinig zinnigs over zeggen.
- Voetvolk: een mix tussen dans en rock. Degelijke initiatieven als starter van de Marquee organiseert Pukkelpop al eventjes, ik denk bv. aan Jef Neve met een orkest en de Ertebrekers '80 Extravaganza. Ik vond dit persoonlijk geen succes, maar ik heb dan ook niks met dans. Ik hoop wel dat Pukkelpop dit soort dingen blijft doen.
- Goldband: bracht aardig wat publiek op de been. Ik kende hen niet, en ik ga er niet speciaal naar luisteren thuis, maar als act om het festival op te warmen was dit prima. Ideale act voor op de middag om de mensen wakker te schudden.
- Moments: lokale metalcore, speelden zoals ze zelf zeiden een thuismatch. Drukbezocht concert, met een deftige pit. Als je als festivals ietwat grote stevige namen boekt, dan heb je het publiek voor zware metalen in de Backyard.
- Selah Sue: beetje raar dat een naam die tussen de grote namen staan zo vroeg moet optreden. Ik vroeg me af of ze er mentaal klaar was voor het optreden gezien het bericht van vorige week, maar ze straalde <3 Ik denk wel dat dit beter gewerkt had in de Marquee in de vroege avond.
- Merol: Van het ene girplower naar de andere. Ik ken Merol enkel van "Borderline", "Houd je bek en bef me" en "Meiden". Ik had verwacht dat dit eerder een humor-act was, maar het was meer dan dat. Er was wel ruimte voor grappen en grollen, maar ook voor degelijke popsongs, een charismatische frontvrouw en spontaniteit. Vooral dat laatste vind ik belangrijk: ik heb liever een band die af en toe appreciatie toont dan mensen die op het podium continu een rolletje spelen. Ik vraag me af hoe groot het potentieel van Merol is, want ze heeft alles. Een eerste onverwachte hoogtepunt.
- Even naar de lockers gaan, want het werd tijd om lenzen in te doen. De moshpit ingaan bij Wargasm met een bril is geen goed idee dacht ik vooraf. Het leek er op dat ik gelijk had: het ging er zéér stevig aan toe en het voorste gedeelte van de tent werd een bakoven. Wargasm wordt af en toe omschreven als een revival van nu-metal, maar dat vind ik niet correct. Voor mij is het eerder een meer gitaargedreven versie van Atari Teenage Riot, en dat wil zeggen; beats, snelle ritmes, scanderen, en vooral enkel in 6de versnelling blijven spelen. Ik heb de eer gehad om de zanger van zeer dichtbij te zien...laten we zeggen dat er niet enkel in de boiler pillenkoppen zijn.
- Even afkoelen bij Nothing But Thieves. Ik dacht dat ik er niks van kende, maar ze hebben precies toch 2 of 3 radiohits. Al het enthousiasme van de band ten spijt, kan de band me matig boeien. Ik mis vooral persoonlijkheid, een eigen sound. Het is allemaal te gelikt, iets te hard op veilig gespeeld.
- Onderweg naar de boiler wok gekocht langs de Marquee. Gaat een slechte keuze zijn, zal later blijken.
- Soit, we zijn in de boiler geraakt. Ik ga normaal nooit specifiek voor een DJ naar de boiler, en als ik bewust naar de boiler ga, dan werd ik in het verleden teleurgesteld (ik denk aan Prospa in 2019). Dit jaar ben ik op vrijdagavond gegaan voor een aantal DJ's. Ik heb het laatste stuk van Dana Montana meegemaakt. Het klonk als een harde set die normaal enkel gereserveerd wordt voor de Booth. Ik kan het enkel toejuichen dat dit in de boiler wordt gezet in de plaats van een commerciëlere DJ. En nu één van mijn favoriete festivalmomenten ooit: De Gabber Eleganza. Of je het wilt of niet, gabber is terug in de opmars, mensen die naar Dour gaan weten dat. Nu is Pukkelpop op een bescheiden manier op de hypetrein gesprongen. Wat een gave act was dit. 4 Mensen op het podium die voordeden hoe je moet hakken, stampende beats en vooral; veel verloren gelopen metalvolk dat niet wist hoe ze zich moesten bewegen. De verbijsterde blik in hun ogen zal ik nooit vergeten. Dit was volgens mij de eerste keer hardcore/gabber op Pukkelpop, maar niet de laatste keer denk ik. Volgend jaar ascendant vierge aub! Daarna was het de beurt aan Hazard. Ik had daar hoge verwachtingen van, die werden totaal niet ingelost. Had die man er geen zin in? Waren er technische problemen? Het klonk alsof die gewone het ene liedje na de andere opzette en enkel mixte met de faders. Zeer zwakke set. Ten slotte heb ik nog een stuk SaSaSaS. Dat was dan weer wel puik gemixt.
- Lil Uzi Vert: Rotslecht. Niet dat ik er bij was, maar ik heb de arrogantie om te zeggen dat het rotslecht was.
- Omdat Hazard zo hard tegenviel, ben ik even gaan wandelen. Ashnikko zag er cringe uit, ook weinig volk vond ik. Tamino klonk dan weer uitstekend, en er was precies zeer veel volk. Ik vind het jammer dat mensen Tamino in hetzelfde rijtje zetten als Bazart. Tamino is 1000x beter en heeft een unieke sound. While She Sleeps kan ik alsvolgt samenvatten: druk, heet, luid. Moet het meer zijn?
- Dan nu het persoonlijk dieptepunt van het festival. Sinds dat ik de wok gegeten had, kreeg ik niets meer binnen van drinken. Aanvankelijk dacht ik dat ik verzadigd was. Maar na 2/3 uur kreeg ik nog steeds geen water binnen, en ik voelde ik mijn drinken hangen in mijn keel. Toen wist ik dat fout ging aflopen. Na het eerste stuk van SaSaSaS ben ik naar de Main gelopen, zodat ik na Cypress Hill een goede spot kon opeisen bij Slipknot. Maar net na Cypress Hill voelde ik alles bovenkomen, en gebeurde waarvoor ik vreesde: ik moest overgeven. De wok die ik had gegeten, zag er nog exact uit zoals ik die had opgegeten. Eerst was ik er eigenlijk best blij mee: ik had de verwachting dat nu alles er uit was dat het beter ging gaan. Ik ging naar het voorste vak, maar in plaats van beter te worden bleef het bergaf gaan. In de dalende temperaturen en de gietende regen baadde ik in mijn eigen zweet. Net voor Slipknot begon voelde ik weer alles naar boven komen, ben dan moeten weglopen. Tweede keer overgeven, en toen werd alles zwart voor mijn ogen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik opeens zoveel kracht in mijn benen verloor en dat ik instant in slaap kon vallen. Ik heb mijn laatste krachten verzameld om me toch nog naar het tweede vak te slepen. Slipknot is de eerste band waar ik verliefd op ben geworden, dat ze op een paar kilometer van mijn huis gingen spelen, dat maakte me dolgelukkig. Ik voelde me vorig week zo enthousiast als een kleine jongen. Maar toen de riff van openingsnummer van Disasterpiece gespeeld werd, was een bed het enige waar ik aan kon denken. Ik heb het na 2 nummers opgegeven en ben helemaal achteraan gaan liggen op een bank aangezien ik nog niet eens mijn hoofd kon omhoog houden of mijn ogen openhouden. Geen moshpit, geen meekreisen met Corey, geen enthousiasme, niks. Ik heb het wel allemaal vrij snel kunnen relativeren: de productie is hetzelfde als op GMM 2019, ik heb Slipknot al 4x gezien en er werden geen deep cuts gespeeld. Er zijn ergere dingen in het leven dan ziek worden tijdens een festival.
- Goed, Slipknot dus. Ik kan er dus weinig over zeggen. Fysiek was ik er, mentaal niet. Hoe Corey "Pukkelpop" uitsprak was schattig. Hij week af van zijn gebruikelijke bindteksten: hij liet blijken dat PKP een ongewoon festival voor hen is en voor een keer werd er geen onzin verkocht à la "jullie hebben een record verbroken bij Spit It Out!!!". Tortilla man brengt de beweegelijkheid en chaos die Slipknot nodig heeft.
- Na Spit It Out had ik de krachten om op mijn benen te staan, en ben ik vertrokken. HAAi en Pendulum jammer genoeg gemist.
Zaterdag
- Na een ongewoon lange festivalslaap van 8 uur word ik redelijk hersteld wakker. Dat is een goed teken, want het zou een drukke dag worden. Ik had op dat moment enkel koorts en spierpijn in de benen, maar dat laatste kan ook zijn omdat ik teringhard heb zitten hakken bij de Eleganza show. Voor de zekerheid toch wat medicatie genomen, dus ik kon voor het eerst zeggen dat ik onder invloed was van pillen op Pukkelpop
- Go_A: een songfestivalact op het festival, ik was er aanvankelijk totaal geen fan van. Ik heb me zeer positief laten verrassen. Go_A is een ongewone blend van uptempo beats en folk. Die cirkels op het einde waren echt de max
- Bizkit Park: een nu-metalcoverband. Persoonlijk ben ik, net zoals bij songfestivalacts, geen fan om dergelijke bands in het normaal programma te zetten, maar ik zag veel mensen die daar niks om gaven. Ik denk dat ze er wel baat bij hebben om een tweede gitarist te hebben.
- Al Qasar: de eerste van de twee bands van de dag met een Oosterse sound. Waar Mdou Moctar eerder blues is, is Al Qasar rock. Ik vond Al Qasar duidelijk de mindere van de twee. De frontman kwam heel cartoonesk, bijna clownesk over. Rare mantel, raar stemmetje, met cliché doorspekte bindteksten over de 99 procent. Het pakte niet volledig bij mij, omdat het erg gespeeld leek. Mdou Moctar heeft ook maatschappijbewuste songs, maar als ik de frontman van Mdou geagiteerd bezig hoor op de radio, dan weet ik dat hij het meent. Hier kwam het een beetje kinderachtig over. Desalniettemin geen slechte act, omdat de frontman het publiek levende hield.
- Gayle en De Staat: Ik zet deze twee samen, omdat ik van beide bands maar 1 song ken, jullie weten welke. De Staat heeft het pleit gewonnen tussen de 2. Bij De Staat kan je zeggen dat ze uniek zijn: een bende weirdo's met een aparte sound. Behalve dat ene liedje (Witch Doctterrrrrrrrrrrr) hebben ze me bij de rest van de set kunnen entertainen. Gayle was dan weer redelijk platte poppunk, waar het publiek zat te wachten op dat ene liedje (dat kinderachtig liedje met "A B C D E...").
- Kill Birds: een band waar Dave Grohl naar luistert. Ik zou niet weten waarom.
- Murder Capital: Ook niet bepaald een hoogtepunt. Ik vind de band veel potentieel hebben, maar echt enthousiast was het optreden niet. Mits meer publieksparticipatie was het veel sfeervoller geweest, maar de zanger dook enkel in het begin van het optreden het publiek in en dat was het dan qua opjutten van publiek. De sfeer bleef tijdens het optreden achteruit gaan, dus ik ben vertrokken. Als ik de recensies mag geloven, ben ik te vroeg vertrokken.
- Aurora: Zeer sterk. Een fragiel meisje met een piepstemmetje, maar als ze begint te zingen, holy shit. Ik was blij voor haar dat er zo veel volk was, maar blijkbaar is ze tegenwoordig ook een TikTok-fenomeen. Ik wens haar alle aandacht toe.
- Shame: memorabel optreden. Eerste keer Shame voor mij, normaal was ik er in maart bij in de Trix, maar door omstandigheden heb ik dit gemist. Ondanks mijn ziekte van de dag ervoor, heb ik me gewaagd aan het voorste gedeelte van het publiek. Tijdens het eerste nummer was allen nog rustig, maar bij het tweede nummer dacht één of andere oude vent "nu is het genoeg geweest" en begint over de mensen voor zich te walsen. De rest van het publiek had het signaal begrepen en voordat ik het wist zat ik een grote moshpit. Ik merkte in de pit dat ik niet 100% hersteld was van de dag ervoor, want ik had amper de kracht om andere te duwen. Ik heb me laten behandelen als een speelbal in de pit, en ik vond dat prima. De anderen hadden wel de kracht om te moshen, en hoe. Het was een chaotische pit, in de positieve zin. Er was ook een dude met een blauwe rugzak die heel de tijd zat te crowdsurfen en probeerde uit de handen van de security te blijven. Degenen die er waren zullen weten wie ik bedoel. De band was ook in topvorm: de zanger zoekt met zijn arrogante kop heel de tijd fysiek contact met het publiek, de bassist brak alles af,... en ondanks alles speelde ze retestrak. Hun tweede album heeft minder gescoord heb ik de indruk, maar ik hoop dat het derde op topniveau is, want deze band verdient de status die Idles heeft.
- Na Shame even afgezien. Ik was duidelijk niet hersteld van de ziekte van de dag ervoor, en de inspanningen en de warmte bij Shame hadden hun tol geëist. Ik ben gestrompeld naar Mdou Moctar, die ik in april al in de AB heb gezien. Ik vond ze nu op Pukkelpop beter, het publiek was ook mee en de frontman genoot er enorm van. Wat een gitaarvirtuoos is dat zeg!
- Op weg naar Overmono ben ik even bij Dave blijven plakken. Het zag er heel goed uit, stevige productie maar ook een rapper die alles live brengt (gezien, Lil Uzi Vert?). Rap zoals het hoort te zijn. En kortbij de Marquee heb je ook de Club, dus waarom piepen we daar niet even binnen als we toch in de buurt zijn? Wet Leg was daar bezig zijn ding te doen, en dat klonk zoals in de Botanique in mei: een twijfelend begin en verlegen, giechelende frontvrouwen. Geen idee of dat verlegen gedoen echt is of een act, ik kan dat oprecht niet zeggen. Ik heb 2 nummers meegepikt en dan ben ik vertrokken naar Overmono, want Wet Leg heb ik al gezien.
- Overmono: de max! Wie Overmono niet kent: beeld u Bicep in, maar net iets minder melodie en iets meer beats. Op zich niet veel volk, maar het volk dat er was, was wel volledig opgezogen in het optreden. Enkel het stukje op het einde met zang was minder, maar voor de rest de perfecte danceshow.
- Yard Act: Een band die de afgelopen jaar gehypet werd, net zoals Wet Leg. Yard Act is post-punk, maar heeft niet de serieuziteit die de andere post-punkbands hebben (denk bv aan Dry Cleaning). Ik had hoge verwachtingen, maar die werden niet volledig ingelost. Bij sommige nummers werd het heel sfeervol, zoals The Overload. Bij andere nummers zakte de sfeer een beetje in. Ook de bindtekst over zijn broek uit Antwerpen was echt te lang. De band heeft wel potentieel: bepaalde liedjes zijn zeer aanstekelijk en de frontman heeft persoonlijkheid. Als hij minder zou lullen over zijn broek, dan zou ik hem wel eens sympathiek vinden.
- Moeilijke keuze nu: Tame Impale vs. Underworld vs. Kelly Lee Owens (=KLO). Ik heb uiteindelijk voor het laatste gekozen. Geen al te beste keuze, zo zal blijken. Ik vond het geen interessant concert: het goedkoop beatsletje in mijn hoopte op een dansbaar concert, maar voor mij werd het allemaal te psychedelisch, iets te experimenteel, iets te zweverig. Ik miste ook wat meer overgang tussen nummers en een goed tempo, nu verliep de set met horten stoten. Ik heb haar eerder gezien, en toen vond ik haar top. Nu zat ik niet in de juiste mood. Ik ben tussendoor even naar Tame Impale geweest en daarna teruggekomen, en gelukkig heb ik een uitstekende groovy versie van Melt kunnen horen.
- Tame Impala: Ik ben even geweest, maar ik heb gebaald dat ik het niet volledig heb gezien. De productie zag er top notch uit, het publiek had er zin in en de band ging er ook voor. Ik heb gelukkig Let It Happen kunnen meemaken
- Na Tame Impala en KLO was het tijd voor de Viagra Boys. Topoptreden, niet meer, niet minder. Seba is een Rock 'n Roll-ster uit de boekskes en die kerel met zijn cowboyhoed zag er ongeloofelijk gaaf uit. Voor de rest is het een set vol met zelfspot en eerlijkheid. Ik stond jammer genoeg niet in de pit, maar ik stond nog wankel op mijn benen en ik wou op tijd vertrekken naar 100 Gecs.
- 100 Gecs: om één of andere reden ben ik grote fan. 100 Gecs is Hyperpop met hoofdletter H, maar als extraatje slagen ze er in om meerdere genres te mengen (Grime, metal, poppunk, ska) zonder de pop te verliezen. Combineer dit met een neus om aanstekelijke liedjes te schrijven, slechte humor als bindteksten en whacko achtergrondvideo's en je krijgt een act die gemaakt is om uw hoofd leeg te maken. Ik heb alleszins een groepje vrienden kunnen overtuigen om dit te kiezen boven Charlotte De Witte (zeer goede keuze, bleek achteraf) en zij waren zeer positief verrast, zonder dat ze wisten wat dit was. Persoonlijk vond ik het nieuwe trap-nummer minder, voor de rest was het hersenloos uit de bol gaan. Moesten ze ooit nog eens in de buurt komen: ga er naar toe, maar laat al uw ideeën over wat muziek moet zijn vallen.
- Mati Drome: even uitbollen dacht ik. Was ik even mis. Zeer stevig Trance/Techno feestje in een queersfeertje waren weinig regels gelden.
Zondag: Op zich weinig gezien, dus hier maar een beperkte tekst (ben het typen ook wat beu haha)
- Vrienden van me hebben me meegetrokken naar Meau. Geen idee wie dat was, en ik kende haar radiohit niet. Oeps.
- Daarna naar de Coté Bizar gegaan. Het zag er kleiner uit dan de Petit Bazar van de andere jaren, maar het was heel knap ingericht. Ik heb lotjes voor de carrousel verdient door dildo's op iemand te gooien. Tijdens het carrouselritje speelde er een paar meter verderop een bandje van clowns met een corpse paint gezicht die een soort van black metal brachten. Heel bizar.
- Tijdens de tocht naar het Pukkelpopcafé zijn we de Bacardistand gepasseerd, en daar hebben we heel toevallig een secret room gevonden die zelfs niet op de site staat. Als je wil weten wat het is, moet je volgend jaar maar zelf naar de bacardi stand gaan
- Tom Mish: Zalige muziek voor een zonovergoten zondagnamiddag. Sommigen vonden dit ongepast op de main stage, maar ik zou dit muziek vaker op de main zetten in de namiddag. Pakweg Mac Demarco in het zonnetje zou niet slecht zijn.
- Sigrid: zeer toffe griet he. Een glimlach om verliefd op te vallen, een dijk van een stem en tomeloze enthousiasme. Ik vrees wel dat als ze geen hit te pakken krijgt, dat ze voor altijd rond dat uur zal spelen op festivals.
- Fred Again: Hoogtepunt en kookpunt. T-shirt kletsnat van het dansen vooraan de zaal. Alleen jammer dat Jungle al zo vroeg gespeeld werd. Ik heb persoonlijk 2 Freds gezien: de party Fred en de melancholische Fred. Het begin en midden van de set was melancholische fred, net na het begin en op het einde had je party fred. Persoonlijk vond ik melancholische fred in het midden te lang duren, maar ondanks dat heb ik er énorm van genoten. Ik zie er niet de headliner in die voorspeld wordt door mensen, maar ik gun het hem van harte.
- Bring Me The Horizon: dit suckte. De afgelopen jaren hebben ze een paar aanstekelijke hits uitgebracht, maar de rest van de set wordt ook gevuld met mierzoete liedjes. Ik ga als een boomer klinken, maar wat met de oudere, harde nummers? Als niet-fan spelen ze precies heel de tijd hetzelfde. Hoe zit dat nu eigenlijk met de playback? Is het hele optreden een playback of gewoon enkele zinnen? Het viel me op dat hij zijn micro in de lucht hield bij dezelfde zinnen van het refrein. Zijn er dan gewoon enkele zinnen opgenomen zodat hij naar adem kan happen? Kan je dat gewoon niet beter een achtergrondzanger of zangeres nemen, als je toch al dansers op het podium hebt? BMTH wordt wel eens getipt als volgende headliner op metalfestivals, maar daar kom je echt niet weg met playback, ook al is dat maar voor enkele zinnen in een uur.
- Even gechilled, daarna naar Boys Noize vertrokken. Dit was een harde set, die soms neigde naar hardtek. Ik had toch liever meer de electro van zijn beginjaren, maar op zich boeide mij dat niet zo veel. Er was veel plaats achteraan, dus er was ook veel plaats om te dansen.
- Dan een verscheurende keuze: Arctic Monkeys of Four Tet? Uiteindelijk was ik van plan om eerst een deel Four Tet te zien, en dan het laatste uur van Arctic Monkeys. Over AM kan ik kort zijn: het is mijn ding niet, en het klonk niet strak, dus ik ben snel terug vertrokken naar Four Tet. Four Tet lokte weinig volk. Op zich boeit me het aantal volk niet, want meestal zijn de concerten met weinig volk net heel sfeervol, maar Kieran Hebden zelf leek dit wel erg te vinden. Daarom dat ik me toch ook wat sip voelde, want ik voelde medelijden. Ik heb ter compensatie extra hard gedanst, maar het mocht niet baten helaas.
- Het festival afsluiten heb ik in de Club gedaan. Uitstekende keuze, al zeg ik het zelf. Ik vind de boiler in de laatste uren na een festivaldag te druk en de muziek is dan matig. De Club is mijn nieuwe go-to in de toekomst.
- Sfeer vond ik weer opperbest, zoals altijd. Weer veel gezellige en gekke mensen gezien.
- Het terrein is vrij klein voor het aantal podia dat ze staan, maar dat is een pluspunt. Op 5 minuten ben je van de Main Stage bij de Booth. De nieuwe doorgang langs de Marquee richting de Boiler is een verstandige wijziging.
- Nieuwe Castello is te groot, geen idee waarom ze deze groter hebben gemaakt, aangezien de oude Castello nooit echt overvol was.
- Backyard is een goede toevoeging, al hoop ik dat ze de volgende edities toch net iets meer gitaargedreven muziek gaan programmeren, want nu werd er ook bv. Role Model geprogrammeerd. Ik heb er een aantal sfeervolle optredens gezien, maar daar gaat alleen maar volk zijn als er op de Main Stage/Marquee ook stevige dingen worden geprogrammeerd. Ik vind het persoonlijk wel een goede keuze om niet gewoon platte metal of punk te programmeren. De concurrentie met andere festivals in dat genre win je niet, dus je moet het eigentijds invullen, met bv aparte dingen zoals Wargasm of opkomende zaken zoals de revival van emo.
- Qua aankleding perfect: veel vlaggen, sommige zones in het festival hebben een eigen feeling, af en toe loopt er iets zot rond zoals een giraffe of een clown op een eenwieler. Het hoeft ook niet meer te zijn voor mij.
- WC's; zone van de Dance Hall/Boiler heeft echt wel meer wc's nodig, de rest van het festivalterrein was doenbaar.
- Behalve zondagnacht heb ik nooit ergens lang moeten aanschuiven. Ik moet wel zeggen dat ik soms bij het zoeken van eten een eetstand skipte als er veel volk stond, maar er waren genoeg eetstanden waar je snel geholpen werd. Idem voor drankstanden: zelden moeten wachten.
- Crowdsurfen: dit gebeurt een stuk chaotischer dan op Graspop. Op Graspop word je door sterke mannen netjes gedragen richting de barrière, op PKP ga je heen en weer en uiteindelijk geraak je meestal niet tot de barriere maar ga je daal. Dit maakt het een stuk rebelser, maar ook gevaarlijk. Geef mij maar GMM-crowdsurfen.
- Sit-downs: iemand anders haalde het hier ook al aan, ook ik vond dat er veel sit-downs werden gevraagd. Begint een beetje te vervelen.
- Lege tenten: daar heb ik zelf geen last van gehad eigenlijk. De meeste optredens die ik zag hadden veel volk op de been gebracht, met uitzondering van 100 gecs/Overmono/Four Tet/Kelly Lee Owens. Maar dit waren 4 optredens waar iedereen dan vooraan ging staan en opging op de muziek, waardoor er toch veel ambience was in de keet. Ik heb me rot geamuseerd in de weinig bevolkte optredens. Wel jammer dat deze artiesten niet het volk krijgen dat ze verdienen. Maar er waren ook veel kleinere artiesten die wel druk werden bezocht, zoals bv Mdou Moctar, Shame, Yard Act, Nu Genea,... En het is ook niet dat de kermisartiesten voor het boitpubliek allemaal volle tenten lokt. Chucki Beats en Ashnikko waren ook vrij leeg, en de boiler is ook bijlange niet altijd vol, ondanks wat er soms gezegd wordt. Ik wil ook nog opmerken dat sommige optredens opmerkelijk meer mensen op de been bracht dan een aantal jaar geleden, zoals bv. Nothing But Thieves en BMTH.
- Mix van publiek: en 100% mix van jong en oud ga je nooit hebben, maar ik vond het leuk om een aantal optredens te zien waar er volk rondliep die je eerder in de boiler verwacht, zoals Shame.
Donderdag
Op zich weinig belangrijks meegemaakt. Ik moest normaal tot 19u werken op de parking, maar ik werd pas om 20u afgelost. Bonnen en bandje gaan afhalen, de meeste bonnen thuis verstoppen en andere kleren aandoen en dan terug de fiets op om om 21u te arriveren. We hebben dan vooral in de boiler rondgehangen. Ik heb wel nog The Sore Losers en De Heideroosjes gezien. The Sore Losers was degelijk. Bij De Heideroosjes had ik het lumineuze idee om te crowdsurfen. Helaas heb ik de barrière niet gehaald, ben ik in de mosh pit terecht gekomen en ben ik mijn bril kwijt geraakt. Na 2 minuten had iemand mijn bril gevonden, zonder krassen en zo proper als iets. God bestaat!
Vrijdag: veel metalshirts op de wei, ow yeah!!!
- Fleddy Melculy: beetje een overschatte band vind ik. Er was niet zo veel volk, maar dat heeft geen enkele band op dat uur. Voor de rest kan ik er weinig zinnigs over zeggen.
- Voetvolk: een mix tussen dans en rock. Degelijke initiatieven als starter van de Marquee organiseert Pukkelpop al eventjes, ik denk bv. aan Jef Neve met een orkest en de Ertebrekers '80 Extravaganza. Ik vond dit persoonlijk geen succes, maar ik heb dan ook niks met dans. Ik hoop wel dat Pukkelpop dit soort dingen blijft doen.
- Goldband: bracht aardig wat publiek op de been. Ik kende hen niet, en ik ga er niet speciaal naar luisteren thuis, maar als act om het festival op te warmen was dit prima. Ideale act voor op de middag om de mensen wakker te schudden.
- Moments: lokale metalcore, speelden zoals ze zelf zeiden een thuismatch. Drukbezocht concert, met een deftige pit. Als je als festivals ietwat grote stevige namen boekt, dan heb je het publiek voor zware metalen in de Backyard.
- Selah Sue: beetje raar dat een naam die tussen de grote namen staan zo vroeg moet optreden. Ik vroeg me af of ze er mentaal klaar was voor het optreden gezien het bericht van vorige week, maar ze straalde <3 Ik denk wel dat dit beter gewerkt had in de Marquee in de vroege avond.
- Merol: Van het ene girplower naar de andere. Ik ken Merol enkel van "Borderline", "Houd je bek en bef me" en "Meiden". Ik had verwacht dat dit eerder een humor-act was, maar het was meer dan dat. Er was wel ruimte voor grappen en grollen, maar ook voor degelijke popsongs, een charismatische frontvrouw en spontaniteit. Vooral dat laatste vind ik belangrijk: ik heb liever een band die af en toe appreciatie toont dan mensen die op het podium continu een rolletje spelen. Ik vraag me af hoe groot het potentieel van Merol is, want ze heeft alles. Een eerste onverwachte hoogtepunt.
- Even naar de lockers gaan, want het werd tijd om lenzen in te doen. De moshpit ingaan bij Wargasm met een bril is geen goed idee dacht ik vooraf. Het leek er op dat ik gelijk had: het ging er zéér stevig aan toe en het voorste gedeelte van de tent werd een bakoven. Wargasm wordt af en toe omschreven als een revival van nu-metal, maar dat vind ik niet correct. Voor mij is het eerder een meer gitaargedreven versie van Atari Teenage Riot, en dat wil zeggen; beats, snelle ritmes, scanderen, en vooral enkel in 6de versnelling blijven spelen. Ik heb de eer gehad om de zanger van zeer dichtbij te zien...laten we zeggen dat er niet enkel in de boiler pillenkoppen zijn.
- Even afkoelen bij Nothing But Thieves. Ik dacht dat ik er niks van kende, maar ze hebben precies toch 2 of 3 radiohits. Al het enthousiasme van de band ten spijt, kan de band me matig boeien. Ik mis vooral persoonlijkheid, een eigen sound. Het is allemaal te gelikt, iets te hard op veilig gespeeld.
- Onderweg naar de boiler wok gekocht langs de Marquee. Gaat een slechte keuze zijn, zal later blijken.
- Soit, we zijn in de boiler geraakt. Ik ga normaal nooit specifiek voor een DJ naar de boiler, en als ik bewust naar de boiler ga, dan werd ik in het verleden teleurgesteld (ik denk aan Prospa in 2019). Dit jaar ben ik op vrijdagavond gegaan voor een aantal DJ's. Ik heb het laatste stuk van Dana Montana meegemaakt. Het klonk als een harde set die normaal enkel gereserveerd wordt voor de Booth. Ik kan het enkel toejuichen dat dit in de boiler wordt gezet in de plaats van een commerciëlere DJ. En nu één van mijn favoriete festivalmomenten ooit: De Gabber Eleganza. Of je het wilt of niet, gabber is terug in de opmars, mensen die naar Dour gaan weten dat. Nu is Pukkelpop op een bescheiden manier op de hypetrein gesprongen. Wat een gave act was dit. 4 Mensen op het podium die voordeden hoe je moet hakken, stampende beats en vooral; veel verloren gelopen metalvolk dat niet wist hoe ze zich moesten bewegen. De verbijsterde blik in hun ogen zal ik nooit vergeten. Dit was volgens mij de eerste keer hardcore/gabber op Pukkelpop, maar niet de laatste keer denk ik. Volgend jaar ascendant vierge aub! Daarna was het de beurt aan Hazard. Ik had daar hoge verwachtingen van, die werden totaal niet ingelost. Had die man er geen zin in? Waren er technische problemen? Het klonk alsof die gewone het ene liedje na de andere opzette en enkel mixte met de faders. Zeer zwakke set. Ten slotte heb ik nog een stuk SaSaSaS. Dat was dan weer wel puik gemixt.
- Lil Uzi Vert: Rotslecht. Niet dat ik er bij was, maar ik heb de arrogantie om te zeggen dat het rotslecht was.
- Omdat Hazard zo hard tegenviel, ben ik even gaan wandelen. Ashnikko zag er cringe uit, ook weinig volk vond ik. Tamino klonk dan weer uitstekend, en er was precies zeer veel volk. Ik vind het jammer dat mensen Tamino in hetzelfde rijtje zetten als Bazart. Tamino is 1000x beter en heeft een unieke sound. While She Sleeps kan ik alsvolgt samenvatten: druk, heet, luid. Moet het meer zijn?
- Dan nu het persoonlijk dieptepunt van het festival. Sinds dat ik de wok gegeten had, kreeg ik niets meer binnen van drinken. Aanvankelijk dacht ik dat ik verzadigd was. Maar na 2/3 uur kreeg ik nog steeds geen water binnen, en ik voelde ik mijn drinken hangen in mijn keel. Toen wist ik dat fout ging aflopen. Na het eerste stuk van SaSaSaS ben ik naar de Main gelopen, zodat ik na Cypress Hill een goede spot kon opeisen bij Slipknot. Maar net na Cypress Hill voelde ik alles bovenkomen, en gebeurde waarvoor ik vreesde: ik moest overgeven. De wok die ik had gegeten, zag er nog exact uit zoals ik die had opgegeten. Eerst was ik er eigenlijk best blij mee: ik had de verwachting dat nu alles er uit was dat het beter ging gaan. Ik ging naar het voorste vak, maar in plaats van beter te worden bleef het bergaf gaan. In de dalende temperaturen en de gietende regen baadde ik in mijn eigen zweet. Net voor Slipknot begon voelde ik weer alles naar boven komen, ben dan moeten weglopen. Tweede keer overgeven, en toen werd alles zwart voor mijn ogen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik opeens zoveel kracht in mijn benen verloor en dat ik instant in slaap kon vallen. Ik heb mijn laatste krachten verzameld om me toch nog naar het tweede vak te slepen. Slipknot is de eerste band waar ik verliefd op ben geworden, dat ze op een paar kilometer van mijn huis gingen spelen, dat maakte me dolgelukkig. Ik voelde me vorig week zo enthousiast als een kleine jongen. Maar toen de riff van openingsnummer van Disasterpiece gespeeld werd, was een bed het enige waar ik aan kon denken. Ik heb het na 2 nummers opgegeven en ben helemaal achteraan gaan liggen op een bank aangezien ik nog niet eens mijn hoofd kon omhoog houden of mijn ogen openhouden. Geen moshpit, geen meekreisen met Corey, geen enthousiasme, niks. Ik heb het wel allemaal vrij snel kunnen relativeren: de productie is hetzelfde als op GMM 2019, ik heb Slipknot al 4x gezien en er werden geen deep cuts gespeeld. Er zijn ergere dingen in het leven dan ziek worden tijdens een festival.
- Goed, Slipknot dus. Ik kan er dus weinig over zeggen. Fysiek was ik er, mentaal niet. Hoe Corey "Pukkelpop" uitsprak was schattig. Hij week af van zijn gebruikelijke bindteksten: hij liet blijken dat PKP een ongewoon festival voor hen is en voor een keer werd er geen onzin verkocht à la "jullie hebben een record verbroken bij Spit It Out!!!". Tortilla man brengt de beweegelijkheid en chaos die Slipknot nodig heeft.
- Na Spit It Out had ik de krachten om op mijn benen te staan, en ben ik vertrokken. HAAi en Pendulum jammer genoeg gemist.
Zaterdag
- Na een ongewoon lange festivalslaap van 8 uur word ik redelijk hersteld wakker. Dat is een goed teken, want het zou een drukke dag worden. Ik had op dat moment enkel koorts en spierpijn in de benen, maar dat laatste kan ook zijn omdat ik teringhard heb zitten hakken bij de Eleganza show. Voor de zekerheid toch wat medicatie genomen, dus ik kon voor het eerst zeggen dat ik onder invloed was van pillen op Pukkelpop
- Go_A: een songfestivalact op het festival, ik was er aanvankelijk totaal geen fan van. Ik heb me zeer positief laten verrassen. Go_A is een ongewone blend van uptempo beats en folk. Die cirkels op het einde waren echt de max
- Bizkit Park: een nu-metalcoverband. Persoonlijk ben ik, net zoals bij songfestivalacts, geen fan om dergelijke bands in het normaal programma te zetten, maar ik zag veel mensen die daar niks om gaven. Ik denk dat ze er wel baat bij hebben om een tweede gitarist te hebben.
- Al Qasar: de eerste van de twee bands van de dag met een Oosterse sound. Waar Mdou Moctar eerder blues is, is Al Qasar rock. Ik vond Al Qasar duidelijk de mindere van de twee. De frontman kwam heel cartoonesk, bijna clownesk over. Rare mantel, raar stemmetje, met cliché doorspekte bindteksten over de 99 procent. Het pakte niet volledig bij mij, omdat het erg gespeeld leek. Mdou Moctar heeft ook maatschappijbewuste songs, maar als ik de frontman van Mdou geagiteerd bezig hoor op de radio, dan weet ik dat hij het meent. Hier kwam het een beetje kinderachtig over. Desalniettemin geen slechte act, omdat de frontman het publiek levende hield.
- Gayle en De Staat: Ik zet deze twee samen, omdat ik van beide bands maar 1 song ken, jullie weten welke. De Staat heeft het pleit gewonnen tussen de 2. Bij De Staat kan je zeggen dat ze uniek zijn: een bende weirdo's met een aparte sound. Behalve dat ene liedje (Witch Doctterrrrrrrrrrrr) hebben ze me bij de rest van de set kunnen entertainen. Gayle was dan weer redelijk platte poppunk, waar het publiek zat te wachten op dat ene liedje (dat kinderachtig liedje met "A B C D E...").
- Kill Birds: een band waar Dave Grohl naar luistert. Ik zou niet weten waarom.
- Murder Capital: Ook niet bepaald een hoogtepunt. Ik vind de band veel potentieel hebben, maar echt enthousiast was het optreden niet. Mits meer publieksparticipatie was het veel sfeervoller geweest, maar de zanger dook enkel in het begin van het optreden het publiek in en dat was het dan qua opjutten van publiek. De sfeer bleef tijdens het optreden achteruit gaan, dus ik ben vertrokken. Als ik de recensies mag geloven, ben ik te vroeg vertrokken.
- Aurora: Zeer sterk. Een fragiel meisje met een piepstemmetje, maar als ze begint te zingen, holy shit. Ik was blij voor haar dat er zo veel volk was, maar blijkbaar is ze tegenwoordig ook een TikTok-fenomeen. Ik wens haar alle aandacht toe.
- Shame: memorabel optreden. Eerste keer Shame voor mij, normaal was ik er in maart bij in de Trix, maar door omstandigheden heb ik dit gemist. Ondanks mijn ziekte van de dag ervoor, heb ik me gewaagd aan het voorste gedeelte van het publiek. Tijdens het eerste nummer was allen nog rustig, maar bij het tweede nummer dacht één of andere oude vent "nu is het genoeg geweest" en begint over de mensen voor zich te walsen. De rest van het publiek had het signaal begrepen en voordat ik het wist zat ik een grote moshpit. Ik merkte in de pit dat ik niet 100% hersteld was van de dag ervoor, want ik had amper de kracht om andere te duwen. Ik heb me laten behandelen als een speelbal in de pit, en ik vond dat prima. De anderen hadden wel de kracht om te moshen, en hoe. Het was een chaotische pit, in de positieve zin. Er was ook een dude met een blauwe rugzak die heel de tijd zat te crowdsurfen en probeerde uit de handen van de security te blijven. Degenen die er waren zullen weten wie ik bedoel. De band was ook in topvorm: de zanger zoekt met zijn arrogante kop heel de tijd fysiek contact met het publiek, de bassist brak alles af,... en ondanks alles speelde ze retestrak. Hun tweede album heeft minder gescoord heb ik de indruk, maar ik hoop dat het derde op topniveau is, want deze band verdient de status die Idles heeft.
- Na Shame even afgezien. Ik was duidelijk niet hersteld van de ziekte van de dag ervoor, en de inspanningen en de warmte bij Shame hadden hun tol geëist. Ik ben gestrompeld naar Mdou Moctar, die ik in april al in de AB heb gezien. Ik vond ze nu op Pukkelpop beter, het publiek was ook mee en de frontman genoot er enorm van. Wat een gitaarvirtuoos is dat zeg!
- Op weg naar Overmono ben ik even bij Dave blijven plakken. Het zag er heel goed uit, stevige productie maar ook een rapper die alles live brengt (gezien, Lil Uzi Vert?). Rap zoals het hoort te zijn. En kortbij de Marquee heb je ook de Club, dus waarom piepen we daar niet even binnen als we toch in de buurt zijn? Wet Leg was daar bezig zijn ding te doen, en dat klonk zoals in de Botanique in mei: een twijfelend begin en verlegen, giechelende frontvrouwen. Geen idee of dat verlegen gedoen echt is of een act, ik kan dat oprecht niet zeggen. Ik heb 2 nummers meegepikt en dan ben ik vertrokken naar Overmono, want Wet Leg heb ik al gezien.
- Overmono: de max! Wie Overmono niet kent: beeld u Bicep in, maar net iets minder melodie en iets meer beats. Op zich niet veel volk, maar het volk dat er was, was wel volledig opgezogen in het optreden. Enkel het stukje op het einde met zang was minder, maar voor de rest de perfecte danceshow.
- Yard Act: Een band die de afgelopen jaar gehypet werd, net zoals Wet Leg. Yard Act is post-punk, maar heeft niet de serieuziteit die de andere post-punkbands hebben (denk bv aan Dry Cleaning). Ik had hoge verwachtingen, maar die werden niet volledig ingelost. Bij sommige nummers werd het heel sfeervol, zoals The Overload. Bij andere nummers zakte de sfeer een beetje in. Ook de bindtekst over zijn broek uit Antwerpen was echt te lang. De band heeft wel potentieel: bepaalde liedjes zijn zeer aanstekelijk en de frontman heeft persoonlijkheid. Als hij minder zou lullen over zijn broek, dan zou ik hem wel eens sympathiek vinden.
- Moeilijke keuze nu: Tame Impale vs. Underworld vs. Kelly Lee Owens (=KLO). Ik heb uiteindelijk voor het laatste gekozen. Geen al te beste keuze, zo zal blijken. Ik vond het geen interessant concert: het goedkoop beatsletje in mijn hoopte op een dansbaar concert, maar voor mij werd het allemaal te psychedelisch, iets te experimenteel, iets te zweverig. Ik miste ook wat meer overgang tussen nummers en een goed tempo, nu verliep de set met horten stoten. Ik heb haar eerder gezien, en toen vond ik haar top. Nu zat ik niet in de juiste mood. Ik ben tussendoor even naar Tame Impale geweest en daarna teruggekomen, en gelukkig heb ik een uitstekende groovy versie van Melt kunnen horen.
- Tame Impala: Ik ben even geweest, maar ik heb gebaald dat ik het niet volledig heb gezien. De productie zag er top notch uit, het publiek had er zin in en de band ging er ook voor. Ik heb gelukkig Let It Happen kunnen meemaken
- Na Tame Impala en KLO was het tijd voor de Viagra Boys. Topoptreden, niet meer, niet minder. Seba is een Rock 'n Roll-ster uit de boekskes en die kerel met zijn cowboyhoed zag er ongeloofelijk gaaf uit. Voor de rest is het een set vol met zelfspot en eerlijkheid. Ik stond jammer genoeg niet in de pit, maar ik stond nog wankel op mijn benen en ik wou op tijd vertrekken naar 100 Gecs.
- 100 Gecs: om één of andere reden ben ik grote fan. 100 Gecs is Hyperpop met hoofdletter H, maar als extraatje slagen ze er in om meerdere genres te mengen (Grime, metal, poppunk, ska) zonder de pop te verliezen. Combineer dit met een neus om aanstekelijke liedjes te schrijven, slechte humor als bindteksten en whacko achtergrondvideo's en je krijgt een act die gemaakt is om uw hoofd leeg te maken. Ik heb alleszins een groepje vrienden kunnen overtuigen om dit te kiezen boven Charlotte De Witte (zeer goede keuze, bleek achteraf) en zij waren zeer positief verrast, zonder dat ze wisten wat dit was. Persoonlijk vond ik het nieuwe trap-nummer minder, voor de rest was het hersenloos uit de bol gaan. Moesten ze ooit nog eens in de buurt komen: ga er naar toe, maar laat al uw ideeën over wat muziek moet zijn vallen.
- Mati Drome: even uitbollen dacht ik. Was ik even mis. Zeer stevig Trance/Techno feestje in een queersfeertje waren weinig regels gelden.
Zondag: Op zich weinig gezien, dus hier maar een beperkte tekst (ben het typen ook wat beu haha)
- Vrienden van me hebben me meegetrokken naar Meau. Geen idee wie dat was, en ik kende haar radiohit niet. Oeps.
- Daarna naar de Coté Bizar gegaan. Het zag er kleiner uit dan de Petit Bazar van de andere jaren, maar het was heel knap ingericht. Ik heb lotjes voor de carrousel verdient door dildo's op iemand te gooien. Tijdens het carrouselritje speelde er een paar meter verderop een bandje van clowns met een corpse paint gezicht die een soort van black metal brachten. Heel bizar.
- Tijdens de tocht naar het Pukkelpopcafé zijn we de Bacardistand gepasseerd, en daar hebben we heel toevallig een secret room gevonden die zelfs niet op de site staat. Als je wil weten wat het is, moet je volgend jaar maar zelf naar de bacardi stand gaan
- Tom Mish: Zalige muziek voor een zonovergoten zondagnamiddag. Sommigen vonden dit ongepast op de main stage, maar ik zou dit muziek vaker op de main zetten in de namiddag. Pakweg Mac Demarco in het zonnetje zou niet slecht zijn.
- Sigrid: zeer toffe griet he. Een glimlach om verliefd op te vallen, een dijk van een stem en tomeloze enthousiasme. Ik vrees wel dat als ze geen hit te pakken krijgt, dat ze voor altijd rond dat uur zal spelen op festivals.
- Fred Again: Hoogtepunt en kookpunt. T-shirt kletsnat van het dansen vooraan de zaal. Alleen jammer dat Jungle al zo vroeg gespeeld werd. Ik heb persoonlijk 2 Freds gezien: de party Fred en de melancholische Fred. Het begin en midden van de set was melancholische fred, net na het begin en op het einde had je party fred. Persoonlijk vond ik melancholische fred in het midden te lang duren, maar ondanks dat heb ik er énorm van genoten. Ik zie er niet de headliner in die voorspeld wordt door mensen, maar ik gun het hem van harte.
- Bring Me The Horizon: dit suckte. De afgelopen jaren hebben ze een paar aanstekelijke hits uitgebracht, maar de rest van de set wordt ook gevuld met mierzoete liedjes. Ik ga als een boomer klinken, maar wat met de oudere, harde nummers? Als niet-fan spelen ze precies heel de tijd hetzelfde. Hoe zit dat nu eigenlijk met de playback? Is het hele optreden een playback of gewoon enkele zinnen? Het viel me op dat hij zijn micro in de lucht hield bij dezelfde zinnen van het refrein. Zijn er dan gewoon enkele zinnen opgenomen zodat hij naar adem kan happen? Kan je dat gewoon niet beter een achtergrondzanger of zangeres nemen, als je toch al dansers op het podium hebt? BMTH wordt wel eens getipt als volgende headliner op metalfestivals, maar daar kom je echt niet weg met playback, ook al is dat maar voor enkele zinnen in een uur.
- Even gechilled, daarna naar Boys Noize vertrokken. Dit was een harde set, die soms neigde naar hardtek. Ik had toch liever meer de electro van zijn beginjaren, maar op zich boeide mij dat niet zo veel. Er was veel plaats achteraan, dus er was ook veel plaats om te dansen.
- Dan een verscheurende keuze: Arctic Monkeys of Four Tet? Uiteindelijk was ik van plan om eerst een deel Four Tet te zien, en dan het laatste uur van Arctic Monkeys. Over AM kan ik kort zijn: het is mijn ding niet, en het klonk niet strak, dus ik ben snel terug vertrokken naar Four Tet. Four Tet lokte weinig volk. Op zich boeit me het aantal volk niet, want meestal zijn de concerten met weinig volk net heel sfeervol, maar Kieran Hebden zelf leek dit wel erg te vinden. Daarom dat ik me toch ook wat sip voelde, want ik voelde medelijden. Ik heb ter compensatie extra hard gedanst, maar het mocht niet baten helaas.
- Het festival afsluiten heb ik in de Club gedaan. Uitstekende keuze, al zeg ik het zelf. Ik vind de boiler in de laatste uren na een festivaldag te druk en de muziek is dan matig. De Club is mijn nieuwe go-to in de toekomst.
Oh ja dit nog:
Door het voorval van vrijdag heb ik zaterdag en zondag mijn lichaam gespaard door geen alcohol te drinken.
Alcoholloos festivallen > Alcoholfestivallen
Festivallen betekent meestal al om 12u het eerste pintje, als het niet al eerder is op de camping. In groep drink je ook meer vind ik, en op den duur ben je meer bezig met je acoholpeil op de juiste hoogte te houden dan de muziek. Een Pukkelpop zonder alcohol vond ik dubbel zo aangenaam.
Door het voorval van vrijdag heb ik zaterdag en zondag mijn lichaam gespaard door geen alcohol te drinken.
Alcoholloos festivallen > Alcoholfestivallen
Festivallen betekent meestal al om 12u het eerste pintje, als het niet al eerder is op de camping. In groep drink je ook meer vind ik, en op den duur ben je meer bezig met je acoholpeil op de juiste hoogte te houden dan de muziek. Een Pukkelpop zonder alcohol vond ik dubbel zo aangenaam.
Ik deed mijn eerste pukkelpop na 2 keer werchter te doen (2019, 2022), en vond het zeer geslaagde editie. Qua namen steekt Werchter er voor mij persoonlijk met kop en schouder bovenuit (eigen mening natuurlijk), maar qua al de rest (eten, prijs, sfeer, ...) neemt pukkelpop de bovenhand. Dingen zoals de cote bizar, meer ingekleed terrein, creatievere randanimatie zijn voor mij een mooie aanvulling als er even niks te zien is. Mij zien ze volgend jaar terug!
Wederom een toffe review! Wel echt superzuur dat je inzinking precies tijdens Slipknot was. Never trust a wok salesman.Tijd voor een kort verslagje
- Sfeer vond ik weer opperbest, zoals altijd. Weer veel gezellige en gekke mensen gezien.
- Het terrein is vrij klein voor het aantal podia dat ze staan, maar dat is een pluspunt. Op 5 minuten ben je van de Main Stage bij de Booth. De nieuwe doorgang langs de Marquee richting de Boiler is een verstandige wijziging.
- Nieuwe Castello is te groot, geen idee waarom ze deze groter hebben gemaakt, aangezien de oude Castello nooit echt overvol was.
- Backyard is een goede toevoeging, al hoop ik dat ze de volgende edities toch net iets meer gitaargedreven muziek gaan programmeren, want nu werd er ook bv. Role Model geprogrammeerd. Ik heb er een aantal sfeervolle optredens gezien, maar daar gaat alleen maar volk zijn als er op de Main Stage/Marquee ook stevige dingen worden geprogrammeerd. Ik vind het persoonlijk wel een goede keuze om niet gewoon platte metal of punk te programmeren. De concurrentie met andere festivals in dat genre win je niet, dus je moet het eigentijds invullen, met bv aparte dingen zoals Wargasm of opkomende zaken zoals de revival van emo.
- Qua aankleding perfect: veel vlaggen, sommige zones in het festival hebben een eigen feeling, af en toe loopt er iets zot rond zoals een giraffe of een clown op een eenwieler. Het hoeft ook niet meer te zijn voor mij.
- WC's; zone van de Dance Hall/Boiler heeft echt wel meer wc's nodig, de rest van het festivalterrein was doenbaar.
- Behalve zondagnacht heb ik nooit ergens lang moeten aanschuiven. Ik moet wel zeggen dat ik soms bij het zoeken van eten een eetstand skipte als er veel volk stond, maar er waren genoeg eetstanden waar je snel geholpen werd. Idem voor drankstanden: zelden moeten wachten.
- Crowdsurfen: dit gebeurt een stuk chaotischer dan op Graspop. Op Graspop word je door sterke mannen netjes gedragen richting de barrière, op PKP ga je heen en weer en uiteindelijk geraak je meestal niet tot de barriere maar ga je daal. Dit maakt het een stuk rebelser, maar ook gevaarlijk. Geef mij maar GMM-crowdsurfen.
- Sit-downs: iemand anders haalde het hier ook al aan, ook ik vond dat er veel sit-downs werden gevraagd. Begint een beetje te vervelen.
- Lege tenten: daar heb ik zelf geen last van gehad eigenlijk. De meeste optredens die ik zag hadden veel volk op de been gebracht, met uitzondering van 100 gecs/Overmono/Four Tet/Kelly Lee Owens. Maar dit waren 4 optredens waar iedereen dan vooraan ging staan en opging op de muziek, waardoor er toch veel ambience was in de keet. Ik heb me rot geamuseerd in de weinig bevolkte optredens. Wel jammer dat deze artiesten niet het volk krijgen dat ze verdienen. Maar er waren ook veel kleinere artiesten die wel druk werden bezocht, zoals bv Mdou Moctar, Shame, Yard Act, Nu Genea,... En het is ook niet dat de kermisartiesten voor het boitpubliek allemaal volle tenten lokt. Chucki Beats en Ashnikko waren ook vrij leeg, en de boiler is ook bijlange niet altijd vol, ondanks wat er soms gezegd wordt. Ik wil ook nog opmerken dat sommige optredens opmerkelijk meer mensen op de been bracht dan een aantal jaar geleden, zoals bv. Nothing But Thieves en BMTH.
- Mix van publiek: en 100% mix van jong en oud ga je nooit hebben, maar ik vond het leuk om een aantal optredens te zien waar er volk rondliep die je eerder in de boiler verwacht, zoals Shame.
Donderdag
Op zich weinig belangrijks meegemaakt. Ik moest normaal tot 19u werken op de parking, maar ik werd pas om 20u afgelost. Bonnen en bandje gaan afhalen, de meeste bonnen thuis verstoppen en andere kleren aandoen en dan terug de fiets op om om 21u te arriveren. We hebben dan vooral in de boiler rondgehangen. Ik heb wel nog The Sore Losers en De Heideroosjes gezien. The Sore Losers was degelijk. Bij De Heideroosjes had ik het lumineuze idee om te crowdsurfen. Helaas heb ik de barrière niet gehaald, ben ik in de mosh pit terecht gekomen en ben ik mijn bril kwijt geraakt. Na 2 minuten had iemand mijn bril gevonden, zonder krassen en zo proper als iets. God bestaat!
Vrijdag: veel metalshirts op de wei, ow yeah!!!
- Fleddy Melculy: beetje een overschatte band vind ik. Er was niet zo veel volk, maar dat heeft geen enkele band op dat uur. Voor de rest kan ik er weinig zinnigs over zeggen.
- Voetvolk: een mix tussen dans en rock. Degelijke initiatieven als starter van de Marquee organiseert Pukkelpop al eventjes, ik denk bv. aan Jef Neve met een orkest en de Ertebrekers '80 Extravaganza. Ik vond dit persoonlijk geen succes, maar ik heb dan ook niks met dans. Ik hoop wel dat Pukkelpop dit soort dingen blijft doen.
- Goldband: bracht aardig wat publiek op de been. Ik kende hen niet, en ik ga er niet speciaal naar luisteren thuis, maar als act om het festival op te warmen was dit prima. Ideale act voor op de middag om de mensen wakker te schudden.
- Moments: lokale metalcore, speelden zoals ze zelf zeiden een thuismatch. Drukbezocht concert, met een deftige pit. Als je als festivals ietwat grote stevige namen boekt, dan heb je het publiek voor zware metalen in de Backyard.
- Selah Sue: beetje raar dat een naam die tussen de grote namen staan zo vroeg moet optreden. Ik vroeg me af of ze er mentaal klaar was voor het optreden gezien het bericht van vorige week, maar ze straalde <3 Ik denk wel dat dit beter gewerkt had in de Marquee in de vroege avond.
- Merol: Van het ene girplower naar de andere. Ik ken Merol enkel van "Borderline", "Houd je bek en bef me" en "Meiden". Ik had verwacht dat dit eerder een humor-act was, maar het was meer dan dat. Er was wel ruimte voor grappen en grollen, maar ook voor degelijke popsongs, een charismatische frontvrouw en spontaniteit. Vooral dat laatste vind ik belangrijk: ik heb liever een band die af en toe appreciatie toont dan mensen die op het podium continu een rolletje spelen. Ik vraag me af hoe groot het potentieel van Merol is, want ze heeft alles. Een eerste onverwachte hoogtepunt.
- Even naar de lockers gaan, want het werd tijd om lenzen in te doen. De moshpit ingaan bij Wargasm met een bril is geen goed idee dacht ik vooraf. Het leek er op dat ik gelijk had: het ging er zéér stevig aan toe en het voorste gedeelte van de tent werd een bakoven. Wargasm wordt af en toe omschreven als een revival van nu-metal, maar dat vind ik niet correct. Voor mij is het eerder een meer gitaargedreven versie van Atari Teenage Riot, en dat wil zeggen; beats, snelle ritmes, scanderen, en vooral enkel in 6de versnelling blijven spelen. Ik heb de eer gehad om de zanger van zeer dichtbij te zien...laten we zeggen dat er niet enkel in de boiler pillenkoppen zijn.
- Even afkoelen bij Nothing But Thieves. Ik dacht dat ik er niks van kende, maar ze hebben precies toch 2 of 3 radiohits. Al het enthousiasme van de band ten spijt, kan de band me matig boeien. Ik mis vooral persoonlijkheid, een eigen sound. Het is allemaal te gelikt, iets te hard op veilig gespeeld.
- Onderweg naar de boiler wok gekocht langs de Marquee. Gaat een slechte keuze zijn, zal later blijken.
- Soit, we zijn in de boiler geraakt. Ik ga normaal nooit specifiek voor een DJ naar de boiler, en als ik bewust naar de boiler ga, dan werd ik in het verleden teleurgesteld (ik denk aan Prospa in 2019). Dit jaar ben ik op vrijdagavond gegaan voor een aantal DJ's. Ik heb het laatste stuk van Dana Montana meegemaakt. Het klonk als een harde set die normaal enkel gereserveerd wordt voor de Booth. Ik kan het enkel toejuichen dat dit in de boiler wordt gezet in de plaats van een commerciëlere DJ. En nu één van mijn favoriete festivalmomenten ooit: De Gabber Eleganza. Of je het wilt of niet, gabber is terug in de opmars, mensen die naar Dour gaan weten dat. Nu is Pukkelpop op een bescheiden manier op de hypetrein gesprongen. Wat een gave act was dit. 4 Mensen op het podium die voordeden hoe je moet hakken, stampende beats en vooral; veel verloren gelopen metalvolk dat niet wist hoe ze zich moesten bewegen. De verbijsterde blik in hun ogen zal ik nooit vergeten. Dit was volgens mij de eerste keer hardcore/gabber op Pukkelpop, maar niet de laatste keer denk ik. Volgend jaar ascendant vierge aub! Daarna was het de beurt aan Hazard. Ik had daar hoge verwachtingen van, die werden totaal niet ingelost. Had die man er geen zin in? Waren er technische problemen? Het klonk alsof die gewone het ene liedje na de andere opzette en enkel mixte met de faders. Zeer zwakke set. Ten slotte heb ik nog een stuk SaSaSaS. Dat was dan weer wel puik gemixt.
- Lil Uzi Vert: Rotslecht. Niet dat ik er bij was, maar ik heb de arrogantie om te zeggen dat het rotslecht was.
- Omdat Hazard zo hard tegenviel, ben ik even gaan wandelen. Ashnikko zag er cringe uit, ook weinig volk vond ik. Tamino klonk dan weer uitstekend, en er was precies zeer veel volk. Ik vind het jammer dat mensen Tamino in hetzelfde rijtje zetten als Bazart. Tamino is 1000x beter en heeft een unieke sound. While She Sleeps kan ik alsvolgt samenvatten: druk, heet, luid. Moet het meer zijn?
- Dan nu het persoonlijk dieptepunt van het festival. Sinds dat ik de wok gegeten had, kreeg ik niets meer binnen van drinken. Aanvankelijk dacht ik dat ik verzadigd was. Maar na 2/3 uur kreeg ik nog steeds geen water binnen, en ik voelde ik mijn drinken hangen in mijn keel. Toen wist ik dat fout ging aflopen. Na het eerste stuk van SaSaSaS ben ik naar de Main gelopen, zodat ik na Cypress Hill een goede spot kon opeisen bij Slipknot. Maar net na Cypress Hill voelde ik alles bovenkomen, en gebeurde waarvoor ik vreesde: ik moest overgeven. De wok die ik had gegeten, zag er nog exact uit zoals ik die had opgegeten. Eerst was ik er eigenlijk best blij mee: ik had de verwachting dat nu alles er uit was dat het beter ging gaan. Ik ging naar het voorste vak, maar in plaats van beter te worden bleef het bergaf gaan. In de dalende temperaturen en de gietende regen baadde ik in mijn eigen zweet. Net voor Slipknot begon voelde ik weer alles naar boven komen, ben dan moeten weglopen. Tweede keer overgeven, en toen werd alles zwart voor mijn ogen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik opeens zoveel kracht in mijn benen verloor en dat ik instant in slaap kon vallen. Ik heb mijn laatste krachten verzameld om me toch nog naar het tweede vak te slepen. Slipknot is de eerste band waar ik verliefd op ben geworden, dat ze op een paar kilometer van mijn huis gingen spelen, dat maakte me dolgelukkig. Ik voelde me vorig week zo enthousiast als een kleine jongen. Maar toen de riff van openingsnummer van Disasterpiece gespeeld werd, was een bed het enige waar ik aan kon denken. Ik heb het na 2 nummers opgegeven en ben helemaal achteraan gaan liggen op een bank aangezien ik nog niet eens mijn hoofd kon omhoog houden of mijn ogen openhouden. Geen moshpit, geen meekreisen met Corey, geen enthousiasme, niks. Ik heb het wel allemaal vrij snel kunnen relativeren: de productie is hetzelfde als op GMM 2019, ik heb Slipknot al 4x gezien en er werden geen deep cuts gespeeld. Er zijn ergere dingen in het leven dan ziek worden tijdens een festival.
- Goed, Slipknot dus. Ik kan er dus weinig over zeggen. Fysiek was ik er, mentaal niet. Hoe Corey "Pukkelpop" uitsprak was schattig. Hij week af van zijn gebruikelijke bindteksten: hij liet blijken dat PKP een ongewoon festival voor hen is en voor een keer werd er geen onzin verkocht à la "jullie hebben een record verbroken bij Spit It Out!!!". Tortilla man brengt de beweegelijkheid en chaos die Slipknot nodig heeft.
- Na Spit It Out had ik de krachten om op mijn benen te staan, en ben ik vertrokken. HAAi en Pendulum jammer genoeg gemist.
Zaterdag
- Na een ongewoon lange festivalslaap van 8 uur word ik redelijk hersteld wakker. Dat is een goed teken, want het zou een drukke dag worden. Ik had op dat moment enkel koorts en spierpijn in de benen, maar dat laatste kan ook zijn omdat ik teringhard heb zitten hakken bij de Eleganza show. Voor de zekerheid toch wat medicatie genomen, dus ik kon voor het eerst zeggen dat ik onder invloed was van pillen op Pukkelpop
- Go_A: een songfestivalact op het festival, ik was er aanvankelijk totaal geen fan van. Ik heb me zeer positief laten verrassen. Go_A is een ongewone blend van uptempo beats en folk. Die cirkels op het einde waren echt de max
- Bizkit Park: een nu-metalcoverband. Persoonlijk ben ik, net zoals bij songfestivalacts, geen fan om dergelijke bands in het normaal programma te zetten, maar ik zag veel mensen die daar niks om gaven. Ik denk dat ze er wel baat bij hebben om een tweede gitarist te hebben.
- Al Qasar: de eerste van de twee bands van de dag met een Oosterse sound. Waar Mdou Moctar eerder blues is, is Al Qasar rock. Ik vond Al Qasar duidelijk de mindere van de twee. De frontman kwam heel cartoonesk, bijna clownesk over. Rare mantel, raar stemmetje, met cliché doorspekte bindteksten over de 99 procent. Het pakte niet volledig bij mij, omdat het erg gespeeld leek. Mdou Moctar heeft ook maatschappijbewuste songs, maar als ik de frontman van Mdou geagiteerd bezig hoor op de radio, dan weet ik dat hij het meent. Hier kwam het een beetje kinderachtig over. Desalniettemin geen slechte act, omdat de frontman het publiek levende hield.
- Gayle en De Staat: Ik zet deze twee samen, omdat ik van beide bands maar 1 song ken, jullie weten welke. De Staat heeft het pleit gewonnen tussen de 2. Bij De Staat kan je zeggen dat ze uniek zijn: een bende weirdo's met een aparte sound. Behalve dat ene liedje (Witch Doctterrrrrrrrrrrr) hebben ze me bij de rest van de set kunnen entertainen. Gayle was dan weer redelijk platte poppunk, waar het publiek zat te wachten op dat ene liedje (dat kinderachtig liedje met "A B C D E...").
- Kill Birds: een band waar Dave Grohl naar luistert. Ik zou niet weten waarom.
- Murder Capital: Ook niet bepaald een hoogtepunt. Ik vind de band veel potentieel hebben, maar echt enthousiast was het optreden niet. Mits meer publieksparticipatie was het veel sfeervoller geweest, maar de zanger dook enkel in het begin van het optreden het publiek in en dat was het dan qua opjutten van publiek. De sfeer bleef tijdens het optreden achteruit gaan, dus ik ben vertrokken. Als ik de recensies mag geloven, ben ik te vroeg vertrokken.
- Aurora: Zeer sterk. Een fragiel meisje met een piepstemmetje, maar als ze begint te zingen, holy shit. Ik was blij voor haar dat er zo veel volk was, maar blijkbaar is ze tegenwoordig ook een TikTok-fenomeen. Ik wens haar alle aandacht toe.
- Shame: memorabel optreden. Eerste keer Shame voor mij, normaal was ik er in maart bij in de Trix, maar door omstandigheden heb ik dit gemist. Ondanks mijn ziekte van de dag ervoor, heb ik me gewaagd aan het voorste gedeelte van het publiek. Tijdens het eerste nummer was allen nog rustig, maar bij het tweede nummer dacht één of andere oude vent "nu is het genoeg geweest" en begint over de mensen voor zich te walsen. De rest van het publiek had het signaal begrepen en voordat ik het wist zat ik een grote moshpit. Ik merkte in de pit dat ik niet 100% hersteld was van de dag ervoor, want ik had amper de kracht om andere te duwen. Ik heb me laten behandelen als een speelbal in de pit, en ik vond dat prima. De anderen hadden wel de kracht om te moshen, en hoe. Het was een chaotische pit, in de positieve zin. Er was ook een dude met een blauwe rugzak die heel de tijd zat te crowdsurfen en probeerde uit de handen van de security te blijven. Degenen die er waren zullen weten wie ik bedoel. De band was ook in topvorm: de zanger zoekt met zijn arrogante kop heel de tijd fysiek contact met het publiek, de bassist brak alles af,... en ondanks alles speelde ze retestrak. Hun tweede album heeft minder gescoord heb ik de indruk, maar ik hoop dat het derde op topniveau is, want deze band verdient de status die Idles heeft.
- Na Shame even afgezien. Ik was duidelijk niet hersteld van de ziekte van de dag ervoor, en de inspanningen en de warmte bij Shame hadden hun tol geëist. Ik ben gestrompeld naar Mdou Moctar, die ik in april al in de AB heb gezien. Ik vond ze nu op Pukkelpop beter, het publiek was ook mee en de frontman genoot er enorm van. Wat een gitaarvirtuoos is dat zeg!
- Op weg naar Overmono ben ik even bij Dave blijven plakken. Het zag er heel goed uit, stevige productie maar ook een rapper die alles live brengt (gezien, Lil Uzi Vert?). Rap zoals het hoort te zijn. En kortbij de Marquee heb je ook de Club, dus waarom piepen we daar niet even binnen als we toch in de buurt zijn? Wet Leg was daar bezig zijn ding te doen, en dat klonk zoals in de Botanique in mei: een twijfelend begin en verlegen, giechelende frontvrouwen. Geen idee of dat verlegen gedoen echt is of een act, ik kan dat oprecht niet zeggen. Ik heb 2 nummers meegepikt en dan ben ik vertrokken naar Overmono, want Wet Leg heb ik al gezien.
- Overmono: de max! Wie Overmono niet kent: beeld u Bicep in, maar net iets minder melodie en iets meer beats. Op zich niet veel volk, maar het volk dat er was, was wel volledig opgezogen in het optreden. Enkel het stukje op het einde met zang was minder, maar voor de rest de perfecte danceshow.
- Yard Act: Een band die de afgelopen jaar gehypet werd, net zoals Wet Leg. Yard Act is post-punk, maar heeft niet de serieuziteit die de andere post-punkbands hebben (denk bv aan Dry Cleaning). Ik had hoge verwachtingen, maar die werden niet volledig ingelost. Bij sommige nummers werd het heel sfeervol, zoals The Overload. Bij andere nummers zakte de sfeer een beetje in. Ook de bindtekst over zijn broek uit Antwerpen was echt te lang. De band heeft wel potentieel: bepaalde liedjes zijn zeer aanstekelijk en de frontman heeft persoonlijkheid. Als hij minder zou lullen over zijn broek, dan zou ik hem wel eens sympathiek vinden.
- Moeilijke keuze nu: Tame Impale vs. Underworld vs. Kelly Lee Owens (=KLO). Ik heb uiteindelijk voor het laatste gekozen. Geen al te beste keuze, zo zal blijken. Ik vond het geen interessant concert: het goedkoop beatsletje in mijn hoopte op een dansbaar concert, maar voor mij werd het allemaal te psychedelisch, iets te experimenteel, iets te zweverig. Ik miste ook wat meer overgang tussen nummers en een goed tempo, nu verliep de set met horten stoten. Ik heb haar eerder gezien, en toen vond ik haar top. Nu zat ik niet in de juiste mood. Ik ben tussendoor even naar Tame Impale geweest en daarna teruggekomen, en gelukkig heb ik een uitstekende groovy versie van Melt kunnen horen.
- Tame Impala: Ik ben even geweest, maar ik heb gebaald dat ik het niet volledig heb gezien. De productie zag er top notch uit, het publiek had er zin in en de band ging er ook voor. Ik heb gelukkig Let It Happen kunnen meemaken
- Na Tame Impala en KLO was het tijd voor de Viagra Boys. Topoptreden, niet meer, niet minder. Seba is een Rock 'n Roll-ster uit de boekskes en die kerel met zijn cowboyhoed zag er ongeloofelijk gaaf uit. Voor de rest is het een set vol met zelfspot en eerlijkheid. Ik stond jammer genoeg niet in de pit, maar ik stond nog wankel op mijn benen en ik wou op tijd vertrekken naar 100 Gecs.
- 100 Gecs: om één of andere reden ben ik grote fan. 100 Gecs is Hyperpop met hoofdletter H, maar als extraatje slagen ze er in om meerdere genres te mengen (Grime, metal, poppunk, ska) zonder de pop te verliezen. Combineer dit met een neus om aanstekelijke liedjes te schrijven, slechte humor als bindteksten en whacko achtergrondvideo's en je krijgt een act die gemaakt is om uw hoofd leeg te maken. Ik heb alleszins een groepje vrienden kunnen overtuigen om dit te kiezen boven Charlotte De Witte (zeer goede keuze, bleek achteraf) en zij waren zeer positief verrast, zonder dat ze wisten wat dit was. Persoonlijk vond ik het nieuwe trap-nummer minder, voor de rest was het hersenloos uit de bol gaan. Moesten ze ooit nog eens in de buurt komen: ga er naar toe, maar laat al uw ideeën over wat muziek moet zijn vallen.
- Mati Drome: even uitbollen dacht ik. Was ik even mis. Zeer stevig Trance/Techno feestje in een queersfeertje waren weinig regels gelden.
Zondag: Op zich weinig gezien, dus hier maar een beperkte tekst (ben het typen ook wat beu haha)
- Vrienden van me hebben me meegetrokken naar Meau. Geen idee wie dat was, en ik kende haar radiohit niet. Oeps.
- Daarna naar de Coté Bizar gegaan. Het zag er kleiner uit dan de Petit Bazar van de andere jaren, maar het was heel knap ingericht. Ik heb lotjes voor de carrousel verdient door dildo's op iemand te gooien. Tijdens het carrouselritje speelde er een paar meter verderop een bandje van clowns met een corpse paint gezicht die een soort van black metal brachten. Heel bizar.
- Tijdens de tocht naar het Pukkelpopcafé zijn we de Bacardistand gepasseerd, en daar hebben we heel toevallig een secret room gevonden die zelfs niet op de site staat. Als je wil weten wat het is, moet je volgend jaar maar zelf naar de bacardi stand gaan
- Tom Mish: Zalige muziek voor een zonovergoten zondagnamiddag. Sommigen vonden dit ongepast op de main stage, maar ik zou dit muziek vaker op de main zetten in de namiddag. Pakweg Mac Demarco in het zonnetje zou niet slecht zijn.
- Sigrid: zeer toffe griet he. Een glimlach om verliefd op te vallen, een dijk van een stem en tomeloze enthousiasme. Ik vrees wel dat als ze geen hit te pakken krijgt, dat ze voor altijd rond dat uur zal spelen op festivals.
- Fred Again: Hoogtepunt en kookpunt. T-shirt kletsnat van het dansen vooraan de zaal. Alleen jammer dat Jungle al zo vroeg gespeeld werd. Ik heb persoonlijk 2 Freds gezien: de party Fred en de melancholische Fred. Het begin en midden van de set was melancholische fred, net na het begin en op het einde had je party fred. Persoonlijk vond ik melancholische fred in het midden te lang duren, maar ondanks dat heb ik er énorm van genoten. Ik zie er niet de headliner in die voorspeld wordt door mensen, maar ik gun het hem van harte.
- Bring Me The Horizon: dit suckte. De afgelopen jaren hebben ze een paar aanstekelijke hits uitgebracht, maar de rest van de set wordt ook gevuld met mierzoete liedjes. Ik ga als een boomer klinken, maar wat met de oudere, harde nummers? Als niet-fan spelen ze precies heel de tijd hetzelfde. Hoe zit dat nu eigenlijk met de playback? Is het hele optreden een playback of gewoon enkele zinnen? Het viel me op dat hij zijn micro in de lucht hield bij dezelfde zinnen van het refrein. Zijn er dan gewoon enkele zinnen opgenomen zodat hij naar adem kan happen? Kan je dat gewoon niet beter een achtergrondzanger of zangeres nemen, als je toch al dansers op het podium hebt? BMTH wordt wel eens getipt als volgende headliner op metalfestivals, maar daar kom je echt niet weg met playback, ook al is dat maar voor enkele zinnen in een uur.
- Even gechilled, daarna naar Boys Noize vertrokken. Dit was een harde set, die soms neigde naar hardtek. Ik had toch liever meer de electro van zijn beginjaren, maar op zich boeide mij dat niet zo veel. Er was veel plaats achteraan, dus er was ook veel plaats om te dansen.
- Dan een verscheurende keuze: Arctic Monkeys of Four Tet? Uiteindelijk was ik van plan om eerst een deel Four Tet te zien, en dan het laatste uur van Arctic Monkeys. Over AM kan ik kort zijn: het is mijn ding niet, en het klonk niet strak, dus ik ben snel terug vertrokken naar Four Tet. Four Tet lokte weinig volk. Op zich boeit me het aantal volk niet, want meestal zijn de concerten met weinig volk net heel sfeervol, maar Kieran Hebden zelf leek dit wel erg te vinden. Daarom dat ik me toch ook wat sip voelde, want ik voelde medelijden. Ik heb ter compensatie extra hard gedanst, maar het mocht niet baten helaas.
- Het festival afsluiten heb ik in de Club gedaan. Uitstekende keuze, al zeg ik het zelf. Ik vind de boiler in de laatste uren na een festivaldag te druk en de muziek is dan matig. De Club is mijn nieuwe go-to in de toekomst.
