Once In A Blue Moon 2019
- Onderwerp starter DadRock
- Startdatum
Morgen is 't zover, ik heb er zin in. Weersvoorspelling voor morgen is ook top, gaat een erg leuk feestje worden. Setlist bekeken van Eels vam de afgelopen maand, ze komen met een paar verrassende nunmers waaronder enkele covers. Ben erg benieuwd!
Heb er ook zin an. Het wordt heerlijk festivalweer, de processierups is opgerot en Stef Kamil speelt kennelijk veel Moondog Jr/Zita Swoon materiaal. En na die opwarmer door naar Israel Nash, the Waterboys, Tyler Childers (heerlijk plaat btw), Eels en nog een stukje Courtney. Mooie zaterdag wat mij betreft.
Have fun, iedereen!
Have fun, iedereen!
Veel plezier allemaal, ziet eruit als een mooi programma.
En nee, deze processierups is er dit keer niet bij!
En nee, deze processierups is er dit keer niet bij!
Het zit er weer op en het was weer een mooie editie.
Dag gestart met Gregory Alan Isakov. Op album klinkt het lekker, maar op het hoofdpodium was het niet helemaal wat ik had verwacht. Soms te bombastisch en soms te timide. Misschien had de hitte er ook mee te maken.
Vervolgens stukje gekeken van Ruston Kelly. Leuke toegankelijke nummers, maar echt spannend werd het nergens. Leuk voor tussendoor.
Aansluitend door naar good old Duff McKagan. Leuke, Amerikaanse, show die het vooral van de rocksongs moest hebben. Solo werk was niet slecht, maar miste duidelijk nog bekendheid en herkenbaarheid. Na Duff maar wat pauze genomen. Tijdens pauze stukje van Israël Nash meegekregen op de achtergrond. Dit klonk eigenlijk erg goed. Lekker uitgesponnen rocksongs. Helaas dus gemist. Keer een clubshow van meepakken als de mogelijkheid daar is.
Voor mij kwam nu eindelijk het hoofdblok, Tyler Childers - Eels - Courtney Barnett. Achteraf bleek dan ook dat het venijn hem duidelijk in de staart zat.
Eerst de beurt aan Tyler Childers. Hij heeft in korte tijd toch een mooi fanbase opgebouwd, hoewel de tent niet vol stond, was het wel zo dat wat er stond fan was. En terecht want hij speelde een puike set met minder country dan gedacht, maar met meer pit en gitaarwerk. Kaarten voor Doornroosje inmiddels aangeschaft. Benieuwd hoe een volledige show gaat zijn. Na zn set bleek ook dat iedereen graag nog meer wilde met een luid “we want more”. Helaas stak de organisatie hier een stokje voor en moesten door naar Eels. Om maar vast te te spoileren, show van de dag! Eerste keer dat ik ze zag maar was erg goed. Mr. E is een goede entertainer met gevoel voor humor. Daarnaast vind ik de covers van eigen nummers (want dat was het eigenlijk) positief uitvallen. Zoals het stevig rockende I Like Birds maakt een show uniek en verrassend. Topshow! Dan als afsluiter Courtney Barnett. Ook eerste keer dat ik haar zag en vond ze erg goed. Ook zij gaf wat meer rauwheid aan de nummers en dit kwam live goed over. Ze stond wel prominent als frontvrouw op het podium, maar dit was geen probleem. Ze had duidelijk de ruimte nodig.
En zo kwam er dus een super eind aan een mooie festivaldag. Volgend jaar gewoon weer!
Dag gestart met Gregory Alan Isakov. Op album klinkt het lekker, maar op het hoofdpodium was het niet helemaal wat ik had verwacht. Soms te bombastisch en soms te timide. Misschien had de hitte er ook mee te maken.
Vervolgens stukje gekeken van Ruston Kelly. Leuke toegankelijke nummers, maar echt spannend werd het nergens. Leuk voor tussendoor.
Aansluitend door naar good old Duff McKagan. Leuke, Amerikaanse, show die het vooral van de rocksongs moest hebben. Solo werk was niet slecht, maar miste duidelijk nog bekendheid en herkenbaarheid. Na Duff maar wat pauze genomen. Tijdens pauze stukje van Israël Nash meegekregen op de achtergrond. Dit klonk eigenlijk erg goed. Lekker uitgesponnen rocksongs. Helaas dus gemist. Keer een clubshow van meepakken als de mogelijkheid daar is.
Voor mij kwam nu eindelijk het hoofdblok, Tyler Childers - Eels - Courtney Barnett. Achteraf bleek dan ook dat het venijn hem duidelijk in de staart zat.
Eerst de beurt aan Tyler Childers. Hij heeft in korte tijd toch een mooi fanbase opgebouwd, hoewel de tent niet vol stond, was het wel zo dat wat er stond fan was. En terecht want hij speelde een puike set met minder country dan gedacht, maar met meer pit en gitaarwerk. Kaarten voor Doornroosje inmiddels aangeschaft. Benieuwd hoe een volledige show gaat zijn. Na zn set bleek ook dat iedereen graag nog meer wilde met een luid “we want more”. Helaas stak de organisatie hier een stokje voor en moesten door naar Eels. Om maar vast te te spoileren, show van de dag! Eerste keer dat ik ze zag maar was erg goed. Mr. E is een goede entertainer met gevoel voor humor. Daarnaast vind ik de covers van eigen nummers (want dat was het eigenlijk) positief uitvallen. Zoals het stevig rockende I Like Birds maakt een show uniek en verrassend. Topshow! Dan als afsluiter Courtney Barnett. Ook eerste keer dat ik haar zag en vond ze erg goed. Ook zij gaf wat meer rauwheid aan de nummers en dit kwam live goed over. Ze stond wel prominent als frontvrouw op het podium, maar dit was geen probleem. Ze had duidelijk de ruimte nodig.
En zo kwam er dus een super eind aan een mooie festivaldag. Volgend jaar gewoon weer!
