Ik wel maar dan vooral voor hardcore punk dingen en daar komt de band ook uit. Beetje de perfect lengte voor mij ook al was het een regio show voor mij dus reistijden maakte mij weinig uit.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Zo'n twee weken terug was ik naar Chris Stapleton.
Nou ja, eigenlijk was het een concert in het Metlife stadium, met Little big town, Chris Stapleton en George Strait.
Het waren bedragen waar een paard de hik van krijgt. (375,- pp entree voor niet eens héle goede zitplaatsen, $14 voor een pilsje)
Wel hebben we echt genoten van alle drie de optredens en de gehele sfeer. Het was al een lang gekoesterde wens een groot concert in het buitenland bij te wonen. Metlife is het grootste stadium van Amerika (waar toch alles al groot is) dus dat is goed gelukt!
Er waren veilingen voor een goed doel, waarbij je kon bieden op plaatsen op de eerste rij of op het actueel gedragen hemd van George.
Dat was wel bijzonder. Wat ook wel echt opviel was de manier waarop vooraf zo netjes de rij werd gevormd. In Nederland stormt iedereen naar de ingang, Bij dit concert stond iederen braaf in rijen van 2 te wachten, maar echt een serieus lange rij.
Ik heb ook nog niet eerder zoveel cowboyhoeden bij elkaar gezien.
Toch viel ook daar op dat er mensen tijdens het optreden aan het praten waren. Dat is dus niet persé alleen een Dutch disease.
Ook wel grappig was, dat George Strait de grote naam van de avond was. Blijkbaar is hij een country grootheid. Wij kenden geen enkel liedje van hem. Hier in Nederland horen we eigenlijk nooit iets over hem, terwijl in Amerika hij echt een vrachtlading aan #1 hits heeft.
Dat resulteerde in drie totaal verschillende shows. Little big town was de opener, die vooral met meerstemmigheid scoren. Een mooi moment tijdens dat optreden was een tiktok verzoekje. Een man, onderweg naar de show, vroeg aan de mede tiktokkers om een lijn te bewerkstelligen naar Little big town, de lievelingsband van zijn overleden vriend. Of ze voor hem "girl crush" wilden zingen.
Daarna kwam Chris. Echt een no nonsense set. Weinig praten en hele goede muziek maken (ok, dat is smaak)
Ten slotte kwam George en werd even een blikje show elementen open gemaakt, qua lichtshow etc. Los van het hele circus klonk ook dat heel erg goed. Een leuke kennismaking dus!
Wij waren er met de trein heen gegaan en besloten iets eerder te vertrekken, zowel wegens de jetlag als wegens de verwachtte drukte (80,000 bezoekers)
Nou ja, eigenlijk was het een concert in het Metlife stadium, met Little big town, Chris Stapleton en George Strait.
Het waren bedragen waar een paard de hik van krijgt. (375,- pp entree voor niet eens héle goede zitplaatsen, $14 voor een pilsje)
Wel hebben we echt genoten van alle drie de optredens en de gehele sfeer. Het was al een lang gekoesterde wens een groot concert in het buitenland bij te wonen. Metlife is het grootste stadium van Amerika (waar toch alles al groot is) dus dat is goed gelukt!
Er waren veilingen voor een goed doel, waarbij je kon bieden op plaatsen op de eerste rij of op het actueel gedragen hemd van George.
Dat was wel bijzonder. Wat ook wel echt opviel was de manier waarop vooraf zo netjes de rij werd gevormd. In Nederland stormt iedereen naar de ingang, Bij dit concert stond iederen braaf in rijen van 2 te wachten, maar echt een serieus lange rij.
Ik heb ook nog niet eerder zoveel cowboyhoeden bij elkaar gezien.
Toch viel ook daar op dat er mensen tijdens het optreden aan het praten waren. Dat is dus niet persé alleen een Dutch disease.
Ook wel grappig was, dat George Strait de grote naam van de avond was. Blijkbaar is hij een country grootheid. Wij kenden geen enkel liedje van hem. Hier in Nederland horen we eigenlijk nooit iets over hem, terwijl in Amerika hij echt een vrachtlading aan #1 hits heeft.
Dat resulteerde in drie totaal verschillende shows. Little big town was de opener, die vooral met meerstemmigheid scoren. Een mooi moment tijdens dat optreden was een tiktok verzoekje. Een man, onderweg naar de show, vroeg aan de mede tiktokkers om een lijn te bewerkstelligen naar Little big town, de lievelingsband van zijn overleden vriend. Of ze voor hem "girl crush" wilden zingen.
Daarna kwam Chris. Echt een no nonsense set. Weinig praten en hele goede muziek maken (ok, dat is smaak)
Ten slotte kwam George en werd even een blikje show elementen open gemaakt, qua lichtshow etc. Los van het hele circus klonk ook dat heel erg goed. Een leuke kennismaking dus!
Wij waren er met de trein heen gegaan en besloten iets eerder te vertrekken, zowel wegens de jetlag als wegens de verwachtte drukte (80,000 bezoekers)
Liam Gallagher - Ovo Hydro in Glasgow 19 juni
De eerste keer dat ik Liam Gallagher zag was net voordat de pandemie begon, mijn eerste concert alleen. Vond dat zo gaaf dat het altijd een bucketlist ding is gebleven om hem in het Verenigd Koninkrijk live te zien. Heb ooit totaal zonder plan een dagticket gekocht voor Leeds Festival, maar dat ging door Corona niet door.
Toen bekend werd dat Liam ging touren in de UK met een show im het teken van een van mijn favoriete albums ooit, 'Definitely Maybe', heb ik een speelstad van de tour gekozen die een fijne verbinding van het vliegveld naar de stad/de concertzaal had. Uiteindelijk met m'n vriendin (die overigens niet meeging) er een mooie midweek Glasgow van gemaakt, fijne stad!
Maar Liam dus, wat een sfeer in die prachtige ronde zaal tussen leipe Schotten. Schotland speelde die avond ook nog een EK-wedstrijd, wat de sfeer nog uitzinniger maakte bij een goal van Schotland tijdens het voorprogramma The Hives. Een mooi shirt gekocht als aandenken aan deze show en met een zitplaats met prima zicht. Uiteindelijk gelukkig alsnog wel het hele concert gewoon kunnen staan.
Een mooie podiumopstelling met allerlei verwijzingen (palmbomen, flamingo's en een opblaas-aardebol) naar de albumhoes waar Liam's podium+visuals doorgaans erg basic zijn. Een lekkere binnenkomer met 'Rock 'n Roll Star', heerlijke deep cuts als 'Cloudburst' en 'Lock All The Doors', een prachtig uitgevoerd 'Whatever' met strijkers, uitzinnig publiek bij 'Cigarettes and Alcohol' en een heerlijke shoegazy persoonlijk favoriet 'Married With Children'. Liam beter bij stem dan ooit en zichtbaar genietend op de bühne.
Maar dan die eerste encore met 'Supersonic', 'Slide Away' en 'Live Forever' (met mooie visuals die een eerbetoon waren aan vervlogen helden als Bob Marley, Jimi Hendrix en John Lennon). Je kon me oprapen, wat een euforie. De show in de Ziggo, toen vol met Britten, kwam er nog het dichtst bij in de buurt van de keren dat ik hem zag, maar met dit publiek was het écht next level. Als afsluiter nog een heerlijke Beatles-cover met 'I Am The Walrus'.
Ja het is geen Oasis en hoe artistiek uitdagend is het om een show met alleen maar 30 jaar oud werk te spelen? Dat mag iedereen zelf bepalen, maar gezien mijn leeftijd en de bekende ruzie tussen de broertjes is dit (waarschijnlijk) het meest dichtbij wat ik ooit ga komen. Was de trip helemaal waard, wil gek lopen wil dit niet mijn lievelingsconcert van het jaar worden.
De eerste keer dat ik Liam Gallagher zag was net voordat de pandemie begon, mijn eerste concert alleen. Vond dat zo gaaf dat het altijd een bucketlist ding is gebleven om hem in het Verenigd Koninkrijk live te zien. Heb ooit totaal zonder plan een dagticket gekocht voor Leeds Festival, maar dat ging door Corona niet door.
Toen bekend werd dat Liam ging touren in de UK met een show im het teken van een van mijn favoriete albums ooit, 'Definitely Maybe', heb ik een speelstad van de tour gekozen die een fijne verbinding van het vliegveld naar de stad/de concertzaal had. Uiteindelijk met m'n vriendin (die overigens niet meeging) er een mooie midweek Glasgow van gemaakt, fijne stad!
Maar Liam dus, wat een sfeer in die prachtige ronde zaal tussen leipe Schotten. Schotland speelde die avond ook nog een EK-wedstrijd, wat de sfeer nog uitzinniger maakte bij een goal van Schotland tijdens het voorprogramma The Hives. Een mooi shirt gekocht als aandenken aan deze show en met een zitplaats met prima zicht. Uiteindelijk gelukkig alsnog wel het hele concert gewoon kunnen staan.
Een mooie podiumopstelling met allerlei verwijzingen (palmbomen, flamingo's en een opblaas-aardebol) naar de albumhoes waar Liam's podium+visuals doorgaans erg basic zijn. Een lekkere binnenkomer met 'Rock 'n Roll Star', heerlijke deep cuts als 'Cloudburst' en 'Lock All The Doors', een prachtig uitgevoerd 'Whatever' met strijkers, uitzinnig publiek bij 'Cigarettes and Alcohol' en een heerlijke shoegazy persoonlijk favoriet 'Married With Children'. Liam beter bij stem dan ooit en zichtbaar genietend op de bühne.
Maar dan die eerste encore met 'Supersonic', 'Slide Away' en 'Live Forever' (met mooie visuals die een eerbetoon waren aan vervlogen helden als Bob Marley, Jimi Hendrix en John Lennon). Je kon me oprapen, wat een euforie. De show in de Ziggo, toen vol met Britten, kwam er nog het dichtst bij in de buurt van de keren dat ik hem zag, maar met dit publiek was het écht next level. Als afsluiter nog een heerlijke Beatles-cover met 'I Am The Walrus'.
Ja het is geen Oasis en hoe artistiek uitdagend is het om een show met alleen maar 30 jaar oud werk te spelen? Dat mag iedereen zelf bepalen, maar gezien mijn leeftijd en de bekende ruzie tussen de broertjes is dit (waarschijnlijk) het meest dichtbij wat ik ooit ga komen. Was de trip helemaal waard, wil gek lopen wil dit niet mijn lievelingsconcert van het jaar worden.
Taylor Swift in Londen! Het was... Anders dan de concerten die ik normaal bezoek. Soort musical. Er waren af en toe ook muzikanten op het podium. Waar vanaf ons zicht een grote paal voor stond met een vuurkanon erop. Heel wat leuke nummers, ook heel wat mindere nummers gezien. Ze heeft geen repertoire om 3,5 uur te vullen. Maar wie wel? Toch blij dat ik bij Taylor was en niet bij Foo Fighters (zelfde avond ook in Londen).
Nu in de trein terug na avondje Massive Attack.
Samen met collega gegaan, eerst lekker uit eten geweest en terrasje gepakt in het zonnetje. Higby niet gezien, Young Fathers nog wel het laatste uur. Over die laatste hoef ik niets meer te zeggen want daar is alles al over gezegd op dit forum, simpelweg een knaller van een act.
Massive Attack was zalig mellow, de visuals waren ook zeer on point en krachtig. Duidelijk in het thema van alles rondom Oekraïne en Palestina. En wát een stemmen van de zangers, niet vaak meegemaakt dat dit live zo goed was. De locatie, Spoorpark Tilburg, maakte het geheel af. Oprecht een van de fijnste concertlocaties waar ik ooit ben geweest.
Enige minpunt was de korte cover (?) van Avicii naar het einde toe, wat enigzins misplaatst was vond ik. Maargoed, het blijft Massive Attack. De toch wel prijzige 80 euro meer dan waard geweest. Waanzinnig.
Samen met collega gegaan, eerst lekker uit eten geweest en terrasje gepakt in het zonnetje. Higby niet gezien, Young Fathers nog wel het laatste uur. Over die laatste hoef ik niets meer te zeggen want daar is alles al over gezegd op dit forum, simpelweg een knaller van een act.
Massive Attack was zalig mellow, de visuals waren ook zeer on point en krachtig. Duidelijk in het thema van alles rondom Oekraïne en Palestina. En wát een stemmen van de zangers, niet vaak meegemaakt dat dit live zo goed was. De locatie, Spoorpark Tilburg, maakte het geheel af. Oprecht een van de fijnste concertlocaties waar ik ooit ben geweest.
Enige minpunt was de korte cover (?) van Avicii naar het einde toe, wat enigzins misplaatst was vond ik. Maargoed, het blijft Massive Attack. De toch wel prijzige 80 euro meer dan waard geweest. Waanzinnig.
Kreeg opnames van een maat van me doorgestuurd. Die stond weliswaar iets naar achteren, maar ik kon amper de nummers herkennen door het geklets van de mensen daar.
Viel mee, bas stond hard genoeg waar wij stonden dat ik er weinig last van had.
Ik vond echt dat de politieke boodschap hier de muziek overschreeuwde. Het was muzikaal echt on point maar ik kon er bijna niet naar kijken. De balans is hier echt te ver doorgeslagen. Jammer, want het blijft echt fantastische muziek
Ook naar Massive Attack geweest. Vond het gepraat eigenlijk erg meevallen, maar stond wat verder aan de linkerkant van voren.
Wilde erg graag Young Fathers zien maar kwam door omstandigheden net aan net nadat het afgelopen was, helaas. Vond de nummers die ze met Massive Attack deden desondanks erg vet.
Massive Attack zelf wat wisselvallig. Deborah Miller en met name Liz Taylor gaven de show heel wat glans. Mooie uitvoering van Safe From Harm, sowieso dat blokje met erna Unfinished Sympathy top.
Visuals indrukwekkend. Mooie locatie.
Wilde erg graag Young Fathers zien maar kwam door omstandigheden net aan net nadat het afgelopen was, helaas. Vond de nummers die ze met Massive Attack deden desondanks erg vet.
Massive Attack zelf wat wisselvallig. Deborah Miller en met name Liz Taylor gaven de show heel wat glans. Mooie uitvoering van Safe From Harm, sowieso dat blokje met erna Unfinished Sympathy top.
Visuals indrukwekkend. Mooie locatie.
Hier ook veel last van pratende mensen, echt een verschrikkelijk publiek. Soms het idee dat een kwart van de mensen zich vergist hadden en dachten dat de kermis al begonnen was. Zelden zo gestoord aan het publiek en nog nooit zoveel 40 plussers massaal een concert zien filmen bij de bekendere liedjes, kreeg een beetje flashbacks naar lil max x in de afas live en alle tieners die daar op afkwamen.
Muziek vond ik erg sterk en de boodschap ook, kwam op mij heel erg over als een spiegel voor de bizarre wereld waar we in leven en die we als mensen gemaakt hebben, daarom vond ik dat stukje vana Avicii juist heel goed passen.
Volgende keer hopelijk op BKS of in een zaal!
Muziek vond ik erg sterk en de boodschap ook, kwam op mij heel erg over als een spiegel voor de bizarre wereld waar we in leven en die we als mensen gemaakt hebben, daarom vond ik dat stukje vana Avicii juist heel goed passen.
Volgende keer hopelijk op BKS of in een zaal!
Waar stonden jullie? Ik stond onderaan de heuvel linksachter. Vond het publiek daar heel relaxed, terwijl ik me eigenlijk altijd heel snel erger aan andere mensen.
Nu ook net thuis van Massive Attack. De werkdag vroeg beëindigd en met de trein naar Tilburg afgereisd. Vervolgens om het hele spoorpark heen gelopen zoekend naar de ingang en pas om 17:50 op het terrein uiteindelijk. Mijn vader mee gesleurd naar “die band van Unfinished Sympathy” (want dat was het nummer wat hij wel kende).
17:50 was net genoeg om een snel broodje pulled pork op te smikkelen onder het genot van de show van Hiqpy. Afgelopen 3 weken heb ik een best lastige tijd prive achter de rug gehad waarbij het mentaal niet zo goed met me ging. Toen Hiqpy klaar was met hun eerste nummer gebeurde er iets met mij. Ik kreeg tranen in mijn ogen van geluk, want als iets me op kan vrolijken en gelukkig maakt is het live muziek. Hiqpy gewoon erg goed met de zelfde setlist op Paaspop (maar toen was het ook gewoon goed)
Vervolgens een uurtje Young Fathers. Voor mij de eerste keer dat ik ze zag en wat een energie en passie zit hierin zeg. Als die een zaalshow aankondigen dan koop ik per direct een ticket (en denk dat ik niet de enige ben hier). Ik werd ook gewoon gelukkig van de energie van de band die ze echt geweldig overstralen.
Dan de band waarvoor het hele veld kwam; Massive Attack. Moet zeggen dat ik niet helemaal wist wat ik moest verwachten, maar wat was het goed. Het is zo strak live en het geluid stond ook perfect afgesteld (waar ik dit bij Young Fathers wel een beetje tegen vond vallen). De politieke boodschap vond ik er ook prachtig achter. De vraag of je alles wel beleefd hoe je echt denkt in deze bizarre wereld vol oorlog en gedoe. Dit is hoe ik de boodschap opvatte. Iedereen kan dit weer anders opvatten en dat is het mooie (en misschien ook wel wat de band wil). Angel was prachtig en het einde met Group Four hakte er bij mij goed in. We stonden rechtsvoor ten hoogte van de eerste bar en iedereen was hier muisstil (of ik zat er gewoon heel goed in). Geen last gehad van het publiek verder.
Toen het concert afgelopen was nog even langs de merchstand gelopen, maar alles was al weg helaas. Uiteindelijk de trein gaan halen om op het station erachyer te komen dat je band lek is. Helaas! Al met al weer een fantastische zoon/vader avond gehad waarbij we echt genoten hebben en het voor mijzelf ook echt wat ontladend was.
17:50 was net genoeg om een snel broodje pulled pork op te smikkelen onder het genot van de show van Hiqpy. Afgelopen 3 weken heb ik een best lastige tijd prive achter de rug gehad waarbij het mentaal niet zo goed met me ging. Toen Hiqpy klaar was met hun eerste nummer gebeurde er iets met mij. Ik kreeg tranen in mijn ogen van geluk, want als iets me op kan vrolijken en gelukkig maakt is het live muziek. Hiqpy gewoon erg goed met de zelfde setlist op Paaspop (maar toen was het ook gewoon goed)
Vervolgens een uurtje Young Fathers. Voor mij de eerste keer dat ik ze zag en wat een energie en passie zit hierin zeg. Als die een zaalshow aankondigen dan koop ik per direct een ticket (en denk dat ik niet de enige ben hier). Ik werd ook gewoon gelukkig van de energie van de band die ze echt geweldig overstralen.
Dan de band waarvoor het hele veld kwam; Massive Attack. Moet zeggen dat ik niet helemaal wist wat ik moest verwachten, maar wat was het goed. Het is zo strak live en het geluid stond ook perfect afgesteld (waar ik dit bij Young Fathers wel een beetje tegen vond vallen). De politieke boodschap vond ik er ook prachtig achter. De vraag of je alles wel beleefd hoe je echt denkt in deze bizarre wereld vol oorlog en gedoe. Dit is hoe ik de boodschap opvatte. Iedereen kan dit weer anders opvatten en dat is het mooie (en misschien ook wel wat de band wil). Angel was prachtig en het einde met Group Four hakte er bij mij goed in. We stonden rechtsvoor ten hoogte van de eerste bar en iedereen was hier muisstil (of ik zat er gewoon heel goed in). Geen last gehad van het publiek verder.
Toen het concert afgelopen was nog even langs de merchstand gelopen, maar alles was al weg helaas. Uiteindelijk de trein gaan halen om op het station erachyer te komen dat je band lek is. Helaas! Al met al weer een fantastische zoon/vader avond gehad waarbij we echt genoten hebben en het voor mijzelf ook echt wat ontladend was.
Hier ook stond links voor net voor de drankkraampjes. Heeft voor mij echt mijn concert vermeukt, want aan MA lag het niet. De stukken met Elisabeth Frazer klonken zo mooi, maar gewoon kapot gemaakt door hele gesprekken die je dan ook mee kon volgen. Onbegrijpelijk
Hiqpy was ok, en Young Fathers vond ik vreselijk saai. Gaat hem niet worden voor mij, ook de songs met Massive Attack vond ik saai. Ik heb de ophemeling nooit begrepen en nog steeds geen spijt gehad dat ik ze op BkS had gemist.
En volgende keer wil ik Massive Attack gewoon in het donker zien, dan komt het veel beter tot zijn recht.
O en wat was die uitgang een drama.
Hiqpy was ok, en Young Fathers vond ik vreselijk saai. Gaat hem niet worden voor mij, ook de songs met Massive Attack vond ik saai. Ik heb de ophemeling nooit begrepen en nog steeds geen spijt gehad dat ik ze op BkS had gemist.
En volgende keer wil ik Massive Attack gewoon in het donker zien, dan komt het veel beter tot zijn recht.
O en wat was die uitgang een drama.
De uitgang was niet perse een drama. Iedereen ging via uitgang A eruit. Uitgang B was ook open. Wij waren zo binnen 10 minuten van het terrein af.
Mij hier nieuw geregistreerd om mee te kunnen kletsen. Massive attack was fantastisch, maar wat een absoluut kut publiek. Door je heen beuken, dwars door het concert praten, steeds een telefoon voor mijn smoel.
Dit is geen festival maar een concert. Je zou anderhalf uur moeten kunnen handelen zonder twee keer drinken te gaan halen en je dwars door een menigte te beuken.
Zo ontzettend jammer
Dit is geen festival maar een concert. Je zou anderhalf uur moeten kunnen handelen zonder twee keer drinken te gaan halen en je dwars door een menigte te beuken.
Zo ontzettend jammer
Dat is toch veel te lang. Was ook heel onpraktisch geplaatst. Gooi op het einde van zo’n avond de nooduitgangen aan de rechterzijde open joh. Bijna iedereen moest langs heel het park lopen en weer terug. Alles moet ook langs die brug wat gewoon proppen was.
Dat dubbele ingang systeem was ook gewoon vreemd. Staat op mn kaartje dat ik via B naar binnen moest, dus ik “braaf” een stuk omgelopen om bij B naar binnen te gaan. Maar mijn kameraden waren met een B ticket gewoon via A naar binnen gegaan. Tsja wat heeft het dan voor nut?
Pommelien Thijs in De Roma
Gisteren was het puffen, zweten en vooral geen tinnitus oplopen door de krijsende tieners in De Roma. De Vlaamse Taylor Swift maakte haar naam alle eer aan, wat een sfeer, wat een presence ook. De nummers werden heerlijk strak gespeeld en met iets leer rock invloeden gebracht dan op plaat. Het leek bij momenten wel Avril Lavigne in haar hoogdagen. Setlist was uiteraard haar volledige plaat, aangevuld met wat samenwerkingen en nieuwe nummers. Opvallend wel dat megahit Erop of Eronder al heel vroeg in de set passeerde.
Op het Werchter forum liep lang de discussie of Pommelien wel thuis zou horen op Rock Werchter. Na gisteren kan ik daar alleen volmondig ja op zeggen. Dit was zeker geen platte popshow met ingestudeerde dansjes maar een écht concert van een volwassen en zelfzekere artieste. Ook mooi trouwens dat je qua merch je eigen kleren kon meenemen en laten bedrukken om onnodige productie van nieuwe kleding te voorkomen, helemaal in lijn met haar filosofie.
Gisteren was het puffen, zweten en vooral geen tinnitus oplopen door de krijsende tieners in De Roma. De Vlaamse Taylor Swift maakte haar naam alle eer aan, wat een sfeer, wat een presence ook. De nummers werden heerlijk strak gespeeld en met iets leer rock invloeden gebracht dan op plaat. Het leek bij momenten wel Avril Lavigne in haar hoogdagen. Setlist was uiteraard haar volledige plaat, aangevuld met wat samenwerkingen en nieuwe nummers. Opvallend wel dat megahit Erop of Eronder al heel vroeg in de set passeerde.
Op het Werchter forum liep lang de discussie of Pommelien wel thuis zou horen op Rock Werchter. Na gisteren kan ik daar alleen volmondig ja op zeggen. Dit was zeker geen platte popshow met ingestudeerde dansjes maar een écht concert van een volwassen en zelfzekere artieste. Ook mooi trouwens dat je qua merch je eigen kleren kon meenemen en laten bedrukken om onnodige productie van nieuwe kleding te voorkomen, helemaal in lijn met haar filosofie.
Gisteren zoals veel anderen hier naar Massive Attack geweest. We konden deze thuiswedstrijd niet laten lopen. Hiqpy wel net gemist door de vroege starttijd. Thuis even snel wat gegeten en mooi op tijd voor Young Fathers. Zeker een sterke show, maar ik word er nooit zo door overdonderd als sommige anderen hier. Voor Massive Attack kwamen we nog een lading bekenden tegen, haalden we nog een biertje, moesten we nog even plassen, etc. Waardoor we uiteindelijk 10 minuten voor de geplande start een plekje gingen zoeken. Het was al aardig volgelopen waardoor we genoegen moesten nemen met een plaats een meter of 10 naar binnen halverwege de bar rechtsvoor. Daar stonden toevallig ook al zo veel praatzieke en straalbezopen medebezoekers. Een smetje op de show die verder bijzonder goed was. Elizabeth Fraser heeft een prachtige engelachtige stem, Horace Andy was top, Deborah Miller ook en de muziek klonk perfect. De beelden en de thematiek versterkten dat alleen maar.
Al met al een hele goede show met aardig wat irritant publiek. De setting beviel verder wel erg goed. Deels natuurlijk doordat het op loopafstand naar huis was, maar het park was ook sfeervol met genoeg zitplaatsen, barren en dergelijke. Benieuwd wat ze er volgend jaar neerzetten vanuit Greenhouse, want volgens mij vonden zij het ook voor herhaling vatbaar.
Al met al een hele goede show met aardig wat irritant publiek. De setting beviel verder wel erg goed. Deels natuurlijk doordat het op loopafstand naar huis was, maar het park was ook sfeervol met genoeg zitplaatsen, barren en dergelijke. Benieuwd wat ze er volgend jaar neerzetten vanuit Greenhouse, want volgens mij vonden zij het ook voor herhaling vatbaar.
Stel je voor dat ze hier Nick Cave of fontaines dc neer zouden zetten, dat zou echt verschrikkelijk zijn.
Ander publiek best wel. Massive Attack trekt toch een 'breder' publiek dan Cave en zeker Fontaines doet en wat ik hier hoor klinkt het toch vooral mensen die hier zijn 'omdat ze een aantal nummers' kennen.
