Stond hij niet in de Dance Hall? Weet iig dat het best druk was, ik was goed geplet bij de audiomensen tijdens zijn show.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Stond hij niet in de Dance Hall? Weet iig dat het best druk was, ik was goed geplet bij de audiomensen tijdens zijn show.
Ja maar daarachter was het allesbehalve vol, is wel meer het geval in de dancehall. Enkel bij Bicep dit jaar geweten dat het overal drummen was.
Vrijdag naar Fred Again... geweest in de Ziggo Dome. Leuke mix trouwens op de Arena Boulevard met onze darts vrienden uit de Afas 
. Het was voor mij de eerste keer dat ik hem zag (op LL kwam ik niet in de buurt van de tent). Het optreden heeft mij positief verrast, was gewoon erg goed. Ik vreesde voor een standaard dance-act grotendeels van usb-stick en een publiek dat alleen meedoet bij de hitjes. Geen van beiden was het geval.
Ik stond halverwege de zaal en daar was er volledige focus op het podium/de podia, weinig praten en het meest verbaasde me nog dat iedereen ook de minder bekende nummers kende. Op sommige momenten wel veel camera's, al heb ik mezelf daar ook schuldig aangemaakt
.
De opbouw in de set was goed, niet letterlijk de plaat, soms uitbreiding van nummers of extra aangezet en veel interactie met het publiek. Er gingen wat dingen fout en dan begonnen ze opnieuw, kon slecht inschatten of dat 'ingestudeerd' was. Hij mag wel wat aan zijn conditie gaan doen, hij leek het soms maar net vol te houden.
Ik twijfelde vooraf, maar zoals hierboven al gemeld, in 2024/2025 wordt hij gewoon een terechte afsluiter van diverse festivals!
. Het was voor mij de eerste keer dat ik hem zag (op LL kwam ik niet in de buurt van de tent). Het optreden heeft mij positief verrast, was gewoon erg goed. Ik vreesde voor een standaard dance-act grotendeels van usb-stick en een publiek dat alleen meedoet bij de hitjes. Geen van beiden was het geval.Ik stond halverwege de zaal en daar was er volledige focus op het podium/de podia, weinig praten en het meest verbaasde me nog dat iedereen ook de minder bekende nummers kende. Op sommige momenten wel veel camera's, al heb ik mezelf daar ook schuldig aangemaakt
.De opbouw in de set was goed, niet letterlijk de plaat, soms uitbreiding van nummers of extra aangezet en veel interactie met het publiek. Er gingen wat dingen fout en dan begonnen ze opnieuw, kon slecht inschatten of dat 'ingestudeerd' was. Hij mag wel wat aan zijn conditie gaan doen, hij leek het soms maar net vol te houden.
Ik twijfelde vooraf, maar zoals hierboven al gemeld, in 2024/2025 wordt hij gewoon een terechte afsluiter van diverse festivals!
5 concertavonden op 6 dagen in 3 verschillende landen, dat hakt er wel even in (met deze week nog 3 concerten te gaan). Ondertussen uitgerust van een fijne trip.
TWICE (Accor Arena 11/09, Mercedes-Benz Arena 13+14/09)
Na jaren wachten was het moment dan eindelijk aangebroken: mijn meest beluisterde artiest ooit kwam voor het eerst in hun carrière naar Europa. Twice is een groep die me enorm nauw aan het hart ligt en mijn muzieksmaak in een nieuwe plooi heeft gelegd die ik enkele jaren geleden niet had zien aankomen. Iedereen heeft waarschijnlijk wel van die nummers of artiesten die ze associëren met het coronatijdperk; in mijn geval was het Twice die mij door de eerste golven heeft getrokken en een nieuwe deur heeft geopend in mijn muzikale ontwikkeling. Ik ga jullie verder niet vervelen met een verhaal waarom ik hun zo speciaal vind want dan ben ik nog uren bezig.
Om het zacht uit te drukken was ik dus wel redelijk hyped toen hun tour werd aangekondigd en het plan om meerdere data mee te pikken kwam al snel tot stand. Tot mijn groot jolijt konden we Yannick als quasi k-pop leek ook nog overtuigen om een ticketje te kopen in het kader van zijn trip naar Berlijn die ook al in de steigers stond. En zo geschiedde: rond 17u stond ik voor de Accor Arena te kijken naar de dansende fans, klaar voor de volledige fan experience, inclusief banners, lightstick en een fotokaartje in het hoesje van mijn smartphone. Het is denk ik wel duidelijk dat mijn ervaring hieronder door een roze bril geschreven is, maar toch een poging tot enkele impressies:
Een carrière van bijna acht jaar met het releasetempo in k-pop levert heel wat singles op waardoor we een setlist krijgen van bijna enkel maar hits, in totaal krijgen we slechts 5 b-sides te horen op een show van 2,5u. De rest van de show wordt opgevuld met solo performances van de negen leden en blokjes hits die thematisch gegroepeerd zijn (blokje harde choreo, blokje zomerse tracks, etc). Al bij al was ik niet extreem tevreden met de setlist aangezien de solo's toch wel veel tijd in beslag nemen en hun selectie b-sides consistent kut was. Gelukkig kan je moeilijk omheen de kwaliteit van hun singles waardoor het als geheel wel bevredigend aanvoelt.
Een groot pluspunt in vergelijking met bijna alle andere k-pop groepen is dat ze een strakke liveband mee hadden die de meeste nummers toch net iets meer punch gaf. Ik vreesde op voorhand wat voor het geluid maar dat was blijkbaar onterecht want het was dikke prima. Ook qua productie hadden we niets te klagen (de meeste k-pop groepen nemen niets meer mee dan wat schermen), ook al hadden ze niet hun volledige stage setup mee voor deze Europese leg. Twice heeft ook al een iets oudere fanbase waardoor er wel een fijne leeftijdsmix was met een vrij gelijke gendersplit en we achteraan voldoende plaats hadden om de beentjes te strekken. Ook tal van fijne mensen leren in de rij, in de zaal en achteraf op café.
Dit concert was voor mij een droom die uitkwam en vooral een bevestiging van waarom ik hun zo geweldig vind. Na jaren die mensen door een schermpje te kijken, kon ik nu met eigen ogen bevestigen dat Jihyo inderdaad een goddelijke performer is, dat Dahyun een levende meme is en dat Feel Special inderdaad een van de beste k-popsongs ooit is. Bij het einde van Talk That Talk, het laatste nummer van de reguliere set, begonnen de traantjes wel te vloeien.
Na een zeer korte nacht op de luchthaven in Parijs ging onze reis verder naar Berlijn waar we Twice op woensdag voor een tweede keer zagen. Dezelfde show met uitzondering van de encore die elke avond random wordt bepaald op basis van een draaiend rad. Hierbij kregen we nog een oude b-side te horen die ze nog maar twee keer eerder hadden opgevoerd in 2017, dus toch een fijne verrassing. Voor de tweede avond in Berlijn hadden we geen tickets maar ik heb last minute toch nog een goedkope zitplaats gescoord waardoor ik de show ook eens met een beter overzicht kon zien. Net voor de encore is er ook een dance cam waarbij de fans moeten dansen op de hitjes. Als kers op de taart van een emotionele reeks concerten kwam ik helemaal onverwacht nog op het grote scherm terecht voor 17000 mensen. Ik ben ergens in deze video te spotten.
Sunn O))) + Kali Malone (Berghain 12/11)
Verandering van spijs doet eten, dus hadden we het briljante idee om op onze vrije avond tussendoor naar deze epische double bill te gaan op een al even epische locatie. Over beide aspecten heb ik over de jaren heen al allerlei verhalen gehoord. Is Sunn O))) echt zo oorverdovend luid? Is Berghain echt zo'n vette locatie? Gezonde stress op voorhand maar op beide vragen kan ik nu volmondig 'ja' zeggen. Berghain is een veel minder grauwe locatie dan ik me voorstelde met twee sfeervol ingerichte bars en aandacht voor allerlei kleine details. Wat natuurlijk meteen opviel was de indrukwekkende geluidsinstallatie, inclusief vier bijna volwaardige PA's verspreid in de zaal. Daarbovenop kwam nog eens de gigantische muur speakers die Sunn zelf had opgesteld.
Maar beginnen deden we dus met Kali Malone die een boeiende set speelde op haar modulaire synthesizer. Ik had haar al eerder gezien op orgel - heel sterk toen - maar deze keer was het dus iets helemaal anders met een dynamische 50 minuten aan elektronische drones, noise en ambient. Als iemand die beroepsmatig bezig is geweest is met modulaire synths kan ik niet anders dan compleet verbaasd zijn over hoe een grote variëteit aan geluiden Kali live uit haar relatief kleine setup kreeg. Ze was echt aan het werken om haar sound uiterst gedetailleerd op te bouwen om dan af en toe hard uit te halen. Tijdens de rustigere stukken kwamen er glasgeluiden vanuit de bar die bijna ritmisch werden verweven in haar snaargeluiden. Diep onder de indruk en een optreden dat op zichzelf al materiaal is voor het eindejaarslijstje.
Na een korte break hadden we ons perfect gepositioneerd voor de hoofdact: helemaal centraal op een meter of zes van het podium tussen een fijn publiek. Uiteraard wist ik wel ongeveer wat ons te wachten stond (ondanks dat ik eigenlijk niet naar hun muziek luister) maar de spanning hing toch enorm in de lucht. De eerste aanslag van de gitaren was meteen raak en na een twintigtal seconden kwam die eerste drone die je borstbeen helemaal doet trillen. Doorheen de set kwamen er nog zo van die momenten die precies net op een iets andere manier door je skelet ratelen of de lucht letterlijk uit je longen persen. Opnieuw als geluidsnerd op een fysisch/technisch niveau vond ik dit ongelooflijk indrukwekkend. Het leek even of ik in een hoorcollege zat over feedback, resonanties, spectrumanalyse en interferentie maar dan zonder cursus en tekst. Een echte masterclass.
In het eerste deel van de show was ik dus vooral op de techniek aan het letten in combinatie met de sobere maar heel doeltreffende lichtshow. Naarmate de show vorderde werd ik echter steeds verder weggezogen in de drones en sloten mijn ogen automatisch. Ik had voor deze trip naar Berlijn voor het eerst in mijn leven een rok gekocht en dat bleek een gouden move. Een groot deel van de show heb ik mijn rok open gehouden als een soort parachute voor de geluidsgolven die dan overgingen naar mijn vingertoppen. Na een tijdje werd deze ervaring bijna transcendent met allerlei tintelingen en vuurwerk die doorheen mijn ruggengraat omhoog schoot. Volledige overgave.
Na een uurtje werd ik opgeschrikt door het meisje naast mij die flauwviel. Haar vriendin had duidelijk geen flauw idee wat ze moest doen dus daar heb ik even moeten ingrijpen tot ze terug goed bij bewustzijn was. Doorheen het concert waren er verschillende mensen die flauwvielen of op een bepaald moment gewoon opgaven, waar ik alle begrip voor heb door de intensiteit. Door dit intermezzo duurde het wel even voor ik terug in de goede mindset kwam maar uiteindelijk lukte dat wel en heb ik nog kunnen genieten van een zeer indrukwekkend laatste kwartier waarbij de armen regelmatig automatisch de lucht ingingen, alsof we allemaal in een cult zaten.
Als ik alles op een rijtje zet, kan ik niet anders dan concluderen dat dit in zijn totaliteit mijn beste concertervaring ooit was. De locatie, het haarfijne geluid, het volume dat net doenbaar was met mijn oordoppen, de spanning vooraf, het publiek, Kali haar set, de fysieke ervaring van de drones en persoonlijke keuzes zoals mijn positie in de zaal, mijn outfit en mijn mindset. En dat allemaal in de context van mijn eerste keer Berlijn waar ik net zoals Yannick mijn hart verloren ben, samen met fijne mensen tussen twee Twice concerten. Alles zat compleet perfect, wat een ervaring.
Rest van de dagen nog rondgefietst in Berlijn en tal van goede musea bezocht. Ik was echt helemaal in mijn sas in deze stad. Na vrijdagnacht heel laat thuis te zijn ben ik zaterdag ook nog naar (G)I-dle geweest in Brussel. Niet zo bijzonder als de andere concerten maar wel een fijne avond met fijne mensen als afsluiter van een week die ik niet snel ga vergeten.
TWICE (Accor Arena 11/09, Mercedes-Benz Arena 13+14/09)
Na jaren wachten was het moment dan eindelijk aangebroken: mijn meest beluisterde artiest ooit kwam voor het eerst in hun carrière naar Europa. Twice is een groep die me enorm nauw aan het hart ligt en mijn muzieksmaak in een nieuwe plooi heeft gelegd die ik enkele jaren geleden niet had zien aankomen. Iedereen heeft waarschijnlijk wel van die nummers of artiesten die ze associëren met het coronatijdperk; in mijn geval was het Twice die mij door de eerste golven heeft getrokken en een nieuwe deur heeft geopend in mijn muzikale ontwikkeling. Ik ga jullie verder niet vervelen met een verhaal waarom ik hun zo speciaal vind want dan ben ik nog uren bezig.
Om het zacht uit te drukken was ik dus wel redelijk hyped toen hun tour werd aangekondigd en het plan om meerdere data mee te pikken kwam al snel tot stand. Tot mijn groot jolijt konden we Yannick als quasi k-pop leek ook nog overtuigen om een ticketje te kopen in het kader van zijn trip naar Berlijn die ook al in de steigers stond. En zo geschiedde: rond 17u stond ik voor de Accor Arena te kijken naar de dansende fans, klaar voor de volledige fan experience, inclusief banners, lightstick en een fotokaartje in het hoesje van mijn smartphone. Het is denk ik wel duidelijk dat mijn ervaring hieronder door een roze bril geschreven is, maar toch een poging tot enkele impressies:
Een carrière van bijna acht jaar met het releasetempo in k-pop levert heel wat singles op waardoor we een setlist krijgen van bijna enkel maar hits, in totaal krijgen we slechts 5 b-sides te horen op een show van 2,5u. De rest van de show wordt opgevuld met solo performances van de negen leden en blokjes hits die thematisch gegroepeerd zijn (blokje harde choreo, blokje zomerse tracks, etc). Al bij al was ik niet extreem tevreden met de setlist aangezien de solo's toch wel veel tijd in beslag nemen en hun selectie b-sides consistent kut was. Gelukkig kan je moeilijk omheen de kwaliteit van hun singles waardoor het als geheel wel bevredigend aanvoelt.
Een groot pluspunt in vergelijking met bijna alle andere k-pop groepen is dat ze een strakke liveband mee hadden die de meeste nummers toch net iets meer punch gaf. Ik vreesde op voorhand wat voor het geluid maar dat was blijkbaar onterecht want het was dikke prima. Ook qua productie hadden we niets te klagen (de meeste k-pop groepen nemen niets meer mee dan wat schermen), ook al hadden ze niet hun volledige stage setup mee voor deze Europese leg. Twice heeft ook al een iets oudere fanbase waardoor er wel een fijne leeftijdsmix was met een vrij gelijke gendersplit en we achteraan voldoende plaats hadden om de beentjes te strekken. Ook tal van fijne mensen leren in de rij, in de zaal en achteraf op café.
Dit concert was voor mij een droom die uitkwam en vooral een bevestiging van waarom ik hun zo geweldig vind. Na jaren die mensen door een schermpje te kijken, kon ik nu met eigen ogen bevestigen dat Jihyo inderdaad een goddelijke performer is, dat Dahyun een levende meme is en dat Feel Special inderdaad een van de beste k-popsongs ooit is. Bij het einde van Talk That Talk, het laatste nummer van de reguliere set, begonnen de traantjes wel te vloeien.
Na een zeer korte nacht op de luchthaven in Parijs ging onze reis verder naar Berlijn waar we Twice op woensdag voor een tweede keer zagen. Dezelfde show met uitzondering van de encore die elke avond random wordt bepaald op basis van een draaiend rad. Hierbij kregen we nog een oude b-side te horen die ze nog maar twee keer eerder hadden opgevoerd in 2017, dus toch een fijne verrassing. Voor de tweede avond in Berlijn hadden we geen tickets maar ik heb last minute toch nog een goedkope zitplaats gescoord waardoor ik de show ook eens met een beter overzicht kon zien. Net voor de encore is er ook een dance cam waarbij de fans moeten dansen op de hitjes. Als kers op de taart van een emotionele reeks concerten kwam ik helemaal onverwacht nog op het grote scherm terecht voor 17000 mensen. Ik ben ergens in deze video te spotten.
Sunn O))) + Kali Malone (Berghain 12/11)
Verandering van spijs doet eten, dus hadden we het briljante idee om op onze vrije avond tussendoor naar deze epische double bill te gaan op een al even epische locatie. Over beide aspecten heb ik over de jaren heen al allerlei verhalen gehoord. Is Sunn O))) echt zo oorverdovend luid? Is Berghain echt zo'n vette locatie? Gezonde stress op voorhand maar op beide vragen kan ik nu volmondig 'ja' zeggen. Berghain is een veel minder grauwe locatie dan ik me voorstelde met twee sfeervol ingerichte bars en aandacht voor allerlei kleine details. Wat natuurlijk meteen opviel was de indrukwekkende geluidsinstallatie, inclusief vier bijna volwaardige PA's verspreid in de zaal. Daarbovenop kwam nog eens de gigantische muur speakers die Sunn zelf had opgesteld.
Maar beginnen deden we dus met Kali Malone die een boeiende set speelde op haar modulaire synthesizer. Ik had haar al eerder gezien op orgel - heel sterk toen - maar deze keer was het dus iets helemaal anders met een dynamische 50 minuten aan elektronische drones, noise en ambient. Als iemand die beroepsmatig bezig is geweest is met modulaire synths kan ik niet anders dan compleet verbaasd zijn over hoe een grote variëteit aan geluiden Kali live uit haar relatief kleine setup kreeg. Ze was echt aan het werken om haar sound uiterst gedetailleerd op te bouwen om dan af en toe hard uit te halen. Tijdens de rustigere stukken kwamen er glasgeluiden vanuit de bar die bijna ritmisch werden verweven in haar snaargeluiden. Diep onder de indruk en een optreden dat op zichzelf al materiaal is voor het eindejaarslijstje.
Na een korte break hadden we ons perfect gepositioneerd voor de hoofdact: helemaal centraal op een meter of zes van het podium tussen een fijn publiek. Uiteraard wist ik wel ongeveer wat ons te wachten stond (ondanks dat ik eigenlijk niet naar hun muziek luister) maar de spanning hing toch enorm in de lucht. De eerste aanslag van de gitaren was meteen raak en na een twintigtal seconden kwam die eerste drone die je borstbeen helemaal doet trillen. Doorheen de set kwamen er nog zo van die momenten die precies net op een iets andere manier door je skelet ratelen of de lucht letterlijk uit je longen persen. Opnieuw als geluidsnerd op een fysisch/technisch niveau vond ik dit ongelooflijk indrukwekkend. Het leek even of ik in een hoorcollege zat over feedback, resonanties, spectrumanalyse en interferentie maar dan zonder cursus en tekst. Een echte masterclass.
In het eerste deel van de show was ik dus vooral op de techniek aan het letten in combinatie met de sobere maar heel doeltreffende lichtshow. Naarmate de show vorderde werd ik echter steeds verder weggezogen in de drones en sloten mijn ogen automatisch. Ik had voor deze trip naar Berlijn voor het eerst in mijn leven een rok gekocht en dat bleek een gouden move. Een groot deel van de show heb ik mijn rok open gehouden als een soort parachute voor de geluidsgolven die dan overgingen naar mijn vingertoppen. Na een tijdje werd deze ervaring bijna transcendent met allerlei tintelingen en vuurwerk die doorheen mijn ruggengraat omhoog schoot. Volledige overgave.
Na een uurtje werd ik opgeschrikt door het meisje naast mij die flauwviel. Haar vriendin had duidelijk geen flauw idee wat ze moest doen dus daar heb ik even moeten ingrijpen tot ze terug goed bij bewustzijn was. Doorheen het concert waren er verschillende mensen die flauwvielen of op een bepaald moment gewoon opgaven, waar ik alle begrip voor heb door de intensiteit. Door dit intermezzo duurde het wel even voor ik terug in de goede mindset kwam maar uiteindelijk lukte dat wel en heb ik nog kunnen genieten van een zeer indrukwekkend laatste kwartier waarbij de armen regelmatig automatisch de lucht ingingen, alsof we allemaal in een cult zaten.
Als ik alles op een rijtje zet, kan ik niet anders dan concluderen dat dit in zijn totaliteit mijn beste concertervaring ooit was. De locatie, het haarfijne geluid, het volume dat net doenbaar was met mijn oordoppen, de spanning vooraf, het publiek, Kali haar set, de fysieke ervaring van de drones en persoonlijke keuzes zoals mijn positie in de zaal, mijn outfit en mijn mindset. En dat allemaal in de context van mijn eerste keer Berlijn waar ik net zoals Yannick mijn hart verloren ben, samen met fijne mensen tussen twee Twice concerten. Alles zat compleet perfect, wat een ervaring.
Rest van de dagen nog rondgefietst in Berlijn en tal van goede musea bezocht. Ik was echt helemaal in mijn sas in deze stad. Na vrijdagnacht heel laat thuis te zijn ben ik zaterdag ook nog naar (G)I-dle geweest in Brussel. Niet zo bijzonder als de andere concerten maar wel een fijne avond met fijne mensen als afsluiter van een week die ik niet snel ga vergeten.
Nation of Language @ Gebaude 9
Waar ik een aftandse bunker verwacht had bleek Gebaude 9 best opgeknapt te zijn van buiten (lees: geverfd). Van binnen wel echt een heerijke old-school sfeer zoals je die op meerdere plekken in Duitsland hebt, incluis een soort bar/foyer waarin een DJ met Memento Mori tshirt de mooiste nummers uit de speakers liet knallen (via vinyl!), o.a. Beach House, Lebanon Hanover en The Radio Dept kwamen langs.
Voorprogramma was Mood Bored uit Tilburg en dat verveelde allerminst, met de decibels ruim boven de 110 was ik blij met mn doppen. Hard, maar fijn. Goed voorprogramma en een tip als je van Pip Blom en aanverwanten houdt.
Nation of Language gaan zien vanwege jullie lovende recensies op BKS en mán wat is die lof terecht. Het zweet klotste langs de muren en de ene na de andere banger kwam voorbij. Ongelofelijk dat zo'n band in een (weliswaar uitverkochte) zaal voor 400 speelt, nog steeds. Publiek was ook goud waard, met ik gok 60% in bandshirts, van o.a. Beach House, Turnstile, Kraftwerk, The Smiths enz. Al met al een geniale avond en mocht het geen doordeweekse dag zijn geweest was het misschien wel het optreden van het jaar geweest tot nu toe. Toch wel moe aan het einde en morgen weer aan de bak, maar enfin: live muziek zoals live muziek bedoeld is, top avond.
Waar ik een aftandse bunker verwacht had bleek Gebaude 9 best opgeknapt te zijn van buiten (lees: geverfd). Van binnen wel echt een heerijke old-school sfeer zoals je die op meerdere plekken in Duitsland hebt, incluis een soort bar/foyer waarin een DJ met Memento Mori tshirt de mooiste nummers uit de speakers liet knallen (via vinyl!), o.a. Beach House, Lebanon Hanover en The Radio Dept kwamen langs.
Voorprogramma was Mood Bored uit Tilburg en dat verveelde allerminst, met de decibels ruim boven de 110 was ik blij met mn doppen. Hard, maar fijn. Goed voorprogramma en een tip als je van Pip Blom en aanverwanten houdt.
Nation of Language gaan zien vanwege jullie lovende recensies op BKS en mán wat is die lof terecht. Het zweet klotste langs de muren en de ene na de andere banger kwam voorbij. Ongelofelijk dat zo'n band in een (weliswaar uitverkochte) zaal voor 400 speelt, nog steeds. Publiek was ook goud waard, met ik gok 60% in bandshirts, van o.a. Beach House, Turnstile, Kraftwerk, The Smiths enz. Al met al een geniale avond en mocht het geen doordeweekse dag zijn geweest was het misschien wel het optreden van het jaar geweest tot nu toe. Toch wel moe aan het einde en morgen weer aan de bak, maar enfin: live muziek zoals live muziek bedoeld is, top avond.
Geen tijd meer voor gehad, helaas. In oktober (Wunderhorse) of december (Enola Gay) maar doen, dan gaan we ook met de trein dus dat is handiger.Köln
Nog een toffe kroeg gevonden elo?
Fijn om te horen dat het weeral zo goed was. Vraag me af hoe die stem van die zanger die lange tour gaat volhouden, die geeft echt alles.
Ik was gisteren naar het mooie (?) Tilburg afgereisd om James Blake en Actress te gaan zien in 013.
Ik ben al zeker 10+ jaar fan van Actress, dus was enthousiast dat hij meekwam met James als support. De reden hiervoor was omdat James zelf zo'n fan is van hem. Je zou zeggen dat dat een mooie kans is voor Actress om zichzelf van zijn beste kant te laten zien, maar schijn bedroog. Er werd een halfbakken vinyl dj-set gedraaid met chopped-'n-screwed-achtige edits van 80s nummers. Het viel dan ook totaal dood op het publiek, die gewoon lekker door bleef babbelen ook al was de set al zeker 15 minuten bezig. Het hielp ook niet mee dat het volume opvallend laag stond. Actress moet lekker doen wat hij wil en daarom wordt hij ook zo gewaardeerd in de pers, maar als support was dit gewoon niet passend.
James Blake zelf maakte het meer dan goed. Hij krijgt dan ook niet voor niets de Grote Zaal van 013 vol. Hij bleek de dag van het concert jarig te zijn, bij opkomst werd er uiteraard uit volle borst Happy Birthday gezongen, waarvan hij zichtbaar ontroerd was. Hij knalde er meteen in met een aantal bangers van zijn nieuwe, donkere en hardere plaat dan we gewend van hem zijn. De bassen vlogen je werkelijk om je oren. Af en toe kwamen er classics tussendoor, zoals Limit To Your Love waar het publiek lyrisch van werd. De instrumentale nummers van zijn nieuwe album komen ook veel beter tot hun recht live merkte ik. Enkele nummers miste ik in de setlist zoals Timeless, Barefoot in the Park en I Need a Forest Fire. Maarja, zo'n cover van Frank Ocean's Godspeed naar het einde toe maakt dat meer dan goed natuurlijk. De zaal was werkelijk waar doodstil en met goede reden.
Werkelijk waar een van de beste acts die ik in tijden heb gezien. Hij mag van mij zeker terugkomen voor de festivals aankomende zomer!
Ik ben al zeker 10+ jaar fan van Actress, dus was enthousiast dat hij meekwam met James als support. De reden hiervoor was omdat James zelf zo'n fan is van hem. Je zou zeggen dat dat een mooie kans is voor Actress om zichzelf van zijn beste kant te laten zien, maar schijn bedroog. Er werd een halfbakken vinyl dj-set gedraaid met chopped-'n-screwed-achtige edits van 80s nummers. Het viel dan ook totaal dood op het publiek, die gewoon lekker door bleef babbelen ook al was de set al zeker 15 minuten bezig. Het hielp ook niet mee dat het volume opvallend laag stond. Actress moet lekker doen wat hij wil en daarom wordt hij ook zo gewaardeerd in de pers, maar als support was dit gewoon niet passend.
James Blake zelf maakte het meer dan goed. Hij krijgt dan ook niet voor niets de Grote Zaal van 013 vol. Hij bleek de dag van het concert jarig te zijn, bij opkomst werd er uiteraard uit volle borst Happy Birthday gezongen, waarvan hij zichtbaar ontroerd was. Hij knalde er meteen in met een aantal bangers van zijn nieuwe, donkere en hardere plaat dan we gewend van hem zijn. De bassen vlogen je werkelijk om je oren. Af en toe kwamen er classics tussendoor, zoals Limit To Your Love waar het publiek lyrisch van werd. De instrumentale nummers van zijn nieuwe album komen ook veel beter tot hun recht live merkte ik. Enkele nummers miste ik in de setlist zoals Timeless, Barefoot in the Park en I Need a Forest Fire. Maarja, zo'n cover van Frank Ocean's Godspeed naar het einde toe maakt dat meer dan goed natuurlijk. De zaal was werkelijk waar doodstil en met goede reden.
Werkelijk waar een van de beste acts die ik in tijden heb gezien. Hij mag van mij zeker terugkomen voor de festivals aankomende zomer!
Highly Suspect vandaag in de handelsbeurs in Gent gezien. Al jarenlang fan van de band en jammer dat ze niet groeien in Europa. Door omstandigheden nu pas de eerste keer kunnen zien, maar absoluut de moeite waard! Zeker het laatste album is weer mooi na het mindere 3e. Wel voornamelijk materiaal gespeeld uit hun eerste 2 succesalbums, maar dit zorgde wel voor veel herkenbaarheid bij het publiek.
Vanavond een topshow, sfeer zat er helemaal in en muzikaal tiptop! Af en toe wat lange en nergens naar toegaande bridges, maar voor de rest strak en helemaal wat ik ervan had verwacht. Ze kunnen verschillende genres aan en brengen de donkere sfeer van hun nummers goed over live.
Ik hoop ze in ieder geval (snel?) Weer te zien op een festival...
Voorprogramma The Picturebooks was wel amusant, niet meer dan dat.
Vanavond een topshow, sfeer zat er helemaal in en muzikaal tiptop! Af en toe wat lange en nergens naar toegaande bridges, maar voor de rest strak en helemaal wat ik ervan had verwacht. Ze kunnen verschillende genres aan en brengen de donkere sfeer van hun nummers goed over live.
Ik hoop ze in ieder geval (snel?) Weer te zien op een festival...
Voorprogramma The Picturebooks was wel amusant, niet meer dan dat.
Ik ben gisteren naar The Hives geweest en het was weer dik in orde.
1e voorprogramma: Bratakus
Twee grieten op het podium die een backtrack drums had en voor de rest wat stonden te roepen/krijsen. Heel veel volk stond er nog niet en tegen het einde van het optreden waren de meeste daarvan al weer wat anders gaan doen. Neen, dit was echt niet het beste voorprogramma ooit.
2e voorprogramma: The Sha-La-Lee's
De band die als tweede mocht komen was een band uit Vlaanderen, met een Nederlandse drummer. Ze deden perfect wat een voorprogramma moet doen, het publiek opwarmen voor wat nog komen moet. Het was een aangename kennismaking met een band die alles gaf van begin tot het einde. De sound was goed en de voormalige frontman van The Sore Losers deed het eveneens goed in dit hardere genre.
The Hives
Het optreden werd een aangename afwisseling tussen nieuwe nummers en de klassiekers. Vanaf het eerste nummer, Bogus Operandi, was duidelijk dat The Hives hun succesformule van weleer willen doorzetten. Knallen van begin tot het einde, het publiek meenemen zoals alleen zij dat kunnen. Het werd een geweldig optreden waarin geen enkel moment verveling kwam. Het nieuwe album heeft de band een nieuwe vibe gegeven met mogelijks hun beste album ooit. Ik heb er echt van genoten!
1e voorprogramma: Bratakus
Twee grieten op het podium die een backtrack drums had en voor de rest wat stonden te roepen/krijsen. Heel veel volk stond er nog niet en tegen het einde van het optreden waren de meeste daarvan al weer wat anders gaan doen. Neen, dit was echt niet het beste voorprogramma ooit.
2e voorprogramma: The Sha-La-Lee's
De band die als tweede mocht komen was een band uit Vlaanderen, met een Nederlandse drummer. Ze deden perfect wat een voorprogramma moet doen, het publiek opwarmen voor wat nog komen moet. Het was een aangename kennismaking met een band die alles gaf van begin tot het einde. De sound was goed en de voormalige frontman van The Sore Losers deed het eveneens goed in dit hardere genre.
The Hives
Het optreden werd een aangename afwisseling tussen nieuwe nummers en de klassiekers. Vanaf het eerste nummer, Bogus Operandi, was duidelijk dat The Hives hun succesformule van weleer willen doorzetten. Knallen van begin tot het einde, het publiek meenemen zoals alleen zij dat kunnen. Het werd een geweldig optreden waarin geen enkel moment verveling kwam. Het nieuwe album heeft de band een nieuwe vibe gegeven met mogelijks hun beste album ooit. Ik heb er echt van genoten!
Half Moon Run in Doornroosje
Retestrakke profesionele band. Ze speelde echt super goed en de zang was ook perfect. Hierin schuilt dan weer het gevaar dat het te perfect word en daardoor was saai. Daar was ik dan ook een beetje bang voor, maar omdat het gewoon zo goed gespeeld werd en omdat de nummers afwisselend zijn wat betreft stijl, ook door de nummers heen, werd het nergens saai. Echt heel erg goed. Ook nog nooit eerder een drummer gezien die tegelijkertijd drumt, keyboard speelt en zingt. Aan vakmanschap geen gebruik bij Half Moon Run.
Tot slot nog kudos voor roadie Steve die zich een cultstatus heeft verworven.
Retestrakke profesionele band. Ze speelde echt super goed en de zang was ook perfect. Hierin schuilt dan weer het gevaar dat het te perfect word en daardoor was saai. Daar was ik dan ook een beetje bang voor, maar omdat het gewoon zo goed gespeeld werd en omdat de nummers afwisselend zijn wat betreft stijl, ook door de nummers heen, werd het nergens saai. Echt heel erg goed. Ook nog nooit eerder een drummer gezien die tegelijkertijd drumt, keyboard speelt en zingt. Aan vakmanschap geen gebruik bij Half Moon Run.
Tot slot nog kudos voor roadie Steve die zich een cultstatus heeft verworven.
PJ Harvey in Paradiso
Hoewel ik van tevoren er weinig zin in had omdat Paradiso kut bereikbaar is met het OV ben ik heel erg bij dat ik ben gegaan en op tijd was.
Misschien wel het concert van het jaar dit, jezus wat goed. Muisstil tijdens maar na de nummers een uitzinnig publiek. Eerst de hele nieuwe plaat integraal, daarna nummers uit haar hele carrière. En dan deed de eerste helft niet onder voor de tweede helft van het concert. Knap hoe zij en haar band zonder echt hard te hoeven spelen/uithalen alsnog een sterke dynamiek in de nummers hebben. 'To Bring You My Love', raap me maar op.
Elk festival mag blij zijn mochten ze haar weten te strikken indien er een festivalleg volgt. Als je nog geen kaartjes had, voor morgen of voor België hebt. Zorg dat je ze weet te bemachtigen.
Hoewel ik van tevoren er weinig zin in had omdat Paradiso kut bereikbaar is met het OV ben ik heel erg bij dat ik ben gegaan en op tijd was.
Misschien wel het concert van het jaar dit, jezus wat goed. Muisstil tijdens maar na de nummers een uitzinnig publiek. Eerst de hele nieuwe plaat integraal, daarna nummers uit haar hele carrière. En dan deed de eerste helft niet onder voor de tweede helft van het concert. Knap hoe zij en haar band zonder echt hard te hoeven spelen/uithalen alsnog een sterke dynamiek in de nummers hebben. 'To Bring You My Love', raap me maar op.
Elk festival mag blij zijn mochten ze haar weten te strikken indien er een festivalleg volgt. Als je nog geen kaartjes had, voor morgen of voor België hebt. Zorg dat je ze weet te bemachtigen.
Laatst bewerkt:
