Ik ga toch een wat uitgebreider bericht typen over de drugs. Het is een interessante kwestie, een mooie avond, en het is altijd wel leuk om er van een ethische kant naar te kijken (ik heb een studie filosofie afgerond, daar heb je geen banen in, dus ik moet mijn collegegeld ergens kunnen rechtvaardigen).
Allereerst is het denk ik belangrijk om er zeker wel bewust van te zijn dat de drugs waarover we spreken op dit moment illegaal is. Intuïtief ligt dan de bewijslast voor waarom het wél toegestaan is toch bij de gebruiker, en niet bij de mensen die tegen zijn en daar ook echt wel valide argumenten voor hebben. Helaas wordt het drugsdebat vaak een beetje gevoerd met een hoop "what-aboutisms". Waarom zou je geen drugs mogen doen, maar wél alcohol mogen drinken. Dat is toch ook drugs? Of, als "what-aboutism" argument
tegen het argument dat drugsgebruik een hoop problemen met drugskartels/misdaad veroorzaakt in bijvoorbeeld Mexico, kan je stellen dat het kopen van diamanten, dat wel legaal is, ook een hele hoop problemen veroorzaakt in Sierra Leone. Of, op het argument dat drugs doden veroorzaakt, kan je ook stellen dat methanolvergiftiging in landen waar alchohol verboden is, ook meer aan de orde is dan in Nederland, juist doordat het in illegaliteit moet worden gestookt. What-aboutism argumenten hebben zeker waarde, omdat het je voor de vraag stelt waarom gedrag X wel toegestaan is, maar gedrag Y niet, ondanks dat het
soortgelijke gevolgen heeft. Het kan je helpen om te zien waarom je ethisch of moreel staat waar je staat, en dat is tof. Echter, als het als argumenten in een debat worden gebruikt, dan verzeil je vaak toch een beetje in een welles-nietes verhaaltje.
Veel interessanter lijkt me een debat, of de vraag, vanuit "kamp drugs" om te stellen
waarom zou je
juist wel drugs willen gebruiken? En weegt dit op tegen de schade die jij
als persoon veroorzaakt -- want laten we wel weten, 100% onschuldig is het
niet. Is het op die manier te rechtvaardigen? En dat zeg ik als iemand die óók zo nu en dan gebruikt. En als ik eerlijk ben, ben ik het hier ook zelf nog niet helemaal over uit, al is dat misschien wel het leukste van ethiek. Het lijkt me wel een interessante discussie om te blijven voeren, maar wellicht dat dit niet de beste plek ervoor is, voor nu tenminste. Ik verwacht na DTRH wel weer een discussie over hoe het drugsgebruik van anderen de sfeer of ervaring aantastten, dan blijven we ook een beetje on-topic, natuurlijk
Dan zal ik vast ook wel een beter gegronde mening hebben, denk ik
Overigens, in het Werchter forum hebben ze ook ellenlange discussies gehad over Maneskin, Sum41 als sub en Pommelien Thijs. Misschien dat we hier relatief gezien niet eens zóveel langs elkaar heen praten.
Ik ga wel naar de gym enzo, maar mn vrienden zeggen ook vaak dat ik "te veel uit mn rug dans", dus misschien dat danslessen oprecht wel helpt.
