De hele lijst van artiesten die ik geheel of in ieder geval voor het grootste deel heb gezien (of in het geval van Whispering Sons alleen gehoord):
1. Giant Swan / 2. Bountyhunter / 3. Rizan Said / 4. Caroline Rose / 5. Angie McMahon
6. LSDXOXO / 7. Death Grips / 8. Kraftwerk 3D / 9. Christine & The Queens / 10. GBV
11. Interpol / 12. Miya Folick / 13. Cigarettes After Sex / 14. Faye Webster / 15. Crack Cloud
16. Elias Mazian / 17. Charlotte Gainsbourg / 18. Sports Team / 19. The Beths / 20. Whispering Sons
21. Raconteurs / 22. Primal Scream / 23. Princess Nokia / 24. Lewsberg / 25. Catnapp
26. Snail Mail / 27. Yves Tumor / 28. Denzel Himself / 29. Selma Judith / 30. Bbymutha
31. Big Thief (leek me al niks, maar omdat ik niks anders wilde zien op dat tijdstip toch maar naartoe gegaan)
Toch wel jammer dat ik gemist heb:
Kelman Duran (alleen het staartje gehoord) , Lucky Fonz III (door de late bekendmaking had ik me niet meer gerealiseerd hoe breed de smaak van LF3 is), Waxfiend (was echt niet te doen in de FOUR, geen streepje schaduw), Lizzo (het was Interpol of Lizzo en om bij Lizzo op een goede plek te staan had ik me door een set moeten worstelen van een artiest waar ik niks aan vind), Drknghts Collective (voeten wilden niet meer na Bountyhunter en Giant Swan en bij de SEVEN kon je nergens lekker zitten), Walter Roadburn (zo bijzonder waren de Beths niet), Torus (toen ik er langs liep hoorde ik wel een lekkere versie van Soulja Boy's Kiss Me Thru The Phone).
Nog even geprobeerd, maar na een paar nummers weggegaan: Julien Baker, Bon Iver, Aldous Harding. The Visual.
Voor mij heeft achteraf de boventoon dat ik acts heb kunnen 'wegstrepen'. Guided By Voices, Primal Scream en Kraftwerk heb ik nu gezien en voel geen noodzaak ze ooit nog eens te kijken. Hetzelfde geldt een beetje voor Interpol, die ik alleen in 2003 gezien had en misschien zelfs voor Death Grips, die sinds ik ze in 2012 zag best wat interessante dingen hebben gemaakt, maar live gewoon nog hetzelfde zijn.
Christine & The Queens vond ik, toen ik het vorige week voor het eerst luisterde, niet bijster boeiend, maar de show was echt wel leuk. Storend voor mij waren wel de praatjes tussendoor, wellicht klonk het zo raar doordat ze het in het Engels deed. Ander punt: als je 4 muzikanten en 6 dansers op het podium kunt zetten, waarom kan er dan niet ook een achtergrondzangeres bij? (Bij Primal Scream was dit ook wat storend.)
Qua stages liepen TWO FIVE en SEVEN praktisch gelijk op met 9, 8 en 8 optredens die ik (bijna) helemaal gezien heb. 4 dingen op ONE, 1 op THREE en 0 in FOUR en CASBAH. Bij CASBAH helpt niet mee dat er maar 4 optredens ingepland waren en die overlapten met dingen die ik wilde zien in SEVEN. Als er in CASBAH de hele dag bands zouden staan zou ik waarschijnlijk aan FIVE, CASBAH en SEVEN genoeg hebben voor het hele festival.
SEVEN was voor mij helemaal oke, ik heb er ook geen last van gehad dat ik niet binnenkwam. Ik kwam altijd wel binnen bij de ingang links voorin, waardoor ik ook vooraan kon staan, had wel het idee dat je achterin niks van het podium zou kunnen zien. Enige optreden dat voor mij te vol uitzag daar was SHHT, waar ik alleen langs liep op weg naar Faye Webster. Het nachtprogramma van SEVEN leek heel erg op dat van FIVE vorig jaar, dat toen maar halfvol was, dus dat was een mooie verbtering. En dan dus ook 's nachts bands op FIVE, win/win.
Na Bountyhunter en Giant Swan wilden mijn voeten niet meer meedoen en aangezien er geen fatsoenlijke zitmogelijkheid is waarbij je de muziek van SEVEN nog wel meekrijgt ben ik toen als enige keer naar THREE gegaan. Zeker voor het nachtprogramma was THREE een verbetering, zag er heel goed uit. Alleen voor mij is het niks, ik hou meer van donkere kelders (of een donkere drijvende keet) voor dit soort muziek. Overdag was THREE soms meer een hangplek met muziek dan een DJ-stage. Ik zag dat er tijdens Bon Iver ook gewoon muziek werd gedraaid, hoewel dit niet vooraf aangekondigd was.
En een optreden waar ik niet voor had gekozen: vijf meter van mijn tentje zat een nest processierupsen, maar gelukkig nergens last van gehad.