Met de status die OOR meent te hebben horen ze gewoon tijdig een goed pak recensies klaar te hebben. Dat zou niets te maken moeten hebben met het wel/niet zijn van mediapartner. Maar goed, Vestrock was kennelijk even relevanter....
Best Kept Secret 2019 - Nieuws en geruchten
- Onderwerp starter DennisvdBr
- Startdatum
Met de status die OOR meent te hebben horen ze gewoon tijdig een goed pak recensies klaar te hebben. Dat zou niets te maken moeten hebben met het wel/niet zijn van mediapartner. Maar goed, Vestrock was kennelijk even relevanter....
1. Interpol
2. Shame
3 Bon Iver
4. Stereolab
5. Whispering Sons
Verder ook erg genoten van Big Thief, Sports Team, The Raconteurs. Van tevoren wel veel verwacht van Guided By Voices, maar vond het wel erg recht toe recht aan en veel te hard. Yves Tumor was op de plaat wel leuk, maar live viel het mij erg tegen.
2. Shame
3 Bon Iver
4. Stereolab
5. Whispering Sons
Verder ook erg genoten van Big Thief, Sports Team, The Raconteurs. Van tevoren wel veel verwacht van Guided By Voices, maar vond het wel erg recht toe recht aan en veel te hard. Yves Tumor was op de plaat wel leuk, maar live viel het mij erg tegen.
Op zoch vond Ik de FIVE wel een leuke tent, maar wel meerdere keren gehad dat bij zachtere nummers het geluid vanaf de ONE aardig storend was, oa bij Jambinai en Aldous Harding.
Verder was het ook een speurtocht vanwaar de pendelbussen bij Tilburg Station vertrokken..
Verder was het ook een speurtocht vanwaar de pendelbussen bij Tilburg Station vertrokken..
Het was mijn bedoeling om de vrijdag te starten met Julien Baker, maar door een lange rij voor het omwisselen van je kaartje voor een bandje uiteindelijk terecht gekomen bij Faye Webster. Vorige week met Atlanta Millionaire’s Club een prima album uitgebracht, maar voor mij kabbelde het allemaal teveel om echt te weten overtuigen. Daarna de 3voor12 sessie van Priests meegepakt; voor een kwartiertje erg beklijvend met een paar goede songs, maar ik weet niet of ik het voor een vol uur leuk zou vinden. Na de sessie een mooie plek bij de One gezocht voor Primal Scream. Groot fan van Screamadelica, maar het optreden hield helaas niet over. Bobby is écht oud geworden, en zelfs de krakers van Screamadelica bleven slechts met moeite overeind. De vier bands die ik na Primal Scream heb gezien wisten gelukkig allemaal wél te overtuigen: Stereolab stond voor de eerste keer sinds 2008 in Nederland, en tekende voor het eerste hoogtepunt van het weekend. Ik heb me vooraf slechts beperkt ingeluisterd, maar ik vind de band een gaaf eigen geluid hebben. Spiritualized kwam op de One de laatste plaat And Nothing Hurt presenteren. Wat mij betreft het voorbeeld dat een statisch optreden niet per definitie voor een slecht/saai optreden zorgt, want de plaat is met als hoogtepunt Let’s Dance ijzersterk. Charlotte Gainsbourg wist in de Two de goede lijn voort te zetten. Ik was al fan van haar werk als actrice, en ook op het podium weet zij met haar band een innemende show weg te zetten met haar afstandelijke elektronica. Na 22, A Million ben ik afgehaakt voor wat betreft Bon Iver, dus heb ik mijn vrijdag op een geslaagde wijze afgesloten bij de Zuid-Koreaanse post-rock van Jambinai. Heel cool om te zien hoe deze band traditionele Zuid-Koreaanse instrumenten gebruikt binnen een muziekstroming die gestoeld is op gitaargeweld, en zij weten als geen ander het contrast tussen hard en zacht goed te benutten.
Verwacht morgen een verslagje te schrijven van de zaterdag en de vrijdag.
Verwacht morgen een verslagje te schrijven van de zaterdag en de vrijdag.
Wat was dit weer een heerlijk weekend zeg. Enorm genoten van het weer, het terrein, het eten, de sfeer en uiteraard de muziek!
Mijn top 5:
1. Big Thief - van begin tot eind magistraal. Wist gelijk dat dit niet meer overtroffen zou worden
2. Kate Tempest - kwam wel heel erg in de buurt. Hele intense show. 3voor12 schreef dat er mensen tot tranen geroerd waren omdat het zo hard binnen kwam. Ik heb ze ook gezien, meerdere, en ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit heb meegemaakt...
3. Aldous Harding - wonderschone set en een fantastisch publiek dat er muisstil van genoot
4. The Raconteurs - slechts de tweede helft gezien (vanwege gedeelde overlap met Kate Tempest, geen spijt van) van buiten de tent. Wat was dit goed zeg! Wat een volksmenner die Jack. HELD.
5. Cate Le Bon - Ik heb haar nieuwe album 'Reward' pas de de dag voor het festival ontdekt en vind dit een fantastische plaat. Live was het verder geen spektakel maar ze speelden de mooiste nummers van de plaat precies zoals ik ze net had leren kennen en dat was voor mij meer dan genoeg!
Eervolle vermelding voor Miya Folick, Kate NV, Stephen Malkmus en Ron Gallo! Kraftwerk vond ik erg tof om een keer te zien, maar vond het niet spectaculair. Vond 3D ook niet echt iets toevoegen. Die bril zat ook gewoon niet lekker.
En dan:
- Carly Ray Jepsen: 5-6 nummers van gekeken en vind sommige nummers best lekker. Verder niet echt aan mij besteed, maar drie keer raden welk nummer ik al de hele dag in mijn kop heb zitten... Paar nummers (Boyfriend Troubles is als enige titel blijven hangen) roepen bij mij toch wel heel erg de Britney Spears associatie op, dat het voor tiener meisjes is geschreven. En om deze reden vind ik het niet helemaal passen op BKS, maar heb er verder geen probleem mee dat het er staat.
- De nieuwe TWO: beste verbetering aan het terrein!! Heb The Raconteurs vanaf ruim 10 meter achter de tent staan kijken en kon alles meer dan prima meekrijgen. Ideaal!
- De nieuwe THREE: vond ik persoonlijk een kopie van de FOUR en daarom weinig toevoegen. Ik ben echter geen nachtdier dus is sowieso niet echt aan mij besteed.
- De nieuwe FIVE: vond dat ze dit gedeelte van het terrein echt heel tof hebben gemaakt. Vond de nieuwe tent ook wel echt tof, maar zoals anderen ook al melden, wel wat aan de kleine kant voor sommige acts die er stonden. Verder helaas wel een aantal keer "noise pollution" van andere podia tijdens o.a. Faye Webster en Aldous Harding. Blijft natuurlijk lastig met dit soort subtiele acts op festivals...
- Het programmaboekje: op zich een leuk idee, zo'n gids, maar ik vond het niet praktisch. En dan ontbreekt er van het merendeel van de acts ook nog een beschrijving? Juist dit jaar stond er voor mij veel onbekends en dan pak ik graag even het boekje uit mijn kontzak om de verschillende bio's te lezen om mij iets gerichter te kunnen laten verrassen. Vind dat op de phone toch wat minder handig op de een of andere manier.
Mijn top 5:
1. Big Thief - van begin tot eind magistraal. Wist gelijk dat dit niet meer overtroffen zou worden
2. Kate Tempest - kwam wel heel erg in de buurt. Hele intense show. 3voor12 schreef dat er mensen tot tranen geroerd waren omdat het zo hard binnen kwam. Ik heb ze ook gezien, meerdere, en ik kan me niet herinneren dat ik dat ooit heb meegemaakt...
3. Aldous Harding - wonderschone set en een fantastisch publiek dat er muisstil van genoot
4. The Raconteurs - slechts de tweede helft gezien (vanwege gedeelde overlap met Kate Tempest, geen spijt van) van buiten de tent. Wat was dit goed zeg! Wat een volksmenner die Jack. HELD.
5. Cate Le Bon - Ik heb haar nieuwe album 'Reward' pas de de dag voor het festival ontdekt en vind dit een fantastische plaat. Live was het verder geen spektakel maar ze speelden de mooiste nummers van de plaat precies zoals ik ze net had leren kennen en dat was voor mij meer dan genoeg!
Eervolle vermelding voor Miya Folick, Kate NV, Stephen Malkmus en Ron Gallo! Kraftwerk vond ik erg tof om een keer te zien, maar vond het niet spectaculair. Vond 3D ook niet echt iets toevoegen. Die bril zat ook gewoon niet lekker.
En dan:
- Carly Ray Jepsen: 5-6 nummers van gekeken en vind sommige nummers best lekker. Verder niet echt aan mij besteed, maar drie keer raden welk nummer ik al de hele dag in mijn kop heb zitten... Paar nummers (Boyfriend Troubles is als enige titel blijven hangen) roepen bij mij toch wel heel erg de Britney Spears associatie op, dat het voor tiener meisjes is geschreven. En om deze reden vind ik het niet helemaal passen op BKS, maar heb er verder geen probleem mee dat het er staat.
- De nieuwe TWO: beste verbetering aan het terrein!! Heb The Raconteurs vanaf ruim 10 meter achter de tent staan kijken en kon alles meer dan prima meekrijgen. Ideaal!
- De nieuwe THREE: vond ik persoonlijk een kopie van de FOUR en daarom weinig toevoegen. Ik ben echter geen nachtdier dus is sowieso niet echt aan mij besteed.
- De nieuwe FIVE: vond dat ze dit gedeelte van het terrein echt heel tof hebben gemaakt. Vond de nieuwe tent ook wel echt tof, maar zoals anderen ook al melden, wel wat aan de kleine kant voor sommige acts die er stonden. Verder helaas wel een aantal keer "noise pollution" van andere podia tijdens o.a. Faye Webster en Aldous Harding. Blijft natuurlijk lastig met dit soort subtiele acts op festivals...
- Het programmaboekje: op zich een leuk idee, zo'n gids, maar ik vond het niet praktisch. En dan ontbreekt er van het merendeel van de acts ook nog een beschrijving? Juist dit jaar stond er voor mij veel onbekends en dan pak ik graag even het boekje uit mijn kontzak om de verschillende bio's te lezen om mij iets gerichter te kunnen laten verrassen. Vind dat op de phone toch wat minder handig op de een of andere manier.
Nog steeds aan bijkomen van wederom een geweldig weekend. Blijft qua sfeer toch mijn favoriete festival. Bon Iver was veruit mijn nummer 1 van het festival. Wat een magisch optreden was dat. 8 maanden geleden nog in concertvorm gezien, maar deze set topte dat optreden met gemak. Deze keer werd er gekozen voor een meer ingetogen vorm, wat perfect paste bij de setting aan het water. Hoogtepunt uit de setlist was The Wolves, heerlijke opbouw en dan toch nog even wat extra gasgeven naar het einde toe. Kippenvel!
Top 5 acts (op basis waar ik het meest van heb genoten):
1: Bon Iver
2: DJ Koze
3: Princess Nokia
4: Mac De Marco
5: Charlotte Adigery
Eervolle vermelding voor Kurt Vile (die zich niet helemaal op zijn gemak leek te voelen voor zo’n flink gevuld veld, wat ook weer aandoenlijk was), Blue Lab Beats (die zich zichtbaar vereerd voelde dat de Seven vol stond (+/ 350 mensen), terwijl hij de avond ervoor nog voor 80 man stond), Black Mamba met een leuke energieke set en vooral Lizzo die echt een sterke performance neerzette, ware het niet dat de Five veel te klein was voor haar en mits je niet tijdig aanwezig was de show vanuit buiten niet echt goed meekreeg. Dat de Five te klein voor haar zou zijn was op voorhand al bekend en hier had de organisatie makkelijk op in kunnen spelen. Zelfde euvel gold bij Aldous Harding, met een bijkomend probleem dat ze een kwartier voor het eind werd overstemt door Guided By Voices die op One van start ging. Ook onnodig lange pauzes tussen haar nummers. Hoop haar nog eens in de Tivoli oid goed te kunnen zien.
Acts die ik helaas gemist heb zijn Big Thiefs en Phosphoroscent. Slechtste act bij far en mss wel minste ‘grote’ naam ooit in BKS history: Carly Rae Jepsen. Naar aanleiding van het commentaar van BKS toch een kans gegeven, maar heb niks gezien of gehoord wat de boeking kon rechtvaardigen. Snap de impact van Kraftwerk en ze klonk bij vlagen ook erg goed, maar een veel te statische en rechtlijnige act om de hele set geboeid bij te blijven. De 3D show vond ik weinig toevoegen, maar misschien was de beleving anders wanneer je heel dichtbij het podium stond, getuige sommige positieve ervaringen hiervan? Het ‘nieuwe aangemeten’ en nadrukkelijk uitgedragen imago van Christine and The Queens schrok mij op voorhand al wat af en dat gold uiteindelijk ook voor mijn gezelschap , die haar vorige optreden op BKS nota bene erg goed vond, gaf juist dat de doorslag om haar optreden te skippen. Het word me allemaal te gemaakt. Wat ik ervan op afstand hoorde en nav de beelden die ik ervan heb gezien, is dit de juiste keus gebleken. Naar mijn idee was dit jaar slechts 1 van de 3 headliners een schot in de roos, maar die ene kon dan ook niet treffender zijn!
De lastigste clash van het weekend was voor mij Interpol vs Lizzo, waarbij uiteindelijk de keuze is gegaan Interpol, mede dankzij het naderende noodweer. Zij speelden goed maar erg binnen de lijntjes (vooral Paul Banks). Hierdoor heeft de nieuwsgierigheid naar de hype Lizzo toch uiteindelijk de overhand gekregen en hebben we ons gehaast naar een uitpuilende Five. Wat uiteindelijk zeker de moeite waard was als we binnen in de tent waren geraakt, maar wellicht was in deze situatie beter geweest om de hele Interpol-set af te luisteren. Qua lead performance won Lizzo het overigens wel dik.
Jammer dat hip hop deze editie het ondergeschoven kindje was. De vorige edities werd daar nog nadrukkelijk aandacht aan besteed en naar buiten uitgedragen, nu was daar nog maar weinig van overgebleven. Ik ga niet naar BKS voor een tweede Woo Hah, maar er is een gigantisch mooi aanbod in de underground en experimentele hip hop te vinden. Dat bv Danny Brown 2 dagen later dan BKS in de Melkweg staat, is een gemiste kans van jawelste, maar er is zoveel meer moois. Death Grips vond ik interessante boeking, maar kon daar uiteindelijk bar weinig mee. Een grote brij aan herrie, waarbij waarbij ik er tekstueel en qua melodieën weinig uit op te maken viel. Volgens mij was ik niet de enige aangezien de Two nauwelijks gevuld was (waar Vince Staples vorig jaar op precies dezelfde spot de tent afbrak).
Conclusie: qua diversiteit in de muziek, programmering en indeling van de stages valt er wat mij betreft nog wat winst te behalen. De Seven vond ik een leuke toevoeging, mooie optredens afwisselen met een dansje/gig op Four blijft een super combinatie en qua sfeer, de diversiteit in heerlijk eten en overal beleving blijft BKS toch mijn onbetwiste favoriete festival. Alweer benieuwd wat ze voor volgend jaar in petto hebben en dan graag weer met de oude vertrouwde BKS beker, want mijn huidige voorraad was ontroostbaar zonder nieuw broertje/zusje..
Top 5 acts (op basis waar ik het meest van heb genoten):
1: Bon Iver
2: DJ Koze
3: Princess Nokia
4: Mac De Marco
5: Charlotte Adigery
Eervolle vermelding voor Kurt Vile (die zich niet helemaal op zijn gemak leek te voelen voor zo’n flink gevuld veld, wat ook weer aandoenlijk was), Blue Lab Beats (die zich zichtbaar vereerd voelde dat de Seven vol stond (+/ 350 mensen), terwijl hij de avond ervoor nog voor 80 man stond), Black Mamba met een leuke energieke set en vooral Lizzo die echt een sterke performance neerzette, ware het niet dat de Five veel te klein was voor haar en mits je niet tijdig aanwezig was de show vanuit buiten niet echt goed meekreeg. Dat de Five te klein voor haar zou zijn was op voorhand al bekend en hier had de organisatie makkelijk op in kunnen spelen. Zelfde euvel gold bij Aldous Harding, met een bijkomend probleem dat ze een kwartier voor het eind werd overstemt door Guided By Voices die op One van start ging. Ook onnodig lange pauzes tussen haar nummers. Hoop haar nog eens in de Tivoli oid goed te kunnen zien.
Acts die ik helaas gemist heb zijn Big Thiefs en Phosphoroscent. Slechtste act bij far en mss wel minste ‘grote’ naam ooit in BKS history: Carly Rae Jepsen. Naar aanleiding van het commentaar van BKS toch een kans gegeven, maar heb niks gezien of gehoord wat de boeking kon rechtvaardigen. Snap de impact van Kraftwerk en ze klonk bij vlagen ook erg goed, maar een veel te statische en rechtlijnige act om de hele set geboeid bij te blijven. De 3D show vond ik weinig toevoegen, maar misschien was de beleving anders wanneer je heel dichtbij het podium stond, getuige sommige positieve ervaringen hiervan? Het ‘nieuwe aangemeten’ en nadrukkelijk uitgedragen imago van Christine and The Queens schrok mij op voorhand al wat af en dat gold uiteindelijk ook voor mijn gezelschap , die haar vorige optreden op BKS nota bene erg goed vond, gaf juist dat de doorslag om haar optreden te skippen. Het word me allemaal te gemaakt. Wat ik ervan op afstand hoorde en nav de beelden die ik ervan heb gezien, is dit de juiste keus gebleken. Naar mijn idee was dit jaar slechts 1 van de 3 headliners een schot in de roos, maar die ene kon dan ook niet treffender zijn!
De lastigste clash van het weekend was voor mij Interpol vs Lizzo, waarbij uiteindelijk de keuze is gegaan Interpol, mede dankzij het naderende noodweer. Zij speelden goed maar erg binnen de lijntjes (vooral Paul Banks). Hierdoor heeft de nieuwsgierigheid naar de hype Lizzo toch uiteindelijk de overhand gekregen en hebben we ons gehaast naar een uitpuilende Five. Wat uiteindelijk zeker de moeite waard was als we binnen in de tent waren geraakt, maar wellicht was in deze situatie beter geweest om de hele Interpol-set af te luisteren. Qua lead performance won Lizzo het overigens wel dik.
Jammer dat hip hop deze editie het ondergeschoven kindje was. De vorige edities werd daar nog nadrukkelijk aandacht aan besteed en naar buiten uitgedragen, nu was daar nog maar weinig van overgebleven. Ik ga niet naar BKS voor een tweede Woo Hah, maar er is een gigantisch mooi aanbod in de underground en experimentele hip hop te vinden. Dat bv Danny Brown 2 dagen later dan BKS in de Melkweg staat, is een gemiste kans van jawelste, maar er is zoveel meer moois. Death Grips vond ik interessante boeking, maar kon daar uiteindelijk bar weinig mee. Een grote brij aan herrie, waarbij waarbij ik er tekstueel en qua melodieën weinig uit op te maken viel. Volgens mij was ik niet de enige aangezien de Two nauwelijks gevuld was (waar Vince Staples vorig jaar op precies dezelfde spot de tent afbrak).
Conclusie: qua diversiteit in de muziek, programmering en indeling van de stages valt er wat mij betreft nog wat winst te behalen. De Seven vond ik een leuke toevoeging, mooie optredens afwisselen met een dansje/gig op Four blijft een super combinatie en qua sfeer, de diversiteit in heerlijk eten en overal beleving blijft BKS toch mijn onbetwiste favoriete festival. Alweer benieuwd wat ze voor volgend jaar in petto hebben en dan graag weer met de oude vertrouwde BKS beker, want mijn huidige voorraad was ontroostbaar zonder nieuw broertje/zusje..
Mijn eerste keer BKS en het was een dagje op de zondag. Ik kwam regelrecht vanuit de camping van Vestrock en kon zonder problemen dicht bij de ingang parkeren, fijn! De dag begonnen bij Julia Holter, die mij meteen thuis deed voelen op het voor mij vreemde terrein. Daarna naar Romperayo in de FIVE, niet heel boeiende band, maar wel leuk om even op te dansen. Daarna de band waar ik écht naar uit keek (en stom genoeg in geen enkel lijstje terug zie): Whispering Sons. Postpunk die door merg en been gaat en hun zangeres is werkelijk fantastisch en angstaanjagend om te aanschouwen. Liz Phair deed me weinig, maar ik had ook teveel last van de zon, dus heb ik me teruggetrokken tussen de bomen om wat te eten. Princes Nokia vond ik vreselijk. Er werd teveel geleund op de backingtrack, ze verdween na elk nummer van het podium en ze had er zelf weinig zin in dacht ik. Ik vond haar dansers dan nog boeiender om aan te zien. 'Kitana' was het enige hoogtepuntje in haar set.
Kurt Vile was daarentegen heerlijk om te zien, hij bleef maar spelen, leek zelfs een beetje onzeker naar het publiek maar was in combinatie met het weer en een briesje hier en daar fantastisch. CARLY RAE JEPSEN WAS GEWELDIG, nee grapje het was best oké. Ik ben vooraan best uit mijn dak gegaan en heb bijna alles mee staan brullen, maar ik vond de show en Carly Rae Jepsen zelf vrij tam, ik vind het ongelooflijk vet om haar een keer gezien te hebben maar het voelde toch raar om haar op BKS te treffen. De dag beindigd bij Lizzo, die in een veel te FIVE stond. Ik stond dan net buiten de tent, maar ze wist me meteen te raken. Wát een topvrouw is zij! De show klopte bijna aan alle kanten, het was goed, euforisch en ook nog eens keihard.
Jammer dat ik Death Grips en Mac Demarco heb moeten missen op de eerdere dagen, maar ik heb tenminste Frans Bauer gezien op Vestrock waar hij doodleuk 'Du Hast' deed, als de levende meme die hij is :lol: Voor mijn eerste kennismaking met BKS vond ik het fijn, wellicht kom ik volgend jaar nog eens terug, maar dan wel voor een heel weekend!
Kurt Vile was daarentegen heerlijk om te zien, hij bleef maar spelen, leek zelfs een beetje onzeker naar het publiek maar was in combinatie met het weer en een briesje hier en daar fantastisch. CARLY RAE JEPSEN WAS GEWELDIG, nee grapje het was best oké. Ik ben vooraan best uit mijn dak gegaan en heb bijna alles mee staan brullen, maar ik vond de show en Carly Rae Jepsen zelf vrij tam, ik vind het ongelooflijk vet om haar een keer gezien te hebben maar het voelde toch raar om haar op BKS te treffen. De dag beindigd bij Lizzo, die in een veel te FIVE stond. Ik stond dan net buiten de tent, maar ze wist me meteen te raken. Wát een topvrouw is zij! De show klopte bijna aan alle kanten, het was goed, euforisch en ook nog eens keihard.
Jammer dat ik Death Grips en Mac Demarco heb moeten missen op de eerdere dagen, maar ik heb tenminste Frans Bauer gezien op Vestrock waar hij doodleuk 'Du Hast' deed, als de levende meme die hij is :lol: Voor mijn eerste kennismaking met BKS vond ik het fijn, wellicht kom ik volgend jaar nog eens terug, maar dan wel voor een heel weekend!
Mijn vorige bericht lijkt na een kleine wijziging ineens verdwenen, dus plaats ik hem nogmaals. Zelfde bericht, dus mocht hij ineens weer opduiken, dan verwijder ik deze uiteraard weer.
Heb er weer een fantastisch weekend op zitten! Dit jaar voor het eerst alleen naar Hilvarenbeek afgereisd, kon niemand vinden die mee wilde, maar dat mocht de pret niet drukken. Grootste nadeel daarvan is dat niemand mij af en toe af kon remmen en ik dus aan het eind van de dag telkens helemaal gesloopt ben. Dat ben ik altijd wel, maar nu al helemaal.
Voordat ik in detail het hele weekend ga neerpennen, eerst maar wat algemene zaken. TWO is een strikte verbetering. Daar valt niets aan af te dingen. THREE heeft wel erg veel weg van FOUR, maar met een beter concept en op een betere locatie. Dat maakt FOUR weer overbodig. Die zie ik volgend jaar graag terugveranderen in die ronde tent van voordat FOUR en FIVE van locatie wisselden. FIVE vond ik aan de ene wel geslaagd en dat is dan met name als ik het geluk had om erin te komen. In vergelijking met voorgaande jaren was het daar een stuk sfeervoller dan voorheen waardoor de muziek een stuk meer tot leven komt. FIVE is er echter op achteruit gegaan voor degenen die er niet meer in pasten. Nou heb ik het geluk dat ik een lange slungel ben en ik dus altijd wel wat mee krijg, maar voor de meeste mensen gaat dat niet op en die gaan dan praten. Frustrerend, maar begrijpelijk. Van voorgaande jaren kan ik me nog herinneren dat ik soms niet eens de moeite nam om naar binnen te gaan, omdat vanaf buiten ook alles goed te volgen was en je zo nog lekker van de zon kon genieten. Die optie was er nu niet echt. SEVEN, de X-ray van Best Kept Secret, mag blijven wat mij betreft. Ben er niet veel geweest, dus kan geen goed oordeel vellen, maar zolang de act naar behoren was, zat de sfeer er lekker in daar. Dat je daar niet veel van de act ziet, hoort ook een beetje bij de opzet van de stage en dat het daar wat aan de warme kant was, kon ik wel voor lief nemen. Het programmaboekje, noem het gerust een magazine, was achterlijk ontworpen dit jaar, veel te groot. Het eerste wat ik deed vrijdag toen ik het terrein op kwam, was naar de Informatiebalie gaan, een programmaboekwerk pakken en de timetable eruit trekken. Gelukkig zat die wel in het midden. Toch nog ergens over nagedacht. Er wordt nog steeds Kornuit geschonken. Ik ben er geen fan en kan het maar beperkt drinken voordat het me tegen gaat staan. Niet dat dat een probleem is, want zolang het Ciderhuis terug blijft keren, is er een heerlijk alternatief voor handen.
Dan nu de drie dagen, te beginnen uiteraard bij de vrijdag. Tijdens Broeder Dieleman kwam ik het terrein op. Heb daar heel even staan kijken, maar vond er niet veel aan. Door dus naar TWO voor een goede spot bij Julien Baker. Ben stiekem een beetje verliefd op haar. Ze leverde zoals verwacht een prima optreden af, maar, hoewel geen slechte nummers, lijken haar liedjes soms wel erg veel op elkaar, een euvel dat zich nog vaak bleek te herhalen dit weekend (Julien Baker-euvel vanaf nu). Heb Blossoms een kans gegeven, omdat je er vanaf de TWO toch langs komt. Hielden hun hoofd niet boven water op de voor hen veel te grote ONE, hebben matige liedjes en het geluid stond traditiegetrouw dramatisch slecht afgesteld zoals bij elke opener van ONE op voorgaande edities. Langs Shht gelopen in SEVEN zonder mij daar bewust van te zijn. Domweg vergeten dat die al zo vroeg speelden. Anders was ik er wel langer gebleven ook al stond het al helemaal vol. Einde van Faye Webster meegepakt. Was volgens mij wel oké, kan me er niet veel meer van herinneren. John Grant is de tweede act die ik van begin tot eind gezien heb. Had wat last van technische problemen, maar daar gingen ze goed mee om. Grey Tickles, Black Pressure en Pale Green Ghosts kwamen voorbij, twee ijzersterke liedjes, maar ook minder materiaal met name van zijn laatste album. Gelukkig is hij en zijn band zeer kundig, dus ook daar wisten ze nog wel wat van te maken. Bij Primal Scream stond het geluid nog steeds niet goed afgesteld, al lag dat voor een groot deel ook aan de band zelf. De zanger probeerde het nog wel, maar wist niet te overtuigen. De rest stond erbij als zoutzakken. Opener Movin' On Up is natuurlijk erg lekker, maar daarna werd het snel minder. Ik wilde nog het geduld hebben om te wachten op Loaded, maar dat is niet gelukt. Laatste nummer Rocks wel nog mee gekregen van een afstandje. Dat klonk nog wel aardig. Tussendoor nog bij Cate Le Bon geweest. Ik weet nog dat ik het wel goed vond, maar veel weet ik er niet meer van. Stereolab begon erg sterk, maar piekten te snel door French Disko en Brakhage al als tweede en derde nummer te spelen. De rest was nog steeds niet verkeerd, want was bijna vergeten eerder weg te gaan, maar wist mijn aandacht minder goed vast te houden. Heb me naar FIVE gehaast voor Psychedelic Porn Crumpets, Deep Purple anno nu, maar dan met mindere lyrics en zang. Maar goed, ik kom daar natuurlijk voor het gitaargeweld en werd wat betreft op mijn wenken bediend. Vlak voor het einde weggegaan om SEVEN nog in te kunnen en omdat het Julien Baker-euvel weer op kwam spelen. In SEVEN was het warm en benauwd, maar dat deerde niet, want Amy Root bracht een zeer overtuigende set. Ik heb weg kunnen dromen; ik heb lekker gedanst. Het was top! Priests hun meerstemmige zang is erg fraai en ik vind het knap hoe ze zo het ene na het andere catchy poprock liedje uit hun mouw lijkt te schudden zonder dat het ooit kitscherig wordt. Heb het einde van Charlotte Gainsbourg nog mee kunnen pakken. Klonk niet verkeerd, maar wist me verder niet te raken. Denk dat dat meer indruk op me zou hebben gemaakt als ik daar vanaf het begin bij was. Bon Iver was van begin tot eind prachtig. Prachtig gezongen en de band speelde weergaloos. Twee drummers blijf ik altijd zeer indrukwekkend vinden en de instrumentatie zit vol met interessante details waar iedere muzieknerd zijn vingers bij aflikt. Mensen om mij heen dachten daar toch anders over. Zo veel mensen die er niets om leken te geven en luidkeels er doorheen aan het lullen waren. Waarom ben daar dan? En waarom kan respect niet opbrengen als je toch de drang voelt om te praten, dat op een gepast volume te doen? Ik had zin om te slaan, maar ook ik heb me in weten te houden. Maar ach, ook dit soort momenten heb ik leren waarderen. Ik begin dan vanzelf te dagdromen over dat we nog maar heel kort te leven hebben op deze aardkloot, omdat iedereen veel te egoïstisch bezig is en zo alles in een rap tempo achteruit gaat. En dan denk ik ook aan mijn laatste scharrel, aan hoe zij wel normen en waarden kent en hoe zij misschien niet perfect is, maar misschien wel de next best thing. En dat allemaal onder die prachtige muziek van Bon Iver. Heeft ook wel wat. DJ Koze daarna nog even aangehoord, maar ik was ondertussen al behoorlijk moe, dus kon me niet echt boeien. Nog wat rondgedwaald totdat Shame begon, want dat wilde ik nog wel graag zien. Energieke show die mijn vermoeidheid grotendeels weg kon nemen, goede liedjes, en aan de hoeveelheid volk te zien dat erop afkwam had een namiddagslot in TWO ze ook niet misstaan. Voor een volgende passage aan Best kept Secret dan maar.
Zo, deze verzend ik alvast maar. Heb toch weer meer geschreven dan ik van te voren had verwacht. Zodra ik weer tijd en zin heb, ga ik verder met dag 2. Wordt vervolgd!
Heb er weer een fantastisch weekend op zitten! Dit jaar voor het eerst alleen naar Hilvarenbeek afgereisd, kon niemand vinden die mee wilde, maar dat mocht de pret niet drukken. Grootste nadeel daarvan is dat niemand mij af en toe af kon remmen en ik dus aan het eind van de dag telkens helemaal gesloopt ben. Dat ben ik altijd wel, maar nu al helemaal.
Voordat ik in detail het hele weekend ga neerpennen, eerst maar wat algemene zaken. TWO is een strikte verbetering. Daar valt niets aan af te dingen. THREE heeft wel erg veel weg van FOUR, maar met een beter concept en op een betere locatie. Dat maakt FOUR weer overbodig. Die zie ik volgend jaar graag terugveranderen in die ronde tent van voordat FOUR en FIVE van locatie wisselden. FIVE vond ik aan de ene wel geslaagd en dat is dan met name als ik het geluk had om erin te komen. In vergelijking met voorgaande jaren was het daar een stuk sfeervoller dan voorheen waardoor de muziek een stuk meer tot leven komt. FIVE is er echter op achteruit gegaan voor degenen die er niet meer in pasten. Nou heb ik het geluk dat ik een lange slungel ben en ik dus altijd wel wat mee krijg, maar voor de meeste mensen gaat dat niet op en die gaan dan praten. Frustrerend, maar begrijpelijk. Van voorgaande jaren kan ik me nog herinneren dat ik soms niet eens de moeite nam om naar binnen te gaan, omdat vanaf buiten ook alles goed te volgen was en je zo nog lekker van de zon kon genieten. Die optie was er nu niet echt. SEVEN, de X-ray van Best Kept Secret, mag blijven wat mij betreft. Ben er niet veel geweest, dus kan geen goed oordeel vellen, maar zolang de act naar behoren was, zat de sfeer er lekker in daar. Dat je daar niet veel van de act ziet, hoort ook een beetje bij de opzet van de stage en dat het daar wat aan de warme kant was, kon ik wel voor lief nemen. Het programmaboekje, noem het gerust een magazine, was achterlijk ontworpen dit jaar, veel te groot. Het eerste wat ik deed vrijdag toen ik het terrein op kwam, was naar de Informatiebalie gaan, een programmaboekwerk pakken en de timetable eruit trekken. Gelukkig zat die wel in het midden. Toch nog ergens over nagedacht. Er wordt nog steeds Kornuit geschonken. Ik ben er geen fan en kan het maar beperkt drinken voordat het me tegen gaat staan. Niet dat dat een probleem is, want zolang het Ciderhuis terug blijft keren, is er een heerlijk alternatief voor handen.
Dan nu de drie dagen, te beginnen uiteraard bij de vrijdag. Tijdens Broeder Dieleman kwam ik het terrein op. Heb daar heel even staan kijken, maar vond er niet veel aan. Door dus naar TWO voor een goede spot bij Julien Baker. Ben stiekem een beetje verliefd op haar. Ze leverde zoals verwacht een prima optreden af, maar, hoewel geen slechte nummers, lijken haar liedjes soms wel erg veel op elkaar, een euvel dat zich nog vaak bleek te herhalen dit weekend (Julien Baker-euvel vanaf nu). Heb Blossoms een kans gegeven, omdat je er vanaf de TWO toch langs komt. Hielden hun hoofd niet boven water op de voor hen veel te grote ONE, hebben matige liedjes en het geluid stond traditiegetrouw dramatisch slecht afgesteld zoals bij elke opener van ONE op voorgaande edities. Langs Shht gelopen in SEVEN zonder mij daar bewust van te zijn. Domweg vergeten dat die al zo vroeg speelden. Anders was ik er wel langer gebleven ook al stond het al helemaal vol. Einde van Faye Webster meegepakt. Was volgens mij wel oké, kan me er niet veel meer van herinneren. John Grant is de tweede act die ik van begin tot eind gezien heb. Had wat last van technische problemen, maar daar gingen ze goed mee om. Grey Tickles, Black Pressure en Pale Green Ghosts kwamen voorbij, twee ijzersterke liedjes, maar ook minder materiaal met name van zijn laatste album. Gelukkig is hij en zijn band zeer kundig, dus ook daar wisten ze nog wel wat van te maken. Bij Primal Scream stond het geluid nog steeds niet goed afgesteld, al lag dat voor een groot deel ook aan de band zelf. De zanger probeerde het nog wel, maar wist niet te overtuigen. De rest stond erbij als zoutzakken. Opener Movin' On Up is natuurlijk erg lekker, maar daarna werd het snel minder. Ik wilde nog het geduld hebben om te wachten op Loaded, maar dat is niet gelukt. Laatste nummer Rocks wel nog mee gekregen van een afstandje. Dat klonk nog wel aardig. Tussendoor nog bij Cate Le Bon geweest. Ik weet nog dat ik het wel goed vond, maar veel weet ik er niet meer van. Stereolab begon erg sterk, maar piekten te snel door French Disko en Brakhage al als tweede en derde nummer te spelen. De rest was nog steeds niet verkeerd, want was bijna vergeten eerder weg te gaan, maar wist mijn aandacht minder goed vast te houden. Heb me naar FIVE gehaast voor Psychedelic Porn Crumpets, Deep Purple anno nu, maar dan met mindere lyrics en zang. Maar goed, ik kom daar natuurlijk voor het gitaargeweld en werd wat betreft op mijn wenken bediend. Vlak voor het einde weggegaan om SEVEN nog in te kunnen en omdat het Julien Baker-euvel weer op kwam spelen. In SEVEN was het warm en benauwd, maar dat deerde niet, want Amy Root bracht een zeer overtuigende set. Ik heb weg kunnen dromen; ik heb lekker gedanst. Het was top! Priests hun meerstemmige zang is erg fraai en ik vind het knap hoe ze zo het ene na het andere catchy poprock liedje uit hun mouw lijkt te schudden zonder dat het ooit kitscherig wordt. Heb het einde van Charlotte Gainsbourg nog mee kunnen pakken. Klonk niet verkeerd, maar wist me verder niet te raken. Denk dat dat meer indruk op me zou hebben gemaakt als ik daar vanaf het begin bij was. Bon Iver was van begin tot eind prachtig. Prachtig gezongen en de band speelde weergaloos. Twee drummers blijf ik altijd zeer indrukwekkend vinden en de instrumentatie zit vol met interessante details waar iedere muzieknerd zijn vingers bij aflikt. Mensen om mij heen dachten daar toch anders over. Zo veel mensen die er niets om leken te geven en luidkeels er doorheen aan het lullen waren. Waarom ben daar dan? En waarom kan respect niet opbrengen als je toch de drang voelt om te praten, dat op een gepast volume te doen? Ik had zin om te slaan, maar ook ik heb me in weten te houden. Maar ach, ook dit soort momenten heb ik leren waarderen. Ik begin dan vanzelf te dagdromen over dat we nog maar heel kort te leven hebben op deze aardkloot, omdat iedereen veel te egoïstisch bezig is en zo alles in een rap tempo achteruit gaat. En dan denk ik ook aan mijn laatste scharrel, aan hoe zij wel normen en waarden kent en hoe zij misschien niet perfect is, maar misschien wel de next best thing. En dat allemaal onder die prachtige muziek van Bon Iver. Heeft ook wel wat. DJ Koze daarna nog even aangehoord, maar ik was ondertussen al behoorlijk moe, dus kon me niet echt boeien. Nog wat rondgedwaald totdat Shame begon, want dat wilde ik nog wel graag zien. Energieke show die mijn vermoeidheid grotendeels weg kon nemen, goede liedjes, en aan de hoeveelheid volk te zien dat erop afkwam had een namiddagslot in TWO ze ook niet misstaan. Voor een volgende passage aan Best kept Secret dan maar.
Zo, deze verzend ik alvast maar. Heb toch weer meer geschreven dan ik van te voren had verwacht. Zodra ik weer tijd en zin heb, ga ik verder met dag 2. Wordt vervolgd!
1. The Raconteurs
2. Psychedelic Porn Crumpets
3. Shht
4. Interpol
5. Shame
Was weer een geslaagd weekend. Niet zo veel gezien als andere jaren maar toch weer goed genoten.
THREE is een nutteloos "podium" vind ik. Processierups heeft me goed te pakken gehad. Programma was minder als andere jaren heb ik duizend maal horen vallen. En ik blijf erbij Raconteurs moest op de ONE (headlinen) hebben die me even (en zowat heel de tent) omver geblazen.
Geen fan van het type Christine, Carly en Lizzo. Toch even bij Carly Rae Jepsen gaan kijken. nog altijd geen fan maar ik kan het wel begrijpen dat het er staat. Was even wat luchtiger, kwam niet zo "fake" over als ik dacht. Zo 1 artiestje per dag mag wel, maar hopelijk gaan ze niet meer dan af en toe zo'n artiest boeken. Lorde mag nog wel gebeuren vroeg of laat.
Meest jammere nieuws van het weekend: Pavement doet een rëunie een weekend voor Bets Kept maar zal niet op Best Kept staan in 2020 helaas! Had meteen het programma zeer interessant kunnen maken.
Groter verslagje komt nog wel.
2. Psychedelic Porn Crumpets
3. Shht
4. Interpol
5. Shame
Was weer een geslaagd weekend. Niet zo veel gezien als andere jaren maar toch weer goed genoten.
THREE is een nutteloos "podium" vind ik. Processierups heeft me goed te pakken gehad. Programma was minder als andere jaren heb ik duizend maal horen vallen. En ik blijf erbij Raconteurs moest op de ONE (headlinen) hebben die me even (en zowat heel de tent) omver geblazen.
Geen fan van het type Christine, Carly en Lizzo. Toch even bij Carly Rae Jepsen gaan kijken. nog altijd geen fan maar ik kan het wel begrijpen dat het er staat. Was even wat luchtiger, kwam niet zo "fake" over als ik dacht. Zo 1 artiestje per dag mag wel, maar hopelijk gaan ze niet meer dan af en toe zo'n artiest boeken. Lorde mag nog wel gebeuren vroeg of laat.
Meest jammere nieuws van het weekend: Pavement doet een rëunie een weekend voor Bets Kept maar zal niet op Best Kept staan in 2020 helaas! Had meteen het programma zeer interessant kunnen maken.
Groter verslagje komt nog wel.
1. Aldous Harding
2. Big Thief
3. Bon Iver
4. Lizzo
5. Shame
6. Viagra Boys
7. Carly Rae Jepsen
8. Sports Team
9. Caroline Rose
10. Stereolab
Geweldig weekend weer. Met name de subs het hele weekend. Bon Iver was heel goed, maar toch had ik er iets meer van verwacht. Kraftwerk vond ik al heel snel saai, en bij Christine was ik gewoon te moe en gesloopt van het hele weekend rondlopen. Verder vond ik de show van Christine wel leuk, maar weet niet of het nou zo goed past op een festival. Het voelde iets te strak en iets teveel als een musical aan vond ik.
Verder heb ik me het hele weekend ontzettend vermaakt. Wat een goede boekingen weer. Van Lizzo tot Viagra Boys, en van Carly tot Stereolab, het was top allemaal.
Wel vond ik de FIVE veel te klein, vrijwel elk optreden stonden er mensen buiten die niks konden zien. En de ONE was voor veel artiesten gewoon te groot. Liz Phair was daar echt het grootste slachtoffer van, wat sneu zag dat er uit. Komt misschien ook door het weer, want iedereen stond lekker in het water, maar daar moet echt wel even beter over nagedacht worden.
Minst favoriete optreden van het weekend die ik gezien heb is Cigarettes After Sex. Na 1 nummer heb je dat wel gezien.
2. Big Thief
3. Bon Iver
4. Lizzo
5. Shame
6. Viagra Boys
7. Carly Rae Jepsen
8. Sports Team
9. Caroline Rose
10. Stereolab
Geweldig weekend weer. Met name de subs het hele weekend. Bon Iver was heel goed, maar toch had ik er iets meer van verwacht. Kraftwerk vond ik al heel snel saai, en bij Christine was ik gewoon te moe en gesloopt van het hele weekend rondlopen. Verder vond ik de show van Christine wel leuk, maar weet niet of het nou zo goed past op een festival. Het voelde iets te strak en iets teveel als een musical aan vond ik.
Verder heb ik me het hele weekend ontzettend vermaakt. Wat een goede boekingen weer. Van Lizzo tot Viagra Boys, en van Carly tot Stereolab, het was top allemaal.
Wel vond ik de FIVE veel te klein, vrijwel elk optreden stonden er mensen buiten die niks konden zien. En de ONE was voor veel artiesten gewoon te groot. Liz Phair was daar echt het grootste slachtoffer van, wat sneu zag dat er uit. Komt misschien ook door het weer, want iedereen stond lekker in het water, maar daar moet echt wel even beter over nagedacht worden.
Minst favoriete optreden van het weekend die ik gezien heb is Cigarettes After Sex. Na 1 nummer heb je dat wel gezien.
Door file en wat te veel vertraging opgelopen toch wat later gesettled dan gewenst. Tentje stond op heb mijn vrienden dan maar achtergelaten op de camping en alleen vertrokken naar Angie McMahon maar 5 minuten na aanvang stond het daar al vrij vol, had ik niet verwacht. Dus toch maar rustig buiten gezeten en wat beginnen inpilsen.
Dan op tijd naar binnen voor Shht en wat knalde dat lekker! Zeer tof feestje. Primal Scream klonk in de verte echt niet zo goed, dus maar vanachter blijven zitten. Dan maar richting FIVE gegaan waar Psychedelic Prin Crumpets net begon. Eerst een poosje achteraan gestaan omdat het te druk was en er voor mij 3 oudere mensen stonden die constant tegenwerkten en duwde en ruzie maakten als iemand naar voren ging om in de pit te gaan. !!!DIT VIND IK ECHT NOG ERGER DAN PRATENDE MENSEN!!! Als je gewoon statisch staat te wezen en zo'n zuurpruim bent die geen moment te genieten valt en er willen mensen vooraan (waar er echt nog wel plaats was) wat gaan dansen/moshen laat deze dan toch gewoon voor. Pffff. Na een tijdje was mijn "fuck it" level zo hard opgespaard dat ik me er ook gewoon tussen gewurmd hebben want het klonk echt lekker. En vooraan was het nog 3x zo lekker! 2e hoogtepunt van het weekend! Was echt weggeblazen!
Klein stukje van Spiritualized meegpikt maar niet lang genoeg om een uitgebreide mening te geven. Bon Iver was weer knap maar op een festival (zeker tijdens de latere uurtjes heb ik graag wat meer 'pit' in een act + ik zag ze recent nog in Vorst en kwam in een muisstille zaal toch nog beter tot zijn recht.
Met Shame er Personal Trainer daarna waren er ook 's nachts nog wat hoogtepuntjes. Niet heel veel gezien, maar wel meteen een hoog niveau gehaald die eerste dag!
++ Shht, Psychedlic Porn Crumpets, Shame
+ Bon Iver, Personal Trainer
- Primal Scream
Dag 2 dan maar! Begonnen bij The Beths (ook recent nog gezien toen ze tourden met Death Cab For Cutie) en er is echt geen betere band om je dag met te beginnen. Geen wauw optreden maar echt gewoon lekkere feelgood tunes. Was al weken zeker om bij de FIVE te blijven hangen voor Hop Along maar al mijn vrienden gingen naar Sports Team en ben uiteindelijk last minute toch maar gevolgd. Beetje spijt van. Sports Team was tof... Maar hadden niet in zo'n grote tent moeten staan. Rond 20u in de FIVE ofzo was beter geweest.
Dag 1 was zwaar dus dan maar heel lang het wat rustiger gehouden tot Guided By Voices. In het zonnetje met een cocktailtje staan kijken de eerste helft was leuk maar met zo'n reperoire kon het me niet heel de show blijven boeien omdat het onmogelijk is om al hun nummers te kennen. Dus halverwege richting het water gegaan en toch nog wat op de achtergrond geluisterd. De afsluiter Game Of Prickes + Glad Girls was dan weer perfect, lekker al pootje badend zitten dansen! Dan Mac DeMarco was ook weer tof. Ben sowieso meer fan van zijn oudere werk en daar kwam wel wat van voorbij maar zijn nieuwe nummers zijn toch soms wat te gezapig. Gezapig? Dat was niet het geval bij Ron Gallo! Rockte lekker, pitje vooraan was tof, niet te vol, net goed! Zeer fijn optreden, energieboostje dat ik toch wel even nodig had. Voor deze tot nu toe maar matige dag.
Kraftwerk viel tegen, meer ga ik er niet aan vuil maken. Vooraan was het misschien indrukwekkender. maar op de 2e helft van het veld deed het weinig. Viagra Boys viel ook tegen (stond wel net buiten de FIVE waar je sowieso maar weinig geluid mee krijgt vind ik)
++ Ron Gallo
+ Mac DeMarco, The Beths, Sports Team, Guided By Voices
- Kraftwerk, Viagra Boys
Dag 3 begonnen bij Lewsberg, ook weer lekker wakker worden. Dan dé hype van het moment Big Thief meegepikt. Klonk lekker, zeer respectvol publiek ook! Stephen Malkmus keek ik enorm naar uit, was een half jaar geleden echt goed in Trix! Sfeer bleef een beetje weg en sommige nummers haalde de vaart er wat uit, maar heeft anderzijds ook wel echt heel veel toffe nummers. Oké, maar niet weggeblazen. Liz Phair vond ik echt niet goed. Terecht dat er zo weinig volk stond (al is dat niet vriendelijk om te zeggen), zo'n artiesten mogen ze voor mij thuis laten!
Kurt Vile kan nooit veel verkeerd doen. Jammer dat we op tijd door moesten voor zeker binnen te geraken bij The Raconteurs, maar we zien hem op Werchter toch weer! Dus... The Raconteurs SHOW VAN HET WEEKEND! Dit was zo lekker, de misser van elk festival dat ze niet heeft dit jaar (ja Werchter ik kijk oa. naar u) goede sfeer, lekkere set. Zelfs de nieuwe nummers werden echt heel goed onthaald. Enkel 'Hands' had ik graag in de set gezien.
Dat het weekend stilaan gedaan was begon ik te beseffen. Domper op de sfeer. Even Carly Rae Jepsen gaan kijken en vond ik nog wel geinig om (van heel dichtbij) te zien. Na een kwartiertje toch vertrokken en stilaan richting een mooi plaatsje voor Interpol gegaan! Daar was echt niks op aan te merken! Perfecte show. Chrstine toch geen kans meer gegeven, ging sowieso niet mijn ding zijn, ook totaal geen spijt van!
++++++++++++ The Raconteurs
++ Interpol, Kurt Vile
+ Lewsberg, Stephen Malkmus, Big Thief
- Liz Phair
Bij Bon Iver zijn we best snel weggegaan, zo'n beetje na het derde nummer met autotunestem, ergens vooraan in de set. En daar heb ik geen spijt van gehad:
Mijn vrouw is helemaal allergisch voor autotune-stemmetjes, zeker op de Bon iver manier. die had er geen zin meer in, dus kwamen we uit bij crack Cloud. Na een moeizame start met mixpaneel-issues (?), bleek Crack Cloud toch echt wel een van de grootste verrassingen van het festval, superstrakke post-punk in een Fugazi-achtige setup, mara dan sneller en punkier. De drummer deed me ook een beetje denken aan Ian McKay om eerlijk te zijn.
Er waren maar drie acts waarbij ik helemaal los ben gegaan: Crack Cloud; The Raconteurs en SHHT.
Jack White....ja. Ge-Wel-Dig ! Wat een superster is dat man. Hij hoeft maar een scheetje te laten en het hele publiek gaat los. En terecht, Jack White was DE ster van dit weekend.
Andere hoogtepuntjes: John Grant, Kurt Vile in de zon, Wallows in de vroege zaterdagmiddag, de jukebox van Guided by Voices, en natuurlijk Kraftwerk, wat ik nog nooit gezien had !
Ik ben op zondag nog per ongeluk bij Princes Nokia terecht gekomen, toen realiseerde ik me dat ik best ook een hele andere route had kunnen lopen en het dan ook nog leuk had gevonden.
1. The Raconteurs
2. Crack Cloud
3. Psychedelic Porn Crmpets
4. interpol
5. SHHT
6. John Grant
7. Kraftwerk
8. Wallows
9. Guided by Voices
10. Mildlife
* De SEVEN pakt beter uit dan ik dacht, er zijn leuke nieuwe zitjes bijgekomen, de THREE moeten ze snel maar weer opdoeken, en de TWO was een dikke verbetering tov voorgaande jaren.
* waar zijn de lineup drinkbekers gebleven. Kunnen we die nog nabestellen als merch ?
* Viagra boys waren me te laat, en ik had een hoge verwachting als by AYWKUBTTOF vorig jaar, de kans was dus best groot dat ze zouden tegenvallen. "op plaat" staan de Viagra Boys bij mij in de top 3, live nie.
* ik heb tijdens het weekdn nogal met wat mensen gesproken over C&TQ en CRJ. Niemand die ik kende was van plan daar echt te gaan kijken.
Dus de zombiehorde naar buiten was ook best groot, me included.
Ik hoop dat ze organisatie wel heeft gezien dat de muzikale hoogtepuntjes op de TWO waren op zondag.
Al met al een heerlijke editie van BKS. Een van de betere in mijn ogen, misschien omdat ik zoveel helemaal van begin tot eind heb gekeken dit jaar.
Mijn vrouw is helemaal allergisch voor autotune-stemmetjes, zeker op de Bon iver manier. die had er geen zin meer in, dus kwamen we uit bij crack Cloud. Na een moeizame start met mixpaneel-issues (?), bleek Crack Cloud toch echt wel een van de grootste verrassingen van het festval, superstrakke post-punk in een Fugazi-achtige setup, mara dan sneller en punkier. De drummer deed me ook een beetje denken aan Ian McKay om eerlijk te zijn.
Er waren maar drie acts waarbij ik helemaal los ben gegaan: Crack Cloud; The Raconteurs en SHHT.
Jack White....ja. Ge-Wel-Dig ! Wat een superster is dat man. Hij hoeft maar een scheetje te laten en het hele publiek gaat los. En terecht, Jack White was DE ster van dit weekend.
Andere hoogtepuntjes: John Grant, Kurt Vile in de zon, Wallows in de vroege zaterdagmiddag, de jukebox van Guided by Voices, en natuurlijk Kraftwerk, wat ik nog nooit gezien had !
Ik ben op zondag nog per ongeluk bij Princes Nokia terecht gekomen, toen realiseerde ik me dat ik best ook een hele andere route had kunnen lopen en het dan ook nog leuk had gevonden.
1. The Raconteurs
2. Crack Cloud
3. Psychedelic Porn Crmpets
4. interpol
5. SHHT
6. John Grant
7. Kraftwerk
8. Wallows
9. Guided by Voices
10. Mildlife
* De SEVEN pakt beter uit dan ik dacht, er zijn leuke nieuwe zitjes bijgekomen, de THREE moeten ze snel maar weer opdoeken, en de TWO was een dikke verbetering tov voorgaande jaren.
* waar zijn de lineup drinkbekers gebleven. Kunnen we die nog nabestellen als merch ?
* Viagra boys waren me te laat, en ik had een hoge verwachting als by AYWKUBTTOF vorig jaar, de kans was dus best groot dat ze zouden tegenvallen. "op plaat" staan de Viagra Boys bij mij in de top 3, live nie.
* ik heb tijdens het weekdn nogal met wat mensen gesproken over C&TQ en CRJ. Niemand die ik kende was van plan daar echt te gaan kijken.
Dus de zombiehorde naar buiten was ook best groot, me included.
Ik hoop dat ze organisatie wel heeft gezien dat de muzikale hoogtepuntjes op de TWO waren op zondag.
Al met al een heerlijke editie van BKS. Een van de betere in mijn ogen, misschien omdat ik zoveel helemaal van begin tot eind heb gekeken dit jaar.
Op zich een goed punt van de organisatie, aangezien dit in lijn is met het groene beleid (wat ik overigens echt on-point vond dit jaar). Aan de andere kant had ik graag een paar euro neergeteld voor zo'n beker als ze bij de Merch hadden gelegen. In principe is dat niet heel schadelijk voor het milieu en desnoods doneer je een deel van de opbrengsten aan een goed doel.
ik weet het, de organisatie zat achter hun twitter account het hele weekend en hebben me zaterdag hierover al verteld. Hulde voor die medewerker !
Wat ik me wel afvroeg, misschien kunnen ze dan wel weet ik veel 1000 drinkbekers laten drukken als merchandise ? Ik wil dara best 5 euro voor betalen.
Er zijn nogal wat verzamelaars denk ik. En dat zijn dan toevallig ook nog de mensen die trouw elk jaar komen.....
Wat ik me wel afvroeg, misschien kunnen ze dan wel weet ik veel 1000 drinkbekers laten drukken als merchandise ? Ik wil dara best 5 euro voor betalen.
Er zijn nogal wat verzamelaars denk ik. En dat zijn dan toevallig ook nog de mensen die trouw elk jaar komen.....
Mijn verslaglegging van dag 1 is in de smaak gevallen, dus ik ga snel weer verder. Zag nog voorbij komen dat het een flinke speurtocht was op station Tilburg naar de pendelbus. Daar kan ik me volledig in vinden. Slechts een onopvallend wapperend A4'tje met een pijl naar rechts was alles wat verklapte waar de bussen zich bevonden, onacceptabel. Beter geregeld dit jaar was het bestrijden van de processierupsen. De koolmezen hebben hun werk goed gedaan, want ik heb ze niet gezien, noch heb ik er iemand over gehoord.
Nog voordat dag 2 goed en wel begonnen was, zat het eerste hoogtepunt er alweer op. Radio Mano Sport was hilarisch. Met een lach van oor tot oor liep ik het terrein op. Ben de dag begonnen bij The Beths, een bandje die ik in aanloop naar dit weekend veel op had staan, omdat het zo lekker wegluisterd. En dat deed het ook nu weer. Lekker luchtige niets-aan-de-handmuziek, maar wel gespeeld met de nodige urgentie. Perfect om de dag mee te beginnen. Hop Along is uit hetzelfde hout gesneden en paste er zodoende uitstekend achteraan. Speelde hun liedjes met iets meer power, maar klonk net zo lekker. Selma Judith weet haar liedjes mooi klein te houden. Er kwam zelfs nog een harp aan te pas. Leuk voor even, maar ik was toch ook wel benieuwd hoe Wallows het er op ONE vanaf zou brengen. In tegenstelling tot Blossoms de dag ervoor bleef dit wel overeind, maar heel speciaal was het allemaal niet. Lucy Dacus kwam iets later dan gepland het podium op. Haar vlucht had 2 uur vertraging. Blijkbaar kon de rest van de band niet mee in dezelfde auto, dus die arriveerde nog net iets later. Het resulteerde in een bijzonder optreden met in de eerste helft Lucy Dacus solo op een akoestische gitaar en in de tweede helft begeleid door haar band. Het leverde een mooi contrast op waarin goed te horen was hoe haar liedjes, die ze in eerste instantie alleen schrijft, zich laten vertalen tot iets wat met een volledige bezetting gespeeld kan worden. Mildlife heel even geprobeerd, maar daar kon ik niet lekker inkomen. Dat geldt voor zowel hun muziek als de SEVEN die al behoorlijk vol stond. Van Phospherescent heb ik alleen het begin en het eind gezien. Had graag meer mee willen krijgen, want wat ik hoorde klonk goed, maar tussendoor werd ik gezegend met een disfunctionerende bankpas. Dat nam een hoop tijd in beslag. Fat White Family wordt alom geprezen en ik wilde nu toch wel eens waarom dan precies. Het werd hem niet. Denk dat die band en ik gewoon geen match zijn. Aangekomen bij Aldous Harding stond het daar al goed vol. Heb het eerste deel buiten tussen de praters mee moeten krijgen, maar naarmate de set vorderde kon ik steeds iets dichterbij komen en werd het alsmaar stiller totdat uiteraard Guided By Voices begon op ONE. Nog steeds een mooi concert, maar de beleving was niet optimaal. Bij Guided By Voices viel het me op dat het live allemaal een stuk frisser klinkt dan wat ik er thuis van gehoord heb. Ik denk dat ze er goed aan zouden doen om een deftige verzamelaar uit te brengen met geremasterde songs, want tussen die 100+ albums die ze hebben uitgebracht, weet ik echt niet waar ik het zoeken moet of klinkt erg stoffig. Death Grips heb ik op Lowlands een keer gezien en was toen zeer onder de indruk. Ik hoopte dat dat nu weer zo zou zijn, maar dat viel tegen. De explosiviteit en gretigheid ontbrak ten opzichte van de vorige keer. The Beths en Hop Along gingen bij naar binnen als warme broodjes en Ex Hex schaar ik in datzelfde rijtje, dus daar had ik ook wel zin. Was opnieuw weer een schoot in de roos. Heb het einde van Mac Demarco nog mee kunnen krijgen. Ik kan ontzettend lachen om zijn droge humor, maar wat betreft zijn muziek waren twee nummertjes denk ik precies genoeg. Cigarettes After Sex was erg mooi, vooral de Keep On Loving You cover, maar ik viel er ook van in slaap. Ron Gallo dan maar. Tegen het einde begon het saai te worden, want het Julien Baker-euvel kwam weer opdagen en sommige liedjes zaten te simpel in elkaar, maar ik viel er tenminste niet bij in slaap. Bij Kraftwerk weet ik nog steeds niet goed wat ik er van moet vinden. Aan de ene kant vind ik het mooi deze iconische groep een keer gezien te hebben en hebben ze me zo nu en dan aan het dansen gekregen. Aan de andere kant was het soms even wachten op het volgende enerverende moment in de setlist en vond ik dat er meer nadelen dan voordelen te bespeuren waren aan de 3D-ervaring. 3D was natuurlijk leuk voor even, maar werd al snel een gimmick, het duurde niet lang voordat dat brilletje ging irriteren, en nog wel het grootste punt van allemaal: het ontnam elke mogelijkheid tot een verrassingseffect. Bij de headliner verwacht het toch wat meer op visueel gebied dan bij de rest van de acts, maar door die 3D-gimmick wist je al dat dat niet ging gebeuren. Je krijgt 3D voorgeschoteld en that's it. Geen lasers, rookgordijnen, vuurwerk of wat je dan ook allemaal kan bedenken. Dat maakte het saai en voorspelbaar. Een 6'je voor de moeite zullen we maar zeggen. Sophie werd hem niet, al heb ik het bij haar eerder wel naar mijn zin gehad op Lowlands, en ook Toro y Moi wist me niet te raken, dus ben maar weer pitten, opladen voor de laatste dag.
Trouwens, ben ik de enige die Eric van Eerdenburg gespot dacht te hebben? Ik heb het hem niet gevraagd, maar zou zweren dat dat hem was. Ik kwam hem tegen vrijdag na Bon Iver in dat gebied rond FOUR.
Nog voordat dag 2 goed en wel begonnen was, zat het eerste hoogtepunt er alweer op. Radio Mano Sport was hilarisch. Met een lach van oor tot oor liep ik het terrein op. Ben de dag begonnen bij The Beths, een bandje die ik in aanloop naar dit weekend veel op had staan, omdat het zo lekker wegluisterd. En dat deed het ook nu weer. Lekker luchtige niets-aan-de-handmuziek, maar wel gespeeld met de nodige urgentie. Perfect om de dag mee te beginnen. Hop Along is uit hetzelfde hout gesneden en paste er zodoende uitstekend achteraan. Speelde hun liedjes met iets meer power, maar klonk net zo lekker. Selma Judith weet haar liedjes mooi klein te houden. Er kwam zelfs nog een harp aan te pas. Leuk voor even, maar ik was toch ook wel benieuwd hoe Wallows het er op ONE vanaf zou brengen. In tegenstelling tot Blossoms de dag ervoor bleef dit wel overeind, maar heel speciaal was het allemaal niet. Lucy Dacus kwam iets later dan gepland het podium op. Haar vlucht had 2 uur vertraging. Blijkbaar kon de rest van de band niet mee in dezelfde auto, dus die arriveerde nog net iets later. Het resulteerde in een bijzonder optreden met in de eerste helft Lucy Dacus solo op een akoestische gitaar en in de tweede helft begeleid door haar band. Het leverde een mooi contrast op waarin goed te horen was hoe haar liedjes, die ze in eerste instantie alleen schrijft, zich laten vertalen tot iets wat met een volledige bezetting gespeeld kan worden. Mildlife heel even geprobeerd, maar daar kon ik niet lekker inkomen. Dat geldt voor zowel hun muziek als de SEVEN die al behoorlijk vol stond. Van Phospherescent heb ik alleen het begin en het eind gezien. Had graag meer mee willen krijgen, want wat ik hoorde klonk goed, maar tussendoor werd ik gezegend met een disfunctionerende bankpas. Dat nam een hoop tijd in beslag. Fat White Family wordt alom geprezen en ik wilde nu toch wel eens waarom dan precies. Het werd hem niet. Denk dat die band en ik gewoon geen match zijn. Aangekomen bij Aldous Harding stond het daar al goed vol. Heb het eerste deel buiten tussen de praters mee moeten krijgen, maar naarmate de set vorderde kon ik steeds iets dichterbij komen en werd het alsmaar stiller totdat uiteraard Guided By Voices begon op ONE. Nog steeds een mooi concert, maar de beleving was niet optimaal. Bij Guided By Voices viel het me op dat het live allemaal een stuk frisser klinkt dan wat ik er thuis van gehoord heb. Ik denk dat ze er goed aan zouden doen om een deftige verzamelaar uit te brengen met geremasterde songs, want tussen die 100+ albums die ze hebben uitgebracht, weet ik echt niet waar ik het zoeken moet of klinkt erg stoffig. Death Grips heb ik op Lowlands een keer gezien en was toen zeer onder de indruk. Ik hoopte dat dat nu weer zo zou zijn, maar dat viel tegen. De explosiviteit en gretigheid ontbrak ten opzichte van de vorige keer. The Beths en Hop Along gingen bij naar binnen als warme broodjes en Ex Hex schaar ik in datzelfde rijtje, dus daar had ik ook wel zin. Was opnieuw weer een schoot in de roos. Heb het einde van Mac Demarco nog mee kunnen krijgen. Ik kan ontzettend lachen om zijn droge humor, maar wat betreft zijn muziek waren twee nummertjes denk ik precies genoeg. Cigarettes After Sex was erg mooi, vooral de Keep On Loving You cover, maar ik viel er ook van in slaap. Ron Gallo dan maar. Tegen het einde begon het saai te worden, want het Julien Baker-euvel kwam weer opdagen en sommige liedjes zaten te simpel in elkaar, maar ik viel er tenminste niet bij in slaap. Bij Kraftwerk weet ik nog steeds niet goed wat ik er van moet vinden. Aan de ene kant vind ik het mooi deze iconische groep een keer gezien te hebben en hebben ze me zo nu en dan aan het dansen gekregen. Aan de andere kant was het soms even wachten op het volgende enerverende moment in de setlist en vond ik dat er meer nadelen dan voordelen te bespeuren waren aan de 3D-ervaring. 3D was natuurlijk leuk voor even, maar werd al snel een gimmick, het duurde niet lang voordat dat brilletje ging irriteren, en nog wel het grootste punt van allemaal: het ontnam elke mogelijkheid tot een verrassingseffect. Bij de headliner verwacht het toch wat meer op visueel gebied dan bij de rest van de acts, maar door die 3D-gimmick wist je al dat dat niet ging gebeuren. Je krijgt 3D voorgeschoteld en that's it. Geen lasers, rookgordijnen, vuurwerk of wat je dan ook allemaal kan bedenken. Dat maakte het saai en voorspelbaar. Een 6'je voor de moeite zullen we maar zeggen. Sophie werd hem niet, al heb ik het bij haar eerder wel naar mijn zin gehad op Lowlands, en ook Toro y Moi wist me niet te raken, dus ben maar weer pitten, opladen voor de laatste dag.
Trouwens, ben ik de enige die Eric van Eerdenburg gespot dacht te hebben? Ik heb het hem niet gevraagd, maar zou zweren dat dat hem was. Ik kwam hem tegen vrijdag na Bon Iver in dat gebied rond FOUR.
Recent actieve topics
- Vastgepind
- Vastgepind
