Al een tijdje niet gepost hier (om verschillende redenen, combinatie werk/opleiding/privé), maar natuurlijk moet ik toch nog even een reviewtje plaatsen voor een van mijn favoriete (en inmiddels toch wel vaste) festivals.
DONDERDAG
Op donderdag wat later dan gepland (nog even een deadlinetje wegwerken) vertrokken naar Kortrijk, ingecheckt in Ibis-hotel (net als vorig jaar, uitstekende ligging midden in centrum, vlakbij station) en lekker gegeten op een terrasje.
Daarna zoals gewoonlijk nog een gezellig avondje in Café Tempeliers, waar traditioneel lokale en niet-lokale Alcatraz-gangers bijeenkomen op donderdag en rock-/metalplaatjes op de jukebox uitzoeken. Ditmaal stond echter niet de eigenaar (een oude, excentrieke rocker van rond de 70 die vrij onverstaanbaar is en doorgaans zatter dan zijn klanten) achter de bar, maar zijn vriendin, die niet bepaald gecharmeerd was van al die 'herrie', en dat regelmatig liet merken..
Ook terug in het hotel bleken nog best wat mede-Alcatrazgangers aan de hotelbar te hangen, dus nog maar een uurtje blijven plakken voor wat gezellige gesprekjes en een paar lekkere Chimay bleus.
VRIJDAG
Net te laat voor de lijnbus (helaas rijden er nog steeds geen shuttles tussen het centrum en het festival, blijft een gemis), dus een half uurtje later bij het festival dan gepland. Voor de rest ging alles wel heel snel en soepel (kluisje, bandje, vouchers bonnen), en maar weinig gemist van:
- Eleine (8,5): Enige symphonic metal band van het hele festival (dat genre komt er op Alcatraz nog bekaaider vanaf dan op GMM, blijkbaar niet echt populair in België..), echter niet bepaald standaard. Ze profileren zichzelf als 'dark symphonic metal', met invloeden van black, death en thrash metal, en dat is duidelijk te horen, met name aan de strakke riffs, en die combinatie klinkt uitstekend! Daarnaast heeft zangeres Madeleine (naast haar niet onopvallende *ahem* voorkomen) een geweldige, even exotische als melancholische stem, die live beter klinkt dan ik had verwacht. Heerlijk begin van het festival, zeker afsluiter Ava Of Death!
- Wind Rose (9): Een van de bands waar ik het meest naar uit keek dit jaar. Als power metal én Tolkien-fan kan dat natuurlijk ook bijna niet anders.
En ondanks het vroege tijdstip stelden onze dwergvrienden absoluut niet teleur, wat heet, het veld deed lekker mee, en ontplofte zoals verwacht bij afsluiter Diggy Diggy Hole. Maar deze band is zoveel meer dan alleen die vrij onnozele, maar aanstekelijke cover van een Minecraft YouTube-kanaal. Met name op hun laatste album staan enkele heerlijke nummers die uitstekend in elkaar zitten en een hoog meezinggehalte hebben. Enige minpuntje is dat ze, net als in het voorprogramma van Alestorm en Gloryhammer in januari, wederom niet mijn favoriet Gates Of Ekrund speelden (maar dat komt vast snel goed als ze zo doorgaan en langere sets toebedeeld gaan krijgen).
- Gnome (-): Van powerdwergen naar stonerkabouters, leg het maar eens uit aan je niet-metal vrienden.. Geinig om te zien, al die rode puntmutsen op en voor het podium, maar uiteindelijk heb ik het toch maar een nummer of anderhalf volgehouden. Best aardige muziek, maar over het algemeen gaat volledig intrumentale muziek mij toch wel snel wat vervelen (en ik was niet zo in een stoner-stemming). Daarnaast was het ook behoorlijk benauwd en opvallend druk in de kleine tent. Volgens mij geldt dan ook de wet: als een band Belgisch is, dan is het minstens 2x zo druk (meer nog als de band Vlaams is, laat staan uit de regio).
- Svalbard (8): Na wat eten, rondlopen, 'nieuwe' El Presidio verkennen, bijkletsen met vrienden, terug naar La Morgue voor deze boeiende band. En die kon ik zeker waarderen (mijn vrouw minder)! Helaas wel halverwege al weg moeten lopen voor:
- Bury Tomorrow (9): Nog een band waar ik best naar uitkeek, bij het inluisteren kreeg ik er steeds meer 'Parkway Drive vibes' bij. En ook al kwamen ze lang niet aan het niveau van die legendarische PD-show laatst op GMM, was dit toch een heel lekker optreden, met heerlijke knallers als Black Flame en Choke!
Gaahls WYRD: In de bus richting festival las ik al op Facebook al dat deze band had gecanceld, waar ik best van baalde. Vervanger Alkerdeel had ik wel willen checken, maar ook dat is niet gelukt, aangezien deze blijkbaar al eerder hadden opgetreden (gelijk met Gnome), omdat ze van plek hadden geruild met Frozen Soul, die in de file stonden.. Alternatief Slomosa was ik op dat moment ook niet zo voor in de stemming, dus maar alvast richting Prison Stage voor:- Trivium (8): Nooit zo naar geluisterd, maar bij het inluisteren begon deze band toch wel op me te groeien. Optreden kwam wat laat op gang voor mij, maar richting het einde met nummers als The Heart From Your Hate en In Waves werd het toch zeker nog wel de moeite waard!
- Prong (8): Puur jeugdsentiment uit de tijd dat ik nog iedere vrijdagavond naar Headbangers Ball op MTV keek, waar nummers als Whose Fist Is This Anyway? wekelijks langskwamen. Lekker catchy riffs en lyrics, een soort van 'party thrash' eigenlijk. Helaas wel paar favoriete nummers gemist door de overlap met:
- Powerwolf (8): Headliner-waardig? Tja, daar kun je over blijven discussiëren natuurlijk (als Alcatraz zoals gewenst/gepland Gojira en/of Megadeth had kunnen strikken, dan was deze discussie al een stuk anders geweest waarschijnlijk). In ieder geval misstaat Powerwolf zeker niet in het donker op een kleiner festival. Toch kwam ik er niet echt lekker in, door een combinatie van figuurlijke (Powerwolf al vaak gezien de laatste jaren) en letterlijke (fikse inzinking) moeheid bij mij. Desondanks een leuk feestje, of dat nu dankzij of ondanks al het (gedwongen) meezingen is.
Na Powerwolf maar al terug richting hotel, aangezien ik de inzinking nog niet te boven was, en de rest van het programma me toch niet meer zo kon bekoren. Bovendien een lange, drukke dag voor de boeg!
ZATERDAG
Na een goede nachtrust (ondanks opnieuw een uurtje aan de hotelbar hangen met veelal dezelfde mensen) vrij fris weer richting weide en net op tijd voor:
- Yoth Iria (8,5): Lekker wakker worden met deze band, waarin de Rotting Christ invloeden goed te horen zijn. Beetje maffe frontman (met corpse paint én spijkerbroek), die halverwege ineens recht voor mijn neus opdook aan het hek, en daarmee het (bescheiden) aanwezige publiek toch wel goed wist mee te krijgen. Wil ik zeker nog wel eens zien in een intiemere setting!
- Brand Of Sacrifice (-): Gelijk door naar deze band die ik, maar zeker ook mijn vrouw, graag wilden zien. Eenmaal binnen bleek echter het nummer dat we hoorden alweer het laatste te zijn, terwijl ze volgens het programma nog een kwartier te spelen hadden..? Blijkbaar was dit optreden om een of andere onbekende reden vervroegd, ook al stond dit nergens vermeld op website, Facebook, etc. Heel vreemd..
- Gaerea (8,5): Terug naar Helldorado (waar we zo ongeveer die hele dag bivakkeerden) voor weer een black metal pareltje. Ook hier viel met name de frontman weer behoorlijk op met zijn opvallende bewegingen (die af en toe aan ballet deden denken) en handgebaren (soms leek het alsof hij vliegen aan het vangen was o.i.d.), alsook het geworstel en gedraai met zijn duidelijk oncomfortabele masker. Ook buiten dit vermaak een goede show, die ongetwijfeld nog beter tot zijn recht zou komen in een andere setting.
- Predatory Void (8): No rest for the wicked, meteen weer door naar de Swamp Stage voor de laatste band van dit extreme vierluik. Amenra met vrouwelijke zang als het ware, zeker niet verkeerd, betere setting dan Helldorado ook (hoewel nog steeds vrij vroeg). Maar toch halverwege alvast door naar:
- Dynazty (8,5): Alcatraz heeft, naast death, black, thrash, post metal en hardcore, ook een aanzienlijk aanbod in 'old-school' heavy/power/glam metal en hardrock (bijna de hele Prison Stage én La Morgue stond er vol mee op zaterdag). Veel van die bands zijn voor mij een beetje '13 in een dozijn', maar Dynazty sprong er bij het inluisteren toch wel bovenuit. En dat was live niet minder, heel vermakelijk optreden met zeer catchy meezingers als Natural Born Killer, The Human Paradox, en met name afsluiter Heartless Madness (die nog enkele dagen in mijn hoofd bleven rondhangen..)!
- Taake (7,5): Na ruim 3 uur praktisch non-stop optredens staan kijken eindelijk wat rust, nou ja, een klein half uurtje dan.. Taake leek vooraf ook wel een interessante band, maar kon live toch wat minder boeien dan verwacht.
- Shadow Of Intent (8): Na het grotendeels missen van Brand Of Sacrifice eerder, een herkansing op het gebied van deathcore, een genre dat ik sinds het ontdekken van Lorna Shore toch wel wat meer ben gaan waarderen en ontdekken. Prima optreden, met een energieke zanger met veelzijdige stem, die niet heel veel onder doet voor Will Ramos, hoewel de band als geheel het bij lange na niet haalt t.o.v. de wall of sound van Lorna Shore.
- Tribulation (9): Vooraf dik omcirkeld, een band die ik al lang wilde zien (soort van Dimmu Borgir, zonder het symfonische, met een Beetlejuice lookalike als zanger). En dat viel absoluut niet tegen, heerlijk optreden om de nekspieren te trainen met vette nummers als Hamartia, In Remembrance en Strange Gateways (over Dimmu Borgir gesproken..) Beckon!
- Belphegor (9): In mei op Durbuy Rock gezien, en dat was (ondanks de lichte regen) een geweldige show, die ik met alle plezier nog eens wilde zien! Belphegor is meer dan een death metal band, het is een hele belevenis. Ruim voor aanvang van de show word je al in de stemming gebracht door de macabere setup op het podium, de bijpassende mystieke intromuziek en de dikke geur van wierook. Als de band begint kom je in een soort satanistische mis terecht, met allerlei vreemde rituelen als het drinken uit een dierenschedel met vlammende hoorns, en raak je in een bepaalde trance bij nummers als Virtus Asinaria - Prayer. Dat het publiek intens staat te kijken en luisteren, bewees ook een onbezonnen jonge gast die in zijn eentje een moshpit probeerde te starten. Zelfs toen vrijwel niemand daar in mee leek te willen gaan, bleef hij maar in zijn eentje in zijn zelf gecreëerde cirkeltje tegen mensen op beuken, totdat een oudere metalhead hem stevig bij zijn schouders pakte en hem terecht wees, waarna hij verbouwereerd zijn excuses aanbood..
- Alestorm (9): Na een tijdje rusten, eten en andere noodzakelijkheden, nog mooi op tijd voor een mooi plekje bij Alestorm, waar we zelfs verder vooraan kwamen dan we hadden gedacht, uiteindelijk 2e/3e rij rechterzijde. Hoewel dat natuurlijk ook weer een keerzijde heeft. Aanvankelijk gingen nog alle crowdsurfers net aan ons voorbij, maar gaandeweg werden dat er steeds meer, en kwamen ze vanuit meer richtingen, en moesten dus ook wij eraan geloven. Ook het gedrang van bepaalde mensen, vaak sneaky of ronduit asociaal, om helemaal vooraan te komen kan behoorlijk irritant worden (een zo'n bijzonder brutale, lange vrouw werd dan ook door iemand op een bierdouche getrakteerd). Aan de andere kant hoort dat er natuurlijk ook allemaal bij, en is die chaos een van de dingen die een optreden van een band als Alestorm zo leuk maken. Top showtje weer!
- Godflesh (-): Voor het eerst deze dag een langere periode zonder optredens die ik per se wilde zien, tot aan afsluiter Amorphis 2 uur later, dus besloten om het beetje energie dat we nog hadden maar zoveel mogelijk nog op te sparen, en wat te rusten aan een tafel vlakbij de Helldorado. Daar nog wel het optreden van deze (enige) industrial band enigszins meegekregen, wat wel aardig was, maar niet voldoende voor een beoordeling. Eind oktober staan ze echter ook op Samhain in Maastricht, dus dan zal ik ze vast nog wel gaan zien.
- Amorphis (9,5): Een van de favoriete bands van mijn vrouw (met Arch Enemy), en ook voor mij altijd een genot om te zien. Een maandje geleden nog gezien als afsluiter op een spontaan dagje Dong Open Air (met o.a. Hypocrisy en Insomnium), en dat was weer een heerlijke show. Nu in deze setting was het wellicht nog beter. Wat een stem heeft die Tomi toch, zowel clean als unclean! En The Bee is en blijft toch een festivalknaller van jewelste!
ZONDAG
Wat langer uitgeslapen na de lange, drukke dag ervoor, een taxirit die eindigde in een felle discussie met de chauffeur, en het inmiddels traditionele uurtje hotelbar.
- My Diligence (-): Net op tijd voor het laatste kwartiertje, althans zo dachten we. Maar ook nu bleek weer een optreden te zijn vervroegd, want ze stopten 10 minuten te vroeg (en ook in dit geval was daar nergens iets over te vinden op website of social media).
- Psychonaut (8): Eerdergenoemde wet van Belgische bands was hier weer duidelijk van kracht, de Helldorado tent was minstens 2-3x zo druk als anders. Prima optreden, hoewel ik er helaas nog niet helemaal in zat (zoals een tijdje geleden in Heerlen wel het geval was).
- Bleed From Within (8): Waar GMM dit jaar de metalcore-lade volledig open trok, blijft dit genre op Alcatraz nog redelijk beperkt. Wat mij betreft hoeven dat er ook niet veel meer te zijn, maar ze vormen af en toe toch wel een welkome afwisseling. Behalve Bury Tomorrow en Trivium had ik ook deze band omcirkeld, zij het wat minder dik. Tussen opvallend veel jonge, enthousiaste fans met bandshirts was het zeker een vermakelijk optreden, maar nadat mijn favoriete nummer Into Nothing al vrij vroeg werd gespeeld, begon mijn aandacht toch wel langzaam wat te verslappen, en zijn we al wat vroeger weggegaan richting La Morgue.
- Hexa Mera (8,5): Eigenlijk pas vlak voor Alcatraz echt ontdekt, en nog snel van een groen kleurtje voorzien op mijn Clashfinder. Eerste (en enige) optreden van het festival pas in La Morgue dat ik volledig heb gezien. Vette band en optreden (Orbit Culture vibes), dat door de setting in La Morgue grappig genoeg wel wat op een hardcore-show leek, met crowdsurfers die op het podium belanden en er vanaf stagediven.
- Celeste (7,5): Een band waarvan ik vooraf toch wel meer had verwacht, hoewel dat voor een deel ook weer aan de setting in de Helldorado tent lag. Geen rode koplampjes (wat logischerwijs nauwelijks effect zou hebben gehad gezien de omstandigheden), maar gewoon een rechttoe rechtaan optreden zonder opsmuk. In oktober ook op Samhain, waar ze in een klein donker zaaltje ongetwijfeld veel beter tot hun recht komen.
- Gloryhammer (8,5): Veel fans aanwezig gezien de bandshirts en attributen, misschien wel het meeste na de alom aanwezige Electric Callboy-merch. En die fans lieten zich aardig gelden, alle nummers werden uit volle borst meegezongen om ons heen, niet alleen door jonge, vrouwelijke fans, maar ook een grote, brede, bebaarde metalhead achter mij (hoewel niet bepaald zuiver..). Geen Alestorm-taferelen, maar toch een zeer vermakelijk optreden!
- Brutal Sphincter (9,5): Door het afkijken van Gloryhammer iets te laat in een aardig drukke La Morgue voor de enige goregrind band van deze editie. Deze band uit Luik hadden we vorig jaar in april al eens gezien op Durbuy Rock, waar ze praktisch voor een thuispubliek speelden. Daar hadden we nog vol nieuwsgierigheid en verbazing kennis gemaakt met de maffe wereld van de goregrind, wat in augustus nog meer het geval was met Gutalax op Summer Breeze. Ditmaal ontstonden er ook al snel wat bescheiden mosh en circle pits voor het podium, totdat de band zei dat deze tent wel potentie had, en ze opriepen tot een gigantische circle pit door de volledige tent, die al snel vorm kreeg. Ook nodigden ze massaal mensen op het podium, waarna een complete chaos ontstond van crowdsurfers en stagedivers, waarbij de bandleden vaak nauwelijks nog te onderscheiden waren van het uitzinnige publiek. Het leek haast Obcene Extreme wel!
Hoewel ik eigenlijk van plan was wat eerder weg te gaan richting Blind Guardian, was dit optreden veel te leuk om niet af te kijken. Puur vermaak!
- Blind Guardian (8): Na een headlineshow op Summer Breeze en show in het kleine Volt in Sittard vorig jaar, de 3e keer dat we BG zagen, hoewel mijn vrouw nooit echt fan zal worden, en in het gras is gaan zitten. Leuk optreden, waarbij ook duidelijk werd hoeveel Duitsers op het festival aanwezig waren (ongetwijfeld ook voor EC). Toch kwam het voor mij niet in de buurt van 2 eerdergenoemde optredens (wat ook niet heel erg verrassend is gezien de verschillende settings). De stem van Hansi Kürsch is uniek en nog steeds even goed als altijd. En met nummers als The Bard's Song, Valhalla en het onovertroffen Mirror Mirror hebben ze enkele fantastische meezingers. Het zou echter wel mooi zijn als we die befaamde bardstem wat meer zouden horen bij die nummers. Ik begrijp dat het leuk is om het publiek een stuk te laten zingen, maar bij The Bard's Song zingt het publiek zo ongeveer het hele nummer, en Hansi zelf maar enkele regels. Dat vind ik dus wat veel van het goede eerlijk gezegd.
- Brutus (7,5): Was het al druk in de Helldorado bij Psychonaut, bij Brutus puilde de tent helemaal uit. Met wat moeite nog een plekje tussen beide voorste pilaren bij vrienden weten te vinden, hoewel het daar oncomfortabel druk was (met veel lange mensen voor ons). Mijn vrouw, sowieso al niet bepaald fan van Brutus op Durbuy Rock, gaf het na een nummer of 2-3 alweer op en is buiten gaan zitten. Zelf heb ik het nog een tijdje volgehouden, maar ergens halverwege ben ik ook naar buiten gelopen. Ik kwam er niet lekker in, en sowieso spelen ze mijn favoriet Drive toch al niet live dit jaar..
- Electric Callboy (9): Iedere hype heeft uiteraard zijn keerzijde, voor- en tegenstanders. In het begin is het verrassend, verfrissend, anders dan anders, en dat spreekt heel veel mensen aan (terwijl anderen alles juist liever bij het oude houden). Dan volgt de fase waarin de hype pas echt explodeert, en duizenden, zelfs miljoenen mensen bereikt, die er bovenop springen. Dat heeft op zijn beurt ook weer een tegenreactie, waarbij fans van het eerste uur afhaken, of mensen die het sowieso al niks vonden nog een grotere afschuw ervan krijgen. Wat eerst nog verrassend en verfrissend was, wordt nu repeterend en routineus. Allemaal compleet logische reacties, zowel de positieve als de negatieve. Er zal mogelijk een punt komen waarop ik ook zal afhaken in deze hype, maar dat moment is nu in ieder geval nog niet gekomen.
Ik heb gewoon genoten van de hype, de gekte, en alles wat er bij hoort. Laten we eerlijk zijn, hoeveel bands krijgen een publiek zo enthousiast en kunnen zo'n feest bouwen als Electric Callboy? En ja, ze lullen misschien wat veel tussen nummers door (net als vele andere bands), en er lopen mensen achteraan weg (net als bij vele andere bands), en ze zijn over enkele jaren wellicht alweer ver over hun hoogtepunt (net als vele andere bands), maar damn, wat is het nu toch leuk! 
- Hypocrisy (9,5): De vervelendste overlap van het festival, na EC nog een 'sprintje' eruit getrokken richting Swamp, want ook Hypocrisy was een van de bands waar ik het meest naar uit keek (ook al heb ik ze pas nog gezien op Dong), want een van mijn favoriete melodic death metal bands. Helaas zaten enkele van mijn favoriete nummers al vroeg in de set (Eraser, Chemical Whore), of werden ze niet gespeeld (zoals Deathrow (No Regrets), Elastic Inverted Vision), maar met nummers als Children of The Gray, Fire In The Sky, Roswell 47 was het nog steeds volop genieten en nekspieren losgooien!
Netjes alle bonnen nog opgemaakt, en natuurlijk weer afgesloten en geëvalueerd aan de hotelbar.
Wat een heerlijk festival weer, en uiteraard zijn we er volgend jaar weer bij:
Super early bird tickets
Munten
Hotel
OVERALL TOP-ZOVEEL:
- Amorphis (9,5)
- Hypocrisy (9,5)
- Brutal Sphincter (9,5)
- Wind Rose (9)
- Tribulation (9)
- Alestorm (9)
- Belphegor (9)
- Bury Tomorrow (9)
- Electric Callboy (9)
- Eleine (8,5)
- Dynazty (8,5)
- Gaerea (8,5)
- Yoth Iria (8,5)
- Gloryhammer (8,5)
- Hexa Mera (8,5)
- Powerwolf (8)
- Blind Guardian (8)
- Trivium (8)
- Shadow Of Intent (8)
- Svalbard (8)
- Prong (8)
- Bleed From Within (8)
- Psychonaut (8)
- Predatory Void (8)
- Celeste (7,5)
- Taake (7,5)
- Brutus (7,5)
