Ja, dat zal misschien ook wel haha. De laatste drie minuten zullen niet representatief zijn voor de gehele set. Maar het kwam even niet overeen met mijn verwachtingen.
Roadburn 2024
- Onderwerp starter wenteldave
- Startdatum
Hah ik had ook gewoon pure ambient verwacht maar het was een fijne laatste worp met een rustigere aanloop. Vond al haar 3 sets tof ook al had ik ze liever toch in de kleine 013 zaal gezien voor de eerste 2 toch net wat intiemer en had met publiek ieder geval voor de Depression set prima gepast.
Die depression set leek het express dat het geluid van zacht naar hard opbouwde, kwam er daardoor wat moeizaam in maar blij dat ik ben blijven staan
Ik ga verder waar ik na donderdag gebleven was. Het is een wat andere invulling geworden dan vooraf verwacht en gepland was.
Vrijdag gestart bij Ragana & Drowse en ik sluit me bij de eerdere opmerkingen aan dat vooral het tweede deel de mist in ging. Persoonlijk vond ik het eerste deel het beste maar dat is een smaak kwestie. Daarna door naar het commisioned project van Mat Mcnerney. Niet echt druk in de zaal dus ik heb lekker vooraan tegen het balkon aangehangen en genoten van deze set. Daarna door naar Home Front wat wel lekker in elkaar zat maar niet volledig aan mij besteed was dus maar een halve pizza gaan eten voordat ik door moest naar de HoF waar Lucy Kruger & the Lost Boys stonden. Lucy zelf heeft kwaad naar het publiek inkijken tijdens het zingen tot een kunst verheven en het was een zeer vermakelijke set. Door naar Dool in de main waar mijn planning tijdens het derde nummer veranderde. Vanuit het thuisfront kreeg ik de mededeling dat mijn vriendin met spoed naar het ziekenhuis (gelukkig in Tilburg) moest en ik ben met spoed daarheen gegaan. Ik ga verder niet in details treden maar rond half 11 was ze aanspreekbaar en op zaal dus nadat zij ging slapen ben ik nog naar de 013 gegaan om het einde van Royal Thunder mee te pakken en dat had ik ook wel even nodig.
De zaterdag eerst naar het ziekenhuis en daarna naar Roadburn. Ik dacht ik start rustig met Annelies Monsere maar dat werkte niet echt op dat moment en het kwam ook niet echt goed uit de verf dus dan maar naar de main om Kavus Torabi the checken maar dat was voor mij hetzelfde effect als het voorgaande. Ik had een portie harder werk nodig dus dan maar op tijd naar Agriculture en dat was een goede keuze want zo was ik mooi op tijd binnen om een goede spot te bemachtigen in het midden van de zaal. Ik denk dat alles hier al over gezegd is maar dit was precies wat ik nodig had om op te laden. Helaas kon ik door deze adrenalinestoot er bij the Keening helemaal niet inkomen. Het klonk allemaal prima maar voor dat moment voor mij veel te braaf. Nog even Richard Dawson checken maar dat heb ik halverwege opgegeven. Het kunstje was 1 keer leuk en aandoenlijk maar bij de derde keer had ik het er wel mee gehad. Op tijd naar de main waar voor mij de act stond waar ik het meest naar uitkeek Lankum. Ik heb voor een eerder concert mijn ticket moeten verkopen dus werd tijd dat ik ze live ging zien. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en die hebben ze wat mij betreft ook nog eens gigantisch overtroffen. Hierna weer op ziekenbezoek inclusief catering leveren. Het was de planning om daarna nog terug te gaan en Blood Incantation te checken maar dan was ik, zelfs bij die harde muziek, out gegaan en in slaap gevallen gok ik dus dat maar niet meer gedaan.
De zondag eerst mijn vriendin opgehaald uit het ziekenhuis, thuis gebracht en samen gegeten. Daarna naar Die Wilde Jagd with Metropole Orkest wat redelijk overeen kwam met mijn verwachtingen. Daarna nog een poging gewaagd bij Grain en bij Hilary Woods maar beide heb ik nog niet half volgehouden dus het verstandigste was om naar huis te gaan en Roadburn af te sluiten voor 2024.
Ondanks dat het een wat vreemdere editie was heb ik er toch van genoten. Met vriendin gaat het naar omstandigheden weer prima en zij vindt het vooral balen dat ze de Q&A met Walter heeft moeten missen want dat zou het enige zijn waar ze dit jaar mee naartoe zou gaan. Ticket voor 2025 is ook al binnen dus het aftellen kan weer beginnen.
1. Lankum
2. Agriculture
3. White Ward
4. Lucy Kruger & the Lost Boys
5. Hexvessel
Vrijdag gestart bij Ragana & Drowse en ik sluit me bij de eerdere opmerkingen aan dat vooral het tweede deel de mist in ging. Persoonlijk vond ik het eerste deel het beste maar dat is een smaak kwestie. Daarna door naar het commisioned project van Mat Mcnerney. Niet echt druk in de zaal dus ik heb lekker vooraan tegen het balkon aangehangen en genoten van deze set. Daarna door naar Home Front wat wel lekker in elkaar zat maar niet volledig aan mij besteed was dus maar een halve pizza gaan eten voordat ik door moest naar de HoF waar Lucy Kruger & the Lost Boys stonden. Lucy zelf heeft kwaad naar het publiek inkijken tijdens het zingen tot een kunst verheven en het was een zeer vermakelijke set. Door naar Dool in de main waar mijn planning tijdens het derde nummer veranderde. Vanuit het thuisfront kreeg ik de mededeling dat mijn vriendin met spoed naar het ziekenhuis (gelukkig in Tilburg) moest en ik ben met spoed daarheen gegaan. Ik ga verder niet in details treden maar rond half 11 was ze aanspreekbaar en op zaal dus nadat zij ging slapen ben ik nog naar de 013 gegaan om het einde van Royal Thunder mee te pakken en dat had ik ook wel even nodig.
De zaterdag eerst naar het ziekenhuis en daarna naar Roadburn. Ik dacht ik start rustig met Annelies Monsere maar dat werkte niet echt op dat moment en het kwam ook niet echt goed uit de verf dus dan maar naar de main om Kavus Torabi the checken maar dat was voor mij hetzelfde effect als het voorgaande. Ik had een portie harder werk nodig dus dan maar op tijd naar Agriculture en dat was een goede keuze want zo was ik mooi op tijd binnen om een goede spot te bemachtigen in het midden van de zaal. Ik denk dat alles hier al over gezegd is maar dit was precies wat ik nodig had om op te laden. Helaas kon ik door deze adrenalinestoot er bij the Keening helemaal niet inkomen. Het klonk allemaal prima maar voor dat moment voor mij veel te braaf. Nog even Richard Dawson checken maar dat heb ik halverwege opgegeven. Het kunstje was 1 keer leuk en aandoenlijk maar bij de derde keer had ik het er wel mee gehad. Op tijd naar de main waar voor mij de act stond waar ik het meest naar uitkeek Lankum. Ik heb voor een eerder concert mijn ticket moeten verkopen dus werd tijd dat ik ze live ging zien. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen en die hebben ze wat mij betreft ook nog eens gigantisch overtroffen. Hierna weer op ziekenbezoek inclusief catering leveren. Het was de planning om daarna nog terug te gaan en Blood Incantation te checken maar dan was ik, zelfs bij die harde muziek, out gegaan en in slaap gevallen gok ik dus dat maar niet meer gedaan.
De zondag eerst mijn vriendin opgehaald uit het ziekenhuis, thuis gebracht en samen gegeten. Daarna naar Die Wilde Jagd with Metropole Orkest wat redelijk overeen kwam met mijn verwachtingen. Daarna nog een poging gewaagd bij Grain en bij Hilary Woods maar beide heb ik nog niet half volgehouden dus het verstandigste was om naar huis te gaan en Roadburn af te sluiten voor 2024.
Ondanks dat het een wat vreemdere editie was heb ik er toch van genoten. Met vriendin gaat het naar omstandigheden weer prima en zij vindt het vooral balen dat ze de Q&A met Walter heeft moeten missen want dat zou het enige zijn waar ze dit jaar mee naartoe zou gaan. Ticket voor 2025 is ook al binnen dus het aftellen kan weer beginnen.
1. Lankum
2. Agriculture
3. White Ward
4. Lucy Kruger & the Lost Boys
5. Hexvessel
Valt me nu pas op dat Inferno Metal Meeting in Noorwegen en Roadburn komende editie tegelijk vallen (sowieso balen). Was dit jaar niet zo. Maar interessanter: zou dat heel wat steviger werk opleveren in Tilburg? Je had dit jaar bijvoorbeeld wel overlap met Blood Incantation en Tusmørke en er stonden nog aardig wat bands die ook zomaar op Roadburn hadden kunnen staan.
Ben niet heel bekend (of eigenlijk gewoon niet) met dat festival, maar dat zou dan best wel voordelig kunnen zijn ja. Ik hoef niet eens zo zeer meer metal op Roadburn, maar net iets meer andere subgenres t.o.v. black metal zou ik wel nice vinden. Al heeft dat genre ook wel voor aardig wat hoogtepunten gezorgd deze editie natuurlijk. White Ward, Fluisteraars, Knoll (als die telt) en Dödsrit zijn allemaal namen die heel hoog scoren voor mij.
Als ik de interviews met Walter lees, verwacht ik juist steeds minder steviger werk en meer puristen spul...
Het voor mij uiteindelijk om de balans. De legacy acts als TJMC of Ulver; de pretentieuze semi-metal als Deafheaven en Agriculture; de duistere pracht van ERR en Chelsea Wolfe; de indie darlings als HANL en Xiu Xiu; de slopers als Knoll en Pupil Slicer; de punkers als Home Front en High Vis.
Zolang dat er is vind ik het helemaal prima.
Zolang dat er is vind ik het helemaal prima.
Ik ben eerlijk gezegd blij dat de jaren waar bands als Paradise Lost als headliner geboekt werden voorbij zijn. Er is gewoon een slimme zet door Walter & team gedaan om een festival neer te zetten dat meer inspeelt op een breder publiek dan de (flink op leeftijd komende) 'klassieke' Roadburn publiek. De nieuwe generaties denken (vooral) minder in hokjes genre wijs en vinden een festival onder 'alternative heavy' culture interessanter dan een festival vol met 40 jaar oude doom bands merkte ik op en werd nogal verstrekt door jongere mensen die ik op het festival sprak. Ik ben persoonlijk ook meer fan van dit als bijvoorbeeld als ik naar de 2016 line-up kijk waar Amenra intergraal dingen staat te spelen op de main terwijl die toen nog op iedere hoek van Nederland speelde. Er blijven altijd heavy bands spelen(echt genoeg dit jaar, vooral wel in de Koepelhal) en het blijft de ruggengraat ervan maar ik wil niet terug naar de dagen van 5 doom bands op een dag, die tijd was mooi maar ik wil echt wat meer van een festival nu.
Zie ook dat het inderdaad meer de kant in gaat dat het festival meer gaat samenwerken met verschillende boeker/festivals om bands over te kunnen halen maar zelfs voor EU bands tour te plannen. Exclusiviteit is steeds minder een ding en diversiteit/kwaliteit veel meer wat voor mij een goede beweging
Zie ook dat het inderdaad meer de kant in gaat dat het festival meer gaat samenwerken met verschillende boeker/festivals om bands over te kunnen halen maar zelfs voor EU bands tour te plannen. Exclusiviteit is steeds minder een ding en diversiteit/kwaliteit veel meer wat voor mij een goede beweging
Roadburn is een festival waar ik elk jaar meer Fomo naar ontwikkel. Het gebeurt me echt vaak dat ik nieuwe muziek ontdek en er vervolgens bij wat verder in duiken achter kom dat die betreffende act al eens op Roadburn heeft gestaan. Het voelt daar bijna als een soort kweekvijver voor muziek voor de fijnproever. Ik weet dan ook wel zeker dat ik na degelijk inluisteren elk jaar wel een mooi loopschema kan samenstellen.
Echter schrik ik ook wel steeds van de ticketprijs. De earlybird tickets voor volgend jaar zijn alweer 259 euro. En daar komt dan nog minimaal 100 euro voor overnachting bij. Dit maakt het fors duurder dan elk ander meerdaags festival wat ik bezoek of bezocht heb. Waarom is dit specifieke festival in vredesnaam zo duur? Het is niet dat er allerlei peperdure grote namen staan, wiens bizarre gage betaald moet worden. In tegendeel zelfs, zie mijn eerdere opmerking over het zijn van een kweekvijver.
En verder schrik ik ook wel als ik lees hoe vaak je in lange rijen staat bij dit festival en zelfs soms een band niet eens kan zien omdat een zaal vol is. Dit gaat ook tegen mijn gevoel van festivalbeleving in, waar ik veel af laat hangen van het moment zelf, mijn energielevel op dat moment, de ontmoetingen die ik heb, welke band last minute de voorkeur krijgt bij een clash. Als ik steeds moet zorgen dat ik overal een half uur van tevoren al in de rij ga staan, ben ik bang dat dit iets doet met mijn beleving.
En toch, als ik jullie verslagen lees, maar ook die van anderen online, dan is dit wel echt een festival voor mij. In elk geval qua publiek, wat overal vandaan komt en daar echt is voor de muziekbeleving. Dus ja, twijfels..
Echter schrik ik ook wel steeds van de ticketprijs. De earlybird tickets voor volgend jaar zijn alweer 259 euro. En daar komt dan nog minimaal 100 euro voor overnachting bij. Dit maakt het fors duurder dan elk ander meerdaags festival wat ik bezoek of bezocht heb. Waarom is dit specifieke festival in vredesnaam zo duur? Het is niet dat er allerlei peperdure grote namen staan, wiens bizarre gage betaald moet worden. In tegendeel zelfs, zie mijn eerdere opmerking over het zijn van een kweekvijver.
En verder schrik ik ook wel als ik lees hoe vaak je in lange rijen staat bij dit festival en zelfs soms een band niet eens kan zien omdat een zaal vol is. Dit gaat ook tegen mijn gevoel van festivalbeleving in, waar ik veel af laat hangen van het moment zelf, mijn energielevel op dat moment, de ontmoetingen die ik heb, welke band last minute de voorkeur krijgt bij een clash. Als ik steeds moet zorgen dat ik overal een half uur van tevoren al in de rij ga staan, ben ik bang dat dit iets doet met mijn beleving.
En toch, als ik jullie verslagen lees, maar ook die van anderen online, dan is dit wel echt een festival voor mij. In elk geval qua publiek, wat overal vandaan komt en daar echt is voor de muziekbeleving. Dus ja, twijfels..
De hoge ticketprijs komt vooral door exclusieve artiesten (die worden ingevlogen) en hoge productiekosten. Zo'n koepelhal moet bijvoorbeeld van top tot teen geschikt gemaakt worden voor livemuziek. Roadburn is altijd wel prijzig geweest. Ik ga al vanaf de eerste editie en ze zijn bijna altijd uitverkocht geweest, maar pas de laatste jaren m.i. te druk. Mis ook het familiegevoel op Roadburn van weleer. Dan trof je ieder jaar op Roadburn vrienden die je alleen op Roadburn zag. Uit binnen- en buitenland.
Desalniettemin nog altijd één van de mooiste indoorfestivals.
Inderdaad het invliegen van exclusieve artiesten. Het is bijvoorbeeld niet goedkoop om Duma uit Kenia en Deaf Kids uit Brazilië samen een speciaal stuk te laten componeren en ten gehore te laten brengen. En je mist de schaalvoordelen voor zoiets, die Pinkpop en Lowlands met >60k bezoekers wel hebben. Dan kun je dergelijke kosten makkelijker uitsmeren over veel bezoekers.
De rijen zijn op zich te doen als je er een beetje gevoel voor krijgt. Als je iets echt wilt zien dan kom je altijd wel binnen. Je moet het alleen een halfuur van tevoren bedenken, in plaats van als het al begonnen is.
We klinken misschien erg negatief over rijen maar het is zoveel beter dan bijvoorbeeld 10 jaar geleden waar je voor bijna iedere niet 013 main show 20 minuten van te voren aanwezig moest zijn om zelfs maar binnen te kunnen. Als je een beetje op tijd richting een zaal gaat(dus +-10 minuten voordat een band start) kom je 90% van de tijd prima binnen, als er geen crowd management gedoe is zoals voor een aantal bands als op de zaterdag waar ik van hoorde dat ze daar echt goed naar gaan kijken, en die 10% is voor mega cult bands als Khanata of de rare boeking die veels te klein staat als White Ward dit jaar.
De prijs, tjah het is duur maar ik heb het gevoel dat het festival ook een flink minder dot subsidies krijg dan bijvoorbeeld een Rewire(wat gelijkte grootte is ongeveer of er net onder) en LGW(wat groter is). Deze festivals zitten ook in steden met een meer culturele randstad karakter dus hebben gewoon zalen/locaties die ze kunnen gebruiken. Ik hou van Tilburg maar er is de 013 en de Koepelhal wordt regelmatig gebruikt voor concerten maar op een compleet andere manier dan bij roadburn waar het 2 zalen wordt, een mega hall voor merch/eten/ontmoetingen en nog een flink buiten gebied erbij. De Hall of Fame is leuk maar kan je ook net 350 man(volgens mij) in kwijt dus kan voor veel van de bands niet gebruikt worden, paradox is zelfs nog kleiner.
We praten veel over Incubate maar dat had veel kleinere bands(behalve wat headliners) die je in iedere random kroeg vaak kon neer zetten, wat ook gedaan werd, maar Roadburn is te groot om dat te doen dus je krijgt gewoon flinke productie kosten. Drijft de prijs omhoog natuurlijk maar ze zijn hier(zelfs nog meer de laatste jaren) heel open over geweest waar deze kosten vandaan komen. Festivals zijn gewoon rete duur, Roadburn is ook oprecht duur maar het is ook gewoon een verzameling bands die je niet ergens in de benelux gaat zien met zo goede productie/geluid/sfeer.
De prijs, tjah het is duur maar ik heb het gevoel dat het festival ook een flink minder dot subsidies krijg dan bijvoorbeeld een Rewire(wat gelijkte grootte is ongeveer of er net onder) en LGW(wat groter is). Deze festivals zitten ook in steden met een meer culturele randstad karakter dus hebben gewoon zalen/locaties die ze kunnen gebruiken. Ik hou van Tilburg maar er is de 013 en de Koepelhal wordt regelmatig gebruikt voor concerten maar op een compleet andere manier dan bij roadburn waar het 2 zalen wordt, een mega hall voor merch/eten/ontmoetingen en nog een flink buiten gebied erbij. De Hall of Fame is leuk maar kan je ook net 350 man(volgens mij) in kwijt dus kan voor veel van de bands niet gebruikt worden, paradox is zelfs nog kleiner.
We praten veel over Incubate maar dat had veel kleinere bands(behalve wat headliners) die je in iedere random kroeg vaak kon neer zetten, wat ook gedaan werd, maar Roadburn is te groot om dat te doen dus je krijgt gewoon flinke productie kosten. Drijft de prijs omhoog natuurlijk maar ze zijn hier(zelfs nog meer de laatste jaren) heel open over geweest waar deze kosten vandaan komen. Festivals zijn gewoon rete duur, Roadburn is ook oprecht duur maar het is ook gewoon een verzameling bands die je niet ergens in de benelux gaat zien met zo goede productie/geluid/sfeer.
Laatst bewerkt:
Ze krijgen wel subsidie maar dat is vooral om zoiets als Die Wilde Jagd met het Metropole Orkest mogelijk te maken. Kostendekkend is het zeker niet. Incubate hing overigens volgens mij echt aan elkaar van subsidies. Het zou me niet verbazen als zeker de helft van het budget gesubsidieerd was. Ik klaag niet als ze mijn gemeentelijke belastingen inzetten voor een reboot van Incubate. Maar ik beng dat ik daar geen meerderheid voor op de been krijg in Tilburg.
Ik denk dat het het beste is, als we gewoon met tevredenheid terugkijken op hoe Incubate was en voor de rest laten voor wat het is.
Betreft prijs en Roadburn: tja, noem mij één ander festival in Europa of elders die een dergelijke line-up neerzet met idem (strakke) organisatie. Ik denk dat het festival echt one-of-a-kind is en dat de prijs waarmaakt. Zowel qua acts als sfeer.
Ik kwam precies in Tilburg wonen toen Incubate stopte. Dus helaas heb ik niks op om op terug te kijken en alle fomo met terugwerkende kracht. Maar ik snap dat de gemeente niet heel happig was om de gevraagde ton aan subsidie op te hoesten, die voor de editie van 2017 gevraagd werd.
Klopt natuurlijk maar iets als REWIRE draait op dat soort subsidies/fondsen terwijl Roadburn het inderdaad voor dingen als dit gebruikt maar altijd voor een duurdere ticket is gegaan om het hef meer zelf in handen te houden.
Incubate tjah, er kan heel veel over gezegd worden maar wat ze jammer genoeg de das heeft omgedaan is een gigantische groei die erg goed ging maar dat ze pas veels te laat zijn gaan professionelen voor een festival van hun formaat op financieel gebied. Gigantisch jammer maar begrijpelijk dat het daarmee fout liep
