Band introducties Graspop Metal Meeting 2023

MetalLimbo

Subheadliner
22 nov 2017
3.555
4.841
Hoog tijd weer voor een nieuwe introductie, ditmaal de beurt aan:

logo_heidevolk_napalm_records_heavy_metal_press.jpg


Wat? Heideroosjes?
Nee, die worden vakkundig platgestampt door dit gezelschap op hun mammoeten.

Heidevolk is, het zal je niet verbazen, een Nederlandse band die ook vrijwel uitsluitend in het Nederlands zingt. De band is opgericht in Arnhem in 2002, eerst nog onder de naam Hymir (een reus uit de Noorse mythologie).
Daarmee is ook de muzikale richting en inspiratie van de oprichters enigszins verklapt.
Zij delen nl. allen een passie en fascinatie voor de natuur, Germaanse mythologie, folklore en de Gelderse geschiedenis.
Na een wandeling over de Veluwe kwamen zij op de naam Heidevolk.

Heidevolk is dus niet geheel verrassend een folk metal band, maar wordt ook wel tot de viking metal gerekend, wat (hoewel begrijpelijk gezien de thematiek) niet helemaal terecht is.
Ten eerste zijn de black metal elementen die vaak kenmerkend zijn voor viking metal meestal maar minimaal aanwezig in hun muziek.
Ten tweede zoekt Heidevolk hun inspiratie niet bij de Vikingen (Noord-Germanen), maar bij de Zuid-Germaanse en Keltische volken die ooit de lage landen bevolkten (met name de Bataven).
Je zult hun dus niet horen zingen over Odin en Thor, maar over hun equivalenten Wodan en Donar.
Heel kenmerkend voor hun muziek is, naast traditionele folkinstrumenten als de viool, hun lage, tweestemmige zang (grotendeels clean, met af en toe wat unclean vocals erdoorheen).

De band is tijdens hun grofweg 20-jarige bestaan geteisterd door wisselingen in hun line-up.
Opmerkelijk genoeg is er inmiddels zelfs geen enkel origineel bandlid meer over, sinds hun drummer vorig jaar opstapte.
Zo zijn zij inmiddels beland bij hun 5e en 6e zanger, 6e en 7e gitarist, 2e bassist en 2e drummer.
Al die voormalige en huidige bandleden luisteren wel naar de meest prachtige 'Germaanse' namen:
  • Rowan Roodbaert - basgitaar (2006 - heden)
  • Jacco Bühnebeest - zang (2015 – heden)
  • Koen Vuurdichter - gitaar (2016 - heden)
  • Mat Snaerenslijper - gitaar (2020 - heden)
  • Daniël den Dorstighe - zang (2021 - heden)
  • Kevin Houtsplijter - drums (2022 - heden)
  • Jesse Vuerbaert - zang (2002 - 2005)
  • Niels Beenkerver - gitaar (2002 - 2005)
  • Paul Braadvraat - basgitaar (2002 - 2006)
  • Sebas Bloeddorst - gitaar (2002 - 2011)
  • Joris Boghtdrincker - zang (2002 - 2013)
  • Mark Splintervuyscht - zang (2005 - 2015)
  • Reamon Bomenbreker - gitaar (2005 - 2015)
  • Kevin Vruchtbaert - gitaar (2011 - 2016)
  • Lars Nachtbraeker - zang (2013 - 2020)
  • Joost den Vellenknotscher - drums (2002 - 2022)
  • Kevin Storm - gitaar (2016 - 2018)
Nadat zij hun eerste demo ('Het Gelders Volkslied', 2004), album ('De strijdlust is geboren', 2005) en EP ('Wodan heerst', 2007) volledig in eigen beheer hadden uitgebracht, kwamen zij al snel terecht bij platenmaatschappij Napalm Records, die ook tegenwoordig nog hun muziek uitbrengt.

Vorige maand is er nog een nieuw album (Wederkeer) uitgebracht, dat zeer goed ontvangen is (review).
Er zullen dan ook ongetwijfeld de nodige nieuwe nummers de revue passeren op GMM, dus het is zeker aan te raden om in ieder geval dit album te beluisteren.
De nummers op het nieuwe album zijn zeer gevarieerd, van akoestische (Schildenmuur, Wederkeer, Zomervuur) en instrumentale (Ver verlangen) folk tot stevige nummers met lekkere riffs (Klauwen vooruit, Oeros, Drink met de Goden (Walhalla), Raidho, Holda) en zelfs vrij extreme stukken met unclean (De strijd duurt voort, Hagalaz) of bijna doomachtige (IJzige nacht) vocals.

Natuurlijk beschikken zij ook over een hele schare live-knallers van vorige albums.
De meest gespeelde zijn ongetwijfeld de klassiekers van de eerste 3 albums: Nehalennia, Saksenland en de cheesy Normaal-cover Vulgaris magistralis.
Laatstgenoemde is vanzelfsprekend in het Achterhoeks, en is daarmee een van de enige 7 nummers die niet in het (standaard-)Nederlands worden gezongen.
De overige 6 zijn allen in het Engels, en staan op de albums Velua (Vinland, en de covers Immigrant Song, In the Dutch Mountains en Rebel Yell) en Vuur van verzet (A wolf in my heart, dat zowel een Engelse als een Nederlandse versie kent, en The alliance, dat half in het Nederlands en half in het Engels wordt gezongen).

Helaas heb ik de band nog niet live mogen aanschouwen, dus dat wordt hopelijk een leuke verrassing.
Ik kende de band lang alleen van eerdergenoemde nummer Vulgaris magistralis, wat vermakelijk is, maar niet heel representatief voor de band.
Tijdens corona-lockdown heb ik de band pas beter leren kennen door een livestream van de European Metal Festival Alliance (o.a. Alcatraz, Dynamo Metalfest, Into The Grave, Summer Breeze, Bloodstock).
Hoewel dat dus een optreden zonder publiek was, geeft het een aardig beeld van hun live-kwaliteit:


Ongetwijfeld zal een optreden mét publiek alleen maar beter zijn, en zal er een heerlijk feestje met vele moshpits ontstaan.
Na 2 eerdere optredens op GMM in een overvolle Metal Dome in 2012 en (nogal vreemd en misplaatst) op de Jupiler Stage in 2015, verwacht ik voor dit jaar een plek in de Marquee, waar wel vaker folk metal bands van enig formaat worden geplaatst.

Een absolute aanrader dus voor fans van bands als Korpiklaani, Eluveitie, Ensiferum, Equilibrium, Finntroll, Týr, of zelfs Amon Amarth, Alestorm, Heilung! 🤘
Missen = spijt krijgen als je de post-GMM verslagen hier leest.. 😉

Alle albums met wat aanraders:

De strijdlust is geboren (2005)

Walhalla wacht (2008)
Uit oude grond (2010)
  • Nehalennia

Batavi (2012)
Een concept-album over de Bataafse Opstand tegen de Romeinen in het begin van de jaartelling.
Velua (2015)
  • Winter woede
Vuur van verzet (2018)
Wederkeer (2023)
  • Klauwen vooruit
 
Laatst bewerkt:

Piebe71

Geliefde act
15 dec 2022
1.324
2.786
Hoog tijd weer voor een nieuwe introductie, ditmaal de beurt aan:

logo_heidevolk_napalm_records_heavy_metal_press.jpg


Wat? Heideroosjes?
Nee, die worden vakkundig platgestampt door dit gezelschap op hun mammoeten.

Heidevolk is, het zal je niet verbazen, een Nederlandse band die ook vrijwel uitsluitend in het Nederlands zingt. De band is opgericht in Arnhem in 2002, eerst nog onder de naam Hymir (een reus uit de Noorse mythologie).
Daarmee is ook de muzikale richting en inspiratie van de oprichters enigszins verklapt.
Zij delen nl. allen een passie en fascinatie voor de natuur, Germaanse mythologie, folklore en de Gelderse geschiedenis.
Na een wandeling over de Veluwe kwamen zij op de naam Heidevolk.

Heidevolk is dus niet geheel verrassend een folk metal band, maar wordt ook wel tot de viking metal gerekend, wat (hoewel begrijpelijk gezien de thematiek) niet helemaal terecht is.
Ten eerste zijn de black metal elementen die vaak kenmerkend zijn voor viking metal meestal maar minimaal aanwezig in hun muziek.
Ten tweede zoekt Heidevolk hun inspiratie niet bij de Vikingen (Noord-Germanen), maar bij de Zuid-Germaanse en Keltische volken die ooit de lage landen bevolkten (met name de Bataven).
Je zult hun dus niet horen zingen over Odin en Thor, maar over hun equivalenten Wodan en Donar.
Heel kenmerkend voor hun muziek is, naast traditionele folkinstrumenten als de viool, hun lage, tweestemmige zang (grotendeels clean, met af en toe wat unclean vocals erdoorheen).

De band is tijdens hun grofweg 20-jarige bestaan geteisterd door wisselingen in hun line-up.
Opmerkelijk genoeg is er inmiddels zelfs geen enkel origineel bandlid meer over, sinds hun drummer vorig jaar opstapte.
Zo zijn zij inmiddels beland bij hun 5e en 6e zanger, 6e en 7e gitarist, 2e bassist en 2e drummer.
Al die voormalige en huidige bandleden luisteren wel naar de meest prachtige 'Germaanse' namen:
  • Rowan Roodbaert - basgitaar (2006 - heden)
  • Jacco Bühnebeest - zang (2015 – heden)
  • Koen Vuurdichter - gitaar (2016 - heden)
  • Mat Snaerenslijper - gitaar (2020 - heden)
  • Daniël den Dorstighe - zang (2021 - heden)
  • Kevin Houtsplijter - drums (2022 - heden)
  • Jesse Vuerbaert - zang (2002 - 2005)
  • Niels Beenkerver - gitaar (2002 - 2005)
  • Paul Braadvraat - basgitaar (2002 - 2006)
  • Sebas Bloeddorst - gitaar (2002 - 2011)
  • Joris Boghtdrincker - zang (2002 - 2013)
  • Mark Splintervuyscht - zang (2005 - 2015)
  • Reamon Bomenbreker - gitaar (2005 - 2015)
  • Kevin Vruchtbaert - gitaar (2011 - 2016)
  • Lars Nachtbraeker - zang (2013 - 2020)
  • Joost den Vellenknotscher - drums (2002 - 2022)
  • Kevin Storm - gitaar (2016 - 2018)
Nadat zij hun eerste demo ('Het Gelders Volkslied', 2004), album ('De strijdlust is geboren', 2005) en EP ('Wodan heerst', 2007) volledig in eigen beheer hadden uitgebracht, kwamen zij al snel terecht bij platenmaatschappij Napalm Records, die ook tegenwoordig nog hun muziek uitbrengt.

Vorige maand is er nog een nieuw album (Wederkeer) uitgebracht, dat zeer goed ontvangen is (review).
Er zullen dan ook ongetwijfeld de nodige nieuwe nummers de revue passeren op GMM, dus het is zeker aan te raden om in ieder geval dit album te beluisteren.
De nummers op het nieuwe album zijn zeer gevarieerd, van akoestische (Schildenmuur, Wederkeer, Zomervuur) en instrumentale (Ver verlangen) folk tot stevige nummers met lekkere riffs (Klauwen vooruit, Oeros, Drink met de Goden (Walhalla), Raidho, Holda) en zelfs vrij extreme stukken met unclean (De strijd duurt voort, Hagalaz) of bijna doomachtige (IJzige nacht) vocals.

Natuurlijk beschikken zij ook over een hele schare live-knallers van vorige albums.
De meest gespeelde zijn ongetwijfeld de klassiekers van de eerste 3 albums: Nehalennia, Saksenland en de cheesy Normaal-cover Vulgaris magistralis.
Laatstgenoemde is vanzelfsprekend in het Achterhoeks, en is daarmee een van de enige 7 nummers die niet in het (standaard-)Nederlands worden gezongen.
De overige 6 zijn allen in het Engels, en staan op de albums Velua (Vinland, en de covers Immigrant Song, In the Dutch Mountains en Rebel Yell) en Vuur van verzet (A wolf in my heart, dat zowel een Engelse als een Nederlandse versie kent, en The alliance, dat half in het Nederlands en half in het Engels wordt gezongen).

Helaas heb ik de band nog niet live mogen aanschouwen, dus dat wordt hopelijk een leuke verrassing.
Ik kende de band lang alleen van eerdergenoemde nummer Vulgaris magistralis, wat vermakelijk is, maar niet heel representatief voor de band.
Tijdens corona-lockdown heb ik de band pas beter leren kennen door een livestream van de European Metal Festival Alliance (o.a. Alcatraz, Dynamo Metalfest, Into The Grave, Summer Breeze, Bloodstock).
Hoewel dat dus een optreden zonder publiek was, geeft het een aardig beeld van hun live-kwaliteit:


Ongetwijfeld zal een optreden mét publiek alleen maar beter zijn, en zal er een heerlijk feestje met vele moshpits ontstaan.
Na 2 eerdere optredens op GMM in een overvolle Metal Dome in 2012 en (nogal vreemd en misplaatst) op de Jupiler Stage in 2015, verwacht ik voor dit jaar een plek in de Marquee, waar wel vaker folk metal bands van enig formaat worden geplaatst.

Een absolute aanrader dus voor fans van bands als Korpiklaani, Eluveitie, Ensiferum, Equilibrium, Finntroll, Týr, of zelfs Amon Amarth, Alestorm, Heilung! 🤘
Missen = spijt krijgen als je de post-GMM verslagen hier leest.. 😉

Alle albums met wat aanraders:

De strijdlust is geboren (2005)

Walhalla wacht (2008)
Uit oude grond (2010)
  • Nehalennia

Batavi (2012)
Een concept-album over de Bataafse Opstand tegen de Romeinen in het begin van de jaartelling.
Velua (2015)
  • Winter woede
Vuur van verzet (2018)
Wederkeer (2023)
  • Klauwen vooruit
Ik heb Heidevolk ook nog nooit live mogen aanschouwen. Maar alleen al het idee dat ze Vulgaris Magistralis zullen spelen is al meer dan genoeg om een optreden te rechtvaardigen. Op GMM een oud nummer van mijn vroegere helden (Normaal) live vertolkt te zien worden is als zo'n gigantische trip terug in de tijd. Geweldig! Mijn reden dat ik ooit verzeild ben geraakt in het hardere muziekgenre. Het zaadje is ooit geplant door Bennie Jolink en de zijnen!
Dus Heidevolk staat alleen daarom al op mijn must see list.😆😆🤘👍
 

MetalLimbo

Subheadliner
22 nov 2017
3.555
4.841
Ik heb Heidevolk ook nog nooit live mogen aanschouwen. Maar alleen al het idee dat ze Vulgaris Magistralis zullen spelen is al meer dan genoeg om een optreden te rechtvaardigen. Op GMM een oud nummer van mijn vroegere helden (Normaal) live vertolkt te zien worden is als zo'n gigantische trip terug in de tijd. Geweldig! Mijn reden dat ik ooit verzeild ben geraakt in het hardere muziekgenre. Het zaadje is ooit geplant door Bennie Jolink en de zijnen!
Dus Heidevolk staat alleen daarom al op mijn must see list.😆😆🤘👍
Hier overigens het hilarische origineel van Normaal.. :ROFLMAO:

 

Koekdoos

Headliner
22 okt 2018
5.450
7.022
Def Leppard
De afsluiter van het gehele festivalweekend. En wat voor één! Meermaals heb ik al gelezen dat er menig forumgebruiker vroegtijdig naar huis zal gaan wanneer er geen alternatief op een andere stage zal spelen tijdens de show van Def Leppard. Zonde, want van alle oude glitter en glamour op deze editie van Graspop, klinken deze mannen nog het beste van allemaal!

Het derde album was het grote doorbraak album: Pyromania. Drie nummers worden (waarschijnlijk) live gespeeld op Graspop; Foolin', Rock of Ages en het onderstaande Photograph. Vier van de zes leden van destijds zijn nu nog steeds onderdeel van de band. Gitarist Steve Clark is in de jaren 90 overleden.

Een interessant weetje over zowel dit album als het volgende, vierde album (Hysteria) van de band is dat deze diamond gecertificeerd is in Amerika. Daarmee is Def Leppard in feite eigenlijk een van de meest populaire hardrock en/of metalbands ter wereld. Waar Hysteria al in 1998 meer dan twaalf miljoen keer verkocht was met bijbehorende diamond certificatie, haalde Pyromania dit in 2004, nog ruim voordat streams en dergelijke in 2013 worden meegeteld!
Met deze twee diamond albums staat Def Leppard tussen andere giganten uit het hardere segment van de muziekwereld. Ook Guns N' Roses (met Appetite for Destruction) is dit gelukt en staan zoals bekend ook op deze komende editie van Graspop. Verder zie ik in de lijst ook nog verschijnen: Led Zeppelin (4x), Van Halen (2x), AC/DC, Bon Jovi, Linkin Park en Metallica (allen 1x).


Dan dus album Hysteria. Nog beter en nog meer hits dan het vorige album. Hier zullen zes nummers van gespeeld worden: Animal, Armageddon it, Hysteria, Love Bites, Rocket en uiteraard hét nummer van strippers Pour Some Sugar On Me.


De oplettende kijker is het misschien al wel opgevallen: de drummer heeft maar één arm. Ik herhaal het nog maar een keer: de drummer heeft maar één arm. Tussen de twee succesalbums in heeft Rick Allen (de drummer) namelijk een auto ongeluk gehad, waarbij hij zijn linker arm is verloren. Ergens heb ik een keer een interview gelezen/gezien met ik dacht zanger Joe Elliott over dat iedereen had verwacht dat dit voor Rick het einde als drummer van Def Leppard zou betekenen. Maar Rick Allen heeft in de periode na het ongeluk enorm veel getraind en geoefend om het verlies van zijn arm op te vangen door zijn benen meer te gebruiken. Met groot succes uiteraard, want daarna werd Hysteria uitgebracht.

Aldus wikipedia zou Rick Allen tijdens zijn eerste show na het ongeluk het bot uit zijn missende arm hebben gebruikt als drumstick en zou dit hem de bijnaam Shred Flintstone binnen de band hebben opgeleverd. Als dit klopt, is dit best hardcore.

Het daarop volgende album, Adrenalize, was een iets minder groot succes, maar nog steeds 3x platinum in Amerika en in zes landen op nummer 1 in de hitlijsten. Let's Get Rocked wordt nog live gespeeld vandaag de dag:


Daarnaast is er uiteraard ook nog nieuw werk met afgelopen zomer het album Diamond Star Halos. Momenteel staan er drie nummers van dit album op de setlist. Onderstaande video is één van de drie:


Geen idee hoe en wat ze op Graspop de show zullen gaan doen als "grote" afsluiter van het festival, maar als je er dan toch bent, ga niet eerder naar huis. Je bent er toch al en je hebt er al voor betaald. Het is dan ook zonde om eerder naar huis te gaan, terwijl je ook kan luisteren naar een van de betere rollator-rockers. Sluit het festival af met vuurwerk en een geweldig klinkende show van Def Leppard.

Om af te sluiten met een quote van partner: "Ze klinken nog heel goed voor een stel bejaarden."
 

Sdg

Randprogramma
12 mrt 2023
154
196
welke zotte intro's zijn er deze week weer geweest ZALIG!
Fever 333 staat ook alvast op mijn lijstje om te zien. ik heb ooit eens in een artikel gelezen dat ze geld doneren aan een lokaal goed doel waar ze live spelen dit was toch in de start geen idee of ze dit nog doen....
bedankt voor de documentaire van the ghost insdide heb ik nog gezien op groezrock in de tijd. Beetje uit het oog verloren maar wil me nu terug in verdiepen :D.

Ik ben bezig met introductie van the distillers die ik straks nog post
 

Piebe71

Geliefde act
15 dec 2022
1.324
2.786
Def Leppard
De afsluiter van het gehele festivalweekend. En wat voor één! Meermaals heb ik al gelezen dat er menig forumgebruiker vroegtijdig naar huis zal gaan wanneer er geen alternatief op een andere stage zal spelen tijdens de show van Def Leppard. Zonde, want van alle oude glitter en glamour op deze editie van Graspop, klinken deze mannen nog het beste van allemaal!

Het derde album was het grote doorbraak album: Pyromania. Drie nummers worden (waarschijnlijk) live gespeeld op Graspop; Foolin', Rock of Ages en het onderstaande Photograph. Vier van de zes leden van destijds zijn nu nog steeds onderdeel van de band. Gitarist Steve Clark is in de jaren 90 overleden.

Een interessant weetje over zowel dit album als het volgende, vierde album (Hysteria) van de band is dat deze diamond gecertificeerd is in Amerika. Daarmee is Def Leppard in feite eigenlijk een van de meest populaire hardrock en/of metalbands ter wereld. Waar Hysteria al in 1998 meer dan twaalf miljoen keer verkocht was met bijbehorende diamond certificatie, haalde Pyromania dit in 2004, nog ruim voordat streams en dergelijke in 2013 worden meegeteld!
Met deze twee diamond albums staat Def Leppard tussen andere giganten uit het hardere segment van de muziekwereld. Ook Guns N' Roses (met Appetite for Destruction) is dit gelukt en staan zoals bekend ook op deze komende editie van Graspop. Verder zie ik in de lijst ook nog verschijnen: Led Zeppelin (4x), Van Halen (2x), AC/DC, Bon Jovi, Linkin Park en Metallica (allen 1x).


Dan dus album Hysteria. Nog beter en nog meer hits dan het vorige album. Hier zullen zes nummers van gespeeld worden: Animal, Armageddon it, Hysteria, Love Bites, Rocket en uiteraard hét nummer van strippers Pour Some Sugar On Me.


De oplettende kijker is het misschien al wel opgevallen: de drummer heeft maar één arm. Ik herhaal het nog maar een keer: de drummer heeft maar één arm. Tussen de twee succesalbums in heeft Rick Allen (de drummer) namelijk een auto ongeluk gehad, waarbij hij zijn linker arm is verloren. Ergens heb ik een keer een interview gelezen/gezien met ik dacht zanger Joe Elliott over dat iedereen had verwacht dat dit voor Rick het einde als drummer van Def Leppard zou betekenen. Maar Rick Allen heeft in de periode na het ongeluk enorm veel getraind en geoefend om het verlies van zijn arm op te vangen door zijn benen meer te gebruiken. Met groot succes uiteraard, want daarna werd Hysteria uitgebracht.

Aldus wikipedia zou Rick Allen tijdens zijn eerste show na het ongeluk het bot uit zijn missende arm hebben gebruikt als drumstick en zou dit hem de bijnaam Shred Flintstone binnen de band hebben opgeleverd. Als dit klopt, is dit best hardcore.

Het daarop volgende album, Adrenalize, was een iets minder groot succes, maar nog steeds 3x platinum in Amerika en in zes landen op nummer 1 in de hitlijsten. Let's Get Rocked wordt nog live gespeeld vandaag de dag:


Daarnaast is er uiteraard ook nog nieuw werk met afgelopen zomer het album Diamond Star Halos. Momenteel staan er drie nummers van dit album op de setlist. Onderstaande video is één van de drie:


Geen idee hoe en wat ze op Graspop de show zullen gaan doen als "grote" afsluiter van het festival, maar als je er dan toch bent, ga niet eerder naar huis. Je bent er toch al en je hebt er al voor betaald. Het is dan ook zonde om eerder naar huis te gaan, terwijl je ook kan luisteren naar een van de betere rollator-rockers. Sluit het festival af met vuurwerk en een geweldig klinkende show van Def Leppard.

Om af te sluiten met een quote van partner: "Ze klinken nog heel goed voor een stel bejaarden."
Geweldig Koekdoos!! Al rent heel de weide terug naar de camping of de andere podia.
Ik zal trots naast je staan om de laatste uitdovende tonen van Leppard mee te maken. En daarvoor al helemaal lijp worden van Motley natuurlijk. Geweldig intro en op naar de zondag van GMM. Crue and Leppard fans are the best ......the rest😆😆🤘🤘🍻🥳
 

MetalLimbo

Subheadliner
22 nov 2017
3.555
4.841
Geweldig Koekdoos!! Al rent heel de weide terug naar de camping of de andere podia.
Ik zal trots naast je staan om de laatste uitdovende tonen van Leppard mee te maken. En daarvoor al helemaal lijp worden van Motley natuurlijk. Geweldig intro en op naar de zondag van GMM. Crue and Leppard fans are the best ......the rest😆😆🤘🤘🍻🥳
Ik zal er ook gewoon staan, hoor (edit: tenzij er een must-see in de Marquee staat ofzo)! :cool:🤘
Ben niet echt de grootste glam fan, maar heb wel een zwak voor deze iconische, sympathieke band.
 
  • Leuk
Waarderingen: MarcoReusel en Koekdoos

Sdg

Randprogramma
12 mrt 2023
154
196
The Distillers

1679859633584.png


Van teleurstelling tot vreugde dansje bij de vorige lichting namen. Seether die afzegt maar in de plaats krijg ik Distillers(lol). Ik snap dat anderen mijn vreugdedansje niet delen maar hopelijk vonden jullie dit in andere bands.

Dus The Distillers zijn een Amerikaanse punkrock/ Street punk band met hardcore invloeden. De invloeden volgens Brody (frontvrouw) zijn punk muziek van de jaren 70. Ook haar 2 grote voorbeelden babes in toyland en bikini kill. Overig bands als Black flag en haar ex- man Tim Armstrong ( RANCID OP ZATERDAG voor de liefhebbers ) ook van invloed geweest. De band was van 1998-2006 actief. Een van de redens van de stop was omdat Brody zwanger was en even voor moederschap koos. Sinds 2018 maakte bekend dat ze herenigd zijn en een nieuwe plaat op te nemen. Na even paar jaar rond te toeren enkel in USA en Canada komen ze eindelijk terug naar Europa.

De bezetting van de band op dit moment is(wat ook de bezet is op het moment dat ze stopte daarvoor zijn er wel enkel wissels gebeurd.):

Brody Dalla (zang en gitaar)

Ryan Sinn (bas en achtergrond zang)

Andy granelli (drums)

Tony ‘bradley” Bevilacqua (gitaar, achtergrondzang)

Ze hebben op dit moment 3 albums en werken aan een 4de.

Het eerste album is in 2000 uitgebracht zonder titel. Hebben ze deze ook geremaster in 2020. De teksten zijn bijna allemaal door Dalla geschreven. Op het album staat het nummer “ask the angels” die ze gecoverd hebben van Patti smith en Ivan Kral.


In 2002 kwam het album sing sing death house uit. Brody heeft daardoor even diep gezeten omdat ze veel kritiek kregen op het eerste album omdat hun teksten over niks gaan. Haar teksten gaan nu over haar persoonlijke moeilijk jeugd, de schiet partijen op scholen,… . Later heeft ze de recensie “scathing and hilarious and life-altering” dat ze uiteindelijk dankbaar was.

één van hun bekendere nummers. Volgens mij ook wel het nummer dat ze mee doorbraken.


Sommige zullen de band misschien kennen via dit nummer


Stond op Tony hawk’s pro skater 4 :D

Coral Fang (2003) op nu verlopig het laatste album van hun. Het album heeft een andere sound dan de eerste twee albums. Invloeden van Grunge muziek is hier meer voelbaar ze hebben Nirvana als inspiratie bron meer gebruikt. Ook door nieuwe leden in de band. Is het belang van melodie meer gegroeid. Ze voelen zich ook wel volwassener op het album en is ook te horen in de teksten. Hun album is nu ook onder groter platenlabel na het succes van het vorige album. Maar misschien is de reden wel dat Brody nu aan het scheiden is van Tim Armstrong die oprichter is van Hellcat records hun vorige label. Er zijn ook problemen geweest met het artwork van de cd. Het zou te gewelddadig zijn geweest om in de winkels te leggen waar kinderen komen. Oordeel zelf zou ik zeggen. Ik vind het beetje overroepen. Uiteindelijk zijn beide in de winkel terecht gekomen.

Oorspronkelijke

1679859835804.png

De veilige hoes

1679859865724.png

Voor mij hun beste nummer van hun cd en hun beste nummer voor mij.



Geen idee hoe ze live zullen klinken want ik heb ze pas leren als ze gestopt waren. De enige clash die me kan tegenhouden als ze live spelen is Disturbed oké misschien Gojira ook(zucht). Ik heb er ook geen flauw idee van waar Graspop ze zal plaatsen in de avond of misschien afsluiter jupiler stage? Of op de main stage in de middag?

Hopelijk hebben jullie genoten van mijn band introductie een fijne avond!
 

Joslittel

Headliner
17 feb 2016
9.071
10.219
Def Leppard
De afsluiter van het gehele festivalweekend. En wat voor één! Meermaals heb ik al gelezen dat er menig forumgebruiker vroegtijdig naar huis zal gaan wanneer er geen alternatief op een andere stage zal spelen tijdens de show van Def Leppard. Zonde, want van alle oude glitter en glamour op deze editie van Graspop, klinken deze mannen nog het beste van allemaal!

Het derde album was het grote doorbraak album: Pyromania. Drie nummers worden (waarschijnlijk) live gespeeld op Graspop; Foolin', Rock of Ages en het onderstaande Photograph. Vier van de zes leden van destijds zijn nu nog steeds onderdeel van de band. Gitarist Steve Clark is in de jaren 90 overleden.

Een interessant weetje over zowel dit album als het volgende, vierde album (Hysteria) van de band is dat deze diamond gecertificeerd is in Amerika. Daarmee is Def Leppard in feite eigenlijk een van de meest populaire hardrock en/of metalbands ter wereld. Waar Hysteria al in 1998 meer dan twaalf miljoen keer verkocht was met bijbehorende diamond certificatie, haalde Pyromania dit in 2004, nog ruim voordat streams en dergelijke in 2013 worden meegeteld!
Met deze twee diamond albums staat Def Leppard tussen andere giganten uit het hardere segment van de muziekwereld. Ook Guns N' Roses (met Appetite for Destruction) is dit gelukt en staan zoals bekend ook op deze komende editie van Graspop. Verder zie ik in de lijst ook nog verschijnen: Led Zeppelin (4x), Van Halen (2x), AC/DC, Bon Jovi, Linkin Park en Metallica (allen 1x).


Dan dus album Hysteria. Nog beter en nog meer hits dan het vorige album. Hier zullen zes nummers van gespeeld worden: Animal, Armageddon it, Hysteria, Love Bites, Rocket en uiteraard hét nummer van strippers Pour Some Sugar On Me.


De oplettende kijker is het misschien al wel opgevallen: de drummer heeft maar één arm. Ik herhaal het nog maar een keer: de drummer heeft maar één arm. Tussen de twee succesalbums in heeft Rick Allen (de drummer) namelijk een auto ongeluk gehad, waarbij hij zijn linker arm is verloren. Ergens heb ik een keer een interview gelezen/gezien met ik dacht zanger Joe Elliott over dat iedereen had verwacht dat dit voor Rick het einde als drummer van Def Leppard zou betekenen. Maar Rick Allen heeft in de periode na het ongeluk enorm veel getraind en geoefend om het verlies van zijn arm op te vangen door zijn benen meer te gebruiken. Met groot succes uiteraard, want daarna werd Hysteria uitgebracht.

Aldus wikipedia zou Rick Allen tijdens zijn eerste show na het ongeluk het bot uit zijn missende arm hebben gebruikt als drumstick en zou dit hem de bijnaam Shred Flintstone binnen de band hebben opgeleverd. Als dit klopt, is dit best hardcore.

Het daarop volgende album, Adrenalize, was een iets minder groot succes, maar nog steeds 3x platinum in Amerika en in zes landen op nummer 1 in de hitlijsten. Let's Get Rocked wordt nog live gespeeld vandaag de dag:


Daarnaast is er uiteraard ook nog nieuw werk met afgelopen zomer het album Diamond Star Halos. Momenteel staan er drie nummers van dit album op de setlist. Onderstaande video is één van de drie:


Geen idee hoe en wat ze op Graspop de show zullen gaan doen als "grote" afsluiter van het festival, maar als je er dan toch bent, ga niet eerder naar huis. Je bent er toch al en je hebt er al voor betaald. Het is dan ook zonde om eerder naar huis te gaan, terwijl je ook kan luisteren naar een van de betere rollator-rockers. Sluit het festival af met vuurwerk en een geweldig klinkende show van Def Leppard.

Om af te sluiten met een quote van partner: "Ze klinken nog heel goed voor een stel bejaarden."
Mooi Koekdoos! Een band die ik niet hoef te zien maar wat je wel terecht zegt, als je er toch bent. Ga eigenlijk nooit eerder naar huis dus grote kans dat ik nog een stuk meepak en misschien ook wel om ben erna. Zo vond ik Night Ranger bijvoorbeeld verrassend sterk op Sweden Rock, sommige rollatorbands kunnen het Eker nog!
 
  • Leuk
Waarderingen: MarcoReusel

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215
My Dying Bride
mydyingbride.bandheader_2020_1_.jpg


Doom Metal is deze editie van Graspop niet enorm vertegenwoordigd, maar wat er staat is absoluut de moeite waard. Mijn liefde voor Draconian kennen de vaste meelezers inmiddels wel. Maar met de meest recente worp is er weer een band bij gekomen die je absoluut niet mag missen als je van trage, zware, melancholische metal houdt.

My Dying Bride is een band die inmiddels ook al een behoorlijke staat van dienst heeft. Ze zijn immers ontstaan in 1990 en bracht z’n eerste langspeler uit in 1992. Dus deze Britse grootmacht van de Doom Metal mag met hun ruime 30 jaar ervaring inmiddels een routinier genoemd worden. En in al die jaren zijn ze ook trouw met het uitbrengen van nieuwe muziek, want sinds ‘As the Flower Withers’ in 1992 het licht zag, zijn daar intussen nog eens 13 studioalbums bij gekomen. Met ‘The Ghost of Orion’ uit 2020 als meest recente werk.

Thrash Metal heeft z’n ‘Big-4’; Doom Metal heeft z’n ‘Big-3’. Samen met Anathema en Paradise Lost is My Dying Bride één van deze grote drie Britse Doom Metalbands die begin jaren ’90 aan de weg zijn gaan timmeren en voor veel latere bands in het genre een grote inspiratiebron vormen. En waar Paradise Lost en vooral Anathema door de jaren heen kozen voor wat creatieve uitstapjes naar een wat breder of ander geluid, klinkt het My Dying Bride van nu nog behoorlijk vergelijkbaar met hoe de band in de beginjaren klonk. Goed, de productiekwaliteit is door de jaren heen behoorlijk omhoog geschoten. Maar leadgitarist Andrew Craighan en zanger Aaron Stainthorpe zorgen samen nog steeds voor het karakteristieke geluid van de band, zoals ze dat in de begindagen ook al deden. Als ware het een boom, die door de jaren heen groter en steviger is geworden, maar nog steeds de herkenbare contouren van weleer vertoont.

My Dying Bride is geen band voor de feestbeesten, de moshpitters, de dansers en de klappers. Als dat een voorwaarde is voor je liveband experience, kun je de Marquee tijdens hun set beter links laten liggen. Het is een band voor diegenen die ervan houden zich te laten meeslepen in melancholiek en niet terugdeinzen voor af en toe een unheimlich gevoel. Een concert van My Dying Bride is met je ogen dicht je hoofd laten meedeinen op meeslepende gitaar melodieën. Kijken en luiteren naar hoe frontman Aaron je in woord en gebaar meeneemt in zijn emoties. Voor mij is het meer dan eens een moment van ontroerende reflectie geweest.

Dat ze samen met Graspop een goed huwelijk zijn, blijkt wel uit het feit dat komende keer een jubileumpassage voor de band wordt; namelijk hun 10e keer. Er was zelfs een periode dat ze elke twee jaar op Graspop stonden, daar maakten ze destijds ook opmerkingen als ze er weer stonden. Hun eerste keer Graspop was in 1997. Dat was pas het tweede jaar dat Graspop een metalfestival was en destijds konden de bezoekers slechts één dag genieten van een dagje headbangen. Megadeth was de headliner, My Dying Bride de afsluiter in de Marquee. En als ik me niet vergis, hebben ze sindsdien altijd ergens in de avond in de Marquee gestaan.

Om een idee te geven hoe dat live klinkt, grijp ik toch weer terug op hun live DVD ‘Sinamorata’. Deze stamt al uit 2005 en is destijds opgenomen in Hof Ter Loo in Antwerpen, voor nog maar eens een bevestiging dat de band een rijke en vruchtbare geschiedenis heeft met de Belgische metal industrie. Helaas zijn er sindsdien geen live DVD’s meer verschenen, maar desondanks is het nog steeds representatief voor hoe My Dying Bride live klinkt en wat je qua visuals kunt verwachten. Al laat Aaron tegenwoordig zijn dwangbuis wel thuis. Ik vermoed dat zelfs hij er een beetje claustrofobisch van wordt om telkens in dat pak op te treden. Maar dat doet verder niets af aan het gevoel wat ze ook vandaag nog in hun optredens weten over te brengen.



En als je nog meer wilt luisteren, zijn dit twee van mijn persoonlijke favorieten:


Mooi stuk @jamel , fantastische stabiele en pakkende band! Ik heb ze al vaker live mogen ervaren in de afgelopen jaren, maar ik check ze altijd weer als ze er staan. Je omschrijving van de live ervaring klinkt dan ook bekend voor mij.
 
  • Leuk
Waarderingen: MarcoReusel en Jamel

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215

Cradle of Filth​


Bekijk bijlage 4396

Misschien wel één van de meest iconische Black Metal bands, vocalist Dani Filth is dan ook niet te missen met zijn excentrieke stijl. Cradle of Filth draait alweer sinds 1991 mee in de wereld van de extreme metal. Ze zijn dan ook al meermaals gepasseerd op de Desselse wei, met 1997 als eerste keer. Deze band, afkomstig uit het Engelse Sussex, combineert de fundering van de Scandinavische Black Metal met Gotische invloeden, keyboards en poetische lyrics.

Laten we het vooral niet hebben over de vele wisselingen van bandleden, want dan zijn we voor Graspop nog niet klaar. Kortgezegd is Dani Filth het enige overgebleven originele bandlid. Wie Cradle zegt, zegt Dani. Zijn stemgeluid is iconisch voor de band en zorgt wellicht voor enkele opgetrokken wenkbrauwen bij de eerste keer luisteren. Een goede omschrijving kan ik zijn stemgeluid niet geven, maar 'uniek' is wellicht het goede woord. Mijn eerste aanraking met Cradle of Filth was vooral een achtbaan van gezichtsuitdrukkingen; van stank face tot verbaasd tot wegdromen.

Met 13 studio albums heeft Cradle aardig aan de weg getimmerd, maar niet altijd positief. De band kent veel kritiek van de oude garde, die overtuigd zijn dat hun eerdere studio albums het beste werkt zijn en de recente albums 'basically crap'. Ieder zijn ding natuurlijk, maar persoonlijk ben ik ook meer fan van het oudere werk van deze band. Het meest recente werk is 'Existence is Futile' en hoewel ik hier geen groot fan van ben, zitten er zeker wel goede nummers tussen. Dani Filth is overigens 'lyricist', dus pak vooral eens de lyrics erbij als je luistert naar Cradle of Filth en verbaas je over de complexe poetische teksten die gebruikt worden. Mijn Engels is zeker niet slecht, maar wanneer ik de lyrics van Cradle lees voel ik me net een beginner.

Live is Cradle of Filth een onwijs gave show. Alleen al de verkleedpartij die Dani Filth opvoert is fantastisch, zwaar in de makeup (KISS is er niks bij). Zwart, donker, vampier, gothic. Het zijn allemaal woorden die passen bij Cradle of Filth. Ook het vermelden waard; sta je ver genoeg vooraan? Check dan even de mic-stand van Dani! Hopelijk nemen ze naar Graspop ook mooie decoraties mee, want dat maakt het toch wel extra tof!

Genoeg gekletst, tijd voor muziek natuurlijk. Want daar komen we natuurlijk voor! Wanneer je zoekt op Cradle of Filth, dan is het eerste nummer wat je tegen zult komen 'Nymphetamine Fix', met miljoenen views op Youtube én Spotify is dit hun meest populaire nummer. En ik kan niet anders dan toegeven dat ik dit nummer ook heerlijk vind om te horen.

Andere zeer populaire nummers die ik zelf ook tof vind:
- Her Ghost in The Fog
- From The Cradle to Enslave
- Temptation (Heaven 17 cover)
- Hallowed Be Thy Name (Iron Maiden cover)

Wanneer je door de populaire tracks heen bent, zit er niks anders op dan wat dieper duiken in het diepe zwarte gat genaamd Cradle of Filth. Zelf was ik tot een paar jaar geleden nog vrij onbekend met Cradle en het is dan ook lastig om erin te komen. De populaire nummers spreken voor zich, die zijn makkelijk te vinden. Maar ze hebben toch vast wel meer goed werk? Met 13 studio albums is het natuurlijk een pittig werk om alles één voor één te luisteren. Niet aan mij besteed. Gelukkig kwam daar destijds Youtuber/travelvlogger Harald Baldr om de hoek, en laat Cradle nou één van zijn favoriete bands zijn. Via Instagram kwam ik met hem in gesprek en ja hoor; jackpot! Hij wist me zo een aantal nummers te geven die wat meer onbekend zijn, maar wél toppertjes. Zo zie je maar weer, dankzij anderen kun je nieuwe bands leren kennen of bands die je al kende nóg beter leren kennen!

En één van mijn favorieten is dan ook Achingly Beautiful. Ik ga er geeneens uitleg over geven want de titel van de track zegt al genoeg.

En ook Cruelty Brought Thee Orchids mag absoluut niet ontbreken vind ik

Goed, nog één dan? Dan gooi ik Saffron's Curse erin.

Maar ik kan niet kiezen, dus ik gooi gewoon een lijstje met mijn favorieten:
- Suicide and Other Comforts
- Swansong For a Raven
- Death Magick For Adepts
- Better To Reign in Hell
- Born in a Burial Gown
- Funerial in Carpathia
- Blackest Magick in Practice
- Desire in Violent Overture
- A Gothic Romance

En ja, zoals ik al aangaf.. Dit zijn allemaal nummers van het oudere werk van Cradle of Filth. Maar omdat we op Graspop meer nieuw werk kunnen verwachten, zal ik jullie ook nog verblijden met enkele nieuwere nummers die de moeite waard zijn:
- Existential Terror
- Us, Dark, Invincible
- Necromantic Fantasies
- Crawling King Chaos

Cradle of Filth mag je zeker niet missen als je fan bent van extreme metal, symfonische elementen en vooral: Black Metal. Wie zie ik daar?

P.S: Ik doe mijn best om Harald Baldr mee te krijgen naar Graspop, want als o.a. Cradle, Amon Amarth en Lorna Shore je favoriete bands zijn, dan kun je niet missen natuurlijk haha
Thanks, Cradle of Filth unieke band idd in het genre, typische band met het eeuwige predikaat "love them or hate them". Niet voor iedereen weggelegd, maar zoals je al aangeeft kunnen ze live idd een goede show neerzetten. Als persoonlijke tip zou ik je nog het nummer "Death And The Maiden" willen meegeven.
 
  • Leuk
Waarderingen: MarcoReusel

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215
Fever 333
Een band die onstond door een ontmoeting van Jason met Travis Barker, die de drums deed op de albums en vroeger ook weleens gast performances deed en Feldmann. Feldmann hielp ook met de productie! (RHCP, Jane´s Addiction...) Hun eerste show was op de parking van Randy´s donuts. De 3´s in de naam staan voor de 3 waarden, waarop de band is gebaseerd: Community, Charity en Change. De muziek is meer dan muziek alleen. Het is ook een schreeuw tegen sociale ongelijkheid in alle vormen en maten. Daarnaast zetten ze hun woorden kracht bij door daadwerkelijk ook iets te doen. Ze organiseerden speciale events, die aan goede doelen bijdroegen, of gewoon als acties tegen onrecht golden.

Tot voor kort was dit een zeer snel groeiende band, die ik zelf 4× heb mogen aanschouwen. Op Pukkelpop 2018 stonden ze rond 11u ´s ochtends op het programma voor max 50 man te spelen. Ik was zowel onder de indruk van de muziek als van hun energie. Ondanks het vroege uur en de magere opkomst, zorgden ze voor een onvergetelijke show door mee in het publiek te komen om de beurt. Op Graspop 2019 gaven ze de show van het weekend met een uitzinnig publiek, getuige ook hun plaats in de lijst van beste Graspop-optredens aller tijde van StuBru. Ook op Rock Werchter sloopten ze de Barn met succes. Waarom ik ze zo goed vind naast de muziek, is de energie op het podium. Crowdsurfen, mee moshen, van links naar rechts over het podium rennen, overal opklimmen en dan vaak ook weer afspringen... Het publiek wordt daar ook volledig in meegenomen. Spijtig genoeg zijn gitarist Harrison en drummer Improta uit de band gestapt, waardoor ook ik benieuwd ben naar de toekomstige invulling van het project.

Dan het belangrijkste natuurlijk: de muziek.

Made An America
Dit album is het meest stevige werk van de band. De bekendste nummers hierop zijn de titelsong en Walking in my shoes: beiden zowel stevig als catchy.
Mijn persoonlijke favo´s naast die twee op dit album zijn We´re coming in, tevens hun eerste single als ik het goed heb en POV. Eigenlijk vind ik heel het album gewoon goed, maar die twee steken er nog net iets bovenuit, wegens het zelf kunnen meeschreeuwen.

Strength in Numb333rs
Hun tweede album en ook mijn favoriete album. Heb het zelf op plaat ook. Dit album is iets meer catchy wat te zien is aan Burn It met het zeer aanstekelijke refrein en One of Us met het meezingbare stukje voor het helemaal losbarst.
https://youtu.be/Ap6Wr-BO6sU
De uitschieters naar mijn smaak zijn de balad Am I here?, Inglewood/3 met sterke tekst en fijne afwisselingen en the innocent ook een meer catchy nummer. Ook hier geldt echter dat ik het hele album fijn vind.
https://youtu.be/Sv_KfkOXSMw
https://youtu.be/MeVfisA2jb0
https://youtu.be/uDUPK_Lz9eo

Wrong Generation
Deze EP vond ik iets minder, omdat veel nummers iets te veel richting rap gingen. Toch zijn Bite Back en de titelsong nog twee hoogtepunten op deze EP.
https://youtu.be/X8Nm3JIPr3w
https://youtu.be/FAfzmJ11Xfg

Fever 333 is een echte live band, dus zelfs al is de muziek wat minder voor u, raad ik het zeker aan om tussen het publiek te komen staan en weggeblazen te worden.
Live video:
https://youtu.be/zWk19bneeUc
Goeie bijdrage! Ik heb ze nog maar 1x live gezien, dit was op Graspop 2019 en dit was idd een top show, dus weer de hoogste tijd om weer weggeblazen te worden!
 
  • Leuk
Waarderingen: MarcoReusel

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215
Bam Bam Bam Bam Bam.... GO!!

Je verzint het niet, net nu ik het stuk begin te schrijven, en ik nog even de band opzet ter inspiratie begint mijn hond in een dolle bui een solo moshpit.
De muziek doet iets met je, en dus niet alleen met mensen.

De echte kenners hebben het misschien al geraden toen ze de eerste zin lazen, deze intro gaat over een van de meest invloedrijke bands binnen de metal ooit. Grondleggers van de Göthenburg sound/melodic death metal, én metalcore:
217-2174991_at-the-gates-image-gates-slaughter-of-the.png


At the Gates
De band is in 1990 opgericht door oud leden van de death- en black metal band Grotesque. Na een veelbelovend EP en twee albums brengt de band in 1994 Terminal Spirit Disease uit, het doorbraak album.
Pas een jaar later weten ze al te bevestigen, met een van de belangrijkste albums in de geschiedenis van de metal:

Slaughter of the Soul
Waar de vorige albums nog een duidelijke death metal smaak hadden, maakte de band hier de overstap naar iets nieuws. Melodic death metal (melodeath/Göthenburg metal)!
Ze waren hun tijd ver vooruit, het zou nog jaren duren voordat bands in Amerika zoals Killswitch Engage en As I Lay Dying de muziek verder doen evolueren richting Metalcore.
Hoewel het album in 1995 goed werd ontvangen, zorgde de band voor een schok in de metalwereld door in 1996 ermee op te houden. Een deel van de band ging verder in The Haunted, de zanger kon aan de slag bij verschillende kleinere bands en de drummer sloot zich aan bij Cradle of Filth (lees ook de introductie van Cradle of Filth op de pagina hiervoor!!)


Jaren later begon het toch weer te kriebelen, nadat er in 2001 nog een terugblikkend album uit kwam: Suicidal Final Art besloot de band in 2007 weer te gaan touren, in 2008 zou de band verschillende festivals en concerten spelen, waaronder Graspop, Wacken en Hellfest. Fans van de band konden hun hart ophalen, toch nog de kans de legendarische band live te zien!

At War with Reality
In 2014 was het tijd voor nieuw werk, de Zweden brachten een album met een sound zoals vanouds uit!
Ze lieten zien het kunstje nog niet vergeten te zijn, het album staat weer vol met heerlijke riffs en doet je willen headbangen vanaf het eerste volwaardige nummer: Death and the Labyrinth


Live
Live klinken ze nog altijd strak, vergis je niet. Hoewel de legacy van At the Gates groot is, is dit GEEN legacy band. Ze gaan er nog altijd vol voor, en ook het nieuwe werk is nog zeer sterk.
Ik heb ze vorig jaar live mogen zien in 013, Tilburg samen met In Flames (en in het voorpramma Orbit Culture). De band leverde, het publiek minder. Gezien dat meer aan het publiek lag, kan ik jullie zeker aanraden te gaan kijken donderdag waarschijnlijk halverwege/ iets later op de dag in de Marquee.
Voor de liefhebbers van melodeath is het een must. Ook liefhebbers van metalcore zou ik ze met alle liefde aanraden, al is het maar om de heren te kunnen bedanken. Zonder At The Gates was er geen Avenged Sevenfold, Killswitch Engage, As I Lay Dying of Bring Me The Horizon.

Favoriete nummers
- Slaughter of the Soul
- Blinded By Fear
- Cold
- Death And the Labyrinth
- At War with Reality
- To Drink from the Night itself
- Spectre of Extinction
- Suicide Nation


Minder bekende parels
- Garden of Cyrus
(lijkt wel een Opeth cover)

- Daggers of Black Haze
- The Circular Ruins


Tldr;

Een van de meest invloedrijke bands in de metal.
Zien als je van melodic death metal, death metal en/of metalcore houdt!
Donderdag waarschijnlijk in de Marquee halverwege de dag/iets later op de middag.
Mooi stuk @rubenJS , ze zijn zeker een belangrijke band voor het genre zoals je al hebt omschreven. Live heb ik ze al vaak gezien, staan altijd garant voor een strakke set!
 
  • Leuk
Waarderingen: RubenJS

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215
Mooi stukje @rubenJS !
Ben je ook bekend met de eerste drie platen? Ze spelen er live zelden wat van (laatste tour niets), dus ik begrijp dat het niet van veel toegevoegde waarde is om erover te schrijven, maar daar staat ook sterk materiaal op voor liefhebbers van Zweedse death metal. Met name de 1e en de 3e plaat zijn de moeite waard om te checken.
De productie laat te wensen over op de 1e, maar ik hou eigenlijk wel van die amateuristische jaren '90 producties in death metal van labels zoals Peaceville en Candlelight, het zit boordevol sfeer en energie. Je hoort dus nog niet de typische Göthenburg sound en de zanger zet zijn stem ook iets anders in, maar je hoort daar voor mij op melodic death gebied al hoe ver zij hun tijd vooruit waren. Ik kan 'Kingdom Gone' aanraden, maar als je dat niet bevalt zou ik de plaat links laten liggen.
Op de 3e plaat (wat eigenlijk een EP is maar goed) hoor je al veel meer de sound die geperfectioneerd is op Slaughter of the Soul. Als je al het latere werk vet vindt, mag je deze niet aan je voorbij laten gaan. 'The Swarm', 'Terminal Spirit Disease' en 'Forever Blind' zijn fantastisch, edit: 'The Beautiful Wound' ook (die riff vanaf 02:05 nondeju), merk dat ik nu zo'n beetje alles ga opnoemen maar dat zegt genoeg.
Mooie aanvulling, ik hou ook juist van dat "oude" geluid zoals jij het omschrijft, heerlijk die passie die dan ook duidelijk hoorbaar en voelbaar is!
 
  • Winning
Waarderingen: Querulante Partij

jonasvh

Geliefde act
15 okt 2019
1.745
2.421
Geweldig Koekdoos!! Al rent heel de weide terug naar de camping of de andere podia.
Ik zal trots naast je staan om de laatste uitdovende tonen van Leppard mee te maken. En daarvoor al helemaal lijp worden van Motley natuurlijk. Geweldig intro en op naar de zondag van GMM. Crue and Leppard fans are the best ......the rest😆😆🤘🤘🍻🥳
Ik dacht adhv het nieuwsbericht op de GMM-website dat Def Leppard eerst ging spelen:

Op zondag 18 juni 2023 zet Def Leppard de kroon op het werk op onze South Stage en zal Mötley Crüe onze North Stage afsluiten.
 

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215

The Ghost Inside


1dd4f20c-ea50-415a-86e5-7d208c30c8e5.jpg


Introductie​


The Ghost Inside is een van mijn favoriete bands, maar wel eentje die ik helaas nog nooit live zag. In juni is het eindelijk zo ver, en bij deze zal ik jullie proberen te overtuigen om deze energieke metalcore-band ook een kans te geven binnenkort.

Het is de tweede passage in Dessel, nadat ze exact 10 jaar geleden, in 2013, op Graspop stonden in Marquee II. Hun laatste optreden in ons land dateert al van 2015 (Groezrock), tevens het jaar waarin de band slachtoffer werd van een gruwelijk ongeval met hun tourbus (later meer hierover)

Huidige bezetting:
  • Jonathan Vigil
  • Zach Johnson
  • Andrew Tkaczyk
  • Chris Davis
  • Jim Riley

Early years​

De band uit LA startte in 2004 onder de naam ‘A dying dream’. Onder die naam brachten ze hun 1e EP uit, genoemd “Now or never”. In 2007 werd er beslist om verder te gaan als The Ghost inside, en namen ze de EP opnieuw op, samen met enkele nieuwe nummers als hun 1e volledig album. “Fury and the fallen ones”

https://www.youtube.com/watch?v=1YXSdZkp0ZE

https://www.youtube.com/watch?v=eJce1V3dsdw

De band brengt melodic hardcore / metalcore, zonder al te veel clean parts (al is dat tegenwoordig wel wat meer aanwezig) die er stevig in beukt. Ze ontwikkelden door de vele jaren heen een eigen sound, die zeer herkenbaar is op de laatste 3 albums.

In 2010 releaseten ze het album “Returners”. In de nasleep van het touren werd drummer KC Stockbridge vervangen door huidige drummer Andrew Tkaczyk. In 2012 tekenden ze bij hun huidige label, Epitaph Records.

https://www.youtube.com/watch?v=FAn4gyUAI6Q

https://www.youtube.com/watch?v=FcPr4mzZUy0

Doorbraak​


De echte doorbraak kwam er in 2012, ze brachten hun 3e album uit (1e onder Epitaph), “Get what you give”, wat tevens ook een van mijn favoriete albums is. Engine 45 is een fantastisch nummer, en ook de rest van de cd is eigenlijk gewoon steengoed.


https://www.youtube.com/watch?v=AC6G2ZmkamE

In de aanloop naar “Dear Youth” (ze speelden 201 shows op een jaar voorgaand aan de opnames) begon het vele touren wat zijn tol te eisen binnen de band en kwamen er intern heel wat strubbelingen boven. Op een bepaald punt konden niet alle bandleden meer door dezelfde deur, en tot op deze dag beweert de band nog steeds dat dit geen leuke periode was en dat je het in sommige songs van dear youth ook kan horen.

Dear Youth is nochtans opnieuw een heel sterk album.

Tijdens de tour om het album te promoten vertrekt Aaron Brooks, de gitarist en voornaamste songwriter de band, aansluitend op de strubbelingen en interne problemen. Chris Davis, voormalig gitarist van Texas in July werd zijn vervanger. Uiteindelijk werden de meeste plooien gladgestreken en werd er volop verder getourd.



Ongeval met tourbus​


19 november 2015 werd TGI slachtoffer van een hevige buscrash tijdens het touren. Na een optreden in Texas was de band op weg naar de volgende locatie met hun tourbus. Op de bus waren de volledige band (5 mensen), 5 medewerkers en de chauffeur aanwezig.

In de buurt van El Paso kreeg hun bus een klapband en knalde op een tractor trailer in de tegengestelde rijrichting. Op dat moment lag iedereen achteraan te slapen.

De klap was enorm. Een groot deel van de bus was vernield, en het stuk waarin de bandleden lagen te slapen achteraan had een zodanige impact dat alle bed-units losgerukt werden en over en naast elkaar vlogen.

De chauffeur van de bus, alsook de chauffeur van het andere voertuig die betrokken was bij de crash waren op slag dood.

The_Ghost_Inside_bus_crash.jpg




Screen-shot-2016-05-23-at-1.27.15-PM.png



Meerdere bandleden en crew waren in kritieke toestand en zwaargewond. Enkelen konden uit de bus kruipen, maar de meeste zaten gekneld of hadden zodanige letsels aan hun benen waardoor kruipen / bewegen geen optie meer was. Open beenbreuken, verschoven rugwervels, zware hersenschuddingen, gebroken ribben, … Alles wat je maar kan bedenken.

Als je een beter inzicht wil op deze gebeurtenissen raad ik de podcast ‘Defiance - 1,333 days’ aan. Deze is opgesplitst in 4 delen, en vooral deel 2 gaat over het ongeval, in het 3e deel de nasleep er van en welke revalidatie er bij te pas kwam. Ik link ze hier even allemaal.

Banner.jpg


  1. The Grind - https://open.spotify.com/episode/0SXpssN4JX655JzGjwJ7Ij?si=86b4dbb681c54170
  2. The Crash - https://open.spotify.com/episode/6PIseWR4yYb4F45OEHj568?si=c3c0ad572ec44773
  3. The Recovery - https://open.spotify.com/episode/5Hk6DPHEdQ9FeKtcfhadu9?si=5b9d3670279b4247
  4. The Comeback - https://open.spotify.com/episode/214hW4T7rlO8ahnMlJnO4x?si=c82ef8c07bfb4551

Zanger Jonathan Vigil lag een maand in coma, Drummer Andrew Tkaczyk verloor een been en heel wat mobiliteit in zijn hand. Ook de rest van de band heeft blijvende schade overgehouden aan de gevolgen van het ongeval.

Op dit punt leek het bijna een zekerheid dat dit het einde was van de band. Ook de bandleden zelf verwachtten op geen enkel moment meer om ooit nog op een podium te staan.

Comeback​


In 2018, na 3 jaar revalidatie werd er op twitter een post geplaatst door de band dat ze samen zaten om te repeteren, wat op heel wat gejuich onthaald werd.

Begin 2019 kwam dan de bevestiging dat ze aan het werken waren aan nieuwe muziek, en werd er een comeback-show aangekondigd in ‘The Shrine’ in LA

Tickets voor deze show waren in 2 minuten uitverkocht. Er werd beslist om de show naar buiten op de parking te verhuizen, maar ook de extra tickets die hierdoor vrij kwamen waren binnen de 5 minuten weg. Mensen van over heel de wereld kochten tickets omdat de kans wel bestond dat dit de laatste show ooit zou zijn van The Ghost Inside.


Deze werd ondertussen ook uitgebracht op cd en vinyl in 2021

In 2020 werd de single “aftermath” uitgebracht, als voorloper op het nieuwe album - die de naam “The Ghost Inside” zou gaan dragen. Uiteraard gaat het grootste deel van dit album over de gebeurtenissen van de afgelopen jaren.

https://www.youtube.com/watch?v=4CdFBfKMAU4


De dag nadat het album gereleased werd, kwam TGI met het nieuws dat gitarist Jim Riley niet langer deel uitmaakte van de band. Riley zou in 2015 een racistische opmerking gemaakt hebben, en ook al heeft niemand van de band zelf hem effectief die woorden horen zeggen, en had hij zich hiervoor ook al meermaals geëxcuseerd, werd er toch beslist om niet meer met hem verder te gaan.

Enkele maanden later werd Riley terug bij de band gehaald. De band vond dat ze te snel gehandeld hadden en dat de beslissing om niet met Riley verder te gaan verkeerd was.

Deze band heeft al zo veel meegemaakt samen dat het überhaupt een wonder is dat ze tot op deze dag nog bestaan

In 2022 keerden ze voor het eerst terug naar Europa, maar werd België niet aangedaan. Ik ben oprecht hyped om ze eindelijk live te zien, en kijk zeer hard uit naar hun optreden op Graspop. Hopelijk krijgen ze een mooie spot en zetten ze een waanzinnige performance neer.
Thanks @Dovytn , een van de betere metalcore bands. TGI live gezien op hun laatste Graspop passage en afgelopen jaar bij hun terugkeer als headliner van het Full Force festival. Zeker een aanrader!
 
  • Leuk
  • Geweldig
Waarderingen: MarcoReusel en Dovytn

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215
SLEEP TOKEN INTRO

SLEEP-TOKEN.jpg



Als een duivel uit een doosje.

Zo kan je de plotse opkomst van Sleep Token de laatste tijd het best omschrijven. Ze verbergen hun identiteit achter maskers en zwarte body paint. Niemand weet dus wie ze zijn, maar hun muziek slaat aan en de zanger heeft wellicht één van de meest dragende stemmen in de metal scene. Een van de meest raadselachtige en tegelijk spannendste acts van het moment.

Wat wel vaststaat: De band werd opgericht in 2016 en hun ontstaan staat bol van overlevering. Het verhaal wil dat frontman Vessel in een droom bezocht werd door een oude godheid, ‘Sleep’. Die beloofde hem glorie en grootsheid als hij hem zou volgen. Elk nummer van de band zou daarom een ‘Token’ (offer) zijn die gewijd is aan de godheid ‘Sleep’.

Ook hun sound is niet zo straightforward. Ze krijgen het label progressive metal opgeplakt maar er zijn ook duidelijke invloeden van genres die niet meteen aan rock of metal gelinkt worden. Elementen uit de pop, R&B en elektronische muziek zorgen voor een sound die niet alleen zwaar is, maar ook toegankelijk. In het nummer Chokehold, dit jaar uitgebracht, komt die mix van stijlen mooi tot uiting:


In Granite en Aqua Regia komen de R&B invloeden dan weer veel prominenter naar boven:


De toegankelijk sound verklaart wellicht ook hun succes van de afgelopen maanden. Zelf was ik ook niet van bij de eerste noot overtuigd. Hoe meer ik luister, hoe beter ik hun nummers vind. Geef het dus niet op na de eerste keer!

Album 1: Sundowning

Zoals het de band betaamt, zit dit album vol contrasten. Enerzijds heb je de harde en duistere songs als Gods en The Offering. Anderzijds heb je een zachtere kant zoals het gevoelige Levitate of de eerder romantische ballades Drag Me Under en Take Aim. Hier komen ook de vocals van Vessel sterk tot uiting. Toch is het album één mooi geheel waar de zwaardere gitaarriffs even belangrijk lijken te zijn als de pop passages of het gebruik van synths. Ze doen in dat opzicht soms wat denken aan Deftones, maar dan anders ;) Het staat buiten kijf dat er heel goed nagedacht is over dit album.


Album 2: This Place Will Become Your Tomb

Dit album zal bij velen gemengde gevoelens opwekken. Atlantic, de opener van het album, zet de toon met een delicate intro op de piano. In het tweede deel van deze track komen ook de typische gitaarlijnen en drums zich mengen en krijgen we een heel herkenbare Sleep Token sound. Het album is in het algemeen wat softer, zoals bij Fall For Me, een acapella oefening die meer neigt naar mainstream popmuziek. Ook Distraction en The Love You Want vallen onder deze categorie. De highlights voor de Graspoppers zijn ongetwijfeld Alkaline en Hypnosis, waar we wel heel duidelijk progressive metal in kunnen herkennen.


Album 3: Take Me Back to Eden

Een volwaardig 3e album is er nog niet maar in 2023 zijn er wel al 5 nummers binnen gesijpeld, waaronder Chokehold (zie hierboven). Het volledige album wordt verwacht op 19 mei, mooi op tijd voor Graspop! The Summoning is de absolute topper van de 5 die we al kennen. De geheel eigen Sleep Token sound wordt hier toch weer sterk onderstreept. En het staat ongetwijfeld ook op hun Graspop playlist.


Hoe zijn ze live? Geen idee, ik heb ze zelf ook nog niet gezien. Uit wat ik al vernomen heb, zijn ze ook live heel berekend. Strakke sets, weinig gezwets tussendoor en een goede balans tussen hard gaan en rustigere momenten opzoeken. Ga je op zaterdag naar Sleep Token kijken, spreek dan niet van een optreden. De band zelf noemt het liever een “ritueel”. Het publiek is ook eerder een "congregatie" dan een menigte. Tot dan!

Voor wie ze nog niet kent:
  • Sundowning
  • Levitate
  • Alkaline
  • Hypnosis
  • The Summoning
  • Chokehold
  • Granite
Mooi stuk @Parfex ....als muziekfreak en fervent festival/concert bezoeker is dit één van de weinige bands die ik nog nooit live heb meegemaakt, hoogste tijd dus!
 
  • Leuk
Waarderingen: Parfex en Jamel

BlackRamIndian

Randprogramma
15 dec 2022
121
215
Hoog tijd weer voor een nieuwe introductie, ditmaal de beurt aan:

logo_heidevolk_napalm_records_heavy_metal_press.jpg


Wat? Heideroosjes?
Nee, die worden vakkundig platgestampt door dit gezelschap op hun mammoeten.

Heidevolk is, het zal je niet verbazen, een Nederlandse band die ook vrijwel uitsluitend in het Nederlands zingt. De band is opgericht in Arnhem in 2002, eerst nog onder de naam Hymir (een reus uit de Noorse mythologie).
Daarmee is ook de muzikale richting en inspiratie van de oprichters enigszins verklapt.
Zij delen nl. allen een passie en fascinatie voor de natuur, Germaanse mythologie, folklore en de Gelderse geschiedenis.
Na een wandeling over de Veluwe kwamen zij op de naam Heidevolk.

Heidevolk is dus niet geheel verrassend een folk metal band, maar wordt ook wel tot de viking metal gerekend, wat (hoewel begrijpelijk gezien de thematiek) niet helemaal terecht is.
Ten eerste zijn de black metal elementen die vaak kenmerkend zijn voor viking metal meestal maar minimaal aanwezig in hun muziek.
Ten tweede zoekt Heidevolk hun inspiratie niet bij de Vikingen (Noord-Germanen), maar bij de Zuid-Germaanse en Keltische volken die ooit de lage landen bevolkten (met name de Bataven).
Je zult hun dus niet horen zingen over Odin en Thor, maar over hun equivalenten Wodan en Donar.
Heel kenmerkend voor hun muziek is, naast traditionele folkinstrumenten als de viool, hun lage, tweestemmige zang (grotendeels clean, met af en toe wat unclean vocals erdoorheen).

De band is tijdens hun grofweg 20-jarige bestaan geteisterd door wisselingen in hun line-up.
Opmerkelijk genoeg is er inmiddels zelfs geen enkel origineel bandlid meer over, sinds hun drummer vorig jaar opstapte.
Zo zijn zij inmiddels beland bij hun 5e en 6e zanger, 6e en 7e gitarist, 2e bassist en 2e drummer.
Al die voormalige en huidige bandleden luisteren wel naar de meest prachtige 'Germaanse' namen:
  • Rowan Roodbaert - basgitaar (2006 - heden)
  • Jacco Bühnebeest - zang (2015 – heden)
  • Koen Vuurdichter - gitaar (2016 - heden)
  • Mat Snaerenslijper - gitaar (2020 - heden)
  • Daniël den Dorstighe - zang (2021 - heden)
  • Kevin Houtsplijter - drums (2022 - heden)
  • Jesse Vuerbaert - zang (2002 - 2005)
  • Niels Beenkerver - gitaar (2002 - 2005)
  • Paul Braadvraat - basgitaar (2002 - 2006)
  • Sebas Bloeddorst - gitaar (2002 - 2011)
  • Joris Boghtdrincker - zang (2002 - 2013)
  • Mark Splintervuyscht - zang (2005 - 2015)
  • Reamon Bomenbreker - gitaar (2005 - 2015)
  • Kevin Vruchtbaert - gitaar (2011 - 2016)
  • Lars Nachtbraeker - zang (2013 - 2020)
  • Joost den Vellenknotscher - drums (2002 - 2022)
  • Kevin Storm - gitaar (2016 - 2018)
Nadat zij hun eerste demo ('Het Gelders Volkslied', 2004), album ('De strijdlust is geboren', 2005) en EP ('Wodan heerst', 2007) volledig in eigen beheer hadden uitgebracht, kwamen zij al snel terecht bij platenmaatschappij Napalm Records, die ook tegenwoordig nog hun muziek uitbrengt.

Vorige maand is er nog een nieuw album (Wederkeer) uitgebracht, dat zeer goed ontvangen is (review).
Er zullen dan ook ongetwijfeld de nodige nieuwe nummers de revue passeren op GMM, dus het is zeker aan te raden om in ieder geval dit album te beluisteren.
De nummers op het nieuwe album zijn zeer gevarieerd, van akoestische (Schildenmuur, Wederkeer, Zomervuur) en instrumentale (Ver verlangen) folk tot stevige nummers met lekkere riffs (Klauwen vooruit, Oeros, Drink met de Goden (Walhalla), Raidho, Holda) en zelfs vrij extreme stukken met unclean (De strijd duurt voort, Hagalaz) of bijna doomachtige (IJzige nacht) vocals.

Natuurlijk beschikken zij ook over een hele schare live-knallers van vorige albums.
De meest gespeelde zijn ongetwijfeld de klassiekers van de eerste 3 albums: Nehalennia, Saksenland en de cheesy Normaal-cover Vulgaris magistralis.
Laatstgenoemde is vanzelfsprekend in het Achterhoeks, en is daarmee een van de enige 7 nummers die niet in het (standaard-)Nederlands worden gezongen.
De overige 6 zijn allen in het Engels, en staan op de albums Velua (Vinland, en de covers Immigrant Song, In the Dutch Mountains en Rebel Yell) en Vuur van verzet (A wolf in my heart, dat zowel een Engelse als een Nederlandse versie kent, en The alliance, dat half in het Nederlands en half in het Engels wordt gezongen).

Helaas heb ik de band nog niet live mogen aanschouwen, dus dat wordt hopelijk een leuke verrassing.
Ik kende de band lang alleen van eerdergenoemde nummer Vulgaris magistralis, wat vermakelijk is, maar niet heel representatief voor de band.
Tijdens corona-lockdown heb ik de band pas beter leren kennen door een livestream van de European Metal Festival Alliance (o.a. Alcatraz, Dynamo Metalfest, Into The Grave, Summer Breeze, Bloodstock).
Hoewel dat dus een optreden zonder publiek was, geeft het een aardig beeld van hun live-kwaliteit:


Ongetwijfeld zal een optreden mét publiek alleen maar beter zijn, en zal er een heerlijk feestje met vele moshpits ontstaan.
Na 2 eerdere optredens op GMM in een overvolle Metal Dome in 2012 en (nogal vreemd en misplaatst) op de Jupiler Stage in 2015, verwacht ik voor dit jaar een plek in de Marquee, waar wel vaker folk metal bands van enig formaat worden geplaatst.

Een absolute aanrader dus voor fans van bands als Korpiklaani, Eluveitie, Ensiferum, Equilibrium, Finntroll, Týr, of zelfs Amon Amarth, Alestorm, Heilung! 🤘
Missen = spijt krijgen als je de post-GMM verslagen hier leest.. 😉

Alle albums met wat aanraders:

De strijdlust is geboren (2005)

Walhalla wacht (2008)
Uit oude grond (2010)
  • Nehalennia

Batavi (2012)
Een concept-album over de Bataafse Opstand tegen de Romeinen in het begin van de jaartelling.
Velua (2015)
  • Winter woede
Vuur van verzet (2018)
Wederkeer (2023)
  • Klauwen vooruit
Mooi verhaal @MetalLimbo , fijn om ook een introductie te lezen over een nederlandse band! Hun laatste album is idd gevarieerd en luistert lekker weg. Ik heb ze wel al vaker live gezien, mooie zangpartijen en lekkere riffs, kwalitatief nog steeds een goeie band ondanks de vele wisselingen van de wacht.
 
  • Leuk
Waarderingen: Jamel en MetalLimbo

Gebruikers die dit onderwerp bekijken