Eerste nummer: niet verkeerd, beetje blues achtig?
Tweede nummer: Geen minutenlange intro, dat is fijn. Maar dan krijg je een lang stuk herhaling en ineens is het weg... Lange opbouw naar niks, al was het einde van dat stukje zang wel interessant (zou willen zeggen Kansas achtig, was het eerste waar ik aan dacht, al kan het zijn dat ik dan weer wat door de war haal), dat had er meer in gemogen. Het instrumentale eindstuk was beter dan het eerste lange instrumentale stuk.
Derde nummer: Beste nummer van deze drie tot nu toe. Grootste probleem van dit nummer zal voor mij zijn dat ik dit live geen concert vol ga houden. Het geeft me geen energie en dat heb ik persoonlijk wel nodig bij een concert. Is dit zo'n nummer dat Pink Floyd achtig is (niet de exacte tijden gezien, maar laten we zeggen+- minuut 4 t/m 6)? Wel een heel vervelende outro, maar misschien was dat het doel.
Vierde nummer: Beter uptempo, meer energie. Wel een beetje een vervelende manier van zang / uitspreken verschillende woorden, maar zo'n achtergrondskoor tussendoor is altijd goed. Verder wel het gevoel dat er maar weinig gebeurt in het nummer. Al gebeurt er meer tijdens en na de solo.
Vijfde nummer: Beetje vergelijkbaar met het derde nummer denk ik, al heb ik hier ook wel weer zo'n Kansas vibe bij de zang rond de 3 a 4 minuten.
Conclusie blijft vooral dat het me gewoon geen energie geeft, live gaan deze nummers sowieso niet werken voor mij.
En als ik zeg dat een nummer voor mij nergens naar toe gaat, of het de hele tijd hetzelfde is, kan het natuurlijk best zijn dat het muzikaal goed in elkaar zit en het niet steeds hetzelfde is, of dat het wel ergens naar toe gaat, maar ik hoor het allemaal niet. En dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn, want ik zit nu al een paar dagen met het songfestivalnummer van Feuerschwanz in m'n hoofd: "na-na-na Knightclub". Dat is het goede werk...
Hardrock, Glam- en powermetal werkt goed voor dat wat ik zoek in muziek.