Wat luister je nu?
- Onderwerp starter Black Lies
- Startdatum
Supergroup "The End Machine", waarvan het eerste album bestond uit drie originele leden van Dokken met de zanger die twee albums heeft gedaan samen met de gitarist op zijn solo project Lynch Mob. Samenvatting: perfectie.
Onderstaande nummer van het tweede album waar originele drummer vervangen is door zijn broer vanwege slijtage en een drumpensioen als gevolg.
Onderstaande nummer van het tweede album waar originele drummer vervangen is door zijn broer vanwege slijtage en een drumpensioen als gevolg.
Ik zag dat de laatste reactie hier van jou was en ik dacht hier dus...
"De volledige discografie van Opeth. Super vet, ik ben nu een proghead, fuck glam metal!!"
te gaan lezen. Maar dat komt dan nog, denk ik?
Vanmiddag Häxprocess aangezet, kan er niks mee helaas. Eenzelfde probleem als bij veel andere muziek, die minutenlange opbouw die nergens naartoe gaat (voor mij)
Eerste nummer: niet verkeerd, beetje blues achtig?
Tweede nummer: Geen minutenlange intro, dat is fijn. Maar dan krijg je een lang stuk herhaling en ineens is het weg... Lange opbouw naar niks, al was het einde van dat stukje zang wel interessant (zou willen zeggen Kansas achtig, was het eerste waar ik aan dacht, al kan het zijn dat ik dan weer wat door de war haal), dat had er meer in gemogen. Het instrumentale eindstuk was beter dan het eerste lange instrumentale stuk.
Derde nummer: Beste nummer van deze drie tot nu toe. Grootste probleem van dit nummer zal voor mij zijn dat ik dit live geen concert vol ga houden. Het geeft me geen energie en dat heb ik persoonlijk wel nodig bij een concert. Is dit zo'n nummer dat Pink Floyd achtig is (niet de exacte tijden gezien, maar laten we zeggen+- minuut 4 t/m 6)? Wel een heel vervelende outro, maar misschien was dat het doel.
Vierde nummer: Beter uptempo, meer energie. Wel een beetje een vervelende manier van zang / uitspreken verschillende woorden, maar zo'n achtergrondskoor tussendoor is altijd goed. Verder wel het gevoel dat er maar weinig gebeurt in het nummer. Al gebeurt er meer tijdens en na de solo.
Vijfde nummer: Beetje vergelijkbaar met het derde nummer denk ik, al heb ik hier ook wel weer zo'n Kansas vibe bij de zang rond de 3 a 4 minuten.
Conclusie blijft vooral dat het me gewoon geen energie geeft, live gaan deze nummers sowieso niet werken voor mij.
En als ik zeg dat een nummer voor mij nergens naar toe gaat, of het de hele tijd hetzelfde is, kan het natuurlijk best zijn dat het muzikaal goed in elkaar zit en het niet steeds hetzelfde is, of dat het wel ergens naar toe gaat, maar ik hoor het allemaal niet. En dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn, want ik zit nu al een paar dagen met het songfestivalnummer van Feuerschwanz in m'n hoofd: "na-na-na Knightclub". Dat is het goede werk...
Hardrock, Glam- en powermetal werkt goed voor dat wat ik zoek in muziek.
Heel tof dat je ze allemaal hebt geluisterd!Eerste nummer: niet verkeerd, beetje blues achtig?
Tweede nummer: Geen minutenlange intro, dat is fijn. Maar dan krijg je een lang stuk herhaling en ineens is het weg... Lange opbouw naar niks, al was het einde van dat stukje zang wel interessant (zou willen zeggen Kansas achtig, was het eerste waar ik aan dacht, al kan het zijn dat ik dan weer wat door de war haal), dat had er meer in gemogen. Het instrumentale eindstuk was beter dan het eerste lange instrumentale stuk.
Derde nummer: Beste nummer van deze drie tot nu toe. Grootste probleem van dit nummer zal voor mij zijn dat ik dit live geen concert vol ga houden. Het geeft me geen energie en dat heb ik persoonlijk wel nodig bij een concert. Is dit zo'n nummer dat Pink Floyd achtig is (niet de exacte tijden gezien, maar laten we zeggen+- minuut 4 t/m 6)? Wel een heel vervelende outro, maar misschien was dat het doel.
Vierde nummer: Beter uptempo, meer energie. Wel een beetje een vervelende manier van zang / uitspreken verschillende woorden, maar zo'n achtergrondskoor tussendoor is altijd goed. Verder wel het gevoel dat er maar weinig gebeurt in het nummer. Al gebeurt er meer tijdens en na de solo.
Vijfde nummer: Beetje vergelijkbaar met het derde nummer denk ik, al heb ik hier ook wel weer zo'n Kansas vibe bij de zang rond de 3 a 4 minuten.
Conclusie blijft vooral dat het me gewoon geen energie geeft, live gaan deze nummers sowieso niet werken voor mij.
En als ik zeg dat een nummer voor mij nergens naar toe gaat, of het de hele tijd hetzelfde is, kan het natuurlijk best zijn dat het muzikaal goed in elkaar zit en het niet steeds hetzelfde is, of dat het wel ergens naar toe gaat, maar ik hoor het allemaal niet. En dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn, want ik zit nu al een paar dagen met het songfestivalnummer van Feuerschwanz in m'n hoofd: "na-na-na Knightclub". Dat is het goede werk...
Hardrock, Glam- en powermetal werkt goed voor dat wat ik zoek in muziek.
Ging ervan uit dat je specifiek nummers had opgezocht die mij misschien wel zouden liggen, of minder het gevoel van "maar er gebeurt niks" zouden opwekken. Vond het dan ook weer zo flauw om het gewoon volledig te negeren. Nou dacht ik pas bij het tweede nummer eraan om een iets uitgebreidere samenvatting te geven.
EP Year Of The Pest van Pest Control. Crossover thrash punk met vrouwelijke zang, maar was op 45 RPM. Ik zet die plaat op , op 33 en denk bij mezelf "tjei, heeft die zangeres een operatie ondergaan? Was dat vroeger een man?" 
Maar klinkt (op 45 RPM toch) heerlijk! Gisteren gekocht bij hun show in Lille, in het voorprogramma van Knocked Loose. Maar tegen dat Knocked Loose begon was ik al terug buiten, die band hoor ik niet graag namelijk.
Maar klinkt (op 45 RPM toch) heerlijk! Gisteren gekocht bij hun show in Lille, in het voorprogramma van Knocked Loose. Maar tegen dat Knocked Loose begon was ik al terug buiten, die band hoor ik niet graag namelijk.
