Ik hoop niemand hier voor zijn of haar hoofd te stoten, maar hoe geraak je op het punt waarop je denkt, laat ik op korfballen gaan? Is de korte lijn naar ergens wereldkampioen in worden dan een drijfveer?
Hier een beetje een vergelijkbaar verhaal, via een schoolvriendje kennis mee gemaakt en een aantal jaar met plezier gespeeld. Levendige lokale competitie ook, met oude vetes tussen nabijgelegen clubs enzo. Voor mij ook totaal niet vanuit de insteek op hoog niveau wedstrijden te gaan spelen, maar als je die ambitie en aanleg wel hebt is het wereldje klein genoeg dat die droom best haalbaar kan zijn, lijkt me. Zo blijft die sport toch in leven denk ik, leuk op amateur niveau, en een haalbaar pad naar de top.Wij kregen op de basisschool proeftrainingen van de lokale korfbalvereniging. En dat was gewoon hartstikke leuk en een spelletje wat je best snel oppakt. Dus ik heb dat toen een aantal jaar gedaan. Totaal niet bezig met wereldkampioen worden, maar gewoon lekker met vriendjes en vriendinnetjes doordeweeks twee avonden trainen en op zaterdag een wedstrijd spelen. Ook heel leuk dat we in het najaar in de zaal speelden en in het voorjaar op het veld.