mattman wrote:
Paddy wrote:
jefferke wrote:
Beetje arrogantie mag wel in dit genre vind ik. Veel frontmannen hebben een soort ‘hautainheid’ rond zich hangen. Kijk naar Josh Homme, Dave Grohl, Jack White, … Ieder op zijn eigen specifieke manier die ook de band typeert, nu je zal altijd voor en tegenstanders hebben dan
Dat een frontman een uitstraling heeft, is part of the job. Maar pak het verschil tussen Dave Grohl en Alex Turner en je hebt precies wat ik bedoel. Symphatiek VS arrogantie.
Nuja, heb me dit jaar op RW toch erg lopen ergeren aan Grohl hoor. Met zijn praatjes over dat ze nummers van elk album gaan spelen, over dat hij een gitaar gekregen heeft, over zijn been, over de drummer, over de stand van de maan, de wisselkoers, maar ook over dat ze niet aan bisnummers doen omdat ze zo tijd verliezen om te spelen. Dan liever een band die doorspeelt. Vond de Foo Fighters best leuk, en prima als afsluiter, maar dankzij Grohl was ik toch een tikje teleurgesteld in mijn eerste FF concert…
En qua attitude boeit het mij eigenlijk verder weinig of een muzikant arrogant is of niet. Ik wil hun muziek horen, niet ermee op café zitten. Zowat de helft van wat op RW staat zal wel een soort arrogantie hebben. Tenzij het echt opvalt en het concert wat belemmert, zoals de Last Shadow Puppets in 2016. Daar was Alex te ‘in your face’ onuitstaanbaar. AM anno 2014 was prima.
Dank voor deze woorden Mattman! Ik dacht dat ik na Werchter, ook hier op dit forum, enigszins alleen stond in mijn teleurstelling en kritiek op de Foo Fighters op Werchter maar sindsdien heb ik dit geluid vaker terug gehoord. Dit was voor mij echt een teleurstelling en met name de houding van Dave Grohl stond mij (en mijn groep) niet aan. Wanneer je 2,5 uur speelt en daarvan zeker een half uur volpraat over hoelang je wel niet kunt spelen en veel aan het aankloten bent, dan haak ik af.