Dit is precies het hele probleem van Pinkpop sinds 2015. Tuurlijk, alle festivals moeten geld verdienen, maar er is een wezenlijk verschil in hoe ze dat doen. En de manier waarop Pinkpop het doet, heeft het festival tot een zielloze schim gemaakt van wat het ooit geweest is.
Pinkpop zet drie zo groot mogelijke headliners neer in de hoop dat die grotendeels hun dag uitverkopen. De rest van de dagopvulling (wat overigens heel weinig is) wordt vooral geselecteerd op radiohitjes. De meeste ken ik niet eens omdat ik nooit naar de radio luister, maar ik kan me herinneren dat ik een van de voorgaande jaren nog wat artiesten had gecheckt op YouTube die dan ineens één miljoenenhit bleken te hebben. En nee, dat zijn niet de namen die een zelfgerespecteerde muziekluisteraar tegenkomt op websites als /mu/, Sputnik, RYM, Pitchfork, Fantano, et cetera.
Tot slot verkoopt een groot deel van de kaarten toch wel uit omdat Pinkpop nog veel fans heeft uit de jaren dat er nog wel enige lijn in de line-up zat. Wat ik niet helemaal snap, want het is gewoon een renveld waar zoveel mogelijk mensen op gepropt worden. Zo gaat het op Werchter ook, maar daar is nog wat meer aankleding. Nieuwe festivals als BKS en DTRH zetten een veel inspirerendere omgeving in elkaar. In andere woorden, als de line-up tegenvalt, is het Pinkpopterrein toch geen plek waar je wil rondlopen omdat het zo mooi is?
Zodra de stadionacts en one-hit wonders zijn geprogrammeerd, heeft Mojo nog wat acts op zak die ze nog kwijt moeten en dan maar op Pinkpol zetten. Soms totaal nietszeggende namen die de kleine zaal van Doornroosje nog niet vullen, maar soms ook iets wat heel goed een eigen concert kan uitverkopen en een sterke fanbase heeft zodat Mojo nóg meer dagkaarten verkoopt, vermoedelijk wanneer de headliner niet groot genoeg is (A Perfect Circle).
En dan zou je denken, zeker als je geen andere festivals bezoekt: programmeert niet elk festival zo? Nee. Elk ander festival heeft een nette afgestudeerde wo-student communicatie of bedrijfskunde of iets in die richting in dienst om een totaalplaatje op te bouwen. Elk jaar DTRH kun je een bak indiebands en electronicaproducers verwachten die over het algemeen enigszins dansbaar zijn op een groen terrein met veel randactiviteiten. BKS programmeert, wederom elk jaar, de 'bravere' kant van het indiegenre met veel relevante en nieuwe muziek. Nu dan, voorbij mijn eigen bias, een eerlijkere vergelijking: Werchter. Die moeten net zo veel kaarten verkopen als Pinkpop en maken voor mij toch ook vaak vreemde keuzes, maar je weet wel dat je elk jaar de grootste en enigszins relevante namen kan verwachten. Een headliner delen ze soms nog wel met Pinkpop, maar alles daaronder is een behoorlijk ander verhaal.
Specifieke metalfestivals gaan het, zoals op de vorige pagina hier beweerd, inderdaad moeilijk krijgen in de toekomst. Alle écht grote bands in het genre teren inmiddels nog steeds op hun hits van 30 jaar terug en er zijn geen nieuwe grote bands om hun rol over te nemen. Populaire muziek van de laatste 10 jaar is geen hardrock/metal, dus op een enkele gevestigde band na heeft dat genre weinig meer te zoeken op het moderne Pinkpop.
Ik betreur wel dat Pinkpop zich zo heeft ontwikkeld, want ik weet nog dat ik na de 2014-editie enorm benieuwd was waarmee het festival zou komen in het volgende jaar. Toegegeven, dat was de tijd waarin ik nog warm werd van namen als White Lies, Editors en Keane, maar toch. Net zoals 95% van de radiozenders heeft Pinkpop helemaal niets meer te maken met de moderne muziekscene en dat is treurig. Ik merk dat ik me er druk om maak omdat ik twee keer een plezierig festival heb gedaan in Landgraaf, maar misschien moet ik het maar laten gaan. De luisteraars van SkyRadio en QMusic willen ook wel eens naar een festival.
