Beste recensie van het weekend is trouwens die van OOR over Lil Kleine:
"Om tien voor vier, dus twintig minuten te laat, is Yorick Scholten dan eindelijk op het podium gearriveerd, om maar meteen te bewijzen dat een file soms niet lang genoeg kan duren. ‘Sorry dat ik te laat ben’, daar wachten we op. En als ie dan een sympathiek, flitsend setje neerzet om het geduldige veld wakker te schudden, is alles snel vergeven. Maar nee, Lil’ Kleine straalt eerder uit dat we blij moeten zijn dat ie er alsnog is. Kleine heeft wel een band meegenomen (dj, drummer, gitarist) en een bak versiersels (glitters, pyro, danseressen), al draait z’n show toch vooral om z’n eigen opgeblazen ego. Wat bij de jeugd kennelijk doorgaat voor rappen, is bij Lil’ Kleine live vooral schreeuwen over zichzelf – waarbij hij zichzelf ook nog eens overschreeuwt. Hits? Zeker. 1,2,3 en Drank & Drugs vliegen gehaast over het veld en krijgen de voorste rangen ook nog eens in beweging. Toch lijkt Lil’ Kleine zich, ondanks herhaalde woorden als ‘blij’ en ‘trots’, geen moment te beseffen wat een dedain voor Nederlands oudste festival hij namens de jongere generatie uitstraalt. ‘Er is een tijd van komen en een tijd van gaan’, pocht hij doodleuk als z’n ingekorte setje tegen het z’n eind loopt. Kom dan gewoon op tijd. Wat een misser. Wat. Een. Lul."