Donderdag rond 12.00 uur vertrokken uit het mooie Brabant. Probleemloos naar Biddinghuizen gereden waar we dan rond een uur of 14.00 aankwamen (incl. pauze). Zeker nog 2 uur of meer in de rij gestaan, maarja op die donderdag boeit het me toch niet zo heel veel. Het was gezellig in de rij met de nodige versnaperingen bij de hand. Onze oude plek bij de ingang was er dit jaar niet meer. Dus we moesten naar 5/6. En het was bizar druk op dat moment. Toch bij 6 mooi ons tentje op kunnen zetten, wat gedronken en gechilled. Savonds nog even het terrein op geweest, maar we waren wederom de koptelefoons van de Silent Disco misgelopen. De rest was die avond ook niet boeiend, dus het was vooral relaxen dus.. wat eten wat drinken.. je kent het wel. Rond 01.30 terug naar de camping gegaan, en daar verder ons zelf vol lopen tanken. Toen ook maar gelijk besloten tijdens dronkenmanspraat dat we de volgende dag mee gingen doen met de Yoga.
Vrijdag:
Zogezegd zo gedaan, we hebben ons netje som 10.30 gemeld in de Yoga. Maar na 10 minuten meegedaan te hebben werd het ons toch wat te zweverig. Dus toen maar een heerlijke tosti ontbijt genomen bij de Armadillow, krantje gelezen en vooral een beetje relaxen. De eerste act van het festival was Girl In Red in de India. In het begon dacht ik dat het redelijk fijne muziek was, maar al snel raakte ik er op uitgekeken. Toen we naar buiten liepen bleek Damon Albarn aan het soundchecken te zijn in de Bravo. Snel gekeken alleen toen we de tent in waren liep hij net weg.. Balen.
Daarna blijven hangen bij "De Fenomeen" aka Donnie. Tsja ik weet dat het allemaal erg plat is, maar eerlijk moet ik bekennen dat ik die gast wel mag. Hij neemt zichzelf ook niet super serieus, en zijn teksten vind ik vaak wel geinig om te horen. Of het nu gaat om Beetje sos, voel me net Wubbo Ockels en zijn spacemokkels. Koopa Troopa, of "Spuit zaad op d'r rug, laat d'r achter als Bulbasaur". Tsja het is een show vol met flauwe humor, maar ook met veel herkenbaarheid. En ja ik verdien hier een minpunt voor, maar toch heb ik meegedaan met de polonaise die door de Bravo heen ging op "heb je een jonko voor mij" (parodie op Frans Bauers heb je even voor mij). Het was gewoon een fijn optreden, en die gast heeft nog best een degelijke flow. Ruime voldoende dus zo vroeg op de dag.
Nu weer richting de X-Ray gewandeld, daar was het de beurt aan Meetsystem.. Op plaat vond ik het allemaal best prima klinken, maar live vond ik het maar saai. Wel de show afgekeken maar er waren weinig hoogtepunten te noemen. Een tent er naast (India) stonden hierna Slaves op het podium. Al meerdere malen gezien, het blijft een erg leuk bandje. Ook nog openen met een Vengaboyz intro, wat wil men nog meer in het leven...
Toch vroegtijdig vertrokken om een mooi plekje te krijgen bij The Chats in de X-Ray. Ik verwachte drukte en dat was ook zo. Het ging vooraan behoorlijk los. Het was niet eens helemaal goed kwa uitvoering, maar dat hoeft ook niet echt bij dit soort bands. We kregen allemaal vrij korte nummers op ons afgevuurd, en alles werd prima ontvangen. Enige minpunt wel vond ik dat er soms lange stiltes zaten tussen de nummers. Daar moeten ze nog proberen te verbeteren om de tempo in hun set te houden. Maar verder een leuk optreden.
Op dit moment van de dag had ik even geen mustsee op het programma staan, dus ben ik een beetje achteraan gaan staan in de India bij Two Feet. Ssssssssssssssaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaai!. Daarna nog even een paar nummers meegepakt in de X-Ray bij PUP. Liet niet echt veel indruk op me achter, het klonk ok maar niet meer dan dat.
Nu was het tijd voor The Streets in de Heineken-tent. Ik heb Mike Skinner nog nooit zien optreden, ik ken de hits maar ben niet bekend met het gehele oeuvre van de band. Het begin van de set was nog even aftasten. Je zag gelijk de charmes van de frontman, maar muzikaal gezien wist ik eigenlijk nog niet echt wat ik er van moest vinden.
Mijn vrienden waren al vertrokken, maar ik ben lekker blijven hangen. En net op dat moment leek de set in een vingerknip te veranderen een enorm tof optreden. Alles viel plots op zijn plek, het leek wel of het aftasten van het begin in een soort voorspel leek te zijn voor de uitbundige vrijpartij die later zou plaats vinden. Normaal ben ik niet zo van de "everyone be happy" momenten, maar Mike Skinner wist het zo enorm tof te brengen dat er echt wat begon te broeien in de tent. Dan nog eindigen met Dry You Eyes (pracht nummer) en dan nog helemaal los met Fit But Don't You Know It ontpopte het optreden in een grote climax.
Met pijn in de benen de rest van de groep opgezocht die bij Fontaines D.C. waren gaan kijken. Ik heb eigenlijk het laatste gedeelte van de set mee kunnen pakken. Dat klonk allemaal best leuk, maar heb er te kort bij gestaan om er echt een goed oordeel over te geven. Op de Bravo was ondertussen net Jorja Smith begonnen. En ik stond ergens halverwege de tent. Ze klonk prima bij stem, en het optreden was gewoon ijzersterk. Maar toch kan ik niet heel veel bij dit soort optredens, ik kan hier niet op los gaan, en ik kan ook weer niet verdrinken in de schoonheid van dit soort muziek. Maar het zal meer aan mij liggen dan aan Jorja, want nogmaals het was gewoon erg goed verder.
Toen heel even mijn rust gepakt en gaan zitten vlak naast de India. Daar was RIMON bezig, en dat kon ik een klein beetje meekrijgen. Ze opende met een Feeling Good cover, dat klonk best goed. Maar overall is het niet helemaal mijn ding. Natuurlijk krijg je niet alles mee als je op een klein afstandje zit.
Hierna op tijd naar de Bravo vertrokken waar The Good, The Bad & The Queen dus ging optreden. Ik stond behoorlijk vooraan, want het was niet super druk. Ik heb ze dus nog niet eerder gezien, maar de setting beviel me wel. Die oude lampen, Damon met zijn hoge hoed... ja het het echt die oud Engelse sfeer over zich heen. In het begin zag je dat ze een klein beetje moeite hadden met de Bravo, het publiek reageerde niet echt super. Albarn leek dat ook wel door te hebben had ik soms het idee. Maar toch wisten ze de set erg om te buigen. Ik werd opgeslokt in hun muziek, en waande me in een donkere kroeg aan het uiteinde van een steegje gelegen aan de Theems, waar die charmante man met een hoge hoed vol bravoure stond op te treden. Geen idee hoe de rest van het publiek reageerde meer, ik was in hypnose door dit enorm tof optreden. En dan sluiten ze af, en roepen ze dat het "The Last Show Ever is". Wow was ik daar echt bij?
Daarna was het tijd voor een vreemd contrast verschil. Ik ging door naar de Lima voor een "feestje". Ik had zin om los te gaan bij Neuromankh Feofan, oftewel verschrikkelijke kut muziek die alleen in de Lima leuk kan zijn. Was een soort mix van Russiche Folk en Drum & Bass met dansende beren op het podium. Toch ging heel de tent naar de tering, en monde het uit op een groots volksfeest. Na deze show ben ik even gaan rusten in de buurt van de specialbieren bar tussen de X-Ray en India. Even wat trippeltjes dronken en door gegaan naar de Bravo waar het nachtprogramma was begonnen. Honey Dijon draaide best een toffe set. Verder de nacht afgesloten met Legowelt, Identified Patient in de X-Ray en Carista in de Bravo. Ik vond de nacht vrij matig om eerlijk te zijn, het was allemaal ok... maar toch vind ik allemaal niet heel bijzonder meer.
Zaterdag:
Ik was weer vroeg uit de veren, en liep rond 10:30 weer op het terrein. Dit keer toch maar de Yoga overgeslagen. Na een ontbijtje, koffie en wederom een krantje erbij. Zijn we de dag gestart bij Joep Beving in de Bravo. Jammer dat ze de Bravo niet hadden afgesloten zoals ze een paar jaar terug deden. Erg mooi optreden met de strijkers erbij. En het was redelijk stil publiek gelukkig waar ik stond
The Howl & The Hum gingen hierna hun set spelen in de India. Vond het op plaat best goed klinken, maar live hield het naar mijn mening weinig over . Een set om snel te vergeten. Na even weer wat te relaxen ben ik gaan kijken bij K Á R Y Y N. Het was allemaal best "ok" maar verder ook weinig memorabel.
Toen was het de beurt aan de hype van het jaar, Billie Eilish op de Alpha. Het verbaasde me dat ze gelijk begon met Bad Guy, en het viel me ook op dat ik volgens mij de verkeerde man op het verkeerde feestje was. Er was een hoop gegil te horen vooraan aan de Alpha. Het deed me denken aan mijn Justin Bieber ervaring bij Pinkpop. Echter was Eilish live best prima, het klonk allemaal vrij straks en het publiek leek uit haar hand te eten. Maar ik kan eigenlijk niks anders concluderen dan dat ik hier niks mee kan.
Gelukkig op tijd vertrokken in de stromende regen naar Sharon van Etten. De tent was lekker vol, maar dat kwam volgens mij voornamelijk door de regen. Toch had ik een mooi plekje vooraan, en heb van seconde 1 tot de laatste noot enorm genoten van dit optreden. Vocaal is ze zo goed, en ze weet ook kwa performance alles te pakken. Seventeen blijft een van de betere tracks van 2019.
Toen even de rest van de groep opgepikt bij Paul Kalkbrenner het regende nog opnieuw behoorlijk. Maar het was toch fijn om allemaal te horen, toen Sky & Sand te horen werd gebracht ging het publiek echt even los. En toen ben ik daarna afgehaakt om heel even het begin te pakken van Juice WRLD. Was wel benieuwd naar hoe dit was, maar buiten Lucid Dreams is het allemaal vrij povertjes. Gelukkig had ik mijn zinnen gezet om naar Otoboke Beaver te gaan. Als je ze zag staan op het podium dan zou je totaal deze sound niet verwachten. Maar het was echt rete strak gespeeld, en bleken gewoon erg goede muzikanten te zijn. De X-Ray ging echt compleet los. Briljante show.
Hierna een plekje opgezocht om vooraan te staan bij The National, waar ik enorm fan van ben zoals jullie weten. We waren blijkbaar niet de enige met dit idee, want we stonden al een paar rijen van de frontrow vandaan, maar goed vooralsnog ver vooraan. Toch was ik niet super onder indruk van hun laatste album en voor mij misschien zelfs hun minste werk tot nu toe. Dat de set vol met nieuwe nummers zat was dan ook niet gek. Daarom hoopt ook dat de overige nummers wat exotischer zou zijn. Maar dat was niet het geval helaas. Hierdoor werd het zeker niet de beste show van de band ooit. Toch was de band kwalitatief wel in vorm, Matthew deed weer zijn kunstjes op het podium die we eigenlijk wel kennen. Als fan moet ik zeggen dat het misschien beter is dat ze even een jaartje of 5 met sabbatical gaan. En ook nieuwe dingen gaan zoeken in hun show optreden. Toch blijft het een van de betere bands van dit moment. Nu klink ik mogelijk vrij negatief, maar heb gewoon genoten van de show.
En we gingen gelijk weer door naar de India, voor niemand meer dan Johnny Marr. Ook zijn solo platen kwamen erg goed uit de verf, maar natuurlijk zal iedereen te wachten op de nummers van The Smiths. En tsja, dat waren stuk voor stuk gewoon pareltjes door de gehele set. Vocaal is het natuurlijk geen Morrissey, maar instrumentaal is hij gewoon geweldig. Tijd voor een The Smiths reünie dus.
Nachtprogrammatijd. En doorgegaan naar Colin Benders in de Bravo. Al meerdere malen gezien, er veranderd niet heel veel, maar het blijft wel mooi om naar te kijken. Toch mag hij langzaam weer eens gaan kijken naar een ander project als je het mij vraagt. Toen had ik even niks boeiends wat ik wilde doen, dus ben maar even in de Armadillow gaan hangen en een pasta naar binnen gewerkt. Daarna nog wat speciaal biertjes gedronken en mijn beentjes een verdiende rust gegeven. Vervolgens de India ingedoken om Agoria (Live) te zien. Maar heel boeiend werd het nooit.
Bamba Pana & Makaveli draaide vervolgens de X-Ray leeg, nee dit was niet het ideale moment voor dit optreden. Had misschien beter overdag op het programma moeten staan. Denis Sulta bleek het vak "Dj'en" nog niet onder de knie te hebben. Maar gelukkig wist Matrixxman de saaie avond nog wel te reden in de Bravo. Sloot om 04:30 af met New Order - Blue Monday.. and the crowd went nuts. Terug gegaan naar mijn tentje, waar me kameraden nog aan het afteren waren met hun tering herrie. Geen oog dicht gedaan.
Zondag:
Omdat ik me gigantisch verveelde en dus geen slaap had gehad wederom vroeg vertrokken naar het terrein. Rond 10.00 uur had ik bij de Vega BBQ maar een maaltijdje genomen. Was ok maar niet bijzonder.
Brak aangesloten bij Yang Yang Cai. Ja erg knap hoor, de dame kon zeker goed spelen. Maar ik trok dit vrij slecht op dit moment. Hierna was Matteo Myderwyck iets meer in mijn straatje. Maar halverwege toch afgehaakt om maar wat koffie naar binnen te werken. Julia Jacklin was toch genieten, en op die muziek is het dan ook weer lekker brak te zijn. Ze was goed bij stem, en ik kon er heerlijk even bij wegdromen. Mooi optreden.
Vervolgens naar Tamino gaan kijken in de Heineken. Buiten Cigar vind ik het allemaal niet zo heel spannend. De sound is niet verkeerd, maar er gebeurt te weinig in zijn sets om het echt tot een boeiend verhaal weten te maken. Op naar de volgende zuiderbuur: Zwangere Guy stond klaar in een uitpuilende X-Ray. Op album had ik er weinig mee, maar live stond het echt als een huis. Het publiek ging er helemaal in mee. Ook zat er echt een emotie in zijn optreden, iets wat ik vaak mis in hip hop/rap optredens. Nee het was een grote meevaller dit optreden.
Willem was de volgende artiest die op mijn programma stond. Ook hier zat een show vol met gevoel en emotie in. De Bravo was zeer goed gevuld, en hij wist deze ook volledig in te pakken. Tsja er zullen vast mensen hebben zitten wachten Big2 om waar Opposites nummers te doen, maar gelukkig is dat niet gebeurt. Had ook totaal niet gepast bij het album wat Willem heeft achtergelaten. Want dat was gewoon genieten.
Soort semi pauze gehouden en op een afstand gekeken bij Turnstille en POND. Beide klonk zeker niet verkeerd maar de vermoeid kon me er even niet toe zetten om echt diep de tent in de gaan. Turnstille ging wel lekker los wat ik zag, en POND deed het ook prima.
James Blake was mijn volgende prooi op het programma. Zijn nieuwe nummers kwamen erg goed over, en de set was alles behalve saai. Zijn sound gaat door merg en been, en ik heb van begin tot eind genoten van de set. Ik snap dat mensen het misschien wel saai vinden, maar met de juiste insteek kan je Blake prima aanvoelen en dan is het zoveel toffer.
Toen was het de beurt aan Marc Rebillet. Hij begin gelijk met FUCK YOU FUCK YOU FUCK YOU in de microfoon te schreeuwen en ging dat samplen op zijn eigen beats. Leuk voor 1 nummer, maar daarna werd het al heel snel awkward. Afgehaakt om naar Modeselektor te gaan in de Bravo. De tent stond bomvol, en ging helemaal uit zijn dak. Tof dat Flohio nog even nummertje mee kwam doen. Maar ze ramde er stevig op los, en alles klonk loepzuiver.
Wederom even rust gepakt om mooi plekje te krijgen bij New Order. Het stroomde behoorlijk vol in het begin van de set. En als ik om me heen keek waren er veel mensen die voor de "dance" kwamen uit de New Order set. Maar de heren gaven een heel toffe set weg, met een heerlijke playlist. Het publiek ging ook bijna op alles los. Uiteraard was de climax te vinden bij Blue Monday waar het de Bravo echt even ontplofte. Daarna mooi terugkeren met een Joy Division nummer en dat was een mooie afsluiter van de set. Tof om ze eens gezien te hebben.
Het dagprogramma afgesloten met Ross From Friends. Het was erg rustig bij de X-Ray, waarschijnlijk waren de meeste mensen bij Tame Impala. Leuke set, maar zonder echte piekpunten. Eigenlijk vond ik het raar dat ze zo vroeg op de avond stonden. Denk dat zoiets beter tot zijn recht komt als laatste act, als mooie "after" set. Maar het waren ook de laatste loodjes, dus ergens was het ook wel prima.
De nacht was weer begonnen, en ik was echt kapot. Maar toch even gaan kijken bij Franky Nuts, ik ken deze jongen soort van. Hij draaide altijd samen met iemand waarmee ik vroeger ook regelmatig draaide. Toen had ik altijd een beetje idee dat hij op een tijdelijke hype (Skrillex destijds) insprong en daar de Drum & Bass kant is opgeschoten. Maar moet zeggen dat die jongen zich prima heeft ontwikkeld en zijn genre wel trouw is gebleven. De set was best tof, maar er zaten veel EDM momenten en MC'en tijdens je eigen set vind ik altijd iets ongemakkelijks hebben. Maar toch zeker een ruime voldoende voor deze set.
Hierna doorgelopen naar de Bravo, waar het opvallend rustig was tegen over de andere dagen. De Sluwe Vos deed het ok, maar niets nieuws onder de zon. Maar het werkte wel. Mall Grab wist niet te overtuigen. Halverwege de set nog heel even mijn Lowlands afgesloten bij Antal. Dat klonk zeer tof, en een dit soort lange sets is altijd prima. Maar ik was te kapot om nog echt mijn draai te vinden. Dus rond 03:30 maar mijn tentje opgezocht, en de volgende ochtend rond 09:00 uur vertrokken naar huis zonder enkele problemen
Conclusie:
+ 3 grote Bravo acts met The National, The Good & The Bad The Queen
+ Uitstekende sfeer op het terrein
+ Speciaalbierenbar
+ Veel kunnen zien.
- Nachtprogramma mag diverser
- Het ontbreken van de camping naast de uitgang
- Spierpijn, ik begin oud te worden.
Top 5:
01. The Good, The Bad & The Queen
02. New Order
03. The Streets
04. The National
05. Sharon van Etten
