Lowlands 2019 - Nieuws en geruchten
- Onderwerp starter Joszwa
- Startdatum
Mijn eerste lowlands. Wat een gaaf festival. De sfeer was zo gemoedelijk met het publiek onder elkaar en iedereen had zin in een lolletje, gesprek of feestje. Ik ben er van overtuigd dat enkel weekendtickets hier een bijdrage aan heeft. Ik heb mede hierdoor eens wat rustiger aan gedaan en niet telkens van podium naar podium gerend, maar ook sfeer op het terrein geproefd. Daardoor wel minder gezien dan vooraf gepland, maar totaal geen spijt van gehad.
Vrijdag:
Terrein verkend, klein stukje Girl in Red meegepakt, maar dat was niet boeiend genoeg om mijn nieuwsgierigheid naar het terrein te temperen. Dus de eerste act die ik zag werd Frank Turner & the Sleeping Souls (****). Goeie festival opener. Met zijn aanstekelijke enthousiasme maakt hij leuke maar ook goede folkpunk liedjes. Hij overschreeuwt zich zo af en toe, maar voor de aantal punk dat hij erin gooit is het meer dan prima. Hij pakte het begin meteen het publiek bij de strot met Get Better en 1933. Al vrij snel volgden persoonlijke favorieten If Ever I Stray en Photosynthesis. Een rustig middenstuk om aan het eind weer te af te sluiten met 3 knallers. Bij het afsluitende Four Simple Words op het laatst Frank Turner nog de lucht ingegooid voor het crowdsurfen. Lekker begin.
The Growlers vielen mij tegen, dus na 10 minuten weg gegaan en toen wat vrienden gevonden. Vandaar dat ik uiteindelijk iets later bij de meeting was. Zoals gezegd op zoek naar jullie, maar niet kunnen vinden. Uiteindelijk met een groepje naar Jungle geweest en op een afstandje daarvan zitten kletsen. Leuk en gezellig gehad! Daarna op naar de India voor Fontaines DC(***1/2). Deze jongens gaan nog een stuk groter worden. Strakke band, goede zanger, publiek draait ervoor warm. Zanger gedraagt zich als een kip zonder kop zonder echt veel tegen het publiek te zeggen. Heen en weer geloop over het podium, ik kreeg het er zelf een beetje zenuwachtig van. Maar zijn zang en de teksten waren een stuk overtuigender dan zijn uitstraling.
Na Jorja Smith de Bravo ingegaan en gaan wachten op The Good, the Bad & the Queen(*****). Midden vooraan tegen het hek, kon niet beter. Hier vriendschappen voor het weekend gemaakt. Zo gaat een uurtje snel voorbij. Ik kende de nummers enkel van het paar keer opgezette Merrie Land. mooie melancholische muziek die me op plaat niet altijd even goed weet te boeien. Maar Live hadden ze me helemaal in hun macht. Het speelse en genot straalde er vanaf. Damon Albarn die natuurlijk weer wat teveel gedronken had, drummer die met een grote grijns zat te spelen en een totale band die muzikale perfectie was. Anderhalf uur alleen maar staan genieten.
Ik heb hierna nog een klein stukje De Staat(***) gezien van een afstandje. Ik viel in bij Phoenix dus kreeg precies het Rico & Sticks blokje mee, wat alleraardigst klonk. Daarna volgende een show wat typisch de Staat was. Altijd goed, strak, mooi qua licht en geluid. Dat de productie op maat was gemaakt, was een leuke extra maar als je de staat al vaker hebt gezien weet je ook wel wat je zo ongeveer kunt verwachten. Toch hebben ze in mijn opinie meer recht op deze plek dan menig andere Nederlandse bands (kuch, Kensington) en maakten ze het helemaal waar. Blij trouwens dat ze hun afsluiter hebben vervangen door KITTY KITTY, want dat is echt een topnummer.
In de nacht naar Silent Comedy geweest (veel gelachen, improvisatie-cabaret met duo's tegen elkaar) en Zero's Alternative. Daarna beetje kwijt maar lag voor 6:00 in mijn tentje
.
Zaterdag:
Brak! Maar ik had de energie gevonden om na 4 uurtjes slaap en wat koffie naar Joep Beving (****1/2) te gaan. Dit optreden heeft mij geraakt. Van minimalistisch tot groots met strijkers alles was aanwezig. Het hoogtepunt was toch wel het synthesizer stuk met een zonsverduistering. Net Mike Oldfield. Ik was in eerste instantie van plan op het terrein te blijven hangen, maar moest toch even terug naar de tent om bij te komen.
De hype van 2019 en LL was natuurlijk Billie Eilish (**1/2). Mijn kameraad kende het niet en geloofde nooit dat het zo druk zou worden. We zijn expres 3 kwartier van te voren op een goed plekje op de heuvel gaan zitten om de volksverhuizing mee te maken. De volksverhuizing kwam er, en ook niet een beetje. Het was hier drukker dan bij welke headliner dan ook. Ondertussen veel lol gehad door mensen te zoeken die het ook niet kenden. Dan het optreden zelf. Sterk openen met Bad Guy. Maar helaas heeft ze te weinig van die up-tempo knallers. You Should See Me In a Crown kwam ook te vroeg. Na een halfuurtje kwam de klad er wel in en werd het eigenlijk gewoon een gezapige popshow. Natuurlijk waren de visuals anders met de spinnen en dergelijke, maar de show algeheel was niet goed genoeg om de hype waar te maken. Wat ook niet betekent dat het helemaal slecht was, want ga er maar aan staan met zo'n verwachtingspatroon.
Door de regen naar Sharon Van Etten (****). Ik heb het laatste album veel opgehad en telkens verloor ik mijn aandacht erbij. Hoe anders is dit in een live show. Heerlijk rauw en oprecht gebracht. Power woman en wat heeft ze met dat Seventeen toch een festivalanthem te pakken. Ook was het op de rustigere nummers (Every Time the Sun Comes up) prima vertoeven. Zoals iemand hierboven zei, live voegt de muziek meer toe dan op plaat. Met een nieuw blond biertje (bah, heiniken drink ik als tukker niet
), IDLES (**) gecheckt na alle goede verhalen hier. De soundcheck was vermakelijk en al bijna een concert op zich. De sfeer zat er van het begin meteen goed in, veel mensen hadden hier zin in. Grappige spontane medley van My heart will go on/Linger. Maar muzikaal stelt het toch niks voor. Het is een kwestie van hard rammen op de instrumenten en als iemand verkeerde akkoorden speelt maakt het niet uit want het valt toch niet op. Die zanger kan trouwens totaal niet zingen. Nee, niks voor mij.
Hierdoor de 2 meest saaie nummers van het festival meegepakt, de laatste 2 van Juice WRLD. Zijn er echt mensen die dit mooi vinden? Maar we hadden wel weer de top plek voor The National (*****). Wederom een leuk uurtje gehad met de fans vooraan voordat we werden meegenomen in de wereld van Matt Berninger en zijn kompanen. Ik kan niet meer zeggen dat ik naar dit optreden het meest uitkeek, het meest meezong, het meest genoot. Van ingetogen en klein naar hard en groots. Van breekbaar en zuiver naar emotioneel en passievol. Een afwisselende set die veel te snel voorbij ging.
Ik was benieuwd naar TOP, maar liep door de India die kant op. Daar startte Johnny Marr net met Bigmouth Strikes Again. Dat klonk toch wel verdomd goed. Solonummer daarna was niet echt sprankelend en op setlist.fm zag ik dat de andere the smiths klassieker aan het eind zat. Toch maar een halfuurtje naar Twenty One Pilots(*) gegaan. Ik heb er wal over gezegd maar het was echt too much. Ik kwam aan bij Jump around, er kwam een links rechts stuk en eigenlijk werd alles aangepakt om het publiek te entertainen. Wat nep. Het meest viel mij de drummer tegen. Op een speciaal drumstel op een plateau op het publiek ging hij zitten en ik dacht nu komt het. Het is een goeie drummer dus wat voor spectaculairs heeft hij voor ons in petto? Nee, het werd een minuutje 7 Nation Army, want dan weet je ten minste zker dat je het publiek mee krijgt. Bah. Gelukkig mooi kunnen losgaan want ik was net op tijd terug voor There Is a Light That Never Goes Out.
De nacht was iets rustiger dan de vorige. Wat me vooral is bijgebleven is het live verslag van de hele zaal bij de film The Dead Don't Die, waarbij Iggy pop een zombie speelde (hij had weinig make-up nodig).
Zondag:
Niet veel bands lang gezien maar telkens korte stukjes en veel over het terrein gelopen. Veel met mensen gepraat en wat minder met de muziek bezig geweest.
Honne (*) vond ik te licht en te flauw om me echt bij te vermaken. Zelfde als de veredelde karaoke die op de Alpha begon. Toen uiteindelijk naar de lezing over knippen en plakken met DNA gegaan, maar dit ging helaas veel minder diep erop in dan ik had gehoopt en de focus lag meer op de ethische vraagstukken hierbij. Jungle By Night(**) gezien en klonk wel aardig maar houdt de spanning niet vast en Pond (*1/2) wat eigenlijk gewoon niet boeide
Franz Fernidand (***1/2) was het eerste wat me goed positief opviel op de zondag. Veel herkenbare hits, vrolijk en geen overdreven publiek opzwepende trucs die de vaart uit de show halen. Gewoon leuk dus. Lekker staan mee schreeuwen en springen. Na het eten weer ons vaste plekje in de Bravo opgezocht voor New Order (****1/2). Kameraad is helemaal fan van deze band en heb dus van zijn enthousiasme kunnen genieten. Ze gaven ook een goede show met mooie visuals met het euforie gevoel van het festival, inzetten van Blue Monday. Mooi dat ze afsluiten met Love Will Tear Us Apart.
Helaas hierdoor wel het begin van Tame Impala (****) gemist, maar wat ik zag was goed. Mooie licht/laser show en muzikaal weer perfect. Grappig dat A$AP Rocky nog 2 nummers mee deed. Dit was wel sfeerverhogend.Beste headliner deze editie, toonde ook het publiek dat er bij aanwezig was. Niet meer sterren omdat ik het eerste half uur heb gemist.
En zo zit Lowlands 2019 er alweer op. Fijnste festival voor mij tot nu toe met leuke mensen en goede optredens.
Top 10:
10. Stukjes van Johnny Fucking Marr
9. Franz Fernidand
8. Fontaines D.C.
7. Sharon van Etten
6. Tame Impala
5.Frank Turner & the Sleeping Souls
4. New Order
3. Joep Beving
2. The Good, The Bad & The Queen
1, The National
Morgen nog een keertje nagenieten met mijn Kiezerslijst op Kink rond kwart voor 10 met 3 gekozen nummers door mij nu,
Tot volgend jaar!
Vrijdag:
Terrein verkend, klein stukje Girl in Red meegepakt, maar dat was niet boeiend genoeg om mijn nieuwsgierigheid naar het terrein te temperen. Dus de eerste act die ik zag werd Frank Turner & the Sleeping Souls (****). Goeie festival opener. Met zijn aanstekelijke enthousiasme maakt hij leuke maar ook goede folkpunk liedjes. Hij overschreeuwt zich zo af en toe, maar voor de aantal punk dat hij erin gooit is het meer dan prima. Hij pakte het begin meteen het publiek bij de strot met Get Better en 1933. Al vrij snel volgden persoonlijke favorieten If Ever I Stray en Photosynthesis. Een rustig middenstuk om aan het eind weer te af te sluiten met 3 knallers. Bij het afsluitende Four Simple Words op het laatst Frank Turner nog de lucht ingegooid voor het crowdsurfen. Lekker begin.
The Growlers vielen mij tegen, dus na 10 minuten weg gegaan en toen wat vrienden gevonden. Vandaar dat ik uiteindelijk iets later bij de meeting was. Zoals gezegd op zoek naar jullie, maar niet kunnen vinden. Uiteindelijk met een groepje naar Jungle geweest en op een afstandje daarvan zitten kletsen. Leuk en gezellig gehad! Daarna op naar de India voor Fontaines DC(***1/2). Deze jongens gaan nog een stuk groter worden. Strakke band, goede zanger, publiek draait ervoor warm. Zanger gedraagt zich als een kip zonder kop zonder echt veel tegen het publiek te zeggen. Heen en weer geloop over het podium, ik kreeg het er zelf een beetje zenuwachtig van. Maar zijn zang en de teksten waren een stuk overtuigender dan zijn uitstraling.
Na Jorja Smith de Bravo ingegaan en gaan wachten op The Good, the Bad & the Queen(*****). Midden vooraan tegen het hek, kon niet beter. Hier vriendschappen voor het weekend gemaakt. Zo gaat een uurtje snel voorbij. Ik kende de nummers enkel van het paar keer opgezette Merrie Land. mooie melancholische muziek die me op plaat niet altijd even goed weet te boeien. Maar Live hadden ze me helemaal in hun macht. Het speelse en genot straalde er vanaf. Damon Albarn die natuurlijk weer wat teveel gedronken had, drummer die met een grote grijns zat te spelen en een totale band die muzikale perfectie was. Anderhalf uur alleen maar staan genieten.
Ik heb hierna nog een klein stukje De Staat(***) gezien van een afstandje. Ik viel in bij Phoenix dus kreeg precies het Rico & Sticks blokje mee, wat alleraardigst klonk. Daarna volgende een show wat typisch de Staat was. Altijd goed, strak, mooi qua licht en geluid. Dat de productie op maat was gemaakt, was een leuke extra maar als je de staat al vaker hebt gezien weet je ook wel wat je zo ongeveer kunt verwachten. Toch hebben ze in mijn opinie meer recht op deze plek dan menig andere Nederlandse bands (kuch, Kensington) en maakten ze het helemaal waar. Blij trouwens dat ze hun afsluiter hebben vervangen door KITTY KITTY, want dat is echt een topnummer.
In de nacht naar Silent Comedy geweest (veel gelachen, improvisatie-cabaret met duo's tegen elkaar) en Zero's Alternative. Daarna beetje kwijt maar lag voor 6:00 in mijn tentje
.Zaterdag:
Brak! Maar ik had de energie gevonden om na 4 uurtjes slaap en wat koffie naar Joep Beving (****1/2) te gaan. Dit optreden heeft mij geraakt. Van minimalistisch tot groots met strijkers alles was aanwezig. Het hoogtepunt was toch wel het synthesizer stuk met een zonsverduistering. Net Mike Oldfield. Ik was in eerste instantie van plan op het terrein te blijven hangen, maar moest toch even terug naar de tent om bij te komen.
De hype van 2019 en LL was natuurlijk Billie Eilish (**1/2). Mijn kameraad kende het niet en geloofde nooit dat het zo druk zou worden. We zijn expres 3 kwartier van te voren op een goed plekje op de heuvel gaan zitten om de volksverhuizing mee te maken. De volksverhuizing kwam er, en ook niet een beetje. Het was hier drukker dan bij welke headliner dan ook. Ondertussen veel lol gehad door mensen te zoeken die het ook niet kenden. Dan het optreden zelf. Sterk openen met Bad Guy. Maar helaas heeft ze te weinig van die up-tempo knallers. You Should See Me In a Crown kwam ook te vroeg. Na een halfuurtje kwam de klad er wel in en werd het eigenlijk gewoon een gezapige popshow. Natuurlijk waren de visuals anders met de spinnen en dergelijke, maar de show algeheel was niet goed genoeg om de hype waar te maken. Wat ook niet betekent dat het helemaal slecht was, want ga er maar aan staan met zo'n verwachtingspatroon.
Door de regen naar Sharon Van Etten (****). Ik heb het laatste album veel opgehad en telkens verloor ik mijn aandacht erbij. Hoe anders is dit in een live show. Heerlijk rauw en oprecht gebracht. Power woman en wat heeft ze met dat Seventeen toch een festivalanthem te pakken. Ook was het op de rustigere nummers (Every Time the Sun Comes up) prima vertoeven. Zoals iemand hierboven zei, live voegt de muziek meer toe dan op plaat. Met een nieuw blond biertje (bah, heiniken drink ik als tukker niet
), IDLES (**) gecheckt na alle goede verhalen hier. De soundcheck was vermakelijk en al bijna een concert op zich. De sfeer zat er van het begin meteen goed in, veel mensen hadden hier zin in. Grappige spontane medley van My heart will go on/Linger. Maar muzikaal stelt het toch niks voor. Het is een kwestie van hard rammen op de instrumenten en als iemand verkeerde akkoorden speelt maakt het niet uit want het valt toch niet op. Die zanger kan trouwens totaal niet zingen. Nee, niks voor mij.Hierdoor de 2 meest saaie nummers van het festival meegepakt, de laatste 2 van Juice WRLD. Zijn er echt mensen die dit mooi vinden? Maar we hadden wel weer de top plek voor The National (*****). Wederom een leuk uurtje gehad met de fans vooraan voordat we werden meegenomen in de wereld van Matt Berninger en zijn kompanen. Ik kan niet meer zeggen dat ik naar dit optreden het meest uitkeek, het meest meezong, het meest genoot. Van ingetogen en klein naar hard en groots. Van breekbaar en zuiver naar emotioneel en passievol. Een afwisselende set die veel te snel voorbij ging.
Ik was benieuwd naar TOP, maar liep door de India die kant op. Daar startte Johnny Marr net met Bigmouth Strikes Again. Dat klonk toch wel verdomd goed. Solonummer daarna was niet echt sprankelend en op setlist.fm zag ik dat de andere the smiths klassieker aan het eind zat. Toch maar een halfuurtje naar Twenty One Pilots(*) gegaan. Ik heb er wal over gezegd maar het was echt too much. Ik kwam aan bij Jump around, er kwam een links rechts stuk en eigenlijk werd alles aangepakt om het publiek te entertainen. Wat nep. Het meest viel mij de drummer tegen. Op een speciaal drumstel op een plateau op het publiek ging hij zitten en ik dacht nu komt het. Het is een goeie drummer dus wat voor spectaculairs heeft hij voor ons in petto? Nee, het werd een minuutje 7 Nation Army, want dan weet je ten minste zker dat je het publiek mee krijgt. Bah. Gelukkig mooi kunnen losgaan want ik was net op tijd terug voor There Is a Light That Never Goes Out.
De nacht was iets rustiger dan de vorige. Wat me vooral is bijgebleven is het live verslag van de hele zaal bij de film The Dead Don't Die, waarbij Iggy pop een zombie speelde (hij had weinig make-up nodig).
Zondag:
Niet veel bands lang gezien maar telkens korte stukjes en veel over het terrein gelopen. Veel met mensen gepraat en wat minder met de muziek bezig geweest.
Honne (*) vond ik te licht en te flauw om me echt bij te vermaken. Zelfde als de veredelde karaoke die op de Alpha begon. Toen uiteindelijk naar de lezing over knippen en plakken met DNA gegaan, maar dit ging helaas veel minder diep erop in dan ik had gehoopt en de focus lag meer op de ethische vraagstukken hierbij. Jungle By Night(**) gezien en klonk wel aardig maar houdt de spanning niet vast en Pond (*1/2) wat eigenlijk gewoon niet boeide
Franz Fernidand (***1/2) was het eerste wat me goed positief opviel op de zondag. Veel herkenbare hits, vrolijk en geen overdreven publiek opzwepende trucs die de vaart uit de show halen. Gewoon leuk dus. Lekker staan mee schreeuwen en springen. Na het eten weer ons vaste plekje in de Bravo opgezocht voor New Order (****1/2). Kameraad is helemaal fan van deze band en heb dus van zijn enthousiasme kunnen genieten. Ze gaven ook een goede show met mooie visuals met het euforie gevoel van het festival, inzetten van Blue Monday. Mooi dat ze afsluiten met Love Will Tear Us Apart.
Helaas hierdoor wel het begin van Tame Impala (****) gemist, maar wat ik zag was goed. Mooie licht/laser show en muzikaal weer perfect. Grappig dat A$AP Rocky nog 2 nummers mee deed. Dit was wel sfeerverhogend.Beste headliner deze editie, toonde ook het publiek dat er bij aanwezig was. Niet meer sterren omdat ik het eerste half uur heb gemist.
En zo zit Lowlands 2019 er alweer op. Fijnste festival voor mij tot nu toe met leuke mensen en goede optredens.
Top 10:
10. Stukjes van Johnny Fucking Marr
9. Franz Fernidand
8. Fontaines D.C.
7. Sharon van Etten
6. Tame Impala
5.Frank Turner & the Sleeping Souls
4. New Order
3. Joep Beving
2. The Good, The Bad & The Queen
1, The National
Morgen nog een keertje nagenieten met mijn Kiezerslijst op Kink rond kwart voor 10 met 3 gekozen nummers door mij nu,
Tot volgend jaar!
Maar wou je zeggen dan dat jij de show van de Staat niet veel beter vond als 21 Pilots ? Ik vond er wel degelijk veel verschil in zitten.
Waarbij bij de Staat alles heel strak gespeeld werd en alles klopte, vond ik het bij 21 Pilots meer een Gimmick en rommelig, maar dat kan natuurlijk ook aan mij liggen..
Trouwens, welk publiek vinden jullie het meest irritant?
Wat ik heb meegemaakt tijdens Lowlands weer:
- Dronken lui die eigenlijk niet zo geïnteresseerd zijn in de artiest en dan irritant gaan doen (zoals je aantikken enzo)
- Hele lange mensen
- Mensen die tijdens het hele optreden maar wat met elkaar blijven praten en geen oog hebben voor het optreden
- Dat de hele tent losgaat op een nummer en je net achter iemand staat die volledig stil blijft staan.
Wat ik heb meegemaakt tijdens Lowlands weer:
- Dronken lui die eigenlijk niet zo geïnteresseerd zijn in de artiest en dan irritant gaan doen (zoals je aantikken enzo)
- Hele lange mensen
- Mensen die tijdens het hele optreden maar wat met elkaar blijven praten en geen oog hebben voor het optreden
- Dat de hele tent losgaat op een nummer en je net achter iemand staat die volledig stil blijft staan.
- Lui die vijf minuten voordat het begint graag vooraan willen staan.
- In een drukke tent heb je een goed plekje, je staat er al een tijdje en dan komen er een paar duwers die vlak voor je neus stil blijven staan.
- Mensen die continue aan het filmen zijn ipv naar het optreden te kijken
- Harde praters, geouwehoer tijdens het optreden
21 Pilots was fantastisch in vergelijking met de Staat. Wat een armoede was dat zeg. Torre Film met zijn begeleidingsband..... wat irriteer ik me aan deze gozer. Toen Rico en Sticks kwamen ging het meer los dan daarvoor. Hebben het daarna ook voor gezien gehouden. Leuk hoor weer in de camera zingen, maar dat doen ze al zolang..... witch doctor niet meer gezien, maar ook weer hetzelfde trucje. Lekker rondjes om Torre heen lopen. Verassend....
Wat was nou de speciale headline show die ons beloofd was? Alleen het toevoegen van Rico en Sticks? Zo druk was het ook niet bij de staat.
Als ik dan de dag erna kijk bij 21 Pilots dan is het zoveel beter, professioneler en overtuigender dan een Nederlandse band als de staat. Het kan je muziek niet zijn, maar kwalitatief was het goed. De staat als headliner was gewoon pure armoede.
Dat mag jij uiteraard vinden, ik had het dus precies andersom en dat heeft niks met "Je muziek niet zijn" te maken. Want beide bands kan ik prima vertoeven en vind beide bands tof ! De staat uiteraard al meerdere malen gezien, en 21 pilots voor de tweede keer. Ik vond dat de show van De staat veel meer vaart had, en met de "Hangende" brug en platform in het midden vond ik het wel degelijk een toevoeging aan de show. Ook R&S met de band was erg tof. (Ja ik ben Opgezwolle fan) . Ik heb het gevoel dat de Staat al 1-0 achter staat omdat het een Nederlandse band is. En om die reden was het denk ik ook veel minder druk. Ook ik had van tevoren me twijfels, maar ben gaan kijken omdat ik wist dat R&S kwamen. Ik had juist bij 21 pilots het gevoel dat ze hun "zoveelste" show nog wel even zouden doen, met als troosteloos dieptepunt een Snollebollekes parodie op EDM.
Maar goed, mooi om te zien dat we niet allemaal hetzelfde erover denken. Daarom blijf ik erbij dat een recensie van 3voor12 ook niet meer als een mening is.
"Hele lange mensen". Prachtig. Toch een nadeel om dan in Nederland te wonen.
Op wat voor manier is punt vier irritant? Komt waarschijnlijk ook omdat ik me min of meer aangesproken voel (op twee en vier, overigens).
Ik denk dat ik met mijn 2 meter ook bij die lange mensen hoor. Verder sta ik het liefst ver vooraan bij optredens omdat ik dicht bij de band wil staan, iets wat voor de mensen achter mij natuurlijk niet ideaal is. Maar als iemand me op mijn rug tikt en vraagt om voor mij te staan, ben ik altijd behulpzaam. Dus ik wil wel 1 puntje aan het lijstje toevoegen: mensen die last hebben van hele lange mensen en vervolgens irritant gaan duwen in plaats van rustig vragen of ze voor mogen.
1. Met stip. Mensen die op het laatste moment toch nog allerlei mensen voorbij gaan. De mensen die er staan willen het óók graag van dichtbij zijn. In een supermarkt dring je ook niet voor.
2. Zie 1. Naast irritant ook asociaal.
3. Mensen (vaak beschonken) die redelijk vooraan toch van alles te bespreken hebben. Spreek dan in een café af. Of praat voor (of na) een optreden bij.
4. Filmers. Even een foto is niets mee. Dat is leuk als aandenken of voor in de groepsapp. Maar wie kijkt er nou een heel filmpje terug??
2. Zie 1. Naast irritant ook asociaal.
3. Mensen (vaak beschonken) die redelijk vooraan toch van alles te bespreken hebben. Spreek dan in een café af. Of praat voor (of na) een optreden bij.
4. Filmers. Even een foto is niets mee. Dat is leuk als aandenken of voor in de groepsapp. Maar wie kijkt er nou een heel filmpje terug??
Ik heb de staat niet overgeslagen omdat het een Nederlandse band is maar omdat ik ze al 21 keer heb gezien... En als muziek liefhebber is het logisch dat je een van de grootste bands in Nederland al zo vaak hebt gezien en alleen dat al is een reden om een dergelijke band geen headliner meer te maken...
Natuurlijk nogal mosterd na de maaltijd nu, maar Promo heeft het blijkbaar op voorhand wel op zijn Instagram gezet. Kreeg toevallig op zaterdag een bericht van iemand die het langs zag komen, waardoor ik zijn setje nog mee heb kunnen pakken. Neemt niet weg dat ze de lineup van de Desperados gewoon ergens moeten opschrijven, dit is wel vrij irritant zo.
Vond het overigens wel prachtig om te zien dat het in die paar containers op zondagnacht harder nog losging dan tijdens zijn openingsset op Defqon een paar maanden ervoor. Dat ik dan een biertje in m'n nek kreeg nog geen 30 seconden nadat ik binnen kwam lopen neem ik dan maar voor lief.
Beetje laat maar wilde toch nog even mijn top 10 delen:
10. FKJ
9. Fontaines D.C.
8. Turnstile
7. The National
6. Twenty One Pilots
5. Franz Ferdinand
4. Billie Eilish
3. De Staat
2. IDLES
1. Tame Impala
Maar belangrijker nog, wanneer kunnen we beginnen met speculeren over Lowlands 2020?
Ik schrijf Willie Wartaal alvast met viltstift op :wink:
EDIT: vergat The National
10. FKJ
9. Fontaines D.C.
8. Turnstile
7. The National
6. Twenty One Pilots
5. Franz Ferdinand
4. Billie Eilish
3. De Staat
2. IDLES
1. Tame Impala
Maar belangrijker nog, wanneer kunnen we beginnen met speculeren over Lowlands 2020?
Ik schrijf Willie Wartaal alvast met viltstift op :wink:
EDIT: vergat The National
Ik ben heeeel laat.
Dit festival blijft het hoogtepunt van ieder seizoen.
1. The National
2. Wilem
3. New Order
4. Weval
5. Fontaines DC/IDLES
Asap Rocky, PUP en Johnny Marr waren ook zeer vermakelijk. Verrassend want die eerste was ram kut op WooHah vorig jaar.
Dit festival blijft het hoogtepunt van ieder seizoen.
1. The National
2. Wilem
3. New Order
4. Weval
5. Fontaines DC/IDLES
Asap Rocky, PUP en Johnny Marr waren ook zeer vermakelijk. Verrassend want die eerste was ram kut op WooHah vorig jaar.
