Verrassend tof showtje van Ryley Walker gezien. Veel improvisatie en mooie instrumentele muziekskes, goeie vent ook.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Vestrock
Voor de vierde keer naar Vestrock gegaan en het was fantastisch! Erg genoten van Otherkin, Biffy Clyro, Warhaus, Coely, Eefje de Visser, zelfs Kraantje fucking Pappie was onverwachts heel hard. Rival Sons en Twin Atlantic waren jammergenoeg erg saai. Het hoogtepunt was toch wel WHITE, ze speelden in een kapel-achtig podium waar 300 man in konden en het is een wonder dat er geen gewonden zijn gevallen. De band speelde echt explosief en het publiek ging zo hard tekeer dat er een beveiliger aan te pas moest komen om te zorgen dat de boxen niet van het podium afvielen. Hij moest het laatste kwartier gewoon de boxen tegenhouden omdat ze dreigden om te vallen. De vloer van de kapel ging echt op en neer, ik had met een vriend nog twintig confettikanonnen afgeschoten en de zanger en gitarist vlogen heel vaak nog door de tent. Zelden zo'n energiek optreden gezien!
Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe fijn Vestrock is, het is heel erg intiem (max. 7000 mensen per dag) de sfeer is echt fantastisch, Vestrock programmeert echt fijne nieuwe bands en zet ze soms ook nog gewoon in de kerk van Hulst voor akoestische optredens, en op de camping (WHITE!) Volgend jaar weer!
Voor de vierde keer naar Vestrock gegaan en het was fantastisch! Erg genoten van Otherkin, Biffy Clyro, Warhaus, Coely, Eefje de Visser, zelfs Kraantje fucking Pappie was onverwachts heel hard. Rival Sons en Twin Atlantic waren jammergenoeg erg saai. Het hoogtepunt was toch wel WHITE, ze speelden in een kapel-achtig podium waar 300 man in konden en het is een wonder dat er geen gewonden zijn gevallen. De band speelde echt explosief en het publiek ging zo hard tekeer dat er een beveiliger aan te pas moest komen om te zorgen dat de boxen niet van het podium afvielen. Hij moest het laatste kwartier gewoon de boxen tegenhouden omdat ze dreigden om te vallen. De vloer van de kapel ging echt op en neer, ik had met een vriend nog twintig confettikanonnen afgeschoten en de zanger en gitarist vlogen heel vaak nog door de tent. Zelden zo'n energiek optreden gezien!
Ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe fijn Vestrock is, het is heel erg intiem (max. 7000 mensen per dag) de sfeer is echt fantastisch, Vestrock programmeert echt fijne nieuwe bands en zet ze soms ook nog gewoon in de kerk van Hulst voor akoestische optredens, en op de camping (WHITE!) Volgend jaar weer!
Van Vestrock afgelopen weekend vandaag gelijk doorgegaan naar Tilburg (en morgen ook nog eens naar Vlaardingen voor Black Peaks) om Alter Bridge aan het werk te zien.
Zo de knetter, wat is Alter Bridge live goed zeg. Dit was mijn allereerste keer dat ik ze aan het werk zag. Leden apart ook nergens nog aan het werk gezien, dus het was echt een first. Show begon lekker met Writing on the Wall en daarna gelijk Come to Life en Farther Than the Sun. Eerste hoogtepuntje van de set was voor mij Addicted to Pain, wat een heerlijk nummer en wat werd het ook heerlijk meegeschreeuwd door de mensen die om mij heen stonden. Geeft toch altijd een extra fijne indruk. Ghost of Days Gone By was ook leuk, maar niet helemaal mijn ding. Daarna werd Brand New Start gespeeld wat ook nice was. Vervolgens gingen ze over in Cry of Achilles en holy shit, wat was dat vet. Is misschien wel mijn favoriete nummer van ze en wat klonk dit fijn. Vervolgens ging de set mooi door met My Champion(dat werd toegedragen aan de man van een vrouw die Miles die dag nog ontmoette(en aanwezig zou zijn)), Ties That Bind(was gewoon kickass was, Crows on a Wire en Waters Rising.
Toen kwam misschien wel het meest memorabele moment van de avond. Miles pakte zijn gitaar erbij en zoals men weet, meestal komt er dan Watch over You. Dat kwam nu ook, maar niet alleen. Een of andere gast die frontrow stond, was helemaal uit Egypte gekomen(Wat echt ziek is, dat je zoveel dedication voor een band kan hebben) en was er ook al bij bij de show in Parijs. Toen hoorde Miles kennelijk dat hij een gekke tweede stem erbij deed. Gaf hem complimenten en net voordat Miles eigenlijk wilde gaan spelen zei hij: 'Fuck it, you wanna join?'. Vervolgens deden de 2 heren een duet en het was nog mooi ook. Memorabel moment dit, aangezien het geen Green Day is(die dat standaard doet) en ik het ook nog nooit live had zien gebeuren.
Vervolgens kwamen natuurlijk de hits. Isolation, Blackbird(omg wat was dit mooi), Open Your Eyes en natuurlijk Metalingus. Nooit vooraf er aan gedacht dat er bij Alter Bridge een soort van moshpit zou ontstaan, maar ik probeerde Metalingus te filmen(iemand vroeg er om) en moest al na 20 sec stoppen haha.
Aangezien Alter Bridge geen Foo Fighters is(volgens mij de enige band die ik ken die niet aan toegiften doet), kwamen ze terug. Show me a Leader was verrassend goed live, want op plaat vind ik het tegenvallen. De gitaar solo's waren nice, al moet ik zeggen dat alleen de laatsten er echt uit sprongen. Tenslotte was Rise Today een waardige afsluiter voor een hele strakke show die ik zeker nog een keer zou willen zien. Te bedenken dat ik deze band één jaar geleden alleen kende als de band van 2 nummers(Blackbird & Metalingus) en vooral als de band van die ene zanger die met Slash tourde en dat ik er nu zo over ben vind ik zelf wonderlijk. Top avond en een top show een ik zal de volgende keer ook zeker weer komen.
Edit: Pfoe lange tekst geworden uiteindelijk, niet echt de bedoeling.
Zo de knetter, wat is Alter Bridge live goed zeg. Dit was mijn allereerste keer dat ik ze aan het werk zag. Leden apart ook nergens nog aan het werk gezien, dus het was echt een first. Show begon lekker met Writing on the Wall en daarna gelijk Come to Life en Farther Than the Sun. Eerste hoogtepuntje van de set was voor mij Addicted to Pain, wat een heerlijk nummer en wat werd het ook heerlijk meegeschreeuwd door de mensen die om mij heen stonden. Geeft toch altijd een extra fijne indruk. Ghost of Days Gone By was ook leuk, maar niet helemaal mijn ding. Daarna werd Brand New Start gespeeld wat ook nice was. Vervolgens gingen ze over in Cry of Achilles en holy shit, wat was dat vet. Is misschien wel mijn favoriete nummer van ze en wat klonk dit fijn. Vervolgens ging de set mooi door met My Champion(dat werd toegedragen aan de man van een vrouw die Miles die dag nog ontmoette(en aanwezig zou zijn)), Ties That Bind(was gewoon kickass was, Crows on a Wire en Waters Rising.
Toen kwam misschien wel het meest memorabele moment van de avond. Miles pakte zijn gitaar erbij en zoals men weet, meestal komt er dan Watch over You. Dat kwam nu ook, maar niet alleen. Een of andere gast die frontrow stond, was helemaal uit Egypte gekomen(Wat echt ziek is, dat je zoveel dedication voor een band kan hebben) en was er ook al bij bij de show in Parijs. Toen hoorde Miles kennelijk dat hij een gekke tweede stem erbij deed. Gaf hem complimenten en net voordat Miles eigenlijk wilde gaan spelen zei hij: 'Fuck it, you wanna join?'. Vervolgens deden de 2 heren een duet en het was nog mooi ook. Memorabel moment dit, aangezien het geen Green Day is(die dat standaard doet) en ik het ook nog nooit live had zien gebeuren.
Vervolgens kwamen natuurlijk de hits. Isolation, Blackbird(omg wat was dit mooi), Open Your Eyes en natuurlijk Metalingus. Nooit vooraf er aan gedacht dat er bij Alter Bridge een soort van moshpit zou ontstaan, maar ik probeerde Metalingus te filmen(iemand vroeg er om) en moest al na 20 sec stoppen haha.
Aangezien Alter Bridge geen Foo Fighters is(volgens mij de enige band die ik ken die niet aan toegiften doet), kwamen ze terug. Show me a Leader was verrassend goed live, want op plaat vind ik het tegenvallen. De gitaar solo's waren nice, al moet ik zeggen dat alleen de laatsten er echt uit sprongen. Tenslotte was Rise Today een waardige afsluiter voor een hele strakke show die ik zeker nog een keer zou willen zien. Te bedenken dat ik deze band één jaar geleden alleen kende als de band van 2 nummers(Blackbird & Metalingus) en vooral als de band van die ene zanger die met Slash tourde en dat ik er nu zo over ben vind ik zelf wonderlijk. Top avond en een top show een ik zal de volgende keer ook zeker weer komen.
Edit: Pfoe lange tekst geworden uiteindelijk, niet echt de bedoeling.
Gisteravond naar Black Peaks geweest in de kroepoekfabriek(@Vlaardingen). Het was me even een lange reis, maar het was het dik waard.
10 euro voor echt een topconcert. Ik hoop zo erg dat deze band gaat doorbreken en niet zo'n bandje wordt dat over 5 jaar moet stoppen vanwege de weinige financiële mogelijkheden. Wat een heerlijke show was dit zeg. Setlist zat goed in elkaar met werk van hun 1e album(en enige) en alvast wat nieuwe nummers die wel erg vet klonken.
Doordat het zaaltje erg klein was gaf het ook een lekkere sfeer. De zanger ging op een gegeven moment midden in het publiek staan en stond zelfs op de bar op den duur. De manier waarom de muziek van Black Peaks is maakt het ook bijzonder knap dat ze zo'n show vol energie geven.
Zeer vet concert en heel misschien ga ik vanavond weer(dan in Zaandam), aangezien het maar 9 euro is en OV voor mij als student zijnde toch gratis is.
10 euro voor echt een topconcert. Ik hoop zo erg dat deze band gaat doorbreken en niet zo'n bandje wordt dat over 5 jaar moet stoppen vanwege de weinige financiële mogelijkheden. Wat een heerlijke show was dit zeg. Setlist zat goed in elkaar met werk van hun 1e album(en enige) en alvast wat nieuwe nummers die wel erg vet klonken.
Doordat het zaaltje erg klein was gaf het ook een lekkere sfeer. De zanger ging op een gegeven moment midden in het publiek staan en stond zelfs op de bar op den duur. De manier waarom de muziek van Black Peaks is maakt het ook bijzonder knap dat ze zo'n show vol energie geven.
Zeer vet concert en heel misschien ga ik vanavond weer(dan in Zaandam), aangezien het maar 9 euro is en OV voor mij als student zijnde toch gratis is.
Retropop, emmen.
Wat een fijn festival. Leuke aankleding, lekker weer, veel ruimte en niet te druk (maar ook uitverkocht, dus kaartverkoop staat goed ten opzichte van de capaciteit) . Beide podia liggen in een kuil met heuvels aan de achterkant en zijkant. Hierdoor heb je van meerdere plekken mooi uitzicht. Het 3de podia is de welbekende blauw/paars (of soms oranje/zwart) tent.
Eerste act in de tent was thijs boontjes. Ondanks het vroege tijdstip bracht hij er wel sfeer in. Leuke openingsact. Het optreden van Chris Norman kende 1 memorabel moment. Dat was tijdens living next door to Alice, en het publiek: Alice, who the fuck is Alice?
Daarna vooraan een feest gevierd met pater Moeskroen. Het tot dan toe stroeve publiek deed volop mee met het springen, hossen, de polka en natuurlijk met roodkapje etc. Fischer-z viel tegen. Die zijn toch echt te oud. Ook dany vera daarna kon niet echt pakken.
Weer bij het hoofdpodium naar voren gelopen voor de grote meezing show van doe maar. Mooie lange versie van nederwiet. Een uurtje is trouwens lang zat. Doe maar is wel veel van hetzelfde, al vonden al oude fangirls van niet.
Toen tijd om lekker rocken. Eerst bij vant in de tent. Daarna bij the pretenders. Die leverden een strakke set af. Wat harder in het begin van de set, 2de helft de hits. Lucas hamming speelde de rol rasentertainer met verve. Alle bekende trucjes haalde hij uit de kast zonder dat het heel irritant werd. Goede rock n roll show. Wel op tijd weg gegaan om vooraan te staan bij
Roger hodgson. Wat een stem, wat een muziek. Die beste man heeft gewoon geen slechte muziek gemaakt, elk nummer is het horen waard. Hij speelde voornamelijk supertramp, maar het hoogtepunt was toch death and the zoo. Grootst en meeslepend. Helaas heeft hij geen fool' s overture gespeeld.
Na de vuurwerk show op muziek weer naar huis gegaan. Mooi festival, retropop.
Wat een fijn festival. Leuke aankleding, lekker weer, veel ruimte en niet te druk (maar ook uitverkocht, dus kaartverkoop staat goed ten opzichte van de capaciteit) . Beide podia liggen in een kuil met heuvels aan de achterkant en zijkant. Hierdoor heb je van meerdere plekken mooi uitzicht. Het 3de podia is de welbekende blauw/paars (of soms oranje/zwart) tent.
Eerste act in de tent was thijs boontjes. Ondanks het vroege tijdstip bracht hij er wel sfeer in. Leuke openingsact. Het optreden van Chris Norman kende 1 memorabel moment. Dat was tijdens living next door to Alice, en het publiek: Alice, who the fuck is Alice?
Daarna vooraan een feest gevierd met pater Moeskroen. Het tot dan toe stroeve publiek deed volop mee met het springen, hossen, de polka en natuurlijk met roodkapje etc. Fischer-z viel tegen. Die zijn toch echt te oud. Ook dany vera daarna kon niet echt pakken.
Weer bij het hoofdpodium naar voren gelopen voor de grote meezing show van doe maar. Mooie lange versie van nederwiet. Een uurtje is trouwens lang zat. Doe maar is wel veel van hetzelfde, al vonden al oude fangirls van niet.
Toen tijd om lekker rocken. Eerst bij vant in de tent. Daarna bij the pretenders. Die leverden een strakke set af. Wat harder in het begin van de set, 2de helft de hits. Lucas hamming speelde de rol rasentertainer met verve. Alle bekende trucjes haalde hij uit de kast zonder dat het heel irritant werd. Goede rock n roll show. Wel op tijd weg gegaan om vooraan te staan bij
Roger hodgson. Wat een stem, wat een muziek. Die beste man heeft gewoon geen slechte muziek gemaakt, elk nummer is het horen waard. Hij speelde voornamelijk supertramp, maar het hoogtepunt was toch death and the zoo. Grootst en meeslepend. Helaas heeft hij geen fool' s overture gespeeld.
Na de vuurwerk show op muziek weer naar huis gegaan. Mooi festival, retropop.
Gisteren naar king gizzard and the lizzard wizzard in paradiso geweest.
Wat een fantastische show. De band speelde eerst wat nummers met nog wat pauzes ertussen. Dat was gewoon lekker opgang komen. Na een half uur barste het dan echt los. Sindsdien werden nummers bijna alleen nog maar aan een stuk doorgespeeld en was t een groot feest in paradiso. Iedereen stond te genieten, of je nou in de pit stond of daarbuiten. De geweldige sfeer en het briljante optreden werden nog eens aangevuld door prachtige visuals die de hele achterwand van paraijso bedekten. Kortom: een groot spektakel. Ik denk dat deze band nog best wel eens flink door kan groeien als t dit soort shows blift geven.
Wat een fantastische show. De band speelde eerst wat nummers met nog wat pauzes ertussen. Dat was gewoon lekker opgang komen. Na een half uur barste het dan echt los. Sindsdien werden nummers bijna alleen nog maar aan een stuk doorgespeeld en was t een groot feest in paradiso. Iedereen stond te genieten, of je nou in de pit stond of daarbuiten. De geweldige sfeer en het briljante optreden werden nog eens aangevuld door prachtige visuals die de hele achterwand van paraijso bedekten. Kortom: een groot spektakel. Ik denk dat deze band nog best wel eens flink door kan groeien als t dit soort shows blift geven.
Royal park live. Van the man morrison. Het ging hier echt om de totaalbeleving. Voorafgaand aan het optreden een mooie rondleiding gehad door paleis Soestdijk. Ik heb niks met het koningshuis, maar mijn vriendin wel en die vond het prachtig. Gelukkig hadden we een grappige gids dat maakt al veel goed bij dit soort dingen.
Als voorprogramma beviel Daniël lohues goed. Als tukkers verstaan we onze in het Drents zingende troubadour goed. Mooie liedjes, leuke teksten en goed gitaarspel. Bij lange na niet zo leuk als een van zijn theatertours.
Locatie is natuurlijk prachtig. Het podium is op gebouwd voor de hoofdingang van het paleis. Door de vleugels lijkt het net of het paleis de menigte opslokt. Dat met een ondergaande zon en geen regen maakt het perfecte plaatje af.
Van morrison geeft niks om interactie met het publiek. Er is geen hoi of doei gezegd. De nummers worden in perfectie gespeeld. Blues, funk, jazz en soul wisselen elkaar op een fijne manier af. Veel (voor mij) onbekend werk het eerste uur. Behalve have i told you lately (2de nummer) en een prachtige versie van moondance ergens halverwege. De set werd afgesloten met de 3 grote hits, bright side of the road, Brown eyed girl en gloria. Tussendoor zingend van het podium afgelopen, terug voor de toegift (gloria) ,weer zingend weg gelopen en toen de band nog 10 minuten door ging met gloria (en het publiek natuurlijk ook) was meneer al in de auto vertrokken. Raar einde, vermakelijk concert.
Als er ooit een leuke artiest komt bij royal park zeker heen gaan, alleen al voor de locatie. Een paleisbezoek erbij kan ik dan aanbevelen.
Als voorprogramma beviel Daniël lohues goed. Als tukkers verstaan we onze in het Drents zingende troubadour goed. Mooie liedjes, leuke teksten en goed gitaarspel. Bij lange na niet zo leuk als een van zijn theatertours.
Locatie is natuurlijk prachtig. Het podium is op gebouwd voor de hoofdingang van het paleis. Door de vleugels lijkt het net of het paleis de menigte opslokt. Dat met een ondergaande zon en geen regen maakt het perfecte plaatje af.
Van morrison geeft niks om interactie met het publiek. Er is geen hoi of doei gezegd. De nummers worden in perfectie gespeeld. Blues, funk, jazz en soul wisselen elkaar op een fijne manier af. Veel (voor mij) onbekend werk het eerste uur. Behalve have i told you lately (2de nummer) en een prachtige versie van moondance ergens halverwege. De set werd afgesloten met de 3 grote hits, bright side of the road, Brown eyed girl en gloria. Tussendoor zingend van het podium afgelopen, terug voor de toegift (gloria) ,weer zingend weg gelopen en toen de band nog 10 minuten door ging met gloria (en het publiek natuurlijk ook) was meneer al in de auto vertrokken. Raar einde, vermakelijk concert.
Als er ooit een leuke artiest komt bij royal park zeker heen gaan, alleen al voor de locatie. Een paleisbezoek erbij kan ik dan aanbevelen.
Patti Smith, Openluchttheater Rivierenhof 2-8
Legendarisch optreden van een legendarische vrouw. Staan springen op 'Gloria' en ontroerd worden door een versie van 'Mothers of the Dissapeared' van U2
De locatie, een park in Antwerpen was schitterend en pastte erg bij de toon van Patties optreden.
Zoals verwacht was ik de jongste
Legendarisch optreden van een legendarische vrouw. Staan springen op 'Gloria' en ontroerd worden door een versie van 'Mothers of the Dissapeared' van U2
De locatie, een park in Antwerpen was schitterend en pastte erg bij de toon van Patties optreden.
Zoals verwacht was ik de jongste
Zojuist Preoccupations gezien in Venlo. Het wist me positief te verrassen. Net na het eerste album zag ik de band in Rotown, waar ze een topshow weg zetten. Later zag ik ze nog op Le Guess Who en Best Kept Secret: beide wat mindere shows. Vandaag was het echter weer top met een gebalanceerde setlist wat betreft hun werk en voor mij persoonlijk met Bunker Buster en Death als hoogtepuntjes. Jammer alleen dat ze naar mijn mening niet de beste nummers van het tweede album uitkozen, maar ach.
Gisteren naar Franz Ferdinand geweest @Paradiso.
Kortgezegd was het een fijn concert waarbij wijzelf een beetje een domme fout hebben gemaakt. Waren helaas een beetje aan de late kant, waardoor het beneden zo vol was dat we maar boven gingen zitten. We kwamen uiteindelijk naast de stage letterlijk te zitten. Het geluid galmde helaas daardoor best wel, wat erg wat jammer was. Ik weet nog van het vorige concert daar dat het geluid heerlijk stond en op materiaal dat ik op YouTube ff snel heb gevonden klonk het vanaf de vloer stukken beter. Doe ik geen 2e keer meer zo.
Dan het concert zelf. Had zelf het idee dat iedereen een beetje wakker moest worden, misschien wel door de warmte(want wat was het verdomd warm zeg). Uiteindelijk was het een erg goed optreden vond ik waarbij het publiek natuurlijk op nummers als This Fire, Michael (nog een paar) en natuurlijk Take Me Out heerlijk tekeer ging. Ze speelden strak, naar mijn idee bespeelden ze het publiek goed en was het ook een fijne show.
Wel miste ik helaas Jacqueline en No You Girls in de setlist. Speelden ze de hele tour en opeens krijg je dat graf Goodbye Lovers & Friends en Stand on the Horizon voorgeschoteld, wat ik toch wel een stuk mindere nummers vind. Verder vond ik het ook een kort concert. Begonnen om half 9 en warne rond 21:50/55 ofzo klaar. Nog geen eens 1,5 uur.
Kortgezegd was het een fijn concert waarbij wijzelf een beetje een domme fout hebben gemaakt. Waren helaas een beetje aan de late kant, waardoor het beneden zo vol was dat we maar boven gingen zitten. We kwamen uiteindelijk naast de stage letterlijk te zitten. Het geluid galmde helaas daardoor best wel, wat erg wat jammer was. Ik weet nog van het vorige concert daar dat het geluid heerlijk stond en op materiaal dat ik op YouTube ff snel heb gevonden klonk het vanaf de vloer stukken beter. Doe ik geen 2e keer meer zo.
Dan het concert zelf. Had zelf het idee dat iedereen een beetje wakker moest worden, misschien wel door de warmte(want wat was het verdomd warm zeg). Uiteindelijk was het een erg goed optreden vond ik waarbij het publiek natuurlijk op nummers als This Fire, Michael (nog een paar) en natuurlijk Take Me Out heerlijk tekeer ging. Ze speelden strak, naar mijn idee bespeelden ze het publiek goed en was het ook een fijne show.
Wel miste ik helaas Jacqueline en No You Girls in de setlist. Speelden ze de hele tour en opeens krijg je dat graf Goodbye Lovers & Friends en Stand on the Horizon voorgeschoteld, wat ik toch wel een stuk mindere nummers vind. Verder vond ik het ook een kort concert. Begonnen om half 9 en warne rond 21:50/55 ofzo klaar. Nog geen eens 1,5 uur.
Nu dat augustus zo stilaan op z'n einde loopt, komt ook een einde aan de festivalzomer. Wat waren jullie beste, meest memorabele optredens die jullie hebben gezien? Of wat was juist een heel slecht optreden? Je kan het kort vermelden maar er kan ook een verhaal achter hangen waarom je die artiest ging zien of waarom je naar dat bepaalde festival ging. Ik ben is benieuwd hoe jullie zomer was en wat er uitsprong voor jullie;
Beste optredens van mijn festivalzomer:
Ryan Adams op Mad Cool - fantastisch optreden met Ryan een beetje in een lollige bui, sfeer in het publiek was zeer fijn waardoor het optreden nog fijner was om mee te maken. (Green Day speelde tegelijkertijd, dus echt alleen mensen die voor Ryan kwamen)
Moderat op Mad Cool - In tegenstelling tot op Lowlands viel bij dit optreden alles op z'n plek. Ik stond aan de border en de lichtshow + geweldige muziek maakte dit tot een totaalbeleving die ik zal blijven koesteren.
Nicolas Jaar op Lowlands - Nou moet ik zeggen dat ik onder invloed was van een aantal dingen, maar dit optreden was zo magisch, ik werd helemaal opgezogen in het geluid en merkte niks meer van mijn omgeving.
Met Best Kept en Lowlands eigenlijk maar twee echte festivals bezocht dit jaar. Als ik dan een top 3 zou mogen maken van de meest memorabele optredens wordt het dit denk ik:
1. Arcade Fire (Best Kept) - Alles klopte gewoon. Het weer was perfect, de sfeer was perfect, de band had er zin in, de setlist paste precies. Misschien wel het meest euforische optreden dat ik ooit van een band zag.
2. Radiohead (Best Kept) - Ook hierbij klopte het hele plaatje gewoon. Vooral de stiltes bij nummers als Daydreaming en Exit Music zijn als memorabel te betitelen. Een concert van zulke schoonheid maak je maar zelden mee.
3. Vince Staples (Lowlands) - Dé verrassing voor mij. Omdat ik Editors al vaker zag besloot ik maar naar deze man te gaan na goede verhalen gelezen te hebben. Het was het dubbel en dwars waard. De gehele tent was in extase. Hij wist de hele set te boeien, het zakte nergens in en letterlijk iedereen had het naar zijn zin. YEAH RIGHT!
1. Arcade Fire (Best Kept) - Alles klopte gewoon. Het weer was perfect, de sfeer was perfect, de band had er zin in, de setlist paste precies. Misschien wel het meest euforische optreden dat ik ooit van een band zag.
2. Radiohead (Best Kept) - Ook hierbij klopte het hele plaatje gewoon. Vooral de stiltes bij nummers als Daydreaming en Exit Music zijn als memorabel te betitelen. Een concert van zulke schoonheid maak je maar zelden mee.
3. Vince Staples (Lowlands) - Dé verrassing voor mij. Omdat ik Editors al vaker zag besloot ik maar naar deze man te gaan na goede verhalen gelezen te hebben. Het was het dubbel en dwars waard. De gehele tent was in extase. Hij wist de hele set te boeien, het zakte nergens in en letterlijk iedereen had het naar zijn zin. YEAH RIGHT!
Beste
Death Grips op Lowlands - Zo buitenaards goed, vooraan (geplet tegen de hekken) kon ik helemaal opgaan in het optreden. Het was zo vet om te zien hoe alle drie de leden helemaal los gingen. Ik twijfel nog steeds of dit niet het beste optreden van m'n leven is, die eer gaat nog steeds naar John Coffey in Café de Vrijbuiter in Goes.
Patti Smith op OLT Rivierenhof - Ik ben liefhebber van zowel haar boeken als haar muziek en om ze dan eindelijk te zien was echt geweldig. Ze is ook zo heerlijk down to earth en je hart smelt dan ook als ze doodziek op het podium staat en zich veronderschuldigt dat ze heel slecht zingt, maar ze wilde gewoon niet cancellen. 'Gloria' was gewoon springen met je blije hoofd.
WHITE op Vestrock - Hun debuut is zo'n beetje mijn Summer Jam geworden en de hype naar het optreden was dan ook real. Eerst mocht ik ze in maart voor 3voor12 interviewen, op het festival speelden ze akoestisch in de Basiliek van Hulst, vervolgens de volgende ochtend op de camping, later in de stad zelf en de vierde keer dat ik ze zag speelden ze de tent KAPOT. Er moest een beveiliger tegen de boxen leunen omdat ze anders van het podium vielen, zo hard stonden de mensen op de vloer te dansen/springen/door elkaar te vliegen. Ik had voor de sfeer nog 20 confettikanonnen afgeschoten met een vriend van me.
Treehook op Klomppop - Een lokaal bandje waar nog niemand van had gehoord (op een festival waar jullie waarschijnlijk ook nog nooit van hebben gehoord
) sloopte het festival lekker vroeg in de middag. Snoeiharde stonerrock met een drummer die ergens in het publiek eindigde en daar verder speelde, ondersteund door een dj. Ze zijn geselecteerd voor de Popronde, ga ze zeker een keer kijken.Slechtste
The Amazons op Paaspop - Ze hadden goede singles, ik houd erg van 'Black Magic' en 'Little Something' maar live komt het iets te gelikt en saai over. Het viel zo ontzettend tegen, de zanger kan live niet echt goed zingen en het lijkt er een beetje op dat ze hard willen spelen, maar ondertussen ook nog vriendelijk genoeg voor de meisjes willen klinken.
Jebroer op Klomppop - Ik had echt de allerlaagste verwachtingen, en zelfs die kon hij niet waarmaken. Kutoptreden. Zelfs ironisch losgaan was niet eens leuk.
Tash Sultana op Lowlands - Ik had een gat in mijn programma dus ik besloot even te kijken, ik hoorde veel mensen er positief over dus was best benieuwd. Maar het viel me erg tegen. Het optreden leek op een bijeengeraapte zooi van ideeën die los van elkaar wel oké zijn, maar die dan één minuut duren en dan weer stoppen. Dan gaat mevrouw weer iets anders doen, en na een minuut stopt ze daar ook weer mee. Na een minuut of twintig het op een zuipen gezet.
Crammerock (België)
Leuk festival net over de grens bij Hulst dat voor het grootste gedeelte van de lineup leunt op Belgische namen. Warhaus en J. Bernardt waren uit die categorie sowieso het fantastisch om te zien. Tamino, Coely en Millionaire waren ook prima te doen. De ontdekking was Equal Idiots, een punkband a la FIDLAR en Canshaker Pi, echt een hele toffe two man band die vroeg op de middag al een klerebende achterlieten in de tent. In de pit kreeg ik nog een elleboog op mijn slaap, genieten!
Qua grote namen was het ook prima te doen. Op de eerste dag gaven Richard Ashcroft van The Verve en White Lies geweldige optredens, Steve Aoki was best kut maar toch grappig om te zien hoe hij tien taarten in het gezicht van het publiek gooit. Dag twee waren Paul Weller, Goose en Flogging Molly de gangmakers, Bloc Party was helaas zoals verwacht echt lachwekkend slecht. Prima afsluiter van een al prima festivalseizoen!
Leuk festival net over de grens bij Hulst dat voor het grootste gedeelte van de lineup leunt op Belgische namen. Warhaus en J. Bernardt waren uit die categorie sowieso het fantastisch om te zien. Tamino, Coely en Millionaire waren ook prima te doen. De ontdekking was Equal Idiots, een punkband a la FIDLAR en Canshaker Pi, echt een hele toffe two man band die vroeg op de middag al een klerebende achterlieten in de tent. In de pit kreeg ik nog een elleboog op mijn slaap, genieten!
Qua grote namen was het ook prima te doen. Op de eerste dag gaven Richard Ashcroft van The Verve en White Lies geweldige optredens, Steve Aoki was best kut maar toch grappig om te zien hoe hij tien taarten in het gezicht van het publiek gooit. Dag twee waren Paul Weller, Goose en Flogging Molly de gangmakers, Bloc Party was helaas zoals verwacht echt lachwekkend slecht. Prima afsluiter van een al prima festivalseizoen!
