Dit is het grote probleem van de concertwereld in Belgie. Wij lopen over van de goede clubs, maar alles boven de capaciteit van 2000 man is oorspronkelijk gebouwd voor andere activiteiten. Sportpaleis, Lotto Arena en Ethias Arena zijn eigenlijk sportzalen, Paleis 12, Flanders Expo en Brabanthallen zijn expozalen, en Vorst Nationaal diende eigenlijk voor events genre Cirque de Soleil. Met als gevolg dat zowat elk concert in een van deze zalen wel opmerkingen over galm, echos en andere geluidsproblemen uitlokt. Op zich heel jammer aangezien zowat elke artiest met een hitje meteen naar Vorst of Lotto gepusht wordt, waardoor liefhebbers al sneller gaan afhaken.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Dit is het grote probleem van de concertwereld in Belgie. Wij lopen over van de goede clubs, maar alles boven de capaciteit van 2000 man is oorspronkelijk gebouwd voor andere activiteiten. Sportpaleis, Lotto Arena en Ethias Arena zijn eigenlijk sportzalen, Paleis 12, Flanders Expo en Brabanthallen zijn expozalen, en Vorst Nationaal diende eigenlijk voor events genre Cirque de Soleil. Met als gevolg dat zowat elk concert in een van deze zalen wel opmerkingen over galm, echos en andere geluidsproblemen uitlokt. Op zich heel jammer aangezien zowat elke artiest met een hitje meteen naar Vorst of Lotto gepusht wordt, waardoor liefhebbers al sneller gaan afhaken.
Dat klinkt niet best inderdaad. En raar ook aangezien het best een muziekliefhebbend land is volgens mij. Ik moet eerlijk zeggen dat zowel de Ziggo-Dome als de Heineken Music Hall prima is wat geluid betreft. Ahoy ben ik maar een keer geweest en daar was het volgens mij ook prima met het geluid maar dat was al ff geleden dus kan het me verkeerd herinneren.
Even een kort verslagje van London Calling. Ik ben er niet vanaf het begin geweest dus heb niet alles gezien, ik ben voornamelijk voor Car Seat Headrest en Royal Headache heen gegaan.
Toen ik aankwam en de grote zaal in ging was Gang of Youths daar aan het spelen. Dat was echt niks en gelukkig waren ze ook al bijna klaar met spelen. Heb het maar niet af gekeken en ben naar de kleine zaal gegaan waar Banff ging spelen. Dat klonk opzich wel oke, maar wel onwijs saaie inspiratieloze muziek. Dat was ik na een paar nummers ook al weer zat en ben ik maar beneden gaan wachten op Car Seat Headrest. Ik was nog niet zo enthousiast over hun albums (wel over het nummer Vincent), en was dus wel nieuwsgierig waar al die goede verhalen vandaan komen. En ze hebben mij zeker positief verrast. Ik vond het een erg strak en boeiend optreden. Ze hebben toch best leuke nummers en het klonk een stuk levendiger dan op het album. Was leuk en zeker een keer voor herhaling vatbaar. Maar door dat ik hier iets te lang bleef hangen was het ondertussen wel erg druk in de kleine zaal bij Cate Le Bon, dus daar helaas weinig van mee gekregen. Vervolgens de band waar ik het meest naar uit keek deze avond; Royal Headache.. En dat viel mij toch een partij tegen. Die zanger was blijkbaar geïrriteerd dat er iets stuk was gegaan waardoor ze geen distortion(?) hadden. Hij heeft de hele set met een chagrijnig hoofd op het podium heen en weer gelopen. Hij had er duidelijk geen zin in en begon zelfs z'n bandleden te duwen, wtf. Hij had nog wel een opvallend goede stem vond ik. Maar ik heb mij meer lopen ergeren dan dat ik van de nummers kon genieten. Jammer.
Het was trouwens onwijs rustig in Paradiso. Het balkon was dicht en zelfs dan was het totaal niet druk in de grote zaal. Ik denk niet dat ze snel nog eens een 1-dag London Calling zullen organiseren.
Toen ik aankwam en de grote zaal in ging was Gang of Youths daar aan het spelen. Dat was echt niks en gelukkig waren ze ook al bijna klaar met spelen. Heb het maar niet af gekeken en ben naar de kleine zaal gegaan waar Banff ging spelen. Dat klonk opzich wel oke, maar wel onwijs saaie inspiratieloze muziek. Dat was ik na een paar nummers ook al weer zat en ben ik maar beneden gaan wachten op Car Seat Headrest. Ik was nog niet zo enthousiast over hun albums (wel over het nummer Vincent), en was dus wel nieuwsgierig waar al die goede verhalen vandaan komen. En ze hebben mij zeker positief verrast. Ik vond het een erg strak en boeiend optreden. Ze hebben toch best leuke nummers en het klonk een stuk levendiger dan op het album. Was leuk en zeker een keer voor herhaling vatbaar. Maar door dat ik hier iets te lang bleef hangen was het ondertussen wel erg druk in de kleine zaal bij Cate Le Bon, dus daar helaas weinig van mee gekregen. Vervolgens de band waar ik het meest naar uit keek deze avond; Royal Headache.. En dat viel mij toch een partij tegen. Die zanger was blijkbaar geïrriteerd dat er iets stuk was gegaan waardoor ze geen distortion(?) hadden. Hij heeft de hele set met een chagrijnig hoofd op het podium heen en weer gelopen. Hij had er duidelijk geen zin in en begon zelfs z'n bandleden te duwen, wtf. Hij had nog wel een opvallend goede stem vond ik. Maar ik heb mij meer lopen ergeren dan dat ik van de nummers kon genieten. Jammer.
Het was trouwens onwijs rustig in Paradiso. Het balkon was dicht en zelfs dan was het totaal niet druk in de grote zaal. Ik denk niet dat ze snel nog eens een 1-dag London Calling zullen organiseren.
Ik ben ook naar London Calling geweest. Grote verassing was voor mij Slum Sociable in de kleine zaal. Die speelde toch aardig goed en het was ook lekkere muziek.
Car Seat Headrest vond ik erg interessant, het enige minpunt was een stel Italianen die achter mij stonden die alleen maar met elkaar bezig waren. Niet eens naar het podium kijken, continu dansen (en daarbij steeds meer opschuiven naar ons toe) en uiteindelijk ook lekker vals mee schreeuwen 2 cm van mn oor. Nadat iemand er iets van had gezegd vond een van deze mensen het nodig om een minuut lang in zn oor te schreeuwen "Do you like it? Do you like it?" Uiteindelijk maar wat meer naar voren gegaan aangezien dit echt strontirritant was.
Royal Headache viel mij ook tegen. Die gozer moet eens rustig blijven en niet binnen twee seconden van recht naar links en weer naar rechts gaan en er is volgensmij geen enkel nummer geweest dat de 3 minuten aan heeft getikt. Daarbij had ik ook het idee dat de gitarist en de basgitarist een stel etalagepoppen waren, want die heb ik niks anders zien bewegen dan hun hand.
Canshaker Pi op het einde was dan wel een groot feest, heeft een groot deel van de mensen vooraan aan het springen gekregen.
Car Seat Headrest vond ik erg interessant, het enige minpunt was een stel Italianen die achter mij stonden die alleen maar met elkaar bezig waren. Niet eens naar het podium kijken, continu dansen (en daarbij steeds meer opschuiven naar ons toe) en uiteindelijk ook lekker vals mee schreeuwen 2 cm van mn oor. Nadat iemand er iets van had gezegd vond een van deze mensen het nodig om een minuut lang in zn oor te schreeuwen "Do you like it? Do you like it?" Uiteindelijk maar wat meer naar voren gegaan aangezien dit echt strontirritant was.
Royal Headache viel mij ook tegen. Die gozer moet eens rustig blijven en niet binnen twee seconden van recht naar links en weer naar rechts gaan en er is volgensmij geen enkel nummer geweest dat de 3 minuten aan heeft getikt. Daarbij had ik ook het idee dat de gitarist en de basgitarist een stel etalagepoppen waren, want die heb ik niks anders zien bewegen dan hun hand.
Canshaker Pi op het einde was dan wel een groot feest, heeft een groot deel van de mensen vooraan aan het springen gekregen.
Ook mijn ervaring van London Calling gisteren waren niet alleen maar positief, maar ook een goed Car Seat Headrest gezien (en Cate Le Bon!):
Het was lang niet uitverkocht - balkons zelfs gesloten - waardoor het een wat matte sfeer had, wat als positief gevolg had dat je niet op een veredelde Noodlanding stond (al werd er alsnog genoeg door optredens heen geluld), maar waardoor er ook weinig respons was op een paar goede optredens. Die kwamen vooral van Car Seat Headrest en Cate Le Bon.
Gezien:
Cullen Omori - Vooral instrumentaal best goed en dan met name dankzij de andere gitarist, die ook nog eens beter zong. Prima liedjes en geluidsmuurtje, maar Cullen zelf is een veel grotere douchebag dan ik me kan herrineren van Smith Westerns ('We play some songs, Maybe you'll like them, Maybe you don't, I don;t care')
Cub Sport - Zo'n beetje de kinderen van de begeleidende band van Rick Astley
Slum Sociable - 75% Maroon 5 en 25% James Blake. Wel heel prima zang en bas; een band die je het niet misgunt om 3FM Megahit te zijn, die moeten er nu eenmaal toch zijn, maar daarvoor hebben ze waarschijnlijk niet echt een hit.
Gangs Of Youth - Douchebags met twee gitaristen die er enkel voor de sier staan.
Banff - Zo'n band waarvan je er in je leven 100 keer ziet en waarvan er 2 echt doorbreken, waarom weet je niet, maar je weet wel dat Banff er 1 van de 98 gaat zijn.
Car Seat Headrest - Retestrak, onwijs goed op elkaar ingespeelde band. En halleluja wat is Vincent toch een fantastisch liedje, live des te meer. Hopelijk op DTRH met een publiek dat er wat meer zin in heeft, maar dat zal wel niet.
Cate Le Bon - Leek met haar band vooral heel strak de nieuwste plaat te spelen, maar schoot in het finaleliedje (dat me eigenlijk erg aan de tune van How I Met Your Mother deed denken, en toch was het goed) heerlijk uit de bocht; erg goed.
Royal Headache - Gewoon totaal mijn ding niet. Zanger liep rond alsof hij net uit zijn dwangbuis was vrijgelaten, maar nog in een glazen kooi op het podium gevangen zat. Band speelde rommelherrie, net toen ik constateerde dat er tegenwoordig op London Calling nooit meer een pit is, ontstond er toch een pit, maar die leek me meer uit verveling te zijn ontstaan dan uit inspiratie van de band,
En toen kreeg ik honger en had ik wel gehad; jammer van Ulrika Spaces maar die stonden echt veel te laat.
Het was lang niet uitverkocht - balkons zelfs gesloten - waardoor het een wat matte sfeer had, wat als positief gevolg had dat je niet op een veredelde Noodlanding stond (al werd er alsnog genoeg door optredens heen geluld), maar waardoor er ook weinig respons was op een paar goede optredens. Die kwamen vooral van Car Seat Headrest en Cate Le Bon.
Gezien:
Cullen Omori - Vooral instrumentaal best goed en dan met name dankzij de andere gitarist, die ook nog eens beter zong. Prima liedjes en geluidsmuurtje, maar Cullen zelf is een veel grotere douchebag dan ik me kan herrineren van Smith Westerns ('We play some songs, Maybe you'll like them, Maybe you don't, I don;t care')
Cub Sport - Zo'n beetje de kinderen van de begeleidende band van Rick Astley
Slum Sociable - 75% Maroon 5 en 25% James Blake. Wel heel prima zang en bas; een band die je het niet misgunt om 3FM Megahit te zijn, die moeten er nu eenmaal toch zijn, maar daarvoor hebben ze waarschijnlijk niet echt een hit.
Gangs Of Youth - Douchebags met twee gitaristen die er enkel voor de sier staan.
Banff - Zo'n band waarvan je er in je leven 100 keer ziet en waarvan er 2 echt doorbreken, waarom weet je niet, maar je weet wel dat Banff er 1 van de 98 gaat zijn.
Car Seat Headrest - Retestrak, onwijs goed op elkaar ingespeelde band. En halleluja wat is Vincent toch een fantastisch liedje, live des te meer. Hopelijk op DTRH met een publiek dat er wat meer zin in heeft, maar dat zal wel niet.
Cate Le Bon - Leek met haar band vooral heel strak de nieuwste plaat te spelen, maar schoot in het finaleliedje (dat me eigenlijk erg aan de tune van How I Met Your Mother deed denken, en toch was het goed) heerlijk uit de bocht; erg goed.
Royal Headache - Gewoon totaal mijn ding niet. Zanger liep rond alsof hij net uit zijn dwangbuis was vrijgelaten, maar nog in een glazen kooi op het podium gevangen zat. Band speelde rommelherrie, net toen ik constateerde dat er tegenwoordig op London Calling nooit meer een pit is, ontstond er toch een pit, maar die leek me meer uit verveling te zijn ontstaan dan uit inspiratie van de band,
En toen kreeg ik honger en had ik wel gehad; jammer van Ulrika Spaces maar die stonden echt veel te laat.
Ben ook gisteren naar London Calling geweest. Had vooraf best hoge verwachtingen, maar bleek eigenlijk een niet heel bijzondere avond te zijn.
Een hoop nietszeggende bands en een vervelend publiek. De sfeer heeft er geen seconde in gezeten.
Die groep Italianen was inderdaad gigantisch irritant, die stonden tijdens Slum Sociable voor ons en namen steeds meer ruimte in ja. Ook wij zijn toen maar even ergens anders gaan staan.
Cullen Omori
Wij zijn om 18:30 direct begonnen bij Cullen Omori. Mede door het mooie weer was het nog gigantisch rustig. Hij moest beginnen voor een man of 30 en daar leek hij niet heel veel zin in te hebben. Zijn laatste noot was nog niet gespeeld en hij was al van het podium af, zonder groet of een applaus af te wachten. Muzikaal vond ik het best goed, al had hij zelfs tijdens de half uur durende set een aantal mindere nummers. Dat belooft dan weinig goeds voor een langere set lijkt mij.
Zijn quote van de avond; ,,If you like it, nice. If you don`t, yeah, whatever."
Cub Sport
Een indiepop bandje met veel elektronische invloeden. Al bij het eerste nummer kon je horen dat ze als band goed in elkaar zitten. Ze spelen strak en het lijkt allemaal wel te kloppen. Persoonlijk vond ik het niet interessant, maar het zou me niets verbazen als ze in de toekomst meer aandacht gaan krijgen, van 3fm bijvoorbeeld.
Slum Sociable
Dit was ook één van mijn verrassingen van de avond. Lichte hiphop beats uit een drumcomputer aangevuld met jazzy melodieën vormen de basis. De herkenbare en sterk live gezongen zang maken het geheel af. Het klonk live ontzettend sterk en zag er ook geloofwaardig uit. Een klein maar belangrijk detail was dat de frontman een tamboerijn in zijn handen had. Hier was hij actief mee, wat het een dynamischer geheel maakte.
Gang Of Youths
Dit vond ik maar een vervelend geheel om naar te kijken. De frontman probeerde constant de energieke frontman uit te hangen, waardoor ik constant dacht; doe even normaal gast. Veel drukke gebaartjes als met gebalde vuist op zijn borst slaan, het publiek instappen en overdreven mimiek aanbrengen leiden nogal af. Al vond ik het muzikaal ook niet erg interessant; 13 in een dozijn radiorock.
Banff
Dit was zo allemachtig saai, dat we na 3 nummers maar zijn afgetaaid. Een stel koorknapen dat geen boodschap leek te hebben. Muzikaal niet onaardig gespeeld hoor, maar net zo boeiend als het gras te zien groeien.
Car Seat Headrest
Dit was eigenlijk de act waar ik de hoogste verwachtingen van had. Het nieuwe album staat vind ik erg sterk en was benieuwd of ze er live een extra dimensie aan konden geven. Persoonlijk vond ik het ietwat tegenvallen. Het was bij vlagen best sterk (nummers werden prachtig uitgebouwd), maar ik werd eigenlijk niet omver geblazen. Iets wat de band in potentie wel zou kunnen doen. Waarschijnlijk moet ik ze gewoon eens in een dedicated show zien, waar de mensen speciaal voor hen komen.
Cate Le Bon
Ook naar haar was ik erg nieuwsgierig. Haar album Crab Day heb ik de afgelopen tijd ook veel gedraaid en was eigenlijk een beetje sceptisch hoe dit live zou gaan klinken. Het kon wat mij betreft 2 kanten op, steengoed of gruwelijk vals. Wat mij betreft gold het eerste. De stuwende drum en dreigende gitaarrifs vormden een perfect decor voor de ijzige stem van Cate, die elk nummer als een gigantisch understatement laat klinken. Interactie met het publiek was er niet, maar het klonk ijzersterk en paste perfect in een broeierige kleine zaal.
Royal Headache
Moet zeggen dat ik het eigenlijk best goed vond. Tuurlijk, de frontman liep als een idioot over het podium, maar vond niet dat het de show in de weg zat. In tegendeel, zijn energie sloeg wel over op het publiek vond ik. Moet zeggen dat ik de reden voor zijn frustratie niet had meegekregen, dus nam eigenlijk aan dat hij altijd zo energiek stond te spelen. De nummers werden strak gespeeld en goed gezongen. Het was een vrij rechttoe, rechtaan performance maar ik ging er wel lekker op.
Een hoop nietszeggende bands en een vervelend publiek. De sfeer heeft er geen seconde in gezeten.
Die groep Italianen was inderdaad gigantisch irritant, die stonden tijdens Slum Sociable voor ons en namen steeds meer ruimte in ja. Ook wij zijn toen maar even ergens anders gaan staan.
Cullen Omori
Wij zijn om 18:30 direct begonnen bij Cullen Omori. Mede door het mooie weer was het nog gigantisch rustig. Hij moest beginnen voor een man of 30 en daar leek hij niet heel veel zin in te hebben. Zijn laatste noot was nog niet gespeeld en hij was al van het podium af, zonder groet of een applaus af te wachten. Muzikaal vond ik het best goed, al had hij zelfs tijdens de half uur durende set een aantal mindere nummers. Dat belooft dan weinig goeds voor een langere set lijkt mij.
Zijn quote van de avond; ,,If you like it, nice. If you don`t, yeah, whatever."
Cub Sport
Een indiepop bandje met veel elektronische invloeden. Al bij het eerste nummer kon je horen dat ze als band goed in elkaar zitten. Ze spelen strak en het lijkt allemaal wel te kloppen. Persoonlijk vond ik het niet interessant, maar het zou me niets verbazen als ze in de toekomst meer aandacht gaan krijgen, van 3fm bijvoorbeeld.
Slum Sociable
Dit was ook één van mijn verrassingen van de avond. Lichte hiphop beats uit een drumcomputer aangevuld met jazzy melodieën vormen de basis. De herkenbare en sterk live gezongen zang maken het geheel af. Het klonk live ontzettend sterk en zag er ook geloofwaardig uit. Een klein maar belangrijk detail was dat de frontman een tamboerijn in zijn handen had. Hier was hij actief mee, wat het een dynamischer geheel maakte.
Gang Of Youths
Dit vond ik maar een vervelend geheel om naar te kijken. De frontman probeerde constant de energieke frontman uit te hangen, waardoor ik constant dacht; doe even normaal gast. Veel drukke gebaartjes als met gebalde vuist op zijn borst slaan, het publiek instappen en overdreven mimiek aanbrengen leiden nogal af. Al vond ik het muzikaal ook niet erg interessant; 13 in een dozijn radiorock.
Banff
Dit was zo allemachtig saai, dat we na 3 nummers maar zijn afgetaaid. Een stel koorknapen dat geen boodschap leek te hebben. Muzikaal niet onaardig gespeeld hoor, maar net zo boeiend als het gras te zien groeien.
Car Seat Headrest
Dit was eigenlijk de act waar ik de hoogste verwachtingen van had. Het nieuwe album staat vind ik erg sterk en was benieuwd of ze er live een extra dimensie aan konden geven. Persoonlijk vond ik het ietwat tegenvallen. Het was bij vlagen best sterk (nummers werden prachtig uitgebouwd), maar ik werd eigenlijk niet omver geblazen. Iets wat de band in potentie wel zou kunnen doen. Waarschijnlijk moet ik ze gewoon eens in een dedicated show zien, waar de mensen speciaal voor hen komen.
Cate Le Bon
Ook naar haar was ik erg nieuwsgierig. Haar album Crab Day heb ik de afgelopen tijd ook veel gedraaid en was eigenlijk een beetje sceptisch hoe dit live zou gaan klinken. Het kon wat mij betreft 2 kanten op, steengoed of gruwelijk vals. Wat mij betreft gold het eerste. De stuwende drum en dreigende gitaarrifs vormden een perfect decor voor de ijzige stem van Cate, die elk nummer als een gigantisch understatement laat klinken. Interactie met het publiek was er niet, maar het klonk ijzersterk en paste perfect in een broeierige kleine zaal.
Royal Headache
Moet zeggen dat ik het eigenlijk best goed vond. Tuurlijk, de frontman liep als een idioot over het podium, maar vond niet dat het de show in de weg zat. In tegendeel, zijn energie sloeg wel over op het publiek vond ik. Moet zeggen dat ik de reden voor zijn frustratie niet had meegekregen, dus nam eigenlijk aan dat hij altijd zo energiek stond te spelen. De nummers werden strak gespeeld en goed gezongen. Het was een vrij rechttoe, rechtaan performance maar ik ging er wel lekker op.
Ben ook gisteren naar London Calling geweest. Had vooraf best hoge verwachtingen, maar bleek eigenlijk een niet heel bijzondere avond te zijn.
Een hoop nietszeggende bands en een vervelend publiek. De sfeer heeft er geen seconde in gezeten.
Die groep Italianen was inderdaad gigantisch irritant, die stonden tijdens Slum Sociable voor ons en namen steeds meer ruimte in ja. Ook wij zijn toen maar even ergens anders gaan staan.
Cullen Omori
Wij zijn om 18:30 direct begonnen bij Cullen Omori. Mede door het mooie weer was het nog gigantisch rustig. Hij moest beginnen voor een man of 30 en daar leek hij niet heel veel zin in te hebben. Zijn laatste noot was nog niet gespeeld en hij was al van het podium af, zonder groet of een applaus af te wachten. Muzikaal vond ik het best goed, al had hij zelfs tijdens de half uur durende set een aantal mindere nummers. Dat belooft dan weinig goeds voor een langere set lijkt mij.
Zijn quote van de avond; ,,If you like it, nice. If you don`t, yeah, whatever."
Cub Sport
Een indiepop bandje met veel elektronische invloeden. Al bij het eerste nummer kon je horen dat ze als band goed in elkaar zitten. Ze spelen strak en het lijkt allemaal wel te kloppen. Persoonlijk vond ik het niet interessant, maar het zou me niets verbazen als ze in de toekomst meer aandacht gaan krijgen, van 3fm bijvoorbeeld.
Slum Sociable
Dit was ook één van mijn verrassingen van de avond. Lichte hiphop beats uit een drumcomputer aangevuld met jazzy melodieën vormen de basis. De herkenbare en sterk live gezongen zang maken het geheel af. Het klonk live ontzettend sterk en zag er ook geloofwaardig uit. Een klein maar belangrijk detail was dat de frontman een tamboerijn in zijn handen had. Hier was hij actief mee, wat het een dynamischer geheel maakte.
Gang Of Youths
Dit vond ik maar een vervelend geheel om naar te kijken. De frontman probeerde constant de energieke frontman uit te hangen, waardoor ik constant dacht; doe even normaal gast. Veel drukke gebaartjes als met gebalde vuist op zijn borst slaan, het publiek instappen en overdreven mimiek aanbrengen leiden nogal af. Al vond ik het muzikaal ook niet erg interessant; 13 in een dozijn radiorock.
Banff
Dit was zo allemachtig saai, dat we na 3 nummers maar zijn afgetaaid. Een stel koorknapen dat geen boodschap leek te hebben. Muzikaal niet onaardig gespeeld hoor, maar net zo boeiend als het gras te zien groeien.
Car Seat Headrest
Dit was eigenlijk de act waar ik de hoogste verwachtingen van had. Het nieuwe album staat vind ik erg sterk en was benieuwd of ze er live een extra dimensie aan konden geven. Persoonlijk vond ik het ietwat tegenvallen. Het was bij vlagen best sterk (nummers werden prachtig uitgebouwd), maar ik werd eigenlijk niet omver geblazen. Iets wat de band in potentie wel zou kunnen doen. Waarschijnlijk moet ik ze gewoon eens in een dedicated show zien, waar de mensen speciaal voor hen komen.
Cate Le Bon
Voor mij de act van de avond. Was er vooraf niet zeker van of het live ook goed zou klinken. Maar ze speelden de nummers retestrak en beter dan verwacht. De stuwende drum en dreigende gitaarrifs vormden een perfect decor voor de ijzige stem van Cate, die elk nummer als een gigantisch understatement laat klinken. Een gebrek aan interactie is haar vergeven, want het optreden paste verder perfect in de broeierige kleine zaal.
Royal Headache
Moet zeggen dat ik het eigenlijk best goed vond. Tuurlijk, de frontman liep als een gek over het podium, maar vond niet dat het de show in de weg zat. In tegendeel, zijn energie sloeg wel over op het publiek vond ik. Moet zeggen dat ik de reden voor zijn frustratie niet had meegekregen, dus nam eigenlijk aan dat hij altijd zo energiek stond te spelen. De nummers werden strak gespeeld en goed gezongen. Het was een vrij rechttoe, rechtaan performance maar ik ging er wel lekker op.
Een hoop nietszeggende bands en een vervelend publiek. De sfeer heeft er geen seconde in gezeten.
Die groep Italianen was inderdaad gigantisch irritant, die stonden tijdens Slum Sociable voor ons en namen steeds meer ruimte in ja. Ook wij zijn toen maar even ergens anders gaan staan.
Cullen Omori
Wij zijn om 18:30 direct begonnen bij Cullen Omori. Mede door het mooie weer was het nog gigantisch rustig. Hij moest beginnen voor een man of 30 en daar leek hij niet heel veel zin in te hebben. Zijn laatste noot was nog niet gespeeld en hij was al van het podium af, zonder groet of een applaus af te wachten. Muzikaal vond ik het best goed, al had hij zelfs tijdens de half uur durende set een aantal mindere nummers. Dat belooft dan weinig goeds voor een langere set lijkt mij.
Zijn quote van de avond; ,,If you like it, nice. If you don`t, yeah, whatever."
Cub Sport
Een indiepop bandje met veel elektronische invloeden. Al bij het eerste nummer kon je horen dat ze als band goed in elkaar zitten. Ze spelen strak en het lijkt allemaal wel te kloppen. Persoonlijk vond ik het niet interessant, maar het zou me niets verbazen als ze in de toekomst meer aandacht gaan krijgen, van 3fm bijvoorbeeld.
Slum Sociable
Dit was ook één van mijn verrassingen van de avond. Lichte hiphop beats uit een drumcomputer aangevuld met jazzy melodieën vormen de basis. De herkenbare en sterk live gezongen zang maken het geheel af. Het klonk live ontzettend sterk en zag er ook geloofwaardig uit. Een klein maar belangrijk detail was dat de frontman een tamboerijn in zijn handen had. Hier was hij actief mee, wat het een dynamischer geheel maakte.
Gang Of Youths
Dit vond ik maar een vervelend geheel om naar te kijken. De frontman probeerde constant de energieke frontman uit te hangen, waardoor ik constant dacht; doe even normaal gast. Veel drukke gebaartjes als met gebalde vuist op zijn borst slaan, het publiek instappen en overdreven mimiek aanbrengen leiden nogal af. Al vond ik het muzikaal ook niet erg interessant; 13 in een dozijn radiorock.
Banff
Dit was zo allemachtig saai, dat we na 3 nummers maar zijn afgetaaid. Een stel koorknapen dat geen boodschap leek te hebben. Muzikaal niet onaardig gespeeld hoor, maar net zo boeiend als het gras te zien groeien.
Car Seat Headrest
Dit was eigenlijk de act waar ik de hoogste verwachtingen van had. Het nieuwe album staat vind ik erg sterk en was benieuwd of ze er live een extra dimensie aan konden geven. Persoonlijk vond ik het ietwat tegenvallen. Het was bij vlagen best sterk (nummers werden prachtig uitgebouwd), maar ik werd eigenlijk niet omver geblazen. Iets wat de band in potentie wel zou kunnen doen. Waarschijnlijk moet ik ze gewoon eens in een dedicated show zien, waar de mensen speciaal voor hen komen.
Cate Le Bon
Voor mij de act van de avond. Was er vooraf niet zeker van of het live ook goed zou klinken. Maar ze speelden de nummers retestrak en beter dan verwacht. De stuwende drum en dreigende gitaarrifs vormden een perfect decor voor de ijzige stem van Cate, die elk nummer als een gigantisch understatement laat klinken. Een gebrek aan interactie is haar vergeven, want het optreden paste verder perfect in de broeierige kleine zaal.
Royal Headache
Moet zeggen dat ik het eigenlijk best goed vond. Tuurlijk, de frontman liep als een gek over het podium, maar vond niet dat het de show in de weg zat. In tegendeel, zijn energie sloeg wel over op het publiek vond ik. Moet zeggen dat ik de reden voor zijn frustratie niet had meegekregen, dus nam eigenlijk aan dat hij altijd zo energiek stond te spelen. De nummers werden strak gespeeld en goed gezongen. Het was een vrij rechttoe, rechtaan performance maar ik ging er wel lekker op.
Klinkt alsof de boekers een beetje lui zijn geworden en zo'n dag af laten hangen van zo'n gehypte Car Seat Headrest. Heb sowiewo het idee dat het concept zijn beste tijd heeft gehad. Als er niet een grote naam als Spiritualized staat dan strooien ze echt met kaarten.
Ik denk dat de boekers niet te lui zijn, maar te actief. Ze hebben een editie teveel gemaakt en ook nog eens teveel acts geboekt.
Waarom per se vanaf 18:30 tot 2:40 een programmering willen hebben? Het is toch geen schande om het van 7 tot 12 te laten lopen bijvoorbeeld?
Dan hoef je een goede band als Ulrika Spacek niet op een achterlijk tijdstip te laten spelen.
Methyl Ethyl en Canshaker Pi had ik ook wel willen meepakken bijvoorbeeld.
Ik was al met een heel ander gevoel thuisgekomen wanneer deze 3 acts Banff, Cub Sport en Gangs Of Youth zouden hebben vervangen en het om 12 uur was afgelopen.
Waarom per se vanaf 18:30 tot 2:40 een programmering willen hebben? Het is toch geen schande om het van 7 tot 12 te laten lopen bijvoorbeeld?
Dan hoef je een goede band als Ulrika Spacek niet op een achterlijk tijdstip te laten spelen.
Methyl Ethyl en Canshaker Pi had ik ook wel willen meepakken bijvoorbeeld.
Ik was al met een heel ander gevoel thuisgekomen wanneer deze 3 acts Banff, Cub Sport en Gangs Of Youth zouden hebben vervangen en het om 12 uur was afgelopen.
Waarschijnlijk omdat ze tijdens de planning van de maart editie merkten dat sommige acts op de wensenlijst juist in deze periode beschikbaar waren?
Ik kan me best voorstellen dat ze door de beschikbaarheid van Car Seat Headrest, Ulrika Spacek, Royal Headache en wat andere bands de urgentie zagen om nog een editie te houden.
Vestrock 3+4 Juni
Gezien: Reptilians (2x) - The Academic - My Baby - Black Honey - John Coffey - Orange Fox - Indian Askin - Max Jury - All Tvvins - Compact Disk Dummies - The Van Jets - CUT_ - De Staat
Van een afstand: Kensington - Paceshifters - The Boxer Rebellion - Modestep
Black Honey was echt fantastisch maar heb helaas de laatste nummers moeten missen voor m'n allerlaatste John Coffey show. Was weer ouderwets blauwe plekken vangen en kneuzingen oplopen. My Baby viel een beetje tegen, ik had het dit keer na een nummer of vijf wel gezien, terwijl het op Paaspop echt steengoed was. De Staat was ook weer vet met de Witch Doctor. Modestep was echt kut (valse zanger, moesten het van de show hebben) Kensington was vanaf een afstand aan de bar wel oké, The Boxer Rebellion was verassend saai, had echt meer verwacht van die mannen. Bands die jullie sowieso een keer moeten zien zijn CUT_ en Compact Disk Dummies. Die hadden de beste shows van het weekend!
Gezien: Reptilians (2x) - The Academic - My Baby - Black Honey - John Coffey - Orange Fox - Indian Askin - Max Jury - All Tvvins - Compact Disk Dummies - The Van Jets - CUT_ - De Staat
Van een afstand: Kensington - Paceshifters - The Boxer Rebellion - Modestep
Black Honey was echt fantastisch maar heb helaas de laatste nummers moeten missen voor m'n allerlaatste John Coffey show. Was weer ouderwets blauwe plekken vangen en kneuzingen oplopen. My Baby viel een beetje tegen, ik had het dit keer na een nummer of vijf wel gezien, terwijl het op Paaspop echt steengoed was. De Staat was ook weer vet met de Witch Doctor. Modestep was echt kut (valse zanger, moesten het van de show hebben) Kensington was vanaf een afstand aan de bar wel oké, The Boxer Rebellion was verassend saai, had echt meer verwacht van die mannen. Bands die jullie sowieso een keer moeten zien zijn CUT_ en Compact Disk Dummies. Die hadden de beste shows van het weekend!
@dennisdewaard Hoe waren Indian Askin en The Van Jets. Ga die waarschijnlijk allebei nog zien dus ben wel benieuwd
@chileera
Indian Askin stonden best vroeg op de tweede dag en ze gaven zelf aan dat ze een enorme kater hadden. Desondanks gaven ze een sterk optreden, en wisten ze mij (ook met kater) wel aan het dansen en zingen te krijgen. The Van Jets daar moet je echt van houden, maar ik vond ze best goed. Ook al zijn ze misschien niet meer zo populair als pak 'm beet drie, vier jaar geleden, ik vind ze nu toch een betere liveband. Ergens aan het eind van de set riepen ze ook nog de zanger/gitarist van Compact Disk Dummies op het podium, toen was het feest wel compleet.
Als je ze kan zien, zou ik ze zeker meepikken!
Brian wrote:
http://forum.festileaks.com/members/dennisdewaard/@dennisdewaard Hoe waren Indian Askin en The Van Jets. Ga die waarschijnlijk allebei nog zien dus ben wel benieuwd
@chileera
Indian Askin stonden best vroeg op de tweede dag en ze gaven zelf aan dat ze een enorme kater hadden. Desondanks gaven ze een sterk optreden, en wisten ze mij (ook met kater) wel aan het dansen en zingen te krijgen. The Van Jets daar moet je echt van houden, maar ik vond ze best goed. Ook al zijn ze misschien niet meer zo populair als pak ‘m beet drie, vier jaar geleden, ik vind ze nu toch een betere liveband. Ergens aan het eind van de set riepen ze ook nog de zanger/gitarist van Compact Disk Dummies op het podium, toen was het feest wel compleet.
Als je ze kan zien, zou ik ze zeker meepikken!
Dan ga ik nog eventjes nadenken over de clash The Van Jets vs Gary Clark Jr. op werchter. Indian Askin ga ik sowieso zien. 10 euro bij mij om de hoek, kan ik niet laten lopen.
Thanks!
