Ik ben afgelopen zaterdag naar Midwinter Prog Festival geweest en het was fantastisch.
Beetje last minute beslissing was het. Ontstaan nadat
@wenteldave hier zijn ticket aanbood,
@Dr. Hannibal me vervolgens appte dat hij wel interesse erin kreeg en uiteindelijk bleek dat
@Querulante Partij het ticket al had geclaimd. En dus besloten we met z'n drieën die kant op te gaan. En dat bleek een uitstekende beslissing, want wat was dit een fijne dag!
Algemeen: Midwinter Prog is de wintereditie van het alom geroemde festival Midsummer Prog. De wintereditie vindt plaats in en rond de grote zaal van het fijne Tivoli in Utrecht. Ik heb goede ervaringen met deze venue. Het geluid is eigenlijk altijd goed, de rond opgezette zaal is sfeervol en er zijn volop bars door het hele pand, waardoor je nooit heel lang in de rij hoeft te staan voor drinken. En ja, ik als roker word ook heel blij van het balkon, waardoor ik niet steeds helemaal naar de ingang moet. Ideaal, want zo ben ik niemand tot last met mijn sigarettenrook en hoef ik er ook niet ver voor te lopen.
Het festival heeft voor deze gelegenheid met zorgvuldigheid vijf bands geselecteerd, die elk minimaal een uur speeltijd krijgen. Daarmee geef je als festival wel een mooi signaal af, vind ik.
De aftrap werd gegeven door het Noorse achttal van
Meer. Zij blinken uit in hun meerstemmige zanglijnen (soms wel met zes tegelijk) en de twee violisten, die een prominente rol vervulden in de progressieve melodieën van deze band. Het klonk soms wel erg zoetsappig, bijna songfestival-achtig, allemaal. Maar met hun oprechte enthousiasme, strakke samenspel, toch wel regelmatig intelligente muzikale passages en vooral hun spatzuivere samenzang maakte Meer tot een hele fijne opener van dit festival. Pluspunten voor de zangeres die laat op de avond nog persoonlijk shirts stond te verkopen, terwijl de merch eigenlijk al was opgeruimd. En mensen op goed vertrouwen vandaag pas PayPal links gaat sturen, omdat ze (waaronder ik) geen contant geld bij hadden. Heel tof.
Vervolgens was het de beurt aan het Nederlandse
Temic. Een nieuwe progband, met gelouterde leden en een verdienstelijke debuut plaat achter hun naam. Het was hun eerste optreden ooit en wat mij betreft kunnen ze terugkijken op een geslaagd debuut. Voor een eerste keer speelde de band erg overtuigend. Wat schoonheidsfoutjes hier en daar en soms niet optimaal geluid, maar zeker een band met potentie. Vooral de manier waarop de (sowieso overtuigende) zanger het publiek bij het laatste nummer aan het zingen kreeg, was heel tof.
Als derde betraden de Franse progrockers van
Lazuli het podium. Ik was bij het inluisteren op plaat niet geheel overtuigd van deze band, maar dat beeld veranderde totaal tijdens hun set. Want wat was dit vet! Snaarstrak en met groot enthousiasme werden de progressieve melodieën op ons losgelaten. De band maakt gebruik van een aantal onorthodoxe instrumenten, waaronder hun eigen ontworpen 'Le Leode', wat lijkt op een soort slapstick, maar dient als een soort slideguitar waarmee scherpe solo's werden gespeeld. De set van 75 minuten vloog voorbij en was tot dan toe mijn hoogtepunt van de dag.
Spock's Beard is een gelouterde Amerikaanse prog band, die al een tijdje niet meer in Nederland had opgetreden. Samen met Meer was dit de rustigste band van de dag, meer progrock dan prog metal. En hoewel het zeker niet slecht was, was hun set na een tijdje wel een goed moment om even te gaan eten, aangezien de rij bij de kraampjes tussen de bands door toch wel lang was en diezelfde rij tijdens Spock's Beard inmiddels verdwenen. Achteraf gezien hadden we wel meer van deze set willen zien. Maar de honger en later de verleiding om even in de Ronda (kleine zaal) te gaan kijken, won het.
In de Ronda speelde namelijk de Nederlandse rapper
Lijpe. Ik ben nog nooit bij een dergelijk Hip-Hop concert geweest, aangezien ik absoluut niet van die muziek hou. Maar dit was wel een mooie gelegenheid om eens te ervaren hoe de sfeer bij zo'n concert is. Fascinerend wel. Ik vond de sfeer niet onaangenaam. Het publiek was enthousiast en ik voelde me als metalhead niet bekeken ofzo. Wel apart dat bij de start van elk nummer er gelijk honderden telefoontjes tegelijk de lucht in gingen om te filmen. Dat zal ik nooit begrijpen, haha. Conclusie: zeker niet mijn ding, maar de kleine tien minuten dat ik erbij was, bevielen me meer dan ik verwacht had.
Dan het hoofdgerecht:
Pain of Salvation! Dat Gildenlow en zijn vrienden uitstekende muzikanten zijn, dat wist ik. Dat ze door de jaren heen een hoop mooie liedjes hebben gemaakt, wist ik ook. Maar dat het geheel live zó goed is, dat blies me van mijn sokken. Al vanaf de eerste noot was het publiek vol mee. En vanaf het derde nummer stond het geluid ook perfect afgesteld en werd ik volledig meegezogen in een fantastisch schouwspel. Ontroering en euforie wisselden elkaar voortdurend af. En het gedeelte vanaf magistrale 'On a Tuesday', durf ik het zelfs één van de betere live-ervaringen die ik ooit heb gehad te noemen. De oorspronkelijke afsluiter, het epische 'The Passing Light of Day' ontroerde me tot tranen aan toe. De toegift 'Icon' deed dat dunnetjes over. Waanzinnig gewoon, zo mooi! Dit is een concert wat ik nooit meer ga vergeten. De toegift (en de technische problemen eerder in de set) en vervolgens vertraging met de trein kostte me uiteindelijk een behoorlijk prijzige taxirit naar huis, maar dat was het meer dan waard. Ze komen niet vaak naar de Lage Landen, maar als ze weer komen en je houdt van progmetal: doe jezelf een plezier en koop een kaart. Want veel beter dan dit gaat het echt niet worden.
Dan nog wat observaties over het festival zelf. Wat is prog publiek toch een fijn publiek! Ondanks dat het een lange dag was en het met vijf verschillende bands onvermijdelijk is dat het één meer aanspreekt dan het ander, heb ik geen moment last gehad van de Dutch Disease. Elke band werd met groot enthousiasme onthaald. Ik heb amper mensen uitgebreid zien filmen. En tussen de optredens door heb ik met behoorlijk wat mensen een fijn gesprek gehad. Met name op het rookbalkon was er altijd wel iemand om even een praatje mee te maken.
Kortom, het was een topdag. Had hem me niet beter kunnen wensen. Zeker ook door het aangename gezelschap van de andere twee forumleden. Echt tof dat je door een forum als dit in contact komt met gelijkgestemden. En daar dus zelfs uiteindelijk onvergetelijke concerten en festivals mee kunt beleven.
(misschien ga ik naar teveel rock concerten)
