De nieuwjaarsborrel in Paradiso. Beide zalen stonden volgens mij vooral vol met bandleden van meerdere NLse bands (Moss, Personal Trainer, Indian Askin, etc).
Meerdere bands gezien. Bij Steve French vond ik de zang niet al te best, dus vrij snel weg gegaan. Cloud Cafe had ik al een keer eerder gezien als voorprogramma van Wolf Alice. Dezelfde indruk bleef achter, wel aardig maar nergens spetterend. Library Card is een soort spoken word wat meer geschreeuwd dan gesproken wordt. Niet mijn ding. Loupe was ook al aardig maar kon de strijd tegen de moeheid en de gedachte aan de lange terugrit niet winnen. Dus toch eerder weggegaan. Welke wel heel positief opvielen waren:
Liam Peck. Folky, grappig, jezelf niet te serieus nemen, maar ondertussen wel leuke nummers maken. Dit werkt wel op de kleine festivals in een tentje gok ik zo.
Moos Bored. Geen idee of die al heel erg bekend waren, maar meerdere mensen konden van alles meezingen. Speelden strak, met veel plezier en de songs zitten prima in elkaar.
Hiqpy. Hier het meest door verrast. De soundcheck was werkelijk waar helemaal niks en alleen maar herrie, maar het optreden zelf hartstikke goed. Gelaagde muziek, die opbouwde en je soms bij de strot greep. De vergelijking met Wolf Alice is hier niet ver weg, In deze band zie ik echt wel potentie!