Onze grote IJslandse vriend in Paradiso.
Het begon met het voorprogramma Blusher. Er werd weinig live gespeeld. Veel over backing track meegezongen. Sporadisch instrumenten aangeraakt. Maar man, wat was dit vrolijk. Drie meiden die enthousiast waren, het publiek mee kregen en grappige choreografie hadden. Vrolijke powerpop tunes en het halfuur vloog voorbij. Ja, als voorprogramma zeker geslaagd (en als ze door willen groeien moeten ze de muziekkritische punten natuurlijk gaan aanpakken).
Dadi Freyr begon strak optijd. Zijn grote hoofd op het podium was al de hele tijd te zijn en in het begin werden we erdoor aangesproken om er een fijne show voor jezelf en de rest van de mensen te maken. Wel op een manier die bij Dadi past natuurlijk. Met vage humor. Het moet je smaak zijn, de mijne is het. Ik heb het hele optreden dubbel gelegen. Van momenten dat hij teleurgesteld was dat de rest van zijn band een vriendschapsarmbandje kreeg van een bezoeker en hij eentje met Shut Up erop tot het moment dat we met het hele publiek met een boze vinger gingen wijzen naar een aandachtzoeker op verzoek van Dadi. Naast dat deze vent een echte rasentertainer is, is het ook spontaan. Tuurlijk zijn er een paar vaste dingen waar hij elke show op terug komt, maar vaak zegt en doet hij ook gewoon wat in hem opkomt. Hij speelt erg op de situatie in. Muzikaal gezien was het ook weer een top show. Er worden meerdere instrumenten bespeeld, de zang is top en de muziek vrolijk. Gedurende het hele optreden werd er gedanst en volop meegedaan. De toegift was een blokje covers. Boom Boom Boom Boom en Whole Again.
Fijne sympathieke gast met leuke, vrolijke maar ook zeker goede muziek die gestaag aan het door groeien is naar een serieus te nemen artiest na zijn Songfestival avontuur. Ik gun hem het beste!