Qotsa was 1 van de luidste concerten die ik in ons Belgenlandje al heb mogen aanschouwen sinds de decibelnormen. Maar wel erg strak, vol geluid en mooi tempo. Op werchter was het regelmatig met pauzes tussen de nummers. Nu weinig.
Set zakte even weg voor de laatste 2 nummers van de reguliere set. Maar maakte niet zoveel uit, ze hebben het zich niet altijd makkelijk gemaakt en daar kan ik wel mee om.
Soit quasi altijd top de mannen.
Nog 2 dingen. Veel klassieke Vlaamse “Peters en Sandra’s”. Hoge gemiddelde leeftijd. Achter mij een paar de setlisten van vorige shows aan het checken: “ze openen met Regular John, Da kennek ni, altijd fijn nieuwe muziek te leren kennen”. Tja
.
En dan 2 nozems die blijkbaar tickets hadden gewonnen via stubru. Ni content waren met hun plaatsen, dan een ideale nieuwe spot zijn gaan zoeken en uiteindelijk vlakbij mij op de trappen beland waren. Een greep uit hun oeuvre aan opmerkingen: “wat een saai publiek”, “precies de bejaardenbond hier verzameld”, “goed dat we hier niet moesten voor betalen, met zo’n kakpubliek”, “amai als ze zo gaan juichen krijgen we zeker geen bisnummer”, “was iedereen maar zoals ons, dan was er pas topsfeer”. Uiteindelijk na song of The dead waren ze ook gewoon kwaad dat de show gedaan was. Een schande was het. Met een beter publiek waren er zeker nog extra bisnummers gekomen.
Blij dat die mannen liever geen centjes uitgeven aan een show, hebben we er anders geen last van.
Er waren ook zeker wel sterke punten. Concrete Over Water was bijvoorbeeld echt fenomenaal. Wat je ook wel hoorde aan de reactie van het publiek. Ook Glasgow en Neon waren heel goed. Ergens in de 1e helft waren er een aantal dansbare nummers die vloeiend in elkaar overliepen, wat heel fijn was. Ook de afsluiter 50/50 was natuurlijk een groot feest, de hele zaal trilde door het gedans van iedereen, fantastisch. Al met al heb ik mij goed vermaakt, maar mijn verwachtingen waren misschien iets te hoog.
