Down The Rabbit Hole 2023
- Onderwerp starter visdave34
- Startdatum
1. Ethel Cain // 2. Bob Vylan // 3. Barker // 4. Tramhaus // 5. Heartworms // 6. S10 // 7. Burna Boy // 8. Oceanic // 9. Sleaford Mods // 10. Idles // 11. Sticks // 12. Ngoni Egan // 13. Confidence Man // 14. Boris Acket (zo) // 15. Naaz // 16. SNAYX // 17. Dave Okumu // 18. The Whitest Boy Alive // 19. Blck Mamba // 20. Kids With Buns // 21. Palace // 22. TSHA // 23. Bumble B Boy // 24. Cowboyy // 25. Prince Pasensi // 26. Elephant // 27. RomyZijn er nog meer top 3 lijstjes die we mee mogen nemen in de Festileaks Top 25 van Down the Rabbit Hole 2023? Shoot!!
Als ik de volledige lijst opmaak staat ze waarschijnlijk net iets lager dan de Mind Your Granny PortoParty, maar nog altijd hoger dan de gast die tijdens Barker een kwart van de tijd met zijn ring op de ijzeren balustrade aan het tikken was.
Wat een geweldig weekend, wat een sfeer, en wat een geweldige acts!
1. Overmono
2. Paolo Nutini
3. Idles
Tot volgend jaar!
1. Overmono
2. Paolo Nutini
3. Idles
Tot volgend jaar!
Het was weer een prachtig weekend.
Er was zoveel moois te zien dat ik gewoon lekker een top 15 maak.
Top 15:
Dieptepunt:
DTRH blijft een mooi festival en de line-ups zijn nog vooralsnog goed genoeg. Het festival is wel wat groot geworden sinds de vorige editie en de organisatie lijkt dat lekker uit te melken. Het feestpubliek zie je in grote aantallen aanschuiven wat sfeerverhogend kan werken maar ook irritant is als men door een mooie performance heen staat te lullen. Ik ben zelf iemand die graag mooie acts ziet en daarna nog even gaat afdansen, dus ik heb er niet heel veel last van zolang de line-up interessant genoeg is.
Er was zoveel moois te zien dat ik gewoon lekker een top 15 maak.
Top 15:
- Paolo Nutini, ik stond op een mooie plek en had hoge verwachtingen door zijn laatste album. Liefde vanuit het publiek zorgde voor wat extra energie bij Paolo en zijn band. Veel nummers werden ingezet in andere stijlen en versies dan op de plaat. Soms leek het net the War on Drugs met een nóg betere zanger. Opvallend: veel gelul door het optreden door sommigen. Er is zoveel plek om bij te praten, dus waarom moet dat hier?
- Idles. Een uur lang vrienden maken in de moshpit met een brede grijns. Onbekenden geholpen hun eerste crowdsurfs ooit te starten, glitter op mijn hoofd gekregen, een trui gevonden... Meanwhile liet Idles horen waarom postpunk geen hype is. De band speelde messcherp en bouwde de energie op in het lichaam van iedereen die er voor open stond. De band onderstreepte ook nog even haar relevantie door respect voor migranten te benoemen en systeemkritiek te uiten. I love it.
- Burna Boy. Burna Boy kwam in vrede en we hebben hem vergeven. Met 20 man op het podium leek het wel de Afrikaanse E-street band. Ze speelden een breed spectrum aan Afrikaans geinspireerde muziek waardoor het zelfs voor de niet-liefhebber nooit saai werd. Opvallend: Het veld stond eigenlijk crimineel leeg voor hoe goed deze act bij DTRH past. Waar is dit misgegaan?
- Tramhaus. Het moest even loskomen, maar ze spelen strak, hebben al een paar sterke nummers en weten het publiek mee te krijgen.
- Phoenix. De sunset slot en een vrolijke indieband blijft een geweldige match. Phoenix had een sterke setlist en stopte de grootste knallers lekker vroeg in de set. Frontman Thomas ontdooide langzaam en vroeg zich terecht af waarom ze niet vaker in Nederland hebben gespeeld.
- Sticks verwerkt nieuw en oud werk door elkaar alsof het van hetzelfde album komt. Visserhoedje af hoe deze veteraan nog steeds zo relevant weet te zijn met teksten die stof geven tot nadenken. Helemaal indrukwekkend was hoe geemotioneerd hij werd toen hij besefte dat hij weer voor een groot publiek stond te spelen. Kubus pakte ook zijn momentjes.
- Bob Vylan. Een vriend sleurde me mee en zo werd dit een van mijn verrassingen van het weekend. Er ontstond een energieke moshpit want elk nummer was een knaller. De enige zeer welkome rustmomentjes waren de praatmomentjes (inclusief weer wat systeemkritiek) die goed aansloegen bij het publiek.
- Spoon. Hele sterke setlist, maar dat kan ook niet anders als je keer op keer goede albums uitbrengt. Spoon had pech met de geluidsmix en wat problemen met instrumenten. Soms verzoop er een solo of uithaler in de rest van het geluid. De band speelde wel lekker door en wat in hun handen lag zat strak in elkaar. Toch nog heerlijk kunnen dansen en meezingen met wat vooraf voor mij een van de headliners van de lineup was.
- Ben Howard. Ik kom voor zijn nieuwere werk dus dan zit je goed. Als je je aandacht er bij weet te houden is het genieten geblazen van de opbouw en gelaagdheid in de nummers van Ben Howard. Opvallend: weer veel gelul door het optreden.
- Altin Gün. Het werd tijd om ze weer eens te zien en wat een dansbare muziek blijft dit toch. Lekker meegedaan aan de poncho megadans achter de geluidsman. Ik ben heel blij met nieuwe single Dokter Cinvanim. Dit blijft een van de beste parecetamolbands die er is.
- Benny Sings. Benny Sings en zijn band doorliepen zijn hele ouvre en zette zo een lekker sympathieke en zeer dansbare set neer waar je alleen maar ontzag voor kan hebben.
- Froukje. Natuurlijk hebben we haar allemaal al vaak genoeg gezien maar het blijft knap hoeveel hits ze aan elkaar kan rijgen in een set en hoe volwaardig haar show al is. Ik wacht met smart op het album.
- Death Grips. Alsof 3 muzikanten die elkaar niet kennen hun eigen werk zo agressief mogelijk door elkaar spelen en geen enkele seconde rekening met elkaar houden... oh en dat dan positief bedoeld. Het werkt voor mij net wat beter op de plaat dan live, maar de moshpit-energie was op nummers als I've Seen Footage en Get Got wel helemaal gaande.
- Fred Again. Had hem al gezien op Lowlands 2022 en heb een aantal van z'n vastgelegde shows gezien (oa. boilerroom, coachella, tiny desk) en dan heb je ook wel de hele range van Fred Again gezien. Het is knap gemaakt, is lekker op het moment maar het is ook net iets te zoet en te kitschie. Ik zou graag zien dat Fred zijn nummers aan elkaar lust met loopjes en de backing track terwijl hij zijn praatmomentjes pakt. De muziek viel veel te vaak stil. Als Spoon op hun leeftijd door kan spelen met instrumenten verwacht je dit toch zeker van Fred again met zijn behendigheid en genre.
- The Murder Capital. Werkte niet echt op het publiek en dit soort acts hebben toch die energie van het publiek nodig om een memorabel optreden neer te zetten. Daarmee leek TMC gek genoeg een beetje de verliezende postpunk act van DTRH terwijl het optreden heel goed in elkaar zat. Pluspunt: toen James een peukie opstak was dat voor ons de cue om een jointje op te steken. Ik zie ze later dit jaar nog eens en daar kijk ik zeker naar uit.
Dieptepunt:
- Sofi Tukker. Ik lees hier wel eens geklaag over Goldband, maar dat is toch echt een hoogvliegend kunstproject in vergelijking met deze mysteryland glitterparade vol covers en vanillevla-house. Het zegt veel over de richting over het festival dat het veld vol staat en nog plezier heeft ook. Ik had hier natuurlijk ook gewoon niet moeten staan en het zegt ook veel over mij dat ik dit zo slecht trek, maar soms is het ook wel weer goed om alles even in het contrast te zien.
- Birra Moretti? Nederland heeft zo'n sterke bier- en pilscultuur en dan krijgen we dit door de strot gedrukt. Het is niet dat dit bier niet te drinken is, maar er zijn zo veel mooie lokale merken die je kan schenken. Jammer om te zien dat dit is waar de grote brouwerijen ons heen proberen te bewegen.
- Bier van 0,35cl een grote bier noemen. Bier werd ook consequent ontzettend slecht getapt, zowel bij skuumkoppe als pils. Die raptaps leveren slechte kwaliteit in vergelijking met wat ik op andere festivals zie. Vorig jaar al over gezeurd hier en ik doe het gewoon nog een keer.
- Er werd zo ontzettend veel door muziek geluld op plekken waar dat irritant is. Ga gewoon naar een van de vele feestplekken ipv ver vooraan staan bij een serieuze act.
- De drukte viel iets mee tov vorig jaar, maar dat kan ook liggen aan waar ik mij bevond. Ik heb dit jaar in de nacht de Rex (verbeterde tent, maar nog steeds te druk) en de Tedy Wider (ook te druk en te warm) voor het grooste deel naast me neergelegd en was niet bij acts als Weval, Overmono, The Blaze waar het erg druk zal zijn geweest. De WC's op de camping waren ietsje beter geregeld dan vorig jaar, maar ik begrijp niet waarom waterpunten zo ver van de WC's af gepositioneerd werden. Op het terrein zelf waren erg weinig waterpunten waardoor ze heel druk werden.
- Het eten is overal erg goed. We zijn er onderhand aan gewend, maar dit is wel echt een pre van de betere NL festivals.
- De randprogrammering van dit festival blijft erg breed en hoewel het voor mij geen onderscheidende factor is, vind ik dat heel knap gedaan.
- De problemen met ruimte op de camping leken iets beter te worden aangepakt dan vorig jaar, doordat campings stap voor stap opengingen. Wij waren er donderdag vroeg, maar ik zag later op de dag nog voldoende plek vrij.
DTRH blijft een mooi festival en de line-ups zijn nog vooralsnog goed genoeg. Het festival is wel wat groot geworden sinds de vorige editie en de organisatie lijkt dat lekker uit te melken. Het feestpubliek zie je in grote aantallen aanschuiven wat sfeerverhogend kan werken maar ook irritant is als men door een mooie performance heen staat te lullen. Ik ben zelf iemand die graag mooie acts ziet en daarna nog even gaat afdansen, dus ik heb er niet heel veel last van zolang de line-up interessant genoeg is.
Laatst bewerkt:
Nee, volgens mij is Kink de mediapartner van dit festival dus we komen er heel slecht vanaf wat betreft de coverage.
Leuk die stappen, ik heb zelf ook even gekeken:
- Donderdag veel zonder telefoon rondgelopen
- Vrijdag 24.472 stappen
- Zaterdag 33.637 stappen
- Zondag 38.215 stappen
Ah thanks, helder.
Viel me op dat er eerder ook al nauwelijks interessante coverage was. Zal me daarom vergist hebben.
Hoe goed was Barker? Wilde hier graag heen maar heb uiteindelijk toch voor Phoenix gekozen. Was de moeilijkste clash van het weekend voor mij.
