Als buiten Limburg wonende Limburger ook maar eens voor het eerst een dagje Bospop gedaan want Porcupine Tree.
Ondanks de hitte een zeer positief begin doordat de weg naar de Parking duidelijk stond aangegeven alles goed gewezen werd en je geen pokke eind naar de ingang hoefde te lopen en daar ook weer zo binnen was(lezen jullie mee Graspop
). Terrein ziet er lekker overzichtelijk uit maar wel al direct doorgekregen dat dit iets anders is dan een festival voor muziekliefhebbers maar eerder een festival met muziek.
Stahlzeit (6): Eerste vreemde gewaarwording bij binnenlopen van de tent. Er liggen overal kleedjes met mensen in de doorgangen van de tent die je kwaad aankijken wanneer je over hun kleedje heen stapt. Het klinkt wel aardig en het zal zeker meer punten scoren wanneer je Rammstein zelf nog nooit hebt gezien maar het is niet mijn ding. Ik heb niets tegen coverbands maar vind het wel meer de moeite waard wanneer je niet probeert elke seconde van een show exact te kopiëren en je eigen ding eraan geeft.
Rowwen Heze (7): Ik kan alle nummers van de setlist in principe uit volle borst meezingen. Het was een degelijke set met de hits en er was zowaar ondanks de hitte wel beweging op de wei. Alleen in mijn beleving kijk je Rowwen Heze in een theater wanneer ze de onbekendere nummers ook spelen of wanneer je deze setlist krijgt in een sporthal of tent waar de hele zaal of tent volledig losgaat en je moe, bezweet en voldaan uit de tent strompelt aan het einde.
De volgende 2 acts hebben we niet (
The White Buffalo) of met pijn aan de oren van een afstand (
Nile Rodgers & Chic) meegekregen. Ik was met vrienden en dan heeft de inwendige alcoholist af en toe ook wat aandacht nodig. En zoals Jos al eerder aangaf kon je bij de speciaalbier bar lekker in de schaduw genieten van een Triple Karmeliet in een glas (zo noemden ze het plastic ding in de vorm van een glas). Daarna een pasta gaan eten (gezien het aanbod kun je keuzestress krijgen maar ik kies meestal voor dat waar geen rij staat want honger). Om niet te dichtbij het podium te zijn waar
Nile Rodgers zelfbevlekking tot een hoger kunstvorm was aan het brengen zijn we over het marktje gaan lopen. Vooral interessant om ze zien dat de meeste merchandise daar is van de Metal Line-ups dan van bands op Bospop.
Ray Wilson (7): Klonk lekker en een drummer in een corona proof setting gezien. Dit is normaliter niet echt mijn muziek maar was goed te doen voor een niet fan. Helaas werd het wel stikbenauwd in de tent en hebben we het helaas niet afgekeken.
Live (7): Eigenlijk al meer dan genoeg over gezegd. Ik geef het een 7 omdat het gewoon een flink stukje nostalgie was om alle hits van mijn tienerjaren (volgens mij Throwing Copper 2 keer gekocht omdat de eerste cd al helemaal kapot gedraaid was) nog een keer live te kunnen horen. Leuk om op een festival als Bospop (waar je geen keuzes hoef te maken) mee te pakken maar ik zal er niet snel nog eens naar gaan kijken. Als het de nostalgie niet had gehad dan had het nog geen voldoende gescoord.
Riverside (8): Ik kon hier tot nu to weinig mee maar werd toch aangetrokken op weg naar de bar en eetkraampjes om toch een kijkje te nemen in de tent. Heb een paar nummers gevolgd en het was op dat moment het beste wat ik de hele dag gehoord had. Ik kreeg echt het idee dat er nu een echte band met muzikanten stond te spelen. Het geluid leek ook een heel stuk beter dan bij de rest wat ik tot dan had gezien. Ik was dit keer met vrienden en dan moet je je ook wel eens aanpassen (dit was niet hun muziek en hadden dorst en honger). Volgende keer dat ze in de buurt zijn ga ik zeker een volledige set van ze meepakken.
Porcupine Tree (9): Totaal de verkeerde plek voor deze band (idem voor
Riverside) maar dan toch zo strak en goed spelen daar dwing je zelfs bij mij gewoon respect mee af. Genoten van de muziek en de sfeer vanaf het podium. Daar ik met vrienden was niet helemaal vooraan gaan staan (stonden toch nog redelijk vooraan ergens ter hoogte van halverwege de tent) en dat was een grote fout. Ik had af en toe het idee dat ik in een dorpskroeg stond in plaats van bij een optreden. Toch redelijk van kunnen afsluiten met een beetje verplaatsen om er minder last van te hebben. Dit ga ik zeker vaker live zien maar dan wel in een andere setting.
Algemeen (8): Dit is nog een 8 geworden doordat ik een topdag met vrienden gehad heb en heb genoten van
Porcupine Tree. Het is alleen geen festival waar je naar mijn mening heen moet gaan om van de muziek te genieten maar het moet doen als dagje uit met wat nostalgische muziek erbij en heel af en toe een pareltje zoals zaterdag met de afsluiter. Het vermelden zeker ook nog waard was het wegkomen van het terrein. Ik ben Graspop gewend waar je met het lampje van je telefoon moet manoeuvreren over de parkeerplaatsen om je auto te vinden en daarna op hoop van zegen proberen weg te komen van de parkeerplaatsen. Hier waren de parkeerplaatsen verlicht en waren er meer dan genoeg vrijwilligers om alles in goede banen te leiden.
Of ik in de toekomst nog eens ga zal afhangen van mijn vrienden (die niet zo in de muziek zijn als mij maar wel houden van een gezellig dagje met voldoende goudgele versnaperingen). Zelf zal ik er denk ik niet snel in mijn eentje of samen met mijn vriendin heengaan dan ga ik toch liever naar Prognosis, Roadburn, Graspop, etc...).
