Minutenlang doet het publiek helemaal niets. Aan de grond genageld staan ze, terwijl May Kershaw de pianoballade āTurbines/Pigsā speelt. āDonāt waste your pearls on me, Iām only a pigā, zingt Kershaw van de Britse band Black Country, New Road, terwijl haar hemelse pianospel na een minuut of vijf steeds meer wordt ondersteund door de rest van de band en ze uiteindelijk samen als een ontwakende geiser in een groots crescendo ontsteken.
Dit, denk je dan, is toch niks voor een snikheet zomerfestival waar veel mensen zin hebben om met een biertje in hun hand lekker te dansen? Maar als de climax van het nummer is gaan liggen en de band in een uitgesponnen outro de nootjes zachtjes heeft neergelegd, ontploft het publiek. Gejoel, gefluit, een ontlading is het. Ook zonder de vertrokken zanger Isaac Wood, en zonder ook maar Ć©Ć©n nummer van hun
succesplaat Ants From Up Here (2022) te spelen, blijkt deze band even enigmatisch als onweerstaanbaar.