Goh, ik begrijp enigszins het exclusiviteits-aspect. Het onderscheidt je van de rest in Europa. Maar dan stel ik me wel de vraag of dat überhaupt (nog) nodig is - zeker gezien de hoeveelheid headliners die Werchter toch altijd moet zien te boeken (minimaal vier, maximaal acht). Voor elke exclusieve act die je quasi boekt, krijg je er twee die op élk festival zullen te zien zijn. En waarom wordt dan de keuze gemaakt om net voor acts te kiezen en niet te gaan voor um.. bands en artiesten die hun hayday nu beleven? Ik begrijp overigens niet waarom er weer semantisch wordt gedaan à la; jij vindt band X (niet) leuk, dus dat betekent volgens mij dit of dat. Daar gaat het niet eens over.
In een jaar waarin velen nog met vouchers zitten van 2020 zitten en je met een knaldrang zit waarbij zelfs een affiche met The Subs en wat Stubru-dj's het Sportpaleis kunnen uitverkopen, lijkt me volgens mij 'ticketverkoop' een compleet loos argument. Het aanbod van bands en artiesten zal in 2022 nog nooit zo groot geweest zijn, net zoals de vraag naar tickets. Aan Rock Werchter dus om (opnieuw) de keuze te maken welke richting ze uit willen en met headliners als Pearl Jam, Metallica, RHCP, soon to be The Strokes en TOP, lijkt me dat vrij duidelijk. Dan zwijg ik nog over de zeer snelle mogelijke terugkomst van Gorillaz en de platte stadionpoprock van Imagine Dragons. Niet dat daar iets mis mee is, maar ik stel me wel vragen.
