Rock Werchter 2019 - Nieuws & Geruchten
- Onderwerp starter Aaran
- Startdatum
Haha message received. Vond het gewoon prachtig, zowel muzikaal als qua show, dus snap de kritiek op haar zang niet echt. Was loepzuiver.
Achteraf wel spijt dat ik niet weekendje van heb gemaakt trouwens. Cure, Tool, Janelle, FTM en MUSE had ik graag wel willen zien.
Achteraf wel spijt dat ik niet weekendje van heb gemaakt trouwens. Cure, Tool, Janelle, FTM en MUSE had ik graag wel willen zien.
Mijn top en flop’s ? Begrijp niet goed dat iedereen Muse zo goed vond. Hoewel ik enorm genoten heb van hun show een paar jaar terug was muse voor mij de grootste tegenvaller dit jaar. Saai saai saai, geen sfeer. Wij stonden helemaal niet zover, maar waar bij tool, Mumford & Sons en Pink na elk nummer geklapt werd, kreeg muse waar wij stonden maar enkele handen in de lucht. Geen sfeer!
TOP:
1. The Blaze (was gewoon geweldig, onbegrijpelijk dat die niet in de festileakstop staat)
2. Parkway Drive
3. Tool
4. Zeal & Ardor
5. Yonaka | Yungblud
FLOP:
1. Muse
2. Mackelmore
3. Bring Me The Horizon (ben nochtans een grote fan van hen)
TOP:
1. The Blaze (was gewoon geweldig, onbegrijpelijk dat die niet in de festileakstop staat)
2. Parkway Drive
3. Tool
4. Zeal & Ardor
5. Yonaka | Yungblud
FLOP:
1. Muse
2. Mackelmore
3. Bring Me The Horizon (ben nochtans een grote fan van hen)
dit soort opvallende verschillen vind ik altijd wel leuk om te lezen.
net zoals de verdeeldheid over andere acts, Pink bijvoorbeeld.
leuke verhaaltjes btw!
Vond ik een enorm leuk concert, grappige man ook. Maar weide op zen kop? Iedereen stond er maar wat bij te kijken en sde sfeer vond ik eerder aan de rustige kant.
Zoo, de vermoeidheidis er weer een beetje uitgeslapen dus nu is het tijd om even een verslag te doen van het weekend!
Donderdag: Na een lange rit naar België toe konden we eenmaal daar in één keer doorrijden de parkeerplaats op, dat is ons nog nooit overkomen, hulde aan de organisatie! Zelfde verhaal bij camping C3, konden zo doorlopen, heerlijk. Toen de tent eenmaal stond zijn we richting het festivalterrein gelopen en ook daar waren de rijen zeer kort, we wisten niet wat ons overkwam, maar hee dit betekende wel dat we voor de eerste acts nog even rustig onze bonnetjes konden ophalen en alvast een drankje konden scoren om daarna door te lopen naar the slope voor Georgia. Voor ons de eerste keer dat we de slope als podium meemaakten aangezien we er de vorige keer niet bij waren. Fijne toevoeging wel! Georgia klonk prima, maar was verder niet bijster interessant. Toen zijn we bij de slope blijven hangen voor The Vintage Caravan en ik was positief verrast. Lekker rammelend bandje, heerlijk begin van de dag. Daarna even wezen kijken bij Maribou State, klonk strak maar was niet helemaal ons ding dus daar zijn we eerder weggegaan. Door naar Olafur Arnalds want daar waren we allemaal wel benieuwd naar! Wat die man deed was erg knap maar het kwam voor geen meter over in die tent. De soundbleed met wat er op een ander podium stond was heel vervelend en verstoorde juist de intieme momentjes waar zijn show het van moet hebben. Verder werd er veel gepraat wat zo'n show ook niet ten goede komt. Zonde dus van een show met veel potentie! Vervolgens zijn we naar Raleigh Ritchie gegaan, was erg leuk, hij had er duidelijk zin in! Wel was hij vrij veel aan het praten, hij had in die tijd makkelijk nog een nummer of 2 kunnen spelen. Daarna door naar Richard Ashcroft, klonk goed, strak gespeeld en alles was zuiver maar toch om de een of andere reden deed het ons niet zo heel veel en zijn we halverwege weg gegaan. Toen heb ik snel wat eten gehaald en ben ik naar het voorvak van de main gelopen want ik wilde natuurlijk een goed plaatsje voor Pink!
Ik kwam daar tijdens Vance Joy aan bij rode kruizen dus ik moest nog even wachten tot hij was afgelopen en hoe leuk ik zijn muziek ook vind, het klinkt wel allemaal een beetje hetzelfde en op zo'n groot podium verzuipt het een beetje. Vervolgens het voorvak in om daar naar de tweede rij te kruipen aangezien een vriendin van me er al de hele dag vooraan stond en een plekje voor me had vrij gehouden, lucky me! Want anders was ik nooit op zo'n goede plek gekomen, de drie meisjes voor me waren ook allemaal ukkies dus ik kon daar prima overheen kijken! Maargoed eerst natuurlijk nog even Bastille, heerlijke show! Dan was erg goed bij stem en wat een unieke stem is het ook. De stemming was voor in het voorvak erg goed en het bruiste van de energie. Hele fijne opwarmer! Daarna ging het direct door met KidCutUp waarvan ik zei dat hij in de ArenA beter weg had kunnen blijven. Hier op werchter viel dat een stuk beter, mensen waren al goed in de stemming door de goede show van Bastille en hij draaide het betere deel van zijn set met heerlijke meezingers dus de energieke stemming bleef lekker hangen. Nog steeds geen wereldklasse DJ maar het zorgde dit keer wel voor sfeer. Daarna natuurlijk het lang verwachtte concert van Pink! Manmanman wat een show weer! De zang was zoals altijd flawless en alle showelementen waren gewoon weer erg strak. Wat me dit keer vooral opviel was dat ze er echt onzettend veel zin in leek te hebben, meer dan in de ArenA en dit was te merken aan de hoeveelheid interactie met het publiek en de glimlach die niet weg te toveren viel van dr gezicht! Heel fijn om te zien! Die vriendin van me gooide ook nog haar regenboogvlag op het podium en die knoopte ze om dr microfoonstandaard, dus wij werden even gek uiteraard hahaha! Dr setlist was met de toevoeging van twee covers net iets anders dan in Amsterdam en dat kon ik wel waarderen want wat een toffe covers zijn dat zeg! River van Bishop Briggs staat in Pink's versie als een huis en voegde wat meer rock toe die de show wel kon gebruiken. Time After Time van Cyndi Lauper (niet Celine Dion) was juist weer dat heerlijke rustmomentje in de show, deze cover heeft ze al eerder gedaan op een andere tour maar niet in Europa dus dit was zeer welkom! Hierna wist ik al dat er voor mij persoonlijk niks meer boven dit concert uit zou gaan stijgen dit weekend maar gelukkig waren er wel een aantal bij die behoorlijk hun best hebben gedaan daar in de buurt te komen!
Zo zijn we beland bij vrijdag, wat op papier al de sterkste dag leek te gaan zijn in zijn geheel and it didn't disappoint! We begonnen de dag bij Whispering Sons, dit soort donkere en intense muziek zo vroeg op de dag was wel ff inkomen maar uiteindelijk vond ik het toch echt een heerlijke show! Door naar Sea Girls, leuke muziek maar die zanger zat er af en toe wel flink naast hoor, niet al te best. Daarna ben ik in mijn eentje door gegaan naar Kurt Vile And The Violators aangezien de rest Nothing But Thieves wilde zien. Kende niet zo heel veel van hem maar was voornamelijk nieuwsgierig doordat ik zoveel positieve dingen over hem heb gehoord hier op het forum. En dat stelde niet terleur, strak gespeeld, zuiver gezongen en lekkere nummers, ik heb me goed vermaakt! Daarna m'n vrienden weer opgezocht bij de slope die Foxing aan t kijken waren. Kan me er zo even niks meer van herinneren, zal dus wel niet al te memorabel zijn geweest. Toen door naar het voorvak voor The 1975. Heb het laatste album van ze vrij veel geluisterd dus ik vond het heerlijk dat ze veel werk daarvan speelden! Matty was erg goed bij stem en de band speelde strak. Beetje jammer was dat de drummer niet alleen strak speelde maar ook een beetje strak stond, hij was lekker aan het kauwen :lol: . Maar desondanks één van de betere concerten so far. Toen even rustig bij Yonaka gezeten en wat gegeten want het zou een erg druk avondprogramma worden! Yonaka klonk lekker, veel energie en hadden het publiek goed mee. Vervolgens een van de concerten waar ik het meest naar uitkeek: Janelle Monáe! Zij maakte echt alle verwachtingen waar and then some! Jezus wat heeft dat mens een strot en een rapskills. Heb voor in de tent waar gelukkig genoeg ruimte was, staan dansen als een malle, heer-lijk! Daarna ben ik weer in mn eentje gaan kijken naar Tom Misch. Lekkere groovy muziek, prima stem, geen wereldklasse, maar gewoon goed. Gelukkig heeft hij wel zeer goede gitaarskills, ontettend lekker klonk dat! Heb het niet helemaal afekeken maar dat kwam alleen omdat ik ook nog een stukje van Bring Me The Horizon wilde zien. Wel van een afstandje bekeken maar wat ik hoorde klonk erg goed, de zanger was prima bij stem in tegenstelling tot 2016, waar ik dan wel weer heel erg heb genoten van de moshpit. Na BMTH mn vrienden weer terug gevonden en door naar Our Last Night. Dat was voor mij een leuke verassing! Tof bandje met superveel energie! Daarna van een afstandje The Cure zitten beluisteren. Klonk zeer goed maar het is gewoon niet helemaal mijn muziek dus ben een kwartiertje voor Kylie begon de Barn in gegaan en we hadden denk ik ook niet later moeten gaan want de tent was al aardig vol! Wel konden we via de zijkant nog een flink stuk naar voren lopen. Dit concert was voor mij één van de grote verassingen dit jaar. Ik ging er heen met de instelling dat het gewoon een leuk uurtje foute 90's hits zou zijn maar wauw wat was Kylie goed zeg! Fantastisch bij stem en de show was strak. Ze had er ook zichtbaar veel zin in en het publiek at uit haar hand, heb het hele weekend niet zo'n fantastische sfeer in de barn gehad! Ook hier weer heerlijk gedanst, the locomotion gedaan en alles :lol:. Hierna wilden we nog een stukje Robyn meepakken voor we naar Tool gingen maar helaas kwamen we voor rode kruizen te staan, dus na een nummer of 2 voor het hek te hebben gehangen zijn we dan toch maar weg gegaan en wat gaan eten voor Tool begon. Muziekaal gezien was dit echt het allerstrakste van het hele weekend, de tering wat kunnen die mannen spelen. Ik zat wel op een afstandje dus ik vond het jammer dat er op de schermen niks te zien was behalve visuals, maar ik snap dat dat bij het mysterieuze van die band hoort. Helaas was ik wel compleet gesloopt na 2 lange dagen in de zon dus ben ik een half uurtje voor het einde maar naar de tent gelopen, erg zonde maar ik trok het echt niet meer.
Zaterdag: deze dag beloofde een rustiger dagje te worden dan vrijdag aangezien ik maar 2 mustsees op mijn lijstje had staan, mocht ook wel even na de drukte van vrijdag. We zijn de ochtend begonnen bij All Them Witchess, weer van die duistere muziek zo vroeg op de dag maar het klonk zeker niet verkeerd! Daarna de barn in gegaan voor Strand Of Oaks. Heerlijke muziek en de zanger had er zin in! Goeie sfeer ook weer in de tent dus ik heb me goed vermaakt. Daarna even een tijdje in de schaduw gelegen want het was wel heeeel erg warm die dag, was wel even een lekker rustmoment. Daarna één van mijn twee mustsees die dag: King Princess. Ik weet niet zo goed wat ik van haar show had verwacht, ik kende een paar nummers die ik leuk vind maar had nog nooit een live opname bekeken. Ik had het allemaal iets meer pop ingeschat maar ik vond er verassend veel soul en rock invloeden in zitten wat in mijn ogen zeer positief was! Ze was ook goed bij stem dus dit was voor mij weer een topconcert! Daarna lekker even genieten van de altijd fijne muziek van Bear's Den op een afstandje op het gras. Heb deze band twee keer eerder gezien en ze zijn gewoon consistent goed, niks aan op te merken! Terug naar de slope voor Alice Phoebe Lou, hiervan hadden we een stukje soundcheck gehoord wat ons nieuwsgierig maakte en het stelde niet teleur. Lekker jazzy muziek zo in het zonnetje, genieten! Ga ik zeker meer van luisteren. Door naar main om ff een hapje te eten onder t genot van de show van Macklemore. In 2016 ook bij geweest en toen heerlijk in het gefeest gestaan, nu iets meer aan de zijkant. Het was nog steeds een goed feestje, hij kreeg een groot deel van de wei mee. Erg Amerikaans wel maar och, het is in ieder geval vermakelijk. En weer naar de slope voor Barns Courtney. Geweldig! Heerlijke energie en een goede stem. Lekker quirky persoon ook wel, ik kan daar wel van genieten. Vervolgens weer terug naar main voor Florence & The Machine, van een afstandje bekeken dit keer. Ze blijft een prachtvrouw met een dijk van een stem. Dat optreden stonf gewoon als een huis, niks aan op te merken! En weer terug naar de slope want mijn vrienden wilden The Slow Readers Club zien. Op zich wel aardig, maar het deed me gewoon helemaal niks. Voor mij was het allemaal net niet, de stem sprak me net niet aan, de muziek is het niet mijn ding, zit net te weinig climax in die songs. Gewoon net niet. Wel was de sfeer goed en de mannen hadden plezier! Daarna mijn laatste mustsee en laatste act van de dag Mumfor & Sons. Ben niet per se een groot fan van deze band maar ik had ze nog nooit gezien dus wilde ze graag eens live meemaken. We stonden op het looppad beetje achter op het veld en in klub C was The Blaze nog bezig, mijn hemel wat was die noisebleed irritant! We zijn daardoor een stuk meer naar rechts gelopen maar er was geen ontkomen aan helaas. Toen dat eenmaal was afgelopen heb ik zeker wel kunnen genieten van Mumford. Zeer strakke band, leuke muziek en een stuk minder statisch dan ik had verwacht! Zeer lekkere afsluiter van de dag!
Zondag: de laatste dag alweer, man wat ging dit weekend snel! Gelukkig staat er deze dag nog een hoop moois op het programma. Te beginnen bij Lizzo, wat een heerlijk mens is dat zeg! Ze heeft praatjes voor 10 maar gelukkig laat ze dat niet ten koste gaan van de muziek. Goede stem en lekker aanstekelijke nummers, goed dansbaar ook! Daarna een plekje in het voorvak gescored bij De Staat. T was lichtelijk een schande dat ik als Nederlander en muziekliefhebber deze band nog nooit had gezien maar dat heb ik nu dus even rechtgezet. Heerlijk optreden en als je op dit festival bent met iemand die Kitty heet dan is de aflsuiter KITTY KITTY natuurlijk extra leuk lol! Daarna ff wat eten bij Black Honey, klonk goed maar niet super bijzonder. Toen ff klub C in voor Mahalia, was best aardig, had er eigenlijk iets meer van verwacht maar het was niet slecht. Vervolgens weer naar main om het laatste half uur van Yungblud mee te pakken. Ik heb geen spijt gehad dat ik eerder ben vertrokken bij Mahalia want wat heeft die gozer een energie, is net ADHD on steroids in het kwadraat ofzo. En ik had eigenlijk ook niet verwacht dat hij live zo goed zou klinken, had matige vocals verwacht maar ik vond ze erg sterk! Daarna het voorvak in voor Parkway Drive. De zanger was niet fantastisch bij stem maar hij had er erg veel zin in en het publiek ging helemaal los! Moshpits zo groot als het voorvak toeliet ontstonden op een gegeven moment! Heerlijk, ik miste nog even een momentje lekker beuken op deze editie van RW, maar aangezien ik m'n armen nu nog steeds een beetje voel kan je wel stellen dat dat hiermee helemaal goed is gemaakt! En omdat ik nu genoeg adrenaline in mn lijf had om nog even door te beuken ben ik snel naar Zeal & Ardor gelopen. Wauw wat was dat goed! Die zangers vullen elkaar goed aan maar het is vooral de leadzanger die echt indruk maakte. Vind deze muziek ook erg origineel, zo heb ik niet veel metal gehoord! Lekekr dus nog even de pit in gedoken maar nadat er binnen een tijdsspanne van 3 minuten zowel iemand vol op mn voet heeft gestaan als er iemand verkeerd tegen de zbuitenkant van mijn knie aan is gevallen (au) ben ik er toch maar uitgegaan. Jammer, maar niks ten nadele van die band, echt een prachtig optreden! Toen maar even de rust weer opgezocht met een hapje eten bij RY X. Geweldige muziek, raakte er bijna van in een trance! Toen naar de barn voor Mac DeMarco. Ben vooral uit nieuwsgierigheid gaan kijken en dit heeft me echt compleet overdonderd, wat een ongelofelijk goede band! Heerlijke typetjes allemaal, ze lijken op het podium allemaal vet nonchalant maar ondertussen spelen ze retestrak. Heb de gozer van de band die ging crowdsurfen nog over m'n hoofd gehad, altijd leuk! Ben er ook aan de praat geraakt met een Belg die er ook alleen was, dus mocht je dit toevallig lezen, shoutout naar Lucas, was gezellig! Daarna richting het voorak gegaan bij de main voor Muse en heb vanaf daar Greta Van Fleet staan bekijken. Over deze band heb ik een beetje mixed feelings. Muzikaal zijn ze geweldig, fantastische solo's en de zang was loepzuiver, die mannen beheersen hun instrumenten uitermate goed! Maar het was wel duidelijk dat ze nog niet klaar zijn voor een hoge spot als deze. Er was nog niet echt een goede aansluiting bij het publiek, ze speelden meer voor zichzelf. En hoewel al die solo's superstrak waren, waren ze wel wat te lang uitgerekt, het was duidelijk tijdvulling. De zanger deed op een gegeven moment ook niet veel meer dan uithalen en hoewel dat knap is, mag hij van mij ook wel gewoon wat meer echt liedjes zingen. Op zich wel blij dat ik ze heb gezien maar ben heel erg benieuwd welke kant ze op gaan, heb namelijk het idee dat ze een beetje op een sink or swim momentje zitten. Ze kunnen of heel groot worden of nu heel snel vergeten worden. En toen was het tijd voor Muse, de afsluiter van het festival. Dit was me toch weer een heel fijn optreden zeg. Stond dus in het voorvak en de sfeer was er goed. Niet zo euforisch als toen ik ze vorig jaar op RaR heb gezien, maar nog steeds lekker. En ja op Muse zelf valt niet veel aan te merken, het zijn geweldige muzikanten die altijd garant staan voor een goede show. Dit was misschien niet het beste optreden wat ik heb gezien dit weekend maar het was zeker een waardige afsluiter van het festival!
Zo ik ben er doorheen hahahah, ik heb geloof ik nog nooit zo'n lange post gemaakt op dit forum, maar vond het wel leuk om te doen! Ook leuk om later zelf eens terug te lezen als alle details wat vager zijn geworden. Wat mij betreft was deze editie wel geruled door de vrouwen die er stonden! Als aflsuiting nog even een top 10:
1. Pink
2. Janelle Monáe
3. Kylie Minogue
4. King Princess
5. Zear & Ardor
6. Tool
7. The 1975
8. Mac DeMarco
9. Alice Phoebe Lou
10. Barns Courtney
En honorable mention voor Parkway Drive!
Donderdag: Na een lange rit naar België toe konden we eenmaal daar in één keer doorrijden de parkeerplaats op, dat is ons nog nooit overkomen, hulde aan de organisatie! Zelfde verhaal bij camping C3, konden zo doorlopen, heerlijk. Toen de tent eenmaal stond zijn we richting het festivalterrein gelopen en ook daar waren de rijen zeer kort, we wisten niet wat ons overkwam, maar hee dit betekende wel dat we voor de eerste acts nog even rustig onze bonnetjes konden ophalen en alvast een drankje konden scoren om daarna door te lopen naar the slope voor Georgia. Voor ons de eerste keer dat we de slope als podium meemaakten aangezien we er de vorige keer niet bij waren. Fijne toevoeging wel! Georgia klonk prima, maar was verder niet bijster interessant. Toen zijn we bij de slope blijven hangen voor The Vintage Caravan en ik was positief verrast. Lekker rammelend bandje, heerlijk begin van de dag. Daarna even wezen kijken bij Maribou State, klonk strak maar was niet helemaal ons ding dus daar zijn we eerder weggegaan. Door naar Olafur Arnalds want daar waren we allemaal wel benieuwd naar! Wat die man deed was erg knap maar het kwam voor geen meter over in die tent. De soundbleed met wat er op een ander podium stond was heel vervelend en verstoorde juist de intieme momentjes waar zijn show het van moet hebben. Verder werd er veel gepraat wat zo'n show ook niet ten goede komt. Zonde dus van een show met veel potentie! Vervolgens zijn we naar Raleigh Ritchie gegaan, was erg leuk, hij had er duidelijk zin in! Wel was hij vrij veel aan het praten, hij had in die tijd makkelijk nog een nummer of 2 kunnen spelen. Daarna door naar Richard Ashcroft, klonk goed, strak gespeeld en alles was zuiver maar toch om de een of andere reden deed het ons niet zo heel veel en zijn we halverwege weg gegaan. Toen heb ik snel wat eten gehaald en ben ik naar het voorvak van de main gelopen want ik wilde natuurlijk een goed plaatsje voor Pink!
Ik kwam daar tijdens Vance Joy aan bij rode kruizen dus ik moest nog even wachten tot hij was afgelopen en hoe leuk ik zijn muziek ook vind, het klinkt wel allemaal een beetje hetzelfde en op zo'n groot podium verzuipt het een beetje. Vervolgens het voorvak in om daar naar de tweede rij te kruipen aangezien een vriendin van me er al de hele dag vooraan stond en een plekje voor me had vrij gehouden, lucky me! Want anders was ik nooit op zo'n goede plek gekomen, de drie meisjes voor me waren ook allemaal ukkies dus ik kon daar prima overheen kijken! Maargoed eerst natuurlijk nog even Bastille, heerlijke show! Dan was erg goed bij stem en wat een unieke stem is het ook. De stemming was voor in het voorvak erg goed en het bruiste van de energie. Hele fijne opwarmer! Daarna ging het direct door met KidCutUp waarvan ik zei dat hij in de ArenA beter weg had kunnen blijven. Hier op werchter viel dat een stuk beter, mensen waren al goed in de stemming door de goede show van Bastille en hij draaide het betere deel van zijn set met heerlijke meezingers dus de energieke stemming bleef lekker hangen. Nog steeds geen wereldklasse DJ maar het zorgde dit keer wel voor sfeer. Daarna natuurlijk het lang verwachtte concert van Pink! Manmanman wat een show weer! De zang was zoals altijd flawless en alle showelementen waren gewoon weer erg strak. Wat me dit keer vooral opviel was dat ze er echt onzettend veel zin in leek te hebben, meer dan in de ArenA en dit was te merken aan de hoeveelheid interactie met het publiek en de glimlach die niet weg te toveren viel van dr gezicht! Heel fijn om te zien! Die vriendin van me gooide ook nog haar regenboogvlag op het podium en die knoopte ze om dr microfoonstandaard, dus wij werden even gek uiteraard hahaha! Dr setlist was met de toevoeging van twee covers net iets anders dan in Amsterdam en dat kon ik wel waarderen want wat een toffe covers zijn dat zeg! River van Bishop Briggs staat in Pink's versie als een huis en voegde wat meer rock toe die de show wel kon gebruiken. Time After Time van Cyndi Lauper (niet Celine Dion) was juist weer dat heerlijke rustmomentje in de show, deze cover heeft ze al eerder gedaan op een andere tour maar niet in Europa dus dit was zeer welkom! Hierna wist ik al dat er voor mij persoonlijk niks meer boven dit concert uit zou gaan stijgen dit weekend maar gelukkig waren er wel een aantal bij die behoorlijk hun best hebben gedaan daar in de buurt te komen!
Zo zijn we beland bij vrijdag, wat op papier al de sterkste dag leek te gaan zijn in zijn geheel and it didn't disappoint! We begonnen de dag bij Whispering Sons, dit soort donkere en intense muziek zo vroeg op de dag was wel ff inkomen maar uiteindelijk vond ik het toch echt een heerlijke show! Door naar Sea Girls, leuke muziek maar die zanger zat er af en toe wel flink naast hoor, niet al te best. Daarna ben ik in mijn eentje door gegaan naar Kurt Vile And The Violators aangezien de rest Nothing But Thieves wilde zien. Kende niet zo heel veel van hem maar was voornamelijk nieuwsgierig doordat ik zoveel positieve dingen over hem heb gehoord hier op het forum. En dat stelde niet terleur, strak gespeeld, zuiver gezongen en lekkere nummers, ik heb me goed vermaakt! Daarna m'n vrienden weer opgezocht bij de slope die Foxing aan t kijken waren. Kan me er zo even niks meer van herinneren, zal dus wel niet al te memorabel zijn geweest. Toen door naar het voorvak voor The 1975. Heb het laatste album van ze vrij veel geluisterd dus ik vond het heerlijk dat ze veel werk daarvan speelden! Matty was erg goed bij stem en de band speelde strak. Beetje jammer was dat de drummer niet alleen strak speelde maar ook een beetje strak stond, hij was lekker aan het kauwen :lol: . Maar desondanks één van de betere concerten so far. Toen even rustig bij Yonaka gezeten en wat gegeten want het zou een erg druk avondprogramma worden! Yonaka klonk lekker, veel energie en hadden het publiek goed mee. Vervolgens een van de concerten waar ik het meest naar uitkeek: Janelle Monáe! Zij maakte echt alle verwachtingen waar and then some! Jezus wat heeft dat mens een strot en een rapskills. Heb voor in de tent waar gelukkig genoeg ruimte was, staan dansen als een malle, heer-lijk! Daarna ben ik weer in mn eentje gaan kijken naar Tom Misch. Lekkere groovy muziek, prima stem, geen wereldklasse, maar gewoon goed. Gelukkig heeft hij wel zeer goede gitaarskills, ontettend lekker klonk dat! Heb het niet helemaal afekeken maar dat kwam alleen omdat ik ook nog een stukje van Bring Me The Horizon wilde zien. Wel van een afstandje bekeken maar wat ik hoorde klonk erg goed, de zanger was prima bij stem in tegenstelling tot 2016, waar ik dan wel weer heel erg heb genoten van de moshpit. Na BMTH mn vrienden weer terug gevonden en door naar Our Last Night. Dat was voor mij een leuke verassing! Tof bandje met superveel energie! Daarna van een afstandje The Cure zitten beluisteren. Klonk zeer goed maar het is gewoon niet helemaal mijn muziek dus ben een kwartiertje voor Kylie begon de Barn in gegaan en we hadden denk ik ook niet later moeten gaan want de tent was al aardig vol! Wel konden we via de zijkant nog een flink stuk naar voren lopen. Dit concert was voor mij één van de grote verassingen dit jaar. Ik ging er heen met de instelling dat het gewoon een leuk uurtje foute 90's hits zou zijn maar wauw wat was Kylie goed zeg! Fantastisch bij stem en de show was strak. Ze had er ook zichtbaar veel zin in en het publiek at uit haar hand, heb het hele weekend niet zo'n fantastische sfeer in de barn gehad! Ook hier weer heerlijk gedanst, the locomotion gedaan en alles :lol:. Hierna wilden we nog een stukje Robyn meepakken voor we naar Tool gingen maar helaas kwamen we voor rode kruizen te staan, dus na een nummer of 2 voor het hek te hebben gehangen zijn we dan toch maar weg gegaan en wat gaan eten voor Tool begon. Muziekaal gezien was dit echt het allerstrakste van het hele weekend, de tering wat kunnen die mannen spelen. Ik zat wel op een afstandje dus ik vond het jammer dat er op de schermen niks te zien was behalve visuals, maar ik snap dat dat bij het mysterieuze van die band hoort. Helaas was ik wel compleet gesloopt na 2 lange dagen in de zon dus ben ik een half uurtje voor het einde maar naar de tent gelopen, erg zonde maar ik trok het echt niet meer.
Zaterdag: deze dag beloofde een rustiger dagje te worden dan vrijdag aangezien ik maar 2 mustsees op mijn lijstje had staan, mocht ook wel even na de drukte van vrijdag. We zijn de ochtend begonnen bij All Them Witchess, weer van die duistere muziek zo vroeg op de dag maar het klonk zeker niet verkeerd! Daarna de barn in gegaan voor Strand Of Oaks. Heerlijke muziek en de zanger had er zin in! Goeie sfeer ook weer in de tent dus ik heb me goed vermaakt. Daarna even een tijdje in de schaduw gelegen want het was wel heeeel erg warm die dag, was wel even een lekker rustmoment. Daarna één van mijn twee mustsees die dag: King Princess. Ik weet niet zo goed wat ik van haar show had verwacht, ik kende een paar nummers die ik leuk vind maar had nog nooit een live opname bekeken. Ik had het allemaal iets meer pop ingeschat maar ik vond er verassend veel soul en rock invloeden in zitten wat in mijn ogen zeer positief was! Ze was ook goed bij stem dus dit was voor mij weer een topconcert! Daarna lekker even genieten van de altijd fijne muziek van Bear's Den op een afstandje op het gras. Heb deze band twee keer eerder gezien en ze zijn gewoon consistent goed, niks aan op te merken! Terug naar de slope voor Alice Phoebe Lou, hiervan hadden we een stukje soundcheck gehoord wat ons nieuwsgierig maakte en het stelde niet teleur. Lekker jazzy muziek zo in het zonnetje, genieten! Ga ik zeker meer van luisteren. Door naar main om ff een hapje te eten onder t genot van de show van Macklemore. In 2016 ook bij geweest en toen heerlijk in het gefeest gestaan, nu iets meer aan de zijkant. Het was nog steeds een goed feestje, hij kreeg een groot deel van de wei mee. Erg Amerikaans wel maar och, het is in ieder geval vermakelijk. En weer naar de slope voor Barns Courtney. Geweldig! Heerlijke energie en een goede stem. Lekker quirky persoon ook wel, ik kan daar wel van genieten. Vervolgens weer terug naar main voor Florence & The Machine, van een afstandje bekeken dit keer. Ze blijft een prachtvrouw met een dijk van een stem. Dat optreden stonf gewoon als een huis, niks aan op te merken! En weer terug naar de slope want mijn vrienden wilden The Slow Readers Club zien. Op zich wel aardig, maar het deed me gewoon helemaal niks. Voor mij was het allemaal net niet, de stem sprak me net niet aan, de muziek is het niet mijn ding, zit net te weinig climax in die songs. Gewoon net niet. Wel was de sfeer goed en de mannen hadden plezier! Daarna mijn laatste mustsee en laatste act van de dag Mumfor & Sons. Ben niet per se een groot fan van deze band maar ik had ze nog nooit gezien dus wilde ze graag eens live meemaken. We stonden op het looppad beetje achter op het veld en in klub C was The Blaze nog bezig, mijn hemel wat was die noisebleed irritant! We zijn daardoor een stuk meer naar rechts gelopen maar er was geen ontkomen aan helaas. Toen dat eenmaal was afgelopen heb ik zeker wel kunnen genieten van Mumford. Zeer strakke band, leuke muziek en een stuk minder statisch dan ik had verwacht! Zeer lekkere afsluiter van de dag!
Zondag: de laatste dag alweer, man wat ging dit weekend snel! Gelukkig staat er deze dag nog een hoop moois op het programma. Te beginnen bij Lizzo, wat een heerlijk mens is dat zeg! Ze heeft praatjes voor 10 maar gelukkig laat ze dat niet ten koste gaan van de muziek. Goede stem en lekker aanstekelijke nummers, goed dansbaar ook! Daarna een plekje in het voorvak gescored bij De Staat. T was lichtelijk een schande dat ik als Nederlander en muziekliefhebber deze band nog nooit had gezien maar dat heb ik nu dus even rechtgezet. Heerlijk optreden en als je op dit festival bent met iemand die Kitty heet dan is de aflsuiter KITTY KITTY natuurlijk extra leuk lol! Daarna ff wat eten bij Black Honey, klonk goed maar niet super bijzonder. Toen ff klub C in voor Mahalia, was best aardig, had er eigenlijk iets meer van verwacht maar het was niet slecht. Vervolgens weer naar main om het laatste half uur van Yungblud mee te pakken. Ik heb geen spijt gehad dat ik eerder ben vertrokken bij Mahalia want wat heeft die gozer een energie, is net ADHD on steroids in het kwadraat ofzo. En ik had eigenlijk ook niet verwacht dat hij live zo goed zou klinken, had matige vocals verwacht maar ik vond ze erg sterk! Daarna het voorvak in voor Parkway Drive. De zanger was niet fantastisch bij stem maar hij had er erg veel zin in en het publiek ging helemaal los! Moshpits zo groot als het voorvak toeliet ontstonden op een gegeven moment! Heerlijk, ik miste nog even een momentje lekker beuken op deze editie van RW, maar aangezien ik m'n armen nu nog steeds een beetje voel kan je wel stellen dat dat hiermee helemaal goed is gemaakt! En omdat ik nu genoeg adrenaline in mn lijf had om nog even door te beuken ben ik snel naar Zeal & Ardor gelopen. Wauw wat was dat goed! Die zangers vullen elkaar goed aan maar het is vooral de leadzanger die echt indruk maakte. Vind deze muziek ook erg origineel, zo heb ik niet veel metal gehoord! Lekekr dus nog even de pit in gedoken maar nadat er binnen een tijdsspanne van 3 minuten zowel iemand vol op mn voet heeft gestaan als er iemand verkeerd tegen de zbuitenkant van mijn knie aan is gevallen (au) ben ik er toch maar uitgegaan. Jammer, maar niks ten nadele van die band, echt een prachtig optreden! Toen maar even de rust weer opgezocht met een hapje eten bij RY X. Geweldige muziek, raakte er bijna van in een trance! Toen naar de barn voor Mac DeMarco. Ben vooral uit nieuwsgierigheid gaan kijken en dit heeft me echt compleet overdonderd, wat een ongelofelijk goede band! Heerlijke typetjes allemaal, ze lijken op het podium allemaal vet nonchalant maar ondertussen spelen ze retestrak. Heb de gozer van de band die ging crowdsurfen nog over m'n hoofd gehad, altijd leuk! Ben er ook aan de praat geraakt met een Belg die er ook alleen was, dus mocht je dit toevallig lezen, shoutout naar Lucas, was gezellig! Daarna richting het voorak gegaan bij de main voor Muse en heb vanaf daar Greta Van Fleet staan bekijken. Over deze band heb ik een beetje mixed feelings. Muzikaal zijn ze geweldig, fantastische solo's en de zang was loepzuiver, die mannen beheersen hun instrumenten uitermate goed! Maar het was wel duidelijk dat ze nog niet klaar zijn voor een hoge spot als deze. Er was nog niet echt een goede aansluiting bij het publiek, ze speelden meer voor zichzelf. En hoewel al die solo's superstrak waren, waren ze wel wat te lang uitgerekt, het was duidelijk tijdvulling. De zanger deed op een gegeven moment ook niet veel meer dan uithalen en hoewel dat knap is, mag hij van mij ook wel gewoon wat meer echt liedjes zingen. Op zich wel blij dat ik ze heb gezien maar ben heel erg benieuwd welke kant ze op gaan, heb namelijk het idee dat ze een beetje op een sink or swim momentje zitten. Ze kunnen of heel groot worden of nu heel snel vergeten worden. En toen was het tijd voor Muse, de afsluiter van het festival. Dit was me toch weer een heel fijn optreden zeg. Stond dus in het voorvak en de sfeer was er goed. Niet zo euforisch als toen ik ze vorig jaar op RaR heb gezien, maar nog steeds lekker. En ja op Muse zelf valt niet veel aan te merken, het zijn geweldige muzikanten die altijd garant staan voor een goede show. Dit was misschien niet het beste optreden wat ik heb gezien dit weekend maar het was zeker een waardige afsluiter van het festival!
Zo ik ben er doorheen hahahah, ik heb geloof ik nog nooit zo'n lange post gemaakt op dit forum, maar vond het wel leuk om te doen! Ook leuk om later zelf eens terug te lezen als alle details wat vager zijn geworden. Wat mij betreft was deze editie wel geruled door de vrouwen die er stonden! Als aflsuiting nog even een top 10:
1. Pink
2. Janelle Monáe
3. Kylie Minogue
4. King Princess
5. Zear & Ardor
6. Tool
7. The 1975
8. Mac DeMarco
9. Alice Phoebe Lou
10. Barns Courtney
En honorable mention voor Parkway Drive!
Mijn top en flop’sBegrijp niet goed dat iedereen Muse zo goed vond. Hoewel ik enorm genoten heb van hun show een paar jaar terug was muse voor mij de grootste tegenvaller dit jaar. Saai saai saai, geen sfeer. Wij stonden helemaal niet zover, maar waar bij tool, Mumford & Sons en Pink na elk nummer geklapt werd, kreeg muse waar wij stonden maar enkele handen in de lucht. Geen sfeer!
TOP:
1. The Blaze (was gewoon geweldig, onbegrijpelijk dat die niet in de festileakstop staat)
2. Parkway Drive
3. Tool
4. Zeal & Ardor
5. Yonaka | Yungblud
FLOP:
1. Muse
2. Mackelmore
3. Bring Me The Horizon (ben nochtans een grote fan van hen)
Ben ik wel benieuwd waar je stond tijdens Muse. Ik stond ter hoogte van de dranktoog achter de geluidstent. Als ik achterom keek zag ik tot ver steeds de handjes in de lucht gaan.
Hier dan ook mijn verslagje van Werchter 2020:
Donderdag
Topper op de donderdag was de Apero. Leuke sfeer, lekker bier. Bijna vergeten dat we eigenlijk op een muziekfestival waren.
Per ongeluk bij Bastille terecht gekomen. Vrienden vonden het prachtig, maar ik haak op de maniertjes en zang compleet af.
KidCutUp verhoogde de sfeer alvast, al mag hij van mij iets vaker zijn mond houden. Niet iets om speciaal voor te komen, maar best leuk om het wachten te verkorten.
Pink vond ik leuk om te zien: veel spektakel, goede choreografie en goed bij stem. Werd voor mij op een gegeven moment wel iets te lang duren, na een sterk begin. De ballads lijken toch een beetje veel op elkaar. De afsluiter was wel erg mooi gedaan!
Vrijdag
Wat persoonlijke problemen maakte dat we wat later het festival op kwamen. Jammer om weezer, 1975, nothing but thieves en bring me the horizon te missen, maar vrienden gaan voor.
Eerste band die we zagen was daarom the Cure. Vooraf weinig vertrouwen in. 2x eerder gezien op Werchter, 2x tegenvallend en weggelopen. Dit keer pakte de muziek mij veel meer en het hele optreden afgekeken. Robert Smith straalde uit dat hij er met plezier stond, misschien was dat het verschil met vorige keren waardoor ik het nu een goed optreden vond.
Daarna naar voren, maar blijkbaar hadden we er net te lang over gedaan. Twee meter voordat we het voorste vak in wilden gaan, gingen de rode kruizen aan. Dan maar een mooie plek achter het voorste vak gepakt. Man, man wat een overdonderend, strak en geweldig optreden. Hoogtepunt van Werchter.
Zaterdag
Eerst Strand of oaks gezien. Prima optreden. Daarna na the slope gelopen om nog een stukje the murder capital mee te pakken. Vervolgens Donny Benet! Heerlijk optreden, beetje fout, perfect voor de zaterdagmiddag.
Van een afstandje Florence + the machine gezien. Ok optreden, maar vind eigenlijk dat zij beter thuis zou zijn in the Barn. Beter dan in 2016, maar voor mij by far de slechtste (co)headliner.
Tenslotte Mumford & sons en zoals verwacht een sterk optreden. Van mij mogen ze de banjo vaker gebruiken.
Zondag
Bier, zon en drie festivaldagen begon toch zijn tol te eisen. Gelukkig was daar Parkway Drive om onze moeie lichamen wakker te schudden. Ze lieten mooi zien, waarom ze op hardere festivals (co)headlinen. Blij dat Werchter dit soort bands ook boekt.
Balthazar kon mij hierna niet echt boeien.
Vervolgens bij Greta van Fleet het voorste vak in. Goed optreden, maar nog wel wat verbeterpuntjes. Nummers uitbouwen en langer spelen dan de cd versie vind ik altijd wel leuk. Maar om de tijd vol te maken elk nummer maar uitbreiden, is een beetje te veel van het goede. Geluid was wat slecht afgesteld en de opbouw van songs had ook beter gekund. Hopelijk leren ze en komen ze over een paar jaar terug.
Muse sloot vervolgens af met een spetterende show. Geweldig. Ideale afsluiter.
Donderdag
Topper op de donderdag was de Apero. Leuke sfeer, lekker bier. Bijna vergeten dat we eigenlijk op een muziekfestival waren.
Per ongeluk bij Bastille terecht gekomen. Vrienden vonden het prachtig, maar ik haak op de maniertjes en zang compleet af.
KidCutUp verhoogde de sfeer alvast, al mag hij van mij iets vaker zijn mond houden. Niet iets om speciaal voor te komen, maar best leuk om het wachten te verkorten.
Pink vond ik leuk om te zien: veel spektakel, goede choreografie en goed bij stem. Werd voor mij op een gegeven moment wel iets te lang duren, na een sterk begin. De ballads lijken toch een beetje veel op elkaar. De afsluiter was wel erg mooi gedaan!
Vrijdag
Wat persoonlijke problemen maakte dat we wat later het festival op kwamen. Jammer om weezer, 1975, nothing but thieves en bring me the horizon te missen, maar vrienden gaan voor.
Eerste band die we zagen was daarom the Cure. Vooraf weinig vertrouwen in. 2x eerder gezien op Werchter, 2x tegenvallend en weggelopen. Dit keer pakte de muziek mij veel meer en het hele optreden afgekeken. Robert Smith straalde uit dat hij er met plezier stond, misschien was dat het verschil met vorige keren waardoor ik het nu een goed optreden vond.
Daarna naar voren, maar blijkbaar hadden we er net te lang over gedaan. Twee meter voordat we het voorste vak in wilden gaan, gingen de rode kruizen aan. Dan maar een mooie plek achter het voorste vak gepakt. Man, man wat een overdonderend, strak en geweldig optreden. Hoogtepunt van Werchter.
Zaterdag
Eerst Strand of oaks gezien. Prima optreden. Daarna na the slope gelopen om nog een stukje the murder capital mee te pakken. Vervolgens Donny Benet! Heerlijk optreden, beetje fout, perfect voor de zaterdagmiddag.
Van een afstandje Florence + the machine gezien. Ok optreden, maar vind eigenlijk dat zij beter thuis zou zijn in the Barn. Beter dan in 2016, maar voor mij by far de slechtste (co)headliner.
Tenslotte Mumford & sons en zoals verwacht een sterk optreden. Van mij mogen ze de banjo vaker gebruiken.
Zondag
Bier, zon en drie festivaldagen begon toch zijn tol te eisen. Gelukkig was daar Parkway Drive om onze moeie lichamen wakker te schudden. Ze lieten mooi zien, waarom ze op hardere festivals (co)headlinen. Blij dat Werchter dit soort bands ook boekt.
Balthazar kon mij hierna niet echt boeien.
Vervolgens bij Greta van Fleet het voorste vak in. Goed optreden, maar nog wel wat verbeterpuntjes. Nummers uitbouwen en langer spelen dan de cd versie vind ik altijd wel leuk. Maar om de tijd vol te maken elk nummer maar uitbreiden, is een beetje te veel van het goede. Geluid was wat slecht afgesteld en de opbouw van songs had ook beter gekund. Hopelijk leren ze en komen ze over een paar jaar terug.
Muse sloot vervolgens af met een spetterende show. Geweldig. Ideale afsluiter.
Ik ben het momenteel allemaal nog eventjes aan het verwerken. Ik kan zelfs niet meteen een artiest aanwijzen die voor mij het absolute hoogtepunt was van deze editie. Toch enkele gedachtes;
Je werd er de afgelopen vier dagen absoluut bijna mee dood gemept via de schermen op de podia maar effectief was het zeker! Het terrein is volgens mij nog nooit zo proper geweest als afgelopen editie hoewel ik hier en daar gemakkelijkshalve natuurlijk wel zag sluikstorten op plaatsen als de mainstage bv., het was een verademing.
Ik heb ze hier en daar ook zien verschijnen, mannetjes met rode lightsabers die mensen aanmanen recht te gaan staan en door te schuiven. Super om te zien dat ze de crowd control nog beter willen aanpakken en gingen de tentpoorten iets sneller terug op groen wanneer dat mogelijk was en niet voor de overgrote meerderheid van het concert zoals ik vorig jaar iets te vaak heb meegemaakt. Desalniettemin leek het scherm dat tussen de twee tenten staat vaak zo veel volk te bevatten dat je er waarschijnlijk gemakkelijk de Klub C mee kunt vullen, was absoluut het geval bij Angèle die sowieso op de mainstage had moeten gestaan hebben.
Ofwel heb ik vaak gewoon de verkeerde plek gekozen om een concert te beleven maar shows werden zeer vaak verstoord door praters, niet alleen rondom me maar algemeen (zie Olafur Arnalds als grootste slachtoffer).Versta me niet verkeerd, ik heb fantastische concerten beleefd maar daarvoor stond ik dan ook helemaal vooraan en niet ergens in het midden. Dat ik bij Balthazar tot bijna aan het eerste hek stond en nog praters rondom me stonden was gewoon ronduit vervelend. Geen idee wat ik hiermee wil zeggen, het viel me gewoon op dit jaar.
Vegetarische/vegan opties waren zowat in handbereik dit jaar, heerlijk om ook dat gamma ieder jaar meer en meer te zien uitgebreid worden.
Je werd er de afgelopen vier dagen absoluut bijna mee dood gemept via de schermen op de podia maar effectief was het zeker! Het terrein is volgens mij nog nooit zo proper geweest als afgelopen editie hoewel ik hier en daar gemakkelijkshalve natuurlijk wel zag sluikstorten op plaatsen als de mainstage bv., het was een verademing.
Ik heb ze hier en daar ook zien verschijnen, mannetjes met rode lightsabers die mensen aanmanen recht te gaan staan en door te schuiven. Super om te zien dat ze de crowd control nog beter willen aanpakken en gingen de tentpoorten iets sneller terug op groen wanneer dat mogelijk was en niet voor de overgrote meerderheid van het concert zoals ik vorig jaar iets te vaak heb meegemaakt. Desalniettemin leek het scherm dat tussen de twee tenten staat vaak zo veel volk te bevatten dat je er waarschijnlijk gemakkelijk de Klub C mee kunt vullen, was absoluut het geval bij Angèle die sowieso op de mainstage had moeten gestaan hebben.
Ofwel heb ik vaak gewoon de verkeerde plek gekozen om een concert te beleven maar shows werden zeer vaak verstoord door praters, niet alleen rondom me maar algemeen (zie Olafur Arnalds als grootste slachtoffer).Versta me niet verkeerd, ik heb fantastische concerten beleefd maar daarvoor stond ik dan ook helemaal vooraan en niet ergens in het midden. Dat ik bij Balthazar tot bijna aan het eerste hek stond en nog praters rondom me stonden was gewoon ronduit vervelend. Geen idee wat ik hiermee wil zeggen, het viel me gewoon op dit jaar.
Vegetarische/vegan opties waren zowat in handbereik dit jaar, heerlijk om ook dat gamma ieder jaar meer en meer te zien uitgebreid worden.
Na vorig jaar mijn eerste editie RW en daarna maanden meegelezen te hebben met dit forum, toch maar even een accountje aangemaakt.
Heb mijn vader, groot fan van the Cure, dit jaar kunnen verrassen met een vrijdagticket toen die extra 1000 dagtickets vrijkwamen een tijdje terug.
Afgelopen vrijdag dus met een maat en m'n pa naar Werchter. Entree de camping op liep allemaal heel soepel.
In de middag genoten van die gouden strot van Nothing But Thieves, de chille vibe van Khruangbin en Jungle.
Vond Weezer daarna wel tegenvallen hoor, de drie covernummers vond ik eerder irritant dan leuk.
Grootste verrassing van de dag was voor mij Tool. Was vrijwel niet bekend met deze band en bij de zoektocht op YouTube haakte ik te snel af bij het zien van de visuals.
Maar eenmaal live te hebben gezien werd ik compleet weggeblazen. Wat een verschrikkelijk strakke set zeg, in combinatie met de verbazingwekkende visuals.
Tussendoor met een persoon die achter me stond even gepraat, die me wist wijs te maken hoe wiskundig en ritmisch maar toch weer aritmisch de muziek is.
En daarbij die Keenan heen en weer zien bewegen op het podium, ritmisch doch aritmisch. Wat een bijzondere gewaarwording. Had het gevoel alsof je op het vuurwerk zit te wachten wat gebruikelijk bij het einde van een festival de lucht in geschoten wordt. Zo'n spanning. Maar het vuurwerk kwam niet, en Tool bleef maar spelen. Vloeiend van nummer naar nummer. Totdat het ineens stopte en ik met mijn handen in m'n haar overbleef. ''WTF!''
Dat was het. Een dag RW 2019.
Ik kijk er naar uit de geruchten te volgen over de line up van volgend jaar!
Heb mijn vader, groot fan van the Cure, dit jaar kunnen verrassen met een vrijdagticket toen die extra 1000 dagtickets vrijkwamen een tijdje terug.
Afgelopen vrijdag dus met een maat en m'n pa naar Werchter. Entree de camping op liep allemaal heel soepel.
In de middag genoten van die gouden strot van Nothing But Thieves, de chille vibe van Khruangbin en Jungle.
Vond Weezer daarna wel tegenvallen hoor, de drie covernummers vond ik eerder irritant dan leuk.
Grootste verrassing van de dag was voor mij Tool. Was vrijwel niet bekend met deze band en bij de zoektocht op YouTube haakte ik te snel af bij het zien van de visuals.
Maar eenmaal live te hebben gezien werd ik compleet weggeblazen. Wat een verschrikkelijk strakke set zeg, in combinatie met de verbazingwekkende visuals.
Tussendoor met een persoon die achter me stond even gepraat, die me wist wijs te maken hoe wiskundig en ritmisch maar toch weer aritmisch de muziek is.
En daarbij die Keenan heen en weer zien bewegen op het podium, ritmisch doch aritmisch. Wat een bijzondere gewaarwording. Had het gevoel alsof je op het vuurwerk zit te wachten wat gebruikelijk bij het einde van een festival de lucht in geschoten wordt. Zo'n spanning. Maar het vuurwerk kwam niet, en Tool bleef maar spelen. Vloeiend van nummer naar nummer. Totdat het ineens stopte en ik met mijn handen in m'n haar overbleef. ''WTF!''
Dat was het. Een dag RW 2019.
Ik kijk er naar uit de geruchten te volgen over de line up van volgend jaar!
Mijn top 10:
01. Rosalía
02. Janelle Monáe
03. Underworld
04. Kylie
05. Lizzo
06. Tamino
07. Paul Kalkbrenner
08. Charlotte Gainsbourg
09. Mogwai
10. Jungle
Helaas heb ik maar de helft van Robyn kunnen zien, kwam de KlubC niet meer binnen direct na Kylie, maar de helft die ik gezien heb was tamelijk geniaal. Florence viel tegen, vond het begin goed, maar toen ze drie nummers lang het publiek indook en zichzelf als een heilige neerzette verloor ze me.
01. Rosalía
02. Janelle Monáe
03. Underworld
04. Kylie
05. Lizzo
06. Tamino
07. Paul Kalkbrenner
08. Charlotte Gainsbourg
09. Mogwai
10. Jungle
Helaas heb ik maar de helft van Robyn kunnen zien, kwam de KlubC niet meer binnen direct na Kylie, maar de helft die ik gezien heb was tamelijk geniaal. Florence viel tegen, vond het begin goed, maar toen ze drie nummers lang het publiek indook en zichzelf als een heilige neerzette verloor ze me.
Tsja. Smaken verschillen overal I guess. Ik zou ook naar The Cure gaan, als ik ze niet al eens gezien had of er geen Kylie tegenover had gestaan bijv. Zelfde voor Muse. RW had dit jaar een line-up met veel herhaalde headliners of headliners die me niks konden schelen. Mede daardoor ziet mijn lijstje er ook zo uit nu. Ik ga net zo makkelijk naar een Rammstein (Tool ken ik niet, dus die viel ook af).
Mijn verslagje van de zondag van Werchter.
Het plan was om de dag te starten met Lizzo, maar jammer genoeg zijn we daar te laat voor aangekomen. De eerste act werd dan De Staat. Zeer goed eerste gedeelte. Bij Pikachu vond ik dat ze zichzelf iets te veel in het belachelijke trokken en waren ze mij dus even kwijt, maar het einde was weer erg goed. Ook een leuk momentje met die jongen in zijn rolstoel bij Witch Doctor (wat een schijf is dat ook). Dus direct al een onverwachte meevaller.
Dan snel richting The Slope gelopen voor Black Honey. Wou deze band absoluut zien aangezien ik hun eerste album en vooral hun eerder uitgebracht werk erg leuk vind. Instrumentaal zat het snor, maar ik was toch wat ontgoocheld in de zangeres haar stem. Kwam niet zo goed over voor mij en af en toe zat ze er naast.
25 minuten is ook wel belachelijk kort.
Daarna achteraan de Main Stage wei gaan zitten met Yungblud in de achtergrond. Waarschijnlijk zaten we te ver, maar ik vond het toch wat tegenvallen qua sound. En ik heb graag dat artiesten zich smijten, maar bij hem vind ik het net iets te veel.
Dan maar besloten om nog de 2de helft van Tamino mee te pikken. De mensen stonden bijna tot buiten, maar het was uiteindelijk makkelijk om nog tot het midden van de Barn te raken. Bijna instant kippenvel en spijt dat ik dit optreden niet volledig gezien heb. Wat een stem heeft die kerel en vooral, hij weet het heel goed te doseren: Niet steeds uithalen, maar zorgen voor een mooie opbouw.
Vervolgens zonder verwachting naar de Main gegaan voor Parkway Drive. Hun begin vond ik erg goed, lekkere riffjes. Het podium werd letterlijk in vuur en vlam gezet tesamen met een strijkerskwartet (altijd leuk). Maar na een paar nummers hadden we het toch gehoord en dan zijn we op ons gemak nog iets gaan eten en drinken om ons voor te bereiden op Balthazar, waar ik grote fan van ben.
Goeie plaats gevonden net achter de voorvakken en zoals te verwachten speelde Balthazar een strakke set. Beetje vreemd misschien om met Blood Like Wine te starten, maar voor de rest vlekkeloos. Het publiek in mijn buurt was wel erg loom ondanks de zeer dansbare muziek, maar dat is nu eenmaal het nadeel van festival optredens: Niet iedereen is fan en kent ze goed. Daarom was mijn ervaring in de Lotto Arena nog beter.
Na Balthazar snel nog iets gaan halen om te drinken en een goeie plaats voor Greta Van Fleet gezocht (zodat we ook goed bij Muse zouden staan).
Duidelijk getalenteerde muzikanten, maar de zanger zijn stem is gewoon mijn ding niet. Ook pijnlijk duidelijk dat ze nog maar 1 album hebben en dat ze die spot nog niet verdienen. De eerste 2 langgerekte songs zijn nog leuk, maar daarna wordt het wel erg repetitief. Zelfde met de zanger zijn aaah's, oooh's en lalala's. Het publiek in mijn buurt was wel redelijk enthousiast.
En dan last but not least mijn eerste keer Muse. Wow, wat een show. Dansers, lichtshow en de extra's zoals dat skelet op het eind waren erg cool. Maar het belangrijkste blijft muzikaal en die stond ook op punt. Verbazend hoeveel hits ze hebben die het publiek kan meebrullen en riffs waarop je kan losgaan. Bellamy zong loepzuiver, echt een straffe muzikant. Enkel in het midden waren ze me even kwijt tijdens het instrumentale Unsustainable (onnodig, er waren al genoeg gitaarsolo's), Dig Down en Madness. Uiteraard is er ook nog ruimte tot verbetering in de setlist aangezien nu het voor mij matige Simulation Theory overheerste (al kwamen de meeste nummers live wel nog ok over). Wel leuk concept dat ze tweetal medleys van fan favorites hebben gespeeld, dan heb ik toch nog een stukje New Born gehoord.
Over het publiek: Bij mij in de buurt was het publiek fantastisch. Constant meezingen, springen, dansen,... Echt bizar hoe dat zo kan verschillen.
Het plan was om de dag te starten met Lizzo, maar jammer genoeg zijn we daar te laat voor aangekomen. De eerste act werd dan De Staat. Zeer goed eerste gedeelte. Bij Pikachu vond ik dat ze zichzelf iets te veel in het belachelijke trokken en waren ze mij dus even kwijt, maar het einde was weer erg goed. Ook een leuk momentje met die jongen in zijn rolstoel bij Witch Doctor (wat een schijf is dat ook). Dus direct al een onverwachte meevaller.
Dan snel richting The Slope gelopen voor Black Honey. Wou deze band absoluut zien aangezien ik hun eerste album en vooral hun eerder uitgebracht werk erg leuk vind. Instrumentaal zat het snor, maar ik was toch wat ontgoocheld in de zangeres haar stem. Kwam niet zo goed over voor mij en af en toe zat ze er naast.
25 minuten is ook wel belachelijk kort.
Daarna achteraan de Main Stage wei gaan zitten met Yungblud in de achtergrond. Waarschijnlijk zaten we te ver, maar ik vond het toch wat tegenvallen qua sound. En ik heb graag dat artiesten zich smijten, maar bij hem vind ik het net iets te veel.
Dan maar besloten om nog de 2de helft van Tamino mee te pikken. De mensen stonden bijna tot buiten, maar het was uiteindelijk makkelijk om nog tot het midden van de Barn te raken. Bijna instant kippenvel en spijt dat ik dit optreden niet volledig gezien heb. Wat een stem heeft die kerel en vooral, hij weet het heel goed te doseren: Niet steeds uithalen, maar zorgen voor een mooie opbouw.
Vervolgens zonder verwachting naar de Main gegaan voor Parkway Drive. Hun begin vond ik erg goed, lekkere riffjes. Het podium werd letterlijk in vuur en vlam gezet tesamen met een strijkerskwartet (altijd leuk). Maar na een paar nummers hadden we het toch gehoord en dan zijn we op ons gemak nog iets gaan eten en drinken om ons voor te bereiden op Balthazar, waar ik grote fan van ben.
Goeie plaats gevonden net achter de voorvakken en zoals te verwachten speelde Balthazar een strakke set. Beetje vreemd misschien om met Blood Like Wine te starten, maar voor de rest vlekkeloos. Het publiek in mijn buurt was wel erg loom ondanks de zeer dansbare muziek, maar dat is nu eenmaal het nadeel van festival optredens: Niet iedereen is fan en kent ze goed. Daarom was mijn ervaring in de Lotto Arena nog beter.
Na Balthazar snel nog iets gaan halen om te drinken en een goeie plaats voor Greta Van Fleet gezocht (zodat we ook goed bij Muse zouden staan).
Duidelijk getalenteerde muzikanten, maar de zanger zijn stem is gewoon mijn ding niet. Ook pijnlijk duidelijk dat ze nog maar 1 album hebben en dat ze die spot nog niet verdienen. De eerste 2 langgerekte songs zijn nog leuk, maar daarna wordt het wel erg repetitief. Zelfde met de zanger zijn aaah's, oooh's en lalala's. Het publiek in mijn buurt was wel redelijk enthousiast.
En dan last but not least mijn eerste keer Muse. Wow, wat een show. Dansers, lichtshow en de extra's zoals dat skelet op het eind waren erg cool. Maar het belangrijkste blijft muzikaal en die stond ook op punt. Verbazend hoeveel hits ze hebben die het publiek kan meebrullen en riffs waarop je kan losgaan. Bellamy zong loepzuiver, echt een straffe muzikant. Enkel in het midden waren ze me even kwijt tijdens het instrumentale Unsustainable (onnodig, er waren al genoeg gitaarsolo's), Dig Down en Madness. Uiteraard is er ook nog ruimte tot verbetering in de setlist aangezien nu het voor mij matige Simulation Theory overheerste (al kwamen de meeste nummers live wel nog ok over). Wel leuk concept dat ze tweetal medleys van fan favorites hebben gespeeld, dan heb ik toch nog een stukje New Born gehoord.
Over het publiek: Bij mij in de buurt was het publiek fantastisch. Constant meezingen, springen, dansen,... Echt bizar hoe dat zo kan verschillen.
Hier een beetje gezever over het afgelopen weekend, act per act.
Donderdag
Mogwai: Amai! Luid! Zo zijn die oordoppen meteen getest voor het weekend. 6,5/10
Ólafur Arnalds: Het concert was heel str“blablabla” en hoewel de gro“blablabablablabla” en nette visuals “blablablabla” de opbouw van “blabla. Bla.” Jammer! 6/10
Richard Ashcroft: Misschien wel de mooiste stem van het weekend? Zijn set begon met een hoogtepunt (Sonnet!) en die hoogtepunten bleven elkaar maar opvolgen (Music Is Power, The Drugs Don’t fucking Work, Hold On, Lucky Man, de Hit). Wat een man, wat een performer, wat een jukbeenderen. Zo kort kan een uur dus zijn. 8,5/10
Charlotte Gainsbourg: Speelde bijna dezelfde set als op BKS. Heel erg goed weer hoor. Haar show werkte toe naar een hoogtepunt van Soulwax achtige proporties. Alleen vind ik Lotje leuker om naar te kijken. 8/10
Elbow: Nog zo’n bende die nooit teleurstelt. Ik was blij dat ze Fly Boy Blue / Lunette en Little Fictions speelden, twee grillige nummers die bovenop mijn Elbow schavotje liggen. Eindigen met de tripple whammy Lippy Kids/One Day Like This/Grounds For Divorce (“I’m an European till the day that I die!”) ga ik nooit beu worden. 8/10
P!nk: Na Elbow dit toch eens gaan zien. Tja, voor mij was dit veel te Disney, te weinig oprecht, te veel trukken van de foor. Ik raisde liever mij glass bij Balthazar. kaas/10
Vrijdag
Whispering Sons: Er stond veel volk voor een dagopener. Goede show hoor. Fenne stond daar te performen alsof ze dat al 20 jaar doet. Zo klonk ze ook. Snoeihard. 7,5/10
Festileaks meeting: Een setlist om U tegen te zeggen. Jos, Dave, Debbie, Joris, Janne, Ian, Julia, Pascal, Bert, Dr. Hannibal, Onibaba, Ben de fotograaf, gratis cuba libre. Het was af. 11/10
Kurt Vile: Een volle Barn voor Kurt, daar wordt een mens blij van. En dan moest de muziek nog komen, die heel op z’n kurts laidback en aangenaam kabbelend is. Jammer dat het publiek soms onaangenaam babbelend was. 6,5/10
The 1975: Ik was vooraf niet de grootste fan en ben dat nu nog niet. Maar ik heb toch erg genoten van deze show. Een warme dag kon wel wat frisse liedjes gebruiken. Kleine verrassing! 7,5/10
Janelle Monae: Wat. Een. Show. Jaloersmakend hoe goed Janelle is in.. alles. Ze pakte je vast en liet niet meer los, dankzij een perfecte choreografie en een setlist waar geen speld tussen te krijgen was. Primetime had een mooie Prince tribute, Pynk had een vaginabroek, Tightrope had een einde om in te kaderen. What’s not to like.
9/10
The Cure: Ik zag The Cure in 2012 hier een erg goede show spelen, maar deze ging daar met gemak over. Hun setlist zat perfect in balans. Hartverwarmend dat zelfs een icoon als Robert Smith nog aangedaan kan zijn door een enthousiast publiek. Want dat was het, of toch waar ik stond: een publiek dat muisstil was bij de intro van A Forest, Never Enough vanaf de tweede noot herkende en de handen in de lucht stak op DAT moment in From The Edge Of The Deep Green Sea. 2,15 uur die aanvoelde als een half uurtje. 9,5/10
Tool: Dit is de headliner waar ik het minste van kende. Gaat dit wel wat voor mij zijn? Ja hoor, op het podium in ieder geval wel. Vette trip. Muziek voor de onderbuik. Heel knap. Na een uurtje was ik er wel klaar mee, maar dat zal eerder door de vermoeidheid komen dan door de prestaties van Keenan en co. 7,5/10
Zaterdag
Strand Of Oaks: Wat vooraf nog een moeilijke keuze was (Miles of Oaks), werd beslecht door de hitte: in de Barn wil ik zijn. Daar waar er een nieuw verkoelingssysteem werd geïnstalleerd. En waar een heerlijke baardmens zijn lust en leven stopte in zijn act. Een goede act. Ben ook fan van zijn laatste plaat, dus houden van dit optreden was niet zo moeilijk. 7,5/10
Beirut: Waar Olafur te maken had met praters, moest Beirut het opnemen tegen de hitte (gevoelstemperatuur: 253 graden) en die gigantische main stage. Al bij al toch genoten, omdat hun Balkan achtige muziek echt heel goed is en hun set wel paste bij het weertje. 6,5/10
Angèle: Ik weet niet goed waarom we dit gaan zien zijn, maar blij het gedaan te hebben. Leuke verrassing toch. De Barn zal bomvol voor de nieuwe fakkeldrager van Populairste Belgische Act Van Het Moment. Enthousiast publiek ook. 7,5/10
The Good, The Bad and The Queen: Hoopte dat dit goed ging worden maar wat bleek: dit was ge-wel-dig. Ik ben al best fan van de twee albums die op hun (lange) naam staan, maar op podium wordt elk nummer bigger en better. Damon moest en zal iedereen geëntertaind hebben. En die iedereen, dat was misschien om en bij de 6.000 man? Heel jammer dat er zo veel mensen hier de Show Van Deze Editie stonden te missen. Jammer voor de afwezigen. Want dit was de beste show van het weekend. En zonder overdrijven: ik betwijfel of ik dit jaar nog iets beters ga zien. Wat een feest. 10/10
Stukje Mumford: Tja. Die show van Albarn en co opvolgen was al niet dankbaar, maar dit was wel heel braaf en saai. Ik ga het hierbij laten en ook geen punten geven (na een klein half uurtje vertrokken).
Zondag
De Staat: Dag vier, dat betekent: de tamzak in mij komt naar boven. Daarom geen Lizzo gezien helaas. En ook daarom niet kunnen genieten van De Staat. Was wel oké, maar had er meer van verwacht denk ik. Veel lijkt op elkaar. 5/10
Rosalia: Na een dutje in het gras toch opgeknapt en wel deze te gaan zien. Knap hoor, wat die allemaal kan met haar stem. Niet de popshow die je ervan zou verwachten ook, maar hou van vrouwen die hard to get spelen. 8/10
Balthazar: Pornohemd voor Maarten, check. Pornosnor voor Jinte, check. Pornomuziek, check. Deze band kan gewoon geen slechte set spelen. Eerlijk gezegd miste in Patricia en die lekkere intro voor Do Not Claim Them Anymore wel een klein beetje. Verder geen klachten. 8/10
Mac Demarco: Weinig volk in de Barn, maar wel goed volk. Het valt op dat Mac altijd een schare die-hards voor zijn podium heeft staan. Ik hou van zijn muziek en op een podium, wanneer Mac weer naar beast mode schakelt, veranderen die nummers in kleine feestjes. Thumbs up aan die ene gast die een boek zal te lezen tijdens de eerste nummers en daarna een verrassend feestelijke en goede versie van Champagne Supernova zong. Ik vind deze Marco veel feestelijker dan die Nederlandse naamgenoot. En ik bedoel niet Bakker. 8,5/10
New Order: Na 3 heel goede shows moest deze héél goede (met accentjes!) show nog volgen. Nee, Sumner is geen goede zanger. En dansen doet hij nog minder goed. Maar de Baas uithangen kan hij wel. Strakke visuals, puike setlist. En een einde om nooit te vergeten: set is klaar. Discobol blijft draaien. Het (uitgedunde) publiek blijft roepen om meer. De band komt terug en zet een meesterlijk Love Will Tear Us Apart in. Dansen. Tranen van geluk bij volwassen mannen. Achteraf wildvreemde mensen high fiven. Weer een Werchtermoment die ik nooit ga vergeten. 9/10
Underworld/Muse: Ik neem deze twee samen omdat ik beide maar 20 minuutjes gezien heb. Tot mijn verbazing kon ik bij Underworld nog doodleuk in de tent stappen na de set van New Order. Niet dat dat nodig was: na 20 minuten hetzelfde dreunende deuntje te horen ben ik maar weer schouderophalend uit die tent gestapt. Meh. Bij Muse kwam ik al van een even koude kermis thuis. Een groot déjà-vu gevoel. Natuurlijk: ik stond ver achterin, maar wat een doodse sfeer is me dat net zeg. En laat sfeer nu net het enige zijn waarom ik nog een Muse show zou overwegen.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Goed, voor mij was deze combo een beetje een slap einde maar ergens is het wel mooi dat ik Love Will Tear Us Apart beschouw als echt einde van deze editie. Eentje waarbij de main echt pover was op die vrijdagheadliners na, waar er in de Barn veel magische momenten te rapen vielen. Echt, TGTBATQ ga k nooit meer vergeten. Ook opvallend: een veel minder 'tof' publiek dan normaal. Veel praters, minder enthousiasme, meer mensen met de aandachtspanne van een goudvis. Dat ligt voor het grootste deel aan de ‘plattere’ programmatie en het feit dat er meer dagtickets waren (waardoor er meer ‘headlinervolk’ was). Volgend jaar graag een reeks headliners die iets spannender zijn, samen met een sterk tentenprogramma als deze. Dan komt het goed. Want normaal gezien vind ik het publiek op RW wel top en muziek minded.
Positieve noot: de organisatie van RW is er nog maar eens op vooruit gegaan. Echt, dit moet haast wel het best georganiseerde festival ter wereld zijn. Amper wachtrijen, ideale maatregelingen voor de warmte, kleine ingrepen op het terrein. Chapeau. Echt chapeau voor de organisatie.
Op naar 2020!
Donderdag
Mogwai: Amai! Luid! Zo zijn die oordoppen meteen getest voor het weekend. 6,5/10
Ólafur Arnalds: Het concert was heel str“blablabla” en hoewel de gro“blablabablablabla” en nette visuals “blablablabla” de opbouw van “blabla. Bla.” Jammer! 6/10
Richard Ashcroft: Misschien wel de mooiste stem van het weekend? Zijn set begon met een hoogtepunt (Sonnet!) en die hoogtepunten bleven elkaar maar opvolgen (Music Is Power, The Drugs Don’t fucking Work, Hold On, Lucky Man, de Hit). Wat een man, wat een performer, wat een jukbeenderen. Zo kort kan een uur dus zijn. 8,5/10
Charlotte Gainsbourg: Speelde bijna dezelfde set als op BKS. Heel erg goed weer hoor. Haar show werkte toe naar een hoogtepunt van Soulwax achtige proporties. Alleen vind ik Lotje leuker om naar te kijken. 8/10
Elbow: Nog zo’n bende die nooit teleurstelt. Ik was blij dat ze Fly Boy Blue / Lunette en Little Fictions speelden, twee grillige nummers die bovenop mijn Elbow schavotje liggen. Eindigen met de tripple whammy Lippy Kids/One Day Like This/Grounds For Divorce (“I’m an European till the day that I die!”) ga ik nooit beu worden. 8/10
P!nk: Na Elbow dit toch eens gaan zien. Tja, voor mij was dit veel te Disney, te weinig oprecht, te veel trukken van de foor. Ik raisde liever mij glass bij Balthazar. kaas/10
Vrijdag
Whispering Sons: Er stond veel volk voor een dagopener. Goede show hoor. Fenne stond daar te performen alsof ze dat al 20 jaar doet. Zo klonk ze ook. Snoeihard. 7,5/10
Festileaks meeting: Een setlist om U tegen te zeggen. Jos, Dave, Debbie, Joris, Janne, Ian, Julia, Pascal, Bert, Dr. Hannibal, Onibaba, Ben de fotograaf, gratis cuba libre. Het was af. 11/10
Kurt Vile: Een volle Barn voor Kurt, daar wordt een mens blij van. En dan moest de muziek nog komen, die heel op z’n kurts laidback en aangenaam kabbelend is. Jammer dat het publiek soms onaangenaam babbelend was. 6,5/10
The 1975: Ik was vooraf niet de grootste fan en ben dat nu nog niet. Maar ik heb toch erg genoten van deze show. Een warme dag kon wel wat frisse liedjes gebruiken. Kleine verrassing! 7,5/10
Janelle Monae: Wat. Een. Show. Jaloersmakend hoe goed Janelle is in.. alles. Ze pakte je vast en liet niet meer los, dankzij een perfecte choreografie en een setlist waar geen speld tussen te krijgen was. Primetime had een mooie Prince tribute, Pynk had een vaginabroek, Tightrope had een einde om in te kaderen. What’s not to like.
9/10The Cure: Ik zag The Cure in 2012 hier een erg goede show spelen, maar deze ging daar met gemak over. Hun setlist zat perfect in balans. Hartverwarmend dat zelfs een icoon als Robert Smith nog aangedaan kan zijn door een enthousiast publiek. Want dat was het, of toch waar ik stond: een publiek dat muisstil was bij de intro van A Forest, Never Enough vanaf de tweede noot herkende en de handen in de lucht stak op DAT moment in From The Edge Of The Deep Green Sea. 2,15 uur die aanvoelde als een half uurtje. 9,5/10
Tool: Dit is de headliner waar ik het minste van kende. Gaat dit wel wat voor mij zijn? Ja hoor, op het podium in ieder geval wel. Vette trip. Muziek voor de onderbuik. Heel knap. Na een uurtje was ik er wel klaar mee, maar dat zal eerder door de vermoeidheid komen dan door de prestaties van Keenan en co. 7,5/10
Zaterdag
Strand Of Oaks: Wat vooraf nog een moeilijke keuze was (Miles of Oaks), werd beslecht door de hitte: in de Barn wil ik zijn. Daar waar er een nieuw verkoelingssysteem werd geïnstalleerd. En waar een heerlijke baardmens zijn lust en leven stopte in zijn act. Een goede act. Ben ook fan van zijn laatste plaat, dus houden van dit optreden was niet zo moeilijk. 7,5/10
Beirut: Waar Olafur te maken had met praters, moest Beirut het opnemen tegen de hitte (gevoelstemperatuur: 253 graden) en die gigantische main stage. Al bij al toch genoten, omdat hun Balkan achtige muziek echt heel goed is en hun set wel paste bij het weertje. 6,5/10
Angèle: Ik weet niet goed waarom we dit gaan zien zijn, maar blij het gedaan te hebben. Leuke verrassing toch. De Barn zal bomvol voor de nieuwe fakkeldrager van Populairste Belgische Act Van Het Moment. Enthousiast publiek ook. 7,5/10
The Good, The Bad and The Queen: Hoopte dat dit goed ging worden maar wat bleek: dit was ge-wel-dig. Ik ben al best fan van de twee albums die op hun (lange) naam staan, maar op podium wordt elk nummer bigger en better. Damon moest en zal iedereen geëntertaind hebben. En die iedereen, dat was misschien om en bij de 6.000 man? Heel jammer dat er zo veel mensen hier de Show Van Deze Editie stonden te missen. Jammer voor de afwezigen. Want dit was de beste show van het weekend. En zonder overdrijven: ik betwijfel of ik dit jaar nog iets beters ga zien. Wat een feest. 10/10
Stukje Mumford: Tja. Die show van Albarn en co opvolgen was al niet dankbaar, maar dit was wel heel braaf en saai. Ik ga het hierbij laten en ook geen punten geven (na een klein half uurtje vertrokken).
Zondag
De Staat: Dag vier, dat betekent: de tamzak in mij komt naar boven. Daarom geen Lizzo gezien helaas. En ook daarom niet kunnen genieten van De Staat. Was wel oké, maar had er meer van verwacht denk ik. Veel lijkt op elkaar. 5/10
Rosalia: Na een dutje in het gras toch opgeknapt en wel deze te gaan zien. Knap hoor, wat die allemaal kan met haar stem. Niet de popshow die je ervan zou verwachten ook, maar hou van vrouwen die hard to get spelen. 8/10
Balthazar: Pornohemd voor Maarten, check. Pornosnor voor Jinte, check. Pornomuziek, check. Deze band kan gewoon geen slechte set spelen. Eerlijk gezegd miste in Patricia en die lekkere intro voor Do Not Claim Them Anymore wel een klein beetje. Verder geen klachten. 8/10
Mac Demarco: Weinig volk in de Barn, maar wel goed volk. Het valt op dat Mac altijd een schare die-hards voor zijn podium heeft staan. Ik hou van zijn muziek en op een podium, wanneer Mac weer naar beast mode schakelt, veranderen die nummers in kleine feestjes. Thumbs up aan die ene gast die een boek zal te lezen tijdens de eerste nummers en daarna een verrassend feestelijke en goede versie van Champagne Supernova zong. Ik vind deze Marco veel feestelijker dan die Nederlandse naamgenoot. En ik bedoel niet Bakker. 8,5/10
New Order: Na 3 heel goede shows moest deze héél goede (met accentjes!) show nog volgen. Nee, Sumner is geen goede zanger. En dansen doet hij nog minder goed. Maar de Baas uithangen kan hij wel. Strakke visuals, puike setlist. En een einde om nooit te vergeten: set is klaar. Discobol blijft draaien. Het (uitgedunde) publiek blijft roepen om meer. De band komt terug en zet een meesterlijk Love Will Tear Us Apart in. Dansen. Tranen van geluk bij volwassen mannen. Achteraf wildvreemde mensen high fiven. Weer een Werchtermoment die ik nooit ga vergeten. 9/10
Underworld/Muse: Ik neem deze twee samen omdat ik beide maar 20 minuutjes gezien heb. Tot mijn verbazing kon ik bij Underworld nog doodleuk in de tent stappen na de set van New Order. Niet dat dat nodig was: na 20 minuten hetzelfde dreunende deuntje te horen ben ik maar weer schouderophalend uit die tent gestapt. Meh. Bij Muse kwam ik al van een even koude kermis thuis. Een groot déjà-vu gevoel. Natuurlijk: ik stond ver achterin, maar wat een doodse sfeer is me dat net zeg. En laat sfeer nu net het enige zijn waarom ik nog een Muse show zou overwegen.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Goed, voor mij was deze combo een beetje een slap einde maar ergens is het wel mooi dat ik Love Will Tear Us Apart beschouw als echt einde van deze editie. Eentje waarbij de main echt pover was op die vrijdagheadliners na, waar er in de Barn veel magische momenten te rapen vielen. Echt, TGTBATQ ga k nooit meer vergeten. Ook opvallend: een veel minder 'tof' publiek dan normaal. Veel praters, minder enthousiasme, meer mensen met de aandachtspanne van een goudvis. Dat ligt voor het grootste deel aan de ‘plattere’ programmatie en het feit dat er meer dagtickets waren (waardoor er meer ‘headlinervolk’ was). Volgend jaar graag een reeks headliners die iets spannender zijn, samen met een sterk tentenprogramma als deze. Dan komt het goed. Want normaal gezien vind ik het publiek op RW wel top en muziek minded.
Positieve noot: de organisatie van RW is er nog maar eens op vooruit gegaan. Echt, dit moet haast wel het best georganiseerde festival ter wereld zijn. Amper wachtrijen, ideale maatregelingen voor de warmte, kleine ingrepen op het terrein. Chapeau. Echt chapeau voor de organisatie.
Op naar 2020!
Vind het vreemd dat mensen geschrokken waren van deze Parkway drive show, ik was vrij teleurgesteld omdat er werkelijk maar een tiende van de zaalshow mee was op Werchter. Parkway had hier grootser kunnen uitpakken maar ze hadden natuurlijk maar een halfuurtje om klaar te zetten. Muzikaal was het uiteraard in orde we zijn dan ook niks anders gewend.
Simpelweg omdat ik ze amper kende (de dag op voorhand opgezocht en klonk niet echt als mijn ding) en al zeker niet weet wat ze in hun zaalshow doen.
