Rock Werchter 2018 - Nieuws & Geruchten

[warriorandweirdo]

Hier mijn top 10 van deze geweldige editie:
1. Nick Cave & The Bad Seeds:
fantastisch optreden, eerste maar nummers moest ik er nog wat in komen, maar eenmaal Cave je heeft laat hij je niet meer los.
2. Sigrid:
favoriete artiest, jammer van de technische problemen die ze ondervond met haar microfoon, waardoor het het minste optreden was dat ik al van haar heb gezien, maar blijft gewoon een uitstekende zangeres met prima liedjes.
3. David Byrne:
Samen met Cave het 'beste' optreden, hoorde sommigen na de show zeggen dat dit de meest legendarische show was die ze al op Werchter hadden gezien, en zo voelde het ook aan.
4. Jack White:
Geweldenaar, deed waar hij zin in had en speelde met zo veel overtuiging dat je niet niet mee kon zijn met zijn set.
5. Fever Ray:
Zeer vreemde show waarbkj je nog een keer flink kon losgaan, prima afsluiter.
6. First Aid Kit:
Wanneer Johanna & Klara samen zingen, is het kippenvel van begin tot eind, de laatste jaren echt uitgegroeid tot een sterke liveband
7. Steven Wilson:
Kende vooraf niet superveel van Steven Wilson, maar mede door de positiviteit hier op het forum, naar hem gaan kijken en wow, wat een fantastisch optreden met Pariah als hoogtepunt.
8. Queens Of The Stoneage:
Zeer sterk rockconcert, en dat doet altijd goed. Grappig moment ook met de 'Spiderman' die op het podium werd geroepen.
,9. CHVRCHES:
Prima optreden, Lauren Mayberry als fantastische frontvrouw, uur langen springen en zingen tot je niet meer kon.
10. Triggerfinger:
Prima optreden zoals we van Triggerfinger gewend zijn, tof moment met de kleine jongen die mee kwam drummen.

Verder ook nog eervolle vermeldingen voor: Gang Of Youths, blackwave., Jade Bird, London Grammar, The Breeders en Faces On Tv, en niet te vergeten de organisatie van Werchter die wederom voor een geweldige editie hebben gezorgd.

 

[Rudy190]

Beste allemaal, ik schrijf mijn verslagje nu maar even want ik ben over 10 uur weer door op interrail! Wat was het me toch een feest, ik heb zoveel moois gezien en meegemaakt dat het bijna niet te beschrijven valt, here goes.

Woensdagavond kwamen we aan na een treinritje vanuit Lommel en met al het bier in onze tassen werd het toch wel zwaar na een tijdje. Toen we eenmaal het The Hive bandje hadden gehaald was het dan écht begonnen. Tentje opgezet op 2 minuten lopen van CNTRL park en vlakbij de wc's dus we waren wel even blij daarmee. Toen een poar Amigo's opengetrokken en gaan feesten in de grote tent, want wat was die toch ook groot voor een camping feesttent zeg. Genoten van de foute hits en relatief vroeg gaan slapen voor de eerste dag RW.

Toen we ons bed waren uitgebrand zijn we even wat gaan eten en meteen naar het terrein gelopen. De dag begon met Rival Sons, veel beter live dan op album en was dus lekkere inkomer. Daarna door naar Gang Of Youths in de mooie Barn, had er wat meer van verwacht maar deze band viel erg tegen, kwam heel nep over allemaal. Dan Kali Uchis, lekker wijf en goede stem, niks aan toe te voegen. Daarna een lekkere plek voor Steven Wilson bemachtigd, god wat een optreden, het had van mij zo 3 uur langer mogen duren! Daarna naar The Vaccines waar ik alles van ken en met de groep britten om ons heen was het dan ook zeker een feestje. Toen frietje gaan eten bij Tom Grennan op de Slope en gelijk weer door naar Alice in Chains. Wat zijn die gitaren heerlijk in het zonnetje. Ik ben toen afgesplitst om vooraan te gaan staan bij Vince Staples, wat gelukt was. Ik had hem op Lowlands al wat gezien en ben al erg lang fan en kan ook zeker zeggen dat dit een van de leukste en beste optredens was die ik heb gezien. Toen nog 2 nummers van James Bay en The Script kunnen meepikken, was wel leuk maar niet speciaal. Uiteindelijk op perfecte plekken in het voorvak beland voor QOTSA en Gorillaz, beide shows die me altijd zullen bijblijven! Keihard gaan in de moshpit bij QOTSA en alles lekker meebleren en met z'n allen springen en zingen bij Gorillaz, doe mij nog maar van die dagen. Toen lekker gaan slapen want de benen waren wel kapotgegaan.

Vrijdag begon met Courteneers, best prima, niks speciaals. Toen dutje gedaan bij Isaac Gracie en de helft wakker meegekregen, echt een heerlijk optreden, wat een prachtige stem heeft die man. Toen zjin we een Karmelietje gaan drinken, lekker voor de afwisseling, en later naar Wolf Alice. Had ik wat meer van verwacht maar klonk wel aardig. Toen redelijk ver vooraan bij The Kooks gaan staan voor mijn vrienden, maar vond er zelf niet erg veel aan. Curtis Harding was next, die man heeft wel een lekkere stem en was toch even genieten. Daarna goede plekken voor The White Buffalo bemachtigd, want deze man heeft echt een heerlijke stem, een soort Eddie Vedder 2.0. Het optreden was dan ook fantastisch goed. Daarna kwam de lekkere reeks van deze dag: Snow Patrol - Ben Howard - Franz Ferdinand - Anderson. Paak. Snow Patrol verraste me aangenaam. Toen Ben Howard begon kwam Belgie net op voorsprong dus het publiek was helemaal in extase, mooi om te zien hoe Ben dan opfleurt. Daarna binnengelopen voor Franz Ferdinand en 1 seconde later sloten de deuren. Heerlijk optreden, keek daar al lang naar uit. Toen ben ik op de 6e rij voor Anderson. Paak gaan zitten. Wat. Een. Show. Van begin tot eind de hele zaal platgespeeld, hij had een traantje weggepinkt door het mooie publiek en bij uitstek de beste show van het weekend. Daarna zijn we nog naar The Killers gegaan maar vond dat uiterst matig op de toegift na. Ook deze dag zijn we weer vroeg gaan slapen.

Volgende ochtend bleek onze salami en kaas zijn gaan rotten, evenals de druiven dus dat was jammer. Knakworsten to the rescue! Wat lauwe Shultenbrau erin gegooid en wat Safari en de dag begon weer lekker. Eerst SONS vanaf de Proximus tent gezien en een gratis petje bemachtigd. Toen bij The Magic Gang gaan kijken, klonk wel aardig. Daarna de hele dag in het voorvak gebivakkeerd met nachos en doner. The Last Internationale klonk heel lekker, Stereophonics was ietsjes minder, Stone Sour was echt een heerlijk optreden. Erg blij dat die band er dit jaar stond. Toen helemaal vooraan Jack Johnson aangehoord, zeker goed te vertoeven want hij heeft een prachtige stem. Toen dus ook van dichtbij de unieke Eddie Vedder gastoptreden gezien, heerlijk was dat. Daarna anderhalf uur losgegaan op Jack White, ik dacht dat zijn muziek live te moeilijk zou zijn maar ieder nummer klonk perfect, chapeau. Pearl Jam had misschien wel de beste headline act, en hoewel Eddie heel dronken was (had ik het idee) was de show nagenoeg perfect. Met Soundgarden en Jack Johnson te gast was het voor ons één groot feest.

Dan kwam de laatste dag alweer, nog een knakworst de man en de laatste beetjes bier en drank naar binnen gewerkt en op naar het terrein! We begonnen met Albert Hammond Jr. maar dat vond ik niet goed of slecht, gewoon redelijk. Toen gingen we naar Post Malone, en was een heerlijk optreden gaf die man. Goede stem, al mijn favorieten gespeeld en een gitaar gesloopt, erg leuke show. Daarna Sigrid, maar dat viel erg tegen, toen dus ook eerder weggegaan om ons langverwachte Kaleo te gaan zien. Wat een goede stem heeft hij live, alles meegezongen (en gefloten) en heerlijk te vertoeven. Dan een stukje David Byrne gezien, het was een goede show maar ik was simpelweg te moe om er echt van te genieten, wel leuk dat hij Road to Nowhere speelde. Toen een plek voor The Amazons gezocht, vond het een lekker optreden maar het scheen dat de zanger nogal vals zong. Daarna goede plekken bovenin de Barn gevonden voor NIN, wat een lekker optreden. Helaas weggegaan na Closer om goede plekken te vinden voor Nick Cave. Het begon wat stroef vond ik, allemaal wat gemaakt. Na Red Right Hand dacht ik daar toch anders over, kippenvel ieder moment en écht genoten van zijn showmanschap. Toen nog wat naar voren gegaan voor AM, misschien wel waar ik het meest naar uitkeek. Alex Turner was goed bij stem, had geschoren en was een heerlijke setlist voor mij, ultiem genieten, feesten en waardige afsluiter! Het vuurwerk viel daarna dan ook erg tegen in vergelijking met AM.

Vanochtend alles snel opgeruimd en zijn vlot thuisgekomen, logistiek was alles goed geregeld.

Top 5:
1. Anderson. Paak & The Free Nationals
2. Arctic Monkeys
3. Vince Staples
4. Queens of the Stone Age
5. Pearl Jam

Over het algemeen echt heel erg genoten dit weekend, geweldig weer en geweldige artiesten. Hopelijk kan ik dit soort verslagen vaker op zo'n fijne en positieve manier typen!
Tot volgend jaar!

 

[Joslittel]

Inmiddels zijn de tassen uitgepakt en is het eerste nagenietpilsje opengetrokken, mooi moment om even terug te blikken op een schitterend weekend in Werchter. Over het weer kunnen we kort maar krachtig zijn, heerlijk! Om als Hollander toch even over het weer te zeuren, het was overdag wel erg warm waardoor je toch noodgedwongen wat rustig aan moest doen.

Algemene indruk was net als de afgelopen jaren erg goed. Ik lees hier net boven iets over sfeerloos, dat ervaar ik totaal niet zo. De eerste twee dagen was er genoeg ruimte op het veld en bij alle optredens waar ik was, was er een respectvol en enthousiast publiek. Geen mensen die lopen te kutten en het voor de rest verstieren, erg blij mee. Zaterdag en zondag wel wat drukker maar als je weet welke wc’s en drankstandjes je dan moet ontlopen, is daar prima mee om te gaan. Ik heb het nooit als druk of vervelend ervaren. De nieuwe Barn is wederom een prettige zaal en ik ben niet in Klub C geweest. The Slope vind ik een goede aanwinst waar ik erg veel leuke optredens heb gezien, lekker om ook zo’n klein intiem podium erbij te hebben. De rode kruizen zijn inderdaad wel een probleem. Bij NIN een plekje waar ik het geheel heb kunnen overzien maar wanneer de poorten dichtgaan staat het ook gewoon echt vol. Bij MGMT te laat maar halverwege de set nog even teruggelopen en kon er toen wel in, toch de helft meegepakt. Niet ideaal maar toch. Erg grote aanwinst zijn de mobiele bierverkopers in de tenten, erg fijn dat je halverwege de show een koud pilsje bij kunt halen.

Goed ook dat er een tweede Apero bij was, erg fijne plek met wat meer schaduw. Maar ook met de tweede Apero was het hier erg druk. Mis een speciaalbier bar waar je snel een speciaalbiertje kan halen in plastic. Hoegaardenbar was wel een aanwinst met dit warme weer!

Camping was verder ook prima geregeld. Woensdag al rond 2 uur ter plekke en bijna gelijk door kunnen lopen (hooguit kwartiertje vertraging). We stonden op My Space met wat bleek een te kleine plek voor de tent, gelukkig goed weer waardoor die ook schuin zijn werk deed. Was een onwelkome verrassing dat je moest betalen voor de douches. Groot voordeel was echter dat je een nummertje kreeg en vervolgens rustig voor de tent kon wachten tot je nummertje aan de beurt was. Heeft er voor gezorgd dat ik wat vaker gedouchte heb.

En dan de muziek. Korte beschrijving per artiest van mijn ervaringen. Het was een hele mooie editie waarbij op sommige momenten toch de gitaren wat gemist werden. De diversiteit in de line-up werd wel mooi onderstreept door mijn neefje van 16 die we op sleeptouw hadden genomen, zijn toppers van het weekend waren Marsmello, Post Malone en Rae Sremmund. Dus die generatie werd ook goed bediend.

Donderdag
• De eerste dag begonnen met een stuk Rival Sons. Prima bluesrock band die lekker wegluistert maar nergens memorabel is.
• Gang of Youths. Best een aardig optreden van een band die de mosterd duidelijk bij Bruce gehaald heeft. Klonk goed en veel grote gebaren, mikken duidelijk op de grote podia. Ook een goede band om lekker in de sfeer te komen.
• Steven Wilson, gelijk een van de hoogtepunten van het festival. Wat een cadeau om deze man op RW te kunnen zien, had ik niet verwacht. Speelde een toegankelijkere set dan op Hellfest met oa PErmanating maar wederom was het een uur hoge klasse. Pariah blijft een kippenvel nummer en Ancestral is een prijsnummer. Dit uur ging veel te snel voorbij.
• The Vaccines. De hitte en de biertjes deden hun werk dus halverwege in slaap gevallen. Wat ik gehoord heb een prima show van een festivalband bij uitstek.
• Alice in Chain. Gelukkig weer fit voor deze band en goed van genoten. Geen heel pakkend optreden maar staat muzikaal wel als een huis. De afsluitende combi Would? en Rooster is pure nostalgie en lekker staan meebrullen.
• Keir. Even bij The Slope gaan kijken en wat schaduw pakken. Klonk muzikaal prima (beetje bleusy) maar de zang was bagger. Prima als achtergrondmuziek maar meer niet.
• James Bay. Twee jaar geleden een vermakelijk optreden maar nu minder. Dit is muziek voor in de zon op een matje zittend, niet staand in een hete Barn. Zeker geen slecht optreden maar na een half uur weggegaan.
• QOTSA. Zowel bij QOTSA als Gorillaz niet echt lekker in de flow gekomen en bijna vonden we met elkaar niet erg overtuigend. Bleek ook te komen door de plek van ons kamp, geluid was er niet goed. Dagen erna gelijk hersteld met een betere plek en gelijk meer beleving! Ik vond het een prima set maar door de setlistkeuze bij tijd en wijlen wel wat ‘moeilijk’, er zaten redelijk wat onbekendere albumtracks in de set. Prima vermaakt maar ik heb ze beter gezien.
• Gorillaz. Zoals hierboven gezegd kwamen we hier ook niet echt lekker in. Erg vermakelijke show met mooie visuals en mooie gastbijdrages. Damon Albarn zong naar ons idee wel erg lijzig, te veel gezopen met Josh? Kids With Guns werd totaal verneukt met de voetbalslogan. Teleurgesteld is een groot woord, maar mijn verwachtingen waren hoger gespannen dan werd waargemaakt.

Vrijdag:
• Isaac Gracie. Na wat rondwandelen en het beste broodje worst dat ik ooit gegeten heb (Wurst) naar deze reincarnatie van Jeff Buckley gekeken. Mooi optreden, indrukwekkende stem en goede nummers. Als hij deze koers aanhoudt kan dit een grote worden.
• Air Traffic gehoord tijdens de festileaks meeting, was gezellig! Over Air Traffic weet ik weinig te melden verder.
• Wolf Alice, prima show maar wel wat kort. The Slope is wel een heerlijk podium voor dit soort optredens. Met name de laatste twee nummers kwamen goed over, als ze er hier nog wat van schrijven wordt dit een grote band.
• The Kooks. Wederom mijn middagdutje gedaan, is toch wat vergane glorie deze band.
• Russ. Had mooie plannen met een loopschema maar de zon zorgde ervoor dat we alleen maar wilde hangen dus toen tegen alle verwachtingen in naar Russ geluisterd. Het viel niet tegen, hij speelde ons niet bij het podium weg in ieder geval. Redelijke lowtempo hiphop wat wel paste bij het weer.
• The White Buffalo. Mooie plek vooraan voor wat een van de hoogtepunten van het festival bleek te worden. Wat een prachtige nummers (Come Joint he Murders is echt schitterend) en zeer enthousiast publiek. De band groeide alleen maar tijdens het optreden en aan het einde speelde ze als rocksterren, heerlijk. Hierbij wederom, dank voor The Slope!
• Snow Patrol. Prima band die weinig kan fout doen bij mij. Leuk om weer eens te kunnen meezingen met klassiekers als Run en Chasing Cars. Ze waren echter minder sterk dan headlinershows die ik van ze gezien heb op Pinkpop en Rockin Park. Misschien nog wat stroef na al die jaren stilstaan?
• Ben Howard. Een mooi maar moeilijk optreden. Ik stond al snel alleen omdat de rest van de groep afhaakte. Een erg introverte artiest met bijzondere muziek. Met name in het middendeel zaten erg mooie nummers, helaas toen weg voor een plekje bij Franz Ferdinand.
• London Grammar. Klub C ging net voor onze neus dicht dus dan maar naar mainstage en geen seconde spijt van. Vond ze op PkP al indrukwekkend en hier wederom. We waren met een groep rockliefhebbers en iedereen was stil, erg knap hoe ze deze muziek weten over te brengen op zo’n grote wei. Rooting for You als absoluut hoogtepunt, a capella een wei stilkrijgen is erg dapper en uitzonderlijk goed.
• The Killers. Een oude liefde en guilty pleasure. Toch was dit geen super optreden. De actie met de toeschouwer die mocht drummen was helemaal een debacle. Sterk begin maar het middeldeel viel wat dood. Afsluiten met Human en Mr. Brightside (blijft een festival anthem) zorgt er in ieder geval voor dat je met een goed gevoel naar de tent terug gaat. Ik ben wel benieuwd hoe het de komende jaren met deze band zal gaan. Nu nog maar twee originele leden en de grote gebaren worden steeds groter. Dit zou zomaar een karikatuur van zichzelf kunnen worden.

Zaterdag:
• Millionaire. Zittend op de tribune erg genoten van dit optreden. Eindelijk ook weer eens wat gitaren na de poppy vrijdag. Ging er goed in dit.
• The Last Internationale. Begonnen in het voorvak, na twee nummers terug naar het matje en vervolgens in slaap gevallen. Keek wel uit naar dit optreden maar bijslapen was even wat belangrijker. Jammer, was een prima show volgens de andere van de groep.
• Stereophonics. Lekker in het voorvak gekeken, erg lekkere show van een band waar ik recent fan van ben geworden. Ook al speelden ze Mr. Writer en Bartender & The Thief niet (mijn favoriete nummers), heb ik erg genoten van dit optreden. Dakota blijft een lekkere meebruller.
• Stone Sour. Gelukkig nog meer gitaren! Lekkere amerikaanse hardrockshow. Ging erin als koek.
• MGMT. Door rode kruizen alleen de laatste vier nummers binnen kunnen zien, maar damn, wat was Kids een geweldig slot van deze show. Dit had ik niet willen missen. Goed om te zien dat deze band zichzelf weer heeft terug gevonden.
• Jack Johnson. Met name mijn vrouw is er fan van maar heb hier ook lekker van genoten. Perfect voor bij een dalende zon met vrouw, vrienden en bier. Erg mooi duet ook met Eddie Vedder. Jack maakt heerlijke ongevaarlijke maar vooral onbezorgde akoestische gitaarmuziek en zorgde voor een mooi rustpunt in de dag.
• Jack White. Wat een bezielde performer, hij raasde als een maniak door zijn show heen. Ik denk dat ik dit een volgende keer liever in een HMH zie dan op een mainstage om zo meer van de details en kracht mee te krijgen. Maar dit is voor mij wel een voorbeeld act van de reden waarvoor ik naar Werchter ga. Artiesten die erg tegen het alternatieve aanzitten die hier een groot podium krijgen. Goede show.
• Pearl Jam. Hoogtepunt van het weekend en sowieso een van mijn festival hoogtepunten. Ein-de-lijk Pearl Jam een keer live zien. Mooie plek bemachtigd in het voorvak en wachten maar. Wat een heerlijke show, wat een energie en wat is Eddie Vedder een fantastische bezielde frontman. Gelukkig zowel Black als Alive in de set (hiermee doe ik veel andere nummer tekort (Given to Fly, Once, Jeremy), maar dit zijn nummers die ik al zo lang met me meedraag). Imagine met Jack Johnson was ook schitterend. Twee uur is dan opeens wel erg kort en met Baby O’Reilly (vette cover) kwam er een, voor mij, veel te vroeg einde aan deze show. Na zo lang wachten en verwachtingen opbouwen kan een show eigenlijk alleen maar tegenvallen, maar alles werd ingelost en meer. Met een grote glimlach terug naar de camping.

Zondag:
• Albert Hammond Jr. Lekker gekeken vanaf de tribune, prima show om weer op te starten. Ik ben niet zo bekend met zijn muziek maar dit klonk prima, misschien eens verder in duiken.
• Novastar. Perfect optreden voor in de middag in de zon. Zittend op mijn matje lekker meegezongen met de vele hits. Erg prettige artiest.
• Kaleo. Misschien zijn dit wel veel te jonge mannetjes om doorleefde blues te spelen, maar het klonk gewoon goed en ik heb ervan genoten. Goede stem en de nummers zitten goed in elkaar. Zeker met zo’n zonnetje erbij is dit voor mij een perfecte mainstage middag act.
• IDLES. Wat een gave band, ik geniet echt van hun teksten. Maar ook live weten ze dit goed neer te zetten. Met een maffe gitarist in ballenknijper onderbroek. The Slope was ook hier weer een perfect decor voor deze show. Meer van dit soort bands op RW graag!
• Eels. Zijn optreden op PkP is toendertijd wat langs me heen gegaan, deze fout maak ik geen tweede keer! Het was dit keer een erg lekker rockende Eels met een aantal leuke praatjes met het publiek (die man blijft een heerlijke stem hebben). Elk nummer kreeg een nieuw rocksausje wat zeker niet slecht was! Kniesoor opmerking: van mij hadden de Prince covers achterwege mogen blijven voor meer eigen materiaal, een uur is dan best kort.
• Nine Inch Nails. WAT EEN SHOW. Ongelofelijk. Een ultieme plek bemachtigd op de tribune, volledig zicht op podium en publiek plus alle ruimte om te springen en een Jupiler mannetje kwam langs voor vers bier, perfect! Maar wat een heerlijke bezielde, harde, dynamische show. Vette lichtshow, alle nummers die ik wilde horen met de kracht waarop ik hoopte dat deze live overgebracht zou worden. Dit was knallen. En wat is Hurt toch een onwaarschijnlijk mooi nummer en kippenvel afsluiter van zo’n orkaankrachtoptreden.
• Nick Cave. Tja, dat was even omschakelen na NIN, ook al keek ik ontzettend uit naar deze show. Bij From her To Eternity haakte ik eigenlijk af en ben bier gaan halen. Toen kwam Red Right Hand en pakte de beste man mij bij de keel om niet meer los te laten. Girl in Amber was diep en diep indrukwekkend. Wat vind ik dit een onroerend nummer en de manier waarop dit neergezet werd, niet te vergelijken met welke andere artiest dan ook. Daarna was elk nummer een nieuw hoogtepunt. Wheeping Song, Push the Sky Away en zelfs het afsluitende nummer dat ik op plaat niet zijn sterkste nummer vind was nu uitzonderlijk mooi. In de groep van 9 was 1 fan en 1 iemand die hem heel graag live wilde zien (ik) en 7 man die zijn muziek eigenlijk niet kende, maar we verlieten Werchter met 9 Nick Cave fans. Iedereen was diep onder de indruk van wat ze gezien hadden. Vier van de negen zijn hierna zelfs naar huis gegaan omdat ze vonden dat hier niets meer tegenop kon.
• Arctic Monkeys. Speelde eigenlijk voor mij al een verloren wedstrijd na de unieke combi NIN/Nick Cave. Maar het was een goed optreden waar ik zeker van genoten heb. Ik vind de huidige AM alleen geen festivalafsluiter, het is een hele goede band maar het zorgt niet voor een laatste adrenaline rush. Kwartiertje voor het einde nog een keer goed rondgekeken en RW gedag gezegd voor dit jaar.

Top 20.
1. Pearl Jam
2. Nick Cave & The Bad Seeds
3. Nine Inch Nails
4. Steven Wilson
5. The White Buffalo
6. London Grammar
7. Stereophonics
8. EELS
9. Isaac Gracie
10. Jack White
11. QOTSA
12. Gorillaz
13. Jack Johnson
14. Alice in Chains
15. Snow Patrol
16. MGMT (op basis van 20 min)
17. Kaleo
18. Stone Sour
19. Novastar
20. IDLES

 

[Joslittel]

Daarna de hele dag in het voorvak gebivakkeerd met nachos en doner. The Last Internationale klonk heel lekker, Stereophonics was ietsjes minder, Stone Sour was echt een heerlijk optreden. Erg blij dat die band er dit jaar stond. Toen helemaal vooraan Jack Johnson aangehoord, zeker goed te vertoeven want hij heeft een prachtige stem. Toen dus ook van dichtbij de unieke Eddie Vedder gastoptreden gezien, heerlijk was dat. Daarna anderhalf uur losgegaan op Jack White, ik dacht dat zijn muziek live te moeilijk zou zijn maar ieder nummer klonk perfect, chapeau. Pearl Jam had misschien wel de beste headline act, en hoewel Eddie heel dronken was (had ik het idee) was de show nagenoeg perfect. Met Soundgarden en Jack Johnson te gast was het voor ons één groot feest.

Even een vraag uit nieuwsgierigheid. Hoe krijg je het voor elkaar om een hele dag in het voorvak te hangen tijdens een festival? Overdag er af en toe in en uit? Ik zou mijn biertjes erg hard missen daar en na een tijdje het gebrek aan een wc nog meer..

 

[visdave34]

Nog even geen verslagje, misschien wat later. Korte conclusie: veel betere editie dan vorig jaar! Alles was (nóg)beter geregeld (geen rijen bij de ingang!!), terrein zag er prachtig uit en de lineup was optimaal uitgebalanceerd. Heb me even geërgerd aan de rode kruizen - soms op momenten dat de tent half leeg was - maar uiteindelijk heb ik er zelf baat bij. Als je er eenmaal op tijd binnen bent, ben je ervan verzekerd dat je op je gemak het optreden uit zal kunnen kijken. Het overkwam me in eerdere jaren nog wel eens dat ik het té druk en warm vond in de Barn en mijn lichte claustrofobie me dwong om de tent te verlaten. Dat gebeurt nu gelukkig niet meer

Mijn top 10:

1. Anderson .Paak
2. David Byrne
3. Gorillaz
4. Ben Howard
5. Sigrid
6. Queens of the Stone Age
7. Nick Cave
8. First Aid Kit
9. Fleet Foxes
10. Arctic Monkeys

Eervolle vermeldingen: Pearl Jam, Vince Staples (al beter gezien), Jack White (vorige passage was beter), Wolf Alice (te kort en matig geluid), Curtis Harding, CHVRCHES, Steven Wilson, BRMC

Tegenvallers: The Breeders (hoe duurt het stemmen van je gitaren langer dan je nummers?!), The Killers (overdreven Amerikaanse aanstellerij, ook hier met onverklaarbaar lange onderbrekingen tussen de nummers).

 

[Tijnelia]

Mijn Top 10:

1. David Byrne
2. Anderson .Paak & the Free Nationals
3. Ben Howard
4. Fleet Foxes
5. Queens of the Stone Age
6. Gorillaz
7. MGMT
8. Arctic Monkeys
9. Steven Wilson
10. Sigrid

 

[Paddy]

Ook weer thuis gekomen van een heerlijke editie. Lekker weer, al was de zon ‘s middags wel een killer. Daardoor ook wel wat geschrapt in mijn programma. The Slope is wel echt een heerlijke toevoeging, heb daar een paar mooie optredens gezien. Je staat weer ouderwets dichtbij de artiesten en er heerst een lekkere sfeer.

Mijn mening over de headliners, in volgorde van goed naar slecht:
1 Pearl Jam, de headliner van het weekend. Hier was het ook het drukst. Lekkere show. Weinig minpunten over op te noemen, behalve dat Vedder beter kan zingen dan praten. Maar dat gebrabbel was ook wel weer aandoenlijk.
2 Queens of the Stone Age, positief door verrast. Vond ze de vorige keer niet super (beetje rommelig), maar deze keer kwam de muziek bij mij veel beter over. Lekker sfeertje ook.
3 the Killers, afgezien van het drumincident toch wel een lekkere show. Mooie witte tanden heeft Brandon ook. De show moet in de toekomst niet meer Las Vegas worden.
4 Jack White, vooral de hits waren goed. Maar grote delen van de show pakten toch wat minder.
5 the Artic Monkeys, redelijk goede show. Voor mij niet echt de meest geschikte afsluiter. Sowieso hadden ze imo beter kunnen eindigen met “I bet you look good on the dancefloor”. Vooraf een beetje bang dat ik me zou irriteren aan de arrogante houding van de zanger, maar dat viel mee. Wel een beetje apart weglopen.
6 Gorillaz, vielen tegen. Na een half uurtje weggelopen om wat beters te doen.
7 Nick Cave, auw wat deed dit pijn aan onze oren. Snel een plek gezocht op het terrein, waar we hem niet meer konden horen.

Verdere hoogtepunten waren:
Tom Grennan, The White Buffalo en Equal Idiots op the Slope. Bij Equal Idiots mijn laatste energie eruit geperst in de pit.
Stone Sour, lekker beuken in het voorste vak.
Kaleo paste mooi op de zondag, rustig beginnen en vervolgens meer up tempo. Publiek was wel wat tam.
Alice in Chains, stukje nostalgie met mooie grunge. Optreden duurde net wat te lang imo.
Laatste half uurtje van London grammar was onverwachts erg mooi. Leuk dat we die nog hebben meegepakt.

 

[elo]

Nick Cave was veruit de beste headliner. Maargoed, ‘t is ook moeilijke muziek. Daarnaast ben ik het ook niet eens dat de Monkeys met Dancefloor zouden moeten eindigen, ik vond het juist gedurfd om intiem zo’n festival af te sluiten.

 

[Sjoerd]

Een verslag volgt morgen. Het was in elk geval een memorabel weekend! Hoogtepunten? Eigenlijk teveel om op te noemen. Nick Cave & The Bad Seeds, Ben Howard, Pearl Jam, Jack White, Gorillaz, Arctic Monkeys, Queens Of The Stone Age, Eels, Post Malone, Dermot Kennedy, Sam Fender e.a. Helaas David Byrne en Fleet Foxes laten schieten. Bij MGMT had ik ook hetzelfde probleem en daar baal ik nogal van. Ook Franz Ferdinand en Anderson .Paak had ik echt heel graag willen zien, maar met een gebrek aan verstandige hersencellen door de vele Pauwel Kwak's, dook ik toen de Apero in. Prachtig festival!

 

[Paddy]

Nick Cave was veruit de beste headliner. Maargoed, ‘t is ook moeilijke muziek. Daarnaast ben ik het ook niet eens dat de Monkeys met Dancefloor zouden moeten eindigen, ik vond het juist gedurfd om intiem zo’n festival af te sluiten.

Gedurfd ben ik met je eens, maar eindigen met een knal is toch lekkerder.


En wat Cave betreft, geeft deze reactie op de humo recensie mijn gevoel aardig weer.
“Langdradige, veel te lang uitgesponnen songs, steevast uitmondend in een hoop trommelvlies pijnigende noise, uiteraard verdient dat vijf sterren. Ben nochtans fan van de man, maar dit was verschrikkelijk.”

 

[JamesVlem]

eloelo wrote:
Nick Cave was veruit de beste headliner. Maargoed, ‘t is ook moeilijke muziek. Daarnaast ben ik het ook niet eens dat de Monkeys met Dancefloor zouden moeten eindigen, ik vond het juist gedurfd om intiem zo’n festival af te sluiten.

Gedurfd ben ik met je eens, maar eindigen met een knal is toch lekkerder.

Ik, als groot Monkeys fan (heb ze ook meermaals gezien), was nogal verbaasd door de afsluiting met 505, ze sluiten steevast af met R U Mine?

 

[Yannick]

Rock Werchter 2018: “It’s coming Home”
Deel 1: The Return Of Spiderman

Geen camping dit jaar omdat ik bij een goede vriend van me kon blijven slapen in Leuven en dus was de eerste dag Werchter ook donderdag. Vrij vroeg vertrokken, enthousiast en gezwind richting de weide getrokken want ik snakte toch wel echt naar het Heilige Gras. Tot mijn verbazing werden we verwelkomt door een straal benevelingsdraden die gespannen waren een meter of tien voor de ingangen, goed dat daar gedacht is wanneer er op latere uren meer mensen zouden gaan samendrommen en het verdrukking zou gaan worden bij het aanschuiven.

Het weekend werd afgetrapt door de mannen van Gang Of Youths (***). Jeweetwel, de band van die kerel wiens vrouw hij verloor aan kanker en er zelf ook bijna onderdoor ging maar verrees in de muziek. Ze brachten het er goed van af zo vroeg op de middag en wisten voor mij een zeer aangename sfeer te creëren. Jon Snow was in z’n sas en danste er heerlijk op los en dat werkte nog is vrij aanstekelijk ook! Daarna richting Kali Uchis (**) die me eerder dit jaar positief wist te verrassen met haar zomerse R&B debuutplaat maar m’n verwachtingen echter totaal niet wist in te lossen. Ze kon me op geen enkel moment weten te boeien en kwam een beetje ontgoocheld uit de Klub. Terug richting de vernieuwde Barn waar we een goede spot wisten te regelen voor Steven Wilson (****). Door de examens en te weinig tijd daarna ben ik nooit meer in Wilson’s disco kunnen duiken maar wist door de positieve noten op het forum dat dit niet anders dan een geweldig concert zou kunnen gaan worden. Van prog rock naar metal naar disco en psychedelic rock. Wilson begeleidde ons voor een iets te kort uurtje doorheen verschillende genre’s en deed dat ook met verve.

Vervolgens trokken we voor een eerste keer richting de Mainstage om The Vaccines (**) aan het werk zien. Net zoals hun meest recente plaat kon ik met dit optreden redelijk weinig aanvangen. Vrij inspiratieloze indierockgitaren, niet meer en ook niet minder. Net voor het einde dan ook vertrokken om wat schaduw te gaan opzoeken op de Slope bij Tom Grennan (**). De fangirls waren alvast aanwezig, mijn vriend vond het eerder de Ed Sheeran van de Aldi en eigenlijk vind ik die korte omschrijving nog best passend. Vrij hard leunend op wat werkt bij andere bands en artiesten (The Script, Bastille, Ed Sheeran etc.) overnemen en toepassen bij zichzelf. Dat z’n album op vrijdag zou uitkomen ben ik zeker niet vergeten voor wanneer ik het de eerste vier keren nog zou gehoord hebben.

Terug richting de Mainstage dan waar de mannen van Alice In Chains (***) al flink aan het rocken waren. Toegegeven, ik kende geen enkel nummer maar het klonk luid en rauw en dat is wat zo’n band hoort te doen, maar ze deden precies ook niet meer dan wat van hen werd verwacht. Er echt bovenuit stijgen deden ze niet maar misschien was dat ook gewoon niet nodig? Weg van die hitte en de zon die je helemaal loom liet voelen, even op adem komen deden we al snackend bij At The Drive-In (** 1/2), niet de gehele set gezien maar wel voldoende om te kunnen zeggen dat Bixler z’n uiterste best deed om het publiek vast te houden maar na een tijdje toch een beetje de grip verloor. Gewoon stevige rock maar uiteindelijk ook niet meer dan dat, de scherpte miste na een tijdje weet je wel? Tijd dan voor pompende beats en stevige bars. Althans, dat was de belofte toch, Vince Staples (** 1/2)? De lompe bassen kondigden het beste aan maar Vince stond vaak maar wezenloos de Klub C in te staren, alsof hij daar met de verwachting stond dat Roméo Elvis zou gaan komen crowdsurfen en hem tonen hoe je een publiek moet entertainen, maar dat gebeurde dus niet. De bars waren on point maar werden af en toe niet eens afgemaakt, de beats zorgden voor moshpits en Vince.. stelde teleur. Jammer, want ik had hier echt hard naar uitgekeken.

Even een hamburger op, wat drank in de broekzakken en richting Mainstage om te kamperen voor de twee headliners van de dag, die de opdracht hadden deze nogal duffe dag recht te trekken. En dat deden ze! Queens Of The Stone Age (**** 1/2) was één groot feest in het voorvak waar er werd gezwierd met luchtgitaren en stembanden. Heerlijk om Josh Homme zo bezig te zien, overweldigend is waarschijnlijk het beste woord, ja voor dit concert. Voor het Spidermoment krijgt ie een dikke +1, genieten was dat.
Even wachten en een plekje opgezocht met de railing aan onze rug genageld (want ja, de rug pijn begon op te steken) en anderhalf uur genieten geblazen met de Gorillaz (*****) van Damon Albarn. De nieuwe nummers zitten goed in de setlist verwerkt en bij sommige bieden ze ruimte voor wat ademruimte doorheen het concert. Het concert in Vorst blijft nog steeds de maatstaf voor mij en dit was net iets minder vond ik om verschillende redenen al is dat wat nitpicken natuurlijk. Gorillaz blijven gewoon een fantastische band met een karrenvracht aan hits waar Albarn je van de ene plek naar de andere meeneemt in z’n kleurrijke cartoonwereld. Fantastische afsluiters van een toch matige maar zeer hete eerste dag.

 

[Paddy]

Dotan gaf btw het beste optreden, lees de recensie maar na https://www.humo.be/rock-werchter/392267/concertreview-dotan-op-rock-werchter-2018

 

[daanjo]

Mijn eerste Rock Werchter heb een top tijd gehad.

Top 10:
1. Pearl Jam, persoonlijk keek ik hier het meest naar uit en het was een geweldige show! Imagine met Jack Johnson, Baby o reily als closer en een weergaloze Black.
2. David Byrne, wat een feest, wat een show en wat een heerlijke sfeer. Je merkte het al aan het applaus na allen nummers en al helemaal aan het einde.
3. Nine Inch Nails, wat een intense show heerlijk. (wel verschrikkelijk heet zoals Trent al zei)
4. Queens of the Stone Age, wat is Josh Homme toch een coole vent echt heerlijk. Vooral in het eerste vak waar ik stond was de sfeer heerlijk met een mooie moshpit.
5. Gorillaz, gewoon een groot feest Eden Hazard!
6. Arctic Monkeys, sfeer was heerlijk waar wij stonden een gezellige moshpit en heerlijk mee brullen. De Monkeys speelde heerlijk snel en perfect door ook een goede setlist.
7. Nick Cave, Begin was ik nog niet zo onder de indruk maar vanaf Red Right Hand begon het echt wat een bijzonder show. Alleen jammer dat we niet heel goed stonden omdat we ook naar Nine Inch Nails gegaan waren.
8. Steven Wilson, Geweldige show het uurtje vloog zo voorbij
9. Jack White, al was the sfeer ruk waar ik stond (2e vak) was ik heerlijk aan het genieten. Ik ga sowieso nog een keer naar een concert van Jack White!
10. Stone Sour, perfecte naam voor Werchter lekker amerikaans gitaar geweld met Corey Taylor (ben zelf ook groot fan van Slipknot).

Honorable mentions: Snow Patrol (vroeger altijd helemaal kapot geluisterd dus was heel blij ze eindelijk te zien. beetje een kinder/tiener droom uitgekomen), Wolf Alice (extreem goed live alleen zo kort), Alice in Chains (gewoon heerlijk meebrullen met bekende Grunge nummers), Rival Sons (heerlijk om festival mee te beginnen).

Ik vond de crew op het festival heel vriendelijk ook vond ik dat er goed met de hitte werd omgegaan ondanks het gebrek aan schaduw. Er was gratis zonebrand beschikbaar en het feit dat je flesjes overal kon meemen en bijvullen maakte het wachten op artiesten veel fijner kan me herinneren dat ik bij het wachten van concerten bij pp altijd aan het afzien was van de dorst dit was gelukkig hier niet het geval.

Teleurstellingen:
- The Barn, ik weet niet of dit normaal is op Werchter maar ik baalde toen ik niet meer naar binnen kon bij Ben Howard, MGMT en Post Malone. Ik heb nog nooit meegemaakt op een festival dat als ik ergens naar toe wou dat dat gewoon niet kon en buiten op een scherm kijken is ook niet echt iets waar ik gelukkig van word. Uit voorzorg waren we bijna een uur van te voren in de barn voor David Byrne omdat ik die show absoluut niet wou missen. Het was ook extreem heet in de tent iets wat misschien wel niet te vermijden is. Verder vond ik de barn wel mooi aangekleed en was de sfeer er vaak heel goed.
- Schaduw, op het terrein was er echt te weinig schaduw.
- The Killers, vind ze een heerlijke band maar live waren niet heel geweldig. Niet dat ze heel slecht waren vond het wel leuk maar was niet zoals een headliner hoort te zijn.
- The Script, niet echt een teleurstelling eerder gewoon grappig hoe slecht het was het was dat we voor Queens of the Stone Age daarna heel goed stonden en dat mijn vriendin weer blij was dat we ze hadden gezien. Vond het heel irritant hoe de zanger alleen maar bezig was met de camera's en volgens mij denkt dat ze helemaal geweldig zijn.

Al met al een geweldig weekend met geweldige optredens ik vond het ook leuk dat er veel verschillende nationaliteiten waren op het festival heel leuk om zo met andere nationaliteiten te praten.

 

[visdave34]

Extreem heet in de tent? Vergeleken met eerdere jaren, waarin de Barn wel gewoon open bleef, was het dit jaar juist heerlijk koel (vooral vergeleken met buiten). In die andere jaren stond je schouder aan schouder en was ook de doorluchting/afzuiging minder goed geregeld en was het dus nog veel heter.

 

[elo]

Paddy wrote:

eloelo wrote:
Nick Cave was veruit de beste headliner. Maargoed, ‘t is ook moeilijke muziek. Daarnaast ben ik het ook niet eens dat de Monkeys met Dancefloor zouden moeten eindigen, ik vond het juist gedurfd om intiem zo’n festival af te sluiten.


Gedurfd ben ik met je eens, maar eindigen met een knal is toch lekkerder.

Ik, als groot Monkeys fan (heb ze ook meermaals gezien), was nogal verbaasd door de afsluiting met 505, ze sluiten steevast af met R U Mine?

Lekker toch, beetje afwisseling.

 

[Thisso]

Wat een prachtige editie was dit! De start op woensdag was een beetje traag (14h thuis vertrokken, 21h stond de tent recht) door onze ongelukkige timing en het lange wachten op The Hive, maar we konden toch met goede moed beginnen aan RW18.

Donderdag leek op papier een iets mindere dag voor mij, maar werd uiteindelijk een mooie dag met relatief veel hoogtepunten.
Rival Sons: toffe start. Soms een beetje cliché en voorspelbaar maar het was gewoon een lekkere opener. Simpel en goed.
Steven Wilson: Ik had niet verwacht dat een van de hoogtepunten al zo vroeg ging vallen, maar dit was echt prachtig. Ik kende persoonlijk maar enkele liedjes van Wilson, maar dat maakte dit concert niet minder goed voor mij. Het eerste kwartiertje vond ik nog niet geweldig maar vanaf hij aan die lange instrumentale stukken begon, werd het magisch. Compleet weggeblazen!
Vince Staples: Dit was een beetje... awkward. Ik had echt hoge verwachtingen, maar uiteindelijk werd het niet veel meer dan oorverdovende bas met een semi-enthousiaste performance van Vince. Magere visuals, songs die onverwachts leken te eindigen, publiek dat niet echt goed wist wat te doen,... ach ja, uiteindelijk hebben we gewoon een halfuurtje raar staan dansen, wat ook best tof was.
Queens Of The Stone Age: Opnieuw een band waar ik eigenlijk veel te weinig van ken en ook opnieuw een sterke performance. Josh Homme is gewoon pure rock'n'roll en zorgt er voor dat het publiek zich helemaal comfortabel voelt. Dit was gewoon een heel strakke performance en een perfecte RW-headliner.
Gorillaz: Ik wist dat ze live goed waren maar dat ik uiteindelijk anderhalf uur de ziel uit mijn lijf zou gaan dansen, had ik niet verwacht. Dit was gewoon HET feestje van Werchter. Iedereen rond me had er zin in, Damon Albarn kwam casual en sympathiek over, de band was on point en dan die bakken hits... perfecte festivalact!
Ook gedeeltelijk/op het scherm gekeken: Little Simz, BRMC, Jade Bird, Keir (die begon te wenen op het podium door het onverwacht grote en enthousiaste publiek)

Vrijdag sloeg de vermoeidheid toe en eindigde anticlimactisch.
Wolf Alice: Later op het terrein dus maar stukje gezien. Het was zeer druk en ze hadden er wel zin in maar uiteindelijk kwam het toch niet echt binnen bij mij.
The Kooks: Beetje rondgelopen aan de Win For Life en Proximus stand en betrapte me erop dat ik best nog aan het genieten was van de hits. Nooit echt veel gehad met deze band maar het werkt wel zo in het zonnetje.
Curtis Harding: Ik vind dit echt toffe muziek maar de performance was nogal droog. Niet veel interactie en de tent liep al snel leeg, spijtig.
Nog een stukje gezien van Angus & Julia Stone wat wel lekker was op het scherm en paar songs opgevangen Snow Patrol die uiteindelijk nog wel bleken mee te vallen. Stukje van de Rode Duivels meegenomen en nog even achteraan gekeken bij London Grammar toen mijn migraine opkwam. Om 22h naar de camping en als een blok in slaap gevallen... niet veel highlights dus deze dag maar de volgende keer dat ik Anderson .Paak zie, ga ik gewoon dubbel hard losgaan om dit goed te maken.

Na een lange nachtrust nieuwe energie gevonden voor zaterdag.
Millionaire: Al eens gezien maar ik had toch genoeg motivatie om tegen 13h in The Barn te staan voor weer een geweldige performance van Tim Vanhamel en co. Hard en energievol, perfect om wakker te worden.
MGMT: Net op tijd binnen geraakt en helemaal links naar voor geschoven. Zoals wel bekend is, zijn de vocals niet altijd even sterk maar ik vond het gewoon vet. Coolste visuals van deze editie (werden soms zelfs live geproduceerd), strakke performance en hun hits zijn ook echte anthems geworden.
Fleet Foxes: Op voorhand zei ik 'ik ken hier niets van, waarschijnlijk ga ik 2 liedjes kijken en dan naar The Slope', wel dat plan is niet doorgegaan. Uiteindelijk 70min lang achteraan op de tribune vol verwondering met mijn gezicht tegen het hek geplakt. Deze muziek is zo harmonieus en vol interessante tempowisselingen. Dit in combinatie met de kleurrijke en simpele visuals zorgde voor een heel ontspannende en magische ervaring.
Pearl Jam: Ik ken niets buiten de hits dus heb een beetje overal rondgehangen tijdens hun show. Stukje vanop The Slope was wel tof, wat een massa volk! Ik denk dat ik nooit een grote PJ fan zal worden maar ik vond het wel een lekkere set, goede performance, sympathieke Vedder en de hits waren nice om eens mee te maken. 'Imagine' was ook wel een speciaal momentje.
Ook gedeeltelijk/op het scherm gekeken: Angèle, Stereophonics (te glad om interessant te zijn, maar hitjes meezingen was leuk), Jorja Smith (heerlijke band had ze bij), Jack White (niet echt mijn ding, publiek was ook een beetje lauw in mijn omgeving), Flight Facilities, blackwave (echt een dikke upgrade sinds de laatste keer dat ik ze zag, ging echt lekker)

Drukke zondag sluit intense Werchter editie af.
Sigrid: Dit is zo een fijne verschijning. Ondanks enkele technische problemen blijft ze zo vriendelijk overkomen, altijd in haar 'girl next door'-look. Haar popsongs zijn gewoon echt sterk en zoals we konden horen, heeft ze er nog een hele boel klaarliggen. Ze gaat een mooie toekomst tegemoet.
David Byrne: Het begint een beetje voorspelbaar te worden maar again... een artiest waar ik niets van ken die me compleet omver blaast. Door alle lyrische reacties hier had ik torenhoge verwachten en die werden volledig ingelost. Het hele concept van zijn show is zo geniaal. De combinatie van de dynamiek, het lichtspel, een enthousiaste Byrne en een uitzinnig publiek zorgde voor een feestje!
Rone: Na Byrne hier toevallig binnen gewandeld en het was gewoon even lekker dansen. Goede afwisseling, Werchter boekte hier een zeer geslaagde elektronische act. Op het einde was Rone zo dankbaar voor de reacties dat hij spontaan iedereen op de eerste rijen knuffels kwam geven, duidelijk oprecht geëmotioneerd, prachtig.
Nick Cave: Niet genoeg energie om vooraan te gaan staan en het verschil wel gemerkt. Ik hoorde achteraf lyrische reacties van mensen vooraan maar achteraan op de wei was het redelijk rustig en kwam het niet echt 100% over. Ik had het gevoel dat het eerste stuk van de set iets te alternatief was voor het grote publiek. Ik vond het uiteindelijk best nog cool en zijn performance/passie was ongezien, maar de echt overtuiging zal voor mij pas voor de volgende keer zijn.
Arctic Monkeys: De Monkeys kozen voor een ietwat aparte setlist wat ik wel merkte in het publiek, ik kende persoonlijk ook niet alle nummers. In het midden was de energie er even uit maar uiteindelijk werd het nog een meer dan degelijk optreden. De performance was strak en Turner was exact zoals ik het verwachtte. De hits meeschreeuwen was heerlijk en uiteindelijk vond ik het wel een waardige afsluiter.
Ook gedeeltelijk/op het scherm gekeken: Albert Hammond Jr. (ziet er echt uit als jonge Bruce Springsteen), Kaleo (saaie performance en die zanger heeft een te dik ego), Equal Idiots

Mijn hoogtepunten waren zo verschillend dat ik moeilijk een ranking kan maken maar Steven Wilson, Gorillaz, Fleet Foxes en David Byrne waren echt top. Nooit op voorhand kunnen voorspellen dat dit mijn topacts gingen zijn. Nog veel anderen waren ook echt goed. Grootste tegenvaller was Vince Staples.

Verder nog felicitaties aan de organisatie. De rijen aan de ingang waren bijna niet bestaand, nergens op het festival langer dan 5min moeten wachten, altijd een propere wc gehad, de tenten kregen een mooie upgrade en The Slope was een fantastische toevoeging. Verder was het echt een geweldige line-up en had ik dit jaar veel minder last van praatpubliek. De sfeer was altijd heel gemoedelijk en heb hard genoten van dit weekend.

Afsluiten doe ik nog met een tip: moest je ooit in dezelfde situatie als mij terechtkomen (geen vrienden hebben die mee willen en twijfelen tussen niet of met strangers gaan), ga voor die tweede optie. Shoutout naar de mensen uit het 'Alleen naar Rock Werchter' topic, jullie hebben er mee voor gezorgd dat dit mijn favoriete Werchter editie tot nu toe was. Talloze inside jokes, hilarische momenten, spontane feestjes, intense momenten,... de traantjes vloeiden rijkelijk tijdens het vuurwerk.

Tot volgend jaar, Werchter! Het was top!

 

[Baas]

Hierbij mijn verhaaltje over mijn eerste Werchter.
- Allereerst wil ik de organisatie nog één keer een toejuichen voor het boeken van zo'n briljant programma dit jaar, het was elke dag bomvol goeie acts.
- Er waren voor mij organisatorisch wel wat rare fouten die werden gemaakt. De kruisen bij de ingangen van halflege tenten, zet van die tellende poortjes neer zoals op PP en je bent van het probleem van overvol of halfleeg af. De ranzige campings; misschien ben ik verwend door alle festivals in Nederland, maar de sanitaire voorzieningen etc. zijn wel echt nog slechter dan op bijv. PP en LL. En ook het feit dat de beveiligingen bij de ingang zo dramatisch geregeld was vond ik storend, een vrouw daar legde uit dat er om de zoveel uur een ander team bewakers zat met weer andere regels, dat kan natuurlijk niet.

Maar genoeg gezeur... het was geweldig! Flesjes frisdrank ipv bekers is top met zulk weer. Er zijn genoeg chillplekken, ookalis het terrein erg druk, met name The Slope is top.
Mijn top 10 is als volgt:
1. David Byrne - Wat. Een. Legende. Wat deze man voor show neerzet is geweldig! Oude nummers worden moeiteloos verwoven in de nieuwe nummers, die zo ook erg goed werken. Hij zet muzikaal al zo'n grandioze show neer, en weet dan ook nog het mooiste en interessantste entertainment neer te zetten met zijn 11-man tellende band. Talking Heads leren kennen door mijn vader, en het gevoel dat ik 'the legend himself' eindelijk live zag was daarom ook super. Ronduit briljant. (Hoogtepunten waren Slippery People en Once In A Lifetime)
2. Fleet Foxes - Briljant op plaat, nog beter live. Waar ik verwachtte een dat er een intieme folkset aan zat te komen was het een hele uitgebalanceerde en bij vlagen heel uitbundige show die je geen seconde losliet. Net als bij Byrne was er hier ook een toppubliek aanwezig, wat het optreden nog memorabeler maakte.
3. Arctic Monkeys - Niet een show waarbij ik het gevoel had dat ik weggeblazen was aan het eind. Maar dat komt ook doordat ik ze een maand geleden al heb gezien, en daarom wist waar ik aan toe was. Daarbij is het wel één van mijn favoriete bands aller tijden, en geniet ik altijd met volle teugen. Hele strakke set, niet lullen maar spelen, en het feit dat View From The Afternoon weer in de set zit maakt mij erg gelukkig (Ook Pretty Visitors is altijd een hoogtepunt; "What came first, the chicken or the dickhead?!")
4. Nick Cave & The Bad Seeds - Bij voorbaat al mijn nummer 1. De artiets die ik van iedereen die ik nog nooit had gezien het liefst live wilde zien. Maar het werkte niet zo goed als gehoopt voor mij. Ik stoorde me heel erg aan het AM-publiek wat er ook al stond dat hun mond niet kon houden, en het feit dat hij volledig in het licht stond te spelen. Had NC en AM omgedraaid en het was beter geweest. Maar tóch één van de beste shows van het weekend, omdat ik bij vlagen ook echt wel gegrepen werd. Cave is een geweldig frontman, en hij heeft een superband. (Hoogtepunten waren Girl In Amber en The Weeping Song.)
5. Ben Howard - Zonder ook maar een seconde na te hebben gedacht over het fenomeen 'festivalsetlist' is Ben Howard gaan spelen. Het was niet toegankelijk, het was intiem, en het vereiste opperste concentratie. Maar het was goed, het was heel goed. Hier zat ik wel in, van begin tot eind, tot ik uit de tent liep, en leek te ontwaken uit een dagdroom. Het enige nadeel aan deze set was de settijd, 1 uur is te kort voor Ben. (Hoogtepunt was Nica Libres At Dusk, het lange intronummer van de nieuwe plaat, die werd ingestart toen er nog maar 2 minuten tijd over was en ik er al geen rekening meer mee hield dat hij m nog zou spelen)
6. Angus & Julia Stone - Nadat ik ze vorige maand op BKS had gezien had ik de verwachting dat het nooit zo goed zou worden als dat prachtige zomerse optreden met de ideale festivalsfeer in het zonnetje. Julia was op BKS geweldig, en ik had dit jaar denk ik nog niet zo'n zomers gevoel gehad. Maar ze deden het weer! Op een andere manier weliswaar, maar het was weer heel goed! Dit keer met een betere Angus en prachtige visuals, maar het zelfde ultieme zomergevoel.
7. Gorillaz - Damon Albarn weet wat hij aan het doen is. Hij maakt plezier op het podium, maar verliest geen seconde de concentratie, en behoudt zo de aandacht. Goede setlist met de nieuwe nummers van The Now Now die goed werken live. Albarn creëerde mooie momenten met het publiek, en het toppunt was 'Eden Hazard' als vervanging van 'Kids With Guns', je kunt zeggen dat hij het nummer verpeste, in mijn ogen gaf het wat extra's en memorabels aan het optreden dat andere shows niet hadden.
8. Anderson .Paak & The Free Nationals - .Paak had waarschijnlijk de makkelijkste te vervullen spot van het hele weekend. Hij hoefde geen seconde werk te verrichten om het publiek in een euforische staat te zien dansen. De kracht zat er echter in dat hij elke keer als de aandacht verslapte in het publiek het publiek toch weer wist mee te krijgen, met een ingestudeerde, maar goeie set. Zeker het einde met Luh You was groots!
9. Pearl Jam - Ik snap de fans nu. Het is een geweldige rockband. Ze gaven een hele strakke show weg, bol van goeie nummers, en met een top Eddie Vedder. Het podium zag er mooi uit, en ze waren zichtbaar plezier aan het maken. Enige nadeel was alleen het feit dat ik te weinig echt goed van ze kende, en dat ze afsloten met Baba O Riley; Het is een hele goeie band, maar door af te sluiten met één van DE prijsnummers van The Who maakte voor mij alleen duidelijk dat ze zelf niet veel nummers hebben geschreven die zo goed zijn als deze.
10. Albert Hammond Jr. - Een goed gitarist, uit één van mijn favoriete bands, maar dan met nauwelijks gitaar in zijn handen. Lekkere show om de dag te beginnen, en hij heeft echt goeie nummers. Het was alleen jammer dat het zo kort was, en de meeste mensen er al stonden voor Post Malone. Ik had nog een bord gemaakt om zijn plectrum te krijgen, dat is uiteindelijk, hij gooide steeds mis. Wel drukte de security een setlist in m'n handen aan het eind.

Al met al heb ik een super eerste editie van Rock Werchter gehad! Qua sfeer en beleving ben ik te veel verwend door 2 jaar BKS en Lowlands die me zo goed zijn bevallen. Het is geen festival waar ik hoe dan ook naartoe ga moeten vanaf nu. Maar een lineup als dit jaar zal ik ook de volgende keer niet laten schieten! Ik kom hoe dan ook nog een keer terug op de Werchterweide!

 

[Shaverion]

Twee beste acts voor mij dit weekend waren Gorillaz en David Bryne, beiden geweldig! Daarna komen Steven Wilson en Nine Inch Nails aangezien ik die nog niet eerder had gezien en ook top waren. Dan sluit ik mijn lijstje top acts af met Jack White en Pearl Jam, beiden voor de 3e keer en blijf ze super vinden.

Eervolle vermelding voor Nick Cave die wel goed was maar waarbij ik paar minuten later aansloot vanwege NiN (wat kut trouwens om niet ff lekker te kunnen nagenieten van zo'n goed optreden maar meteen weer door moet) Was ff moeilijk inkomen en stond ook best ver naar achteren waardoor de belevenis niet zo was als ik verwacht had. Na het optreden daarom ook meer het gevoel dat hij z'n nummers wel wat minder kon uitrekken en daarmee paar van mijn favorieten er nog bij had kunnen spelen.

 

[neracroft]

neracroft wrote:
Toch zeer telleurgesteld in hoe sfeerlos RW eigenlijk wel niet is… Heeft een paar muzikaal zeer goede optredens wel wat verpest voor mij.


Ik ben benieuwd wat jij dan onder sfeervol verstaat? Het is groot en druk, maar ik vond het allemaal zeer ontspannen en fijn aanvoelen. Sfeer moet je ook een beetje zelf maken natuurlijk…

Mensen die wringen, wringen, wringen om (in de cirkel) vooraan te staan bij oa. Vaccines, MGMT, Eels,... om dan de hele show met de armen over elkaar staan, met de gsm bezig of te kletsen met vrienden. In plaats van het kleinste beetje interesse te tonen, je te amuseren of eens een dansje te placeren. Of heel de show lang stokstijf ongeïnteresseerd staan te gapen om dan bij 'het grote hitje' ineens los te gaan en zich dan voor te doen als grootste fan. Dat is een gevoeld dat ik heel hard heb bij het gemiddelde Werchter publiek. Filmpje dat het gevoel dat ik heb mooi weergeeft:

https://www.facebook.com/studiobrussel/videos/10157473315058056/