Topfestival gehad zeg.
Wederom uitstekende organisatie: nooit langer dan 4 minuten moeten aanschuiven voor eten of drank. Aan de inkom maximum een kwartiertje (één dag, de rest bijna meteen binnen). Tijdens de WK-wedstrijd op groot scherm aan de Slope werden er verrijdbare toogjes/tapjes bijgezet, zalig, om zo snel aan jouw bier te geraken tijdens zulke piekmomenten.
De toevoeging van een extra Apero: super! Een rood wijntje of een Karmelietje tussendoor: zalig!
De toevoeging van The Slope: de beste vernieuwing in jaren! Dichtbij de bands staan, gezellig ingericht, leuk om wat onbekendere bands te checken.
Elke dag van de eerste tot de laatste groep op de festivalwei. En 's nachts nog veel leute gemaakt aan onze tenten op de camping. Het was dus zwaar, maar zeer zeker de moeite!
Donderdag:
Rival Sons even gecheckt, maar snel door The Barn voor
Gang of Youths. Viel toch tegen. Op muzikaal vlak wel OK, maar de zanger wil er te veel een boyband van maken had ik de indruk. Dat stoorde toch. En dit is niet nodig met de songs die ze hebben. Dan
Steven Wilson: nog nooit eerder gezien, maar wat een artiest zeg! Machtig gitaarspel en van elke seconde genoten. Dan
Black Rebel Motorcycle Club; blijft toch één van mijn favorieten, zalige band en de wisselwerking met de twee frontmannen is mooi om zien/horen. Dan
At the Drive-In. Toch wat een tegenvaller. Misschien had ik er te veel van verwacht... Zang middelmatig, te rommelig spel, de aandacht van het publiek erbij houden bleek ook moeilijker en moeilijker. Na het optreden even gaan eten en op de achtergrond
Jade Bird meegepikt en dan
Queens of the Stone Age. Die waren in form zeg! Goede setlist en uitstekend concert.
Gorillaz als afsluiter: geniale zet! Veel sfeer, veel meezingmomenten en een fijne band aan het werk gezien. Het helpt natuurlijk wel dat ik Albarn-fan ben. Toch zou ik altijd Blur verkiezen boven Gorillaz, dat is gewoon meer 'mijn stijl'.
Vrijdag helemaal vooraan gaan staan bij het openingsoptreden op de mainstage:
Courteeners. In VK staan die hoog op festivalaffiches en verkochten ze vorig jaar een eigen show van 50 000 tickets uit. Het stond dan ook vol Britten vooraan die alles konden meezingen, zalig zeg! Als Britpopfan vond ik het dan ook een zeer vermakelijk optreden dat zeker nog wat langer had mogen duren! Are you in love with a notion en Not nineteen forever bijvoorbeeld zijn gewoon goede Britpopanthems. Dan een trio
Isaac Gracie -
Air Traffic -
Wolf Alice gedaan. Vervolgens Apero-time en dan naar
The White Buffalo gaan kijken. Goed optreden, goede stem. Dan België-Brazilië gezien aan de Slope. Dan de dag afgesloten met
The Killers. Mijn verwachtingen waren al niet te hoog, maar dan nog viel het tegen... Ze hebben nochtans (soms) geweldige songs, ook dat nieuwe album viel goed mee, maar live... Brandon Flowers was wel heel energiek, maar ik vond hem niet zo toonvast. Ook instrumentaal was dit geen sterk optreden vond ik. Daarenboven kwam het allemaal wat geforceerd over... Neen, toch een tegenvaller.
Zaterdag begonnen met
Millionaire in The Barn: wat een optreden! Ze hadden er duidelijk zin in, topsongs en Tim Vanhamel is en blijft een HELD! Wat een moves ook
Vervolgens vooraan gestaan bij
The Last Internationale... Tja, onderhoudend optreden hoor, maar toch geen band die bijblijft vind ik. Te veel van hetzelfde wat mij betreft. Dan gekozen om
Stereophonics helemaal uit te zien. Dat is een band die live staat als een huis en de stem van Kelly: uniek en live even goed als op plaat. Echt genoten. Dan het laatste deel van
The Breeders gezien op de schermen. Gigantic en Cannonball uiteraard hoogtepunten. Dan
MGMT: beter dan verwacht! Ze zeggen bijna geen woord tegen het publiek maar de muziek en zeker ook de visuals (echt wel spectaculair, de beste visuals van het weekend) spreken voor zich. Oracular Spectacular destijds grijs gedraaid en het was van 2008 geleden dat ik ze nog eens gezien had. Dik de moeite dit optreden. Vervolgens Aperotime en dan naar
Jack White. Ik werd eigenlijk wel omver geblazen door deze man. Verbluffend sterk optreden, muzikaal, qua stem, qua performance... wereldtop en eigenlijk nog steeds een onderschatte artiest. Als afsluiter stond
Pearl Jam geprogrammeerd. Topshow, Eddie Vedder zeer goed bij stem, ze kunnen als geen ander de juiste sfeer brengen op de festivalweide. Zeer goede setlist vond ik en afsluiten met Baba O'Riley: als grote The Who-fan het sein om nog een laatste keer uit mijn dak te gaan!
Op zondag begonnen met
Albert Hammond Jr. in The Barn. Zeer goed optreden en hij had er zin in! Zoveel zin dat hij een zevental minuten langer doorspeelde dan gepland stond, tot ergernis van een meneer aan de zijkant van het podium
Na een Aperobezoek naar
Novastar. Zijn debuutplaat destijds grijs gedraaid dus ik kan deze band zeer waarderen. Mooi optreden, het werkte wel op het hoofdpodium. Hoogtepunt een uitgesponnen The best is yet to come. Dan naar
Pale Waves op The Slope. Ik had op voorhand mijn twijfels, maar live vielen ze beter mee dan verwacht. Een band die ik verder ga volgen. Dan
IDLES op de Slope. Legendarisch optreden! Verbluffend sterk live, grappig, de gitarist had enkel zijn onderbroek aan. Een act waar je blijft naar kijken! Mother en Well done de absolute hoogtepunten! Toen ze het laatste lied inzetten naar de Barn gegaan om binnen te kunnen bij
David Byrne. Misschien wel het optreden van het festival. Bij elk nummer een andere choreografie, en dat met zoveel mensen. Een ongezien concept eigenlijk, constant een podium zonder staande instrumenten of microfoons. Dit moet echt moeilijk zijn, veel simpeler om gewoon achter een staande microfoon te staan dan constant een leeg podium te hebben zonder ankerpunten. Muzikaal ook zeer sterk en Byrne een echte heerser. Het publiek at uit zijn hand. Dan rond en in The Barn gebleven voor
Nine Inch Nails. Het was mijn eerste keer, maar ik ben volledig mee! We hadden een goede plek net achter de PA, wat een zicht vandaar. Trent was in vorm, legde veel emoties in zijn performance en ze bliezen heel de tent omver! Wauw! Wel Noel Gallagher ervoor moeten missen (als grote Oasis-fan), maar ik had al zijn zaalshow deze tour gezien en heb dus echt geen spijt gehad om NIN te prefereren! Erna naar de mainstage, waar
Nick Cave & the bad Seeds een lied of drie ver was. In het begin dacht ik: oei, het geluid is niet zo goed en het werkt niet zo goed voor een groot deel van het publiek. Maar halverwege de set ging hij nog bezwerender te werk, waardoor hij beetje bij beetje een heel groot stuk van de wei meehad! Topoptreden, zeldzaam hoog niveau dit. Jubilee Street blijft toch mijn favoriet, ook in deze meer opzwepende versie. Dan festivalafsluiter
Arctic Monkeys. Mijn verwachtingen waren niet superhoog (is gewoon niet helemaal 'mijn groep'), maar ze overtroffen mijn verwachtingen! Niet te veel show, interactie, poespas, maar spelen, en hoe. Briljante liveband eigenlijk. Ook de Tranquility Base Hotel + Casino-nummers moesten voor mijn part niet onderdoen.
Zo:
mijn tegenvallers:
1. Gang of Youths
2. The Killers
3. At the Drive-In
Mijn top 10:
1. David Byrne
2. Pearl Jam
3. Jack White
4. Nine Inch Nails
5. Nick Cave & the bad Seeds
6. Steven Wilson
7. Millionaire
8. IDLES
9. MGMT
10. Queens of the Stone Age
Maar zoals hierboven geschreven nog veel meer uitstekende optredens gezien! Een top-10 eruit distilleren was echt moeilijk. Toont aan wat voor topweekend ik achter de rug had! Rock Werchter rocked!