Rock Werchter 2018 - Nieuws & Geruchten

[elo]

@mattman,

Je hebt ergens wel gelijk, zeker. Maar bij NiN kun je lastig eerder weg als je vooraan staat. Ik twijfel enorm om NiN te skippen en in de pit te gaan staan voor Cave. Zal daarna blijven hangen voor AM. Dat dat ten kosten gaat van Fever Ray is pijnlijk, maar heb erg hoge verwachtingen van het nieuwe AM album, zeg ik zelf als fanboy.

Ik ga alleen de zondag maar:

Albert Hammond Jr. - Novastar - Sigrid - Byrne - Noel Gallagher / eventueel toch nog NiN - Cave - AM.

Al met al, dit is de beste losse festivaldag in hele lange tijd (op voorhand).

 

[Aike]

Vraagje. De laatste keer dat ik er was, was 2014. Toen stonden er nog heerlijke (betaalbare) eet en drink kraampjes langs de weg tussen de camping en het terrein. Ik las daar in het verleden gedoe over, zijn die kraampjes inmiddels verleden tijd of zijn die er nog steeds? Of is het afwachten hoe het dit jaar gaat uitpakken?

Die stonden er de afgelopen 2 jaar nog steeds. Heerlijk om in de ochtend ff een bakkie koffie te doen en een ontbijtje te scoren. Zou me verbazen als ze er nu opeens niet zouden staan.

 

[Wessel]

Jack Johnson op mainstage

Ik ben juist wel jaloers op deze spot. Toch heerlijk man, in een veldje al die hitjes van jaren geleden langs horen komen met een paar bierkes en wat lekkers. Beter dan in die bloedhete tent. Juist mooi als ze die afwisseling maken bij acts die er recent nog stonden.

London Grammar op de mainstage gaat een moeilijke worden. Op Lowlands was het prachtig maar dat kwam omdat een gevulde Bravo ook meer dan genoeg was voor dat bandje.

Dat laatste dagje is wel echter bizar goed. De Barn staat ook echt als een huis.

 

[Brian]

NiN en Cave overlappen helemaal niet, er zitten 10 minuten tussen. Als je een tiental minuutjes voor het einde van NiN vertrekt, heb je dus 20 minuten om naar de voorkant van de main stage te stappen. Zal zeker wel lukken om een goeie plek te verkrijgen. Het helpt dat Nick Cave nog geen Foo Fighters is hé. Of wat zou jij doen na NiN, Nick Cave letterlijk niet gaan zien? Ik ben trouwens erg blij met de prominente plek van Cave op het affiche. Een anderhalf uur in de schemering, eindigend in het donker. Kijk ik enorm naar uit.

Want ik ben het wel eens: tijdens Cave moet je vooraan staan, tenminste voor de PA toren.

Ik wil toch het hele optreden van NIN zien en dan nog zover mogelijk vooraan komen te staan bij Nick Cave. Laatste 10 min overslaan lijkt mij zelfs niet nodig.

Vrijdag
Wel jammer dat dat mijn eerste act is voor die dag… als iemand me een act die voor 17u speelt kan aanraden, shoot maar.

Ik ben juist vroeg het terrein op voor Courteneers, the White Buffalo en First Aid Kit.

 

[Heemstock]

Vraagje. De laatste keer dat ik er was, was 2014. Toen stonden er nog heerlijke (betaalbare) eet en drink kraampjes langs de weg tussen de camping en het terrein. Ik las daar in het verleden gedoe over, zijn die kraampjes inmiddels verleden tijd of zijn die er nog steeds? Of is het afwachten hoe het dit jaar gaat uitpakken?

Ik was er ook in ‘13, ‘14 en ‘15. Toen kwam ik in ‘17 weer terug en er was wel degelijk wat veranderd. Stuk minder kraampjes en meer gecentraliseerd. Waar de meeste kraampjes eerst nog direct langs/op de weg stonden zijn die nu weg. Mogelijk omwille de veiligheid (betere vluchtroute en bereikbaarheid hulpdiensten).

 

[Yannick]

Albert Hammond Jr

Deze naam kwam toch wel als een verrassing, in positieve zin dat wel. We hebben de laatste jaren nog al solo projecten over de vloer gekregen, maar deze had ik niet verwacht. Hammond Jr kennen we natuurlijk van The Strokes. De band is een van de meest invloedrijke bands uit de New York area toen rond de 2000's indie/garagerock opnieuw leven werd ingeblazen. Dit tesamen met nog een aantal noemenswaardige bands als LCD Soundsystem, Interpol of Yeah Yeah Yeahs. Hammond Jr heeft toch wel een vrij indrukwekkende catalogus met naast 5 albums en 2 EPs van The Strokes ook nog is 4 albums, nu, en 1 EP als solo artiest. Aan die van The Strokes begin ik net als bij Jack White en The White Stripes, echter niet haha.

Beginnen doen we helemaal terug in 2006 waar hij zijn solo debuut viert onder de vorm van Yours To Keep. Op het eerste gezicht zou je denken dat het album vrij kort van stof is met een tiental indie songs maar het album is vrij kleurrijk en de nummers hebben vaak verschillende layers qua zang en instrumentatie. Hammond Jr zoekt hier al vaak de rand op van tot waar indierock kan gaan en gaat hier soms wel over.
Favoriete nummers: In Transit, Blue Skies en 101

Het volgende album ¿Cómo te llamas? oftwel What's Your Name? laat niet echt lang op zich wachten en verschijnt 2 jaar later in 2008. Deze plaat gaat al net iets meer terug in de richting van wat The Strokes deden, iets experimenteler, elektronischer lijkt het wel en iets meer terug grijpend naar rock dan naar indie. Op sommige nummers als GfC en Rocket wordt 't zelfs bijna punk terwijl op een nummer als Spooky Couch Hammond Jr je naar een soort droom wereld brengt, precies eentje die van Sufjan Stevens kon geweest zijn ofso. Vrij divers album alweer en vind 't zelfs een tikkeltje beter als z'n debuut.
Favoriete nummers: Bargain Of a Century, GfC, Victory at Monterey en Spooky Couch

In 2013 komt er een een EPtje AHJ met een vijftal nummers op. Er staan wel een aantal fijne nummers op, en ligt denk ik een beetje tussen z'n eerste en tweede album qua sound. Beste nummer van de EP vond ik de opener, St. Justice.

Het derde album, Momentary Masters vliegt eigenlijk in een rot vaart aan je voorbij. Daar waar Hammond Jr nog "z'n tijd nam" op z'n eerste twee albums, vliegt deze echt vooruit met 10 nummertje en 35 minuten ben je dan ook vrij snel bij het einde van het album. De sound is voornamelijk vrij rock met een aantal early 2000 sounds in verstoken (zie Born Slippy of Power Hunger qua instrumentatie). Caught By My Shadow is bv zo'n heerlijk tempo nummer, waar ik het eerder over had. Er zitten er zo nog een aantal tussen maar vond deze 't best haha.
Favoriete nummers: Born Slippy, Caught By My Shadow en Don't Think Twice

Ten slotte komen we aan Hammond Jr's meest recente werk, Francis Trouble. Het album werd een aantal weken geleden gereleased en zoals ik eerder al zei, heb ik 't nog maar 1x opgehad dus bij deze eindelijk is in depth beluisteren en letten op details geblazen. Net als op z'n vorige is ook dit album vrij kort, 10 nummers en wederom 35" lang. DvsL is een heerlijke, op de rand van punk vond ik, opener. Daarna gaan we vrijwel weer richting indierock met nummers als Far Away Truth, Muted Beatings of Set To Attack. Stop and Go is ook weer zo'n vrij speciaal nummertje, screaMER met heerlijke instrumentatie. Strangers nog zo'n leuk en vrolijk indierock nummertje. Het album mag dan vrij kort zijn, vrijwel elk nummer zit er boenk op en dat gevoel had ik bij Momentary Masters iets minder. Dit is gewoon beter imo.
Favoriete nummers: Muted Beatings, Set To Attack, screaMER en Strangers

Albert Hammond Jr is net zoals m'n vorig besproken Jack White echt een zeer getalenteerd man, niet alleen bij The Strokes maar z'n solo werk vind ik zeer de moeite. Hij is bij elke plaat die ik besproken heb, constant op zoek geweest naar nieuwe sounds en dat loont als je zo alles op een rijtje zet. Ik vind het echter zeer jammer, bijna schaamtelijk dat zo'n artiest met zo'n discografie maar een halfuurtje krijgt... maar ja, niks aan te doen. Volgend jaar The Strokes is placeren als headliner à la Jack White dit jaar, Schuer?

[video]https://www.youtube.com/watch?v=stNbm-q4ZZM[/video]

[video]https://www.youtube.com/watch?v=2ykJow7p4yM[/video]

 

[Paddy]

Gemiste kans dat hij geen orgel speelt. ?

Klinkt niet verkeerd, maar ik ga er ook niet voor om lopen. Gezien het tijdstip, grote kans dat ik hem ga missen omdat ik nog aan mijn ontbijt zit. ?

 

[Joslittel]

Albert Hammond Jr, ik hoor het talent in zijn muziek maar door de vele bands die ter voorbereiding te luisteren zijn heb ik het nog te weinig geluisterd. Ik zie het wel als de perfecte opening van die dag. Eerste biertje in The barn en hier een half uur naar luisteren. Misschien een grote verrassing en duik ik er daarna dieper in, misschien gewoon een half uurtje prima vermaak om wakker te worden.

 

[neracroft]

Albert Hammond Jr. is met zijn nieuwe plaat uitgegroeid tot een van mijn favoriete van de line up dit jaar!

Even mijn take opp the clashfinder:
- Zeer blij dat zowel MGMT, Jack Johnson, Fleet Foxes(deels), Jack White én Pearl Jam te zien kunnen zijn. Had verwacht dat ik er 2 helemaal ging moeten laten vallen.
- Alice In CHians vs. At The Drive In is de pijnlijkste clash (oké het is maar 10 minuten maar eer je van podium naar podium bent gegaan met waarschijnlijk nog een bar en wc stop...)
- Franz Ferdinand heeft ook een zeer leuk plaatsje gekregen!
- David Byrne vs. Eels is jammer maar zonder twijfel Eels voor mij, vind het ook leuk dat ze op De Main Stage staan!

Los van The Slope zal het zoeits worden voor mij:
Rival Sons - Steven Wilson - The Vaccines - Black Rebel Motorcylcle Club - Alice In Chains - At The Drive In - Queens Of The Stone Age - Gorillaz

Air Traffic - The Kooks - Angus & Julia Stone - Snow Patrol - Franz Ferdinand - Anderson .Paak - The Killers

The Struts - The Last Internationale - Stereophonics - The Breeders - Stone Sour - MGMT - Jack Johnson - Fleet Foxes - Jack White - Pearl Jam
Hopelijk The WHite Buffalo er nog ergens tussen

ALbert Hammong Jr. - George Ezra - Eels - Noel Gallgher - Nine Inch Nails - Nick Cave - Arctic Monkeys
Hopelijk Equal Idiots en Idles er nog ergens tussen

 

[elo]

Idles gaat waarschijnlijk op zo'n moment vallen dat Nine Inch Nails ofzo net begint, zou een tegenvaller zijn: imo 1 van de beste bands op de verder al sterke zondag.

 

[Yannick]

Ik snap trouwens niet waar mensen zich druk over maken voor het al dan niet hebben van een goede plek bij Nick Cave. Mag ik even de vergelijking maken met vorig jaar waar Lorde ook net voor Arcade Fire eindigde en ik met gemak, met een lichte looppas toch lol, nog in het tweede voorvak geraakte. Nine Inch Nails en Nick Cave kunnen dan vrijwel dezelfde fanbase hebben, toch zal dat volk wel meevallen. Roméo Elvis, verkocht de AB in 10 min uit en staat volgend jaar in Vorst, en Parov Stelar, afsluiter van PKP van vorig jaar, staan dan wel beide in de tenten, hé. Daarnaast zullen er ook wel al een aantal enkelingen staan wachten voor Alex Turner en z'n apen, maar ik geloof dat dat wel zal meevallen met zoveel moois in de tenten. Volgens mij overschatten jullie het allemaal wat en als je goede looproutes neemt dan komt dat zeker goed

 

[elo]

Bij Cave telt (voor mij) alleen een plek in het voorste vak. Ik weet verder niet hoe het zit met drukte voor mainstage bij Werchter, wordt mn eerste keer een dagje.

 

[Dr. Hannibal]

nog in het tweede voorvak geraakte.

Er zijn tegenwoordig 2 voorvakken? Of eigenlijk 4 dus, ik ga er vanuit dat er door het midden nog steeds een scheiding loopt? Hoe zit dat met toegankelijkheid, zitten er voor dat tweede voorvak ook poortjes?

 

[Joslittel]

Yannick wrote:
nog in het tweede voorvak geraakte.

Er zijn tegenwoordig 2 voorvakken? Of eigenlijk 4 dus, ik ga er vanuit dat er door het midden nog steeds een scheiding loopt? Hoe zit dat met toegankelijkheid, zitten er voor dat tweede voorvak ook poortjes?

Ja, na de poortjes krijg je twee voorvakken. Een kleine gelijk tegen het podium en een iets grotere erachter.

 

[Yannick]

Susanne Sundfør

Tijd voor nog een fenomeen. Maak kennis met Susanne Sundfør, een Noors talent met een pracht van een stem en een heerlijk arsenaal aan nummers. Ze deed me eigenlijk meteen denken aan een Julien Baker, Hannah Reid en.. Björk? Zo'n mooie stem als de haare kan overal gebruikt worden en zo dachten M83 en Royksopp ook die met haar al in het verleden hebben samen gewerkt. Maar ook met bv John Grant heeft ze al samen gewerkt.

In 2007 kwam ze met haar zelfgetitelde debuutplaat nadat ze in Noorwegen een hit te pakken had met 'Walls'. Ik vond er echter niets van terug op Spotify om het te beluisteren en ben dus begonnen bij Take One. Take One is een live album van haar debuut plaat in een soort folksaus gegoten waar ze vooral te werk gaat met akoestische gitaar en piano. Vooral op deze plaat deed ze me sterk denken aan Julien Baker of zelfs een jonge Patti Smith? terwijl dat in haar verdere discografie wel iets verandert, al vind ik de vergelijking nog steeds vrij treffend?
Favoriete nummers: Moments, Walls en The Dance

In 2010 komt ze met haar sophomore, The Brothel. Het album was het meest verkochte album van dat jaar in Noorwegen. De sound op het album is anders dan op Take One, meer elektronisch en veel meer gelaagd maar toch nog gebruikmakend van gitaar en piano als onderliggende basis. Er is ook plaats voor andere instrumenten zoals It's All Gone Tomorrow of As I Walked Out One Evening die bijna film-muziek met blazers en zoveel lagen van instrumentatie bevat. Het album heeft een soort tristesse met een bepaald aantal instrumentele hoogtepunten en kanjers van nummers. Het doet me denken aan hoe een gemiddeld Radiohead-album ineen zit.
Favoriete nummers: The Brothel, Lilith, It's All Gone Tomorrow en As I Walked Out One Evening

In 2012 komt The Silicone Veil uit waarbij Sundfør nog meer de elektronica opzoekt richting een lichte vorm synth pop soms. Aan de andere kant zijn er weer die prachtige ballads van haar zoals Can You feel The Thunder of slot nummer Your Prelude. Het album is een beetje een mix tussen haar debuut en haar tweede plaat en is volgens mij iets minder experimenteel en ook iets warmer zeg maar als haar tweede. Later dat jaar kwamen dan ook de eerder besproken collaboraties met Royksopp uit waarbij een cover van Depeche Mode op het Late Night Tales album kwam en Running to the Sea op het 5e album van het duo eindigde. Het jaar daarna werd ze gevraagd om samen te werken met de jongens van M83 om de titeltrack van de soundtrack van de film Oblivion te maken
Favoriete nummers: Can You Feel the Thunder, Meditation in an Emergency en The Silicone Veil

Het duurde echter tot 2015 met de release van haar volgende album, Ten Love Songs, dat ze wereldwijd doorbrak bij het 'grote publiek'. Eigenlijk bouwt ze zowat voort op het elan waar ze al jaren voor bekend staat. Toch zijn er enkele nummers die iets poppy-er zijn dan dat we van haar gewoon zijn, soort upbeat synth-pop ofso. Zo is er bv Kamikaze of Delirious met een soort eurobeat, opgestoken van M83 misschien? Memorial is gewoon een epos op zich, de instrumentatie en oog voor detail voor enkel en alleen dat nummer. Prachtig man.
Favoriete nummers: Silencer en Memorial

Ten slotte releasete ze vorig jaar haar 5e album, waar ik jammer genoeg niet aan toe ben gekomen vorig jaar. Het album is eigenlijk een soort back to the roots want over het algemeen zijn de nummers vrij folky zoals haar debuut album (althans Take One dan, maar denk dat dat ook zo was bij de studio versie van haar debuut). Maar er zijn ook vrij experimentele nummers zoals de The Sound Of War of titeltrack bv. Die closing track met John Grant is ook wel weer een parel, hoor. Uiteindelijk vind ik ook dit album weer net iets minder als pakweg The Brothel of The Silicone Veil, toch staan er een aantal zeer fijne en intieme nummers op.
Favoriete nummers: Reincarnation, Undercover en Mountaineers

Live beelden/filmpjes zijn ofwel oud of slechte kwaliteit, maar bij deze toch eentje gevonden. Wederom jammer dat ons Susanne maar een dik halfuurtje krijgt maar dat wordt vast genieten en even wegdromen. Ook gemerkt dat deze tekstjes langer en langer worden lol, oeps.
[video]https://www.youtube.com/watch?v=8MmbT9ASWyg[/video]

 

[warriorandweirdo]

Susanne Sundfør, een van mijn absolute must sees. Heb zelf enorm veel met Scandinavische/Noorse muziek en ken haar dus al wat langer. Ze is een fantastische artieste, die in haar thuisland geldt als een van de grootste artiesten van het moment, getuige haar laatste album dat er meteen op nummer 1 stond in de hitlijsten. Ik vind het geweldig dat RW zo'n artiesten ook eens de kans geeft om zichzelf te tonen aan een groter publiek. Heb haar concert in de Botanique jammer genoeg niet kunnen bijwonen, maar naar wat ik heb horen zeggen was dat concert een echt pareltje, dus ik heb redelijk hoge verwachtingen voor haar concert (ben trouwens ook blij dat ze in de KlubC staat waar haar muziek veel beter tot zijn recht zal komen, dan op 'de Slope'). Zeker een concert waar ik op de eerste rij te vinden zal zijn!

 

[mattman]

Heel dikke vette like voor deze Susanne Sundfor. Leuk dat ze haar eens geboekt hebben, na toch al redelijk wat jaren muziek uit te brengen. Net zoals Warriorandweirdo heb ik haar ook met een dikke stift omcirkeld.

Ben haar beginnen volgen toe ik dit nummer hoorde. Blijft een geweldig nummer, dat op een mooie manier open bloeit :

[video]https://www.youtube.com/watch?v=u5A9ey9qBtU[/video]

 

[Everyknight]

Moet ik precies toch ook eens meer beluisteren, deze artieste.

 

[Dr. Hannibal]

Deze enthousiaste beschrijvingen hebben mij haar ook eens doen opzoeken, en het klinkt inderdaad best tof. Maar ik denk dat ik toch voor The Last Internationale ga op dat tijdstip...

 

[visdave34]

Was me in de BKS playlist ook al positief opgevallen. Als ze daar niet clasht met iets anders dat ik graag wil zien, zal ik haar daar zeker ook alvast checken. Hoop dat ze daar wel iets meer speeltijd krijgt. Maar ook op RW waarschijnlijk wel van de partij, heerlijke artiest om de zaterdag mee te beginnen.