Pinkpop 2024

Oasis!!!!
lijkt mij geweldig en 100% Sold out!

Hieronder nog een paar verzoekjes:
Florence + machine
Arctic Monkeys
Sam Fender
Ben Howard
Blink182
Madrugada
Dropkick murphys
Frank Carter & ratlesnakes
Black pistol fire
Sublime
Oscar & the wolf
Richard Ascroft
 
  • Leuk
Waarderingen: brutus257
zou je je in kunnen vergissen...
die zullen toch ook langzaam weer eens zelf op festivals willen spelen denk ik, als het 2024 niet is, dan weer 2025
Dat denk ik niet.
Wanneer hebben ze voor het laatst op festivals gestaan? Hun productie is daar helemaal niet geschikt meer voor.

Sowieso rommelt het binnen Rammstein. Ook als de beschuldigingen uiteindelijk met een sisser aflopen. Die gaan waarschijnlijk eerst een pauze inlassen.
 
Oasis!!!!
lijkt mij geweldig en 100% Sold out!

Hieronder nog een paar verzoekjes:
Florence + machine
Arctic Monkeys
Sam Fender
Ben Howard
Blink182
Madrugada
Dropkick murphys
Frank Carter & ratlesnakes
Black pistol fire
Sublime
Oscar & the wolf
Richard Ascroft
Madrugada, dat zo mooi zijn
 
Nou zie ik in die Enquete toch wel een bijzondere vraag staan…!Bekijk bijlage 5678
Vier dag zit eraan te komen! Nu Jan weg is zie je verandering op meer vlakken. Een eigen huisstijl toch wat meer aankleding in de tent stage, op het terrein, uitbreiding silent disco, social media die een update en vernieuwing heeft gekregen, grotere media promotie teams. Ik zie een vierde dag ook nog gebeuren.
 
Zal vast al genoemd zijn ergens op het forum, maar daar straks zat Herman Schueremans bij StuBru en die had het over een vervanger van de headliners (ivm Stromae, en eventueel Arctic Monkeys). Daar werd ook even Foo Fighters genoemd, waarbij Schueremans een opmerking maakte dat het meer iets voor "volgend jaar" is. En dan op zo'n manier dat al een beetje leek door te schemeren dat die volgende jaar waarschijnlijk wel zullen komen.
 
  • Leuk
Waarderingen: Minie en DennisvdBr
Ik zit te denken aan een Fleetwood Mac scenario. Een legendarische band die nooit meer komt. Joe Perry heeft even geoefend met de Vampieres hoe het was en zo te zien had hij het behoorlijk naar zijn zin. Ze hebben hun afscheid aan gekondigd en zullen zeker hun nummer PINK spelen.

Vrijdag: Aerosmith!!!

Zaterdag: Depeche Mode

Zondag: Foo Fighters
 
  • Leuk
Waarderingen: bootje76
rond The Who wil ik nog even iets delen met jullie...
heb ik bijvoorbeeld eens gezocht welke festivals ze laatste jaren gespeelt hebben in EU.
2015 Glastonbury (& BST Hyde Park)
2016 Isle of Wight Festival, Mad Cool Festival, Azkena Rock Festival
2023 Firenze Rocks


misschien ook wel leuk deze review van The Who op Firenze Rocks te delen https://www.rockon.it/reportage-live/firenze-rocks-2023-the-who-tom-morello-riscattano-firenze/
door google translate:
The Who komt om 21.30 uur aan en terwijl ik ongeduldig op de grond in de pit zit te wachten, observeer ik de mensen die vanavond bij me zijn in Florence. Het zijn gezinnen, stelletjes en vrienden van alle leeftijden. In de menigte zie ik twee diehard Mods. Een met een parka (een echte tweede huid gezien de 30 graden van gisteren) bezaaid met The Who-patches. De ander in een pak en stropdas rechtstreeks uit de jaren 60. Naast mij zit zelfs een stel met twee prachtige kleine meisjes die iets meer dan 4 jaar zullen worden. Als ik ze hun eerste stappen zie zetten op het gras van de Visarno Arena te midden van een rockfestival, word ik emotioneel.

Heden en verleden archiefbeelden scrollen over de twee mega zijschermen, terwijl de technici een podium opzetten dat voorbestemd lijkt te worden om over te lopen met materiaal. The Who trad namelijk op met begeleiding van het Maggio Musicale Fiorentino Orchestra dat gisteravond thuis speelde.

Om half tien betreedt de legendarische rockband het podium en meteen barst het delirium los. De set is een twee uur durend muziekconcentraat dat de hele carrière van de Britse band volgt en de avond verdeelt in drie acts. Twee met hulp van het orkest en één, de centrale, exclusief gespeeld door de band. Aan het roer, zoals altijd, de onvermoeibare Roger Daltrey die op het Toscaanse podium verschijnt met een ik durf te zeggen "zeer Italiaanse" outfit. Hij vermaakt zich en laat zich zelfs een paar bewegingen maken, de microfoon links en rechts gooien en pirouettes op zichzelf maken. Een echte levende legende in het gezelschap van evenveel heilige monsters. De twee Townshends, Pete en Simon. Op drums plaats Zak Starkey, zoon van Ringo Starr.

Na een aanvankelijk moment van verwarring, waarin de coördinatie tussen band, stemmen en orkest lijkt te ontbreken, gaat de show van start, waarbij bijna alle successen uit de ongeveer zestig levensjaren van de band worden aangeraakt. Er zijn "Pinball Wizard" en "We're not Gonna Take It". Om nog maar te zwijgen van het tijdloze volkslied "Who are You" dat Italiaanse fans doet springen. De twee sets met het orkest klinken prachtig, waarbij de arrangementen perfect samengaan met de noten van de Engelse band.

"You better You Bet" opent in plaats daarvan de centrale act zonder orkest. Een luchtiger en "ongedisciplineerd" deel zoals Pete het zelf omschreef, waarbij de hele Visarno Arena terug in de tijd werd gebracht naar de noten van "I Can See for Miles" en "Another Tricky Day". Het aangrijpende "Behing Blue Eyes" wordt vervolgens akoestisch uitgevoerd samen met twee strijkers van het orkest, wat kippenvel bezorgt aan de aanwezigen die hun favoriete Roger zien zingen van achter de donkere lenzen.

Op het podium worden weinig woorden gesproken en de enige die echt interactie heeft met het publiek is alleen Pete. In zijn rode pet vertelt hij her en der anekdotes over bekende liedjes. Hij maakt ook grapjes met de componentvrienden en bedankt de aanwezigen meermaals voor hun hartelijke ontvangst.

Natuurlijk wordt leeftijd gevoeld voor alle historische componenten van de Who. Onder de aanwezigen is er zelfs iemand die het gebruik van het orkest ziet als een truc om door de jaren heen onvolkomenheden in stijl en stem te verbergen. Feit is dat de twee uur muziek als een olievlek vloeit.

Het laatste bedrijf is een geweldige rit door het legendarische album Quadrophenia. Hier glijdt de band "The Real Me", "I'm One", "5:15", "The Rock" en "Love Reign O'er Me" achter elkaar uit, allemaal meedogenloos uitgevoerd, in een voortdurende hypnose. Op dat laatste geeft Roger ons zelfs een ongelooflijke schreeuw die, vanaf het hoogtepunt van zijn 79 jaar, de omvang en dikte van de groep herstelt. Terwijl op de achtergrond beelden van de geschiedenis elkaar afwisselen, variërend van de oorlog in Vietnam tot de recente Covid-19-pandemie.

Een reeks gebeurtenissen uit ons recente verleden die ons eraan herinneren hoe de Who er altijd is geweest, effectief elke fase van de hedendaagse geschiedenis heeft doorlopen, er deel van uitmaakte en eraan hielp vorm te geven.

Uiteindelijk is het op de knipperende groene lichten en de tonen van de psychedelische Baba O'Riley dat de Who definitief afscheid neemt. Het einde van de avond laat een onvergetelijke ervaring in ons hart achter, waarmee een muzikaal epos van twee uur wordt afgesloten, mogelijk gemaakt door een Firenze Rocks die zichzelf van zijn zonden kon verlossen.

Voor vandaag is dit misschien genoeg. Maar morgen is er weer een dag.
wat ik eigenlijk wil zeggen, als ze 2024 nog een rondje Europa doen eind juni, zie ik het best gebeuren op Pinkpop
 
Even vanuit gaande dat je Sublime with Rome bedoeld. Die gasten zijn volgens mij sinds dat ze in 2009 de doorstart hebben gemaakt met de nieuwe zanger/gitarist nooit buiten de VS geweest. Poging is er geweest, maar door de vele lawsuits nooit wat geworden.

Maar wat zou ik daar veel voor over hebben gehad om die gasten in de originele setting live te zien spelen.
 

Users who are viewing this thread