Mijn Pinkpop 2023 / Deel 1 van 3
Vrijdag
Eerste wat ik kwijt wil, over de organisatie. Ze hadden de voorzieningen goed op orde, ondanks de warmte en de 62.000 op het terrein heb ik nergens echt lang staan wachten. Niet bij toiletten, niet bij kranen, niet bij barren en niet bij eettentjes. Sterker nog, vaak meteen aan de beurt. Oke, er was een enkele keer na een optreden dat er ineens een mega toestroom was, maar dan was het altijd nog ietsje verder lopen op een veel minder drukke locatie. Ik zou zeggen, voorzieningen aub niet meer downscalen volgend jaar, komt echt de bezoekers ten goede. Had wel het idee dat mensen in de toiletgroep links van de mainstage niet doorhadden dat er meerdere wasbakken waren, ze sloten allemaal bij de eerste aan, terwijl verderop terugliggend nog was. Het is weer duidelijk dat ca 60.000 een goed aantal is op het terrein. De ervaring van de 70.000 afgelopen jaar, laat zien dat die 10.000 verschil een groot verschil maakt op het terrein.
Dit jaar ook veel mensen per fiets, hoorde dat de fietsenstalling overvol was en veel fietsen buiten de fietsenstallingen weg gezet moesten worden. Aankomst zaterdag ochtend liet zien dat overnacht de fietsenstalling ruim vergroot. Weer een pluspunt voor de organisatie.
Of ik kan wennen aan de nieuwe terrein indeling, NEE… Mis de doorloop om het Noord gedeelte, zeker bij drukte. Had nu wel het idee dat de doortroom aan de linkerzijde van het Noord gedeelte vlotter verliep. Alleen het oversteken van het veld is een stuk lastiger. Wat volgens mij wel tot gevolg heeft dat het aan het Skydeck zijde iets rustiger is, in tegenstelling tot de andere zijde van het veld. Aangezien ik vaakst aan die kant loop, is dat dan weer een soort voordeel… De verschuiving van de Kalm aan Laan kwam op mij ook wel prettig over.
Het cup-to-cup systeem was ik vooraf heel sceptisch over. Maar werkte wel prima achteraf. Heb nooit gebrek gehad aan tokens, wat daarbij hielp. Kreeg met polsbandje om doen al 1, vervolgens bij eerste binnenkomst weer 1. Liep 1 keer naar de bar met een bestelling, kwam er achter bekertje te weinig en onderweg 1 opgeraapt, zelfs dat koste me geen token. Vervolgens elke dag bij binnenkomst, weer nieuwe tokens. Lege bekertjes konden ook makkelijk in de broekzak, met beetje pletten helemaal prima. Of we leverde ze in en hadden weer een token. Achteraf, het cup-to-cup systeem viel mij reuze mee, pluspuntje.
De eerste dag was ik al rond 10:15 vertrokken op de fiets richting Megaland. Polsbandje halen en bij de poort staan, met nog 20 minuten tot de poort zou openen. Stond al een handje vol P!nk fans tegen de poort aan met een heel ontbijt dekentje. Daarnaast nog een aantal van die rare vroege vogels die blijkbaar zo vroeg al het Pinkpop terrein weer op willen, zoals ondergetekende. Eindelijk ging de poort open! Viel me op dat de doorgang bij de ingang niet meer gescheiden was voor weekend en dagbezoekers. De doorgang verliep vrij vlotjes. Eerste missie was doorstappen naar de Amnesty stand, om het hoedje op te halen. De engels sprekende meisjes onder de kaars moesten nog iets doen met de scanner voordat mijn ticket van het vooraf bestelde Pinkpop hoedje gescand kon worden. Ik was overduidelijk de eerste!
Na een korte rondwandeling over het terrein, waarbij me opviel dat niet overal de barren al bier tapte, begaf ik me naar de tent voor de opening van het festivalprogramma. De aftrap van Madoux was zeer degelijk, ook mooi om te zien dat de tent al langzaam belangstelling trok. Omdat het niet tegenviel ben ik wat langer blijven hangen in de tent. Was wel al voor begin van Frenna bij de mainstage. Nee, niet mijn ding en dat werd het gaande weg ook niet. Zeker toen de “Pauper Kabouter” er bij kwam met dat vreselijke nummer, toen was ik er klaar mee… Maar dan heb ik ook wel het meest dramatische van het hele weekend benoemd van wat ik gezien heb.
Dus ik stond al ruim bijtijds bij North stage met prima zicht op Picture This. Had ze vooraf wat luisterbeurten gegeven. Ook live, een goeie zanger en fijne band. Zo’n act die over een paar jaar zeker terug kan komen op een later tijdstip op het programma. Kon Picture This ook met gemak tot het einde geheel volgen, met plezier ook. Vervolgens viel ik qua tijdschema wel in een gat waar ik even niets had, hierdoor kon ik op mijn gemakje naar het Stage 4 gedeelte wandelen. Zou meteen ook de enige keer worden van het weekend. Uithoekje op het terrein met het kleinste podium. Nederlandse SERA kwam hier haar tik-tok hitjes brengen. Laat me vooropstellen, het was niet negatief. Met een paar eigen radiohits is SERA niet heel onbekend en met een paar covertjes er bij vanuit haar tik tok kanaal, was het nog best vermakelijk. Het kleine podium dat dicht op het publiek staat geeft ook ruimte voor interactie, maakte deze NPO Zapp-presentatrice goed gebruik van.
Op de terugweg naar het veld, was het Duitse Electric Callboy al begonnen op Noord. Gelukkig had ik van dit circus al de helft gemist. Ik kan hier heel weinig mee. Een combinatie van metal met comedy, heel rommelig. Gelukkig kwam ik
@Landgraver tegen, althans hij klampte mij aan “he ben jij Dennis”. We hebben nog een tijdje een gesprek gehad, over de indeling bijvoorbeeld. Maar ook uiteraard over Springsteen! Ondertussen begon Niall Horan al aan de andere kant. Maar ik kreeg er eerlijk gezegd weinig van mee, van een afstand leek het me wel prima. Maar ook was het mooi om te zien hoe het veld langzaam vulde en steeds meer mensen stonden te genieten.
Vervolgens door de mensenmassa door slalommen om naar de tent te komen. Aangekomen was de Mongoolse band The Hu reeds begonnen. Ze zingen in eigen taal met boventoonzang, gebruiken oa traditionele instrumenten en verwerken dat in een Folkmetal, dat wordt een soort Hunnen-rock dus. Prachtig! Kan ik wel waarderen. Hierna op een afstandje aan de zijkant voor The War on Drugs. Had er hoge verwachtingen van, maar het maakte voor mij net niet waar. Wel oke verder, maar ik kan niet zeggen dat het een super indruk op me achter heeft gelaten. Editors daarentegen, weer indrukwekkend hoor. Niet zo goed als ze in 2014 waren, maar zeker een waardevol begin van het invallen van de avond. Ik had ook het idee dat dit de eerste keer dit weekend was dat het veld van Noord podium tot aan het Zuid podium massaal los kwam… Cover “Killer” was wat mij betreft niet zo nodig, maar daarna afsluiten met de ultieme festival stamper, Papillon maakt veel goed.
Daarna de opkomst van P!nk, tja… Was al bevooroordeeld in mijn mening, met al de albums thuis in de kast. Geweldig weer. Weet er een boeiende show van te maken, met vliegen aan toe. Goed bij stem en leuk moment om haar dochtertje Willow op het podium te zien om “Cover Me in Sunshine” mee te zingen. Al met al, een fantastische knaller om de eerste dag mee af te sluiten.
Mijn Top 3 voor Pinkpop vrijdag:
1 P!nk
2 Editors
3 The Hu
heb zelf minder met wat er tussen zit, Ellie Goulding ofzo
