Gisteren gestart met Donnie. Terrein was nog best rustig bij aankomst en ook geen rijen bij de ingang of muntjes. Een vriend van me wilde Donnie graag zien, maar stiekem kende ik ook gewoon zn nummers, vooral die uit zn JVT-achtige tijd waar ie ooit mee startte. Met die rapnummers start Donnie de show bij een heel gemengd publiek qua leeftijd. Leuk dat Rene Froger even mee komt zingen, al gaat het niveau daarmee bij tijd en wijle van Pinkpop naar braderie. Maar het publiek vindt het vermakelijk. Ook Joost (iech bin ein Friesenjjng) Klein even van de partij, die helaas geen heel nummer ten gehore bracht, maar wel even een freestyle dropt voor Donnie. Bij het eindnummer gaat het veld los en dat is toch een kleine prestatie om 13 uur op dag drie.
In het gras met een blowtje en een halve lite bier hoor ik de DMA’s van alles spelen, waaronder Chers Believe. Niet storend of opzienbarend. Het veld lijkt het allemaal best te vinden en het is wel aardige achtergrondmuziek.
Nog op het veld zittende hoor ik Nielson dan starten. Het meest treffende moment is als die het Pinkpop publiek vraagt “wie kijkt er wel eens naar de beste zangers?” (Dat verschrikkelijke Tros programma met alle afgedankte zangers uit NL) en er niemand reageert. Als ie vraagt “wie kijkt er niet? gaan de pinkpophanden tot mijn opluchting de lucht in. Nielson stamelt dat ie “t eigenlijk ook maar niks vond maar dat het programma toch om de muziek gaat” en zet vervolgens een draak van een nummer in dat kennelijk in het programma tot stand is gekomen. Totaal misplaatst deze man op Pinkpop, Hoe leuk zn bandje en drummer ook zn best doen.
Dan zet Direct in. Aardige nummers, een goede zanger, goede band. Eventjes blijven hangen, maar mijn band zal t nooit worden.
Vrij makkelijk loop ik een kwartier voor het optreden van Goldband het voorvak in. Ik ken heel wat nummers van ze en heb ook het best wel legendarische Lowlands optreden van ze wel eens gecheckt. Zo legendarisch als daar wordt het vandaag niet, maar hun hitjes gaan er als zoete koek in. Hier en daar zit er een wat minder lekker nummertje tussen en het voortdurende gehint naar cocaine terwijl er veel jeugd staat hoeft van mij niet zo. Maar wel eindelijk een vet optreden.
Dan staat Tom Odell aan de overkant. Een jongen uit onze groep wil ‘Another Love zien’. En volgens mij geldt dat ook voor vele anderen. Je ziet het veld verveeld om zich heenkijken, terwijl Odell met slaapverwekkende piaonoklanken de mensen in slaap speelt en zn hitje zo lang mogelijk uitstelt. Ik houd t uiteindelijk niet vol tot het einde en zie kans om een heerlijk pinkpop frietje te halen.
Dan One Republic, ik kende hun 3fm hitjes, en had eigenlijk op een leuk bandje gehoopt, maar het niveau blijft erg steken op…tja op wat eigenlijk. Achja vrolijk fluitend op I aint worried lopen we richting de tent stage voor War Paint, die het in een halfvolle tent (vanwege Machine Gun Kelly op Noord) toch heel aardig doen.
Uiteindelijk pak ik nog een klein stukje Peppers mee, die het heel goed doen, maar eigenlijk ben ik best moe en heb ik de Peppers ook al vaker gezien waardoor ik ietsje eerder het terrein verlaat. Muzikaal uiteindelijk geen beste dag, maar qua sfeer toch een hele geslaagde dag voor mij en daar gaat het natuurlijk om.
Als pluspunt de extra waterkranen op het terrein. En het soepele beker token systeem werkte zonder storend te zijn. Fijn dat je een gratis token krijgt aan het begin, in tegenstelling tot veel food-truck festivals die je een dure beker laten kopen en vervolgens okk nog vaak geen statiegeld teruggeven. Maar het pinkpopsysteem werkt sportief en haalt zijn doel om het veld nagenoeg bekervrij te krijgen.