Wat een geniale setlist. En wat een lef om 'Footsteps' te spelen, terwijl dat voor de stem van een zanger een gigantische hel moet zijn, laat staan als die stem al naar de vernieling is geschopt.
De eerste vijf nummers deed Eddie op een geïmproviseerde stoel, mede door de ongeëvenaarde rustige opbouw van de set. Tussendoor hield meneer nog een leuk verhaaltje. "Weet je, het fijne aan een gesloopte stem is dat hij als hij weer terug is beter dan ooit tevoren is. [paar seconden wachten] Het enige probleem echter... mijn stem is nog niet terug."
Daarna de overgang naar Why Go en Even Flow. Ik ben gewend dat ze een extended uitvoering doen van Even Flow, maar nog nooit ben ik er zo door gepakt als gisteren. Wat een topgitaristen heeft Pearl Jam toch. Eddie Vedder kwam steeds beter in de show te zitten en dat gold ook voor het publiek. Met tussendoor ook nog pareltjes als 'Wishlist', 'Better Man' (met een nog veel betere stem dan in de beroemde live-opname van Madison Square 2010, welke op de streamingdiensten te vinden is) en toch ook de cover 'Purple Rain'. Ik ben helemaal niet van de covers, maar hoe onze RHCP-gitarist de vocals overnam na het eerste couplet....... Fe-no-me-naal. Prince himself zal tevreden hebben toegekeken van boven.
En dan afsluiten met Rockin' In The Free World, terwijl de Oekraïense vlag nog op het podium stond. Deze show was af. Zelfs het gemis van de grote hits 'Black' en 'Jeremy' kan hier niks meer aan afdoen.
En dan te bedenken dat deze show slechts op plek 3 staat van de 4x dat ik ze heb gezien.