Alex Henry Foster & the Long Shadows, Paradiso (Bovenzaal/Kleine Zaal), maandag 13 juni
Dit is een concert waar ik al heel lang naar uit kijk. Ik heb sommigen op dit forum ook al 'verveeld' met deze band, maar ik ben absoluut van mening dat ze meer bekendheid verdienen. Na Alex Henry Foster & the Long Shadows in het voorprogramma van The Pineapple Thief gezien te hebben, was ik om en sindsdien is het eigenlijk één van m'n favoriete bands geworden. En man, wat maakten ze de verwachtingen waar!
Oorspronkelijk moest het concert om 20.00 beginnen, maar dat werd een maand geleden verplaatst naar 22.00 vanwege Paradiso's welbekende 'productionele redenen.' Daardoor werd het plotseling een uitdaging om na het optreden nog thuis te komen (zeker met het OV, wat simpelweg niet kon), wetende dat het concert normaal gesproken iets langer dan drie uur zou duren. En dat voor maar €13! Met de auto lukt dat dan weer wel, dus daar maar voor gekozen (parkeren voor €1 op een P+R is echt een godszegen in Amsterdam!). Uiteindelijk iets voor 21.30 aangekomen, net voordat de deuren openden. Bij binnenkomst nog een leuke button gekregen als aandenken aan het concert, hier en daar een verdwaalde Stonesfan gezien (met sjaaltjes en al) die toch maar besloten hadden om dan maar naar AHF te gaan. Ik wist wel dat er weinig man zouden zijn, maar dit verbaasde me wel. Op het hoogtepunt stonden er misschien 85 man (in een zaal van 250), maar dat werd gedurende de show steeds minder (door het niet rijdende OV) en uiteindelijk zijn me geëindigd met een man of 30.
In ieder geval, door naar het optreden zelf. De show begon uiteindelijk ook nog eens later, om 22.30, omdat Paradiso het opeens niet tegelijk wilde laten spelen met de show in de grote zaal. Lekker dan... En het was ook nog eens eerder afgelopen (00.45) vanwege het feit dat Paradiso opeens een avondklok uit het niets toverde. Lijkt me ook fijn als artiest als er twee keer aan je show wordt gesleuteld. Desalniettemin, grandioos optreden!
Als ik het me goed herinner, was dit dezelfde opening als in het voorprogramma van The Pineapple Thief, de eerste twee nummers althans. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik nou over dit optreden moet zeggen, dus ik doe het maar zo. Ouverture: schitterend! Slow Pace of the Winds: schitterend! The Son of Hannah: wow! The Pain that Bonds (The Beginning Is the End): tof! Snowflakes in July: prachtig! Summertime Departures (Sometimes I Dream): heerlijk energiek! The Hunter (By the Seaside Window): einfach genial! Winter Is Coming In: netjes! Shadows of Our Evening Tides: schitterend einde!
Paar momenten uit het optreden nog. Ik weet even niet meer tijdens welk nummer het was, ik denk The Hunter (By the Seaside Window), sprong Foster in het publiek om daar maar gitaar te gaan spelen. Een heel aardige mevrouw uit het publiek kreeg zijn gitaar om en mocht ook even spelen. Maakte toch niet uit wat ze deed, wat op dat moment was het toch fantastische (heerlijke) pleurisherrie, maar dat was wel tof om te zien. Aan het eind van hetzelfde nummer sloeg ie ook maar met z'n gitaar een minuut lang op de crash van de drum, want alles kan kapot (hé, Hang Youth!) en veegde hij z'n gitaar over het podium. Misschien raar, maar het paste precies bij het optreden!
Tijdens Shadows of Our Evening Tides kwam hij nog een keertje het publiek in om iedereen een hand en een knuffel te geven en hebben we eventjes met z'n allen stukjes uit het nummer gezongen onder leiding van dirigent Foster, wat hij blijkbaar ook al kan. Ik weet niet wat het is, maar ik heb echt nog nooit zo'n energiek en geniaal concert gezien. Ze staan nu toch op dezelfde hoogte met TOOL qua beste concert ooit, maar dat valt absoluut niet te vergelijken met elkaar, dus vandaar.
Ik kom dus eigenlijk gewoon superlatieven tekort, maar ik wil zeggen is dat ik een band nog nooit zo begeistert heb gezien, zeker in de omgang met hun publiek. Ga dat alsjeblieft zien! Ze staan bijvoorbeeld morgen nog in de Trix in Antwerpen. Als je niks te doen hebt en je wil drie uur lang (want die zullen ze daar wel volmaken) heel bijzondere en energieke muziek aanhoren tegen een zeer schappelijke prijs (€16,50), ga daarheen. En je krijgt er ook nog eens een voorprogramma bij: Sef Lemelin, die ook in de entourage van Alex Henry Foster zit, die solo ook z'n mannetje staat.
Setlist (als ik het me goed herinner)
1. Ouverture (staat niet op Spotify trouwens)
2. Slow Pace of the Winds (niet op Spotify, wel op YouTube)
3. The Son of Hannah (staat op het live-album)
4. The Pain that Bonds (The Beginning Is the End)
5. Snowflakes in July
6. Summertime Departures (Sometimes I Dream)
7. The Hunter (By the Seaside Window)
8. Winter Is Coming In
9. Shadows of Our Evening Tides