Ik ben naar … geweest en het was …

[Brian]

Ik ben ook bij Lorde geweest woensdag. En ondanks dat het een goede show was, viel het me een beetje tegen. Dat ligt aan mijzelf en de hoge verwachtingen vooraf. Ik vond dat er teveel nummers van haar derde plaat op de setlist stonden. Mooie muziek en ik kan er goed naar luisteren, maar de meesten missen live net wat energie. Als ze er een paar had ingeruild voor Glory and Glaze, Tennis Court of Magnets was de balans wat beter geweest. Ook was er tussen de meeste nummers ongeveer 5 seconden rust. Alle lampen gingen uit, je hoorde niks en toen weer door met het volgende nummer. Hierdoor raakte ik net niet lekker in een flow.

Dat gezegd hebbende, het was een hele goede show. Choreografie, visuals, zang, muziek was allemaal top. Op de vorige pagina was haar stage design al omschreven, die was prachtig. Mooi dat zo'n strakke show ook gewoon een luchtige publiek interactie kan hebben. Veel fantastische nummers natuurlijk en Green Light zou echt de set afsluiter moeten zijn. Opvallend hoeveel mensen er nog weg gingen na Royals (daarna werd Team nog gespeeld, ook niet de minste).

Kortom, het was een hele goede show, maar nioet het concert van het jaar waar ik vooraf op gehoopt had.

 

[wenteldave]

Opvallend hoeveel mensen er nog weg gingen na Royals (daarna werd Team nog gespeeld, ook niet de minste).

Dat valt mij de laatste tijd sowieso vaker op bij concerten. Blijkbaar weten mensen niet meer hoe een optreden werkt

 

[Brian]

Dat valt mij de laatste tijd sowieso vaker op bij concerten. Blijkbaar weten mensen niet meer hoe een optreden werkt

Nou, daar kunnen we heel lang en intensief over praten. Het publiek bij festivals en concerten. Praten, elkaar niks gunnen, denken dat ze alle rechten hebben, geen respect naar artiesten etc. Nu heb ik het niet specifiek over woensdag maar over het algemeen na de corona periode.

 

[wenteldave]

Zat even te twijfelen om het te doen, maar alsnog een kleine notitie over de Peppers...

Red Hot Chili Peppers, vrijdag 10 juni, Goffertpark (Nijmegen)
Laten we maar met het positieve beginnen: wat een prima gevarieerde en sterke setlist. Ben met Can't Stop kan je vrijwel vergif op innemen, maar dat valt op zich nooit tegen. Enorm vet om I Like Dirt live te zien, zeker omdat het de eerste keer in een lange tijd was dat ze die hebben gespeeld met Frusciante (blijkbaar 2004 alweer). De sfeer zat er bij Black Summer (vierde nummer na de introjam) op zich nog goed in, maar bij de andere nummers die werden gespeeld van Unlimited Love kakte het absoluut in. Dan merk je toch dat velen of niet voor dat album zijn gekomen of gewoon totaal niet naar het nieuwe werk hebben beluisterd. Daardoor vielen One Way Traffic, Here Ever After (een nummer waar ik enorm op hoopte, maar was helaas niet super) en These Are the Ways eigenlijk in het water. Het prachtige Hard to Concentrate had eigenlijk hetzelfde, al komt dat ook waarschijnlijk omdat het een rustig nummer is. Helaas is het blijkbaar ook onmogelijk om 60.000 hun kop tijdens zulke nummers te laten houden.

Ik was wel weer enorm blij met I Could Have Lied als een na laatste nummer (voor By the Way). Wel opmerkelijk dat Under the Bridge daar eigenlijk stond, maar niet gespeeld werd. Het einde was sowieso gek daar Kiedis het had over dat ze nog een keer terugkwamen voor één nummer (wat dan dus UTB wel moest zijn), maar niet terugkwamen. Misschien dat ze doelden op een volgende keer, aangezien dat ook gezegd werd, maar dat zou natuurlijk heel gek zijn om het daar nu al over te hebben. Al met al een avond waar ik enorm genoten heb van het optreden, al merk je absoluut wel dat de pit eruit is, waardoor het wel een stuk minder werd. Echter helpt het dan dat je gewoon de volledige setlist uit je hoofd kent, dus dat was wel tof.

Er waren wel echt een stuk minpunten. Eerste gaat over het publiek. Wat een stelletje debielen lopen daar rond joh. Dat was al tijdens Thundercat (wat ik trouwens echt enorm vet vond), werd erger tijdens Nas (wat ik echt enorm ruk vond) en kwam op z'n hoogtepunt tijdens de Peppers zelf. Alleen maar duwen waardoor je in het gedrang komt, maar nog schokkender was het starten van een moshpit tijdens Give It Away waardoor er een, ik denk, achtjarig jochie in het gedrang kwam. En denk maar niet dat ze stoppen... En dat gaat dan niet alleen over de jeugd, maar ook over mannen van vijftig die toch echt beter moeten weten. Wat een verschrikking, heb me de hele avond dood zitten ergeren (wat je eigenlijk niet moet doen, maar bon).
Heenreis en terugreis met de trein was ook een ramp. Je zou denken dat je dan extra treinen inzet, maar niks ervan. Alles wat aankwam en alles wat wegging zat stampensvol en ik heb het vermoeden dat er veel mensen gewoon niet zijn thuisgekomen hierdoor. Dat en de combinatie met het publiek zorgt ervoor dat ik dit soort concerten in de toekomst niet meer ga meepakken (naast wat ik momenteel gepland heb staan).

 

[El Branco]

Zat even te twijfelen om het te doen, maar alsnog een kleine notitie over de Peppers...

Red Hot Chili Peppers, vrijdag 10 juni, Goffertpark (Nijmegen)
Laten we maar met het positieve beginnen: wat een prima gevarieerde en sterke setlist. Ben met Can't Stop kan je vrijwel vergif op innemen, maar dat valt op zich nooit tegen. Enorm vet om I Like Dirt live te zien, zeker omdat het de eerste keer in een lange tijd was dat ze die hebben gespeeld met Frusciante (blijkbaar 2004 alweer). De sfeer zat er bij Black Summer (vierde nummer na de introjam) op zich nog goed in, maar bij de andere nummers die werden gespeeld van Unlimited Love kakte het absoluut in. Dan merk je toch dat velen of niet voor dat album zijn gekomen of gewoon totaal niet naar het nieuwe werk hebben beluisterd. Daardoor vielen One Way Traffic, Here Ever After (een nummer waar ik enorm op hoopte, maar was helaas niet super) en These Are the Ways eigenlijk in het water. Het prachtige Hard to Concentrate had eigenlijk hetzelfde, al komt dat ook waarschijnlijk omdat het een rustig nummer is. Helaas is het blijkbaar ook onmogelijk om 60.000 hun kop tijdens zulke nummers te laten houden.

Ik was wel weer enorm blij met I Could Have Lied als een na laatste nummer (voor By the Way). Wel opmerkelijk dat Under the Bridge daar eigenlijk stond, maar niet gespeeld werd. Het einde was sowieso gek daar Kiedis het had over dat ze nog een keer terugkwamen voor één nummer (wat dan dus UTB wel moest zijn), maar niet terugkwamen. Misschien dat ze doelden op een volgende keer, aangezien dat ook gezegd werd, maar dat zou natuurlijk heel gek zijn om het daar nu al over te hebben. Al met al een avond waar ik enorm genoten heb van het optreden, al merk je absoluut wel dat de pit eruit is, waardoor het wel een stuk minder werd. Echter helpt het dan dat je gewoon de volledige setlist uit je hoofd kent, dus dat was wel tof.

Er waren wel echt een stuk minpunten. Eerste gaat over het publiek. Wat een stelletje debielen lopen daar rond joh. Dat was al tijdens Thundercat (wat ik trouwens echt enorm vet vond), werd erger tijdens Nas (wat ik echt enorm ruk vond) en kwam op z'n hoogtepunt tijdens de Peppers zelf. Alleen maar duwen waardoor je in het gedrang komt, maar nog schokkender was het starten van een moshpit tijdens Give It Away waardoor er een, ik denk, achtjarig jochie in het gedrang kwam. En denk maar niet dat ze stoppen... En dat gaat dan niet alleen over de jeugd, maar ook over mannen van vijftig die toch echt beter moeten weten. Wat een verschrikking, heb me de hele avond dood zitten ergeren (wat je eigenlijk niet moet doen, maar bon).
Heenreis en terugreis met de trein was ook een ramp. Je zou denken dat je dan extra treinen inzet, maar niks ervan. Alles wat aankwam en alles wat wegging zat stampensvol en ik heb het vermoeden dat er veel mensen gewoon niet zijn thuisgekomen hierdoor. Dat en de combinatie met het publiek zorgt ervoor dat ik dit soort concerten in de toekomst niet meer ga meepakken (naast wat ik momenteel gepland heb staan).

 

[El Branco]

Dit valt mij al een aantal jaren op . Bij diverse concerten de lompheid en het gepraat tijdens een optreden. Zodat als je daar net bij in de buurt staat geen ruk van het optreden mee krijgt. Heb op lowlands ook al eens een stel daar op aangesproken. Dat als je zo nodig wil bij praten doe dat dan lekker buiten de tent. Maar stoor ons er niet mee.want je kan echt alles letterlijk mee horen. Had toen wel geholpen gelukkig. Maar het kan ook zo maar weer eens fout gaan en is je hele dag of avond naar de klote. Want daar kom je niet voor naar een optreden.

 

[Special Monkey]

KISS makes mistake that exposes use of backing tracks at Antwerp concert – Arrow Lords of Metal

arrowlordsofmetal.nl

 

[wenteldave]

KISS makes mistake that exposes use of backing tracks at Antwerp concert – Arrow Lords of Metal

arrowlordsofmetal.nl

Dat was toch al eventjes bekend? Is trouwens wel een punt dat ik vind dat je als hand moet stoppen, maar dat maakt ze dus ook niet uit.

 

[Brian]

Eventjes kort over Hello festival in Emmen. Al Mackay (earth wind & fire) was vermakelijk, Marky Ramone heel erg veel van hetzelfde maar leuk laatste kwartier, Dolly Dots zijn niet aan mij besteed maar was niet de grote afknapper die ik had verwacht en Europe was heel goed. Mooie setlist, strakke glamrock show, goed zin erin zowel band als publiek, mooie plek dichtbij het podium en natuurlijk afsluiten met een van de meest iconische tracks ooit.

Wel even speciaal Orchestral manoeuvres in the dark. Geweldige show. Vol enthousiasme, goede muziek, hele mooie plek vooraan. Maar vooral mijn vader zien genieten van zijn jeugd band die hij nog nooit live had gezien. Schitterend!

 

[RubenFrusciante]

Net terug van Alanis Morisette in de Ziggo met, voor het eerst, mijn moeder.
Eerlijk is eerlijk, ik had er van tevoren weinig zin in. Al 30+ uur wakker door Primavera, beluister de muziek van Alanis helemaal niet veel/vaak. Maar goed, enorm bij dat we zijn gegaan.
Allereerst: wat een enorm dood publiek, waar echt 0 energie in zat. Toegegeven, de "dutch disease" was wél afwezig, wat deden die mensen dan? Een tienermeid voor me heeft het halve concert lopen snapchatten met d'r vriendinnen. En even later zegt d'r moeder tegen haar: "Echt irritant als mensen filmen met hun telefoon". Gevalletje 'Isn't it Ironic' zullen we maar zeggen.
Mijn moeder is totaal geen concertganger en heeft het motto "doe maar normaal dan doe je al gek genoeg" tot kunst verheven. Ik denk niet dat ik haar ooit echt vrijuit heb zien dansen voor vanavond.
Maar vanaf minuut 1 kende ze AL die oude nummers vanaf noot 1 en zong alles mee. Prachtig om te zien. Na het eerste refrein van Ironic zegt ze tegen me: 'Niemand springt?'. Dus ik zeg tegen haar: "Wil je springen? Want dan gaan we springen". Nou de glimlach die toen verscheen vergeet ik dus nooit meer. Dus we gingen springen en kei en keihard meezingen.
En Morisette zelf, ik ben zwáár onder de indruk. Holy fuck wat kan die vrouw zingen. Zonder enige moeite met een constante glimlach zingt ze echt bizar goed. Geweldige avond dus.
****

 

[Koekdoos]

Dat was toch al eventjes bekend? Is trouwens wel een punt dat ik vind dat je als hand moet stoppen, maar dat maakt ze dus ook niet uit.

Het is wel een laatste tour, voor wat het waard is… Staan er over een paar jaar vast weer.

 

[PJ]

Oké, ik moest dus kiezen tussen Alanis Morissette of Eric Clapton. Door corona vielen deze nu exact op dezelfde datum. Kaarten voor Alanis verkocht aan een bekende en gisteren naar het Sportpaleis gereden. Parking was werkelijk een drama deze keer. Maar goed, uiteindelijk de auto kunnen parkeren in een wijk achter het Sportpaleis. Voorprogramma meegenomen. Ben de naam even kwijt, maar ze kwamen uit Duitsland. Leuke bluesband. Niks mis mee eerlijk gezegd.Het was uitverkocht en stipt om 21 uur begon Clapton z'n set. Zelfde setlist als Amsterdam volgens mij. Een irritant iets was dat bij een aantal nummers het geluid niet goed was afgesteld. Dit gebeurt wel eens vaker in het begin bij concerten waarna het hersteld wordt maar hier hadden de mannen van de techniek toch moeite mee. Wanneer het volume wat omhoog ging ontstond er soms een vervelende bromtoon.
Dat gezegd hebbende vond ik het voor de rest een prima concert. Akoestische set was voortreffelijk. Eric is een man van weinig woorden echter hij vroeg het publiek om even happy birthday mee te zingen voor z'n dochter die jarig was. Voor de rest behalve een paar woorden weinig interactie met het publiek. Met 1 uur en 40 min wat aan de korte kant. Maar de man is ook 77. Blij hem nog eens gezien te hebben.

 

[slyke]

Parking was werkelijk een drama deze keer. Maar goed, uiteindelijk de auto kunnen parkeren in een wijk achter het Sportpaleis.

Waren niet alle omliggende wijken intussen avond-blauwe zone geworden?
Of misschien gewoon geluk gehad dat er geen controles waren?

 

[PJ]

Waren niet alle omliggende wijken intussen avond-blauwe zone geworden?
Of misschien gewoon geluk gehad dat er geen controles waren?

Waar ik stond geen blauwe zone, was grotendeels betaald parkeren. Het was natuurlijk ook kermis vlakbij het Sportpaleis wat ook een reden was voor de parkeerchaos.

 

[BatMutsje]

Ook ik was gisteren bij Clapton. Na alle negatieve recensies en reacties over de optredens in de Ziggo Dome waren mijn verwachtingen naar benwsen bijgesteld. Uiteindelijk voor 200% positief verrast gisteravond.

Tuurlijk: Clapton rent niet over het podium en klopt, er is weinig tot geen interactie met het publiek. Maar in de opinie dat hij zonder energie op het podium staat, kan ik me niet in vinden. Hij speelde vol overgave, had er duidelijk zin in, een geweldige band om zich heen (met de toetsenist en de linkshandige gitarist op een rechtshandige gitaar als positieve uitschieters). Zelf liet hij voor mij nog altijd zien dat hij tot de beste gitaristen ooit behoort. Het enige kritiekpunt waar ik me wel in kan vinden, is de geluidsafstelling / het zingen ver van de microfoon. Maar verder voor mij een dikke 4/5*!

Voor enkele parkeertips (wel op enige loopafstand), kunnen jullie me altijd berichten

 

[MarkD]

Ik moet toch even terugkomen over Avalanches en hun DJ set. Wat ze lieven zien was echt heel vermakelijk Jammer dat het alleen op een maandag is; hier had ik graag mijn weekend mee in willen luiden. Ik denk wel dat de muziek die ze maken zich het best leent om op deze manier te presenteren.

Toch altijd het gevoel dat zo'n setje door iedereen in elkaar kan worden gezet en je eigenlijk betaald om de heren in het écht te zien, ipv de muziek. Wel zeer vermakelijk en volgens mij kan dit ook wel heel goed werken op een festival.

 

[Indiaantje89]

Deadmau5 in 013. Helaas zonder Cube, maar wel een enorme toffe show. Wel even aanpoten na 4 dagen BKS, maar het was het wel waard.

 

[MarkD]

Deadmau5 in 013. Helaas zonder Cube, maar wel een enorme toffe show. Wel even aanpoten na 4 dagen BKS, maar het was het wel waard.

Wat leuk zeg, één van mij jeugdhelden. Helemaal gemist dat hij überhaupt tourt.

 

[wenteldave]

Alex Henry Foster & the Long Shadows, Paradiso (Bovenzaal/Kleine Zaal), maandag 13 juni
Dit is een concert waar ik al heel lang naar uit kijk. Ik heb sommigen op dit forum ook al 'verveeld' met deze band, maar ik ben absoluut van mening dat ze meer bekendheid verdienen. Na Alex Henry Foster & the Long Shadows in het voorprogramma van The Pineapple Thief gezien te hebben, was ik om en sindsdien is het eigenlijk één van m'n favoriete bands geworden. En man, wat maakten ze de verwachtingen waar!

Oorspronkelijk moest het concert om 20.00 beginnen, maar dat werd een maand geleden verplaatst naar 22.00 vanwege Paradiso's welbekende 'productionele redenen.' Daardoor werd het plotseling een uitdaging om na het optreden nog thuis te komen (zeker met het OV, wat simpelweg niet kon), wetende dat het concert normaal gesproken iets langer dan drie uur zou duren. En dat voor maar €13! Met de auto lukt dat dan weer wel, dus daar maar voor gekozen (parkeren voor €1 op een P+R is echt een godszegen in Amsterdam!). Uiteindelijk iets voor 21.30 aangekomen, net voordat de deuren openden. Bij binnenkomst nog een leuke button gekregen als aandenken aan het concert, hier en daar een verdwaalde Stonesfan gezien (met sjaaltjes en al) die toch maar besloten hadden om dan maar naar AHF te gaan. Ik wist wel dat er weinig man zouden zijn, maar dit verbaasde me wel. Op het hoogtepunt stonden er misschien 85 man (in een zaal van 250), maar dat werd gedurende de show steeds minder (door het niet rijdende OV) en uiteindelijk zijn me geëindigd met een man of 30.

In ieder geval, door naar het optreden zelf. De show begon uiteindelijk ook nog eens later, om 22.30, omdat Paradiso het opeens niet tegelijk wilde laten spelen met de show in de grote zaal. Lekker dan... En het was ook nog eens eerder afgelopen (00.45) vanwege het feit dat Paradiso opeens een avondklok uit het niets toverde. Lijkt me ook fijn als artiest als er twee keer aan je show wordt gesleuteld. Desalniettemin, grandioos optreden!

Als ik het me goed herinner, was dit dezelfde opening als in het voorprogramma van The Pineapple Thief, de eerste twee nummers althans. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik nou over dit optreden moet zeggen, dus ik doe het maar zo. Ouverture: schitterend! Slow Pace of the Winds: schitterend! The Son of Hannah: wow! The Pain that Bonds (The Beginning Is the End): tof! Snowflakes in July: prachtig! Summertime Departures (Sometimes I Dream): heerlijk energiek! The Hunter (By the Seaside Window): einfach genial! Winter Is Coming In: netjes! Shadows of Our Evening Tides: schitterend einde!

Paar momenten uit het optreden nog. Ik weet even niet meer tijdens welk nummer het was, ik denk The Hunter (By the Seaside Window), sprong Foster in het publiek om daar maar gitaar te gaan spelen. Een heel aardige mevrouw uit het publiek kreeg zijn gitaar om en mocht ook even spelen. Maakte toch niet uit wat ze deed, wat op dat moment was het toch fantastische (heerlijke) pleurisherrie, maar dat was wel tof om te zien. Aan het eind van hetzelfde nummer sloeg ie ook maar met z'n gitaar een minuut lang op de crash van de drum, want alles kan kapot (hé, Hang Youth!) en veegde hij z'n gitaar over het podium. Misschien raar, maar het paste precies bij het optreden!
Tijdens Shadows of Our Evening Tides kwam hij nog een keertje het publiek in om iedereen een hand en een knuffel te geven en hebben we eventjes met z'n allen stukjes uit het nummer gezongen onder leiding van dirigent Foster, wat hij blijkbaar ook al kan. Ik weet niet wat het is, maar ik heb echt nog nooit zo'n energiek en geniaal concert gezien. Ze staan nu toch op dezelfde hoogte met TOOL qua beste concert ooit, maar dat valt absoluut niet te vergelijken met elkaar, dus vandaar.

Ik kom dus eigenlijk gewoon superlatieven tekort, maar ik wil zeggen is dat ik een band nog nooit zo begeistert heb gezien, zeker in de omgang met hun publiek. Ga dat alsjeblieft zien! Ze staan bijvoorbeeld morgen nog in de Trix in Antwerpen. Als je niks te doen hebt en je wil drie uur lang (want die zullen ze daar wel volmaken) heel bijzondere en energieke muziek aanhoren tegen een zeer schappelijke prijs (€16,50), ga daarheen. En je krijgt er ook nog eens een voorprogramma bij: Sef Lemelin, die ook in de entourage van Alex Henry Foster zit, die solo ook z'n mannetje staat.

Setlist (als ik het me goed herinner)
1. Ouverture (staat niet op Spotify trouwens)
2. Slow Pace of the Winds (niet op Spotify, wel op YouTube)
3. The Son of Hannah (staat op het live-album)
4. The Pain that Bonds (The Beginning Is the End)
5. Snowflakes in July
6. Summertime Departures (Sometimes I Dream)
7. The Hunter (By the Seaside Window)
8. Winter Is Coming In
9. Shadows of Our Evening Tides

 

[DadRock]

Gisteren bij Drive-By Truckers geweest in 013. Het was de 3e keer dat ik ze zag, maar niet eerder in zo'n kleine setting, niet eerder zo rauw, niet eerder zo goed.
Jerry Joseph mocht als voorprogramma het publiek alvast wat opwarmen en met zijn enthausiasme lukte dit best aardig. Zeker toen tijdens het laatste nummer de crew van DBT mee mocht spelen, onder de noemer The Manger Babies.
Toen was het om stipt 21.00 tijd voor de Truckers. Ze begonnen relatief rustig, maar tijdens het 2e nummer (Woman Without Whiskey) was het al duidelijk dat het een echte rauwe rock avond zou gaan worden. De ene rocker na de andere werd de zaal ingeslingerd. Elk nummer even ongepolijst, maar wel met lekker gitaaruitspattingen of luidkeelse kreten van Patterson Hood (of in iets mindere mate Mike Cooley).
Tijdens Hell No, I Ain't Happy mocht de energieke Jerry Joseph nog even meespelen en de boel opzwepen. Als klapper werd People Who Died van The Jim Carroll Band gespeeld, waarbij uiteindelijk het hele podium vol stond met gitaristen. Patterson gaf nog een keer alles en de truckers lieten de zaal achter met "see you next time Motherfuckers".
Topconcert, met name door kleine setting in combinatie met heerlijke rauwe live rock, wat juist bij een band als Drive-By Truckers hoort. Genieten!