Afgelopen dinsdag naar
Les Nuits Botanique geweest. Mooi kader daar natuurlijk, met de foodtrucks in de kruidtuin. In de Orangerie stonden drie vrouwelijke groepen geprogrammeerd. Eerst was er
Panic Shack uit Wales. Hun allereerste optreden buiten het Verenigd Koninkrijk. Het deed echt wel denken aan Amyl and the Sniffers. Volgens mij gaan ze nog een grote toekomst tegemoet, want het zijn sterke - muzikaal en tekstueel (check Mannequin Man en Baby) - songs, en live steengoed gebracht. Vooral de furieuze, dreigende frontvrouw valt op, kwaliteit jongens!
Dan was het de beurt aan het Spaanse
Melenas, Spaanstalig en meer zweverig. Het begin was spacy, met voor mij als hoogtepunt Primer tiempo. In het middenstuk rustigere nummers en naar het einde toe weer opbouwen met No puedo pensar als orgelpunt.
Met afsluiter
Los Bitchos was de sfeer al zeer uitbundig in de zaal. En daar hadden zij grotendeels verdienste aan. Zowel de opkomst, de muziek, hun houding: het was één groot feest! Heel de zaal bewoog op de zuiderse, dansbare gitaarmuziek. En zoals het bij Los Bitchos is, vrijwel volledig zonder zang. The link is about to die, Pista, I enjoy it, Tropico, Tripping at a party ... Het hoogtepunt was misschien wel het psychedelische Try the Circle! Elk bandlid viel op: de gitariste door haar inleving en gekke bekken, de drumster door haar strakke ritme, de bassiste is zeer belangrijk, zeer aanwezig - muzikaal en met haar glimlach - en is het cement van het geheel. De toetseniste was haar sensuele zelve en nam de lead vocals op zich bij de grappige en toepasselijke cover 'Tequilla' (de fles ging namelijk goed de ronde tijdens het optreden).
Kortom: enorm leuke avond gehad, niet in het minst door de kleinschaligheid van de optredens. Met elke band hebben we een praatje gedaan (tussen de optredens en na de optredens), we hebben vinyl gekocht, staan met hen op de foto ... Wat een gezellige boel was dat daar! Dan besef je hoe veel aangenamer/leuker/unieker zulke optredens zijn in vergelijking met die mega-optredens in Sportpaleis. Dat laatste nooit meer! Maar ach, komende vrijdag zit ik toch gewoon op het massa-evenement bij Tool. En als morgen pakweg Depeche Mode aangekondigd wordt; ben ik er toch ook gewoon bij in Antwerpen hoor