Gisteren Myrkur in de Pandora Tivoli bezocht. Leuke zaal, nog nooit geweest. 4 roltrappen en daarna nog een paar trappen omhoog. Lekker verstopt. Verder een donkere kleine zaal met een verhoging rechts en links en achter een tribune. Ik stond rechts middenvoor in de zaal. Het voorprogramma, Jonathan Hultén, was echt doorbijten voordat het voorbij was.
Myrkur zelf was heel goed. Mooie zang, veelal samen met de bassist, wat voor heerlijke melodieën zorgde. Dit is ook de grootste kracht van deze muziek. Af en toe vormen deze harmonieën het decor van een mystieke synthesizer nummer, dan dragen ze een meer folk achtig geluid en dan zijn ze weer de rode draad door een metal nummer. Dat zorgt ervoor dat er veel samenhang in het optreden zit, met ontzettend veel afwisseling qua stijl. Ik was echt enorm onder de indruk.
Ik ben zelf ingestapt bij het album Folkesange uit 2020, een van mijn favoriete platen dat jaar. Het einde van de reguliere set werd hier een nummer van gespeeld, wat een persoonlijk hoogtepunt was. Zangeres en Bassiste allebei achter de keyboard en de zang werd afgewisseld. Een heerlijk einde van de set. Voor de rest stond het optreden vooral in het teken van het laatste album Spine (ook zeer gewaardeerd door mij). Het oudere werk kwam ook voorbij, maar heb ik me nog nooit in verdiept. Ga ik na dit optreden zeker doen, want dat klonk heel goed. Fijn ook dat de zaal muisstil was, vooral tijdens de trage opbouw en minimale zangstukken. Had het optreden beter gekund? Enkel door meer nummers van Folkesange te spelen, want met eentje kwam die er bekaaid vanaf.
