Ik heb me daar de hele avond aan lopen ergeren. Iemand moet daar toch een keer iets van zeggen.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Van wat ik eerder los concentreert Placebo zich tegenwoordig inderdaad vooral op het nieuwe werk. Heb om die reden ook maar geen kaartje gekocht, ben daar zelf niet zo'n fan van.
Wat je zegt betreft mobieltjes inderdaad bizar dat mensen alsnog ze uit hun broekzak halen. Dan ben je toch gewoon een debiel?!
Wat je zegt betreft mobieltjes inderdaad bizar dat mensen alsnog ze uit hun broekzak halen. Dan ben je toch gewoon een debiel?!
Helemaal eens! Goed concert, wel jammer dat het de festival-setlist was. Eerder deze zomer hebben ze sets gespeeld met twee tot vier extra nummers, dat zijn dan Twin Demons en Chemtrails. En soms ook nog Come Undone en Meds. Toch jammer dat we de korte versie kregen gisteren, er was genoeg tijd over. Het was een kwartier eerder voorbij dan aangekondigd door de 013. En laten Twin Demons en Chemtrails nu net twee van mijn favorieten van het nieuwe album zijn
Desondanks een goede show, Brian had er duidelijk zin in, er werd redelijk goed gehoor gegeven aan het mobieltjesverbod maar dat kan ook komen doordat veel mensen nog steeds alleen maar voor Special K, Every You en The Bitter End komen?
Enkele woorden over mijn trip naar Londen met @Yannick.
19/08 Field Day, Victoria Park
Tickets gekocht na de eerste aankondiging, vooral voor de eerste show in 4 jaar van Aphex Twin. Toen aangekondigd als een exclusieve show maar we weten ondertussen dat van die exclusiviteit niet veel is overgebleven. Geen probleem want de rest van de lineup was ook om duimen en vingers van af te likken: ik had vooraf meer dan de helft van de clashfinder ingekleurd. Ik ben persoonlijk iemand die best veel elektronische muziek apprecieert maar niet een hele dag naar dj-sets kan kijken dus ik was zeer tevreden met deze lineup vol artiesten die ook een live/band aspect in hun shows hebben.
Om het lekker kort te houden: uiteindelijk leverde die spectaculaire affiche een vrij matige dag op. Overdag zorgde mijn drukke schema uiteindelijk niet voor problemen aangezien de meeste shows niet zo boeiend bleken en ik tussen podia ben beginnen lopen en overal stukjes kon zien. Actress was fijn om al zittend te luisteren maar te braaf en weinig boeiend. Juliana Huxtable speelde een lekkere set voor fijn publiek maar van de aangekondigde b2b met LSDXOXO kwam niets in huis. Tussendoor weinig memorabele stukjes gezien van Sudan Archives, yunè pinku, Kai Campos en SBTRKT, waarbij die laatste een stampvolle tent lokte en het wel even losging bij de hitjes. TSHA heeft een leuke setup maar zowel zij zelf als het publiek leken weinig in de stemming te zijn voor de zomerse tunes ondanks het perfecte festivalweer. Kelela kon op een klein maar bijzonder enthousiast publiek rekenen wat zorgde voor enkele fijne momenten maar uiteindelijk was het allemaal toch iets te mager op vlak van productie en vocals.
Gelukkig bracht Arca vervolgens beterschap. Op voorhand geen flauw idee wat dit ging worden maar positief verrast door de hoeveelheid productie die ze meehad. Haar optreden was een afwisseling tussen live zang, dj-stukjes en performance met o.a. fake bloed en een BDSM-schommel. Entertainend was het alleszins, chaotisch ook wel met technische problemen en enkele vreemde keuzes in de dj-stukken. Geen fan van alles maar zeker de live stukken waren best de moeite, ik kijk er positief op terug. Na Arca nog de helft van Bonobo meegepikt die exact hetzelfde klonk als 6 jaar geleden. Op zich een compliment want toen vond ik het heel goed maar er zat toch meer in.
Snel naar de overkant van het park voor tweede headliner Aphex Twin. Op basis van zijn eerdere optredens deze zomer had ik verwacht dat het eerste halfuurtje vrij ambient zou starten waarna er langzaam opgebouwd word na allerhande gekheid. Niets daarvan, Richard D. James legde er van bij het begin meteen de pees op met enkele knallers en het tempo zou doorheen de set eigenlijk amper zakken, op enkele rustpunten na. Veel 'weird shit' gehoord maar uiteindelijk beschouwde ik de set als relatief dansbaar. De climax in het laatste halfuur bleef ook behouden met een spervuur aan jungle platen en noise, zeer overweldigend. Minpunten waren het geluid dat te zacht stond en het ongeïnteresseerde publiek dat blijkbaar massaal was blijven staan. Gelukkig doorheen de set steeds meer naar voren geraakt waar beiden een pak beter werden dus uiteindelijk wel nog kunnen genieten met goed geluid en fijne mensen rondom. Al bij al dus een sterke show waarvan ik eigenlijk nog steeds niet begrijp hoe hij al die tracks zo feilloos aan elkaar heeft gedraaid. Achteraf ook gelezen dat hij voor deze show een vers blik nooit eerder gebruikte visuals meehad dus dat was wel cool. Vooral het stukje vol Britse beroemdheden waar James zijn gezicht werd ingewerkt was heel amusant, inclusief luid applaus toen SOPHIE verscheen.
Over het festival zelf heb ik verder niet zo veel te zeggen. Het All Points East terrein is functioneel en op zich was alles goed georganiseerd maar het voelde allemaal wel heel kil aan. Van aankleding is weinig sprake, het eten is pokkeduur en quasi alles is gesponsord. Wat wel chill was, was dat Coca-Cola de hele dag door van die kleine blikjes gratis aan het uitdelen was dus ik heb op het terrein buiten een maaltijd geen geld opgedaan.
20/08 boygenius, Gunnersbury Park
Nadat we alles al geregeld hadden voor Field Day kwam er plots de aankondiging dat boygenius de dag nadien hun grootste headlineshow van de tour in Londen zouden doen. Mooi meegenomen nu we er toch waren, zeker op een mooie buitenlocatie. Toen er dan ook bijzonder enthousiaste reacties binnen sijpelden over hun shows op Pukkelpop en Lowlands werden de verwachtingen wel heel hoog, achteraf gezien misschien wel een beetje te hoog.
Het terrein was een stukje van het prachtige Gunnersbury Park in het westen van Londen. Het was qua infrastructuur wel vrij basic aangezien er volgens mij normaal gezien geen concerten of dergelijke plaatsvinden. Zoals wel vaker bij dit soort events met één podium ontstonden er tussen de optredens ook gigantische rijen aan de eetkraampjes en toiletten. Voorprogramma's Soak, Ethel Cain en MUNA deden het allemaal prima op hun eigen manier en konden al op heel wat enthousiasme rekenen. Vooral toen het drietal dat de avond zou afsluiten al even op het podium kwam bij MUNA ging het dak er al af, met vooral Phoebe Bridgers die de show stal met haar outfit (NSFW).
boygenius zelf gaf uiteindelijk een sterke headlinewaardige show waarbij ze hun volledige discografie hebben gespeeld. Zoals ik al schreef, waren mijn verwachtingen echter iets te hoog want het bleef allemaal toch net iets minder plakken dan ik had gehoopt. Wellicht deels mijn eigen schuld want ik heb het album nog maar amper geluisterd. Genoeg om alles te herkennen maar niet om alles mee te zingen, in tegenstelling tot de rest van het uitzinnige publiek. Misschien was zo'n kortere festivalshow wel beter gevallen voor mij want nu vond ik vooral het begin en einde heel sterk. Het midden vond ik wat te langdradig en ik merkte ook weinig van de speelsheid tussen het trio waar iedereen het altijd over had. Niettemin waren er wel een pak memorabele momenten en op het einde kregen we nog een onverwacht grote vuurwerkshow voorgeschoteld.
De dagen rond deze shows hebben we verder nog de toerist uitgehangen in Londen. Heel veel gewandeld en bijna alle grote dingen wel gezien dus mooi weekend gehad. Paar teleurstellingen -want holy fucking gentrification- maar ook voldoende coole dingen (Tate Modern, Brick Lane Market). Fijne trip!
19/08 Field Day, Victoria Park
Tickets gekocht na de eerste aankondiging, vooral voor de eerste show in 4 jaar van Aphex Twin. Toen aangekondigd als een exclusieve show maar we weten ondertussen dat van die exclusiviteit niet veel is overgebleven. Geen probleem want de rest van de lineup was ook om duimen en vingers van af te likken: ik had vooraf meer dan de helft van de clashfinder ingekleurd. Ik ben persoonlijk iemand die best veel elektronische muziek apprecieert maar niet een hele dag naar dj-sets kan kijken dus ik was zeer tevreden met deze lineup vol artiesten die ook een live/band aspect in hun shows hebben.
Om het lekker kort te houden: uiteindelijk leverde die spectaculaire affiche een vrij matige dag op. Overdag zorgde mijn drukke schema uiteindelijk niet voor problemen aangezien de meeste shows niet zo boeiend bleken en ik tussen podia ben beginnen lopen en overal stukjes kon zien. Actress was fijn om al zittend te luisteren maar te braaf en weinig boeiend. Juliana Huxtable speelde een lekkere set voor fijn publiek maar van de aangekondigde b2b met LSDXOXO kwam niets in huis. Tussendoor weinig memorabele stukjes gezien van Sudan Archives, yunè pinku, Kai Campos en SBTRKT, waarbij die laatste een stampvolle tent lokte en het wel even losging bij de hitjes. TSHA heeft een leuke setup maar zowel zij zelf als het publiek leken weinig in de stemming te zijn voor de zomerse tunes ondanks het perfecte festivalweer. Kelela kon op een klein maar bijzonder enthousiast publiek rekenen wat zorgde voor enkele fijne momenten maar uiteindelijk was het allemaal toch iets te mager op vlak van productie en vocals.
Gelukkig bracht Arca vervolgens beterschap. Op voorhand geen flauw idee wat dit ging worden maar positief verrast door de hoeveelheid productie die ze meehad. Haar optreden was een afwisseling tussen live zang, dj-stukjes en performance met o.a. fake bloed en een BDSM-schommel. Entertainend was het alleszins, chaotisch ook wel met technische problemen en enkele vreemde keuzes in de dj-stukken. Geen fan van alles maar zeker de live stukken waren best de moeite, ik kijk er positief op terug. Na Arca nog de helft van Bonobo meegepikt die exact hetzelfde klonk als 6 jaar geleden. Op zich een compliment want toen vond ik het heel goed maar er zat toch meer in.
Snel naar de overkant van het park voor tweede headliner Aphex Twin. Op basis van zijn eerdere optredens deze zomer had ik verwacht dat het eerste halfuurtje vrij ambient zou starten waarna er langzaam opgebouwd word na allerhande gekheid. Niets daarvan, Richard D. James legde er van bij het begin meteen de pees op met enkele knallers en het tempo zou doorheen de set eigenlijk amper zakken, op enkele rustpunten na. Veel 'weird shit' gehoord maar uiteindelijk beschouwde ik de set als relatief dansbaar. De climax in het laatste halfuur bleef ook behouden met een spervuur aan jungle platen en noise, zeer overweldigend. Minpunten waren het geluid dat te zacht stond en het ongeïnteresseerde publiek dat blijkbaar massaal was blijven staan. Gelukkig doorheen de set steeds meer naar voren geraakt waar beiden een pak beter werden dus uiteindelijk wel nog kunnen genieten met goed geluid en fijne mensen rondom. Al bij al dus een sterke show waarvan ik eigenlijk nog steeds niet begrijp hoe hij al die tracks zo feilloos aan elkaar heeft gedraaid. Achteraf ook gelezen dat hij voor deze show een vers blik nooit eerder gebruikte visuals meehad dus dat was wel cool. Vooral het stukje vol Britse beroemdheden waar James zijn gezicht werd ingewerkt was heel amusant, inclusief luid applaus toen SOPHIE verscheen.
Over het festival zelf heb ik verder niet zo veel te zeggen. Het All Points East terrein is functioneel en op zich was alles goed georganiseerd maar het voelde allemaal wel heel kil aan. Van aankleding is weinig sprake, het eten is pokkeduur en quasi alles is gesponsord. Wat wel chill was, was dat Coca-Cola de hele dag door van die kleine blikjes gratis aan het uitdelen was dus ik heb op het terrein buiten een maaltijd geen geld opgedaan.
20/08 boygenius, Gunnersbury Park
Nadat we alles al geregeld hadden voor Field Day kwam er plots de aankondiging dat boygenius de dag nadien hun grootste headlineshow van de tour in Londen zouden doen. Mooi meegenomen nu we er toch waren, zeker op een mooie buitenlocatie. Toen er dan ook bijzonder enthousiaste reacties binnen sijpelden over hun shows op Pukkelpop en Lowlands werden de verwachtingen wel heel hoog, achteraf gezien misschien wel een beetje te hoog.
Het terrein was een stukje van het prachtige Gunnersbury Park in het westen van Londen. Het was qua infrastructuur wel vrij basic aangezien er volgens mij normaal gezien geen concerten of dergelijke plaatsvinden. Zoals wel vaker bij dit soort events met één podium ontstonden er tussen de optredens ook gigantische rijen aan de eetkraampjes en toiletten. Voorprogramma's Soak, Ethel Cain en MUNA deden het allemaal prima op hun eigen manier en konden al op heel wat enthousiasme rekenen. Vooral toen het drietal dat de avond zou afsluiten al even op het podium kwam bij MUNA ging het dak er al af, met vooral Phoebe Bridgers die de show stal met haar outfit (NSFW).
boygenius zelf gaf uiteindelijk een sterke headlinewaardige show waarbij ze hun volledige discografie hebben gespeeld. Zoals ik al schreef, waren mijn verwachtingen echter iets te hoog want het bleef allemaal toch net iets minder plakken dan ik had gehoopt. Wellicht deels mijn eigen schuld want ik heb het album nog maar amper geluisterd. Genoeg om alles te herkennen maar niet om alles mee te zingen, in tegenstelling tot de rest van het uitzinnige publiek. Misschien was zo'n kortere festivalshow wel beter gevallen voor mij want nu vond ik vooral het begin en einde heel sterk. Het midden vond ik wat te langdradig en ik merkte ook weinig van de speelsheid tussen het trio waar iedereen het altijd over had. Niettemin waren er wel een pak memorabele momenten en op het einde kregen we nog een onverwacht grote vuurwerkshow voorgeschoteld.
De dagen rond deze shows hebben we verder nog de toerist uitgehangen in Londen. Heel veel gewandeld en bijna alle grote dingen wel gezien dus mooi weekend gehad. Paar teleurstellingen -want holy fucking gentrification- maar ook voldoende coole dingen (Tate Modern, Brick Lane Market). Fijne trip!
Wilco in de Ronda was weer erg fijn. Misschien wat veel nummers van Cruel Country (waar ik zelf wat minder mee had), maar verder prima setlist. Vooral Impossible Germany en Sunken Treasure waren weer erg mooi.
Courtney Mary Andrews was trouwens ook een prima voorprogramma. Of het op een festival ook werkt vraag ik me af (ze zou in 2020 eigenlijk op BKS spelen), maar hier werkte het erg goed.
Courtney Mary Andrews was trouwens ook een prima voorprogramma. Of het op een festival ook werkt vraag ik me af (ze zou in 2020 eigenlijk op BKS spelen), maar hier werkte het erg goed.
Jammer dat Impossible Germany gisteren was, die moet ik missen vandaag. Verder kan het alleen maar een topavond worden.
Speelde Courtney met band of solo? Laatste keer zag ik haar solo, maar met band is wat grootster.
Ze speelde met een bassist en drummer/toetsenist.
Overigens hebben ze gisteren niets gezegd over een echt andere setlist vandaag.
Hele mooie setlist gister! Verwacht vandaag vrijwel volledig een ander. Eerder deze tour hebben ze vaker 2 (of 3) dagen in hetzelfde venue gespeeld met een sterk wisselende setlist. Vrijwel geen nummer identiek.
Zou gister ook gaan maar heb last van een verstopt oor dus uiteindelijk mijn ticket verkocht. Hoop er vanavond wel bij te zijn.
Zou gister ook gaan maar heb last van een verstopt oor dus uiteindelijk mijn ticket verkocht. Hoop er vanavond wel bij te zijn.
Ga ook vanavond. Ze zullen wel wat aanpassen maar zullen hun beste nummers wel in de setlist laten neem ik aan. Zaterdag nog bij Loose Ends geweest. Was een topfestival. Lees de recensie bij NRC.
Wel mooi dat ze ook dit jaar weer te weinig eten hadden ingekocht. De frietkraam had vanaf 19 geen aardappelen meer
In april hebben ze 3 shows in Reykjavik gegeven, met geen enkel nummer dubbel. Totaal dus 69 verschillende nummers.
Verwacht vandaag dus geen enkel nummer van gisteren.
We zijn gered door Jens Bing. Twee van de drie foodtrucks die leeg zijn rond etenstijd. Dat bedenk je niet. Hopelijk organiseren ze het volgend jaar weer.Wel mooi dat ze ook dit jaar weer te weinig eten hadden ingekocht. De frietkraam had vanaf 19 geen aardappelen meer
Ik zag de schijt eigenlijk al aankomen, dus had rond 17 al falafel en friet gehaald
Eerdere shows deze tour, waarbij Wilco 2 of 3 sets achter elkaar in dezelfde plaats speelden, waren deze vrijwel volledig verschillend. Ze lieten gerust een set hun bekendste nummers weg. En daar zijn er gister behoorlijk wat van gespeeld. Zal hoe dan ook genieten worden.
Vond Loose Ends eigenlijk tegenvallen, zowel qua geluid, sfeer als catering. Had er misschien teveel van verwacht. Beschamende rijen voor eten, ben maar bij Karma Kebab om de hoek gaan eten. Hammok wel top.
Laatst bewerkt:
Bij Wilco viel het mee. 11 nummers hetzelfde waaronder Impossible Germany, Jesus etc. Blijft een goede band. Komt een nieuwe plaat aan. Hopelijk van de zomer een festival tour.
Zo te zien was het gisteren ook weer een mooie setlist. Volgend jaar inderdaad graag naar de festivals. En dan Art of Almost en Via Chicago terug op de set!
Wilco was weer fantastisch. Nels Cline is echt een held! Maar zoals al vermeld toch wel wat overlap met avond ervoor, al waren het wel de toppers. Impossible Germany blijft altijd weergaloos, al vond ik Side With The Seeds ook al super. Had stiekem nog hoop op Via Chicago, Theologians en Art of Almost.
