Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
AFF in Genk. Een sterk Protomartyr vooral, ook nog flarden van andere optredens gezien en met name Personal Trainer (nooit eerder gezien vreemd genoeg) maakte ook indruk. Niet helemaal fit dus al thuis nu, even kijken of ik morgen nog ga. Wel de bedoeling want King Hannah en Porridge Radio.
Veel mooie shows gezien vandaag op AFF: Protomartyr, BEAK>, The Love, Plush Baby en Personal Trainer. Fat Dog vermakelijk, de hiphop/rap acts tussen Personal Trainer en Protomartyr onnodig. Heerlijk festival alweer.
Hoe zit dat eigenlijk, raakt dat festival volzet? Stel ik kom morgen tegen de avond.
Thanx voor de info. Ik stuur je morgen even een PB als ik er ben en er aan denk
Wederom een fijne avond gehad op AFF in Genk. Porridge Radio en King Hannah waren écht heel goed en aan Deadletter hebben we de komende jaren ook nog veel plezier. Top festival ook zeg, ongekend sterke line-up voor een gratis festival, prima eten en leuke mensen. Eervolle vermelding voor Ada Oda trouwens, blijft het een verfrissende band vinden.
Porcupine Tree in Schwetzingen! Mogelijk hun laatste show ooit? Was erg goed, ze leken beter op elkaar ingespeeld dan vorig jaar in de Ziggo. Zelfs zonder bassist erbij.
En dare I say dat een show van 2,5 uur voor mij een betere lengte was dan eentje van 3 uur ...
En dare I say dat een show van 2,5 uur voor mij een betere lengte was dan eentje van 3 uur ...
Ja, dat had ik ook bij PT shows na hun show in de Ziggodome. 3 uur vond ik ook net te lang. Hopelijk gaan ze toch nog verder na deze tour.
Ik was 3u lang aan het genieten en hoe dat het nog langer duurde (door bijv arriving somewhere but not here). Show op Bospop van anderhalf uur was veel en veel te kort. Ik hoop ook op een vervolg, zowel qua shows als muziek. Ik verwacht het echter niet
Had van mij afgelopen najaar ook nog wel naar 3,5/4 uur gemogen. Hopelijk komen ze nog terug en was Schwetzingen inderdaad niet de laatste. Maar goed, Steven solo en Gavin met King Crimson mogen van mij ook doorkomen! En vooruit, ook een comeback van Japan met Barbieri.
Wishful thinking inderdaad. Ik heb toch veel spelplezier bij ze gezien, dus wellicht over een paar jaar weer een nieuwe ronde.
Beter dan de 2 shows in de 013 in 2008 gaat het toch nooit meer worden, maar ze blijven enorm goed en tijdloos.
Kan ik beamen, eerste keer daar maar dit wordt vaste prik. Volgend weekend Future Palace en Brutus checken op wederom een gratis festival, het kan verkeren.
Volgens mij had steven Wilson laatst in een interview juist gezegd dat hij blij was Porcupine tree weer nieuw leven in te blazen en dit misschien wel wou blijven doen.
Na een aantal rotweken achter de rug te hebben gehad, was er weer enige vorm van ruimte om naar een concert te gaan.
Gisteren dus naar Placebo in de 013 geweest. Eerst stond er openingsact Cameron Hayes, mij niet eerder bekend. Best een leuk en spontaan bandje, blijkbaar ook de 2e keer dat ze buiten hun thuisland speelde. Ook niet heel bijzonder, maar het was best om aan te horen en lekker enthousiast. Best ok dus.
Daarna was het de beurt aan Placebo zelf. 10 minuten voor het concert werd er een ingesproken stuk tekst afgespeeld van Brian Molko, met vrij duidelijk het verzoek om niet van het concert te genieten, en vooral niet het concert te filmen met je mobieltjes. Een vrij duidelijk statement, en goede wat mij betreft. Misschien is het muggenziften, maar dan vind ik het wel jammer dat je dat gewoon niet even in persoon komt zeggen ipv een bandje af te spelen. Ook hingen er genoeg posters in en rond de zaal met het verzoek niet te filmen.
Toen de set, lekker veel nieuw werk in het begin wat gewoon echt prima materiaal is. Na Forever Chemicals gelijk al het prachtige Beautiful James ingestart. Ja hoor, Brian was weer uitstekend in vorm en bij stem. Ze leken het ook prima naar hun zin te hebben. Ook iets later in de set het geweldige Happy Birthday In The Sky, wederom een sterk staaltje Placebo die echt niet onder doet voor het oudere werk. Daarna Bionic, ja echt tof hoor dit stukje. Nu kwam er wel een segment waar ik dacht van hé, hier had ik wel wat ouder materiaal willen horen. Maar goed, de band bleef wel constant en goed spelen. Ook Try Better Next Time is gewoon een prima nummer.
Too Many Friends blijft een beetje een miss wat mij betreft, maar daarna het toffe Went Missing die het weer goed oppakte. Paar nummers later een prachtige combo met Slave To The Wage, Song To Say Goodbye, The Bitter End en Infra-Red achter elkaar. Hier blijkt Placebo gewoon weer enorm sterk te zijn. Wel enorm jammer dat er onderdanks de eerdere oproep er toch weer mobieltjes uit de zakken kwamen van mensen bij The Bitter End. Gebeurde ook voor mij, en iemand anders sprak die gast er op aan. En daarna krijgt degene die er wat zegt commentaar van de omstanders dat hij "normaal" moet doen. Tsja omgekeerde wereld als je het mij vraagt. Maar ik heb me er verder niet mee bemoeid, maar vervelend is zoiets dan weer wel.
Daarna de Encore, en die viel helaas een klein beetje tegen. Eerst een Tears For Fears cover van Shout. Het origineel nummer vind ik ook niet echt interessant, Een van de covers waar ze wat mij betreft een beetje de plank hebben misgeslagen. Daarna Fix Yourself, ook een nummer waarmee ik niet heel veel heb. En als afsluiter Running Up That Hill cover van Kate Bush. Ja ik weet dat Placebo dat enigszins heeft toegeëigend via dat cover album (meer dan een Shout daat was bijvoorbeeld). Maar ik vind het jammer, om toch zo af te sluiten voor een band die zoveel mooi eigen werk heeft. En als ik een cover had willen horen dan was dat Where Is My Mind geweest van de Pixies.
Kort samengevat. Ondanks dat de setlist misschien niet helemaal optimaal was, was het echt een prima avond geweest. Het einde had ik liever wat anders gezien. Maarja het is niet anders, het blijft kwalitatief een goede band. Alleen dat snorretje hè.
Gisteren dus naar Placebo in de 013 geweest. Eerst stond er openingsact Cameron Hayes, mij niet eerder bekend. Best een leuk en spontaan bandje, blijkbaar ook de 2e keer dat ze buiten hun thuisland speelde. Ook niet heel bijzonder, maar het was best om aan te horen en lekker enthousiast. Best ok dus.
Daarna was het de beurt aan Placebo zelf. 10 minuten voor het concert werd er een ingesproken stuk tekst afgespeeld van Brian Molko, met vrij duidelijk het verzoek om niet van het concert te genieten, en vooral niet het concert te filmen met je mobieltjes. Een vrij duidelijk statement, en goede wat mij betreft. Misschien is het muggenziften, maar dan vind ik het wel jammer dat je dat gewoon niet even in persoon komt zeggen ipv een bandje af te spelen. Ook hingen er genoeg posters in en rond de zaal met het verzoek niet te filmen.
Toen de set, lekker veel nieuw werk in het begin wat gewoon echt prima materiaal is. Na Forever Chemicals gelijk al het prachtige Beautiful James ingestart. Ja hoor, Brian was weer uitstekend in vorm en bij stem. Ze leken het ook prima naar hun zin te hebben. Ook iets later in de set het geweldige Happy Birthday In The Sky, wederom een sterk staaltje Placebo die echt niet onder doet voor het oudere werk. Daarna Bionic, ja echt tof hoor dit stukje. Nu kwam er wel een segment waar ik dacht van hé, hier had ik wel wat ouder materiaal willen horen. Maar goed, de band bleef wel constant en goed spelen. Ook Try Better Next Time is gewoon een prima nummer.
Too Many Friends blijft een beetje een miss wat mij betreft, maar daarna het toffe Went Missing die het weer goed oppakte. Paar nummers later een prachtige combo met Slave To The Wage, Song To Say Goodbye, The Bitter End en Infra-Red achter elkaar. Hier blijkt Placebo gewoon weer enorm sterk te zijn. Wel enorm jammer dat er onderdanks de eerdere oproep er toch weer mobieltjes uit de zakken kwamen van mensen bij The Bitter End. Gebeurde ook voor mij, en iemand anders sprak die gast er op aan. En daarna krijgt degene die er wat zegt commentaar van de omstanders dat hij "normaal" moet doen. Tsja omgekeerde wereld als je het mij vraagt. Maar ik heb me er verder niet mee bemoeid, maar vervelend is zoiets dan weer wel.
Daarna de Encore, en die viel helaas een klein beetje tegen. Eerst een Tears For Fears cover van Shout. Het origineel nummer vind ik ook niet echt interessant, Een van de covers waar ze wat mij betreft een beetje de plank hebben misgeslagen. Daarna Fix Yourself, ook een nummer waarmee ik niet heel veel heb. En als afsluiter Running Up That Hill cover van Kate Bush. Ja ik weet dat Placebo dat enigszins heeft toegeëigend via dat cover album (meer dan een Shout daat was bijvoorbeeld). Maar ik vind het jammer, om toch zo af te sluiten voor een band die zoveel mooi eigen werk heeft. En als ik een cover had willen horen dan was dat Where Is My Mind geweest van de Pixies.
Kort samengevat. Ondanks dat de setlist misschien niet helemaal optimaal was, was het echt een prima avond geweest. Het einde had ik liever wat anders gezien. Maarja het is niet anders, het blijft kwalitatief een goede band. Alleen dat snorretje hè.
