Ik ben naar … geweest en het was …

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Ron
  • Startdatum Startdatum
Sigur Rós & London Contemporary Orchestra, 17 juni 2023, Koninklijk Concertgebouw (Amsterdam)
Sinds de aankondiging van @Martijn al enorm naar uitgekeken en het was dan eindelijk zover. Heel mooi dat het eerste album in tien jaar tijd precies gisteren is uitgekomen, zodat we nog snel even in konden luisteren.

Op plaat pakte Bloðberg me meteen en dat was, als opener van de set, niet minder het geval. Het vervolg met Ekki múkk... Wauw! I.t.t tot velen vind ik Valtari echt een prachtalbum met dit nummer als beste, dus heel blij om die in deze uitvoering gezien te hebben. Fljótavík was mooi. En dan Von. De eerste keer sinds 2007 (afgezien van de show in Londen). Merkte dat ie niet helemaal viel bij mensen, of althans, er was weinig enthousiasme, maar dat was prachtig. Het volgende nummer van ÁTTA, 8, kwam ook uitmuntend uit de verf.

Een hoogtepunt van de avond is moeilijk te geven, omdat het over de gehele linie ontzettend sterk was. Als dat toch moet gebeuren, zou ik het blokje van Untitled #1 - Vaka en Untitled #3 - Samskeyti kiezen. Ook Starálfur was schitterend! Skel van ÁTTA ben ik eigenlijk nog steeds overdonderd van. Wat een nummer. Het enthousiasme bij Hoppípolla was goed om te zien. Zag ook een uitgebreide lach van Jónsi. Ben het wel eens met de andere Dave dat er meer percussie bij mocht. Daarom was het ook enigszins jammer dat Óbó niet mee tourt. Avalon als afsluiter was wel weer machtig, een kleine grote afsluiting.

Het is een beetje Sigur Rós-eigen, maar tijdens het optreden droom je toch weg. Dat gebeurde afgelopen oktober al tijdens hun eigen show, maar nu ook weer. De toevoeging van het London Contemporary Orchestra is echt fenomenaal geweest. Volledig weggeblazen! Je merkte aan alles dat iedereen wilde dat het concert nog langer duurde, ook getuige het applaus op het einde, wat indrukwekkend lang duurde. Blijkbaar was iedereen onder de indruk, ondanks dat de set meer uit deep-cuts bestond dan de populairdere nummers. Vaker doen dus!

Nog een kleine shout-out naar @Brian, die mij niet gezien heeft, maar ik hem wel; de jongedame die Fljótavík het slechtste nummer vond dat ze ooit hadden gemaakt en aan het eind daarvan toch overtuigd was; de man in het shirt van Kælan Mikla, de jongen in een shirt van The Mars Volta en de man in het shirt van Alex Henry Foster & the Long Shadows (@EAZy wellicht?). Nooit gedacht dat ik dat ooit nog zou tegenkomen, maar liepen in ieder geval mensen rond met een uitmuntende muzieksmaak.
Ha. Mijn AHF-shirt is in de kast gebleven. Had een effen lichtbruin shirt aan maar dat van die goede muzieksmaak klopt desondanks. Vanaf linksvoor rij 6 had ik goed zicht op Jónsi. Zijn interactie met de dirigent, zijn lach toen hij iets omstootte toen hij op de grond ging zitten, zijn zoeken naar het juiste moment van inzetten waren super om te zien. Von vond ik wel fantastisch, net als de hoempapa in Sé lest en natuurlijk de Massey Ferguson. Heerlijk als je weet dat ze gaan komen. Hoppípolla was een briljant slot.
 
  • Leuk
Waarderingen: wenteldave
En Beyoncé? Er zaten gisteren genoeg bezoekers in de trein. Maar de Festileaksers waren bij Robbie Williams, Sigur Ros, Swans, Slipknot en Burna Boy?
Lekker weekendje zo. Tussen al dit geweld, was ik met de familie bij Snelle in de Adelaarshorst. Een mooie locatie voor Snelle (zijn vader keepte bij GA Eagles), mijn kids zijn fan en in mijn stad, een echte fomo aankoop :ROFLMAO: . Maar wat een topavond!

15.000 mensen in een stadion, een uitgebreid voorprogramma (Paul Sinha, Miss Montreal) en ruim 2uur Snelle. Deze 'rapper' was er op tijd, zelfs 10min eerder en ging langer door dan gepland. Veel gastoptredens (o.a. Kraantje Pappie), Snelle kreeg nog iets voor zijn 1 miljard streams (gecontroleerd en klopt idd), het was een niet te verliezen thuiswedstrijd, maar wat een feest van het begin tot het einde. Zelden een publiek zolang plankgas zien gaan...🥳

Daarna thuis nog Robbie Williams bekeken, dan was dit toch echt veel en veel beter.
 
  • Leuk
Waarderingen: Joslittel
Ben benieuwd als je nu een DTRH kaartje hebt….. 3e “grote” act die wegvalt…. tenminste, ik neem aan dat Mojo hem niet meer hoeft te hebben….
Voorlopig houden ze daar nog aan vast en ze gaan er bij Mojo en DTRH vanuit dat het een incident was. Neem wel aan dat ze dit scenario koste wat het kost willen voorkomen, dus zal achter de schermen wel iets bezig zijn.
 
Burna Boy zal gewoon op DTRH staan en door o.a. 3voor12 en OOR, inclusief een aantal forumgenoten hier, de hemel ingeprezen worden vanwege een relevante en fantastische show. Gelukkig ben ik er niet bij.
 
  • Winning
Waarderingen: @Marc
Voorlopig houden ze daar nog aan vast en ze gaan er bij Mojo en DTRH vanuit dat het een incident was. Neem wel aan dat ze dit scenario koste wat het kost willen voorkomen, dus zal achter de schermen wel iets bezig zijn.
Het is sowieso not done, maar een volle GelreDome. Wie denk je dat je bent?
Wat iemand anders ook al schreef, je hebt de publieke opinie al tegen. Als DTRH bezoeker moet je hier toch ook bij wegblijven? Je gaat zulke individuen toch niet belonen voor hun gedrag? Respectloos. Wees blij dat je dankzij je fans daar kan staan. Omhoog gevallen parasiet.
 
Je was in gesprek, dus vond 't wel best :)

In ieder geval, d'r heeft een kerel het geluid van het gehele optreden opgenomen... Die vind je hier!
Inderdaad een magisch optreden, ook in mijn top 3 allertijden gekomen. Bizar hoe de zanger zijn emotie kon overbrengen, en wat een ontzettend goed orkest! Ik ga deze opnames nog lang terugluisteren :)
 
  • Leuk
Waarderingen: Joris en wenteldave
Ben Howard was goed
Correct.

Wel nog steeds woedend over de twee dames naast ons die - zo ongeveer zonder te ademen - door het hele voorprogramma (Mabe Fratti was overigens fantastisch, op dat getetter in mijn oor na) gepraat hebben. Toen ze dat door wilden zetten tijdens Ben Howard heeft mijn vriendin ze toch maar even aangesproken (ze wilde het liever zelf doen omdat haar toon waarschijnlijk wat vriendelijker was).
Uiteindelijk waren ze stil, maar wie haalt het in zijn hoofd om bij Ben Howard luider te praten dan in een gemiddeld café?
 
Laatst bewerkt:
Ik ben nog niet overtuigd om een swapje te doen.

Hoe goed is goed?
Ik vond het erg goed in elkaar gezet. De setlist was fijn samengesteld en alles sloot fijn op elkaar aan.
Degene met wie ik was, miste vooral wat nummers van het eerste album.
Terwijl ik juist de nieuwe nummers heel goed uit de verf vond komen.

Het is gewoon wat je van Ben kan verwachten. Geen geklets tussendoor en alleen gaan voor de muziek.

Voorprogramma vond ik dan niet mijn ding.
 
Goed om te horen! Ik houd het in de loop van de dat in de gaten. Ik zie hem ook al op DTRH, dus opzich prima maar Oats on the Water is sowieso al een reden om te gaat. Geen garantie dat hij die weer gaat spelen natuurlijk.
 
Correct.

Wel nog steeds woedend over de twee dames naast ons die - zo ongeveer zonder te ademen - door het hele voorprogramma (Mabe Fratti was overigens fantastisch, op dat getetter in mijn oor na) gepraat hebben. Toen ze dat door wilden zetten tijdens Ben Howard heeft mijn vriendin ze toch maar even aangesproken (ze wilde het liever zelf doen omdat haar toon waarschijnlijk wat vriendelijker was).
Uiteindelijk waren ze stil, maar wie haalt het in zijn hoofd om bij Ben Howard luider te praten dan in een gemiddeld café?
Ja dat kan je avond goed verpesten. Naast ons hetzelfde verhaal, veel gepraat tussendoor maar ook gewoon een algeheel ongeïnteresseerde houding, constant zitten geeuwen, meer de zaal rondkijken dan naar het podium, zelden geklapt na een nummer. Doet toch wat met je beleving.
 
Ik zit te wachten met een review schrijven van Sigur Rós + London Contemporary Orchestra tot de show is ingedaald, maar dat is nog niet helemaal het geval. Dan toch maar nu, ondanks dat alles wel zo'n beetje gezegd is erover. Ik kan alleen maar toevoegend at het voor mij heel bijzonder was.

Ik zat goed vlakbij en kon de emotie in elke rimpel van Jónsi gezicht aflezen. Het oogcontact wat hij met de dirigent had, een grapje wat hij tussendoor maakte met een cellist, het genieten van de muziek, alles kwam over. Het orkest was trouwens ook echt aan het genieten. Hoe die de zaal inkeken tussen de nummers door en een beetje ontdaan waren van het applaus was ontwapenend om te zien.

Het publiek was niet de hele tijd muisstil, want bij inzetten van sommige nummers hoorde je een duidelijk een duidelijk enthousiasme ontsnappen om vervolgens weer gebiologeerd naar het podium te kijken. Er werd om mij heen ook veel tranen gelaten (en oké, ik heb er zelf ook een paar in de ogen gehad).

Wat een ontzettend mooi, intiem en bijzonder concert was dit. Ik heb zelf de drums niet gemist door de percussie die in het orkest aanwezig was. Juist door de nummers met strijkers op te bouwen werd er een nieuwe dimensie aan gegeven. Dit was voor mij echt een van de beste concerten die ik ooit heb gezien. Ik ben er nog steeds helemaal door ontdaan.
 
Ik zit te wachten met een review schrijven van Sigur Rós + London Contemporary Orchestra tot de show is ingedaald, maar dat is nog niet helemaal het geval. Dan toch maar nu, ondanks dat alles wel zo'n beetje gezegd is erover. Ik kan alleen maar toevoegend at het voor mij heel bijzonder was.

Ik zat goed vlakbij en kon de emotie in elke rimpel van Jónsi gezicht aflezen. Het oogcontact wat hij met de dirigent had, een grapje wat hij tussendoor maakte met een cellist, het genieten van de muziek, alles kwam over. Het orkest was trouwens ook echt aan het genieten. Hoe die de zaal inkeken tussen de nummers door en een beetje ontdaan waren van het applaus was ontwapenend om te zien.

Het publiek was niet de hele tijd muisstil, want bij inzetten van sommige nummers hoorde je een duidelijk een duidelijk enthousiasme ontsnappen om vervolgens weer gebiologeerd naar het podium te kijken. Er werd om mij heen ook veel tranen gelaten (en oké, ik heb er zelf ook een paar in de ogen gehad).

Wat een ontzettend mooi, intiem en bijzonder concert was dit. Ik heb zelf de drums niet gemist door de percussie die in het orkest aanwezig was. Juist door de nummers met strijkers op te bouwen werd er een nieuwe dimensie aan gegeven. Dit was voor mij echt een van de beste concerten die ik ooit heb gezien. Ik ben er nog steeds helemaal door ontdaan.
Helemaal mee eens. Ik zat op de 9e rij links, waardoor ik precies de interactie van Jonsi kon zien en en hoe hij aan het genieten was. Ook de vreugdekreten die sommige violisten hadden na een nummer was een mooie dimensie aan het concert.
 
  • Leuk
Waarderingen: Brian

Users who are viewing this thread