Oranjepop dus in Nijmegen Hunnerpark. Klein en gemoedelijk festival tegen de oude stadsmuur aan. 2 podia waar omwisselend een act staat. Barren genoeg en nooit druk geweest. Eet tentjes daarentegen liet te wensen over. 1 frietkraam (met een lekkere vega gehaktbal), 1 pizzatent (heel duur) en een ijskar. Toiletten waren ook wat te klein. Maar 1 op het terrein en 8 kraantjes om je handen te wassen op een paar duizend bezoekers. Verder lekker weertje gehad. Beetje koud maar gewoon de hele tijd droog en dat is het belangrijkste.
We beginnen de dag bij het eerste optreden op de Waal (main) stage met Bente. Eerste kwartiertje gemist dus nog een half uur mee kunnen pakken. Statisch, geen pit en niet catchy. Viel ons tegen. Voor ons stond een dame met een hond, beetje verbaast dat huisdieren mee mochten op een festival. Volgende act was Myra Pillar op de Park stage. Die is een stukje kleiner en de geluidstent staat zo gepositioneerd dat er niet veel mensen dichtbij kunnen staan. Toen de band opkwam, kwam er ook een hond mee op. Dat was dus die vrouw met hond die bij Bente voor ons stond. De hond heeft de eerste helft van de set een beetje heen en weer gelopen tussen de bandleden en daarna een rondje door het publiek gemaakt voordat hij bij iemand bleef (ik vermoed de moeder ofzo?). Myra Pillar speelde wel goed. Het was een beetje R&B singer songwriter, wat wel lekker viel in een voorzichtig zonnetje. Niet hoogstaand en ook te lang voor de aandachtspanne, maar wel gewoon een leuk lokaal talent. Latanya Alberto van een afstandje geprobeerd maar dat pakte ons niet echt. Tijd voor wat eten dus.
Voor Nèomì wou ik een goede plek, want ik was hier heel benieuwd naar. Wat een ontzettend mooie muziek. Te mooi en ingetogen voor een festival eigenlijk, want je merkt dat het de meeste mensen niet pakt. Mij echter wel. Mooie meerstemmigheid, ruimte voor opbouw en instrumentale stukken, goede songs. Ja, gewoon hele mooie muziek en de performance was ook goed. Daarna op de main The Haunted Youth. Goed, strak, leuk. Ik snap dat dit in een zaal of tent je helemaal erin zuigt en meeneemt. In de open lucht in het licht is dit minder. Wat er dan overblijft is een hele goede band met goede muziek.
(vanaf hier werd het bijzonder)
Toen hebben we een stukje Opius Kink wanneer ineens Pats... Alles viel uit bij de band. Geen geluid meer, de meeste pinapparaten bij de barren deden het niet meer, verlichting soms wel en soms niet, ticketscanners aan de entree niet meer etc. Er werd geen informatie gegeven en daar st je dan. Totaal geen idee wat er aan de hand is. De bovenstaande band heeft de set trouwens onversterkt afgemaakt met vooral drums. Het was een feestband dus de sfeer zetten ze best knap door, ze maakten er echt nog wat van. Wij hebben na dit optreden net buiten het terrein in een heel druk en chaotische snackbar wt gegeten samen met meer festivalgangers wat het heel gezellig maakte. Ondertussen kregen we een appje dat Naaz door een megafoon heeft geprobeerd op te treden (dapper als dit klopt!). Terug naar het terrein, bij de enige bar die het nog deed bier gehaald en afwachten. Na 2 uur kwam de presentator over het terrein lopen omroepend door de megafoon dat het gecanceld was. Kaartverkopers worden contact mee opgenomen (festival was 10 euro, ik neem toch niet aan dat ze het geld terug storten) en de indie disco in Merlyn later was gratis toegankelijk.
Wat rond geslenterd met het idee om naar huis te gaan totdat we door kregen gestuurd dat in de Brebl nog 4 oranjepop bands kwamen spelen. Bumble B. Boy, Wies, Personal Trainer en Fat Dog. Snel die kant op gelopen want dat is een klein zaaltje. En ja hoor, we waren er 21:15, vanaf 21:30 was er de soundcheck en aansluitend begonnen ze. Zaal was zo gevuld met euforische oranjepop gangers die toch nog iets door zagen gaan. Het initiatief kwam vanuit Personal Trainer en de andere bands waren enthousiast om mee te doen. Dus voordat de eerste noot had je getergde gemotiveerde band, een uitzinnig publiek en een veel te klein alternatief zaaltje. Gekkenhuis! Fantastisch!
Het begon dus met Bumble B Boy die normaal gesproken al een markante performance heeft. Nu echter, had die besloten dat het grappig was (knipoog naar Oranjepop) als er 2 technici telkens paniek zouden hebben op het podium, door het publiek, bij de technici, overal. Zonder intro, dus in het begin had je het idee dat er van alles mis ging. Technici die verot werden gescholden, draden die overal heen gingen, ineens een box die door het publiek naar achter ging en exact dezelfde box weer naar voren een minuut later. Totaal geflipt, maar gecombineerd met de uptempo muziek werkte dit als een tierelier. Zaal sprong, feestte en danste. Bij het laatste nummer een spontane sitdown (waarbij je omver werd geduwd door de technici: Sorry, moet er even langs, sorry). Feest!
Daarna Wies. Een keertje eerder gezien en toen waren ze wel goed maar miste het wat pit. Man, wat waren ze nu aan het raggen. We hebben alleen een gitaar, bas en drums meegenomen, dus de nummers zijn wat anders dan jullie gewend zijn. Elk nummer werd er weer even gekeken hoe dit moest zonder de elektronica. Nou, dit was precies wat het publiek wou. Lekker een rauw randje om alle nummers. Supergoede show.
Personal Trainer was de de grote organisator. De meesten kwamen ook voor hen. Kleine soundcheck, geverifieerd met het publiek of wij alles konden horen en gaan! Chaos vanaf seconde 1. Overal vloog vanalles heen. Wat een energie van de band en het publiek, Muziek trouwens heel goed gebracht. Vriend van mij die reed moet vandaag werken, dus Fat Dog gelaten voor wat het is,
Kortom, een hele rare dag gehad. Maar door deze alternatieve after in Brebl uiteindelijk leuker gehad dan dat het op Oranjepop zelf was geweest. Heekl bijzondere dag gehad, maar man wat leuk! Super dat dit zo geregeld werd door Personal Trainer en Brebl (en Oranjepop?) en dat deze bands dit zo aanpakten. Heel vet!