Jullie hebben er nog een paar tegoed van mij.
Death Cab For Cutie, Royal Albert Hall London (29/3/23)
Tijdens mijn werkbezoek heb ik meteen gekeken welke concerten er in de Royal Albert Hall waren. Deze venue leek me zo vet dat ik er een keer geweest wou zijn. DCFC bleek ook nog eens een schot in de roos! Ik ben bewust door het park wezen wandelen om er te komen. Op die manier kwam de zaal langzaam opdoemen terwijl het werd overzien door het grote standbeeld van Albert zelf. Zoals zo'n zaal een mooie historische sfeer kan neer zetten voelde ik het ook. De gangen waardoor je loopt, oude foto's met bijschriften aan de muur, oude instrumenten van artiesten die er hebben gespeeld aan de muur. heerlijk! Ik zat precies in het midden onderaan achter de geluidstechniek. Met een week veel lopen in Londen leek het me wel fijn dit concert zittend te bezoeken (en dat was het ook wel). Wat een prachtige zaal. Perfect rond, meerdere balkons, oude mooie gewelven en een schitterend groot orgel dat boven het podium hangt. Tijdens de optredens gaan er van die rode theater gordijntjes dicht om de uitgangen af te dekken wat de akoestiek ten goede komt. Het geluid was ook perfect.
Voorprogramma was Slow Pulp wat een prima was. Niet meer niet minder. Death Cab For Cutie zelf speelde de pannen van het dak. Strak, perfecte lichtshow (vooral als dat orgel weer uitgelicht werd, WOW!), leuke grapjes met het publiek, de hele albert hall die meezong bij I Will Follow You Into The Dark en vol beleving. Publiek had de aandacht er goed bij, joelde wanneer de band het wou en kon veel meezingen. Ja, prachtige ervaring!
Prins S en de Geit, Metropool Hengelo (7/4/23)
Feest!
Heartland festival, Metropool Hengelo (8/4/23)
Binnen roots festival van Metropool waar ik via oor naartoe kon. Afwisselend in de grote en dan weer de kleine zaal. Dit betekende dat als de grote zaal afgelopen was er een volksverhuizing naar de kleine kwam en er geen doorkomen aan was. In de grote was er continu plek zat. Beneden is er ook nog een muziekcafé met podium. Ik zal toch daar ook een artiest neer zetten tegelijkertijd met de kleine zaal om een beetje aan publieksspreiding te doen. Verder goed geregeld. Café was continu goed druk maar er was altijd net een plekje vrij en het bier kwam snel, eten bij de foodtruck buiten was lekker (alleen jammer dat de pulled zalm niet continu voorradig was) en veel speciaal bier op de tap.
Alberta Cross was de eerste band die ik zag. Net als Wilco en Fleet Foxes maar dan experimenteler stond in het programma. Jammer, dat zette te hoge verwachtingen bij mij. Het was inderdaad experimentele country, maar ook niet zo heel gedurfd. Toen ik over die teleurstelling was, was het een goed optreden. Muziek zat goed in elkaar en ze speelden goed. Voor het grote gedeelte van het publiek was het trouwens wel te experimenteel en haakte af. Mel & Vintage Future was daarna aan de beurt. Groot pluspunt is haar goede stem, vandaar dat het jammer was dat die nog niet goed in de mix zat in het begin. Na 2 liedjes was het grotendeels opgelost. Prima optreden waarbij ze de swung er niet helemaal in kregen. Dat lag toch wel meer aan het publiek dan aan hunzelf. Over het publiek gesproken, dat was op leeftijd. Niks mis mee, maar ik merk dat die rustiger zijn en daarom nooit zoveel sfeer brengt dan wat jonger publiek.
Tim Knol hebben we lekker overgeslagen. Elliot Brood daarin tegen niet. Death country stond in het boekje. Nou, dat wekt interesse. Vooral toen ik de voetpedaal set-up naar iemand appte en diegene meteen los ging over de distortion pedalen. Na een paar vuige country en rock nummers (afgewisseld met een rustige) zijn mijn kameraad dat de heavy metal nog wel meeviel. Op dat moment drukte de gitarist de heavy metal pedaal in en zei ik, nu komt de heavy metal wel goed. Gitarist hoorde ons, werd wild enthousiast en begon zijn set-up aan ons uit te leggen tussen de 2 nummers door, gevolgd door een country nummer met lekker veel distortion. Beste optreden van de dag dit! The Jayhawks waren de hoofdact in de grote zaal. Die vond ik wat te gezapig. Veel van hetzelfde, kabbelend, beetje mwoah. De Vandoliers sloten de dag af in de kleine zaal met een soort feest variant van country. Alle jongeren (en daarmee bedoel ik iedereen onder de 40) verzamelen in het midden voor de moshpit. Dus dat hebben we met 7 man gedaan voor driekwart van het optreden. Het laatste kwart deed gelukkig de halve zaal mee.
Leuk gezellig festivalletje dat Heartland! Next up: Thijs Boontjes!
Wat zegt dat over de populariteit
