Down The Rabbit Hole 2023
- Onderwerp starter visdave34
- Startdatum
Op sociale media was Kink vooral met Werchter bezig. Ik denk dat DTRH er goed aan doet om volgend jaar gewoon weer met 3voor12/VPRO samen te werken.
Ze waren de hele tijd aan het bijhouden hoe veel moshpits ze hadden op beide festival
Wat was en blijft dit een ontzettend gaaf festival! Tweede editie voor mij, en dit jaar er veel relaxter en uitgeruster erin gegaan. Heb de afgelopen maanden en dagen het forum meegelezen en wordt zo blij van jullie ervaringen dat ik nu ook graag de mijne wil delen (en volgend jaar actief ga meebabbelen!). Deze keer waren we donderdag eerder, maar helaas niet vroeg genoeg (rond 11.45 het terrein opgereden), dus alsnog ruim uur in de rij gestaan. Donderdag lekker op de camping gechilled, helaas verder weg dan gepland door de enorme aanwinst van groepscamping plekken. De wasbakken van de douches vielen tegen, als je je gezicht wast ben je meteen de vloer aan het poetsen, dus die van vorig jaar mogen wat mij betreft terugkomen.
Hoogtepunt van het festival zit voor mij echt in de ontdekkingen, verwondering, kleinkunst, aankleding en sfeer. Ik geniet er intens van om op een dag ieder uur in een andere wereld te belanden: van Ethiopische jazz van Mulatu Astatke naar de danceton van Bumble B. Boy, van Turkse psychedelische muziek van Altin Gün naar de Synth Techno van Interstellar Funk, en van de reggae van Selah Sue meteen de moshpit van Death Grips en Idles ingesleurd worden. En dan zit pas je halve dag erop, én hebben je vrienden een totaal ander festival beleefd. Ik word ook heel erg enthousiast van de aandacht die DTRH steekt in het randprogramma, het heerlijke eten en de aankleding van het terrein. Een metrostation dat nergens naar leidt, bomen die niet waterpas staan, de poorten die je ’s nachts werkelijk een rabbit hole insleuren, een onverwachte bootperformance op het water, krijten op muren, deinzen bij de Jamaican jukebox, kleren verven en bomen kleien, plots tegen een paar tafeltennissen aanlopen, liggen in de zon bij het meertje, er is zoveel leuks te doen en te ontdekken! Als ik zelfs het gehele festival niet naar de (sub)headliners van de Hottot en Teddy mocht gaan zou ik nog steeds een geweldig weekend hebben.
Qua artiesten waren mijn hoogepunten o.a.: Warhaus, heerlijk in de zon volledig opgegaan in zijn show. Weval, het trage tempo in combinatie met de melodieën waren hypnotiserend. Mulatu Astatke, ik kende hem niet maar wat een plezier dat van hem afkwam! Ik kan niet begrijpen dat hij zo weinig aandacht kreeg bij de recensies. Ben Howerd was prachtig teder en ingetogen, zeker een paar traantjes gelaten. Absolute hoogtepunt kwam daarna bij Paolo Nutini, alsof alles bij hem op zijn plek viel. We hebben met zijn zevenen samen gedanst en gehuild, een herinnering die ik ga koesteren. Verder Fred Again, Bumble B. Boy, Altin Gün, de mosh van Death Grips, alles van Idles, Overmono, Djrum, en de avond afsluiten liggend bij de poort.
Tegenvallers:
Verbeterpunten:
Hoogtepunt van het festival zit voor mij echt in de ontdekkingen, verwondering, kleinkunst, aankleding en sfeer. Ik geniet er intens van om op een dag ieder uur in een andere wereld te belanden: van Ethiopische jazz van Mulatu Astatke naar de danceton van Bumble B. Boy, van Turkse psychedelische muziek van Altin Gün naar de Synth Techno van Interstellar Funk, en van de reggae van Selah Sue meteen de moshpit van Death Grips en Idles ingesleurd worden. En dan zit pas je halve dag erop, én hebben je vrienden een totaal ander festival beleefd. Ik word ook heel erg enthousiast van de aandacht die DTRH steekt in het randprogramma, het heerlijke eten en de aankleding van het terrein. Een metrostation dat nergens naar leidt, bomen die niet waterpas staan, de poorten die je ’s nachts werkelijk een rabbit hole insleuren, een onverwachte bootperformance op het water, krijten op muren, deinzen bij de Jamaican jukebox, kleren verven en bomen kleien, plots tegen een paar tafeltennissen aanlopen, liggen in de zon bij het meertje, er is zoveel leuks te doen en te ontdekken! Als ik zelfs het gehele festival niet naar de (sub)headliners van de Hottot en Teddy mocht gaan zou ik nog steeds een geweldig weekend hebben.
Qua artiesten waren mijn hoogepunten o.a.: Warhaus, heerlijk in de zon volledig opgegaan in zijn show. Weval, het trage tempo in combinatie met de melodieën waren hypnotiserend. Mulatu Astatke, ik kende hem niet maar wat een plezier dat van hem afkwam! Ik kan niet begrijpen dat hij zo weinig aandacht kreeg bij de recensies. Ben Howerd was prachtig teder en ingetogen, zeker een paar traantjes gelaten. Absolute hoogtepunt kwam daarna bij Paolo Nutini, alsof alles bij hem op zijn plek viel. We hebben met zijn zevenen samen gedanst en gehuild, een herinnering die ik ga koesteren. Verder Fred Again, Bumble B. Boy, Altin Gün, de mosh van Death Grips, alles van Idles, Overmono, Djrum, en de avond afsluiten liggend bij de poort.
Tegenvallers:
- Agar Agar; had er ontzettend veel zin in en viel ontzettend tegen. Ze kwamen niet uit de verf, het klonk poppy i.p.v. van bezwepend. Verder was de Fuzzy heel erg donker, werden zij ook niet verlicht, en vielen er veel te lange pauzes tussen de nummers. Jammer, was een van de acts waar ik het meest naar uitkeek.
- S10 i.p.v. Horace Andy. Daardoor wél weer voor de eerste keer stoned op techno in de Rex bij Interstellar Funk gedanst, wat een ontzettende leuke ervaring was.
- Alweer geen tijd gehad voor een Porto Party
- Lander & Adriaan gemist (maar Ben Howard was het wel waard)
- 3.5 euro voor een mini flesje Chaudfontaine zónder dop; slechtste deal op het hele terrein
Verbeterpunten:
- Meer koffiepunten; de rijen waren vreselijk lang, uiteindelijk nauwelijks koffie op het terrein gehaald
- Verhoogd podium van de Bossa Nova; twee keer daar geweest en ik voelde aan alles dat de show heel gaaf was, maar stond niet vooraan en zag daardoor weinig… Zonde!
- Interessantere programmering in de nacht. Hoe wild gevarieerd het programma overdag is, hoe braaf ik het in de nacht vindt. Naast de meer mainstream clubhouse van de Teddy en de rock van de Steamer zijn voor mijn gevoel de vier andere podia allemaal varianten op Techno. Ik zou heel blij worden van een paar drum and bass artiesten, porto party’s in de nacht, of een te gave show van een paar drag queens.
- Elektrische terreinwagens; niet alleen duurzamer, maar ben ook net als vrienden van mijn kampementje tot twee keer toe in de nacht wakker geworden omdat ze met volle vaart met hun luide dieselmotor over het campingterrein crosste. Zuur, want goed slapen is al een uitdaging an sich.
- Hardcups bekers en meer blik inzamelpunten.
Oh trouwens. Het internet was echt super bout. We zijn maar weer terug gegaan naar ouderwetse smsjes. Op festivals als Lowlands nooit last van gehad!
Klopt! Elkaar terugvinden in de mosh was makkelijker da via app.
Lekker juist. Maatje van me herinnerde me eraan dat het leek op onze eerste LL jaren (2007-2010) waar je een weekend lang letterlijk van de buitenwereld was afgesneden. De voetbaluitslagen stonden zondagmiddag op een uitgeprint papiertje bij de wc's omdat er nog geen mobiel internet was. Wat dat betret vind ik het jammer dat we ondertussen altijd en overal online kunnen (aldus deze boomer
)Om even terug te komen op de opmerking van @snoeperd : La Femme vond ik ook geniaal (net als 2019). Helaas voor het einde weg gegaan om een goede spot te bemachtigen bij Paolo Nutini. La Femme staat zeker in mijn top 5, maar valt net buiten de top 3
Dank aan wie naar de DTRH meet-up kwam, was gezellig!
