Voor mij was het de eerste keer DTRH en het heeft me prettig verrast, verreweg de beste sfeer op een festival waar ik geweest ben. Interessant om de reacties te lezen van de oudgediende (en ook de regulars die ik op het festival sprak) dat zij het toch allemaal wat minder vonden dit jaar. Persoonlijk vond ik de drukte en wachttijden nog wel meevallen, zeker als je vergelijkt met BKS, Lowlands, Werchter, Pukkelpop.
Qua line up was ik zeer tevreden. s' ochtends met een ijskoffie lekker wegdromen bij wat klassieke muziek en tussen de artiesten door even een duik in het water, heerlijk. De kleine afstand tussen camping en festivalterrein kan ik ook zeer waarderen.
Dag 1 begon wat mak, Heb gekeken bij de Jeugd, Rival Sons, Tom Misch en Jorja Smith. Deden het allemaal wel aardig maar kon me er niet echt over bekommeren. Keek het meest uit naar j. Bernardt en Curtis Harding, en die waren beide vertraagd. MGMT was zeker redelijk, met prachtig triootje van liedjes op het einde waarop iedereen los ging. QOTSA maakte de avond compleet, derde keer dat ik ze zie (Eerder op werchter en lowlands) en was de meeste energieke show van ze tot nu toe waar ik bij was. Homme had er echt zin in voor mijn gevoel. Ze speelde ook echt retestrak, konden zo de albumversies zijn (wat ik ook altijd een beetje jammer vind van QOTSA). Nog even in de Teddy gestaan, maar mijn volle werkweek breekte me toch wat op haha.
Tweede dag was voor mij een groot succes. begonnen bij de verlate show van J. Bernardt en wat was ie goed. Daarna heerlijk met wat oude knakkers op de psychedelische muziek gedanst bij La Femme. James Holden nog even met een scheef oog meegepakt, maar ik moest me rug even sparen. Rustig met een biertje genoten van de vibes van Calexico en daarna nog even vooraan gestaan bij Sampha. Deed het aardig hoor, maar hij had voor mijn gevoel beter in de Teddy wider kunnen staan, was zijn muziek toch veel meer tot zijn recht gekomen, want hij heeft toch talent. Daarna David Byrne wat absolute hoogtepunt was voor mij, wat is die gozer toch een showman en een muziek genie. Anderson .Paak was toch een show waar ik erg naar uitkeek, hou erg van zijn muziek, Maar hier geld voor mij hetzelfde als voor Sampha, de muziek komt wat mij betreft niet goed tot zijn recht op een open stage. Daarnaast deed hij teveel zijn best om er een feestje van te maken, met in mijn ogen wat misplaatste covers en een hype man die door prachtige liedjes als ' til its over' gaat schreeuwen.
Dag 3 ook zeer waardige afsluiter. Eerst gechilled met wat klassieke muziek en ik vond de show van Wende nog wel charmant. Heb kwartiertje bij portugal the man gestaan (compromis met mijn mede festivalgangers) maar kon me toch niet bekoren, dus toen nog tweederde van de show van moses sumney gezien en dat was toch de betere keuze, alhoewel ik niet echt het idee had dat het publiek het erg kon bekoren. Even gechilled bij fink (beetje middle of the road muziek wat mij part) en toen naar St. Vincent. Echt een goede show en wat een stoere dame met die gitaar. Nieuwe album doet het echt goed live. Nog weggedroomd bij Nils Frahm, die verbaasde me toch zeer, hij wist me wel te raken met zijn muziek. Franz Ferdinand had ik nog nooit live gezien, maar ben wel fan. En wat mij betreft leverde ze, nieuwe muziek misschien niet van de bovenste plank, maar ze hebben genoeg om een festivalterrein plat te spelen. Daarna van een afstandje nick cave bewondert, ik hou niet altijd van zijn muziek ( moet er echt voor in de stemming zijn), maar wat geeft die beste man toch een show. Hij werd veel mensen toch bij de keel te grijpen en pas na anderhalf uur weer los te laten.
Top 5.
1. David Byrne
2. Nick Cave
3. St. Vincent
4. J. Bernardt
5. Nils Frahm
Nog een zeikpuntje, niet specifiek voor DTRH. Wat me nog wel altijd blijft verwonderen zijn mensen die (redelijk) vooraan bij een show gaan staan om vervolgens de hele show gaan staan ouwehoeren. Hoe dat werkt in hun hoofden blijft me verbazen.