Van de 3x dat ik Bruce heb gezien, vond ik dit veruit de minste versie.
Met name wat Venderwel zegt. Ik miste ook het stuk interactie met het publiek, miste ook een aantal liedjes in de setlist die wat mij betreft prima in plaats van dat gospelliedje weer maar geen einde aan kwam, had gemogen. Deels voelde ook aan dat het op de automatische piloot werd gespeeld.
En het was inderdaad in het begin een paar keer gewoonweg vals.
Het belangrijkste stukje interactie wat er was met het publiek, werd door mij verpest door de ondertitels op de schermen.
Als die ondertiteling er niet was bij zijn verhaal bij last man standing, had ik meer het gevoel dat hij een intiem, persoonlijk verhaal met me deelde.
Nu was het een gescript stukje, waarbij ik soms, door de net voorlopende ondertitels, hem kon vertellen wat hij ging zeggen.
Ergens voelde dit concert ook als een afscheid. Geen idee of er wat achter steekt, maar dat gevoel kreeg ik.
Reden dat ik misschien wat extra kritisch ben: Springsteen is gewoon briljant. Als je hem in optima forma hebt mogen zien, dan is dat bijna een buitenaardse ervaring. Zo ben ik ook fan geworden.
Dus mijn mening: Laat dit Springsteen op 80% zijn geweest, dan is dat nog erg goed. Maar ik ben minder euforisch ook dan de reakties die ik dusver hoor.
