Ik ben een aantal keer alleen geweest, naar Le Guess Who? en Best Kept Secret. Daarvoor was ik jaren met minstens een persoon en regelmatig met grote groepen, vooral op Lowlands. Daar kwam het er uiteindelijk vaak op neer dat ik alsnog uren alleen was, omdat ik meer dan de meeste vrienden veel acts wil zien.
Nu ikzelf en vrijwel iedereen in mijn omgeving - vaak vanwege kinderen thuis - krapper in de vrije tijd zit, lukte het niet altijd meer om mensen mee te krijgen. Toen ben ik alleen gegaan; eerst een dag, daarna een heel festival (al waren er op beide festivals altijd alsnog wel dagen waar ik wel met vrienden was die een dag gingen). Vooral op BKS vond ik dat eerst wel gek, maar inmiddels heb ik het drie keer zo gedaan en vind ik het prima tot fijn. Wat ik vooral fijn vind, is dat ik volledig mijn eigen plan kan trekken. Wat ik soms wel jammer vind, is dat ik mijn enthousiasme minder met anderen kan delen. Bij dj's vind ik het daarnaast best ongemakkelijk om alleen ergens te staan, tussen wat groepjes in. Bij acts waarbij iedereen naar het podium gericht staat, heb ik daar geen moeite mee.
Om de tijd tussen de optredens door (en vooral ook de ochtenden) te vullen, heb ik een boek mee op dwarsligger-formaat. Past makkelijk in de broekzak.
Conclusie: zeker als je zelf vooral veel live-acts wil zien, zou ik gewoon gaan!