DE Rock Am Ring 2015
- Onderwerp starter Oreon
- Startdatum
Behoorlijk aan de warme kant idd..
http://www.weerplaza.nl/wereldweer/europa/duitsland/mendig/13655
Aju waarde Festileakers, ik ga richting Mendig! Zal na het festival verslag uitbrengen. Hier alvast een schema voor de livestream, er zullen nog meer bands aan het schema toegevoegd worden:
Vrijdag 5 juni
01:35 – 02:55 Fritz Kalkbrenner
21:55 – 23:05 Clueso
15:50 – 16:35 Bad Religion
Zaterdag 6 juni
20:05 – 21:35 Kraftklub
18:25 – 19:35 Slash ft. Myles Kennedy & The Conspirators
17:00 – 18:00 Interpol.
Zondag 7 juni
00:00 – 01:30 Slipknot
21:30 – 00:00 Foo Fighters
19:15 – 20:45 Beatsteaks
16:30 – 17:15 Papa Roach
http://www.dasding.de/rock-am-ring/Rock-am-Ring-Livestream-uebertragung-video-2015/-/id=698062/nid=698062/did=1034374/1213f71/index.html
Vrijdag 5 juni
01:35 – 02:55 Fritz Kalkbrenner
21:55 – 23:05 Clueso
15:50 – 16:35 Bad Religion
Zaterdag 6 juni
20:05 – 21:35 Kraftklub
18:25 – 19:35 Slash ft. Myles Kennedy & The Conspirators
17:00 – 18:00 Interpol.
Zondag 7 juni
00:00 – 01:30 Slipknot
21:30 – 00:00 Foo Fighters
19:15 – 20:45 Beatsteaks
16:30 – 17:15 Papa Roach
http://www.dasding.de/rock-am-ring/Rock-am-Ring-Livestream-uebertragung-video-2015/-/id=698062/nid=698062/did=1034374/1213f71/index.html
Op het Duitse festival Rock am Ring zijn afgelopen nacht 27 mensen gewond geraakt door een blikseminslag. Zes van hen zijn zwaargewond, zo meldt een lokale omroep.
Het onweer barstte los op de eerste dag van het festival. Overdag werden er nog tropische temperaturen gemeten van 30 graden, waardoor meer dan 2.700 bezoekers behandeld moesten worden voor zonnesteken en verbrandingen.
http://www.nrc.nl/muziek/2015/06/06/27-gewonden-door-blikseminslag-op-rock-am-ring/
En bij het artikel van AD staan nog een paar video's van de bliksem; http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/4058931/2015/06/06/27-gewonden-bij-Rock-am-Ring-festival-na-noodweer.dhtml
Het onweer barstte los op de eerste dag van het festival. Overdag werden er nog tropische temperaturen gemeten van 30 graden, waardoor meer dan 2.700 bezoekers behandeld moesten worden voor zonnesteken en verbrandingen.
http://www.nrc.nl/muziek/2015/06/06/27-gewonden-door-blikseminslag-op-rock-am-ring/
En bij het artikel van AD staan nog een paar video's van de bliksem; http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenland/article/detail/4058931/2015/06/06/27-gewonden-bij-Rock-am-Ring-festival-na-noodweer.dhtml
Rock am Ring - Donderdag 5 juni
Afgelopen weekend ben ik aanwezig geweest op het Rock am Ring festival in Mendig, Duitsland. Het festival vond dit jaar voor het eerst plaats op de oude vluchthaven van Mendig. Toen we aankwamen was direct al te zien hoe immens groot het festivalterrein is. De Volcano Stage werd de eerste dag gedragen door bands als Die Toten Hosen, Broilers, Rise Against, A Day to Remember en Bad Religion. Naast de Volcano Stage ligt de Crater Stage, het tweede podium van Rock am Ring is echter ook zeer groot. Op de eerste dag waren daar optredens van Marilyn Manson, Mighty Oaks, Jamie T en Clueso. In de Alterna Tent speelden vandaag voornamelijk metalbands. Asking Alexandria, The Ghost Inside, Body Count en All That Remains stonden er op de eerste festivaldag. Verder is er nog een danstent aanwezig op het festival, maar daar ben ik nooit binnen geweest.
Het eerste optreden waarbij ik aanwezig was vond plaats op de Volcano Stage. Duidelijk mocht zijn dat de Donots ongekend populair zijn in Duitsland: ik heb nog nooit een festivalweide zo los zien gaan bij de eerste band van de dag. De zanger van de Broilers en de drummer van Die Toten Hosen speelden ook allebei een nummertje mee, waardoor de stemming alsmaar beter werd. Nummers als So Long en Stop the Clocks konden op de meeste respons rekenen vanuit het publiek, maar ook bij de Duitse nummers werd de band soms gewoon overstemd door het publiek. Bij deze show was direct nog een andere liefde van de Duitsers te ontdekken: moshpits! Ik heb dit weekend nog nooit zoveel en zulke enorm grote moshpits gezien als dit weekend op Rock am Ring. De Donots gaven een sterke show weg, ik was erg onder de indruk hoe de band de toch niet zo hele prettige spot op wist te vullen. Als eerste band op het hoofdpodium spelen geeft mij al snel de indruk dat het een opwarmertje is voor de aankomende bands. Hier was het tegendeel echter waar, voor veel Duitsers (en Nederlanders als ik) was het eerste hoogtepunt van Rock am Ring 2015 een feit.
3,5/5
Na de Donots hebben we even over het terrein gelopen. Rock am Ring heeft met deze vluchthaven echt een prachtlocatie binnen. Middenin een mooi groen dal, en er is meer dan genoeg ruimte. De oude vluchthaven geeft bovendien een vet industrieel beeld, mede door de oude loodsen langs de podia en de grote landingsbaan heeft de organisatie het erg goed voor elkaar hier.
Yellowcard was de band die we na de Donots hebben bekeken, maar daar zijn we na twee nummers ook weer weggegaan. De Amerikaanse poppunk kon me totaal niet boeien, en we zijn ons in de tijd dat Yellowcard maar gaan voorbereiden op het concert van Bad Religion op de Volcano Stage.
-/-
Bad Religion is een all-time favourite van mij. De punkveteranen stonden al redelijk vroeg op de dag geprogrammeerd, maar er stond toch al een flink aantal mensen te wachten om het voorvak in te kunnen. Uiteindelijk is dat ons ook gelukt, en bij openingsnummer Conquer the World stond ikzelf ineens in zo'n Duitse megapit. Feest gegarandeerd! Bad Religion deed precies wat ik verwachtte, een goede punkrockshow waarin nummers als Suffer, 21st Century Digital Boy, Anasthesia en Punk Rock Song natuurlijk niet mochten ontbreken. Ik heb Bad Religion vorig jaar voor het laatst gezien, en ook dat was een geweldig feest. Toch was het iets tammer dan toen, maar dat zal ongetwijfeld met de hete temperatuur te maken te hebben. Bad Religion op Rock am Ring was gewoon precies wat je van ze kon verwachten, ik heb me weer erg goed vermaakt!
4/5
De eerste dag zijn we voornamelijk bij de Volcano Stage gebleven. De volgende band die hier zou spelen is een band die bij twee jongens uit de vriendengroep erg favoriet is. A Day to Remember trok veel meer volk dan Bad Religion, en wist direct het moshpit record te verbreken. Maar dat is iets dat bij iedere show zo ongeveer weer gebroken werd door een andere band. Uiteindelijk schrok ik zelf een beetje van hoeveel nummers ik van A Day to Remember kende. Downfall Of Us All, All I Want en Lauderdale werden natuurlijk allemaal gespeeld. Maar de andere nummers vielen mij heel erg mee. Ik heb het verstand maar even op nul gezet en zo nog erg veel lol gehad bij deze band waar ik altijd wat kritisch over geweest ben. Na deze show begrijp ik wel wat beter waarom deze band zo populair is, prima show!
3,5/5
Hierna was het tijd voor Broilers! Aan het aantal mensen dat met Broilers-shirtjes aan over het terrein liep vandaag was al te zien dat het hier erg druk zou worden. Uiteindelijk deze show vanuit het tweede vak bekeken en me heel erg goed vermaakt. Santa Muerte en Noir zijn allebei erg sterke albums, en het was echt heel erg indrukwekkend hoe er gereageerd werd op de nummers en deze band. Dit festival is echt uitzonderlijk qua publiek, wanneer je er nog nooit bent geweest zul je echt met je bek vol tanden staan. Dat heb ik dus ook maar gedaan bij dit concert, maar natuurlijk heeft Gloeilamp zich ook nog even in de pit laten zien meeblerend met Duitse megahits als Zuruck Zum Beton, Mein Sache en Wo Es Hingeht. Mooi om te zien ook hoe de band onder de indruk was van het belachelijke aantal mensen dat naar hun stond te kijken. Het was simpelweg erg mooi te zien hoe een band zoveel energie uit het publiek kon halen, en om het publiek alsmaar uitzinniger te zien worden. Heel tof om hier bij geweest te zijn.
4,5/5
In onze groep is Hero of War van Rise Against een soort groepsnummer geworden. Stiekem stonden wij allemaal te hopen dat dit nummer dus gespeeld zou worden, maar doordat Rise Against dat nummer nauwelijks meer live speelt hebben we er maar over gezwegen toen we naar dit optreden gingen kijken. Doordat we Die Toten Hosen graag vaaf een goede plek wouden zien hebben we onszelf door de moshpits heen naar het voorste gedeelte van de tweede ring gewerkt. Rise Against speelde ondertussen alsof hun leven ervan af hing, en het publiek slikte het als zoete koek. Ook hier waren de megapits natuurlijk weer aanwezig, en ook vlogen er een grote hoeveelheid crowdsurfers door de lucht. Mede door het enthousiasme en ook weer een band die onder de indruk was van het publiek bouwde zich dit weer uit tot het Broilers effect: band en publiek hielpen elkaar steeds verder en zo liep dit uit op +/- 60.000 springende mensen. The Good Left Undone, Prayer of the Refugee, Satellite, Ready to Fall en Make it Stop werden allemaal gespeeld voordat het echte hoogtepunt plaatsvond. Toen de zanger zijn elektrische gitaar inwisselde voor een akoestische verwachtten wij dat hij People Live Here in zou zetten. Toen de eerste tonen van Hero of War ingezet werden stond ineens het hele veld met de armen over elkaars schouders mee te zingen, bij opvolger Swing Life Away hetzelfde. Mooie momenten. De show werd in stijl afgesloten met Savior.
Hele sterke show, met dank ook aan het publiek, ik moet deze show maar in mijn hoofd houden wanneer ik Rise Against over twee weken zie tussen het tamme Werchterpubliek.
4,5/5
Die Toten Hosen waren denk ik veruit de meest populaire band van Rock am Ring 2015. De vrijdag was de enige volledig uitverkochte dag, en het stikte de hele dag al van de Hosen shirtjes. Wij waren gelukkig zeker van een goede plek om dit typische Duitse feest mee te maken. Openingsnummer Bonnie und Clyde bracht de stemming er gelijk in. De Duitsers kenden aber naturlich alle teksten uit hun hoofd, en de band speelde zelf met erg veel plezier. Nummers als Das Ist Der Moment, Hier Kommt Alex, Tagen Wie Diese, Altes Fieber en Zehn Kleine Jagermeister waren in mijn ogen de hoogtepunten van de set. Ik kan iedereen zeker eens aanraden om Die Toten Hosen te bekijken wanneer je de kans hebt, ik vond het een erg vette ervaring. Toen tijdens Tage Wie Diese de confetti en feest slierten met een noodvaart richting de rechterkant van het terrein vlogen was de storm al merkbaar. Tijdens afsluitingsnummer You'll Never Walk Alone begon het te regenen, toen zijn we snel naar de Alternatent gerend.
4,5/5
Daar speelde Asking Alexandria. Niet echt mijn ding, maar weer een van de favoriete bands van een paar jongens uit de groep. Ik heb me er best even vermaakt, maar heb de tent verlaten toen ik de grote waterbel in het tentdak zag ontstaan. Na Pukkelpop 2011 niet nog een keer.
-/-
Op de camping aangekomen was de storm weer opgelaaid nadat het even rustig was. Veel partytenten waren weggewaaid, en er was veel waterschade. Ondanks dat ik geen zeil onder mijn tent had neergelegd zijn wij er redelijk goed van afgekomen. Toen ik ging slapen rond 02:30 was de storm weer wat gaan liggen, om vervolgens 5 keer zo hard terug te slaan. Behoorlijk angstaanjagend wanneer je tentje gewoon helemaal verlicht word door de bliksem, om vervolgens heel erg te bewegen wanneer de donder doorkomt. Het zal door het vele bier gekomen zijn dat ik uiteindelijk in slaap ben gevallen, maar even spannend was het wel weer. Pukkelpop 2011 leek zich bijna weer even over te doen, maar gelukkig is het nu beter afgelopen.
Hier nog een filmpje vanaf de camping de ochtend na de storm: https://www.youtube.com/watch?v=DWo7H8AuU58
Morgen mijn verslag van dag 2!
Afgelopen weekend ben ik aanwezig geweest op het Rock am Ring festival in Mendig, Duitsland. Het festival vond dit jaar voor het eerst plaats op de oude vluchthaven van Mendig. Toen we aankwamen was direct al te zien hoe immens groot het festivalterrein is. De Volcano Stage werd de eerste dag gedragen door bands als Die Toten Hosen, Broilers, Rise Against, A Day to Remember en Bad Religion. Naast de Volcano Stage ligt de Crater Stage, het tweede podium van Rock am Ring is echter ook zeer groot. Op de eerste dag waren daar optredens van Marilyn Manson, Mighty Oaks, Jamie T en Clueso. In de Alterna Tent speelden vandaag voornamelijk metalbands. Asking Alexandria, The Ghost Inside, Body Count en All That Remains stonden er op de eerste festivaldag. Verder is er nog een danstent aanwezig op het festival, maar daar ben ik nooit binnen geweest.
Het eerste optreden waarbij ik aanwezig was vond plaats op de Volcano Stage. Duidelijk mocht zijn dat de Donots ongekend populair zijn in Duitsland: ik heb nog nooit een festivalweide zo los zien gaan bij de eerste band van de dag. De zanger van de Broilers en de drummer van Die Toten Hosen speelden ook allebei een nummertje mee, waardoor de stemming alsmaar beter werd. Nummers als So Long en Stop the Clocks konden op de meeste respons rekenen vanuit het publiek, maar ook bij de Duitse nummers werd de band soms gewoon overstemd door het publiek. Bij deze show was direct nog een andere liefde van de Duitsers te ontdekken: moshpits! Ik heb dit weekend nog nooit zoveel en zulke enorm grote moshpits gezien als dit weekend op Rock am Ring. De Donots gaven een sterke show weg, ik was erg onder de indruk hoe de band de toch niet zo hele prettige spot op wist te vullen. Als eerste band op het hoofdpodium spelen geeft mij al snel de indruk dat het een opwarmertje is voor de aankomende bands. Hier was het tegendeel echter waar, voor veel Duitsers (en Nederlanders als ik) was het eerste hoogtepunt van Rock am Ring 2015 een feit.
3,5/5
Na de Donots hebben we even over het terrein gelopen. Rock am Ring heeft met deze vluchthaven echt een prachtlocatie binnen. Middenin een mooi groen dal, en er is meer dan genoeg ruimte. De oude vluchthaven geeft bovendien een vet industrieel beeld, mede door de oude loodsen langs de podia en de grote landingsbaan heeft de organisatie het erg goed voor elkaar hier.
Yellowcard was de band die we na de Donots hebben bekeken, maar daar zijn we na twee nummers ook weer weggegaan. De Amerikaanse poppunk kon me totaal niet boeien, en we zijn ons in de tijd dat Yellowcard maar gaan voorbereiden op het concert van Bad Religion op de Volcano Stage.
-/-
Bad Religion is een all-time favourite van mij. De punkveteranen stonden al redelijk vroeg op de dag geprogrammeerd, maar er stond toch al een flink aantal mensen te wachten om het voorvak in te kunnen. Uiteindelijk is dat ons ook gelukt, en bij openingsnummer Conquer the World stond ikzelf ineens in zo'n Duitse megapit. Feest gegarandeerd! Bad Religion deed precies wat ik verwachtte, een goede punkrockshow waarin nummers als Suffer, 21st Century Digital Boy, Anasthesia en Punk Rock Song natuurlijk niet mochten ontbreken. Ik heb Bad Religion vorig jaar voor het laatst gezien, en ook dat was een geweldig feest. Toch was het iets tammer dan toen, maar dat zal ongetwijfeld met de hete temperatuur te maken te hebben. Bad Religion op Rock am Ring was gewoon precies wat je van ze kon verwachten, ik heb me weer erg goed vermaakt!
4/5
De eerste dag zijn we voornamelijk bij de Volcano Stage gebleven. De volgende band die hier zou spelen is een band die bij twee jongens uit de vriendengroep erg favoriet is. A Day to Remember trok veel meer volk dan Bad Religion, en wist direct het moshpit record te verbreken. Maar dat is iets dat bij iedere show zo ongeveer weer gebroken werd door een andere band. Uiteindelijk schrok ik zelf een beetje van hoeveel nummers ik van A Day to Remember kende. Downfall Of Us All, All I Want en Lauderdale werden natuurlijk allemaal gespeeld. Maar de andere nummers vielen mij heel erg mee. Ik heb het verstand maar even op nul gezet en zo nog erg veel lol gehad bij deze band waar ik altijd wat kritisch over geweest ben. Na deze show begrijp ik wel wat beter waarom deze band zo populair is, prima show!
3,5/5
Hierna was het tijd voor Broilers! Aan het aantal mensen dat met Broilers-shirtjes aan over het terrein liep vandaag was al te zien dat het hier erg druk zou worden. Uiteindelijk deze show vanuit het tweede vak bekeken en me heel erg goed vermaakt. Santa Muerte en Noir zijn allebei erg sterke albums, en het was echt heel erg indrukwekkend hoe er gereageerd werd op de nummers en deze band. Dit festival is echt uitzonderlijk qua publiek, wanneer je er nog nooit bent geweest zul je echt met je bek vol tanden staan. Dat heb ik dus ook maar gedaan bij dit concert, maar natuurlijk heeft Gloeilamp zich ook nog even in de pit laten zien meeblerend met Duitse megahits als Zuruck Zum Beton, Mein Sache en Wo Es Hingeht. Mooi om te zien ook hoe de band onder de indruk was van het belachelijke aantal mensen dat naar hun stond te kijken. Het was simpelweg erg mooi te zien hoe een band zoveel energie uit het publiek kon halen, en om het publiek alsmaar uitzinniger te zien worden. Heel tof om hier bij geweest te zijn.
4,5/5
In onze groep is Hero of War van Rise Against een soort groepsnummer geworden. Stiekem stonden wij allemaal te hopen dat dit nummer dus gespeeld zou worden, maar doordat Rise Against dat nummer nauwelijks meer live speelt hebben we er maar over gezwegen toen we naar dit optreden gingen kijken. Doordat we Die Toten Hosen graag vaaf een goede plek wouden zien hebben we onszelf door de moshpits heen naar het voorste gedeelte van de tweede ring gewerkt. Rise Against speelde ondertussen alsof hun leven ervan af hing, en het publiek slikte het als zoete koek. Ook hier waren de megapits natuurlijk weer aanwezig, en ook vlogen er een grote hoeveelheid crowdsurfers door de lucht. Mede door het enthousiasme en ook weer een band die onder de indruk was van het publiek bouwde zich dit weer uit tot het Broilers effect: band en publiek hielpen elkaar steeds verder en zo liep dit uit op +/- 60.000 springende mensen. The Good Left Undone, Prayer of the Refugee, Satellite, Ready to Fall en Make it Stop werden allemaal gespeeld voordat het echte hoogtepunt plaatsvond. Toen de zanger zijn elektrische gitaar inwisselde voor een akoestische verwachtten wij dat hij People Live Here in zou zetten. Toen de eerste tonen van Hero of War ingezet werden stond ineens het hele veld met de armen over elkaars schouders mee te zingen, bij opvolger Swing Life Away hetzelfde. Mooie momenten. De show werd in stijl afgesloten met Savior.
Hele sterke show, met dank ook aan het publiek, ik moet deze show maar in mijn hoofd houden wanneer ik Rise Against over twee weken zie tussen het tamme Werchterpubliek.
4,5/5
Die Toten Hosen waren denk ik veruit de meest populaire band van Rock am Ring 2015. De vrijdag was de enige volledig uitverkochte dag, en het stikte de hele dag al van de Hosen shirtjes. Wij waren gelukkig zeker van een goede plek om dit typische Duitse feest mee te maken. Openingsnummer Bonnie und Clyde bracht de stemming er gelijk in. De Duitsers kenden aber naturlich alle teksten uit hun hoofd, en de band speelde zelf met erg veel plezier. Nummers als Das Ist Der Moment, Hier Kommt Alex, Tagen Wie Diese, Altes Fieber en Zehn Kleine Jagermeister waren in mijn ogen de hoogtepunten van de set. Ik kan iedereen zeker eens aanraden om Die Toten Hosen te bekijken wanneer je de kans hebt, ik vond het een erg vette ervaring. Toen tijdens Tage Wie Diese de confetti en feest slierten met een noodvaart richting de rechterkant van het terrein vlogen was de storm al merkbaar. Tijdens afsluitingsnummer You'll Never Walk Alone begon het te regenen, toen zijn we snel naar de Alternatent gerend.
4,5/5
Daar speelde Asking Alexandria. Niet echt mijn ding, maar weer een van de favoriete bands van een paar jongens uit de groep. Ik heb me er best even vermaakt, maar heb de tent verlaten toen ik de grote waterbel in het tentdak zag ontstaan. Na Pukkelpop 2011 niet nog een keer.
-/-
Op de camping aangekomen was de storm weer opgelaaid nadat het even rustig was. Veel partytenten waren weggewaaid, en er was veel waterschade. Ondanks dat ik geen zeil onder mijn tent had neergelegd zijn wij er redelijk goed van afgekomen. Toen ik ging slapen rond 02:30 was de storm weer wat gaan liggen, om vervolgens 5 keer zo hard terug te slaan. Behoorlijk angstaanjagend wanneer je tentje gewoon helemaal verlicht word door de bliksem, om vervolgens heel erg te bewegen wanneer de donder doorkomt. Het zal door het vele bier gekomen zijn dat ik uiteindelijk in slaap ben gevallen, maar even spannend was het wel weer. Pukkelpop 2011 leek zich bijna weer even over te doen, maar gelukkig is het nu beter afgelopen.
Hier nog een filmpje vanaf de camping de ochtend na de storm: https://www.youtube.com/watch?v=DWo7H8AuU58
Morgen mijn verslag van dag 2!
Mooi verslag!! Wow!
Goed om te weten dat je goed door de storm bent gekomen. We hadden het nieuws al enigszins gevolgd hier...
Goed om te weten dat je goed door de storm bent gekomen. We hadden het nieuws al enigszins gevolgd hier...
Top!
Ik ben zelf nooit naar Rock Am Ring geweest op de oude locatie. Vind je dit op zich een vooruitgang Sam? of was dit je eerste keer?
Geloof wel echt dat het Duitse publiek vele malen losser gaat dan hier in de Benelux. Daar tegenover staan wel natuurlijk een groot gehalte aan hardere bands dan bijv. Werchter. Dat trekt me persoonlijk wat minder. Duitsers kunnen wel een goed woordje engels spreken is het niet?
In 2011 ben ik de dag van System of a Down geweest, en het terrein viel me toen tegen. Op de Nurburgring was de ruimte voor het podium kleiner waardoor je niet of nauwelijks via de zijkanten nog een mooie plek kon krijgen. Toen moest je dus door een paar vakken heenlopen om vooraan te komen. Doordat er in Mendig meer ruimte is kan je bij de twee grote buitenpodia nog heel makkelijk het voorvak in. Gisteren is dat bij Slipknot ook nog gelukt, terwijl dat misschien wel de populairste band die dag was. Ik vind het dus zeker een vooruitgang, komt bij dat ik de locatie ook gewoon erg mooi en goed bereikbaar vind. Parkeerplaatsen en camping waren ook prima geregeld, dus ik heb niks te klagen.
Om antwoord op je tweede vraag te geven. Ik spreek zelf niet heel goed Duits, maar kan me vaak wel redden. De Duitsers zijn in mijn ogen veel meer open-minded dan Nederlanders en Belgen. Je staat de halve dag met mensen te lullen die je niet kent, en toch heb je de grootste lol. Wanneer ze merken dat je moeite hebt met de taal of dat aangeeft spreken ze prima Engels, er is altijd met ze te communiceren
Het publiek was hier echt ongelofelijk goed verder. Gisteren was het helemaal gekkenhuis bij bands als Motorhead, Parkway Drive en In Flames. Daarnaast een wall of death van belachelijke grootte bij Bastille. De dag ervoor was er een aardbeving bij The Prodigy. Die Duitsers gaan gewoon echt bij iedere band los, en het was vaak echt indrukwekkend om te zien hoeveel mensen er stonden te springen. Niet alleen voor mij, ik heb genoeg bands gezien die tijdens hun show ook met hun bek vol tanden stonden. En dat is natuurlijk prachtig om te zien
Een prachtige locatie maar organisatie was 0! Wij moesten onze auto op parking 6 zetten terwijl de parking tegenover de campingingang nog niet vol stond! Ik ben niet vies van een fikse wandeling en het nodige sleepwerk, maar dit vond ik een beetje overdreven! Eens aangekomen op de camping wordt je volledig aan je lot over gelaten. Er was nergens plaats om 3 tenten te zetten! Als we dan security aanspraken of zij wisten waar nog plaats was kregen we te horen dat alles vol zat! We hebben onze spullen verzameld op de startbaan en met 2 man plaats gaan zoeken! We hebben onze tenten na 5uur "klossen" kunnen opzetten in een brede brandgang!
Al bij al daarna wel 3 dagen zwaar gefeest!
Al bij al daarna wel 3 dagen zwaar gefeest!
Haha, geweldig
Dit is op veel festivals best wel een gekloot. Doordat het niet altijd duidelijk is waar op het festival precies nog open plekken zijn kan dit altijd zorgen voor gekloot en heb je waarschijnlijk net de open plekken gemist. Vooral bij Pukkelpop regelen ze dit heel goed. Omdat camping A een langwerpige camping is. Zo moet je daar gewoon zo ver mogelijk naar achter lopen.
Soms heb je inderdaad gewoon pech en loop je te lang te zoeken naar een vrij plekkie.
Rock am Ring - Zaterdag 6 juni
De tweede dag was vooral de day after the storm. Toen we over het campingterrein liepen was de schade toch erg groot. Veel ingezakte tenten, partytenten en andere stellages. Mensen die niks droogs meer hadden om aan te trekken of waarvan simpel alles onder water stond. Brand op de camping doordat er een koelkast vlam had gevat. Een raar ochtendje dus, van wat ik op papier de minste dag vond van het festival. Wel keek ik uit naar de shows van L7, The Prodigy, Feine Sahne Fischfilet, Blues Pills en Sondaschule.
Met laatstgenoemde trapten wij de eerste dag af bij de Crater Stage. Sondaschule is een Duitse skaband die op heel veel bekijks mocht rekenen zo vroeg op de dag. Vergelijkbaar met het feest bij de Donots op de eerste dag dus eigenlijk. De mannen van Sondaschule gaven een erg fijne show weg, zeker ook om goed bij wakker te worden en de eerste biertjes bij te drinken. Het Duitse feest was weer compleet toen de AFA vlaggen en fakkels tevoorschijn kwamen en de circlepits ontstonden. Mullheim Ruhr was het hoogtepunt uit een set die van mij nog best wat langer had mogen duren.
4/5
Hierna zijn we nog even bij de Volcano Stage wezen kijken waar Zebrahead het hoofdpodium mocht openen. Bij deze band kreeg ik hetzelfde gevoel als een dag ervoor bij Yellowcard. Simpele poppunk om makkelijk mee te scoren, niet mijn ding dus. Uiteindelijk zijn we wat gaan eten en in de Alternatent gaan wachten voor Slaves.
-/-
Slaves is een gehypte tweemans band, waar het nogal rustig was. Zonder problemen vooraan gekomen en meegemoshed wanneer het kon. De ene Slave bespeelde de drums en nam een deel van de vocals voor zijn rekening waar de andere Slave gitaar speelde en zong. Wij hadden verwacht dat dit een hardere band zou zijn, daardoor stonden een aantal vrienden uiteindelijk uit te kijken naar een totaal andere show. Hierdoor verschilden de mening in onze groep ook erg over Slaves. Ik was erg onder de indruk van het spelgemak dat deze jongens hadden, knap hoe zij met z'n tweeen een toch verassend volle sound neer wisten te zetten.
3,5/5
Na Slaves bij Antilopen Gang even wezen kijken. Duitse hiphop met een duidelijk politiek beeld. Nazis Raus, Alerta Alerta Antifascista en Refugees Welcome waren vaak gehoorde kreten. Opvallend hoeveel aandacht er in Duitsland voor de AFA is, dat merkte ik twee weken geleden op de Ruhrpott Rodeo ook al. Erg indrukwekkend om te zien, jammer dat daar in Nederland nauwelijks aandacht voor is.
Hierna speelde Interpol op de Volcano Stage en Feine Sahne Fischfilet op de Crater Stage. Uiteindelijk wezen kijken bij laatstgenoemde, zeker ook met hun sterke show op de Ruhrpott Rodeo van twee weken terug in het achterhoofd. De fakkels en vlaggen kwamen weer tevoorschijn, en ook hier was de AFA weer goed vertegenwoordigd. Uiteindelijk was deze show nog beter dan op de Ruhrpott, ik kende de nummers beter en de band speelde met veel plezier en toewijding voor het publiek. Jammer dat de zanger tijdens Komplett im Arsch ineens voor me opdook om me vervolgens per ongeluk met zijn fakkel tegen mijn hand te stoten. Feine Sahne Fischfilet gaf echt een topoptreden weg en was zeker één van de hoogtepunten van de tweede dag. Zeker een aanrader om eens live te zien in Duitsland, het blijft zonde dat dit soort Nederlandse bandjes nooit zo groot worden. Bij onderstaand filmpje is dit topfeest te bekijken, met de kwade fakkel ook in het vizier.
4,5/5
Slash feat. Myles Kennedy & the Conspirators was de volgende band op de Volcano Stage en viel mij behoorlijk tegen. Myles Kennedy is een strontirritante vent die graag meer aandacht wil dan Slash. Muzikaal technisch gezien is het natuurlijk een goede band en zit het songmateriaal goed in elkaar. Het doet mij echter niets.
2/5
Toen maar naar de Alternatent gelopen voor We Are Harlot. De vrienden die fan waren van Asking Alexandria hadden het hier al regelmatig over gehad omdat de oud-zanger van Asking Alexandria nu zingt in We Are Harlot. Met dank aan Beatsteaks stond de tent redelijk leeg, wat bij de twee shows erna ook zo bleef. De zanger van We Are Harlot heeft een erg sterke rockstem, dat moet ik hem nageven. Maar de show van We Are Harlot voelde wel wat te gewoontjes aan, de rockcliché's bleven maar langskomen, en dat werd na een tijdje toch irritant. Het steeds maar blijven vragen om circlepits en te blijven herhalen hoe goed Rock am Ring altijd voor hen geweest is hielp daarbij ook niet mee. Muzikaal dus een degelijke show, maar de vervelende maniertjes hadden ze achterwege mogen laten.
2,5/5
Na We Are Harlot speelde Blues Pills in de Alternatent. Ik kende al een aantal nummers die ik erg goed vond, maar live was dit nog een pak vermakelijker. Leuke frontvrouw en een erg strakke band. Blues Pills speelt een soort blues/rock met toch redelijk aanstekelijke teksten. Het publiek was hier wel een stuk tammer, maar iedereen stond wel met volle teugen te genieten van deze show. Gelukkig touren deze mensen veel, en wanneer ik de kans heb ga ik ze zeker nog eens bekijken.
4/5
De bands werden steeds beter in de Alternatent. L7 was de volgende band die in de tent optrad, en zorgden voor het hoogtepunt van dag 2. L7 is een band bestaande uit 4 vrouwen van een redelijk hoge leeftijd. Daarom was het zo bijzonder dat deze 4 vrouwen zo'n ongelofelijke energie hadden. De moshpit was al snel weer aan de gang, en de dames vuurden het ene punkrocknummer na het andere af op het publiek. Shitlist, Shove, Pretend We're Dead en Fast and Frightening zijn stuk voor stuk geweldige nummers die allemaal gespeeld werden. Ik ben hier helemaal uit mijn dak gegaan, vrij perfecte show!
4,5/5
Na L7 ben ik met twee anderen naar de Volcano Stage gelopen voor de show van The Prodigy, de anderen bleven in de tent voor Three Days Grace. Ik had The Prodigy vorig jaar nog gezien op Sziget, en was daar totaal niet van onder de indruk. Toen kwam de show niet over en stond het geluid erg zacht. Op Rock am Ring werd de set gestart met Breathe en Nasty, waardoor de stemming er direct al goed in zat. De energie die van het podium kwam zorgde ervoor dat het veld tot achteraan stond mee te springen en dat er in het derde vak (!!) nog een enorme pit onstond. Nummers als Omen, Firestarter, Smack My Bitch Up en Voodoo People konden op de meeste respons rekenen. Maar ook de nummers van het nieuwe album werden goed ontvangen en pasten goed in de set. Ik ga ze op Werchter zeker nog eens bekijken, en kan de Werchter-gangers hier hetzelfde aanraden. Sterke show!
4/5
Na The Prodigy was ik behoorlijk fucked up. Nog even bij Deichkind wezen kijken, net als tienduizenden anderen. Hier was het echt bizar druk. twee nummers gezien en toen naar de tent gelopen voor Hollywood Undead. Van deze band heb ik uiteindelijk een vijftal nummmers gezien, en toen maar naar de tent gegaan. Mijn benen wilden niet meer en de anderen hadden hetzelfde. Aangezien de derde dag ook een drukke zou worden ben ik redelijk op tijd gaan slapen.
Komplett im Arsch van Feine Sahne Fischfilet: https://www.youtube.com/watch?v=yYD4lq_zSa4
Hoogtepunten van The Prodigy: https://www.youtube.com/watch?v=CcNVoK0JTRY
Morgen mijn verslag van dag 3!
De tweede dag was vooral de day after the storm. Toen we over het campingterrein liepen was de schade toch erg groot. Veel ingezakte tenten, partytenten en andere stellages. Mensen die niks droogs meer hadden om aan te trekken of waarvan simpel alles onder water stond. Brand op de camping doordat er een koelkast vlam had gevat. Een raar ochtendje dus, van wat ik op papier de minste dag vond van het festival. Wel keek ik uit naar de shows van L7, The Prodigy, Feine Sahne Fischfilet, Blues Pills en Sondaschule.
Met laatstgenoemde trapten wij de eerste dag af bij de Crater Stage. Sondaschule is een Duitse skaband die op heel veel bekijks mocht rekenen zo vroeg op de dag. Vergelijkbaar met het feest bij de Donots op de eerste dag dus eigenlijk. De mannen van Sondaschule gaven een erg fijne show weg, zeker ook om goed bij wakker te worden en de eerste biertjes bij te drinken. Het Duitse feest was weer compleet toen de AFA vlaggen en fakkels tevoorschijn kwamen en de circlepits ontstonden. Mullheim Ruhr was het hoogtepunt uit een set die van mij nog best wat langer had mogen duren.
4/5
Hierna zijn we nog even bij de Volcano Stage wezen kijken waar Zebrahead het hoofdpodium mocht openen. Bij deze band kreeg ik hetzelfde gevoel als een dag ervoor bij Yellowcard. Simpele poppunk om makkelijk mee te scoren, niet mijn ding dus. Uiteindelijk zijn we wat gaan eten en in de Alternatent gaan wachten voor Slaves.
-/-
Slaves is een gehypte tweemans band, waar het nogal rustig was. Zonder problemen vooraan gekomen en meegemoshed wanneer het kon. De ene Slave bespeelde de drums en nam een deel van de vocals voor zijn rekening waar de andere Slave gitaar speelde en zong. Wij hadden verwacht dat dit een hardere band zou zijn, daardoor stonden een aantal vrienden uiteindelijk uit te kijken naar een totaal andere show. Hierdoor verschilden de mening in onze groep ook erg over Slaves. Ik was erg onder de indruk van het spelgemak dat deze jongens hadden, knap hoe zij met z'n tweeen een toch verassend volle sound neer wisten te zetten.
3,5/5
Na Slaves bij Antilopen Gang even wezen kijken. Duitse hiphop met een duidelijk politiek beeld. Nazis Raus, Alerta Alerta Antifascista en Refugees Welcome waren vaak gehoorde kreten. Opvallend hoeveel aandacht er in Duitsland voor de AFA is, dat merkte ik twee weken geleden op de Ruhrpott Rodeo ook al. Erg indrukwekkend om te zien, jammer dat daar in Nederland nauwelijks aandacht voor is.
Hierna speelde Interpol op de Volcano Stage en Feine Sahne Fischfilet op de Crater Stage. Uiteindelijk wezen kijken bij laatstgenoemde, zeker ook met hun sterke show op de Ruhrpott Rodeo van twee weken terug in het achterhoofd. De fakkels en vlaggen kwamen weer tevoorschijn, en ook hier was de AFA weer goed vertegenwoordigd. Uiteindelijk was deze show nog beter dan op de Ruhrpott, ik kende de nummers beter en de band speelde met veel plezier en toewijding voor het publiek. Jammer dat de zanger tijdens Komplett im Arsch ineens voor me opdook om me vervolgens per ongeluk met zijn fakkel tegen mijn hand te stoten. Feine Sahne Fischfilet gaf echt een topoptreden weg en was zeker één van de hoogtepunten van de tweede dag. Zeker een aanrader om eens live te zien in Duitsland, het blijft zonde dat dit soort Nederlandse bandjes nooit zo groot worden. Bij onderstaand filmpje is dit topfeest te bekijken, met de kwade fakkel ook in het vizier.
4,5/5
Slash feat. Myles Kennedy & the Conspirators was de volgende band op de Volcano Stage en viel mij behoorlijk tegen. Myles Kennedy is een strontirritante vent die graag meer aandacht wil dan Slash. Muzikaal technisch gezien is het natuurlijk een goede band en zit het songmateriaal goed in elkaar. Het doet mij echter niets.
2/5
Toen maar naar de Alternatent gelopen voor We Are Harlot. De vrienden die fan waren van Asking Alexandria hadden het hier al regelmatig over gehad omdat de oud-zanger van Asking Alexandria nu zingt in We Are Harlot. Met dank aan Beatsteaks stond de tent redelijk leeg, wat bij de twee shows erna ook zo bleef. De zanger van We Are Harlot heeft een erg sterke rockstem, dat moet ik hem nageven. Maar de show van We Are Harlot voelde wel wat te gewoontjes aan, de rockcliché's bleven maar langskomen, en dat werd na een tijdje toch irritant. Het steeds maar blijven vragen om circlepits en te blijven herhalen hoe goed Rock am Ring altijd voor hen geweest is hielp daarbij ook niet mee. Muzikaal dus een degelijke show, maar de vervelende maniertjes hadden ze achterwege mogen laten.
2,5/5
Na We Are Harlot speelde Blues Pills in de Alternatent. Ik kende al een aantal nummers die ik erg goed vond, maar live was dit nog een pak vermakelijker. Leuke frontvrouw en een erg strakke band. Blues Pills speelt een soort blues/rock met toch redelijk aanstekelijke teksten. Het publiek was hier wel een stuk tammer, maar iedereen stond wel met volle teugen te genieten van deze show. Gelukkig touren deze mensen veel, en wanneer ik de kans heb ga ik ze zeker nog eens bekijken.
4/5
De bands werden steeds beter in de Alternatent. L7 was de volgende band die in de tent optrad, en zorgden voor het hoogtepunt van dag 2. L7 is een band bestaande uit 4 vrouwen van een redelijk hoge leeftijd. Daarom was het zo bijzonder dat deze 4 vrouwen zo'n ongelofelijke energie hadden. De moshpit was al snel weer aan de gang, en de dames vuurden het ene punkrocknummer na het andere af op het publiek. Shitlist, Shove, Pretend We're Dead en Fast and Frightening zijn stuk voor stuk geweldige nummers die allemaal gespeeld werden. Ik ben hier helemaal uit mijn dak gegaan, vrij perfecte show!
4,5/5
Na L7 ben ik met twee anderen naar de Volcano Stage gelopen voor de show van The Prodigy, de anderen bleven in de tent voor Three Days Grace. Ik had The Prodigy vorig jaar nog gezien op Sziget, en was daar totaal niet van onder de indruk. Toen kwam de show niet over en stond het geluid erg zacht. Op Rock am Ring werd de set gestart met Breathe en Nasty, waardoor de stemming er direct al goed in zat. De energie die van het podium kwam zorgde ervoor dat het veld tot achteraan stond mee te springen en dat er in het derde vak (!!) nog een enorme pit onstond. Nummers als Omen, Firestarter, Smack My Bitch Up en Voodoo People konden op de meeste respons rekenen. Maar ook de nummers van het nieuwe album werden goed ontvangen en pasten goed in de set. Ik ga ze op Werchter zeker nog eens bekijken, en kan de Werchter-gangers hier hetzelfde aanraden. Sterke show!
4/5
Na The Prodigy was ik behoorlijk fucked up. Nog even bij Deichkind wezen kijken, net als tienduizenden anderen. Hier was het echt bizar druk. twee nummers gezien en toen naar de tent gelopen voor Hollywood Undead. Van deze band heb ik uiteindelijk een vijftal nummmers gezien, en toen maar naar de tent gegaan. Mijn benen wilden niet meer en de anderen hadden hetzelfde. Aangezien de derde dag ook een drukke zou worden ben ik redelijk op tijd gaan slapen.
Komplett im Arsch van Feine Sahne Fischfilet: https://www.youtube.com/watch?v=yYD4lq_zSa4
Hoogtepunten van The Prodigy: https://www.youtube.com/watch?v=CcNVoK0JTRY
Morgen mijn verslag van dag 3!
Zo zie je maar hoe verschillend men iemand op een podium kan interpreteren. Hier moet ik toch even mijn mening geven.
Ik volg Myles Kennedy al vele jaren (Maifield Four, Alter Bridge). Het is één van de meest veelzijdige zangers in het rock/metal genre.
Een uiterst aardig persoon met veel respect voor zijn fanbase en de muzikanten met wie hij samen werkt. Toen hij begon bij Alter Bridge als zanger vergat hij in zijn bescheidenheid even te vermelden dat hij ook een uitstekend gitaarspeler is. Hij 'gunde' dit kunstje echter Mark Tremonti, een beetje de kar trekker van Creed naar Alter Bridge. Inmiddels speelt hij ook gitaar vanwege de waardering van zijn band voor zijn spel.
Geloof me als ik zeg dat Slash niet zo lang al met hem zou samen werken als hij zou zijn zoals jij hem omschrijft. Slash is kritisch na al zijn ervaringen met ene Axl Rose. Kennedy is gedreven, enthousiast en entertaint. Misschien vind jij dat irritant. Dat is je goed recht. Ik vind hem een echte professional.
Overigens een fraai stukje omschreven ervaringen @Gloeilamp. Leuk om te lezen!
Ik volg Myles Kennedy al vele jaren (Maifield Four, Alter Bridge). Het is één van de meest veelzijdige zangers in het rock/metal genre.
Een uiterst aardig persoon met veel respect voor zijn fanbase en de muzikanten met wie hij samen werkt. Toen hij begon bij Alter Bridge als zanger vergat hij in zijn bescheidenheid even te vermelden dat hij ook een uitstekend gitaarspeler is. Hij 'gunde' dit kunstje echter Mark Tremonti, een beetje de kar trekker van Creed naar Alter Bridge. Inmiddels speelt hij ook gitaar vanwege de waardering van zijn band voor zijn spel.
Geloof me als ik zeg dat Slash niet zo lang al met hem zou samen werken als hij zou zijn zoals jij hem omschrijft. Slash is kritisch na al zijn ervaringen met ene Axl Rose. Kennedy is gedreven, enthousiast en entertaint. Misschien vind jij dat irritant. Dat is je goed recht. Ik vind hem een echte professional.
Overigens een fraai stukje omschreven ervaringen @Gloeilamp. Leuk om te lezen!
Ik geloof je zeker. Ik ken Slash en Myles verder niet zo goed als jij dat lijkt te doen. Ik ken een aantal Alter Bridge en Guns n Roses platen en het solowerk van de mannen maar daar houd het ook op. Qua show was dit mijn gevoel dat ik erbij kreeg, al heb ik het wat lomp uitgedrukt nu ik het zo teruglees. Ik blijf er echter bij dat ik er weinig aan vond, maar ieder zo zijn ding
<div class="d4p-bbt-quote-title">Land Graaf wrote:</div>
Zo zie je maar hoe verschillend men iemand op een podium kan interpreteren. Hier moet ik toch even mijn mening geven.
Ik volg Myles Kennedy al vele jaren (Maifield Four, Alter Bridge). Het is één van de meest veelzijdige zangers in het rock/metal genre.
Een uiterst aardig persoon met veel respect voor zijn fanbase en de muzikanten met wie hij samen werkt. Toen hij begon bij Alter Bridge als zanger vergat hij in zijn bescheidenheid even te vermelden dat hij ook een uitstekend gitaarspeler is. Hij ‘gunde’ dit kunstje echter Mark Tremonti, een beetje de kar trekker van Creed naar Alter Bridge. Inmiddels speelt hij ook gitaar vanwege de waardering van zijn band voor zijn spel.
Geloof me als ik zeg dat Slash niet zo lang al met hem zou samen werken als hij zou zijn zoals jij hem omschrijft. Slash is kritisch na al zijn ervaringen met ene Axl Rose. Kennedy is gedreven, enthousiast en entertaint. Misschien vind jij dat irritant. Dat is je goed recht. Ik vind hem een echte professional.
Overigens een fraai stukje omschreven ervaringen http://forum.festileaks.com/members/gloeilamp/@Gloeilamp. Leuk om te lezen!
Ik geloof je zeker. Ik ken Slash en Myles verder niet zo goed als jij dat lijkt te doen. Ik ken een aantal Alter Bridge en Guns n Roses platen en het solowerk van de mannen maar daar houd het ook op. Qua show was dit mijn gevoel dat ik erbij kreeg, al heb ik het wat lomp uitgedrukt nu ik het zo teruglees. Ik blijf er echter bij dat ik er weinig aan vond, maar ieder zo zijn ding
Uiteraard! Ik kan prima leven met je score voor het optreden of het nu niet je smaak was of gewoon een waardeloos optreden.
Sportieve reactie van je! Verder lees ik je ervaringen met veel plezier!
Rock am Ring - Zondag 7 juni
De laatste dag alweer van Rock am Ring, het is weer veel te snel gegaan. Het publiek noemde deze zondag al liefkozend 'Super Sunday'. Vandaag zouden er namelijk verschillende grote bands op de podia te bewonderen zijn. Een indruk: Foo Fighters, Slipknot, Motorhead, In Flames en Parkway Drive. Verder zouden Beatsteaks, Frank Turner, Bastille, Lamb of God, Eagles of Death Metal en Papa Roach ook komen optreden tijdens de laatste dag van het dertig jarig jubileum.
Na wakker geworden te zijn met een flinke koppijn, mede mogelijk gemaakt door de zon en Becks, zijn we in de rij staan bij de Lidl Rockshop op de camping. Dit was echt ideaal, 15 minuten in de rij gestaan maar wel een prima ontbijt gehad hierdoor. Jammer van het dure bier, maar dat is dan wel weer ijskoud. Dit is echt veel beter geregeld dan de supermarkt op Werchter bijvoorbeeld.
Na het ontbijt nog even wat merchandise gescoord (Die Toten Hosen, Rock am Ring en Motorhead) en daarna gaan kijken bij The Ruen Brothers. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat deze band uit twee broers die rock n' roll spelen compleet met vetkuiven en zonnebrillen. Best een vermakelijke show om mee wakker te worden en leuk dat ze Miss You van The Rolling Stones coverde. Verder een weinig memorabele, maar wel vermakelijke show.
2,5/5
Hierna dachten wij naar Clutch te gaan, maar die bleken afgezegd te hebben. Het doek van Godsmack hing namelijk al op de Crater Stage. Toen maar even teruggelopen naar de Volcano Stage waar Eagles of Death Metal zou beginnen. Ook hier waren de vetkuiven, zonnebrillen én baarden weer aanwezig. De band had er duidelijk plezier in en speelde een sterke set. De zanger had soms wel last van nare maniertjes, maar wanneer je daar doorheen kan kijken was het gewoon een erg vermakelijke show. Geen death metal, en helaas ook niet de cover van Stuck in the Metal. Toch een toffe show die ik over twee weken in Werchter weer ga bekijken.
3/5
Toen Eagles of Death Metal klaar was op het hoofdpodium was Godsmack net begonnen. Toen wij aankwamen begonnen de zanger en de drummer net aan een ongeveer 10 minuten durende drumsolo. Als drummer zelf was dit erg vermakelijk om naar te kijken, wel was te merken dat de aandacht van veel mensen in het publiek afzwakte. Ik had van Godsmack eigenlijk een set verwacht die bulkte van de ego's van de bandleden en de arrogantie. Dit viel echter heel erg mee, en de mannen gaven gewoon een prima show weg. Probleem is wel dat ik het met dit soort bands snel gezien heb en mijn aandacht er tegen het einde aan moeilijk bij kon houden. Godsmack heeft me toch positief verrast.
3/5
Hierna volgde het eerste hoogtepunt van de dag: Frank Turner & the Sleeping Souls. Ik heb een gat in de lucht gesprongen toen ik hoorde dat Hozier af had gezegd en dat Frank Turner zijn plek op het hoofdpodium in mocht nemen. Turner stond namelijk eerst op de eerste dag geprogrammeerd, en daar had ik hem moeten missen. Turner en band waren allemaal gehuld in witte overhemden en hadden het publiek direct mee. Openingsnummer Recovery bracht de stemming er direct in, en met nummers als The Way I Tend to Be en Photosynthesis werkte hij alles nog beter uit. Eulogy werd in het Duits gespeeld, tot genot van het Duitse publiek. The Next Storm staat op zijn nieuwe, nog te verschijnen album en klonk ook veelbelovend. Absoluut hoogtepunt in de set was Plain Sailing Weather. Een nummer dat ook wel persoonlijke waarde heeft voor mij waardoor het moment ook wat specialer werd. Uiteindelijk heb ik hier zelfs even met een brok in mijn keel gestaan, zo mooi werd dit nummer uitgevoerd. Uiteindelijk sloot Frank Turner af met Four Simple Words dat hij zong vanuit verschillende plekken in het publiek en vanaf de catwalk van de Foo Fighters. Prachtige afsluiter van een prachtige set. het eerste hoogtepunt van Super Sunday was daar.
4,5/5
Na Frank Turner hebben we wat biertjes gedronken in de schaduw en de twee eerste nummers van Bastille gehoord. Dat waren direct Things we Lost in the Fire en Laura Palmer. Klonk opzich allemaal niet eens heel slecht, maar de wall of death in het derde vak was het mooiste hieraan. Deze pit ging gewoon net zo hard als bij fucking Bad Religion. Na Laura Palmer zijn we vertrokken naar de Crater Stage.
-/-
Hier speelde namelijk een band waar ook een paar maten fan van zijn: Lamb of God. Na het eerste nummer hebben we een mooi plekje in de tweede ring gevonden. Ik merkte al snel dat Lamb of God niet helemaal mijn ding is. Ik ben een punkliefhebber die ook best metal kan waarderen, maar dit was me wat te bruut af. Muzikaal zat alles super goed in elkaar, en de bandleden zijn natuurlijk stuk voor stuk talenten. Het deed me alleen erg weinig, en beleving is voor mij het belangrijkste. Jammer.
2/5
Na Lamb of God zijn we blijven staan bij de Crater Stage. Parkway Drive zou namelijk de band zijn die hierna het podium zou betreden. Dit is dan weer een metalband die ik wel erg kan waarderen, Killing With a Smile, Deep Blue en Horizons zijn stuk voor stuk klassiekers in het metalcore genre. De band opende direct met Wild Eyes, en toen zijn we direct maar naar het voorvak gerend om mee te doen met de moshpits. Tijdens deze show heb ik misschien wel de grootste pit van het weekend mogen aanschouwen, tof was te zien dat zanger Winston er ook even geen woorden voor had. Parkway Drive was echt in topvorm, en de show beviel me nóg beter dan verwacht. Home Is For the Heartless, Sleepwalker, Dark Days en zelfs Bulls On Parade van Rage Against the Machine kwamen allemaal langs en zorgden voor nog een hoogtepunt van de dag.
4,5/5
De Crater Stage was hierna eigendom van de mannen van In Flames. Mochten er mensen de livestream hebben gevolgd en een jongen in kilt en met hanenkam hebben zien crowdsurfen: dat was ik, en dat was een avontuur. Bij In Flames ging het veld ook bij het eerste nummer al helemaal los. Openen met Only for the Weak vraagt natuurlijk om zo'n reactie, maar tijdens de rest van de set bleef de show me erg boeien. De setlist was vrijwel perfect, want ik kende toch een vijftal nummers en de Zweden gaven alles wat ze hadden. Tijdens Take This Life hing ikzelf dus ineens in de lucht, crowdsurfend recht door een circlepit heen. Die ga ik niet vergeten. Prima show van In Flames, en bijzonder dat een metalconcert me tot het laatste moment wist te boeien.
4/5
Erna even naar de Volcano Stage gelopen waar Foo Fighters net waren begonnen aan hun set. Monkey Wrench, Learn to Fly en Something From Nothing waren de nummers die ik gehoord heb voor ik naar Motorhead vertrok. Word vervolgd...
Want eerst was Motorhead aan de beurt. De keuze tussen hen en de Foo Fighters was makkelijk voor mij, en ik heb er totaal geen spijt van. Toen Lemmy opkwam en vertelde dat ze Motorhead waren en rock and roll speelden was het feest compleet. Inzetten met Shoot You in the Back en Damage Case helpt daar dan ook aan bij. Het geluid stond tijdens de eerste nummers helaas niet al te goed, waardoor Lemmy nauwelijks te verstaan was. Gelukkig kwam dit snel goed en Motorhead gaf een geweldige show weg, waar droogkloot Lemmy ook genoeg humor aan toe wist te voegen. Doctor Rock werd opgevolgd met een fantastische drumsolo die de solo van Godsmack echt als sneeuw voor de zon liet verdwijnen. Knap dat deze krasse knarren het nog kunnen, en hoé. Ace of Spades en Overkill waren de laatste nummers en veroorzaakten een uitzinnig publiek, en zelfs Lemmy liet een kleine glimlach ontsnappen. Motorhead leeft nog altijd, dat is duidelijk, ook na 40 jaar.
4,5/5
Toen weer terug naar de Volcano Stage, waar iedereen net weer wakker was geworden nadat de Foo Fighters drie (?!) covers gespeeld had van AC/DC, The Faces en Queen. Fucking boring als ik de Duitsers mocht geloven. Ik schrok dan ook toen Stairway to Heaven in werd gezet, gelukkig liep dit uit in All My Life. Toen ging er ook echt een zucht van opluchting over de weide, het is me een raadsel waarom ze die covers deden als je zoveel songmateriaal hebt om uit te kiezen. Hierna werden These Days, Outside, Big Me, Breakout en Best of You nog gespeeld. Alles werd prima gespeeld, en op Werchter zal ik de hele show aanwezig zijn. Duidelijk is dat de Foo Fighters er plezier in hadden en het publiek het ondanks de covers goed kon waarderen. Te weinig van de show gezien om een oordeel te vellen, maar dat komt over twee weken in Werchter nog wel.
-/-
De band die het festival af mocht sluiten was Slipknot, en dat deden ze in stijl. Ook al hou je niet van deze muziek, er gebeurd zoveel op het podium dat het erg leuk is om naar te kijken. Psychosocial, Wait & Bleed, Before I Forget, Duality, Spit It Out, (SIC) en Surfacing: alles werd gespeeld. Op Spit It Out moet ik nog even terugkomen, want wat ik hier zag was echt fucking bizar. Corey vroeg natuurlijk of iedereen wilde gaan zitten en op een bepaald moment op moest springen. Toen hij eenmaal Jump the Fuck Up! riep brak echt de pleuris uit, het record van het aantal springende mensen is dit weekend regelmatig gebroken, maar Slipknot zette echt de boel op stelten. Ongelofelijk. Slipknot was een waardige afsluiter van het festival, heel erg gaaf om eens gezien te hebben en het moment in Spit It Out ga ik denk ik nooit meer vergeten.
4,5/5
Het concert van Slipknot (spoel door naar Spit It Out op 1:01:39) : https://www.youtube.com/watch?v=CFhOhToRyck
Het concert van Foo Fighters: https://www.youtube.com/watch?v=ytm-fy7reG0
Het concert van Parkway Drive: https://www.youtube.com/watch?v=6ZuZx5zpQ9Q
Dit was mijn verslag van Rock am Ring 2015, ik hoop dat jullie het met plezier hebben gelezen. Ik kan dit festival echt aanraden aan de rockfans op dit forum, ik weet nu al dat ik er volgend jaar weer bij ben. Rock am Ring is veruit het festival met de beste sfeer en het beste publiek waar ik ben geweest.
De laatste dag alweer van Rock am Ring, het is weer veel te snel gegaan. Het publiek noemde deze zondag al liefkozend 'Super Sunday'. Vandaag zouden er namelijk verschillende grote bands op de podia te bewonderen zijn. Een indruk: Foo Fighters, Slipknot, Motorhead, In Flames en Parkway Drive. Verder zouden Beatsteaks, Frank Turner, Bastille, Lamb of God, Eagles of Death Metal en Papa Roach ook komen optreden tijdens de laatste dag van het dertig jarig jubileum.
Na wakker geworden te zijn met een flinke koppijn, mede mogelijk gemaakt door de zon en Becks, zijn we in de rij staan bij de Lidl Rockshop op de camping. Dit was echt ideaal, 15 minuten in de rij gestaan maar wel een prima ontbijt gehad hierdoor. Jammer van het dure bier, maar dat is dan wel weer ijskoud. Dit is echt veel beter geregeld dan de supermarkt op Werchter bijvoorbeeld.
Na het ontbijt nog even wat merchandise gescoord (Die Toten Hosen, Rock am Ring en Motorhead) en daarna gaan kijken bij The Ruen Brothers. Zoals de naam al doet vermoeden bestaat deze band uit twee broers die rock n' roll spelen compleet met vetkuiven en zonnebrillen. Best een vermakelijke show om mee wakker te worden en leuk dat ze Miss You van The Rolling Stones coverde. Verder een weinig memorabele, maar wel vermakelijke show.
2,5/5
Hierna dachten wij naar Clutch te gaan, maar die bleken afgezegd te hebben. Het doek van Godsmack hing namelijk al op de Crater Stage. Toen maar even teruggelopen naar de Volcano Stage waar Eagles of Death Metal zou beginnen. Ook hier waren de vetkuiven, zonnebrillen én baarden weer aanwezig. De band had er duidelijk plezier in en speelde een sterke set. De zanger had soms wel last van nare maniertjes, maar wanneer je daar doorheen kan kijken was het gewoon een erg vermakelijke show. Geen death metal, en helaas ook niet de cover van Stuck in the Metal. Toch een toffe show die ik over twee weken in Werchter weer ga bekijken.
3/5
Toen Eagles of Death Metal klaar was op het hoofdpodium was Godsmack net begonnen. Toen wij aankwamen begonnen de zanger en de drummer net aan een ongeveer 10 minuten durende drumsolo. Als drummer zelf was dit erg vermakelijk om naar te kijken, wel was te merken dat de aandacht van veel mensen in het publiek afzwakte. Ik had van Godsmack eigenlijk een set verwacht die bulkte van de ego's van de bandleden en de arrogantie. Dit viel echter heel erg mee, en de mannen gaven gewoon een prima show weg. Probleem is wel dat ik het met dit soort bands snel gezien heb en mijn aandacht er tegen het einde aan moeilijk bij kon houden. Godsmack heeft me toch positief verrast.
3/5
Hierna volgde het eerste hoogtepunt van de dag: Frank Turner & the Sleeping Souls. Ik heb een gat in de lucht gesprongen toen ik hoorde dat Hozier af had gezegd en dat Frank Turner zijn plek op het hoofdpodium in mocht nemen. Turner stond namelijk eerst op de eerste dag geprogrammeerd, en daar had ik hem moeten missen. Turner en band waren allemaal gehuld in witte overhemden en hadden het publiek direct mee. Openingsnummer Recovery bracht de stemming er direct in, en met nummers als The Way I Tend to Be en Photosynthesis werkte hij alles nog beter uit. Eulogy werd in het Duits gespeeld, tot genot van het Duitse publiek. The Next Storm staat op zijn nieuwe, nog te verschijnen album en klonk ook veelbelovend. Absoluut hoogtepunt in de set was Plain Sailing Weather. Een nummer dat ook wel persoonlijke waarde heeft voor mij waardoor het moment ook wat specialer werd. Uiteindelijk heb ik hier zelfs even met een brok in mijn keel gestaan, zo mooi werd dit nummer uitgevoerd. Uiteindelijk sloot Frank Turner af met Four Simple Words dat hij zong vanuit verschillende plekken in het publiek en vanaf de catwalk van de Foo Fighters. Prachtige afsluiter van een prachtige set. het eerste hoogtepunt van Super Sunday was daar.
4,5/5
Na Frank Turner hebben we wat biertjes gedronken in de schaduw en de twee eerste nummers van Bastille gehoord. Dat waren direct Things we Lost in the Fire en Laura Palmer. Klonk opzich allemaal niet eens heel slecht, maar de wall of death in het derde vak was het mooiste hieraan. Deze pit ging gewoon net zo hard als bij fucking Bad Religion. Na Laura Palmer zijn we vertrokken naar de Crater Stage.
-/-
Hier speelde namelijk een band waar ook een paar maten fan van zijn: Lamb of God. Na het eerste nummer hebben we een mooi plekje in de tweede ring gevonden. Ik merkte al snel dat Lamb of God niet helemaal mijn ding is. Ik ben een punkliefhebber die ook best metal kan waarderen, maar dit was me wat te bruut af. Muzikaal zat alles super goed in elkaar, en de bandleden zijn natuurlijk stuk voor stuk talenten. Het deed me alleen erg weinig, en beleving is voor mij het belangrijkste. Jammer.
2/5
Na Lamb of God zijn we blijven staan bij de Crater Stage. Parkway Drive zou namelijk de band zijn die hierna het podium zou betreden. Dit is dan weer een metalband die ik wel erg kan waarderen, Killing With a Smile, Deep Blue en Horizons zijn stuk voor stuk klassiekers in het metalcore genre. De band opende direct met Wild Eyes, en toen zijn we direct maar naar het voorvak gerend om mee te doen met de moshpits. Tijdens deze show heb ik misschien wel de grootste pit van het weekend mogen aanschouwen, tof was te zien dat zanger Winston er ook even geen woorden voor had. Parkway Drive was echt in topvorm, en de show beviel me nóg beter dan verwacht. Home Is For the Heartless, Sleepwalker, Dark Days en zelfs Bulls On Parade van Rage Against the Machine kwamen allemaal langs en zorgden voor nog een hoogtepunt van de dag.
4,5/5
De Crater Stage was hierna eigendom van de mannen van In Flames. Mochten er mensen de livestream hebben gevolgd en een jongen in kilt en met hanenkam hebben zien crowdsurfen: dat was ik, en dat was een avontuur. Bij In Flames ging het veld ook bij het eerste nummer al helemaal los. Openen met Only for the Weak vraagt natuurlijk om zo'n reactie, maar tijdens de rest van de set bleef de show me erg boeien. De setlist was vrijwel perfect, want ik kende toch een vijftal nummers en de Zweden gaven alles wat ze hadden. Tijdens Take This Life hing ikzelf dus ineens in de lucht, crowdsurfend recht door een circlepit heen. Die ga ik niet vergeten. Prima show van In Flames, en bijzonder dat een metalconcert me tot het laatste moment wist te boeien.
4/5
Erna even naar de Volcano Stage gelopen waar Foo Fighters net waren begonnen aan hun set. Monkey Wrench, Learn to Fly en Something From Nothing waren de nummers die ik gehoord heb voor ik naar Motorhead vertrok. Word vervolgd...
Want eerst was Motorhead aan de beurt. De keuze tussen hen en de Foo Fighters was makkelijk voor mij, en ik heb er totaal geen spijt van. Toen Lemmy opkwam en vertelde dat ze Motorhead waren en rock and roll speelden was het feest compleet. Inzetten met Shoot You in the Back en Damage Case helpt daar dan ook aan bij. Het geluid stond tijdens de eerste nummers helaas niet al te goed, waardoor Lemmy nauwelijks te verstaan was. Gelukkig kwam dit snel goed en Motorhead gaf een geweldige show weg, waar droogkloot Lemmy ook genoeg humor aan toe wist te voegen. Doctor Rock werd opgevolgd met een fantastische drumsolo die de solo van Godsmack echt als sneeuw voor de zon liet verdwijnen. Knap dat deze krasse knarren het nog kunnen, en hoé. Ace of Spades en Overkill waren de laatste nummers en veroorzaakten een uitzinnig publiek, en zelfs Lemmy liet een kleine glimlach ontsnappen. Motorhead leeft nog altijd, dat is duidelijk, ook na 40 jaar.
4,5/5
Toen weer terug naar de Volcano Stage, waar iedereen net weer wakker was geworden nadat de Foo Fighters drie (?!) covers gespeeld had van AC/DC, The Faces en Queen. Fucking boring als ik de Duitsers mocht geloven. Ik schrok dan ook toen Stairway to Heaven in werd gezet, gelukkig liep dit uit in All My Life. Toen ging er ook echt een zucht van opluchting over de weide, het is me een raadsel waarom ze die covers deden als je zoveel songmateriaal hebt om uit te kiezen. Hierna werden These Days, Outside, Big Me, Breakout en Best of You nog gespeeld. Alles werd prima gespeeld, en op Werchter zal ik de hele show aanwezig zijn. Duidelijk is dat de Foo Fighters er plezier in hadden en het publiek het ondanks de covers goed kon waarderen. Te weinig van de show gezien om een oordeel te vellen, maar dat komt over twee weken in Werchter nog wel.
-/-
De band die het festival af mocht sluiten was Slipknot, en dat deden ze in stijl. Ook al hou je niet van deze muziek, er gebeurd zoveel op het podium dat het erg leuk is om naar te kijken. Psychosocial, Wait & Bleed, Before I Forget, Duality, Spit It Out, (SIC) en Surfacing: alles werd gespeeld. Op Spit It Out moet ik nog even terugkomen, want wat ik hier zag was echt fucking bizar. Corey vroeg natuurlijk of iedereen wilde gaan zitten en op een bepaald moment op moest springen. Toen hij eenmaal Jump the Fuck Up! riep brak echt de pleuris uit, het record van het aantal springende mensen is dit weekend regelmatig gebroken, maar Slipknot zette echt de boel op stelten. Ongelofelijk. Slipknot was een waardige afsluiter van het festival, heel erg gaaf om eens gezien te hebben en het moment in Spit It Out ga ik denk ik nooit meer vergeten.
4,5/5
Het concert van Slipknot (spoel door naar Spit It Out op 1:01:39) : https://www.youtube.com/watch?v=CFhOhToRyck
Het concert van Foo Fighters: https://www.youtube.com/watch?v=ytm-fy7reG0
Het concert van Parkway Drive: https://www.youtube.com/watch?v=6ZuZx5zpQ9Q
Dit was mijn verslag van Rock am Ring 2015, ik hoop dat jullie het met plezier hebben gelezen. Ik kan dit festival echt aanraden aan de rockfans op dit forum, ik weet nu al dat ik er volgend jaar weer bij ben. Rock am Ring is veruit het festival met de beste sfeer en het beste publiek waar ik ben geweest.
Recent actieve topics
Alcatraz Open Air 2025
(6 Viewers)
Live is Live 2025
(12 Viewers)